Δευτέρα
Άντρες Δειλοί
Δευτέρα
Με τις γυναίκες διατηρώ τ υ π ι κ έ ς σχέσεις.
Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμα κάποιες που με αντέχουν σε μια αμοιβαία προσπάθεια αντιμετώπισης του φαινομένου του θερμοκηπίου των συναισθηματικών ζητημάτων.
Let it be woman!
Διότι με τους άντρες φίλους μου τα πράγματα είναι πιο απλά μέχρι ένα σημείο βέβαια.
Ας αρχίσω με την αναγραφή των βασικών προβλημάτων των γυναικών συμπεριλαμβανομένης και της υπογράφουσας εφόσον βεβαίως βεβαίως – και το έχουμε ξαναπεί- δεν ζω απομονωμένη σε κάποιο βουνό ή σε ένα γυάλινο πύργο.
Εκ των προτέρων επισημαίνω δε, πως υπάρχουν σαφώς εξαιρέσεις μόνο που αδυνατούμε να τις εντοπίσουμε πλέον με πρακτικούς και κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους. [Τηλεφωνικός κατάλογος με φωτεινές επισημάνσεις σε ονόματα, λίστα παραγγελιών έστω σε access με ένδειξη «ικανός να» κ.ο.κ]
(Αστειεύομαι)
Βλέπετε, το μετείκασμα της ανοησίας από όποιο φύλο και αν προέρχεται είναι παραπλανητικό τώρα πιο πολύ από ποτέ.
Όταν βρίσκεσαι για μέρες σε ένα χωράφι με ραδίκια και ζοχούς, το πράσινο των ανθοπωλείων δεν σου προκαλεί κάποια ιδιαίτερα συγκλονιστική πρώτη αντίδραση.
Πρόβλημα πρώτο
Δειλία στην προσέγγιση
Τους παρατηρώ όταν κοινωνικοποιούμαι με την αντρική συντροφιά μου. Εκ του μακρόθεν η παρακολούθηση. Εκ του μακρόθεν και η αναζήτηση κοινού γνωστού για το πολυπόθητο «κονέ». Ώρες η σιωπή. Αβάσταχτη η χαζομάρα ακόμα και στην δεύτερη κουβέντα γιατί στην πρώτη δίνεις τόπο στην οργή. Είναι το τρακ της πρώτης επαφής.
Μίλα της «στα ίσια». Να είσαι ειλικρινής και ευγενής. Δεν είναι ούτε καθυστερημένο ούτε ο Πάπας. Μια γυναίκα είναι ,που Εσύ διάλεξες.
Στο βρόντο όλα…
Πρόβλημα δεύτερο
Στην προσέγγιση πάλι
Πριν εκθέσω όσα έχω κατά νου, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μία σκηνή στην οποία συμμετείχα ερήμην μου ως..ακροάτρια στην παραλία πριν λίγα χρόνια.
Είμαι ξαπλωμένη σε ύπτια στάση με κλειστά τα ματάκια και όπισθεν μου βρίσκονται 5 νεαροί περίπου 20 χρονών.
Κι αρχίζει ο διάλογος.
- Να της τηλεφωνήσω βρε μ*****;
- Δεν τηλεφώνησες σήμερα;
- Έκανα μία αναπάντητη χτες
- Ε,κάνε μία και σήμερα
[ Οι φωνές εναλλάσσονταν]
- Αυτή όμως δεν μου έκανε χτες
- Χμμ..
- Ας κάνω μωρέ μια αναπάντητη
- Ναι ρε , κάνε μια αναπάντητη
- Μία μόνο; Αν δεν απαντήσει να κάνω κι άλλη;
- Αναπάντητη;
- Ναι
[ Οπότε ακούγεται φωνή – του πέμπτου μάλλον που δεν συμμετείχε]
- Άντε βρε μ***** από δω που θες να γ****** και με μια αναπάντητη!
Γέλασα. Δεν κρατήθηκα.
Κι άντε να συναντάς την –ρομαντική - τακτική της αναπάντητης και του sms στα εικοσάχρονα, αλλά να την συναντάς και στους 30+; Και στους 40+;
Απίστευτο!
