Σάββατο

Οι (κατά)δικοί μου κανόνες για το Blogging

Σάββατο Μετά από την σύντομη (ούτε χρόνος) διαμονή μου στην μπλογκόσφαιρα , μέσα από χαρές , πίκρες, απογοητεύσεις αλλά και κατορθώματα, τόσο δικά μου όσο και άλλων blogger που με τιμούν όχι μόνο με τις επισκέψεις αλλά και με τη φιλία τους, πιστεύω πως είμαι σε θέση να παραθέσω τους δικούς μου κανόνες για το Blogging οι οποίοι καθορίζονται από την δική μου συνείδηση , είναι υποκειμενικά προσδιορισμένοι και φυσικά δεν βρίσκονται στο απυρόβλητο κρίσεων.


1. Ο καθένας έχει δικαίωμα στην ανωνυμία
Κι επειδή αυτή η ανωνυμία είναι η Δύναμη συμβουλεύω τους νέους bloggers να είναι ιδιαίτερα φειδωλοί στην έκθεση προσωπικών στοιχείων είτε αυτά αφορούν τους ίδιους είτε άλλους.

2. Η επικοινωνία είναι το κλειδί
Φροντίστε να εμφανίζεται το email σας στη σελίδα του προφίλ. Συχνά κάποιος θα χρειάζεται την βοήθεια σας. Μην τον αναγκάσετε να αφήσει ένα σχόλιο – ικεσίας, μπροστά σε όλους. Σεβαστείτε την απόφαση του να αποταθεί μόνο σε εσάς. Σε άλλες περιπτώσεις η δυνατότητα επικοινωνίας ίσως προλάβει κάποια παρεξήγηση που μπορεί να μετατρέψει τον χώρο των σχολίων σε πεδίο μάχης, αν και υπάρχουν βέβαια οι περιπτώσεις ανοήτων που ή δεν γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιήσουν αυτό το e-mail ή απλώς μονομαχούν με ανεμόμυλους.

3. Η ευγένεια είναι πολιτισμός
Τον πρώτο καιρό που κυκλοφορούσα στα ιστολόγια θεωρούσα κι εγώ την κολακεία ως ένα πολύ σημαντικό αποτρεπτικό στοιχείο συμμετοχής. Στην πορεία αντιλήφθηκα πως όταν κάποιος με τιμά με την επίσκεψη του στο χώρο μου, οφείλω αν μη τι άλλο να είμαι ευγενής. Το ίδιο ισχύει με ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα όταν επισκέπτομαι εγώ κάποιον. Ακόμα και η διαφωνία μπορεί να ακολουθεί κανόνες ευγένειας. Ας μην ξεχνάμε πως η απαξίωση είναι πολύ εύκολη με την επιλογή της μη πρόσβασης. Εάν ενοχλείστε ή αποδοκιμάζετε ένα ιστολόγιο , απλά μην το επισκέπτεστε.

4. Ο μετριασμός σχολίων είναι δικαίωμα
Ο κάθε blogger επιτρέπει ή απαγορεύει την πρόσβαση και τον σχολιασμό στο χώρο του δικαιωματικά και δεν οφείλει σε κανέναν να δικαιολογηθεί για αυτή του την επιλογή. Σκεφτήκατε ποτέ αν ο μετριασμός παραδείγματος χάριν που επέλεξα εγώ την στιγμή που δεχόμουν άνανδρες επιθέσεις άτοπων προσβολών, προστάτευσε τελικά τον ηθικό αυτουργό της αποδοκιμασίας μου περισσότερο και όχι εμένα; Είδατε πουθενά στο blog μου προσβλητικά σχόλια εναντίον του; Λέτε αυτό να συνέβη επειδή όλοι συμφωνούσαν με το μένος του; Ε, όχι δα!

5. Ιδιαίτερη προσοχή στα spam comments
Πολύ συχνά – συχνότερα τον τελευταίο καιρό- οι bloggers κινητοποιούνται σε μαζικές εκδηλώσεις αντίδρασης. Ένας εύκολος τρόπος ενημέρωσης είναι οπωσδήποτε η «τοιχοκόλληση» της είδησης στον χώρο σχολίων γνωστών ή άγνωστων γειτόνων blogger. Η ευγένεια απαιτεί να αποφεύγεται μία τέτοια οικειοποίηση χώρου. Θα κολλούσατε ποτέ από μία αφίσα στις πόρτες των γειτόνων σας χωρίς να τους ρωτήσετε;

6. Προστατεύστε την προσωπική σας ζωή
Υπάρχουν ιστολόγια τα οποία συντηρούνται αποκλειστικά και μόνο για ένα είδος ρομαντικής αφήγησης προς σύντροφο- εραστή συν-blogger, παρόλα αυτά είναι δημοσίως εκτεθειμένα στο διαδίκτυο. Υπάρχει τρόπος η είσοδος στο ιστολόγιο σας να επιτρέπεται σε συγκεκριμένους αναγνώστες , εάν όμως δεν επιθυμείτε κάτι τέτοιο, οφείλετε να λάβετε υπόψη σας πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος ίσως δεν επιθυμεί μία τέτοια προσωπική και εμφανή αντιστοιχία σχέσης. Σκεφτείτε πως ακόμα κι αν ο ίδιος δεν ενοχλείται ίσως αυτό δημιουργεί μία δυσαρέσκεια στους επισκέπτες του, αναλόγως φυσικά με το τι προβάλλεται αυτόβουλα στο προσωπικό του blog. Συζητήστε το πρώτα μαζί του και οπωσδήποτε προετοιμαστείτε για όσα θα επακολουθήσουν.

7. Δημιουργήστε link list (λίστες συνδέσμων)
Πρόκειται για ενός είδους ανταπόδοσης τιμής, όταν κάποιος σας επισκέπτεται συχνά, να του «χαρίσετε» στο χώρο σας, μία δική του γωνιά. Συχνότερα επισκεπτόμαστε βέβαια κάποιον από το προφίλ του στο οποίο οδηγούμαστε από κάποιο σχόλιο, αλλά δώστε μία ευκαιρία ακόμα. Δεν κοστίζει τίποτα περισσότερο από 2 λεπτά του χρόνου σας.

8. Υιοθετείστε την συνήθεια της παραπομπής
Η δύναμη – η αρχική ίσως- του διαδικτύου ήταν η δυνατότητα της υπερσύνδεσης. Να «κοιτάς» με το βέλος του ποντικιού μία λέξη και να οδηγείσαι σε έναν άλλο κόσμο. Μία δυνατότητα την οποία δεν θα αποκτήσουν ποτέ τα έντυπα εκτός και αν αρχίσει η «εκτύπωση» στα ηλεκτρονικά χαρτιά. Κάθε φορά που θα αναφέρεστε σε έναν άλλο blogger, ή σε κάποιο post αυτού, εισάγετε μία υπερσύνδεση βοηθώντας τους επισκέπτες σας – μην ξεχνάτε πως πάντα υπάρχουν νέοι- να αντιληφθούν την ιδιαίτερη σχέση ενός κειμένου με ένα άλλο, ή απλά βοηθήστε τους να βρουν πιο εύκολα την πόρτα στη γνώση.

9. Μην λειτουργείτε επιλεκτικά στις απαντήσεις σας
Η απόφαση ανταπάντησης στα σχόλια των επισκεπτών είναι προσωπική σας επιλογή. Μην προάγεται όμως την προσβολή επιλέγοντας να απαντήσετε μόνο σε μερικούς από αυτούς. Όλοι σας τίμησαν το ίδιο και δήλωσαν ό,τι οι ίδιοι επέλεξαν με συνείδηση πως μιλούν αποκλειστικά σε εσάς.

10. Μην λειτουργείτε ως «θρυαλλίδες» αγένειας ή διαπληκτισμού
Η επιλογή να απαντήσετε στον χώρο σχολίων όχι στον ιδιοκτήτη του blog αλλά σε άλλο σχολιαστή πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά διότι ακόμα και αν το blog προάγει τον διάλογο, δεν είναι Forum και ο χώρος στον οποίο αποφασίζετε να συζητήσετε δεν είναι δικός σας χώρος αλλά χώρος κάποιου που σας φιλοξενεί.

11. Αποφύγετε την παγίδα της προσωπικής αντιπαράθεσης
Το blog δεν είναι χώρος προσωπικών αντιπαραθέσεων αλλά προσωπικών σκέψεων. Μην καλλιεργείτε το βρεφικό σύνδρομο απόσπασης προσοχής και μην το συντηρείτε για απεριόριστο χρόνο. Το πιθανότερο είναι να μην ενδιαφέρει κανέναν!

12. Προστατεύστε τους επισκέπτες- σχολιαστές σας
Ακόμα και αν διαφωνείτε με έναν σχολιαστή οφείλετε να τον προστατεύσετε εάν δεχθεί στον χώρο σας μία προσβολή. Αποδείξτε πως το ιστολόγιο σας έχει ηγέτη και όχι απλά ιδιοκτήτη. Τιμήστε όσους σας εκτιμούν. Απαξιώστε όσους αδιαφορούν. Αποκεφαλίστε όσους προσβάλλουν.

