Σάββατο
(Don't) Put the blame on me boy...
Σάββατο
Είπε..
«Αγάπη μου σ’αγαπώ τόσο πολύ , που θέλω να πεθάνω για να σε καταστρέψω»
« Όλοι οι άντρες που γνώρισα, ερωτεύονταν την Gilda και ξυπνούσαν με την Ρίτα»
«Δουλειά της γυναίκας είναι να δείχνει γυναίκα. Κι είναι ωραίο να της λένε πως κάνει καλά την δουλειά της»
Αυτές οι τρεις φράσεις – στιλέτα μαζί με την εικόνα της σαγηνευτικής κυρίας που κοιτούσε με αυτάρεσκο ύφος «Μα, τι θέλεις επιτέλους;»
Έχουν σχεδιάσει το δικό τους μονοπάτι στην διαδικασία ολοκλήρωσης πολλών προσωπικοτήτων…
Έχουν χτίσει το δικό τους οχυρό για να θυμίζουν , να προφυλάσσουν ,να υποδεικνύουν τις επόμενες κινήσεις..
Margarita Carmen Cansino ή αλλιώς Rita Heyworth
Η Θεά Gilda
17 Οκτωβρίου 1918 Νέα Υόρκη..η Θεά γεννιέται..
Ο πατέρας Εντουάρντο , χορευτής, Ισπανικής καταγωγής παντρεύεται την μητέρα της Ρίτα , Ιρλανδικής καταγωγής, το 1916.
Όπως ήταν επόμενο, το ξανθό εκείνο κορίτσι που μάλλον δεν υποψιαζόταν το μέλλον που θα την εκτόξευε (ή θα την καταρράκωνε) ακολουθεί τα χνάρια των γονιών οπότε για πρώτη φορά σε ηλικία 8 ετών εμφανίζεται στην ταινία Anna Case in La Fiesta…
Η ευκαιρία είχε ήδη δοθεί και η Fox δεν άργησε να την αρπάξει…
Σε ηλικία 16 ετών εμφανίζεται για δεύτερη φορά στην ταινία Cruz Diablo και η ροή της μοίρας βρίσκει την κατάλληλη ταχύτητα. Σαν Rita Casino στην αρχή μέχρι τη στιγμή που η Columbia την ξεχωρίζει στο Strawberry Blonde.
Η γοητεία της σαν αστραποβόλημα είχε σκάει μπροστά στα μάτια όλων..
Και τύφλωνε..
Μια συνεργασία με τον σπουδαίο Fred Astaire στο You’ll never be rich και το 1946…
Τα αστέρια υποκλίνονται
Στο απόλυτο θηλυκό
Named
Gilda
Story
Μπουένος Άϊρες.
Ο Τζόνι Φάρελ, επαγγελματίας χαρτοπαίκτης, γίνεται το πρωτοπαλίκαρο του Μπάλιν, ενός ιδιοκτήτη παράνομου καζίνο στο Μπουένος Αϊρες. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο Μπάλιν παντρεύεται την Τζίλντα, με την οποία ο Τζόνι είχε κάποτε ερωτικό δεσμό.
Το πάθος και το μίσος παραδίδουν μαθήματα ισχύος στην τελειότερη σκηνή όπου η Gilda με ένα παράδοξα σαρδόνιο στριπτιζ πετά μόνο το γάντι (τολμάς; - σαν να ψιθύριζε) σε μια σκοτεινή και ερωτική λήψη που για αιώνες θα προκαλεί τους ίδιους αναστεναγμούς..
Backstage & Frontstage..
Η Gilda γυρίστηκε αποκλειστικά για την γυναίκα Rita. Το έργο δημιουργήθηκε εξαιτίας του αληθινού θηλυκού...κι οι ισορροπίες άλλαξαν αιφνιδιαστικά…
Το πιο διάσημο pin up girl βρισκόταν στα χέρια ..στα μάτια..στο μυαλό όλων…
Όταν ο Ρόλος στο film noir συναντά την ζωή…
Ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεραστεί η εικόνα της Gilda..ίσως ούτε ακόμα και από την ίδια την Ρίτα , η οποία υπέφερε – συχνά όχι σιωπηλά- όταν η πραγματικότητα συγκρουόταν με την περσόνα της..
Το λίκνισμα της ηδονής που δεν εμφάνιζε κανένα γυμνό είχε τυπωθεί ανεξίτηλα στις συνειδήσεις..κι ήταν δύσκολο..απόλυτα αδύνατο να παραγραφεί…
Η γυναίκα θρύλος – και όχι Μύθος – απεβίωσε το 1987 σε ηλικία 68 χρονών
Αλλά ειλικρινά... δεν πιστεύω πως το πίστεψε ποτέ κανείς…
When they had the earthquake - in San Francisco-back in 19`6 They said that old mother nature - was up to her old tricks. That's the story that went around, but here's the real lowdown- Put the blame on mame boys, put the blame on mame One night she started to - shim and shake- that brought on the `Frisco quake So you can, Put the blame on mame boys,
put the blame on mame. They once had a shootin' -up in the Klondike when they got Dan McGrew Folks were puttin' the blame on - the lady known as Lew that's the story that went around, but here's the real lowdown- Put the blame on mame boys, put the blame on mame
Mame did a dance called the Hichy-koo, that's the thing that slew McGrew So you can, Put the blame on mame boys
put the blame on mame. They once had a shootin' -up in the Klondike when they got Dan McGrew Folks were puttin' the blame on - the lady known as Lew that's the story that went around, but here's the real lowdown- Put the blame on mame boys, put the blame on mame
Mame did a dance called the Hichy-koo, that's the thing that slew McGrew So you can, Put the blame on mame boys
Labels: Men, Personal
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
117 Τόλμησαν:
Γίνεται να ερωτευτώ τη Gilda και να ξημεροβραδιάζομαι με την... diVa;
Super post!
Mickey παιδί μου, συγκεντρώσου:-)
Πρόσεχε τι εύχεσαι..
:-)
Ευχαριστώ πολύ
Πώς και γιατί κάποιος να επιπλήξει εσάς Diva?
Ίσως, αν το επιχειρούσε ποτέ, θα ήταν γιατί με τόσο απλό, όμορφο, άμεσο λόγο στοχεύσατε και πετύχατε κέντρο.
Για άλλη μια φορά
Δεν έχω δει την ταινία!
Δεν θέλω πλέον να τη δω!!
Τα είπατε όλα όσα προσωπικά αναζητώ πίσω από τα επιφαινόμενα...
Και τα δείξατε όλα.
Η σκηνή του στρηπτήζ, το ένα γάντι, εκτός από πρόκληση είναι και απόδειξη.
