Κυριακή
Το σούσουρο της 1ης Ιουνίου και η Σιγή ιχθύος
Κυριακή Μόλις επέστρεψα από περίπατο με εξω-ιντερνετική συντροφιά.Θέμα συζήτησης : "Για την Αμαλία"
Ρωτήθηκα για πολλά αν και ήδη οι γνωστοί μου γνώριζαν τα περισσότερα και αναλύσαμε ακόμα πιο πολλά όλοι μαζί.
Δεν θα αναλωθώ σε μακροσκελείς αναφορές.
Άλλωστε συμμετείχα ελάχιστα στην Διαδικτυακή κινητοποίηση, όμως νοιώθω πως πρέπει να αναφέρω μερικά βασικά σημεία όσων έμειναν στα αυτιά μου από τον "έξω κόσμο" όπως και σε όσα έμειναν στα μάτια μου από τις συνομιλίες μου αυτές τις ημέρες με διαδικτυακούς μου φίλους..
1. Το blog είναι προσωπικό ημερολόγιο ακόμα και όταν εκθέτει έμμεσα το επαγγελματικό αντικείμενο του κάθε χρήστη. Σύμφωνα με αυτό ελάχιστοι blogger ενδιαφέρονται να απαρνηθούν την επιλογή προσωπικών post για μία συνεχή ανάρτηση επαναστατικών ιαχών , όσο δίκαιες και δικαιολογημένες και αν είναι αυτές.
2. Η επιλογή μη αναφοράς των ονομάτων που δήλωσε η Αμαλία στο blog της θεωρήθηκε σοφή, σωστή κίνηση.
3. Η συνεχής ανανέωση σχολίων στο blog που δημιουργήθηκε για την Αμαλία εκνεύρισε και απέπεμψε πολλούς χρήστες από το να συμμετέχουν. Το κανάλι στο irc θα ήταν πιο λειτουργικό αλλά απαξιώθηκε.
4. Η απάντηση σε σχόλια τα οποία δεν περιείχαν ερωτήματα αλλά δηλώσεις υποστήριξης ενόχλησαν δημιουργώντας την εντύπωση πως οι κατ'απάντηση "σχολιαστές" contributors λειτουργούσαν επειδεικτικά.
5. Η ανακοίνωση μη αποδοχής νέων μελών ως contributors όπως και η μετέπειτα εμφάνιση μερικών επίσης λειτούργησε αρνητικά.
6. Η επώνυμη συνεισφορά contributor με αντίστοιχη φωτογραφία προσώπου αντί άβαταρ και άμεση σύνδεση του με κομματικό μηχανισμό, επίσης προκάλεσε δυσαρέσκεια.
7. Η συνεχής αναφορά - σούσουρο- προφανώς διακόπτει ενοχλητικά έως και ανήθικα το πένθος της οικογένειας.
8. Η σιγή ιχθύος των οργανωτών έχει εμφανίσει δύο διαφορετικές αντιδράσεις. Στη μεν πρώτη κατηγορία οι χρήστες του Διαδικτύου έχουν μία υστερική ανυπομονησία να καταλάβουν και να αλλάξουν τον κόσμο. Στη δε δεύτερη κατηγορία, άρχισε να διαλύεται η συγκέντρωση της διαμαρτυρίας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετεχόντων να υπόσχονται πως θα κινούνται πλέον ατομικά (π.χ. στέλνοντας e-mail) σε τακτά χρονικά διαστήματα.
9. Νομικός της συντροφιάς μας επιβεβαίωσε πως τα κείμενα του blog της Αμαλίας ανήκουν στην ίδια ως πνευματική ιδιοκτησία - ειδικά επειδή οι αναρτήσεις της ήταν επώνυμες- και πλέον κάθε εκμετάλλευση τους θεωρείται νομικό και ηθικό κληροδότημα στην οικογένεια της.
Όλα όσα ανέφερα είναι σκέψεις και δηλώσεις άλλων και όχι προσωπικές. Εγώ θα αναλάβω την ευθύνη μόνο ενός προβληματισμού.