13. Εκτιμήστε το δικαίωμα στην άρνηση
Συχνή διασκέδαση στη μπλογκόσφαιρα είναι η αλυσιδωτή εξάπλωση κάποιου παιγνιδιού που προτρέπει σε ένα συγκεκριμένου τύπου post. Λάβετε υπόψη σας το δικαίωμα στην άρνηση του προτεινόμενου προς συμμετοχή. Σεβαστείτε την επωνυμία του – εάν αυτή υφίσταται- και την εικόνα που ο ίδιος έχει επιλέξει να συντηρεί. Προσέξτε τις εκφράσεις στις οποίες τον προσκαλείτε να συμμετάσχει , συνδέοντας αυτές στο παιγνίδισμα της νέας αλγοριθμικής ανάρτησης. Είναι προσωπική μου γνώμη πως αυτά τα αλυσιδωτά μπλογκοπαιγνίδια συχνότερα λειτουργούν ως κίνητρα έμπνευσης. Ας μην αναιρούμε την βασική αιτία δημιουργίας ενός blog που είναι η ελεύθερη συχνά άναρχη επιλογή θεμάτων ακόμα και εκφράσεων. Μην επιβάλλεστε. Προτείνετε.

14. Να ανταποδίδετε τις επισκέψεις
Δεν είναι απαραίτητη η συμμετοχή σας με σχόλιο σε κάθε post. Όλοι όσοι βρίσκονται στην μπλογκόσφαιρα πολύ καιρό , ξέρουν πως οι επισκέψεις απαιτούν χρόνο και συχνά οι bloggers αναρτούν συνεχώς νέα post – καλή ώρα η αφεντιά μου. Κατανοήστε οι μεν την έλλειψη χρόνου αλλά επισκεφτείτε οι δε, όσο πιο σύντομα μπορείτε τους «γείτονες» σας.


«Γράφω επειδή δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Συνεχίζω να γράφω επειδή εσείς με κάνετε να το επιθυμώ»

Ε.Β.

Ένας φαύλος κύκλος δημιουργίας...




Για λίγες ημέρες e-diVa σας θα ξαποστάσει. Οι απαντήσεις στα σχόλια και στα e-mail θα συνεχίζονται αλλά οι αναρτήσεις θα πάψουν.

Γιατί.. ακόμα και μία diva έχει ανάγκη για λίγο να αφεθεί..




76 Τόλμησαν

Παρασκευή

Αποκεφαλισμοί

Παρασκευή Η υπομονή έχει και τα όρια της.

Λαϊκή ρήση γνωστή και διαδεδομένη εκ της συχνότητας εφαρμογής της.

Όσο ήρεμος , πράος και καλοδιάθετος χαρακτήρας και αν είσαι, κάποια στιγμή λυγίζεις. Ακούγεται ένα αδιόρατο κρακ, τα νεύρα τεντώνονται, σπάνε και μαζεύουν σαν ελαστικά κορδονάκια μαγιό στην παραλία. Οι άμυνες πέφτουν.

Το έμφραγμα καραδοκεί και η λιποθυμία του συντηρητικού είναι ικανή να οδηγήσει σε κώμα.

Η επίθεση αρχίζει να εμφανίζει το ολόγραμμα της μπροστά στα έκπληκτα συνήθως μάτια όλων και οι σκηνές επιστημονικής φαντασίας αδυνατούν να προσομοιώσουν το μέγεθος της επιθυμίας για ισοδικία.

Σε ένα χρονικά προσδιορισμένο αλλά εικονικά αόρατο παρόν πετάγονται σπίθες με σπαθιά , σκανδάλες εκπυρσοκροτούν κι η ευστοχία μέγιστη, ανεξαρτήτως κίνησης των στόχων.

Με την πάροδο των ετών οι αντιδράσεις αυτές δεν χάνουν σε ένταση αλλά κανονικοποιούνται.

Όλοι λίγο πολύ μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε τις κόκκινες ζώνες έκρηξης και συνήθως προειδοποιούμε.

Μην το κάνεις αυτό σε παρακαλώ. Μια φορά

Μην το κάνεις αυτό. Δεύτερη φορά

Την Τρίτη, ένας γδούπος ακούγεται βαρύς και το κεφάλι έχει πέσει.

Η diVa έχει βάλει το σπαθί στη θήκη , τινάζει με χάρη το μαλλί που δεν τολμά να την ενοχλήσει περισσότερο , τεντώνει το κορμί και προχωρά με την αταραξία εκτέλεσης καθήκοντος πάνω από τα ακρωτηριασμένα μυαλά.

Παλαιότερα ήμουν περισσότερο πολεμοχαρής. Το σπαθί δεν έμπαινε σχεδόν ποτέ στη θέση για την οποία προοριζόταν. Αν και πάντα πίστευα πως κατέληγε στη θέση που του άξιζε. Όσο περνούσαν τα χρόνια οι συμβάσεις πλήθαιναν, η ανάγκη όχι τόσο για διαπροσωπική συνύπαρξη όσο για πολιτισμένη συμβίωση έδωσαν τη θέση τους σε ένα ολωσδιόλου διαφορετικό ιδιοσυγκρασιακό status.

Πλέον κάποιος μπορεί να γκρίνιαζε ταλαιπωρώντας την νοημοσύνη μου μέρες, μήνες γύρω από την παρουσία μου συχνά μάλιστα ύστερα από πρό(σ)κληση μου και να του επέτρεπα αυτό το παλιμπαιδιστικό παιγνίδι. Σε κάποια στροφή του γύρου της diva όμως κι εκεί που ο κακόμοιρος ηδονιζόταν από την εκτόνωση των παραπόνων ή των ουτοπικών αποτυχημένων συχνά apriori σχεδίων του, το σταθερό χέρι τραβούσε το σπαθί σαν να τίναζε μια απλή μυγοσκοτώστρα.

Παπ!

Κεφάλι κάτω.

Ηρεμία...

Βρίσκω την μέθοδο γρήγορη , ανώδυνη τόσο για το θύμα όσο και για τον τιμωρό (εμένα στην προκειμένη περίπτωση). Υπερπηδώ την άκρατη διάθεση για φλύαρες εξηγήσεις, αντιστρέφω τους όρους της ενόχλησης, ανακαλύπτω την μαγεία της σιωπής. Κυριαρχώ και κοιμάμαι αδιατάρακτα.

Οι ενοχές ανήκουν σε αυτούς που τις έχουν ανάγκη. Ή σε αυτούς που επιθυμούν να εξιλεωθούν, συνήθως μάλιστα για λάθος λόγους σε λάθος στόχους. (προσεχώς post)

Τι είναι αυτό τώρα που είναι ικανό να μας «παρασύρει» όπως ανόητα δηλώνουν οι «άλλοι» στον αποκεφαλισμό;

Υποθέτω για τον καθένα τα κριτήρια και οι οριοθετήσεις είναι διαφορετικά αρχειοθετημένα. Πιστεύω μάλιστα πως είναι απαραίτητη και μία κάποια σειρά προτεραιότητας με επίπεδα ανοχής. Ίσως και όχι όμως.

Αυτή η ατιμωρησία πρέπει να πάψει μου είπε κάποτε ένας έρωτας μου και χρόνια αργότερα τον αποκεφάλισα με την σύμφωνη γνώμη κάθε ιστορικού της εποχής.

  1. Η αδιάλλακτη στάση όταν είναι πασιφανώς ανόητη γιατί έτσι την χαρακτηρίζω εγώ εφόσον εμένα ενοχλεί. Όταν κρίνεσαι ανόητος και συνεχίζεις να μου το επιδεικνύεις, δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες. Πάντα δίνω τουλάχιστον δύο ευκαιρίες σε κάποιον να μου αποδείξει πόσο ηλίθιος μπορεί να γίνει. Την Τρίτη όμως ένας από τους δυο μας θα είναι παρελθόν κι εγώ έχω μπροστά μου όλο το μέλλον. Εάν υπάρξει και Τρίτη σημαίνει ύψιστη τιμή κι όχι αφέλεια. Δεν λειτουργώ αφελώς παρά μόνον όταν ερωτεύομαι και πλέον έχω σταματήσει να ασχολούμαι με το σπορ.

  1. Η επιμελώς παράτολμη διάθεση ταλαιπωρίας. Δικαιολογώ ελάχιστα τους ανθρώπους όταν λειτουργούν ομαδικά. Μεμονωμένα αποδέχομαι περισσότερο το ευτελές της νόησης. Στην περίπτωση της ομαδικότητας όμως, θεωρώ πως εάν η ισχύς εν τη ενώσει έχει αντικατασταθεί από ευήθεια εν βρασμώ, το οφείλω στο απρογραμμάτιστο και παραληρηματικό μοντέλο τους να επιβληθώ άμεσα. Δεν επιδεικνύω έλεος. Δεν μιλώ πολύ. Δεν απειλώ. Εκτελώ.