Να περάσετε ένα όμορφο Σαββατόβραδο.
sotiris k.
..αφήστε τον εμπαιγμό
(Μα ποιος είστε εσείς;! Που είναι ο άλλος;)
Εσείς δεν μου έχετε αφήσει ποτέ καλό λόγο!
Για άλλο μπλογκ πηγαίνατε κι έγινε λάθος μάλλον (αχ αριστερά έπρεπε να στρίψετε)..
Καλό Σαββατόβραδο και σε εσάς
[Και τόσα θαυμαστικά..ελπίζω να μη μου τα χρεώσετε ή να μη μου τα ζητήσουν από πουθενά αλλού!]
Nαι δίκιο έχετε. Εγώ είμαι ο ... άλλος.
Δίδυμος ων, αστρολογικά, είπα να τον "ξεμπροστιάσω" σήμερα τον άλλον-ξέρετε, το γνωστό ξινό λέω, και να γράψω τις αλήθειες που έχει στο μυαλό του, αλλά δεν σας τις λέει.
Και τώρα που είμαστε.. μόνοι, ας σας το αποκαλύψω.
Μην κοιτάτε που ξινίζει.
Έτσι ανάποδος είναι μια ολόκληρη ζωή.
Δεν θέλει να αποκαλύπτεται εύκολα ότι θαυμάζει και εκτιμά κάποιον!
Αναποδιές, τι να κάνουμε;
Αγάπα το φίλο σου με τα ελαττώματά του !!!
Καλό βράδυ.
Ευτυχώς σε αντίθεση με τη Ρίτα του ποστ, όταν ερωτεύεσαι τη Ρίτα, πάντα ξυπνας με την Gilda
Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως η Ρίτα αποδεικνύεται ότι γιορτάζει στις 25 Νοέμβρη
Καλό σαββατόβραδο
Sotiris K
..θαυμάζει;! ..εκτιμά;!..Φίλος;;!!
[Εκείνη η ίωση που σας ταλαιπωρούσε, δεν πέρασε;]
Και απαντώ στην προτροπή : Με κάθε ελάττωμα..και Καμία επιφύλαξη:-)
Καλό ξημέρωμα
kakaskimos
όταν ερωτεύεστε συνήθως..ξεχνάτε αμέσως μόλις ξυπνήσετε, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα:-)
Μεγάλη παγίδα η απομυθοποίηση και θέλει αξία χαρακτήρα να πεις "αυτό που είσαι , ερωτεύτηκα"
Καλό ξημέρωμα πια..
Νομίζω πως και με δεδομένη βάση την εξαφάνιση του Koulpa, δικαιούμαι να γράψω την αποψινή...
Καληνύχτα!
(πάντως έχετε σίγουρα ένα "κοινό" με τη Ρίτα - και μάλλον περισσότερα)
Ήταν βλέπεις κι εκείνη... Diva ;)
Mickey μου
ο μεσιέ koulpa έχει πάρει..24-ωρη τιμητική (lol)
Αλλά είμαι βέβαιη πως μόλις επιστρέψει..θα σε κατατροπώσει:-)
Καλημέρα πια (και πόσο μα πόσο όμορφη μέρα σήμερα..)
Υ.Γ. Ευχαριστώ για την σύγκριση. Υπερβολική μεν, κολακευτική δε:-)
Μα αυτό είναι το δύσκολο. Να ερωτευθείς αυτό που είναι ο άλλος, και όχι αυτό που σου λείπει (είτε σου λείπει αυτό που είσαι είτε αυτό που δεν είσαι).
Και φταίνε και οι "άλλοι", που παριστάνουν κάτι που δεν είναι. (εξ ου και το "η κόλαση είναι οι άλλοι"). Αλλά αν δεν το "έπαιζαν" θα ήταν ελκυστικοί? (απορία ψάλτου, κλικ)
Συμφωνώ πως ως "σύγκριση" ήταν κολακευτική - για τη... Ρίτα :))
(υπόσχομαι να μην προβώ ξανά σε τέτοιες υπερβολές στο μέλλον)
Το τελευταίο σχόλιο του Kakaskimos (18 Νοέμβριος 2007 9:44 πμ)... όλα τα λεφτά. Αυτό είναι το "κλειδί" σε κάθε προσωπική σχέση - και όχι μόνο ερωτική.
Και μια... καλημέρα!
(αφού ο "επίσημος" λείπει σε... άδεια :))
Ο πόντικας και ή Δίβα είστε πραγματικοί γνωστοί ή απλώς κασμερεύεστε;
Γιατί δεν προσλαμβάνετε τον πόντκα στο Ram τώρα που θα είναι πιο ασφαλής να σας κάνει το μαγκαζίνο μπ..... εεε Ελβετικό κεφαλοτύρι ήθελα να πω
kakaskimos
Για να ερωτευτείς αυτό που είναι ο άλλος, σαφώς πρέπει:
α) να μπορείς να αντιληφθείς (πέρα από τη μύτη σου) τι ακριβώς είναι
β) να αναγνωρίζεις την ανάγκη σου για παραμύθιασμα (παιδικά τραύματα, νεανικές αποτυχίες)
Όπως στον γραπτό , έτσι και στον προφορικό λόγο (προσθέστε και την γλώσσα του σώματος + ένστικτο) , δύσκολο πολύ να κρυφτεί κανείς μετά το...τρίτο loop.
Αν εμείς λοιπόν δεν είμαστε έτοιμοι (νοητικά ή ψυχολογικά) να αντιληφθούμε τις λανθασμένες goto δεν φταίει ο θύτης/program αλλά το θύμα/ compiler
Εν κατακλείδι, κανείς ερωτεύεται ό,τι αντέχει να αντικρίσει κι ό,τι αντέχει να αγαπήσει αφού αναγνωρίσει.
Καλή μας ημέρα
Δεν μου αρέσουν οι μύθοι και ειδικά οι μυθο-ντίβες..
προτιμώ τις ντίβες της καθημερινότητας..
σαν τη πωλήτρια που είναι όλο νάζι και που για αυτή όλες οι λέξεις τελειώνουν σε -άκι, -ιτσα.. κλπ
γλύκα !...με το ξανθό βαμμένο μαλλί..
Ποιά Ρίτα Χ. και πράσινα άλογα..
Mickey μου
..ανέμενε την επιστροφή του "επίσημου"
Η Ρίτα αν μπορούσε, απλά θα μειδιούσε με την υπερβολική σύγκριση..ίσως να μου έκλεινε και το μάτι με νόημα..
Καλή μας ημέρα
bidibis
φυσικά και γνωριζόμαστε με τον αγαπητό πόντικα.