Βέβαια εγώ που τα λέω τώρα αυτά έχω δεχτεί date μέσω mail αλλά τέλος πάντων εκτίμησα το γεγονός πως ο άνθρωπος είδε πως είχα κλειστά όλα τα τηλέφωνα και αποφάσισε να ακολουθήσει την συμβουλή μου.
«Όποιος θέλει βρίσκει τρόπο»
Πρόβλημα τρίτο
Δειλία στην πρόταση
Στις περιπτώσεις που η γνωριμία έχει επιτευχθεί και η ανταλλαγή στοιχείων έχει πραγματοποιηθεί, φτάνουμε στον σκόπελο της πρότασης. «Τι να της προτείνω;»
Εξαρτάται βεβαίως από την διάθεση, τον χρόνο και την δυνατότητα….αλλά κάποιες επιλογές είναι καθορισμένες. Θέλω να πω, αν πρόκειται για μία κοπελίτσα είκοσι χρονών , μπορείς να προτείνεις τα χίλια μύρια, αλλά αν πρόκειται για μία κυρία ε, δεν της ζητάς ραντεβού στις 6 το απόγευμα. Που θα την πας δηλαδή; Στις κούνιες ή για πάστα;
Οι αγκιτάτορες των εθνών! Άκου εκεί έξι το απόγευμα. Ώρα εσπερινού!
Πρόβλημα τρίτο
Τραγικά λάθη
Α) Γκρίνια .Πως θα οδηγήσω μέχρι εκεί; Πως θα πάμε; Πως θα’ρθούμε; Που να πάμε;
Άντρας είσαι αγόρι μου. Άρπαξε τον ταύρο από τα κέρατα! Ύστερα ηρέμησε, οπισθοχώρησε και το ..θύμα θα πέσει σαν ώριμο φρούτο. Θα πιαστεί σαν λαγός που κάθισε να σε χαζεύει αντί να το βάλει στα πόδια.
Αλλιώς βγες ραντεβού με ένα GPS.
Β) Λάθος προτάσεις. Προτείνεις να πάτε για μπάνιο – ποτέ ποτέ στο πρώτο ραντεβού , οι κυρίες όση αυτοπεποίθηση κι αν έχουν, θέλουν να αιχμαλωτιστούν και όχι να παρασυρθούν, Προτείνεις να πάτε για clubbing- και πως θα μιλάτε; Διότι αν πρόκειται να μεταβείτε στο τελευταίο στάδιο της..ολοκλήρωσης κατευθείαν, ε, δεν χρειάζεται καν να πάτε κάπου συγκεκριμένα,
Προτείνεις να έρθει να σε βρει αυτή- μα, μιλάμε ακόμα για κυρίες έτσι;
Γ) Αναφορές συχνές και βαρύγδουπες κατηγορίες για τις πρώην. Γλυκό μου αγόρι, δεν βγήκες έξω με τον παπά της ενορίας, με γυναίκα βγήκες και μάλιστα γυναίκα που διάλεξες με συγκεκριμένο σκοπό προφανώς. Αν επιθυμείς διακαώς να πεις τα εσώψυχα σου, φρόντισε να έχεις κάνει κάτι ώστε να το αξίζεις, ειδάλλως θα βρεθείς αντιμέτωπος με δύο πιθανές αντιδράσεις. Στην καλύτερη η κυρία που συνοδεύεις θα επιδείξει ευγένεια και θα σε ακούσει αλλά δεν θα την ξαναδείς ούτε ζωγραφιστή, στην χειρότερη θα σε περιλούσει μεταφορικώς και κυριολεκτικώς και θα σε αφήσει να εξομολογείσαι τον πόνο σου στον μπάρμαν που σαν πιο έξυπνος από εσένα , δεν θα κοιμηθεί μόνος του το βράδυ.
Δ) Σεξουαλική βουλιμία. Τα πάντα πάνω σου φωνάζουν «απόψε θα γ*****», είτε επειδή έχεις αποδειχτεί ικανός στο παρελθόν, είτε επειδή θεωρείς τον στόχο εύκολο. Μην ξεχνάς όμως πως πλέον και οι γυναίκες μπορούν εύκολα να βρουν sex και για να έχει δεχτεί η κύρια να εξέλθει μαζί σου – διαφορετικά θα σου είχε ζητήσει..να εισέλθετε κάπου- σημαίνει πως επιθυμεί και κάτι άλλο πέραν αυτού.