  1. Η ερωτική διάθεση που προσπαθεί να επιβληθεί δια της κομπλεξικής ανωτερότητας. Εδώ δικαιολογώ τις γυναίκες περισσότερο. Έχουν τουλάχιστον τρεις ευκαιρίες. Είναι αυτή η καταπίεση που κουβαλούν γονιδιακά , αυτή η ανάγκη να αποδειχθούν που τους εισήγαγαν οι παλαιότερες γενιές. Στους άντρες δεν το συγχωρώ πάνω από δύο φορές. Αυτή η ασίγαστη ανάγκη να «σου την πουν» θεωρώντας πως κάτι σπουδαίο ξεχειλίζει εκείνη τη στιγμή από το επαρμένο κεφάλι τους (το άνωθεν, διότι εάν σκεφτόταν το κάτωθεν πολλά θα ήταν ευκολότερα και για αυτούς και για εμάς), κρίνεται πλέον ως κακούργημα και ο αποκεφαλισμός στην περίπτωση αυτή ίσως είναι αργός και ανώδυνος ανάλογα με το μέγεθος ευθιξίας μου εκείνη τη στιγμή. Παρατηρώ όμως πως τελευταία η καλή μου διάθεση έχει μετατρέψει την υπομονή σε διασκέδαση και χαίρομαι όταν αρχίζει η μάχη γιατί είναι σαν να βλέπω μια μαριονέτα αράχνη με δεμένα τα σκοινάκια στις άκρες των ακίνητων δαχτύλων μου την ώρα που αυτή προσπαθεί απεγνωσμένα να προχωρήσει υφαίνοντας ιστό.

  1. Η λανθάνουσα αντίληψη περί της εκμετάλλευσης. Κάθε ευφυής εργαζόμενος – ευφυής για λόγους συνετής επίτευξης των στόχων του – γνωρίζει πως η εκμετάλλευση από τους ανωτέρους του αποτελεί απαρέγκλιτο στάδιο ανόδου. Δεν γίνεται διαφορετικά. Πρώτα εργαζόμαστε και μετά πληρωνόμαστε. Πρώτα προσφέρουμε και ύστερα εισπράττουμε. Απλά μαθήματα κοινωνιολογίας. Το ίδιο ισχύει και σε όλες στις εκφάνσεις των ανθρωπίνων σχέσεων. Η εκμετάλλευση του πιο αδύναμου, εκείνου με τις μεγαλύτερες ανάγκες είναι στα χέρια αυτών με τις πιο αυξημένες προσδοκίες. Κι εκεί όμως η υπομονή είναι οριοθετημένη. Κι η εκδίκηση γλυκιά και σιωπηλά χτυπά και πονά περισσότερο κι ας νομίζεις πως δεν έχεις πλέον αντοχές, κι ας πιστεύεις – ή μάλλον σε έχουν κάνει να πιστέψεις- πως είσαι ένα απλό μυρμηγκάκι πάνω σε μια πέτρα που σε λίγο θα σε πλακώσει. Το σύμπαν τα πάντα εν σοφία εποίησε κι αυτό είναι γεγονός για όποιον αφουγκραστεί για λίγο το παρελθόν του.
  2. Η παράταιρη εντύπωση της έννοιας της προσφοράς. Ομοιάζει λίγο με την προηγούμενη περίπτωση και πιο πολύ την αναφέρω σαν κώδικα μήπως την καταλάβει ένας εκ των επισκεπτών μου. Η συνειδητή προσφορά του εαυτού μας ως σώμα, συναίσθημα, μυαλό είναι ύψιστη δωρεά σε άλλον άνθρωπο. Αυτή η διάθεση να βρίσκεσαι όχι μόνο μέσα (χμ) αλλά δίπλα σε ένα άνθρωπο είναι το σπουδαιότερο δώρο. Η σαφής και συνειδητή δημιουργία σχέσης συναισθηματικής μετά των παρελκυόμενων είναι το απόλυτο ανάθεμα στην ελευθερία ύπαρξης του ανθρώπινου είδους. «Σου χαρίζομαι» λες και το εννοείς. Γιατί δεν αποκεφαλίζεις αυτόν που απαξίωσε την προσφορά σου; Πόσο μάλλον όταν συνεχίζει…Οι δεύτερες ευκαιρίες αξίζουν σε όσους έχουν τιμήσει τις πρώτες ακόμα και αν τις αρνήθηκαν κάποια στιγμή. Όχι σε όσους τις απάλειψαν με δυσλεκτικές απόπειρες επικοινωνίας προς πάσα κατεύθυνση. Αποκεφαλισμός δικός μου αυτή η προσωπική παρότρυνση και να με συγχωρεί ο αγαπημένος μου που καταλαβαίνει πως σε εκείνον μιλώ αλλά όπως είπα πριν λίγη ώρα σε έναν επιστήθιο φίλο μου «Δεν μου πέφτει λόγος αλλά όταν βλέπω πως κινδυνεύουν αυτοί που αγαπώ, βγάζω νύχια και ορμάω»

Κατά τα άλλα είμαι ένας πολύ καλός άνθρωπος πολύ πιο συνηθισμένος από ότι ίσως πιστεύετε και ένα κορίτσι που ονειρεύεται όσα αντέχει να μην έχει το πρωί.

Καλημέρα




32 Τόλμησαν

Κυριακή

Μωρίες γυναικών παιδεύουσι άντρες

Κυριακή Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι άντρες. Νοιώθω καλύτερα μαζί τους, συζητώ πιο ευχάριστα, μου εμπιστεύονται τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους, είναι ανεπιτήδευτα διασκεδαστικοί.

Ενώ συχνά τους «αποκεφαλίζω» με τις ατάκες ή τις προτεινόμενες «λύσεις» μου μάλιστα, αυτοί συνεχίζουν να με εμπιστεύονται και να μου εκθέτουν με κάθε λεπτομέρεια τους δυσβάσταχτους καημούς τους, οι οποίοι φυσικά στο ενενήντα τοις εκατό των περιπτώσεων αφορούν συναισθηματική εμπλοκή με το άλλο φύλο.

Τον τελευταίο καιρό μου έτυχαν τρεις περιπτώσεις ιδιαίτερης έντασης και η αδιάκοπη φλυαρία – διότι από ένα σημείο και μετά όλα έχουν ειπωθεί- μας οδήγησε – και εμένα και αυτούς- στην απόφαση να καταγράψω τα σταθερά «πιστεύω» μου.

Υπάρχουν τέσσερις περιπτώσεις στις οποίες ο άντρας «περδικλώνεται» και δυσκολεύεται να επανακάμψει.

  1. Αίσθημα Προστασίας
  2. Αίσθημα Ενοχής
  3. Αίσθημα Υπεροχής
  4. Αίσθημα Επικράτησης έναντι έτερου αρσενικού διεκδικητή

Οι γυναίκες από την άλλη πλευρά – εν αγνοία τους τις περισσότερες φορές αλλά με γνώμονα το αλάνθαστο ένστικτο κατακρεούργησης του αντρικού ψυχισμού- ακολουθούν την τακτική μάθησης «κάθε συμπεριφορά που ενισχύεται, συντηρείται και τελικά δικαιώνεται»

Οι περιπτώσεις όπου τα θηλυκά ταλανίζουν τα αρσενικά είναι ελάχιστες σε διακριτότητα. Λίγο πολύ δηλαδή είναι συγκεκριμένα τα προβλήματα. Δεν ποικίλουν. Δεν συναντώνται σε ευρύ φάσμα παραλλαγών.


Περίπτωση 1

Η γυναίκα που γνωρίζει τι είναι άρα πιστεύει πως γνωρίζει τι θέλει.

Αφού αιφνιδιάσει με κάποια ψυχρή ατάκα τον επίδοξο κατακτητή , επανέρχεται για την ψυχαγωγία του ελεύθερου χρόνου της – όπως συνηθίζω να λέω- την στιγμή που θα εμφανιστεί στον ορίζοντα ένα άλλο θηλυκό και ο κύριος τολμήσει να στρέψει τα μάτια του εκεί.

Οι εξυπνάδες που σκοπό έχουν να σαγηνέψουν, να κρατήσουν σε pause κατάσταση την προσοχή, οι δηλώσεις που υπόσχονται πως Θα μπορούσε να συμβεί κάτι, τα χαριεντίσματα, εκδηλώνονται άμεσα.

Ο άντρας φορτώνει την εφαρμογή Αίσθημα Ενοχής και επιστρέφει στην πρώτη επιφάνεια εργασίας.

Η δεύτερη θηλυκή επιλογή αποχωρεί. (Πάει κι αυτή η ευκαιρία..)

Στην περίπτωση που το λειτουργικό του κυρίου εμφανίσει firewall, το θηλυκό της κατηγορίας αυτής – ευφυές γαρ αλλά αδόμητο σε προγραμματισμό – αποστέλλει τα μηνύματα ευαισθησίας. Λίγη ζήλια, λίγο νάζι, λίγη θλίψη, τα βουρκωμένα μάτια που φωτίζουν περίεργα και το firewall χάνεται. Ενεργοποιείται αυτόματα το Αίσθημα Προστασίας μαζί με το Αίσθημα Ενοχής και η επιλογή εισαγωγή αντικειμένου από την εφαρμογή Αίσθημα Υπεροχής.

Μόλις αρχίσει το upload επιθυμιών του αρσενικού – ε, λογικό είναι αλλιώς γιατί να θέλει την επίτευξη της σύνδεσης- το θηλυκό επανέρχεται συχνά στην αρχική κατάσταση.