Του επιτέθηκα - το ομολογώ- την ημέρα της γιορτής του:-)
Για την πρόσληψη δεν μπορώ να πω με σιγουριά αλλά πιστεύω πως ο αγαπητός πόντικας είναι ήδη πνιγμένος στις υποχρεώσεις..
Κυριακάτικο φιλί
Φίλτατε takis
επιστρέψατε;
Χμμ και θλιμμένος θα έλεγα..απογοητευμένος ίσως από τις "λαϊκές" ντίβες..
Αυτό βλέπω εγώ πίσω από τις γραμμές σας..
Προσοχή στα πράσινα άλογα των διπλανών μύθων αγαπητέ..μεγάλη προσοχή..
Η Ρίτα είμαι σίγουρη πως θα σας έστελνε ένα ναζιάρικο και αρκούντως αισθησιακό φιλί τώρα..κι ύστερα θα έμενε να σας κοιτάζει στα μάτια..σίγουρα πάντως δεν θα κρυβόταν..
Καλή μέρα
Α, μόλις διάβασα την απάντηση σου στον κακάσχημο.Μικρό σχόλιο.
α)Σιγά να μη μπορούμε να αντιληφθούμε ποιός είναι ο άλλος..
β)σιγά να μην αναγνωρίζουμε την ανάγκη μας για παραμύθιασμα
Αντε να καταλάβουμε τη γλώσσα του σώματος και απο εκει και μετά οτι αντέξουμε απο τη κατανόηση μας για το άλλον,όπως λές.
takis
φυσικά και τα μπορούμε όλα αυτά. Είμαι σίγουρη μάλιστα πως το υποσυνείδητο λειτουργεί άμεσα σε αυτές τις περιπτώσεις.
Το ζήτημα είναι.."Θέλουμε να δούμε;", "Αντέχουμε να παραδεχτούμε;"
Εκεί φοβάμαι πως στην πλειοψηφία - μας- παρουσιάζουμε υπερθετικό βαθμό ανωριμότητας..
Εγώ πάλι θα συμφωνήσω με τον taki.. τον πρώτο λόγο έχει η απομυθοποίηση, μετά μπορώ να ερωτευτώ με την ησυχία μου τον άνθρωπο και όχι το είδωλό του... αφήστε που δεν είναι καιροί για ντίβες αυτοί που ζούμε... εκτός της οικοδέσποινας βεβαίως-βεβαίως που φαίνεται ότι είναι survivor! :)))
Μαλλον στο μεταπτυχιακό δεν έχετε ασχοληθεί ακόμα με το μάθημα "Γλώσσες προγραμματισμού" :p
Οσο για το κατά πόσο μπορούμε να διακρίνουμε τον άλλο, είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Υπάρχουν πολλά που δυσχεραίνουν την αναγνώριση (εμφάνιση, κύρος). Που όσο πιο "μικρά" νομίζουμε ότι είναι, τόσο πιο δύσκολη καθιστούν την αντιμετώπισή τους ως θόρυβο. Και άντε και κατάφερες και έβγαλες το θόρυβο. Πρέπει να καταλάβεις απο το σήμα που λαμβάνεις, τις συνισταμένες του. Απο μόνο του, θέμα για μεταπτυχιακό.
Σταματάω γιατι θα μετατρέψω το ποστ σε μεταπτυχιακό πληροφορικής
Σορολόπ μου
απομυθοποίηση συμβαίνει πάντα μετ΄ατην πάροδο πεπερασμένων ωρών συνύπαρξης (ε εκτός και αν μιλάμε για νοσηρή ανάγκη παραμυθιάσματος)
Το θέμα είναι:
α) πόσο , πότε και γιατί αυτή η απομυθοποίηση μας απογοητεύει;
β) υπό ποίες συνθήκες μας ικανοποιεί ή αν μη τι άλλο δεν μας αναστατώνει
Το να ερωτευόμαστε τον άνθρωπο και όχι το είδωλο θέλει..μαγκιά (όπως δήλωσε προσφάτως ο αγαπητός koulpa);
[Πόσο survivor είναι αυτή η diVa ..μόνο το πάπλωμα το ξέρει και ο πυρετός αλλά μετ;a την απομάκρυνση των..ουδεμία σημασία αποδίδεται:-]
kakaskimos
..
"Μαλλον στο μεταπτυχιακό δεν έχετε ασχοληθεί ακόμα με το μάθημα "Γλώσσες προγραμματισμού" :p"
Αν δεν προσθέτατε την περιπαιχτική γλώσσα θα θεωρούσα την παρατήρηση τουλάχιστον αγενή.
Σας βεβαιώνω πως πέτυχα σε 24 εκ των 54 περίπου μαθημάτων στο πανεπιστήμιο (γλώσσες προγραμματισμού και λοιπά τεχνολογικά) χωρίς καμία "εξωτερική" ή "εσωτερική" βοήθεια.
Το ΕΑΠ βέβαια κατόρθωσε - για πρώτη φορά στη ζωή μου- να ανακόψει το μεράκι μου , καλλιεργώντας εν μί ανυκτί πλήρη άρνηση ενασχόλησης με τον προγραμματισμό.
Ό,τι δεν κατάφεραν έτη ολόκληρα οι νέες τεχνολογίες..το πέτυχαν μέσα σε λίγες ώρες οι "τυχαίοι" αδαείς.
Η "όραση" και η αντίληψη μας δεν παρεμποδίζεται από την δόλια ικανότητα των άλλων αλλά από την δική μας έλλειψη νηφαλιότητας και εξισορρόπησης νοητικής και βιολογικής ηλικίας.
[Χίλιες φορές αυτό σαν θέμα μεταπτυχιακού αλλά πολύ φοβάμαι πως ακόμα κι εκεί το μόνο που θα κατόρθωναν θα ήταν να μας κάνουν ασκητές και ερημίτες]
Kakaskimos, μου αρέσει πολύ η "επιστημονική" σου προσέγγιση. Όντως στις ανθρώπινες σχέσεις που ονομάζουμε "προσωπικές", ο λόγος S/N (δηλ. χρήσιμη πληροφορία/σκουπίδια) είναι αρκετά μικρός σε σχέση με άλλα είδη σχέσεων ή μορφές επικοινωνίας.
Από την άλλη, μπορεί να μην είναι απλώς θέμα "θορύβου"... αλλά πολυπλοκότητας, καθώς τα "σήματα" που εκπέμπονται είναι τόσα πολλά (λεκτικά, εκφραστικά, σωματικά κλπ), ειδικά σε σχετικά "πολύπλοκες" κοινωνίες, όπως οι λεγόμενες "δυτικές", που ο εγκέφαλός μας αδυνατεί να τα επεξεργαστεί στην πληρότητά τους real-time (άμεσα), καθώς το σχετικό search space (το σύνολο των πιθανών κινήσεων για την επίτευξη του "στόχου") είναι απλώς... αχανές!