Ακόμα και οι πιο πεινασμένες γυναίκες δεν είναι πλέον στερημένες. Να αξίζεις πρώτα αυτό που προσφέρεις. Ακολούθως αυτό θα εκτιμηθεί, να είσαι βέβαιος. Αν βέβαια μιλάμε πάντα για κυρίες.
Δειλία
Τηλεφωνούν χωρίς να δηλώνουν το ονοματεπώνυμο τους. Άμοιροι ευθυνών, λιποτάκτες λόγου και τιμής. Κι εκείνο το Ανδρός χαρακτήρ εκ λόγου γνωρίζεται του Μένανδρου πάει περίπατο στο δάσος της αποστασίας.
Δειλία
Άτολμοι και άβουλοι να θέσουν τέλος σε ότι τους τυραννά. Σαν αδύναμοι Σαμψών με την αλλοτινή περήφανη κόμη στα χέρια να παρακαλούν ή να υπομένουν ουτοπικά μία επανασυγκόλληση αντί να απαξιώσουν τον θύτη επιβάλλοντας αυταρχικά τον εξορισμό. Στον πάγκο σου κούκλα μου!
Δειλία
Εική και ως έτυχεν (=χωρίς σχέδιο, χωρίς σκοπό). Ενοχικά παραδομένοι στην πρώτη τους επιλογή λες και θα πεθάνει κανείς απ’την απόρριψη. Παραπαίουν και παραληρούν, ενίοτε ερωτεύονται, εγκάθειρκτα υποταγμένοι στο «ο,τι έπαθα έπαθα και καλά να πάθω». Τόση η δύναμη των θηλυκών πους σας έκαναν να πιστεύετε πως δεν μπορούν χωρίς εσάς.
[Θα τις περιλάβω και αυτές εν ευθέτω χρόνω]
[Λοιπόν μετά από αυτό το post κι επειδή το έχω σίγουρο πως θα ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια έχω να ενημερώσω τους επικριτές μου πως εάν ποτέ – που δεν το βλέπω- με απαρνηθεί το ακατανόμαστο , θα καταλήξω να γράφω όπως κάποιες συγγραφείς σε στήλες συναισθηματικών προβλημάτων]
Οοοομμμμμμμ….
[Τώρα θα μου επιτρέψετε να αποχωρήσω διότι έχω ραντεβού. Τι όνειρο να είδε άραγε ο άνθρωπος χτες;]
Labels: Humans, Men
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
37 Τόλμησαν:
για τις γυναίκες δεν θα πω κάτι, τώρα. Τα λέω πολύ συχνά μέσα από τα ποστ μου. Θα πω για τους άντρες ή, τέλος πάντων, για αυτούς που θέλουν να λέγονται "άντρες".
Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που δεν τιμάνε τα παντελόνια που φοράνε, γιατί από μέσα είναι άδεια. Αυτούς τους γνωρίζεις αμέσως, "μπαμ" κάνουν.
Από αυτούς μακριά. Μόνο βρώμα βγάζουν...
Πάμε αγόρια όλοι μαζί... Οοοομμμμμ!
:)
Μάθε τέχνη κι άστηνε.. Πάντως το έχετε, νομίζω ότι θα έχετε μεγάλη επιτυχία.
Εγώ πάλι, πάντα στη κοσμάρα μου, στα 80's η προσφορά ξεπερνούσε τη ζήτηση οπότε γιατί να δειλιάσεις? Μετά μπήκα 17-18 χρόνια στη κατάψυξη (δε παραπονούμε καλά πέρασα όσο κράτησε). Όταν βγήκα ήχαν αλλάξει τα πάντα. Σα να ξύπνησα από κόμα ένα πράγμα. Δε βρέθηκε μπροστά μου μιά ιστορία που να μην είναι πονεμένη. Έχω κι ένα θεματάκι με τη διαχείρηση του χρόνου καί του χρήματος. Έκτοτε δουλεύω..loop.. Ευτυχώς έφαγα μερικές σφαλιάρες το 07 καί συνερχομαι σιγά σιγά..