10. Το γεγονός πως φταίμε κι εμείς οι ίδιοι για την όλη κατάσταση - για πολλούς λόγους αλλά - ειδικά επειδή κάποιο θέμα μας αγανακτεί μόνο όταν πέφτει στο δικό μας κεφάλι, αυτό λοιπόν τουλάχιστον το γεγονός το αντιληφθήκαμε ή να μου στέλνω το κείμενο Για την Αμαλία με προγραμματισμένη προώθηση κάθε δέκα ημέρες;
Καλή Εβδομάδα.-
Labels: Blogging, Web
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 Τόλμησαν:
Όχι, όχι δε θα πω τίποτα
bar-ufo-s...Κακώς,μου αρέσουν οι παρατηρήσεις..διορθώνομαι:-)
Προσυπογράφω σε όλα.. αλλά θα σταθώ στη τόσο μεγάλη κινητοποίηση από απλά παιδιά που δεν έκαναν ότι έκαναν για κανένα λόγο προβολής.
Σε τέτοιες νίκες πάντα θα υπάρχουν τσιμπούρια.
Shades δεν διαφωνώ αλλά ..u know better..
Να συμφωνήσω πως ένας σωστός απολογισμός αυτής της υπόθεσης -της κινητοποίησης εννοώ- θα πρέπει να σταθεί σε αυτά τα σημεία που σωστά επισημαίνεις...
Έχοντας εμπλακεί κυρίως στο κομμάτι της δημοσιογραφικής κάλυψης, να σταθώ σε μερικές ακόμη όψεις :
Σε τελική ανάλυση καλύτερα που μερικές χιλιάδες άνθρωποι συγχρονίστηκαν με τη βοήθεια των blog και του διαδικτύου, εκπέμποντας ένα κοινό ευγενικό αίτημα ως κοινωνική απαίτηση : Ποιοτική υγεία, όχι εκμετάλλευση, όχι φακελάκι, κ.α
Είναι σημαντικό το γεγονός επίσης πως αυτή η δραστηριότητα, κοινοποιήθηκε με επιμονή σε γραφεία αρμοδίων και διεθνείς οργανισμούς και φόρα. Είδα, χαρακτηριστικά απαντητικό email Γάλλου ευρωβουλευτή που ζητούσε απο αποστολέα email, περισσότερα στοιχεία.
Δεν περίμενα κάποιο άλλο απτό αποτέλεσμα, το δεινοσαυρικό σύστημα δημόσιας αδιαφορίας, δεν αλλάζει με τέτοιες δράσεις.
Όμως και η Αμαλία, στο blogging βρήκε την ανταπόκριση, την αγάπη και την υποστήριξη που ζητούσε.
Την 1η Ιουνίου, απλά, χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως μέσω ιστολογίων, θύμισαν σε όλους ταυτόχρονα την Αμαλία.
Απο το να την ξέχναγαν, καλύτερα...
Αγαπητέ Μάρκελλε, καταρχήν τα συγχαρητήρια μου που αξιοπρεπώς δεν συμπλήρωσες τον τίτλο blogger στο ρεπορτάζ σου (θα μπορούσες ξέρεις να συστήνεσαι πλέον κι έτσι, έγινε μόδα:-).
Δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου. Όλα έγιναν για καλό και όλα έπαιξαν τον ρόλο τους άψογα.
Οι σχολιασμοί- προβληματισμοί που μετέφερα προέκυψαν μάλλον από το "και τώρα τι;" που έχει αφεθεί να αιωρείται..
Ευχαριστώ, οι ίδιες σκέψεις και αφορμές γέννησαν το σχόλιό μου, όχι κάποιοα κριτική διάθεση.
Συν-υπογραφή στο προβληματισμό...
Η αιώρηση και η εκ των υστέρων σιωπή, δεν είναι έκπληξη, είναι the way it is!
Υ.Γ : blogger είμαι ως χρήστης και κοινωνός του μέσου. Δεν αποτελεί ταυτότητα αλλά χαρακτηριστικό.
Άσε που με τις μόδες έχω μια φοβία.
Είμαι...μοδοφοβικός!