Γι' αυτό και καταφεύγουμε σε διάφορα... heuristics ("συνταγές επιτυχίας"), που έχουμε μελετήσει ή μαθαίνουμε the hard way με την πάροδο του χρόνου, αν και βεβαίως, μια και δεν πρόκειται για "κανόνες" με απόλυτη ισχύ, πάντα υπάρχει η πιθανότητα αντί τελικά να πάμε για "μαλλί", να πάμε για... ψάρεμα ;)
Αυτή είναι η ευλογία και κατάρα ταυτόχρονα του ανθρώπινου είδους...
(καλά, diVa, μη βαράς, σταματώ εδώ - τουλάχιστον εξήγησα τους επιστημονικούς όρους με τις... παρενθέσεις :)))
xaxaxa.. Νά'μαι ο "επίσημος".. (ορίστε μου βγήκε το όνωμα.. βέβαια καλήτερο από το να μου βγει το μάτι... μπρρρρρ μου θυμίζει και το "επίτιμος"...σκόρδα σκόρδα.. σε happy..):):)
..Με τι τρόπο θέλετε να κατατροπώσω τον κ.Mickey; Με κατεγισμό ευχών;..:):)
..Επί του πόστ.. αναγκαίοι οι μύθοι φαίνεται.. πάντων μέγιστος για μένα η Τζίλντα (όχι η Ρίτα.. αυτή είναι άλλος μύθος..):):)
..Επί των σχολίων.. καλή η απομυθοποίηση για όποιους την αντέχουν.. εγώ θεωρώ ότι η αλήθεια, αν κι την αντιπαθούν πολλοί, είναι πιό βολική.. Λένε δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για την πρώτη εντύπωση.. και ωραιοποιούν τόσο την πρώτη εντύπωση που καταντά το λιγότερο ανακριβής.. Ξεκινόντας τόσο ψυλά από την πρώτη εντύπωση.. η δεύτερη και η τρίτη μόνο προς τα κάτω μπορούν να πάνε..:):)
Την καλησπέρα μου (μη ξεχνιόμαστε):):)
diVa
Δεν είμαι αγενής (ελπίζω). Οχι μόνο όταν απευθύνομαι σε ντίβες, αλλά απευθυνόμενος στον οποιονδήποτε. Ολοι αξίζουν το σεβασμό, απο τη στιγμή που συνομιλείς μαζί τους.
Δεν θα το έγραφα καθόλου αν δεν έβαζα στο τέλος το :p. Ηθελα να δείξω τη διαφωνία μου ως προς το παράδειγμα που έφερες. Και όχι μόνο για το οτι δεν "κολλάει" με το θέμα. Θεωρώ πολύ "απλή" (όχι απλοϊκή) τη σχέση compiler/προγράμματος.
Διαφωνώ στο ότι στη σχέση compiler-πρόγραμμα, περίπτωση να φταίει ο compiler (αν τουλάχιστον δεν έχει bugs ο ίδιος, ως πρόγραμμα). Ο compiler προϋπάρχει του προγράμματος και ο κατασκευαστής του θέτει και τους κανόνες. Είναι πρόβλημα του προγραμματιστή αν δεν τους γνωρίζει.
Στο ότι φάνηκα αγενής, φταίει το μέσο. Δεν μπορεί να δείξει γκριμάτσες. Η και η οικειότητα που δεν έχουμε. Καμμιά φορά για να πειράξω φίλους τους λεώ: "νύχτα το πήρες το ριμάδι"? Και φυσικά το λέω σε ανθρώπους που ξέρω ότι το αξιζαν/αξίζουν το ρημαδόχαρτο.
Οσο για το ΕΑΠ. Δεν ξέρω αν είμαι ο κατάλληλος για συμβουλές. Οποτε σπουδασα, τα κατάφερα διαβάζωντας όποτε ήθελα, όπως ήθελα, ότι ήθελα. Με αρκετή προσπάθεια να μένω στο θέμα, ώστε να μπορώ να παραδίδω εργασίες, και να περνάω τις εξετάσεις. Θεωρώ ότι τα πήγα καλά απο χρόνους, βαθμούς, γνώσεις και ηδονή της μάθησης.
mickey
Γιατί πρέπει να είναι ή το ένα ή το άλλο? Μπορεί να είναι όλα αυτά μαζί, και να υπάρχουν κι άλλα.
Ευχαριστώ για την βοήθεια ;-)
Μήπως μπορείς να εξηγήσεις και τους πιθανοκρατικούς αλγόριθμους? (με την ανοχή της diVas πάντα). Οπως λέει και ο ποιητής "η ζωή είναι θέμα πιθανοτήτων"
koulpa
Στις μέρες μας η μόνη εντύπωση είναι η πρώτη. Για τον περισσότερο κόσμο. Και στο ότι μερικές φορές η πρώτη εντύπωση είναι τόσο ψιλή που μετά μόνο κατεβαίνεις. Πρέπει να δεις και την άλλη πλευρά. Σε μερικούς ανθρώπους, η πρώτη εντύπωση είναι τόσο χαμηλά που μετά μόνο ανεβαίνεις.
Ομως, με τους σημερινούς ρυθμούς, και τις ευκαιρίες που δίνουμε και μας δίνουν, πόσο μπορεί κάποιος να κατέβει ή να ανέβει (ανάλογα με το απο που ξεκίνησε).
Για την αλήθεια θα συμφωνήσουμε. Μόνο μια σημείωση. Είναι μεγάλο το κόστος ...
Mickey
μελετώ το σχόλιο προσεκτικά αλλά θυμήθηκα κι εκείνο το εξαιρετικό που συζητούσαμε περί των πλήρως λανθασμένων σημάτων που οδηγούν σε σωστό αποτέλεσμα
Είναι αυτή η επιτυχία δια της αποτυχίας που λέω συχνά:-)
[Συνεχίστε..συνεχίστε παρακαλώ..]
kakaskimos
Σας το έχω ξαναπεί
Δεν διατηρώ την καλύτερη σχέση με το χιούμορ
[Περιπαιχτικό γελάκι]
Μην παρασύρεστε από το information overload (για το οποίο προσφάτως κατηγορήθηκα και εγώ- αν είναι ποτέ δυνατόν!]
Σε ένα τοσοδούλικο απλό πρόγραμμα με 2-3 λογικά λάθη ο compiler υποκλίνεται σαν γελωτοποιός στην αυλή της αυτοκράτειρας..
Δεν είσαστε αγενής. Επισήμανα πως θα ήσασταν αν δεν έλειπε το..emoticon (έτσι δεν λέγεται;)
Ο γραπτός λόγος - το έγραψα και προηγουμένως- δεν διαφέρει και πολύ από τον προφορικό όταν θέλεις να είσαι δεκτικός..
