Κυριακή

Jan Fabre. Ένας υπέροχος καλλιτέχνης.

Κυριακή


Jan Fabre

Γεννήθηκε το 1958 στην Αμβέρσα.

Καλλιτέχνης με μία ευρεία έννοια πολυσχιδούς artistic προσωπικότητας και μοναδικές μίξεις εκφράσεων , έχει παρουσιάσει γλυπτά, κατασκευές, πίνακες στην Αμβέρσα, το Στρασβούργο , το Παρίσι, τη Ρώμη, τη Γένοβα, το Μόναχο, το Ντύσελντορφ, τη Βιέννη, τη Ζυρίχη και σε πολλά άλλα μέρη.

Χορογράφος, δραματουργός, σκηνοθέτης και σκηνογράφος όχι μόνο στο θέατρο αλλά και την όπερα, έχει στο βιογραφικό των ταλέντων του θεατρικά έργα καθώς και ταινίες.

Οι σπουδές στο ινστιτούτο Διακοσμητικών Τεχνών και τη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, μαζί με μία εξαιρετική γνωσιακή ενίσχυση από τους γονείς του (μικρός επισκεπτόταν μουσεία με τον πατέρα του και ζωγράφιζε τα ζώα στον ζωολογικό κήπο ενώ η μητέρα του μετέφραζε την γαλλική ποίηση την ώρα του γεύματος) διαμόρφωσαν έναν διανοητικό εξοπλισμό σε πλήρη ετοιμότητα έκφρασης.

«Στην ζωγραφική όλα είναι πιθανά» δηλώνει ο Fabre συνεχίζοντας με καλλιτεχνική ιδιαιτερότητα την αγάπη του πατέρα του προς τα έντομα (εντομολόγος γαρ).

Ο Ίαν Φάμπρ μαζί με την Anne Teresa De keersmaeker και τον Jan Lauwers θεωρείται τεράστια προσωπικότητα της φλαμανδικής nouvelle vague , μία διαφοροποιημένη εικόνα των παραστατικών τεχνών στο Βέλγιο από το ’80 και ύστερα.

Ο Fabre αποτελεί σημαντικό συνεργάτη του Κέντρου Τεχνών «DeSingel» στην Αμβέρσα και ιδρυτή του «Troubleyn» όπου ένας τεράστιος χώρος – θέατρο και οργανισμός- φιλοξενεί όλες τις μορφές τέχνης από σπουδαίους καλλιτέχνες υποστηρίζοντας τη νέα γενιά, περιλαμβάνοντας ταυτόχρονα επιστημονικούς χώρους μελέτης της ανθρώπινης φύσης.

Σε ένα από τα σημεία αυτού του Κέντρου Τεχνών ένας καλλιτέχνης φίλος του Φαμπρ κλήθηκε να δημιουργήσει το δικό του καλλιτέχνημα κι εκείνος,
Πέταξε ένα μπαλάκι στο δάπεδο κι εκεί όπου αυτό έπαψε να κινείται , έγραψε «κάθε τι που έζησα στη ζωή μου με οδήγησε σε αυτό ακριβώς εδώ το σημείο».

«Η τέχνη μου αρνείται τον κυνισμό, την ειρωνεία και προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει αξίες που έχουν χαθεί. Στις σύγχρονες κοινωνίες οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει , αδυνατούν να ερμηνεύσουν τα σύμβολα. Εγώ προσπαθώ να δώσω ένα σχήμα ευανάγνωστο στους συμβολισμούς» συμπληρώνει ο ίδιος ο Φαμπρ.

Περιγράφει τον εαυτό του καθώς και τους χορευτές του ως «μαχητές της ομορφιάς», δηλώνοντας:

«This is of new a rather romantica idea and "old-fashioned", but I believe that the romanticismo is "avant-garde". For me to be a guerriero of the beauty means to fight for the just cause, to strike itself for the justice. The beauty is an ethical value, the aesthetic one and ethics is for me the same thing. For me, to be an artist is a job much serious one»

Η ΕΤ1 πρόσφατα παρουσίασε τον Jan Fabre σε μία εξαιρετική συνέντευξη και παρουσίαση του έργου και του χώρου του. (Πέμπτη 7/7/07)

Τέχνη είναι ότι τολμάς να ερμηνεύσεις έγραψα σε ένα σχόλιο και μετά από την «συνάντηση» μου με το έργο του Fabre βεβαιώνω ακόμα περισσότερο τον ορισμό, μαθαίνοντας για το κίνημα Cobra όπου μπλέκουν και εκρήγνυνται το πραγματικό με το σουρεαλιστικό, η δόμηση με την αφαίρεση , η Ελευθερία της κίνησης με το ακίνητο – από δέος – βλέμμα του θεατή.