Αγαπητέ Μάρκελλε que sera sera για την όχληση της σιωπής κι όσο για την ταυτότητα..τι να πω..ένα "αιδώς" μόνο για τα νούμερα που αναδεικνύονται μέσα από την ψηφιακή εποχή:-)
..άκου μοδοφοβικός:-)
κα. Βουτσ***
συμπαθάτε με, αλλά:
1. Αν φτάσει το αυτονόητο να φαίνεται σαν επαναστατική ιαχή, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη, ή απλά πιστοποιούμε για άλλη μια φορά, πως οι επαναστάσεις έγιναν για αυτονόητες ανάγκες.
2. Η "κοινότητα" είχε αντιληφθεί νωρίς πως δεν πρόκειται για "αγώνα δικαίωσης", αλλά για κοινωνική ανάγκη. Οποιαδήποτε άλλη μορφή διαμαρτυρίας θα είχε αποτύχει και δεν θα την συζητούσαμε τώρα.
3. Το κατάλληλο εργαλείο συντονισμού είναι το φόρουμ, αλλά οι bloggers σιχαίνονται να τους mad-αρουν άλλοι. Μην ξεχνάμε πως το θέμα προσέλκυσε πάμπολλους περιηγητές εκτός blogs με μηδαμινή εξοικείωση στο μέσο.
4. Όποιος είχε τη μύγα, μυγιάστηκε.
5. Ο εθελοντής ζει με την επιβράβευση και το αποτέλεσμα, όχι με την "καρέκλα" και τον "τίτλο". Θα μάθουν...
6. Γεγονός, αλλά συμβαίνει το εξής:
- Είσαι ανώνυμος ή χρησιμοποιείς ψευδώνυμο = είσαι αφερέγγυος και ύπουλος.
- Είσαι επώνυμος και χρησιμοποιείς φωτογραφία αντί αβατάρ = καπηλεύεσαι και εκμεταλλεύεσαι ευκαιρίες προβολής.
Όπως είπα και κάπου αλλού, αυτοί που συμμετείχαν επώνυμα, έχουν δείξει ποιοι είναι και έχουν εργαστεί σκληρά για να φτάσουν να είναι αναγνωρίσιμοι. Δεν έχουν ανάγκη προβολής, ούτε επιβράβευσης από τέτοια ευαίσθητα θέματα.
Πιστεύω πως δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή πως θα "ποινικοποιηθεί" η συμμετοχή τους. Εξάλλου, πρώτοι αυτοί έθεσαν προσωπικές απόψεις και κομματική ταυτότητα "κάτω" από την ομαδικότητα της κίνησης.
7. Με βρίσκετε απόλυτα σύμφωνο.
8. Οι διοργανωτές σώπασαν, γιατί δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν το σύνολο των ιστολόγων. Σίγησαν γιατί ξέρουν πως η διαμαρτυρία υφίσταται και έχει δύναμη όσο δεν παίρνει σάρκα και οστά, όσο δεν εκπροσωπείται και όσο δεν "εμφανίζεται" σε παράθυρα της τηλεόρασης.
Η προσπάθεια θα συνεχιστεί, κυρίως γιατί εκτός της παρέμβασης στην πολιτική ατζέντα για το θέμα της υγείας, φέρνει και στο προσκήνιο την αξία και την αναγκαιότητα νέων (εναλλακτικών) πηγών πληροφόρησης, δράσης και διαλόγου που μπορεί να βρει χώρο στα blogs.
9. Ουδέν σχόλιον.
10. "Υιοθετήστε" κάποιον πάσχοντα από ανίατη ασθένεια. Η Οδύσσεια του θα σας προωθεί ανθρώπινα συναισθήματα πολύ πιο τακτικά.
Υ.Γ. Όσο για τον κ. Μάρκελλο, του οποίου η βοήθεια ήταν καθοριστική, ένα μεγάλο ευχαριστώ, που απλά έκανε τη δουλειά του, κάτι που προφανώς δεν έχουν μάθει να κάνουν τόσοι άλλοι στο ΤιΒι-Κλουβί.
Αυτονόητοοοοο... Είσαι εδώ? (κατά παράφραση του "Παράλογοοο" που έλεγε και στους 10 Μικρούς Μήτσους ο κ.Λαζόπουλος)
Με εκτίμηση,
Β.Α.
Αγαπητέ Ατρείδη
1. Αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να θέτει τις δικές του προτεραιότητες στα αυτονόητα ακόμα κι όταν αυτά άπτονται ζητημάτων αξιοπρέπειας , υγείας και ηθικών αρχών. Δικαίωμα του καθενός να επαναστατεί για ότι ο ίδιος επιλέγει.
