Πέμπτη
Barcha: Chapter II (Η πρώτη μέρα)
Έκρινε e- diva at 3.5.07 ΠέμπτηΣάββατο ξημερώματα πετούσαμε από το αεροδρόμιο Μακεδονία προς Ζυρίχη. Χρόνος πτήσης 2 ώρες , καθυστέρηση καμία.
Μιάμιση ώρα περίπου αργότερα , βρισκόμασταν εντός Καταλανικού χώρου. Το ξέρατε εσείς πως η Ισπανία δεν είναι κράτος με την έννοια του κράτους της Ελλάδας (σιγά τώρα) αλλά αποτελείται από 17 διαφορετικές περιοχές με διαφορετικές κυβερνήσεις και μία παν-κρατική κυβέρνηση υπεράνω όλων; Βρε τι μαθαίνω η τεχνολογιάζουσα κορασίδα..
Από το αεροδρόμιο απευθείας ξενάγηση στο Πουέμπλο Εσπανιόλ , το Ισπανικό χωριό. Ο πρώτος κρότος τέχνης είχε ήδη σκάσει μπροστά στα μάτια μας. Όσο ακριβά κι αν σας φανούν τα μαγαζάκια, αγοράστε κάτι και δεν θα το μετανιώσετε. Η ποιότητα είναι μακράν καλύτερη από αυτή που θα συναντήσετε αργότερα.
Δυό ώρες μετά κι αφού απολαύσαμε τον καφέ μας καπνίζοντας αρειμανίως στον ελεύθερο χώρο - στους κλειστούς χώρους απαγορεύεται το κάπνισμα διά ροπάλου εκτός κάποιων μπαρ- επιβιβαστήκαμε με προορισμό το ξενοδοχείο.

Η θέα από το δωμάτιο (άξιζε την τιμή)
Η θέα από το ασανσέρ
Το δωμάτιο
Το σαλόνι
Λίγη ξεκούραση και ..βουρ για το εμπορικό κέντρο δίπλα στο ξενοδοχείο
Τα χείλη του Νταλί παντού
[Συνεχίζεται...]
Labels: Personal
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 Τόλμησαν:
ωραίο post vouts - τιγκα user generated! αυτά ειναι!
(θα το μετανιώσεις με τις φωτο έτσι χύμα..αλλά οκ..εγω την έκανα την πρόταση)
:P
Επόμενος προορισμός δλδ Βαρκελώνη ε;
Ααααχχχ...
Τώρα τι εννοεί ότι θα μετανιώσεις ο από πάνου geek, δεν κατάλαβα!
Απίστευτες photos έβγαλες, είδαμε και τη λακ που χρησιμοποιείς για να είσαι πάντα καλοχτενισμένη, είδαμε και ποια οδοντόκρεμα χρησιμοποιείς για να έχεις το χαμόγελο της Crest!
Περιμένω και το τρίτο μέρος του ταξιδιού.
Όσο για τη σφεντόνα του προηγούμενου ποστ, θα σου πω ότι έπαθα ένα σοκ μόλις τις είδα όλες μαζεμένες και έτοιμες, κατασκευασμένες από κάποια μηχανή. Εμείς τις πελεκούσαμε μόνοι μας επί μέρες. Βδομάδες, καλύτερα. Δεν πετυχαίναμε ποτέ πουλάκια, με πέρδικες και κότσυφες τι έχω να χωρίσω, που έλεγε και ο Παπακωνσταντίνου στη δική του "Σφεντόνα". Κάναμε διαγωνισμό σκοποβολής.
Θα μου πεις "ρε, μεγάλε, γιατί τα γράφεις εδώ και όχι στο εν λόγω ποστ;".
Εχμμμμ... σόρι...
Πέρασα μια ωραία σχεδόν ημέρα καθυστέρηση το περασμένο 15αυγουστο στην Ζυρίχη -- μου είχε φάει όλα τα λεφτά το internet εκεί...
Αλλα η αγαπημένη μου περιοχή είναι η Ανδαλουσία (τόσο που ξαναυπομένω την διαδικασία της μάθησης για να μάθω Ισπανικά...)
το hotel princess με την φουτουριστική αισθητική του είναι σαν να έχει βγει από βιβλίο της κυβερνοπανκ λογοτεχνίας.Σαν να βλέπω το blade runner......
οντως blade runner...ομορφα vouts
Μέντορα Πάρη, ευχαριστώ πολύ:-)
(Θα το δω είπαμε το flickr!)
dimitris όταν ξαναπάω θα αναγγείλω ειδική εκδρομή για bloggers. Ετοιμάσου:-)
Κύριε Σπύρο μας, (pc-it όμορφε!) η αλήθεια είναι πως δεν χρησιμοποιώ αυτή τη λακ παρά μόνο για να ψεκάζω τις δημιουργίες μου με ξυροπαστελ στο μάθημα ζωγραφικής αλλά ε, το παραδέχομαι, βαρέθηκα να πάρω άλλη. Οδοντόκρεμα πράγματι χρησιμοποιώ αυτή. Ξεχάσατε να επισημάνετε την ύπαρξη του Νες Καφέ χωρίς τον οποίο δεν εκδράμω ποτέ στα εξωτερικά:-) Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, either way.(Sardo, βγάλε τον όμορφο από την λίστα των στόχων:-)
ditike καλώς ήρθες στο φτωχικό μου:-) Την επόμενη φορά σκέφτομαι κι εγώ Ανδαλουσία:-)
anwnyme εξαιρετική περιγραφή! Κι έχω τόση μα τόση αδυναμία στους σύγχρονους Ζορρό..
Μέντορα 32μπιτε ευχαριστώ πάρα πολύ:-)
Δημοσίευση σχολίου