Η βελγική τέχνη πρόσφορη γη καλλιτεχνικής ταυτότητας βρήκε στον Fabre έναν μοναδικό καλλιτέχνη της απεικόνισης της γλώσσας κι αυτός ως υπηρέτης του μεταδραματικού θεάτρου συμπλήρωσε τον λόγο του θεάτρου με κίνηση, εικόνα και μία ιδιαίτερη πολυμορφία τεχνοτροπιών.

Η σειρά των ανθρώπινων κρανίων καλυμμένων από κελύφη σκαραβαίων , οι ξύλινοι σταυροί που στο κάτω άκρο τους καταλήγουν σε έναν σχηματισμό από το ίδιο έντομο δίνοντας το σχήμα του σπαθιού, είναι μερικά από τα σοκαριστικά έργα του Fabre.


Με αυτό τον τρόπο υποδεικνύει την ανθρώπινη ανάπλαση, ενοποιώντας με το σύμβολο της Δύσης όλα τα στοιχεία με μία μοναδική τεχνική και αισθητική.

Μία από τις εντυπωσιακότερες παραστάσεις του Φαμπρ είναι ο «Άγγελος Θανάτου» επιρροή από το έργο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ όπου συνδυάζονται η υποκριτική με την κίνηση και τα πολυμέσα. Ο «Άγγελος» αφήνεται στις επιθυμίες , τις φαντασιώσεις, τις ψευδαισθήσεις αλλά και την ελπίδα του για αναγνώριση, υπονοώντας τη θέση του καλλιτέχνη στην σημερινή εποχή.

Τα οργανικά υγρά , αίμα, ούρα , σπέρμα και δάκρυα οδήγησαν τον Φαμπρ σε μία εκρηκτική καλλιτεχνική αναταραχή των Τεχνών της εποχής.

«Great part of my job is based on a humanistic idea of the future. Which man will be that one of the future? How sopravviverà? Which physical characteristics will develop? Which type of skin will have? In my work I have often created sculptures that they represent monaci, spiritual creatures, covered of human bones and animals... this external cover is for me the result of one metamorphosis of the inner skeleton to the external skeleton, like as an example that one of the scarabei»

Με την ελπίδα , μία ημέρα να επισκεφθώ το Troubleyn, εφόσον στην Ελλάδα η διαθεματική προσέγγιση στη τέχνη, την επιστήμη και την γνώση θεωρείται μάλλον άχρηστη ιδέα , σας αφήνω να παρατηρήσετε καλύτερα το μοναδικό έργο του Jan Fabre.



Πηγές:

ΒΗΜΑ

ΕΠΟΧΗ

TheDarkRoom-pathfinder club

ΠΑΝΤΕΙΟΝ

ΗΛΕΚΤΡΙΔΕΑ

GO CULTURE






19 Τόλμησαν:

Jef Costello είπε...

merci για τις πληροφορίες , δεν τον ήξερα τον κύριο, και έχω πάει τόσες φορές στο Βέλγιο που μου αρέσει τόσο πολύ...

..."κάθε τι που έζησα στη ζωή μου με οδήγησε σε αυτό ακριβώς εδώ το σημείο"

χαχα, πόσες φορές το έχω σκεφτεί αυτό, και κάθομαι και γελάω...

CyberEddie είπε...

πρέπει να στα χωσει πολύ ο συγκεκριμένος με τόση διαφήμιση - όχι άδικα να τονίσω γιατί μου άρεσαν οι δουλειές του - που του έκανες. Παντως οι θεματικές ενότητες με τόσο ψάξιμο μου αρέσουν πολύ αλλά δυστηχώς ενώ πολύ θα το θελα, δεν έχω τόσο χρόνο σε αυτή τη περίοδο της ζωής μου για να κάνω κάτι αντίστοιχο. Welldone!

diva είπε...

jef κι εγώ δεν τον γνώριζα μέχρι πρόσφατα τον κύριο, αλλά εγώ βέβαια ούτε στο Βέλγιο έχω πάει:-)
Πέραν αυτών των ομολογιών, είναι σαφές..
κάθε τι που έζησα στην ζωή μου ,με οδήγησε σε αυτό εδώ ακριβώς το σημείο:-)

diva είπε...

cybereddie η αλήθεια είναι πως αν είχα τη δυνατότητα να τον γνωρίσω , κάτι θα ζητούσα για αντάλλαγμα:-) μια συνεντευξούλα ίσως:-)

Κατά τα άλλα έχεις δίκιο. Το searching σε τέτοια θέματα θέλει πολύ χρόνο. Είναι αδύνατο να ανεβάζω συχνά τέτοια post, αλλά τουλάχιστον θα το επιχειρώ όταν κάτι αξίζει τόσο πολύ:-)

diva είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους:-)

bar-ufo-s είπε...