2. Δεν διαφωνώ επουδενί.
3. Φανταστείτε πόσο περισσότερο απέπεμψε η ανανέωση σχολίων σε μία σελίδα εκατοντάδων μηνυμάτων.
4. Θα διαφωνήσω. Η ψήφος στήριξης , αναγνώρισης της κατάστασης δεν σήμαινε πρόκληση σε διάλογο για να μην αναφέρω την ευκαιρία (..) πολλών να εκθέσουν τις λογοτεχνικές τους δυνατότητες προφανώς σε περίπτωση που οι απόψεις τους κατέληγαν σε κάποιο φύλλο εφημερίδας.
5. Θα μάθουν;
6. Πριν λίγο απάντησα σε ένα άλλο σχόλιο, επί του θέματος αυτού. Για μένα προσωπικά το Blogging πρέπει να υπηρετείται από μη προσωπογραφική αναγνωρισιμότητα, ειδάλλως δεν μιλάμε για προσωπικά ιστολόγια αλλά προσωπικές ιστοσελίδες με βιβλίο επισκεπτών.
7. ..
8. "Σίγησαν γιατί ξέρουν πως η διαμαρτυρία υφίσταται και έχει δύναμη όσο δεν παίρνει σάρκα και οστά, όσο δεν εκπροσωπείται και όσο δεν "εμφανίζεται" σε παράθυρα της τηλεόρασης Δυστυχώς καταστρατηγήθηκαν και τα δύο. Το πρώτο με τις προσωπογραφίες avatar και το δεύτερο με τον τίτλο κάτι-blogger.
9. Ανέφερα την είδηση διότι έπεσε στην αντίληψη μου ένας προβληματισμός (με την κακή έννοια) των ..οργανωτών επί του θέματος.
10. Σκληρή η παρότρυνση σας δεδομένου πως δεν είστε σε θέση να γνωρίζετε εάν έχω ήδη κάποιον τέτοιο ασθενή ή εάν είμαι κι εγώ η ίδια ακόμα.
Σας ευχαριστώ για την συμπλήρωση και την επίσκεψη στον χώρο μου.
Θα ανταποδώσω.
αγαπητή βουτς, σε παρακολουθώ εδώ και λίγο καιρό... και χαίρομαι που διάβασα τούτο δω το ποστ σου...
ήμουν απο κείνους που προσπάθησα κι εγώ με τους τρόπους που γνωριζα και μπορούσα...
ενθουσιάστηκα κι εγώ με την πρωτοβουλία αυτής της κίνησης της 1ης Ιουνίου και επεσα με τα μούτρα...
κι εμένα με μουδιάζει η συνέχεια, δεν μπορώ να φανταστώ τρόπους πίεσης... κανείς μας δεν ειχε σκεφτεί τη συνέχεια παρά μόνον όταν ήλθε το Σάββατο, αλλά οι ιδέες φτωχές όχι μαζικές, ούτε δραστικές, όχι ακόμη τουλάχιστον, κι ετσι αποχώρησα από κάτι που την επόμενη μέρα μου φανηκε εξ ίσου μουδιασμένο οσο εγώ από το ξάφνιασμα του θορύβου που ξεσήκωσε... αλλά ο προβληματισμός μου οπως και πριν την παρασκευή ετσι και τώρα παραμένει το ίδιο αγωνιώδης....