... να γράφεις και στο "Ρομάντσο" , η στήλη της θείας Λόλας που τα ξέρει όλα!!
Ή τον οδηγό προς άντρες ναυτιλομένους στη θάλασσα του γυναικείου μυστηρίου ...
είναι δεδομένο ότι μια τέτοια γυναίκα ωραία, θα έχει και εμπειρίες. Μήπως, όμως, έτσι φοβίζετε τους άντρες;
περιμένω το επόμενο κομμάτι ..more more στο δια ταύτα!
Εσύ, diVa, δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος να σε φλερτάρει ασύστολα και να μην το έχεις καταλάβει;
Ή κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις;
Απιστευτο? Οι γυναίκες βρίσκουν εύκολα σεξ? (παραπομπή σε προηγούμενη απάντησή σου ...)
Lover υπομονή. Οι οδηγίες προς τις γυναίκες μάλλον θα ακολουθήσουν. Πιθανολογώ ότι σε κάποια ασχημα πεσίματα ο προτεινόμενος τρόπος αντίδρασης θα είναι "κάνε την πάπια".
Μας έχεις αφήσει και με την απορία. Τι είδε ο άνθρωπος? Γαλέο σκορδαλιά?
χμ πλήρης ανάλυση μπορώ να πω... κι ας πονάει ολίγον λέει αλήθειες... αν και πιστεύω ότι είναι χαρακτηριστικό και των δύο φύλων πια ότι φοβόμαστε να πονέσουμε...
μερικές φορές μοίαζει να το παίζουμε επαναστάτες/τριες αναζητώντας όμως την τέλεια πριγκίπισσα/πρίγκηπα που θα μας γλυτώσει από την κακούργα ζωή... κοινώς κοινωνία στα όρια της σχιζοφρένειας...
εγώ προσωπικά το πρόβλημα δεν το βρίσκω στο ότι οι γυναίκες είναι πια έμπειρες. αλλά στο ότι και στα δύο φύλα δεν ξέρουμε τελικά το τι θέλουμε... και παρότι δεν ξέρουμε... το θέλουμε να μας το σερβίρουνε και στο πιάτο έτοιμο...
Οοοοοομμμμμ!!!!!
:-D
πάντως εγώ πιστεύω πως γενικά οι γυναίκες χρειάζονται άντρες με "α" κεφαλαίο.....
από την άλλη,πιστεύω και το άλλο,για έναν περίεργο λόγο καμία σας δεν μας δίνει το δικαίωμα να σας εμπιστευόμαστε.
εδώ που τα λέμε την τελευταία δεκαετία οι Ελληνίδες έχουν αλλάξει άρδην....
στο ΤΕΙ βλέπω καθημερινά...μοντέλα,ντυμένες και βαμμένες λές και πάνε για
clubbing.....
στην τελική,πιστεύω ότι την σήμερον ημέρα η γυναίκα πληρώνει τον φεμινισμό.
και κάτι άλλο που πιστεύω είναι πως ο άντρας έχει ανάγκη να του δίνει σημασία η γυναίκα.(η κάθε γυναίκα)
Σπύρο μου κι εγώ πιστεύω πως μια γυναίκα λόγω ενστίκτου - τα παθήματα βοηθούν επίσης- τους αναγνωρίζει εύκολα αυτούς τους λειψούς αρσενικούς, έλα όμως που είναι τόσο θρασύδειλοι ώστε να πιστεύουν πως μπορούν να ξεγελάσουν! Απίστευτη η αυτοπεποίθηση του ανόητου.
Καλή μας ημέρα:-)
tf μου χαχαχ..θα με κατατρέχει μια ζωή αυτό το Οοοοομμ..
Κάποτε ένα βράδυ στη Ρόδο..
- Γιατί δεν μου μιλάς; Τι σκέφτεσαι;
- Οοοοομμμ...σώπα ..για καλό σου είναι
καλημέρα:-))
koulpa χωρίς σφαλιάρες πως θα πάμε μπροστά όταν σκαλώνουμε; Πολλά τα θεματάκια κι οι πονεμένες ιστορίες περισσότερες. Ευθύνες δεν βλέπω όμως..