Ουάου (μ' αρέσει πολύ τελικά αυτά το εντελώς ηλίθιο επιφώνημα. Σημαίνει κάτι αυτό άραγε;) Από έκπληξη σε έκπληξη μας πάτε. Τι άλλο κρύβει στη φαρέτρα της μια μεχρις ανησυχίας καλή μαθηματικός;;!
Καλησπέρα

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

στην Τέχνη, όλα είναι πιθανά, όπως και στη ζωή. Γιατί η μία αντιγράφει την άλλη...
καλή εβδομάδα, Ειρήνη μου!

bidibis είπε...

Αγαπητή vouts, είναι καιρός να ασχολείστε με εικαστικάς τέχνες και αλλόδοξους δημιουργούς από την αλλοδαπή αυτόν τον καιρό; Δε φοβάστε μήπως βάσει κάποιας διάταξης κάποιου αραχνιασμένου Μεταξικού νόμου σας μπουζουριάσουν για υπονόμευση της εθνικής μας ταυτότητας δια της διαφημίσεως και εισαγωγής ποταπών ανθελληνικών στοιχείων εις την ένδοξoν και ανόθευτoν μακραίωνην κουλτούρα μας;
Δεν ανησυχείτε μη σας κατηγορήσουν ότι σπέρνετε σύγχρονα γκέι δαιμόνια στην αμόλυντο, εως τώρα, από την ευρωπαϊκή ασθένεια κοινωνία μας;

Εμείς ανησυχούμε για σας...

Shades είπε...

Πολύ καλό το αφιέρωμα!!!
Δεν τον γνώριζα...

diva είπε...

Κόλαξ bar-ufo-s, εύχομαι να σας εκπλήσσω συχνά και ευχάριστα:-) Δεν κρύβω και δεν κρύβομαι αλλά με αυτά που μου λέτε θα γίνω πολύ επιλεκτική πλέον στην επιλογή θεμάτων post:-)

diva είπε...

Σπύρο η ζωή ωχριά γιατί την κρύβουμε. Η Τέχνη αντίθετα είναι "ανοικτή" σε όλα τα μάτια:-)Τελικά σε μία έκρηξη σκέψης θα έλεγα πως η Ζωή είναι η αντίσταση στο αντάρτικο της Τέχνης.
(κι άλλο κακό να μη μας βρει:-)

diva είπε...

bidibi μου με συγκινεί τον ενδιαφέρον σου κι ας με τρόμαξες λίγο. Αλήθεια πιστεύεις πως κινδυνεύω; Και πως είμαι ικανή για όλα όσα παρέθεσες; Oh!
Zoro? Superman? Anyone? έστω έλληνας:-(

diva είπε...

Δισυπόστατε :-) Shades, είδες τι μαθαίνει κανείς στην μπλογκόσφαιρα; Σε ευχαριστώ πολύ:-)

elafini είπε...

ούτε κι εγώ τον ήξερα..θα τον "ψαχουλέψω" λίγο..thanks ;)

kira είπε...

Καταπληκτικό αφιέρωμα! πολύ το χάρηκα, συγχαρητήρια, πολύ καλή δουλειά!

diva είπε...

elafini ..all (y)ours!
:-)))
Για τα μάτια μας μόνο...

diva είπε...

kira σε ευχαριστώ πάρα πολύ:-))

Ανώνυμος είπε...

Στην αρχή ένοιωσα κάπως περίεργα που δεν τον γνώριζα τον κύριο, αλλά διαβάζοντας τα σχόλια διαπίστωσα ότι είμασταν πολλοί!
Τελικά είναι τόσα που μπορείς να μάθεις στη μπλογκόσφαιρα...
Απλά... ένα θαυμάσιο αφιέρωμα, για ένα θαυμάσιο καλλιτέχνη, από μια θαυμάσια Blogger!

diva είπε...

Αγαπητέ συνάδερφε Fermat, σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Μια στο τόσο, έχει κανείς τη φαεινή ιδέα να μοιραστεί ό,τι ανακαλύπτει:-)