Μετά την Παρασκευή τα πράγματα κυλάνε, ακόμη γίνονται αναφορές και αφιερώματα στα ΜΜΕ , χθες το βράδυ στο extra3 επ αφορμή κάποιου πορίσματος σχετικού με τα προβλήματα στο σύστημα της Υγειας ειχε δημοσιογραφική εκπομπή σχετική με την υγεία, την παρακολούθησα με προσοχή, γιατροί αξιόλογοι, οχι εκείνοι με φακελλάκι, δημοσιογράφοι, ολοι γεμάτοι χαρτιά θέλαν να καταγγείλουν διεφθαρμένους "αλμπάνηδες" συναδέλφους τους κατήγγειλαν ανεπάρκειες κατήγγειλαν ελλειψεις λάθη, αλλά κανείς δεν τόλμησε κι εκεί να πει ονόματα... αυτό με θορύβησε, αν πιστέψω ότι τα ΜΜΕ ασκούν ελεγχο ή εξουσία, κι αυτή μίζερη είναι σαν το ΕΣΥ αν οι δημοσιογράφοι οι τρανοί δεν τολμούν να στείλουν τα στοιχεία που συλλέγουν και τις αποδείξεις στον εισαγγελέα να πουν τα ονόματα των φαρμακευτικών που διαπλέκονται και διαφεντεύουν, ποιος αλήθεια τολμά???? μίλησαν και δυο ανθρωποι που χάσαν τους δικούς τους από ιατρικά λαθη... δεν τους αφήσαν να πουν ονόματα ούτε αυτούς, κι ας έχουν ήδη βγει καταδικαστικές αποφάσεις από τους δικαστικούς τους αγώνες...
συνειδητοποίησα ότι το θηρίο μπροστά στο οποίο όλοι εμεις σταθήκαμε ειναι πολύ πιο τερατώδες αιμοβόρο και τρομακτικό, δεν ειναι οι γιατροί δεν ειναι το σύστημα, δεν ειναι οι θεσμοί και τα πλαισια νόμων που υπάρχουν και υπερκαλύπτουν αλλά ΔΕΝ εφαρμόζονται από ΚΑΝΕΝΑΝ ειναι ο κόσμος τούτος που όπως ειπε εκείνος ο Γιατρός ο κύριος Ανευλαβής΄ή ο άλλος γιατρός που ηταν φιλοξενούμενος δεν θυμαμαι ποιος από τους δυο το ειπε, ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ, ΑΥΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ
και φοβήθηκα παιδιά για το αυριο το δικό μου το δικό σας το δικό μας...
πως να πολεμηθεί ΤΟ ΧΡΗΜΑ???? τη στιγμή που ορίζει και κινεί οχι το δικό μας μόνο σύστημα αλλά ολάκερο τον πλανήτη????
θελω να συνεχίσω αλλά πως????
ανεβάζω λινκς στελνω μειλς ψάχνω να βρω δημοσιεύσεις με λαθη που κόστισαν ζωή, δεν ξέρω τι αλλο οπλο μπορεί να υπάρξει σε τόσο άνισο πόλεμο....
ειλικρινά σαστίζω όσο σάστισα και την περασμένη παρασκευή αλλά από χαρά τότε...
Αλέκο εσύ που εισαι μέσα στα πράγματα δώσε μας ιδέες πως θα υπερασπιστούμε όλοι μα όλοι μπλογκερς και μη χρήστες και μη πολίτες και ιδιώτες την ΥΓΕΙΑ μας - η σκέψη μου εμένα τελειώνει εδώ, δεν βρίσκω τρόπους γόνιμους για τη συνέχεια.... και μάλιστα τη στιγμή που ο Υπουργός Υγείας δήλωσε "αναρμόδιος" .... αλήθεια χθες αναρρωτήθηκα αν ειναι στα χέρια μας οποιαδήποτε διεκδίκηση ή στη θέληση του.... "θεού"
τουλάχιστον να μοιραζόμασταν τα ονόματα των ΚΑΛΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ, εδώ στα μπλογκς αντί να καταγγείλουμε τους κακούς ρισκάροντας - να εχουν αναφορά και οδηγό οσοι τους χρειαστούν τώρα ή αργότερα...
αυτό δεν εμπεριέχει κίνδυνο των αστρονομικών μηνύσεων και μπορεί να φανεί χρησιμο... δεν ξέρω τι αλλο να σκεφτώ, και συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου σου βουτς... δεν θελω να τα λεω στο δικό μου γιατί θα μου πουν ότι κανω διαφήμιση...
εύχομαι υγεία σε όλους και καλή τύχη στην περίθαλψη σε όσους την χρειάζονται...
με εκτίμηση σε όλους
Χριστίνα
επίσης ήθελα να ενημερώσω ότι πρόσθεσα τον σύνδεσμο που παραπέμπει σε τούτυ εδώ το ποστ στους συνδέσμους που εχω στο δικό μου για το μετά της ημέρας που αφιερώσαμε στην Αμαλία, ελπίζω να μην σε πειράζει απλή παραπομπή ειναι όχι αντιγραφή κεμένου...