«Sorry, αλλά έχω πρόβλημα με το Bios»

Σαφώς κουκλίτσα μου έχεις πρόβλημα αλλά αυτός δεν είναι λόγος να παιδεύεις τον χρήστη.

Προτεινόμενη Λύση: Ποτέ τρεις ευκαιρίες. Η γυναίκα που απορρίπτει την πρώτη φορά το πράττει δικαιωματικά. Εάν αντιδράσει σε πιθανό κίνδυνο και απορρίψει και δεύτερη, υπηρετεί την ματαιοδοξία της. Την Τρίτη φορά είναι σαφές πως δεν είναι ικανή να αναγνωρίσει αυτό που θέλει , άρα είναι επικίνδυνη ακόμα και αν κατακτηθεί να αποχωρήσει ένα πρωί έτσι απλά , χωρίς έλεος και φυσικά χωρίς να γνωρίζει και η ίδια το γιατί.



Περίπτωση 2

Η γυναίκα που δεν απέκτησε αυτό που ήθελε όταν το ήθελε και εκδικείται δια του υπερκερωτικού ελιγμού με παραπλανητική ενέργεια.

Είναι τα θηλυκά που σε μία στιγμή απαίτησαν – ως έπρεπε το πιθανότερο- μία διαβεβαίωση δεσμευτικής ασφάλειας και η αίτηση τους απερρίφθη.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν υποχωρεί η κυρία. Αποχωρεί ή τουλάχιστον έτσι αφήνει να διαφανεί στην τρισδιάστατη ονείρωξη του αρσενικού που πιστεύει πως υπάρχει εκεί κάτι το οποίο το Χάνει.

Μετά την πάροδο κάποιου χρόνου- συνήθως οι αποστολές μηνυμάτων υπενθύμισης συμβαίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα- επανέρχεται η γυνή πολύ πιθανό με τα διαπιστευτήρια ενός άλλου αρσενικού.

«Κοίτα τι έχω»

Αιφνίδια ενεργοποιούνται και ανοίγουν διάπλατα σχεδόν όλα τα προγράμματα. Αίσθημα Επικράτησης, Αίσθημα Υπεροχής.

Μόλις το θηλυκό αντιληφθεί την πολυπαραθυρική αντίδραση αποστέλλει νέο Trojan.

«Μαζί σου ήμουν καλύτερα. Τώρα υποφέρω»

Παπ! Αίσθημα Προστασίας, Αίσθημα Ενοχής κι αρχίζει ο αντρικός επεξεργαστής να πετάει σπίθες.

Σε αυτό το επίπεδο των διεργασιών συχνά η γυναίκα αυτής της κατηγορίας δανείζεται στοιχεία από την πρώτη κατηγορία. Ο άντρας αρχίζει να πολεμά.

Να διώξει τους κακούς, να σώσει την πριγκίπισσα, να τιμήσει το ξίφος του, να κερδίσει μία ακόμα ευκαιρία – την οποία εκλιπαρεί στο κάτω κάτω της γραφής το θηλυκό να την παράσχει- και μέσω αυτής της μάχης των ανεμόμυλων, οι κροκοδείλιες θλίψεις με τα σαρδόνια χαμόγελα εκ των έσω.. «Everything under control» σκέφτεται το θηλυκό και περιμένει ρομαντικά να σωθεί και να κατακτηθεί.

Έχει ήδη περάσει την άμυνα του εχθρού (υπερκερωτικός ελιγμός) από το πλάι και αναμένει στον θρόνο να επιστρέψει ο πολέμαρχος που θα της πει «ιδού το βασίλειο σου, κάθισε»

Μα, εκεί βρίσκεται ήδη γλυκέ μου.

Κατά την διάρκεια της μάχης υπόλοιπες ευκαιρίες ικανές να ευδαιμονίσουν τόσο τον βασιλιά όσο και το κρατίδιο αφανίζονται από την σκόνη της μάχης και την ιαχή «Πρέπει να σώσω αυτό που έχασα τότε»

Μετά την επιστροφή στον παράδεισο της επανασύνδεσης, οι πληγές αρχίζουν κι εμφανίζονται. Η γυναίκα είναι πλέον ικανοποιημένη που κατάφερε αυτό που ήθελε κι εκείνος γενναίος που το πρόσφερε μετά από τόσο αγώνα. Αλλά.. η συμπεριφορά που ενισχύθηκε..θα επανεμφανιστεί το συντομότερο.

Προτεινόμενη λύση: Αν είσαι ερωτευμένος δεν υπάρχει λύση. Το ευτυχές είναι πως ακόμα κι έτσι, κάποια στιγμή θα πάψεις να είσαι ερωτευμένος. Θα σωθείς από την φύση αλλά δυστυχώς θα έχεις χάσει πολύ σημαντικότερα από όσα κόπιασες να επανακατακτήσεις.



Περίπτωση 3

Γυναίκες με σύνδρομο Μινχάουζεν υπνωτίζουν τον αντρικό εγκέφαλο.

Λίγα λόγια για το σύνδρομο Μινχάουζεν. Πρόκειται για διαταραχή προσωπικότητας. Στην προσπάθεια του να τραβήξει την προσοχή των γιατρών, ο ασθενής εφευρίσκει διάφορες ενοχλήσεις. Συχνά τις προκαλεί μόνος του. Σκοπός των ανθρώπων που πάσχουν απ' αυτό το σύνδρομο είναι να φαίνονται πάντα άρρωστοι, εξασφαλίζοντας μ' αυτό τον τρόπο τη συνταγογράφηση κλινικών εξετάσεων και φαρμακολογικών θεραπειών. Αν έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια δεν την αποδέχονται και απευθύνονται σε άλλες υγειονομικές μονάδες.

Στην πραγματικότητα των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων, το σύνδρομο Μινχάουζεν εμπλουτίζεται και με μεγαλομανιακές τάσεις επίδειξης περιπετειώδους ζωής όπου η χλιδή , οι ανέσεις , οι επιλογές , κατακλύζουν τη ζωή του θηλυκού ασθενή που επιθυμεί ο άντρας να κατακτήσει.

Αίσθημα Ενοχής (διότι αμέσως ο άντρας νοιώθει πως ίσως είναι λίγος), Αίσθημα Υπεροχής (μα πρέπει να αποδείξει πως Δεν είναι λίγος), Αίσθημα Προστασίας (στην περίπτωση που ο θηλυκός Μινχάουζεν δεινοπαθεί συνεχώς).

Ώρες ατελείωτες η διήγηση των παθών. Κι ο άντρας εκεί, φρουρός εξομολόγος να αντέχει και να ακούει το άλγος της άμοιρης γυνής. Πόσα έζησε. Πόσα άντεξε. Πόσο πολύ επιθυμεί να πάρει το αίμα της πίσω όμως, αυτό δεν το βλέπει κανείς πουθενά!

«Μα γιατί μου φέρθηκε έτσι; Αφού όλα ήταν καλά»

Αχ καρδιά μου καημένη πως βαστάς και δεν ραγίζεις ..δηλώνει το άσμα και συμπληρώνω συνήθως «Σύνερθε , θα σε χαστουκίσω για να βεβαιωθώ πως δεν είσαι σε κώμα»

Οι γυναίκες που λειτουργούν με το σύνδρομο Μινχάουζεν είναι οι πιο συνειδητοποιημένες. Έχουν ήδη αναγνωρίσει την ικανότητα τους στην αφήγηση κι έχουν ήδη καλλιεργήσει την Ανάγκη Προστασίας.

«Σε χρειάζομαι»

Αλλά ξεχνούν να συμπληρώσουν «Σε χρειάζομαι Τώρα. Πέραν της παρούσας χρονικής στιγμής, δεν γνωρίζω»

Προτεινόμενη λύση: Αν αντέχεις μένεις. Δεν θα πλήξεις ποτέ. Αν δεν αντέχεις φεύγεις. Αν μείνεις θα υποφέρεις και θα γίνεις κι εσύ ένα μέρος της εξιστόρησης των παθών του ασθενούς στην επόμενη υγειονομική μονάδα.

Επίλογος:

Να εξαπατάς τους άλλους. Αυτό ονομάζουν οι άνθρωποι Έρωτα (romance). Oscar Wilde

Η αγάπη είναι μία μορφή προκατάληψης. Κι εγώ προσωπικά κουβαλάω τόσες πολλές άλλες προκαταλήψεις. Charles Bukowski


[Έχω βάσιμες υποψίες πως ύστερα από αυτό το post δεν θα με επισκέπτονται πλέον γυναίκες και πρέπει άμεσα να υπολογίσω το ποσοστό των επισκεπτών που θα χάσω.
Ούτε με κβαντικό μικροσκόπιο δεν θα τις εντοπίζω, σας λέω]

Υ.Γ. Για 2-3 ημέρες από αύριο , το blog θα λειτουργεί στη διεύθυνση http://vouts.blogspot.com επομένως δεν θα μπορείτε να εισέρθετε από κάποιο σχόλιο μου παρά μόνο από τη διεύθυνση που μόλις σας έδωσα. Κάντε λίγη υπομονή όπως κάνω κι εγώ. Θα ετοιμάσω πιθανώς podcast για την Οδύσσεια του domain. Ευχαριστώ και Συγνώμη για την ταλαιπωρία.