Καλή μας ημέρα:-)
cybereddie εάν δεν σταματήσεις να με εμπαίζεις θα...θα...πιστέψω πως είσαι δάχτυλος του Ram!
:-))
"Δεν πάω πουθενά πουθενά, εδώ θα μείνω":-)
Αγαπητέ Αλέξανδρε όσοι φοβούνται δεν με αφορούν.
- Θέλεις;
- Ναι
- Αντέχεις;
- Εεεεε
Στον πάγκο σου!
Πάρη μου ..άντε:-)))
lover Δεν θέλει κόπο , θέλει τρόπο. Το φλερτ είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Εννοώ είναι υποχρέωση της "Αυθεντίας" να μεταδώσει και όχι της μαθητευόμενης να αντιληφθεί.
:-)
Αγαπητέ μου kakaskime επανέρχομαι σε προηγούμενα σχόλια μας για λίγο.
Η ύπαρξη οίκων ανοχής οφείλεται στην ζήτηση από τους άντρες και όχι στην προσφορά από τις γυναίκες. Κι είναι συνεπαγωγή αυτό και όχι ισοδυναμία.
Το "κάνε την πάπια" τώρα είναι σοφή αντίδραση αρκεί βέβαια ν αμην επαναληφθεί το λάθος διότι η δειλία είναι πλουραλιστικός όρος δυστυχώς.
Όσο για το ραντεβού μου , είναι αλήθεια πως κι εγώ πίστευα πως κάτι σε ψάρι (λαχτάρα) θα είχε δει ο άνθρωπος όμως η λαχτάρα τελικά ήταν όλη δική μου. Ο κύριος ήταν εξαιρετικός:-)
cortlinux καλώς ήρθες:-)
Μου θύμισες μία ατάκα μίας φίλης .."πέσε πίτα να σε φάω; εμ δεν γίνεται"
Αλήθειες:
- όλοι φοβόμαστε αλλά ποιος πρέπει να κυνηγήσει ατρόμητα;
- πολλοί δεν ξέρουμε τι θέλουμε αλλά μήπως να αρχίζαμε από αυτά που ΔΕΝ θέλουμε;
Καλημέρα σε όσους δεν είπα. Καλημέρα με χαμόγελο και χιούμορ. Γιατί χωρίς λίγη πλάκα..τι θα ήταν η ζωή;-)
Βασίλη μου όλοι έχουμε ανάγκη να μας προσέχουν:-) και η εμπιστοσύνη δεν είναι δικαίωμα. Είναι μετοχή. ρισκάρεις:-)
Καλή σου μέρα μάτια μου.
O mr.Di σκέφτεται τι καλό έκανε άραγε και του έπρεπε η τύχη να είναι αναγνώστης αυτού του blog. Μέσα σε λίγο καιρό έχει γίνει απείρως σοφότερος, καθώς μετακινείται με ταχύτητα αστραπής από το ένα γνωστικό πεδίο σε άλλο και διευρύνεται το καταπτοημένο του πνεύμα από πολλούς και ανοιχτούς ορίζοντες. Τώρα ελπίζει ότι θα γίνει και λιγότερο δειλός, αν βρει το κουράγιο να αξιοποιήσει τα θέσφατα της diVas (προς αποφυγή περιττών παρεξηγήσεων τα λόγια μιας θεάς είναι θέσφατα κατ' ανάγκην) και να αποχαιρετήσει επιτέλους αυτή την κατηγορία ανδρών που αναφέρει ο σεραφείμ, αυτούς που δεν τιμάνε τα παντελόνια που φοράνε (ευτυχώς, αποφεύγει τα ακριβά καταστήματα και η τιμή των παντελονιών του είναι χαμηλή, κι έτσι δεν θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια να ανταποκριθεί). Και για να μη μείνουν αυτά που λεει λογια και πάνε χαμένα τα όσα διάβασε, δημοσιεύει το σχόλιο και βγαίνει να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα. Λυπάται μόνο που δεν μπορεί να ανταμείψει την μέντορα μ' ένα κομμάτι του θηράματος.