Ό,τι υπολείπεται σε γκριμάτσα, ενισχύεται από αντίληψη και ικανότητα έκφρασης..
Για τις σπουδές σας και την άνεση με την οποία επιτύχατε σας συγχαίρω. Ελπίζω να αναγνωρίζετε πως ανήκετε στους τυχερούς και..λίγους. Μην παρασύρεστε όμως από την αυθάδικη αυτή τύχη γιατί ε δεν ζήσαμε και δεν ζούμε όλοι σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο από μεράκι.
Η ανοχή της diva βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα όταν συνομιλούν ευφυείς.
Παρακαλώ συνεχίστε..
[Μα ..φυσικά και είναι η ζωή θέμα πιθανοτήτων..]
----
Θα συμφωνήσω πως συχνά η εντύπωση αλλάζει. Προς το καλό, το καλύτερο ή το χειρότερο..Εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε οπότε πώς να μείνει η εικόνα ίδια;
Κι οι ευκαιρίες δίνονται πάντα..από αυτούς που αναγνωρίζουν σε αυτούς που αξίζουν.
koulpa μου
βλέπετε και μόνος σας την κατάληψη :-)
"Επιτεθείτε με κάθε τρόπο" θα έλεγε η Ρίτα κι η Gilda θα χειροκροτούσε:-)
Η πρώτη εντύπωση τραβά την προσοχή. Αλλά το θέμα είναι να υπάρξει η επιθυμία και για δεύτερη και τρίτη εντύπωση..κι ύστερα αυτές να γίνουν πληροφορίες ..πεποιθήσεις ..
κι όχι πλάνες
Καλησπέρα..εντόνως:-)
kakaskimos
Λειτουργώ σα τις επιτροπές βαθμολογίας.. απορύπτω την καλήτερη και τη χειρότερη βαθμολογία και βγάζω το μέσο όρο των υπολοίπων.. μία εντύπωση ίσον καμία..:):)
Γι αυτό επιμένετε σε τόσο επιθετικό νικνειμ.. ώστε μετά από αυτό όλα να είναι προς τα πάνω; και αυτό είναι πρώτη εντύπωση..:):)
Θεωρώ ότι το κόστος του ψέματος είναι μεγαλήτερο.. είναι σα το δάνιο.. ανακουφίζεσαι πρόσκαιρα αλλά τελικά κοστίζει πολλύ περισσότερο..:):)
Δεν είναι αυτός ο λόγος. Εχω ένα κουσούρι που προηγείται. Λέω πάντα την αλήθεια ...
Σας παραπέμπω στην απάντησή μου στο κακασκιμο..:):)
Δε αποφασίζω ποτέ με τη πρώτη ή τη δεύτερη (αν και μερικές φορές μετάνιωσα γι αυτό..) όσο περνά απο το χαίρι μου.. τώρα αν ο άλλος δε μου δόσει την ευκαιρία.. μπορεί να μου τη δόσει ο ένας..:):)
Την καληνύχτα μου:):)
koulpa μου
Μπορώ να δηλώσω πάντως ότι υπήρξε μακρά και ανοδική πορεία από την αρχική εντύπωση του κακάσκημου
(ελπίζω βέβαια να μην αγριέψει ύστερα από αυτή την παραδοχή)
Το κόστος του ψέμματος, δάνειο;
Μέχρι κάποιο ποσό και χρονικό διάστημα όλοι αντέχουμε όμως..ας το παραδεχτούμε
Καληνύχτα από την ..μία:-)
[Η άλλη σήμερα δεν φάνηκε]
kakaskimos
Δεν είναι κουσούρι. Σταυρός είναι..
diVa μου, σχετικά με την απομυθοποίηση..
…το μόνο πράγμα που είναι υπέρ μας – εννοώ και για τους δύο - σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο χρόνος.. αυτές οι πεπερασμένες ώρες συνύπαρξης, όπως είπατε πολύ πετυχημένα… όσο περισσότερος ο χρόνος, τόσο λιγότερη ανάγκη αλλά και περιθώρια για μυθοποίηση, επομένως και απομυθοποίηση.. η συνύπαρξη δεν είναι ανάγκη να είναι ερωτική - για να μην πω ότι επιβάλλεται να μην είναι - μπορεί κάλλιστα να είναι κοινωνική ή φιλική κι έτσι να συγκεντρώσεις τις πληροφορίες που χρειάζεσαι χωρίς να εκτίθεται κανένας.. με αυτό δεν θέλω να πω ότι, αν διαπιστώσεις ότι ο άλλος είναι ευάλωτος σε έναν οποιονδήποτε τομέα π.χ. τον οικονομικό, δεν θα τον αγαπήσεις!!! αλλά ΑΝ τον αγαπήσεις θα είναι ξεκάθαρη επιλογή σου κι έτσι δεν θα νιώσεις - δεν έχεις δικαίωμα δηλ. - εξαπατημένος ή παραμυθιασμένος… για σκέψου όμως το ίδιο άτομο να μπει στην ερωτική αρένα ως παραλής λέμε και να σε παραμυθιάσει… έχοντας επίγνωση της μειονεκτικής του θέσης... η απογοήτευση φυσικά είναι μεγάλη… για να μην πω για τα τείχη προστασίας που σου αφήνει σαν κληρονομιά και πάνω τους σπάνε τα μούτρα τους όλοι οι επόμενοι…
…το οικονομικό είναι ένα χονδροειδές παράδειγμα που χρησιμοποίησα για να εξηγήσω αυτό που θέλω να πω.. στη θέση του βάλτε ότι θέλετε...
…στην εποχή μας – δυστυχώς, φυσικά – τα πάντα αφορούν στην εικόνα μας.. κι έτσι όλοι αρχίζουμε από κει.. τα υπόλοιπα είναι ένας συνδυασμός αντίληψης, συνειδητών επιλογών...εεεε και λίγο τύχης έτσι?! με την έννοια του σωστού timing...
..πω πω φλυαρία με έχει πιάσει απόψε :)))))
χαχαχα.. είστε μία εσείς..:):)
[βέβαια ίσως είστε και η άλλη:):)]
Ξανακαληνύχτα:):)
Kakaskimos, δεν το έθεσα στη βάση "ή το ένα ή το άλλο". Σαφώς μπορούν να συμβαίνουν αμφότερα. Αν και θεωρώ (φαντάζομαι θα συμφωνήσεις μαζί μου) πως η "πολυπλοκότητα" υπερκαλύπτει την έννοια του "θορύβου", καθώς ο θόρυβος είναι και αυτός προϊόν πολυπλοκότητας, την οποία είτε παραγνωρίζουμε (επειδή δεν παίζει ρόλο στο πρόβλημά μας) είτε είμαστε ανίκανοι να την διαπιστώσουμε (επειδή π.χ. παίρνει non-feasible χρόνο για να αναλυθεί ή μπορεί να μπλέκουμε στα όρια της Κβαντομηχανικής - βλ. σταθερά Planck κλπ).