60 Τόλμησαν

Σάββατο

Πως να προσθέσετε ένα video στο sidebar

Σάββατο


[Μόλις ανέβασα το δικό μου βιντεάκι στο YouTube και ίσως αργήσει λίγο να "φορτώσει" αλλά εσείς θα κάνετε υπομονή, ε;-]

[Παρακάτω είναι το video που πρόσθεσα στο sidebar του Sardo]



Καλό Σαββατοκύριακο

[Οι στίχοι(;) εδώ, προσφορά του αγαπητού μου koulpa]



Υ.Γ. φυσικά το www.domains.gr τραβά κάποιου είδους διαδικτυακή ανακατωσούρα.

Όχι μόνο δεν έχουν επικοινωνήσει μαζί μου ώστε να διορθώσουν την μη λειτουργία του e-diva.eu αλλά πλέον και το www.e-diva.eu ανοίγει μόνο με θυσίες ταύρων.
Βέβαια- ας είναι καλά ο μέντορας Πάρης - ενημερώθηκα πως για να δουλέψει η διεύθυνση χωρίς www πρέπει να έχω δικό μου χώρο αλλά ούτε καν για να μου πουλήσουν χώρο δεν έστειλαν ένα mail !
Επίσης , από τον Πάρη πάλι, έμαθα πως είναι πιθανό να μην ανοίγει η σελίδα εξαιτίας κάποιας σούρας του γούγλη αλλά δεν πειράζει Google μάτια μου, υπάρχει και η Worpdress!

Και οι Βασιλείς απάντησαν επιτέλους:

Με την κατοχύρωση ενός domain δεν οφείλουμε να "σας" ρυθμίσουμε
ΤΙΠΟΤΑ απολύτως. Ολα τα κάνετε μόνη σας.
Europlanet team

..........
Τα σχόλια δικά σας





31 Τόλμησαν

Δευτέρα

Άντρες Δειλοί

Δευτέρα

Με τις γυναίκες διατηρώ τ υ π ι κ έ ς σχέσεις.

Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμα κάποιες που με αντέχουν σε μια αμοιβαία προσπάθεια αντιμετώπισης του φαινομένου του θερμοκηπίου των συναισθηματικών ζητημάτων.

Οπωσδήποτε δεν καταδικάζουμε πάντα αλλά αντιλαμβάνεστε πως όπως και με εσάς τα αγοράκια – ελάτε τώρα- έτσι και με εμάς, favorite θέμα συζήτησης είναι οι σχέσεις.

Στην αρχή οργιζόμουν με την μανία των γυναικών να αναλύουν την συμπεριφορά των αντρών.

Let it be woman!

Δεν μου έφτανε δηλαδή που έπρεπε να συμμετέχω όταν οι αναλύσεις εκφράζονταν δραματικά από τις ανήλικες μαθήτριες μου οι οποίες έσπευδαν για συμβουλές – έχω διαπλάσει προσωπικότητες εγώ..- όφειλα να αντιμετωπίσω και τις ενήλικες κυρίες που με έβρισκαν «μπόσικη» όταν κατόρθωναν να με πείσουν να τις ακολουθήσω.

Διότι με τους άντρες φίλους μου τα πράγματα είναι πιο απλά μέχρι ένα σημείο βέβαια.

Ας αρχίσω με την αναγραφή των βασικών προβλημάτων των γυναικών συμπεριλαμβανομένης και της υπογράφουσας εφόσον βεβαίως βεβαίως – και το έχουμε ξαναπεί- δεν ζω απομονωμένη σε κάποιο βουνό ή σε ένα γυάλινο πύργο.

Εκ των προτέρων επισημαίνω δε, πως υπάρχουν σαφώς εξαιρέσεις μόνο που αδυνατούμε να τις εντοπίσουμε πλέον με πρακτικούς και κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους. [Τηλεφωνικός κατάλογος με φωτεινές επισημάνσεις σε ονόματα, λίστα παραγγελιών έστω σε access με ένδειξη «ικανός να» κ.ο.κ]

(Αστειεύομαι)

Βλέπετε, το μετείκασμα της ανοησίας από όποιο φύλο και αν προέρχεται είναι παραπλανητικό τώρα πιο πολύ από ποτέ.

Όταν βρίσκεσαι για μέρες σε ένα χωράφι με ραδίκια και ζοχούς, το πράσινο των ανθοπωλείων δεν σου προκαλεί κάποια ιδιαίτερα συγκλονιστική πρώτη αντίδραση.

Πρόβλημα πρώτο
Δειλία στην προσέγγιση

Τους παρατηρώ όταν κοινωνικοποιούμαι με την αντρική συντροφιά μου. Εκ του μακρόθεν η παρακολούθηση. Εκ του μακρόθεν και η αναζήτηση κοινού γνωστού για το πολυπόθητο «κονέ». Ώρες η σιωπή. Αβάσταχτη η χαζομάρα ακόμα και στην δεύτερη κουβέντα γιατί στην πρώτη δίνεις τόπο στην οργή. Είναι το τρακ της πρώτης επαφής.

Μίλα της «στα ίσια». Να είσαι ειλικρινής και ευγενής. Δεν είναι ούτε καθυστερημένο ούτε ο Πάπας. Μια γυναίκα είναι ,που Εσύ διάλεξες.

Στο βρόντο όλα…

Πρόβλημα δεύτερο
Στην προσέγγιση πάλι

Πριν εκθέσω όσα έχω κατά νου, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μία σκηνή στην οποία συμμετείχα ερήμην μου ως..ακροάτρια στην παραλία πριν λίγα χρόνια.

Είμαι ξαπλωμένη σε ύπτια στάση με κλειστά τα ματάκια και όπισθεν μου βρίσκονται 5 νεαροί περίπου 20 χρονών.

Κι αρχίζει ο διάλογος.
- Να της τηλεφωνήσω βρε μ*****;
- Δεν τηλεφώνησες σήμερα;
- Έκανα μία αναπάντητη χτες
- Ε,κάνε μία και σήμερα
[ Οι φωνές εναλλάσσονταν]
- Αυτή όμως δεν μου έκανε χτες
- Χμμ..
- Ας κάνω μωρέ μια αναπάντητη
- Ναι ρε , κάνε μια αναπάντητη
- Μία μόνο; Αν δεν απαντήσει να κάνω κι άλλη;
- Αναπάντητη;
- Ναι

[ Οπότε ακούγεται φωνή – του πέμπτου μάλλον που δεν συμμετείχε]
- Άντε βρε μ***** από δω που θες να γ****** και με μια αναπάντητη!

Γέλασα. Δεν κρατήθηκα.

Κι άντε να συναντάς την –ρομαντική - τακτική της αναπάντητης και του sms στα εικοσάχρονα, αλλά να την συναντάς και στους 30+; Και στους 40+;

Απίστευτο!

Βέβαια εγώ που τα λέω τώρα αυτά έχω δεχτεί date μέσω mail αλλά τέλος πάντων εκτίμησα το γεγονός πως ο άνθρωπος είδε πως είχα κλειστά όλα τα τηλέφωνα και αποφάσισε να ακολουθήσει την συμβουλή μου.

«Όποιος θέλει βρίσκει τρόπο»

Πρόβλημα τρίτο
Δειλία στην πρόταση

Στις περιπτώσεις που η γνωριμία έχει επιτευχθεί και η ανταλλαγή στοιχείων έχει πραγματοποιηθεί, φτάνουμε στον σκόπελο της πρότασης. «Τι να της προτείνω;»

Εξαρτάται βεβαίως από την διάθεση, τον χρόνο και την δυνατότητα….αλλά κάποιες επιλογές είναι καθορισμένες. Θέλω να πω, αν πρόκειται για μία κοπελίτσα είκοσι χρονών , μπορείς να προτείνεις τα χίλια μύρια, αλλά αν πρόκειται για μία κυρία ε, δεν της ζητάς ραντεβού στις 6 το απόγευμα. Που θα την πας δηλαδή; Στις κούνιες ή για πάστα;

Οι αγκιτάτορες των εθνών! Άκου εκεί έξι το απόγευμα. Ώρα εσπερινού!

Πρόβλημα τρίτο
Τραγικά λάθη

Α) Γκρίνια .Πως θα οδηγήσω μέχρι εκεί; Πως θα πάμε; Πως θα’ρθούμε; Που να πάμε;
Άντρας είσαι αγόρι μου. Άρπαξε τον ταύρο από τα κέρατα! Ύστερα ηρέμησε, οπισθοχώρησε και το ..θύμα θα πέσει σαν ώριμο φρούτο. Θα πιαστεί σαν λαγός που κάθισε να σε χαζεύει αντί να το βάλει στα πόδια.

Αλλιώς βγες ραντεβού με ένα GPS.

