Κυριακή

Barcha: Chapter VI (Θεάματα - Part II)

Κυριακή
Στον ενός χιλιομέτρου πεζόδρομο της Ράμπλα συναντάς τα πάντα
κι η τέχνη κάθε μορφής απλώνεται στα μάτια γενναιόδωρα
ζητώντας μερικά ψιλά μόνο
ως επιβράβευση μιας ακόμα μαγικής εικόνας
που δεν ξέρεις αν θα ξαναδείς ποτέ.


Πως να μην σταθείς;


Έμεινα για ώρα να κοιτάζω άφωνη


Γέλασα σαν μικρό παιδί με το απίστευτο νάζι του σκελετού
που χόρευε και τραγουδούσε
σαν άλλος Έλβις Πρίσλεϋ

Μπαίνοντας στα στενά της Ράμπλας
η Γοτθική συνοικία θυμίζει έντονα
τα καντούνια της Κέρκυρας
κι εκεί
συνάντησα άλλες τέχνες πάλι

Βιβλιοπωλεία


Κι όμως, αυτή είναι μία εκκλησία στην οποία δίνονται μουσικές παραστάσεις

Έξω από το Κυβερνείο τους, έστησαν χορό την ημέρα πριν την Πρωτομαγιά.
Τρεις παρατηρήσεις:
1. Για τους Ισπανούς όταν προηγείται εργάσιμη της αργίας, θεωρείται και αυτή αργία.
2. Ποιος είπε τους Έλληνες σωβινιστές; Είδατε εσείς καλαματιανούς έξω από την Βουλή;
3. Μήπως βέβαια αυτό σημαίνει πως εμάς μας χορεύει η κυβέρνηση αλλιώς και all through the rest of the year?
(μικρές και απλές σκέψεις ενός ζαλισμένου μυαλού...)

Δίπλα στον Καθρεδικό Ναό εντόπισα έκθεση του Νταλί
κι εκεί έμεινα 2 ώρες.
Όχι στην ουρά. Μέσα.
Κόλλησα, το ομολογώ.






Την τελευταία ημέρα είχε έρθει η σειρά του Camp Nou.
Barcha! Barcha! Barcha!
Μία διόροφη μπουτίκ 500 τετραγωνικών περίπου με κάθε είδους διαφημιστικό της ομάδας
μας κράτησε στην ουρά τουλάχιστον μισή ώρα σε όποιο από τα 10 ταμεία κι αν βρισκόμασταν.


Κι ήρθε η ώρα της αναχώρησης...
Μέσα στον τρελό αέρα που σηκώθηκε
και στη βροχή
που μας μελαγχολούσε ακόμα πιο πολύ..

Είπαμε, όχι αντίο
αλλά Εις το επανιδείν
Όμορφη Barcha





15 Τόλμησαν:

Tf είπε...

Πολύ ωραίες εικόνες...

Η γατούλα με το λουλουδένιο στεφάνι (ε τι να κάνουμε, έχουμε κοινές αδυναμίες)...

Ο τύπος με το κόκκινο παντελόνι και, εχμ, χωρίς αυτό... (προς Θεού, αυτό ΔΕΝ ανήκει στις κοινές αδυναμίες)...

Οι απίστευτες δημιουργίες του παντοτινού Νταλί (καλά, οι φωτογραφικές σίγουρα επιτρέπονταν;) ...

Διασκέδαση απλού κόσμου σε ελαφριές στιγμές κάτω από το βαρύ ύφος σημαντικών κτιρίων...

Η τελευταία βροχερή και μελαγχολική μέρα του ταξιδιού...

alekos markellos είπε...

Μας έφερε κοντά η πρωτοβουλία του Σιωπηλού.
:)
Τον ευχαριστώ γιατί γέμισε την ημέρα μου -μέσω του post σου, ωραίες εικόνες!

Ζηλεύωωω, έχω καιρό να πάω ένα ταξίδι της προκοπής...

HaPagan είπε...

Είναι όνειρο μου να επισκεφτώ την Βαρκελώνη. Πάντα έλεγα ότι οι 2 πρώτες πόλεις που θέλω να παω, είναι το Παρίσι και η Βαρκελώνη.