εάν δεν επιθυμείς να ειναι αναρτημένος ενημέρωσε με :)
Γλυκιά μου Χριστίνα για το θέμα του link έχεις το ελεύθερο να πράξεις όπως επιθυμείς.
Στο Κίνημα τώρα.
Παρακολουθώ κι εγώ εσένα και άλλους από την αρχή αυτής της σύμπραξης.
Πολλά ειπώθηκαν και πολλά έγιναν.
Τώρα που καταλάγιασε το "μένος" αλλαγής του κόσμου εν μία νυκτί λίγα έχω να προσθέσω.
*Σας κούρασε η ένταση και η συχνότητα, ειδικά εσάς τους λίγους που πρωτοστατήσατε. Το καταλαβαίνω αυτό, είναι απολύτως λογικό. Είχατε να παλέψετε και με τις ανθρώπινες φιλοδοξίες. Κι αυτό ως λογικό το δέχομαι. Οι μεγάλες αλλαγές στις μεγάλες και αιώνιες καταστροφικές συνήθεις δεν γίνονται εν ριπή οφθαλμού. Θέλουν χρόνο, σύνεση, αργές κινήσεις μετά το πρώτο μπαμ. Κι αυτό θα πάρει χρόνο αρκεί να μην αφεθούμε να ξεχάσουμε.
* Το Χρήμα γλυκιά μου Χριστίνα είναι Θεός κι εμείς τελικά ακόμα κι αν δεν είμαστε τόσο αθώοι , είναι φυσικό να το υπηρετούμε. Τα όρια της ηθικής που θα περιορίσουν αυτή την πίστη όμως τις θέτει ο καθένας μόνος του κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Ύστερα, είναι και το άλλο κι έχω την εντύπωση πως το ξέρεις καλά εσύ.
Όταν άρρωστος σχεδόν χωρίς ελπίδα εφόσον δεν μπορείς να αυτοθεραπευτείς κοιτάς στα μάτια έναν άνθρωπο που ξέρεις πως έχει έστω μία πιθανότητα κι άπειρες δυνατότητες να σου δώσει παράταση ζωής, ..πόσα είσαι ικανός να του χαρίσεις; Πως να πεις όχι και γιατί; Στις κρίσιμες αυτές στιγμές που ο έχων μια δύναμη ζωής βρίσκεται μπροστά σου, πως να αρνηθείς;
*Το κακό όμως είναι πως αυτό υφίσταται και σε πολύ απλούστερες περιπτώσεις. Ακόμα και σε τομείς εκτός υγείας. Κι εκεί είναι που πρέπει να ασκείται τακτικά η πίεση. Όχι μανιασμένα αλλά με στρατηγική.
Να είσαι καλά.
Ε.Β.
δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο βουτς... δεν ειχα αυταπάτες, ξαφνιάστηκα μόνο από την μαζική συμμετοχή εντός και εκτός αλλά ήταν φυσικό μια και το θέμα αφορά ολους...
τα επόμενα τα παλεύω όπως μπορώ δεν περιμένω θαύματα αλλά ακριβώς αυτό που λες κάνω "υπενθύμιση διαρκής"
και ναι το εζησα το πρόβλημα, παρ ότι από θέση δύσκολη - στάθηκα τυχερή κι εγώ κι η μανούλα μου... και θα φωνάζω εκτός από τους "διαβόλους" υπάρχουν και ΑΓΓΕΛΟΙ σε αυτό το σύστημα που μοιάζει βρωμικο και παντοδύναμο μαζί...
σκέφτομαι επίσης να παρω άδεια από τους ΑΓΓΕΛΟΥΣ τους δικούς μου να αναφέρω τα ονόματά τους, σε περίπτωση που κάποιος άλλος που τους χρειαστεί να μπορέσει να τους βρει....
οτι ιδέες εχεις βουτς με χαρά θα τις ακούσω ειλικρινά, δεν μπορώ να ειμαι "ιδιώτης" για πολύ κι ας μοιάζει η προσωπική προσπάθεια του καθενός ασθενική μπροστά στους "καιρούς"
Δημοσίευση σχολίου