Β) Λάθος προτάσεις. Προτείνεις να πάτε για μπάνιο – ποτέ ποτέ στο πρώτο ραντεβού , οι κυρίες όση αυτοπεποίθηση κι αν έχουν, θέλουν να αιχμαλωτιστούν και όχι να παρασυρθούν, Προτείνεις να πάτε για clubbing- και πως θα μιλάτε; Διότι αν πρόκειται να μεταβείτε στο τελευταίο στάδιο της..ολοκλήρωσης κατευθείαν, ε, δεν χρειάζεται καν να πάτε κάπου συγκεκριμένα,
Προτείνεις να έρθει να σε βρει αυτή- μα, μιλάμε ακόμα για κυρίες έτσι;

Γ) Αναφορές συχνές και βαρύγδουπες κατηγορίες για τις πρώην. Γλυκό μου αγόρι, δεν βγήκες έξω με τον παπά της ενορίας, με γυναίκα βγήκες και μάλιστα γυναίκα που διάλεξες με συγκεκριμένο σκοπό προφανώς. Αν επιθυμείς διακαώς να πεις τα εσώψυχα σου, φρόντισε να έχεις κάνει κάτι ώστε να το αξίζεις, ειδάλλως θα βρεθείς αντιμέτωπος με δύο πιθανές αντιδράσεις. Στην καλύτερη η κυρία που συνοδεύεις θα επιδείξει ευγένεια και θα σε ακούσει αλλά δεν θα την ξαναδείς ούτε ζωγραφιστή, στην χειρότερη θα σε περιλούσει μεταφορικώς και κυριολεκτικώς και θα σε αφήσει να εξομολογείσαι τον πόνο σου στον μπάρμαν που σαν πιο έξυπνος από εσένα , δεν θα κοιμηθεί μόνος του το βράδυ.

Δ) Σεξουαλική βουλιμία. Τα πάντα πάνω σου φωνάζουν «απόψε θα γ*****», είτε επειδή έχεις αποδειχτεί ικανός στο παρελθόν, είτε επειδή θεωρείς τον στόχο εύκολο. Μην ξεχνάς όμως πως πλέον και οι γυναίκες μπορούν εύκολα να βρουν sex και για να έχει δεχτεί η κύρια να εξέλθει μαζί σου – διαφορετικά θα σου είχε ζητήσει..να εισέλθετε κάπου- σημαίνει πως επιθυμεί και κάτι άλλο πέραν αυτού.
Ακόμα και οι πιο πεινασμένες γυναίκες δεν είναι πλέον στερημένες. Να αξίζεις πρώτα αυτό που προσφέρεις. Ακολούθως αυτό θα εκτιμηθεί, να είσαι βέβαιος. Αν βέβαια μιλάμε πάντα για κυρίες.

Δειλία

Τηλεφωνούν χωρίς να δηλώνουν το ονοματεπώνυμο τους. Άμοιροι ευθυνών, λιποτάκτες λόγου και τιμής. Κι εκείνο το Ανδρός χαρακτήρ εκ λόγου γνωρίζεται του Μένανδρου πάει περίπατο στο δάσος της αποστασίας.


Δειλία

Άτολμοι και άβουλοι να θέσουν τέλος σε ότι τους τυραννά. Σαν αδύναμοι Σαμψών με την αλλοτινή περήφανη κόμη στα χέρια να παρακαλούν ή να υπομένουν ουτοπικά μία επανασυγκόλληση αντί να απαξιώσουν τον θύτη επιβάλλοντας αυταρχικά τον εξορισμό. Στον πάγκο σου κούκλα μου!

Δειλία

Εική και ως έτυχεν (=χωρίς σχέδιο, χωρίς σκοπό). Ενοχικά παραδομένοι στην πρώτη τους επιλογή λες και θα πεθάνει κανείς απ’την απόρριψη. Παραπαίουν και παραληρούν, ενίοτε ερωτεύονται, εγκάθειρκτα υποταγμένοι στο «ο,τι έπαθα έπαθα και καλά να πάθω». Τόση η δύναμη των θηλυκών πους σας έκαναν να πιστεύετε πως δεν μπορούν χωρίς εσάς.

[Θα τις περιλάβω και αυτές εν ευθέτω χρόνω]


[Λοιπόν μετά από αυτό το post κι επειδή το έχω σίγουρο πως θα ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια έχω να ενημερώσω τους επικριτές μου πως εάν ποτέ – που δεν το βλέπω- με απαρνηθεί το ακατανόμαστο , θα καταλήξω να γράφω όπως κάποιες συγγραφείς σε στήλες συναισθηματικών προβλημάτων]

Οοοομμμμμμμ….

[Τώρα θα μου επιτρέψετε να αποχωρήσω διότι έχω ραντεβού. Τι όνειρο να είδε άραγε ο άνθρωπος χτες;]





37 Τόλμησαν

Τρίτη

Ποιος φοβάται τις γυναίκες;

Τρίτη

Γυναίκες με νάζι

Γυναίκες με στοργή

Γυναίκες με γνώσεις

Γυναίκες με ικανότητες

Γυναίκες με διάθεση

Γυναίκες με άποψη

Γυναίκες όμορφες

Γυναίκες εντυπωσιακές

Γυναίκες ατίθασες

Γυναίκες σκλάβες

Γυναίκες έξυπνες

Γυναίκες πονηρές

Γυναίκες χαμένες στην επανάσταση ενός βλακώδους φεμινισμού

Γυναίκες τσαλακωμένες στην αυτοκρατορία των γηραιών αρσενικών

Γυναίκες υστερικές στο καζάνι της προσωπικής τους ελώδους σεξουαλικής πραγματικότητας



Περιδιαβαίνοντας το web αναζητώντας πληροφορίες εύστοχα δοσμένες από «μεγάλα» ονόματα της κοινωνίας, συνάντησα πολλά.

Ειδικά σε κάποια blog συνάντησα σπασμούς τεστοστερόνης σε μια ακόμα φαλλο-βαυκαλιστική απόπειρα ανάτασης (;) του πεσμένου ηθικού.

Όποιο μένος, αγανάκτηση κι όποια κρίση ή επίθεση απέναντι στο «αδύναμο» φύλο (ο χαρακτηρισμός επιδόθηκε από την ανδροκρατούμενη κοινωνία και μακράν απέχει ως ερμηνεία από αυτό που εννοούν οι γυναίκες όταν τον χρησιμοποιούν) αφορά αποκλειστικά σεξουαλική συμπεριφορά. Κι αυτή ακόμα η ad hominem πλάνη βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο στην κλίμακα των επιθέσεων.

Μία γυναίκα χαρακτηρίζεται από την επίθεση ως ανοργασμική (χαρακτηρισμός ο οποίος ουδέποτε αποδίδεται σε αρσενικό), π****** (ο πόρνος έχει παραγραφεί ως λέξη ενώ υφίσταται ως έννοια και ως πραγματικότητα τώρα , αυτούς τους καιρούς, πολύ περισσότερο παρά ποτέ και άλλα πολλά και γλαφυρά που ενοχλούν μόνον όσες αδυνατούν να αντιδράσουν με καγχαστική υπεροψία.

Δεν θα προχωρήσω σε μακροσκελείς αναλύσεις. Ο Στρεβλός Λογισμός μου με βροντερή φωνή επαναλαμβάνει αργά και αυστηρά πως το Νέο Web δεν επιθυμεί να αντιγράψει τις αναλύσεις των βιβλίων και λοιπών συγγραμάτων. Η δυνατότητα του link, της εικόνας , της κίνησης , όλων αυτών μαζί σε έναν οργανωμένο χώρο που φανερώνει την πραγματική δύναμη της έκφρασης την οποία έχω συναντήσει σε γνωστούς και αγαπημένους μου bloggers, οι κοφτές προτάσεις , οι εύστοχοι και ξαφνικοί χρωματισμοί που ταράζουν το νου όσο και όποτε χρειάζεται δεν έχουν ανάγκη από τις παλαιολιθικές φιλοσοφίζουσες αναλύσεις. Το Web είναι εδώ , όπλο νέας χρήσης κι εμείς τολμούμε κι αν κάποιοι φαίνονται ακόμα υποταγμένοι στις παλαιολιθικές μορφές , σιγά σιγά θα παρασυρθμούν κι αυτοί.

Υπατία

"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν."

Maria Agnesi Gaetana

"..σε ηλικία 17 ετών συνέταξε σχόλια στην "Αναλυτική πραγματεία περί κωνικών τομών" του Μαρκήσιου L'Hospital….. Το 1750 το Βατικανό την ονόμασε καθηγήτρια Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας. Ωστόσο, δεν διανοήθηκε ποτέ να ασκήσει τα καθήκοντά της θεωρώντας την έδρα της ως μια απλή τιμητική διάκριση"

Ada Byron, Countess Lovelace

“Στη διάρκεια μιας γιορτής στο σπίτι της Somerville, γνώρισε τον Charles Babbage, καθηγητή μαθηματικών στο Cambridge, και άκουσε τις ιδέες του για μια νέα υπολογιστική μηχανή, τη διαφορική μηχανή (difference engine), τις οποίες όχι μόνο κατάλαβε αλλά μπόρεσε να εκφράσει καλύτερα από τον ίδιο…. μερικές φορές ονομάζεται ως ο "πρώτος προγραμματιστής" εξ αιτίας μιας αναφοράς που έγραψε στη μηχανή του Babbage. (Η γλώσσα προγράμματος Ada πήρε το όνομά της.)… Παρόλες τις προσπάθειές της να πάρει την άδεια να χρησιμοποιεί τη βιβλιοθήκη της Βασιλικής Εταιρείας, στο όνομα του συζύγου της, νωρίς το πρωί, η Εταιρεία δεν έκανε εξαίρεση στον κανόνα της που απέκλειε τις γυναίκες.”


Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη

"..πτυχίο της Νομικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης… εκλογή της στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας το 1986. .1989 και το 1990 βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Αθηνών. Τον Ιούνιο του 1990 παντρεύεται τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, κύριο εκπρόσωπο των διεθνών επιχειρηματικών συμφερόντων της ομώνυμης δυναστείας.
Ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου την ορίζει πρόεδρο της Επιτροπής διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων και ο Κώστας Σημίτης ποτέ δεν κρύβει ότι την θεωρεί ως την καταλληλότερη επιλογή για τη θέση αυτή. Το 1994 διατέλεσε αντιπρόεδρος του πρυτανικού συμβουλίου της Σχολής Διοίκησης Τζών Κένεντυ στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Επίσης, το 1997 ορίσθηκε «Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων» της Ελλάδας"

[Πώς να μην φοβούνται, πράγματι…]


Ντόρα Μπακογιάννη

«Αφού αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και συνέχισε τις σπουδές της στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.Ήταν η πρώτη γυναίκα δήμαρχος της πόλης. Αποχώρησε από τη δημαρχία τον Φεβρουάριο του 2006, λίγους μήνες πριν λήξει η θητεία της, για να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών.»

[Να τρέμουν πρέπει…]


Έλλη Στάη

"Είναι απόφοιτη του Αρσάκειου. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πολιτικές επιστήμες στη Γαλλία. Για λίγο διάστημα άσκησε κανονικά τη δικηγορία. "


[Αν την κοιτάξουν στα μάτια, θα προλάβουν άραγε να πουν «ανοργασμική», …πριν λιποθυμήσουν;]


Λιάνα Κανέλλη

"Είναι απόφοιτη της Νομικής Σχολήςτου Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε από τις πρώτες γυναίκες στην παρουσίαση των δελτίων ειδήσεων τόσο στην κρατική όσο και στην ιδιωτική τηλεόραση.Παράλληλα εργάστηκε ως ανταποκρίτρια του ABC- USA κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου.Ρεπόρτερ, ερευνητική δημοσιογράφος, ανκοργούμαν, τηλεοπτική περσόνα, ραδιοφωνική επίσης, εκδότης, βουλευτής…"

"Όταν δεν «πάει» κάποιο συνομιλητή (και αυτό συμβαίνει στο 99% των περιπτώσεων) αρχίζει να μορφάζει, να μουρμουράει, να θορυβεί, την ώρα που εκείνος επιχειρηματολογεί. Υποσκάπτει, δυναμιτίζει την κάθε αντίθετη άποψη με ένα τραμπούκικο τρόπο που μπορεί μεν να δίνει νούμερα στους λιγούρηδες για θεαματικότητα οικοδεσπότες της, αλλά δεν προσφέρει τίποτα σε όποιον επιλέγει να ακούσει.

Και κάπου μπορεί να λες «τέλος πάντων, αν δεν παράγεται πολιτικός λόγος ας τα κάνει μπουρδέλο να διασκεδάσουμε τουλάχιστον». Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται συστηματικά με όλους τους συνομιλητές της και σε όλα ανεξαιρέτως . Άρα δεν είναι στραβός ο γιαλός, μάλλον η Λιάνα αρμενίζει στραβά." http://anebala.blogspot.com/2007/05/blog-post_05.html

[Όσα δεν φτάνει η αλεπού….ή αλλιώς οι καπετάνιοι σε βάρκες στραβά τυρβάζουν]


Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ

«Πρώτη γυναίκα πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης το 1967. Πρώτη γυναίκα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στην 700 χρόνων ιστορία του το 1976. Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Ευρώπης...απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την αποφοίτησή της εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, ενώ μετακόμισε στο Παρίσι το 1953 για να συνεχίσει τις σπουδές της. Δύο χρόνια μετά την άφιξή της στη Γαλλική πρωτεύουσα διορίσθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), ενώ το 1964 λαμβάνει τον τίτλο της διευθύντριας του Κέντρου και το 1967 αυτόν της καθηγήτριας στη Σορβόννη, ενώ στο μεταξύ τιμήθηκε με τον τίτλο του Docteur des Lettres. Ενώ διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris 1, εξελέγη Αντιπρύτανις του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (1970-1973) και το 1976, Πρύτανις.

Είναι Πρόεδρος, μεταξύ άλλων, του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών (Ελλάδα) και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Παρισίων, Πρύτανις των Πανεπιστημίων των Παρισίων, και Πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou- Beaubourg.

Αισθάνεστε ”ξενιτεμένη” στη Γαλλία;
Καθόλου. Έχω το σπίτι μου, έχω τον άντρα μου, έχω το παιδί μου, έχω τη δουλειά μου- τη σταδιοδρομία, και μένουμε στη Γαλλία. Αν ήμουν στην Ελλάδα, διατείνονται, δεν θα ήμουν ούτε βοηθός καθηγητή! http://www.euro2day.gr/articles/102936/

[Δυστυχώς αυτό το πιστεύουμε – λάθος- το γνωρίζουμε όλοι αξιότιμη κυρία]


Η γυναίκα της δικής μου διπλανής πόρτας

(γιατί εγώ δεν ζω απομονωμένη σε κάποιο βουνό)


Σύζυγος/Σύντροφος/Ερωμένη [ να προλάβω το κομμωτήριο..να αγοράσω πούδρα και λακ κι εκείνο το φόρεμα..φτάνουν; Μου αρέσει το σεξ μαζί του..δεν μου αρέσει εκείνος, δεν μου αξίζει]

Νοικοκυρά [ μ’αρέσουν οι δουλειές του σπιτιού, τις κάνω μόνη, σκέφτομαι εκείνη την ώρα, συγκεντρώνομαι κι εκτονώνομαι μαζί, νοιώθω περήφανη μετά]

Εργαζόμενη [ πάλι μισά τα ένσημα, πάλι εποχιακή, θα πάω και στην άλλη δουλειά που μου είπαν..ξυπνάω στις 5 για να προλάβω..γυρίζω στις 10]

Μάνα [ ένα παιδί χρειάζεται συνεχή παρακολούθηση..κι αν αρρωστήσει δεν κοιτάζεις την ώρα που πρέπει να κάνεις moderation ή να ανεβάσεις post]

Μαθήτρια [ δεν πρόλαβα τότε..τώρα τρέχω..να ακόμα ένα πτυχίο..παππού; Κοίτα! Τριανταπέντε χρονών και ακόμα σπουδάζεις; Κι ακόμα μαθαίνω παππού. Κι είμαι περήφανη.]

Πολίτης νοήμων [ απεχθάνομαι την σαχλαμάρα που εγώ καθορίζω…δικαίωμα μου κι αν αυτό δεν αρέσει, το αντέχω]

Θύμα του εαυτού της [ δεν μπορώ να είμαι μόνη, έτσι με έμαθαν….ήθελε να με μειώνει κι εγώ κατέληξα επιθετική …δεν σ’αγαπώ πια και τολμώ να σου το πω]


[ ω, ναι , να φοβούνται πρέπει..]


«υπάρχει λογική εξήγηση στο γεγονός ότι εφευρέτης των πρώτων όπλων ήταν γυναίκα. Oι γυναίκες, οι οποίες υπολείπονταν σε ταχύτητα και μυϊκή δύναμη, για να μπορέσουν να συναγωνιστούν τους άνδρες στο κυνήγι, χρησιμοποιούσαν περισσότερο το μυαλό τους και κατασκεύαζαν όπλα για να αρπάζουν τη λεία τους.

Oι ανθρωπολόγοι του Πανεπιστημίου της Aϊόβα και του Πανεπιστημίου του Kέιμπριτζ, αφού μελέτησαν χιμπαντζήδες στην νοτιοανατολική Σενεγάλη, παρατήρησαν ότι τα θηλυκά και νεαρά μέλη της ομάδας κατασκεύαζαν ξύλινα όπλα, για να κυνηγούν άλλα είδη πιθήκων»

Πηγή


Δεν χρειάζομαι τίτλους και όπλα αγάπη μου


[Η φωτογραφία "εκλάπη" από το siteseein']

Δεν χρειάζεται καν να σου αποδείξω πως είμαι ικανή.

Είμαι γυναίκα κι εσύ μέσα σου ξέρεις πως θέλεις να υποκλιθείς.





32 Τόλμησαν

Παρασκευή

Στρεβλός Λογισμός (Το Υγκντράσιλ κι Εσείς)

Παρασκευή Από εκεί που μείναμε...

«Οι περισσότεροι έχουμε επιλέξει διαδικτυακές περσόνες με ονομασίες που μας ταιριάζουν και ταυτότητες που βρίσκονται στο συνειδητό ή στο υποσυνείδητο μας. Αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις της αληθινής ονομαστικής ταυτότητας , ο τίτλος ή η διεύθυνση του blog μας π.χ. – εφόσον εδώ βρισκόμαστε και σε εμάς αναφέρομαι – επιδίδει τα διαπιστευτήρια της επακόλουθης αναγνώρισης ευθέως χωρίς δισταγμούς σε όσους θέλουν να δουν. Δημιουργείται έτσι μια προδιαθετημένη οικειότητα. Κι είμαστε συνήθως συνεπείς σ’αυτή μας την άγραφη συστατική ανάρτηση.