Συμφωνώ πως οι compilers είναι συνήθως αξιόπιστα και δοκιμασμένα προγράμματα (και συνήθως πιο αξιόπιστα από το application software), αλλά μια και (όπως θα γνωρίζεις) το halting problem δεν έχει λύση, είναι απλώς αδύνατον να είμαστε βέβαιοι πως λειτουργούν 100% σωστά, ειδικά με τον βαθμό πολυπλοκότητας που έχουν.
Με τους "πιθανοκρατικούς" (probabilistic) αλγορίθμους μπορώ να ασχοληθώ σε επόμενο σχόλιο, αναφέροντας και "κλασικά" παραδείγματα της βιβλιογραφίας. Σαφώς έχουν σχέση με την ανθρώπινη συμπεριφορά!
BTW πιστεύω πως ο ορθότερος όρος θα ήταν "πιθανοτικοί" (και θαρρώ πως οι περισσότεροι έλληνες πανεπιστημιακοί αυτόν τον όρο χρησιμοποιούν), μια και δεν είναι απαραίτητο η "τυχαιότητα" να έχει το... πάνω χέρι (="κράτος") στη δομή τους, αλλά απλώς να παίζει σημαντικό ρόλο.
(αν και συνήθως πρόκειται για "ψευδοτυχαιότητα" - εκτός κι αν το πρόγραμμα που τον υλοποιεί έχει πρόσβαση σε γεννήτρια τυχαίων αριθμών βασισμένη σε ραδιενεργές διασπάσεις ή κάποια άλλη φυσική "τυχαία" διαδικασία)
Δεν ξέρω όμως αν η οικοδέσποινα θεωρεί χρήσιμο κάτι τέτοιο, μια και μάλλον είμαστε εκτός θέματος, ενώ και το σχόλιό μου έφτασε ακριβώς τις 250 λέξεις ;)
Επίσης οι περισσότεροι compilers είναι σχεδιασμένοι έτσι ώστε να εκτελούνται σε απόλυτα αξιόπιστο υλικό ("perfect hardware") και η αξιοπιστία τους σε πραγματικές συνθήκες (όπου μπορούν να παρουσιαστούν προβλήματα στο hardware) αποτελεί αντικείμενο σημαντικής έρευνας, τα αποτελέσματα της οποίας είναι κρίσιμης σημασίας για το software γενικότερα.
Μπορεί π.χ. κάποιος να δει κι αυτό το paper του Princeton, όπου οι συγγραφείς προτείνουν μια ειδική Lambda Calculus για την αντιμετώπιση ειδικών σφαλμάτων στο hardware, ενώ στη δεύτερη σελίδα (τέλος πρώτης στήλης και αρχή της δεύτερης), αναφέρονται τα εξής:
"Unfortunately, industrial-strength compilers are typically hundreds of thousands of lines of code and, naturally, contain bugs. Traditional compiler writers attempt to track down their bugs by building massive test suites. However, no matter how large the test suite, it cannot cover all combinations of programming language features. Bugs inevitably slip through the testing net and manifest themselves in the field. In the “good” case, relatively speaking, program developers catch compiler errors as they develop and test their programs. Developers then rewrite their programs, often awkwardly, to avoid actually deploying buggy applications. At the same time, they can communicate the bugs they found back to compiler writers who will then fix these problems in the next version of the compiler software. Hence, in a real sense, application developers work as a second line of testers for compiler writers. Of course, in the bad case, compiler errors slip through the last line of testing defense by the application developers and result in buggy applications."
Οπότε ας μην τα βάζουμε με τον... κακόμοιρο τον προγραμματιστή. Δε φταίει αυτός πάντα. Μπορεί κάλλιστα να είναι άθελά του tester ενός buggy compiler ;)
Ειδικά με τον ρυθμό που βγαίνουν νέες εκδόσεις των development tools και τον ανταγωνισμό που υπάρχει, είναι αρκετά... πιθανό - έχουν δει πολλά τα μάτια μου.
(300 λέξεις)
Πάντως, αφού αναφερθήκαμε στους probabilistic αλγόριθμους, θυμήθηκα ένα παραδειγματάκι στο Πανεπιστήμιο πριν 17 χρόνια, όπου ένας τέτοιος αλγόριθμος έλεγχε αν ένας αριθμός είναι πρώτος (prime). Για κατάλληλη τιμή μιας σταθεράς ήταν ο ίδιος πιο "αξιόπιστος" (έδινε σωστό αποτέλεσμα) από το hardware πάνω στο οποίο εκτελείται(!)
Σα να λέμε πως κάποιες σκέψεις μας είναι πιο αξιόπιστες στην παραγωγή ασφαλών συμπερασμάτων από τα νευρικά μας κύτταρα(!)
Ίσως μάλιστα αυτό να είναι το "κλειδί" ώστε να αποκτήσουμε κάποτε πλήρη αθανασία. Και τότε, divae σαν την Gilda (και άλλες πιο "οικείες"), θα μας συντροφεύουν αιώνια με την παρουσία τους!
Βρε πώς κατάφερα και το "μάζεψα" πάλι στο αρχικό μας θέμα, πριν αρχίσει να... συνοφρυώνεται η οικοδέσποινα :))
Καλημέρα!
(116 λέξεις)
Τρια συνεχόμενα εκτενή σχόλια του mickey.
Μερικές σκέψεις πάνω σε αυτά:
Και η πολυπλοκότητα ένας θόρυβος είναι. Ρώτα και αυτούς που προσπαθούν να παρακολουθήσουν τα λεγόμενά σου :p
Το ότι το πρόβλημα τερματισμού δεν έχει λύση δεν επηρρεάζει την αξιοπιστία των compilers. Επηρρεάζονται μόνο απο την ποιότητα των κατασκευαστών τους. Και της πίεσης που έχουν για να βγουν γρήγορα στην αρένα. Συγγνώμη στην αγορά ήθελα να πω.
Εχετε δίκιο για το πιθανοτικοί. Αν και τα ελληνικά μου δεν είναι αρκετά για καταλάβω το γιατί είναι σωστότερος ο όρος. Θα πρέπει να διαβάσω το γιατί. Αλλά και πάλι είχα ήταν λάθος με το "πιθανοκρατικό". Ηθελα να πω τυχαιοκρατικό. Πως εξηγείται(ε?) ότι με (πολλές) τυχαίες επιλογές καταφέρνουμε να φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα?