Η πρώτη σφαλιάρα 6/1/07 ήταν να μου ανοίξουν το αυτοκίνητο καί να μου κλέψουν τα εργαλία της δουλιάς μου (ξυλουργικά). Μετά το πρώτο χάσημο (καμιά εβδομάδα που ψαχνόμουν να τα αντικατασήσω) τους ευγνωμονώ (δεν υπήρχε περίπτωση να τα αντικαταστήσω αυτοβούλως) για τα καινούργια μου εργαλία. Η τελευταία μιά θλάση στη γάμπα (ου γαρ έρχεται μόνον) που με κράτησε σε ακίνησία ένα μήνα. Πρώτον ξεκουράστηκα, διάβασα, χαζολόγησα όσο ποτέστη ζωή μου. Δεύτερον εμπέδωσα ότι ο κόσμος συνεχίζει μιά χαρά καί χωρίς τη παρουσία μου βλέπω τα πράγματα λίγο πιό χαλαρά πλέον. Οι πονεμένες ίστορίες ήταν στην αρχή της "ελεύθερης" περιόδου έκτοτε δεν είχα χρόνο (νόμιζα). Ευθύνες? Δεν υπάρχει αλλός γύρω να τις φορτώσω (είναι να το'χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες). Πα πα θα με χρεώσετε για ψυχοθεραπία.. Πάντος το καλό του γραπτού λόγου είναι ότι αν βαρεθείς ένα κείμενο το παρακάμπτεις χωρίς να προσβάλεις (εκτός αν το θέλεις πολύ) τον απέναντι. Καλή σας μέρα.
Τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά αν δεν είχαμε τόσο μεγάλη την ανάγκη για δράμα. Ευθύτητα, ειλικρίνεια είναι πάντα πιο διεγερτικά και προσφέρουν τη μαγεία της πρώτης αντίδρασης. Τέλος πάντων, καθένας όπως νομίζει αν και τελικά το "παιχνίδι" είναι που έχει την περισσότερη πλάκα.
λοιπόν, μου θύμησες τη σκηνή από το «Tootsie» όπου πάει ο Dustin Hoffman στην τύπα και την προσεγγίζει ακριβώς με τα λόγια που αυτή του είχε πει πως θέλει να την προσεγγίσει ένας άντρας...
και αυτή του χύνει το ποτό στα μούτρα...
δεν είναι μομφή. είναι που διάβασα στο blog μίας φίλης πως το να σκοτώσει ο ιππότης τον δράκο τον κάνει απορριπτέο και πως δεν θα έπρεπε να δεχτεί καν την πρόκληση (πως λες εσύ «στον πάγκο σου»)
ακριβώς αυτά που λες ότι σε ξενερώνουν δεν θα ήταν περίεργο αν κάποια στιγμή είναι αυτά που σε κάνουν να θεωρήσεις τον άλλο «γοητευτικό» αλλά και το ανάποδο, όταν ο άλλος σου πει «στον πάγκο σου» να του πεις «δεν μας χ*** ρε Νταλάρα!»
και στις τρεις περιπτώσεις θα έχεις «δίκιο», αν και δεν υπάρχει δίκιο/άδικο στο γιατί με έναν άνθρωπο κάνουμε και με κάποιον άλλο όχι
Το ραντεβού πώς πήγε; Δειλά;
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν "κανόνες" και "οδηγίες" προς "ναυτιλομένους" σε αυτη την ιστορία που λέγεται προσέγγιση των δύο φύλων..
Ειναι να μη σε πιάσουν τα πάθη που κάποιες φορές κυβερνούν τη ζωή μας..ευτυχώς που συνήθως κρατούν λίγο..άλλωστε τι πάθη θα ήταν..
Πολυαγαπημένε μου Mr.Di
:-)
ένα χαμόγελο για τα όσα υπερβολικά εκτιμήσατε από τούτο εδώ το post και
μια μικρή επισήμανση.
Τι να το κάνω εγώ το κομματάκι του θηράματος σας; Θήραμα η ίδια κι εγώ απλώς αναμένω σαν τον λαγό έναν κυνηγό που δεν θα σκοπεύει με..νεροπίστολο.