Το Πάσχα πήγα στο Παρίσι, ευελπιστώ σύντομα να βρεθώ στην Βαρκελώνη!

2Σx2 είπε...

Θα πρωτοτυπήσω κι εγώ,
Ζ-Η-Λ-Ε-Ψ-Α!

Στην Ισπανία θέλω να πάω από πιτσιρίκος, Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Ανδαλουσία , στη χώρα των Βάσκων, στα νησιά της, ουφ!

diva είπε...

Γλυκό μου παιδί TF, η λήψη φωτογραφιών επιτρεπόταν παντού! (ίσως βέβαια γιατί τα έργα ήταν ..αντιγραφές και όχι τα γνήσια:-)Κατά τα άλλα αυτό το τελευταίο post με μελαγχόλησε κι έτσι μου απέδειξε πως κάτι πολύ όμορφο μου άφησε αυτή η πόλη..

diva είπε...

Αγαπητέ Markelle καλώς ήρθατε. Είναι μεγάλη τιμή για μένα το σχόλιο σας εφόσον μέσω του κοινού μας σχολιαστή:-) είδα την ξεχωριστή ομορφιά των δικών σας εικόνων.

diva είπε...

Γλυκέ μου ..Δισχιδή :-) δυστυχώς μόνο την Βαρκελώνη έζησα για λίγο. Αλλά το υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως οπωσδήποτε θα επισκεφθώ και τα υπόλοιπα μέρη της Ισπανίας. Μήπως να οργανώσω τελικά εκείνη την εκδρομή των bloggers;-)

diva είπε...

Hapagan καλώς ήρθατε κι εσείς:-) Σειρά μου να ζηλέψω. Δεν έχω πάει στο Παρίσι:-)

diva είπε...

Εύχομαι σε όλους σας να βρεθείτε κάποια στιγμή στην όμορφη Βαρκελώνη και θα είναι μεγάλη τιμή για μένα να πείτε ακόμα και ύστερα από χρόνια, σε κάποιο σημείο της.."να..αυτό το έλεγε η Vouts":-) Εύχομαι να κάνετε πολλά ταξίδια, να είστε γεμάτοι ζωή και όρεξη να δείτε και να πείτε αλλά και να θυμάστε πως κι εδώ που είμαστε ένα ταξίδι κάνουμε με κάθε λέξη που γράφουμε , κάθε τίτλο που υπογράφουμε και κάθε εικόνα που αναρτούμε. Εγώ θα ζήλευα ακόμα πιο πολύ από ότι εσείς τώρα εάν δεν είχα ταξιδέψει στην μπλογκόσφαιρα και δεν σας συναντούσα στα δικά σας ονειρικά ταξίδια.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

σου εύχομαι, το επόμενό σου ταξίδι, να είναι ακόμα καλύτερο...

alekos markellos είπε...

Πάντα το επόμενο ταξίδι, είναι καλύτερο.
Μέχρι το επόμενο.
Μέχρι το τελευταίο, που είναι καλύτερο απο το προηγούμενο.
Αλλά μέχρι τότε η Vouts έχει ΠΟΛΛΑ επόμενα...

diva είπε...

Αγαπημένε μου κύριε Σπύρο σας ευχαριστώ πολύ για την ευχή..

diva είπε...

Αγαπητέ aleko ευχαριστώ για την αισιόδοξη ματιά:-)και την θετική ψήφο:-)

.liketobite είπε...

Αγαπητή Vouts σκεφτήκατε ποτέ να γράψετε ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο; Αν όχι σας προτείνω να δοκιμάσετε. Είστε πολύ καλή!

diva είπε...

Αγαπημένε μας κύριε LiketoBite πολύ φοβάμαι πως η συχνότητα των εξορμήσεων μου βάσει προσωπικού και όχι επαγγελματικού προϋπολογισμού δεν μου αφήνει περιθώρια μία τέτοιας ονειροφαντασίας. Ως ιδέα όμως είναι αρκετά ενδιαφέρουσα:-)Σας ευχαριστώ πολύ