Με τη μικρή εμπειρία μου στο χώρο, και με γνώση του χρόνου που χρειάζεται ένας compiler για να φτάσει σε χρήση στην Ελλάδα, ακόμα και την εποχή του Internet, ο ελληνας προγραμματιστής, σπάνια πέφτει σε bug του compiler. Κι επειδή δεν μου αρέσουν οι κακές λέξεις, σπάνια πεφτει σε αβλεψία του κατασκευαστή του compiler. Το μόνο που μπορεί να κάνει η ευγενής τάξη των προγραμματιστών είναι να αναφωνήσει:
"Τα προγράμματά μου δεν έχουν λάθη. Εχουν δυναμικά χαρακτηριστικά ;-)"
Μήπως έχεις πρόχειρο ένα link για το παραδειγματάκι με τους πρώτους?
Και για να μην μας αποκεφαλίσει η οικοδέσποινα.
Αθάνατοι δεν γινόμαστε μόνο με τις σκέψεις, αλλά και με τα αισθήματα. Αθάνατη μπορεί να είναι π.χ. η αγάπη που νοιώθει μια μάνα όταν πρωτοβλέπει το νεογέννητό της. Κι ας ειναι στιγμιαίο (μετά αισθάνεται διάφορα. Μιλάω για την ΠΡΩΤΗ φορά)
Το πρόβλημα είναι ότι συνεχίζουν να βλέπουν τα αρσενικά παιδιά τους με αυτό τον τρόπο, ακόμα κι όταν έχουν κάνει εγγόνια.
Απο την άλλη σπάνια είναι αθάνατη η αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Γι'αυτό και όταν καταγράφονται γίνονται αντικείμενο συζήτησης. Οπως ο γάλλος φιλόσοφος που αυτοκτόνησε όταν πέθανε η καλή του. Και οι δύο γύρω στα 90.
Πάλι είμαι εκτός θέματος?
Η diva φταίει :p
Καληνύχτα ή καλημέρα?
!!!!
"Όσο εγώ..κοιμόμουν", θα ήταν ο κατάλληλος τίτλος!
Μα..τι κάνατε;-)
Αναχωρώ για την εργασία μου. Θα σας "αντιμετωπίσω" με ενδελεχή μελέτη το βράδυ:-)
Καλημέρα και Καλή εβδομάδα σε όλους τους εξαιρετικούς σχολιαστές μου
Kαλημέρα diVa mia!!:):)
[Αλήθεια εκείνο το casta diva απαντήθηκε;):):)
Θα σας ξενερώσω ελαφρώς κυρία μου κάνοντας την υπόθεση ότι και η εν λόγω εκτυφλωτική κυρία, έσερνε πίσω της την κατάρα των ηθοποιών: κανεις δεν ξέρει πότε είναι ο εαυτός τους και πότε υποδύονται ένα ρόλο...(με πολυ νερό στο "εαυτός" και στο "ρόλο"). Γενικά δεν είμαι οπαδός της γυναικείας "ιδαιτερότητας" όπως ορίζεται απ΄το τρίπτυχο:μελετημενα μεχρι αηδίας, νάζια, κραγιόν και ψηλοτάκουνα. Θα ήθελα να την έχω γνωρίσει πάντως, εκτός οθόνης. Κι ας ήταν αυτο απομυθοποιητικός καταλύτης. Αν είσαι πραγματικό αστέρι, λάμπεις σε κάθε γαλαξία, ακόμη και της πνιγηρής καθημερινότητας.Νομίζω. Οσο για την περίφημη ατακα της, σχετικά με το με ποιά κοιμούνται κ. λ.π., ένα έχω να πω: οι άντρες ψοφάνε για μπλαζέ ύφος και ήθος! Για απρόσιτα, φαινομενικά ή κυριολεκτικά, θηλυκά. Δεν ξερω αν η κυρία Ρίτα και οι όμοιές της, είναι μπλαζε και "μοιραίες" κατ'επιλογήν ή καθ' υπόδειξην... Ελπίζω ότι δεν διέλυσα το μύθο σας. Χαίρεσθε.
Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέηγουορθ... Το χεις δει? Εκεί γίνεται ταυτόσημη και με την ελευθερία! Απλά με μια φώτο, όπως με ένα γάντι... Καταδικασμένη να μας καθηλώνει με το γάντι!
είσαι η πιο ντίβα απ' τις ντίβες.
Τελεία.
@ αλέξανδρος
Αν ήταν κανονική δίβα δε θα βασάνιζε τα καημένα τα ανθρωπάκια και τα ποντικάκια
Μέγαιρα είναι, θέλει να μας κάνει όλου υποχείρια της, εμείς όμως θα αντισταθούμε με ένα σουπερ αντιαντι-μπλογκ και θα την εξωRAMίσουμε δια παντός
Είσαι μέσα πόντικα;
Σορολόπ μου λατρεμένο,
το παράδειγμα σου αγγίζει ένα άλλο μεγάλο θέμα στις σχέσεις των ανθρώπων σήμερα - δυστυχώς στις νεαρές ηλικίες περισσότερο- το θέμα της Μυθομανίας.
Παρουσιάζεται κανείς Σπουδαίος - κι εδώ το τραγικό- όχι για να αντιμετωπιστεί ως τέτοιος αλλά για να αγαπηθεί..
Δυστυχία μεγάλη..
κι όταν τύχει να νιώσεις αγνή συμπάθεια για αυτόν πέρα από κάθε εικόνα, πόση μα πόση απογοήτευση δεν εμφανίζεται μετά;
Έτσι αρχίζει η φθίνουσα πορεία εμπιστοσύνης σε όλους και όλα..οι τοίχοι που λες..
Η καχυποψία..το τέλος της αθωότητας..
Η εικόνα δεν είναι evil issue.
Οφείλει κανείς να προσέχει την εικόνα του εφόσον αυτή προσφέρει, πουλά και θέτει σε..κοινή θέα (όχι τα εσώψυχα του εννοώ που ορθώς πράττει αν επιδεικνύει επιλεκτικά)
Όταν όμως η εικόνα επιβάλει συμπεριφορές που αναιρούν αξίες..εκεί..το δίκαιο γίνεται γραφικό ..ή ίσως και δραματικό..
[Λατρεύω την φλυαρία σου:-]
koulpa μου
είμαι Μία κατά συνείδηση και... άλλη κατά βούληση:-)
Η ερμηνεία της Casta Diva δεν δόθηκε ποτέ δημόσια..εννοώ έλαβα μία πιθανή εξήγηση σε προσωπική ηλεκτρονική επικοινωνία η οποία όμως δεν αποκαλύφθηκε ποτέ..