:-)
Γλυκέ μου koulpa αν σου χρεώσω ψυχοθεραπεία πολύ φοβάμαι πως πρώτη θα πρέπει να ακολουθήσω εγώ.
:-)
Ενδιαφέρον βιογραφικό..αδύνατον να το παρακάμψω.
Δισχιδή μου προφανώς δεν χρειάζεται να υπερβάλλουμε και το "ταξίδι" είναι πάντα..fun, αλλά καλό είναι να επισημάνουμε κάποιους γενικούς κανόνες διότι πρόσεξε που ακριβώς υπάρχει πρόβλημα.
Καθένας δικαιούται να φέρεται όπως επιθυμεί ή όπως του προκύπτει αλλά δεν μπορεί να έχει την απαίτηση αυτή του η ..παράταιρη καμιά φορά συμπεριφορά να αμείβεται. Είναι πέραν κάθε υπομονής ανεκτές οι καταστάσεις που αναφέρω όταν επαναλαμβάνονται.
Αγαπητέ xkont δεν διαφωνώ πως άλλοτε δεχόμαστε και άλλοτε απορρίπτουμε παρόμοιες συμπεριφορές από διαφορετικούς ανθρώπους αλλά όπως είπα και σε προηγούμενο σχόλιο καλό είναι να γνωρίζουμε κάποιους βασικούς κανόνες "επίθεσης" διότι το φλερτ από μία ηλικία και πέρα μπορεί να γίνει απείρως προσβλητικό ή να κατατάξει τις παράταιρες συμπεριφορές στην απλή κατηγορία των γελοίων.
Ο σκοπός του post δεν ήταν what to do, αλλά what not to dare.
aντώνη μου το ραντεβού πήγε εξαιρετικά:-)
Αγαπητέ takis καμία πρόθεση οδηγιών δεν είχε αυτό το post, ούτε διαφεντεύομαι από κάποιο ιδιαίτερο πάθος - όχι κάτι διαφορετικό από ότι όλον τον προηγούμενο καιρό. Απλά κάποιες στιγμές οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε πως πέρα από τον φόβο της απόρριψης και την ζαχαρωμένη καραμέλα του φεμινισμού, υπάρχει η Ευγένεια, η Αξιοπρέπεια και η Εκτίμηση. Πρώτα απέναντι σε εμάς τους ίδιους και ύστερα απέναντι σε όσους επιθυμούν να μας προσεγγίσουν.
Δεν είχα δει το "πολύ κακό για το τίποτα"(παραγωγή του 93 του Κένεθ Μπράνα) και σήμερα το είδα. Με το που άρχισε σε σκέφτηκα. Άκου πώς αρχίζει:
Μη στενάζετε άλλο, κυρίες, /μην αναστενάζετε/ οι άνδρες πάντα απατεώνες ήταν /με το ένα πόδι στη θάλασσα /και τ'άλλο στο μουράγιο /σε τίποτα δεν είναι σταθεροί /μην στενάζετε λοιπόν,/αφήστε τους να φύγουν /να είστε εύθυμες και χαρωπές /αλλάξτε τους στεναγμούς της λύπης /και κάντε τους επιφωνήματα χαράς /Μη λέτε τραγουδάκια/ μην τραγουδάτε πια για πόνους και καημούς /Οι άντρες πανούργοι μια ζωή /από τότε που έβγαλαν τα κλαριά φύλλα /Μην στενάζετε άλλο λοιπόν /αφήστε τους να φύγουν /και να είσαστε εύθυμες και χαρωπές /αλλάξτε τους στεναγμούς της λύπης σε επιφωνήματα χαράς
aντώνη μου σου χαμογελώ:-)
Είδες;
Είδα κι εγώ, θα πω:-)
Στην Κατηγορία "Έρωτας" του blog μου θα βρεις ένα post για τους διαδικτυακούς έρωτες με διάφορα video. Εκεί λοιπόν θα αντιληφθείς και την μανία μου με τον Σαίξπηρ:-)
Τα είδα όλα και τα θαύμασα και διαφωνία δεν έχω. Μπορώ για σήμερα να σε λέω Βιόλα;
aντώνη
:-)
μπορείς
ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΣΚΟΤΩΜΑ!!!
Δημοσίευση σχολίου