Κι η έκπληξη μου τεράστια όταν έτσι ξαφνικά μπροστά σε μια σελίδα της wikipedia αποφάσισα να αντιστοιχίσω….»


Βρέθηκα στη σελίδα του Ράγκναροκ στη wikipedia.

Εν συντομία, το Ράγκναροκ σημαίνει τη μοίρα των θεών , τη μάχη του τέλους του κόσμου, στην Σκανδιναβική Μυθολογία.

Ίσως γελάτε – το κατανοώ

«Πώς βρέθηκες εκεί, παιδί μου;»

Φυσιολογικές ερωτήσεις, ξέρω.

(Εγώ θα αναρωτιόμουν…εντονότερα. Μια πρόκληση απέχω μόνο σε απόσταση κι ελπίζω να μη χρειαστεί να σας το αποδείξω:-)

Εκεί βρέθηκα λοιπόν σε μια δρασκελιά. Σε μια στροφή τυχαία.

Κι έμεινα όταν αντίκρισα ένα μάζεμα ονομάτων.

Θεών.

Κι ήρθατε εσείς όλοι στο μυαλό.

Κι εγώ πρώτη πρώτη γιατί πολύ παιδεύτηκα στην δεύτερη ανάστροφη κίνηση (υπομονή, έπεται post)

Χαζεύοντας τα ονόματα, μη ξέροντας που να πρωτοπατήσω για να δω, να μάθω,
έκανε ένα σκέρτζο το γρανάζι , σταμάτησε λίγο κι άρχισε να γυρίζει πίσω. Δυο στροφές πίσω , με το ζόρι λίγο μπροστά, ξανά πίσω πιο εύκολα, μπροστά με δυσκολία. Λες κι ήθελε μόνο του να σταματήσει κάπου.

........

Bar-ufo-s…για να δούμε…με τι μοιάζει..ποιο όνομα θα τραβήξει την προσοχή ..ποια άγνωστη περίεργη λέξη θα μου φωνάξει «έλα»

Μπούρι ..ναι

Ο Μπούρι (Búri) ήταν ο πρώτος θεός. Δημιουργήθηκε από την αγελάδα Αουντχούμλα που έγλειψε τον αλμυρό πάγο του Γκιννουνγκαγκαπ.

"Έγλειψε (η αγελάδα) τον πάγο που ήταν αλμυρός. Και την πρώτη μέρα που έγλειψε τον πάγο, βγήκαν από τον πάγο το απόγευμα τα μαλλιά ενός άντρα, την δεύτερη μέρα το κεφάλι ενός άντρα και την τρίτη μέρα εμφανίστηκε ολόκληρος ο άντρας. Ονομάζεται Μπούρι. Έχει όμορφα χαρακτηριστικά, μεγαλοπρεπής και δυνατός. Γέννησε ένα γιό που ονομάζεται Μπορ."

Δεν βγάζετε κάποιο νόημα ;

Κι όμως..ο Κόμης ίσως διαφωνήσει μαζί σας.

Ύστερα είναι κι αυτή η αγελάδα κι αυτός ο πάγος που νομίζεις σε χλευάζουν. Λοιπόν, Γκιννουνγκαγκάπ είναι το Χάος από όπου ξεπήδησε η Ζωή κι αν γελάτε ακόμα με την αγελάδα που αν είναι ποτέ δυνατόν να έγλειψε έναν πάγο, μάθετε το εξής γιατί το έψαξα το θέμα..

Ο παγογίγαντας 'Ιμιρ ή 'Οργκελμιρ ήταν η πρώτη δημιουργημένη οντότητα. Ο πλάστης του έφτιαξε και μια αγελάδα για να δώσει το γάλα της ώστε να τραφεί ο γίγαντας. Αυτός όταν έφαγε καλά και κοιμήθηκε, άρχισε να ιδρώνει και από τον ιδρώτα του αυτόν γεννήθηκαν μια κόρη και ένας γιος (οι πρώτοι θεοί), αλλά από τα πόδια του επίσης ξεπήδησε και ένας γίγαντας, ο Μπέργκελμιρ από τον οποίο μετά κατάγονται όλοι οι γίγαντες του κακού (ψύχους) ενώ η αγελάδα γέννησε τον γίγαντα Μπούρι.

Για να δούμε αν υπάρχει σχέση με αληθινό όνομα και όχι απλά ψευδώνυμο.

[Πρέπει να σας πω ότι δεν μπόρεσα να αντιστοιχίσω στις ανάποδες στροφές μου όλους σας με κάποιες θεότητες όμως αυτό συνέβη απλά επειδή εσείς οι υπόλοιποι ίσως εντάσσεστε σε μια άλλη μυθολογία η οποία περιμένει να την ανακαλύψω εν καιρώ. Ύστερα δεν άγγιξα καθόλου τους Βίκινγκς ή τις Βαλκυρίες , παρά μόνον θεώρησα πως ανήκετε στους Θεούς.]


Σπύρος Σεραφείμ..χμμ..Δεν έβρισκα κάτι…Χαμηλές πτήσεις ίσως…

Ναι

Χέιμνταλ

Ο Χέιμνταλ ( σημαίνει πόλος , ίσως φωτεινός ). Δεν είναι απλός θεός. Είναι ο φύλακας των θεών και σε περίπτωση κινδύνου θα φυσήξει. Οι αισθήσεις του είναι τόσο οξείς που μπορεί να ακούσει το γρασίδι να αναπτύσσεται και μπορεί να δει μέχρι το τέλος του κόσμου . Κοιμάται πολύ λίγο και φυλάει καθημερινά την Γέφυρα Μπιφρόστ . Ονομαζόταν Λευκός Θεός.

Δεν έκανα λάθος. Όχι.


Ας δοκιμάσω τον Sardo…

Σνότρα (Snotra) Το όνομα της (όχι καρδούλα μου, παραμύθι είναι, δεν σε πρόσβαλε κανείς) προέρχεται καθαρά από το επίθετο σνοτρ (snotr), που σημαίνει 'σοφός' ή 'αυτός που έχει χάρη'.

(Είσαι καλύτερα τώρα;)

"Η δέκατη τρίτη (από τις Ασύνγιουρ) είναι η Σνότρα. Είναι σοφή και εύχαρις. Από το όνομά της ονομάζουμε τη σοφή γυναίκα ή άντρα snotr".


V…

(Πως μπορούσα να με αφήσω απ'έξω;)

Ο Βε (Ve) Είναι γνωστός ως αυτός που έδωσε στην ανθρωπότητα τις δυνάμεις της ομιλίας και των εξωτερικών αισθήσεων. Μαζί με τον Βίλι κατασκεύασε το Υγκντράσιλ.

(Καλά..όλοι οι βαυκαλισμοί μαζί να με πιέζουν πως πρέπει να συμφωνήσω!

Τι συνέβη όμως όταν προχώρησα στην πρώτη στροφή του δρόμου;)


Προσέξτε τι γίνεται με αυτό το Υγκντράσιλ ( Yggdrasill ).


Ήταν το Παγκόσμιο δέντρο , ένα γιγαντιαίο δέντρο , που θεωρείται πως συνδέει τους εννέα κόσμους της Σκανδιναβικής κοσμολογίας .


Ο κορμός του αποτελούσε τον παγκόσμιο άξονα .

Στην κορυφή του δέντρου κούρνιαζε ένας γιγάντιος κόκορας ή πιο συχνά ένας αετός με το όνομα Βιντοφνίρ ( Vidofnir ) , στο μέτωπο του οποίου καθόταν ένα γεράκι , το Βεντρφολνίρ ( Veðrfolnír ). Οι ρίζες στο Νιφλχέιμ κατατρώγονταν από ένα δράκο , τον Νιντχόγκ .

Ένας σκίουρος (!!!!!!!!!!), ο Ρατατόσκ , έτρεχε πάνω κάτω στο δέντρο μεταφέροντας προσβολές ανάμεσα στον Νιντχόγκ και τον αετό .


(Είπατε τίποτα;!)


Το Υγκντράσιλ παίζει κεντρικό ρόλο και στο μύθο του Ράγκναροκ , στο τέλος του κόσμου . Οι μόνοι άνθρωποι που επιβίωσαν του Ράγκναροκ κατάφεραν να ξεφύγουν βρίσκοντας καταφύγιο στα κλαδιά του Υγκντράσιλ , όπου τρέφονται από τη δροσιά και προστατεύονται από το δέντρο .


......

Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι εδώ κι όσο μπορώ ακόμα κι αν διαφωνώ θα είμαι δίπλα σας -όπως σταθήκατε κι εσείς στο πλευρό μου- αντικειμενική και ευγενής για τον απλό αλλά σχεδόν χαμένο λόγο πως ο σεβασμός προκαλείται και δεν επιβάλλεται.

Αυτό τουλάχιστον το βεβαιώνει και ο μύθος του Υγκντράσιλ σε περίπτωση που δυσκολεύεστε να πιστέψετε την αφεντιά μου.

:-)

Σας εύχομαι ένα όμορφο σαββατοκύριακο.





18 Τόλμησαν