Περιμένω την γνώμη σας
Καληνύχτα (για αρχή)
:-)
Mickey μου
περιττό να σου πω , πως η άλλη δεν κρατιέται :-)
"666!!" φωνάζει όλη μέρα
"666 λέξεις!!!"
"Ο σατανικοπόντικας!"
(Κατά βάθος σε συμπαθεί πολύ όμως. Σε διαβεβαιώνω.)
Καταλάβατε λοιπόν τον χώρο μου και κοντέψατε να μετατρέψετε τη σάλα υποδοχής και χορού σε forum..περί..digital philosofy!
Πιθανοκρατικοί που είναι πιθανοτικοί - αντελήφθην την επικράτηση του δεύτερου όρου- Βαθμοί πολυπλοκότητας - κι εγώ που θεωρούσα το blogging μία ανάπαυλα από το μεταπτυχιακό- Ραδιενεργές διασπάσεις προς επίτευξη "απόλυτης" (;) τυχαιότητας- Compilers που ξεμπροστιάζουν hardware- και φυσικά ανελέητα το τελικό απόφθεγμα "Κάποιες σκέψεις μας είναι πιο αξιόπιστες από τα νευρικά μας κύτταρα!"
Αδυνατώ να διαφωνήσω..η καθημερινότητα επιδεικνύει συχνά το αυταπόδεικτο του άνωθεν συμπεράσματος.
Ίσως επειδή η σκέψη ακολουθεί την ενστικτώδη μάθηση σε αντιδιαστολή με τα νευρικά κύτταρα που απαρέγκλιτα υποκύπτουν στην βιολογική πορεία προς το γήρας..
Τι έγινε ρε γμτ!
Σε αμφιθέατρο μπήκα!!! :))
Εγώ μόνο ότι είμαι εδώ και 19 χρόνια ερωτευμένος ήθελα να πω.
( και αυτό που με φτιάχνει περισσότερο είναι που νομίζω ότι και η γυναίκα αυτή είναι ερωτευμένη ακόμη(!!!) μαζί μου!!!)
50 λέξεις
2 κύριες και οι άλλες για την απαραίτητη "σαβούρα"
Καλησπέρα ντίβα :))
kakaskimos
Η πολυπλοκότητα ως θόρυβος στην όχληση εννοιών ..δεν συναντάται πουθενά σε τούτο εδώ το χώρο:-)
Για αυτό κι απολαμβάνω την συζήτηση αλλιώς θα την είχα διακόψει με μία πολύ απλή κίνηση (χραπ!)
"Πώς εξηγείται πως με τυχαίες επιλογές καταφέρνουμε να φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα;"
Μα..αλήθεια πιστεύετε πως ως humans έχουμε τόσο μεγάλο εύρος τυχαίων επιλογών; Ε, όχι δα..Αφήστε που μέχρι την επίτευξη του στόχου το πιθανότερο είναι πως έχουμε αποδεχτεί τόσα με συμβιβασμούς που και το ελάχιστο να θεωρείται επιτυχία!
"Τα προγράμματα μου δεν έχουν λάθη. Έχουν δυναμικά χαρακτηριστικά"
Θα έβαζα στοίχημα πως αναφέρεστε στα κείμενα μου!
;-)
"Αθάνατοι γινόμαστε με τα συναισθήματα.."
Μεγάλη αξία δίνετε ακόμα στα συναισθήματα αγαπητέ..
Δεν βλέπετε γύρω σας την ανικανότητα σταθερής και υγειούς πορείας;
Μίσος που κρατά μερικές μέρες μόνο..αγάπη των ωρών..ανάγκη που κρύβεται μη τυχόν και βγει γυμνή να πει "Ε, ναι!"..
Λίγες οι εξαιρέσεις..πολύ λίγες για να στηρίξουν την ελπίδα του κανόνα..
Και η υπερβολή (στο παράδειγμα της αυτοκτονίας αναφέρομαι) πάλι..απογοήτευση προκαλεί και θλίψη για την μοναξιά των Δύο κι όχι του Ενός..
Αν μπορούσαμε να αγαπήσουμε έτσι κι είχαμε το δικαίωμα επιλογής, τι θα διαλέγαμε άραγε;
[Εγώ φταίω για όλα; Μα, πώς να απαρνηθώ τόση σπουδαιότητα;!]
Καληνύχτα (προς το παρόν)
Αλέξανδρε
Είμαι αυτό που είμαι...κι εσείς..
Βλέπετε αυτό που αντέχετε:-)
bidibis
Μας μπερδεύεις..εγώ δεν βασανίζω κανέναν
Εγώ απλά επιτρέπω στους άλλους να..σκοντάφτουν πάνω μου για να'χω λόγο που τραβάω το σπαθί.
Έγινα κατανοητή;-)
aντώνη μου
(σε έχασα για λίγο στη σειρά αλλά θυμόμουν το σχόλιο εξαιτίας της ταινίας κι έτσι ..επανήρθα:-)
Δεν έχω δει την ταινία αλλά ένα σύντομο search στο google με έβαλε σε πειρασμό.
Είπαμε όμως..πρώτα έχει σειρά ο Τσέχωφ "σου":-)
Miss auburn
(επίσης ενθυμήθηκα το σχόλιο κι έτσι δεν χάθηκα:-)
Σπουδαία όσα εκθέτετε..Δούλοι της εικόνας μας κι όταν αυτό συμβαίνει σε θηλυκό..δύσκολη κατάσταση πολύ..
Δεν διαλύσατε κανέναν μύθο!
Θαυμάζω την Gilda , μαγεύομαι από αυτή αλλά καταλαβαίνω απερίγραπτα την Ρίτα..τόσο που αυτό καθίσταται ακόμα και επώδυνο..
Να είστε καλά
xaxaxa Ευτυχώς δε μου έχετε φανεί μια άλλη..:):)
Την καληνύχτα μου:):)
Καπετάνιε μου
..
Didn't do it!
(Ας το δηλώσω καλού κακού)
Αχ Καπετάνιε μου, τύχη βουνό με το αερικό σου..και να..αυτά ζηλεύουμε με θαυμασμό:-)
Να γίνεται η ζωή κι η αγάπη μύθος..
Καληνύχτα Πατέρα:-)
koulpa μου
Ατρόμητε!
:-)
Καληνύχτα μας:-)
Δεν βλέπετε γύρω σας την ανικανότητα σταθερής και υγειούς πορείας;
Μα αυτή η ανικανότητα είναι που δίνει περισσότερη αξία στις σταθερές και υγιείς πορείες.
Προτιμώ όμως ένα μήνα έντονου πάθους απο μια ζωή μέσα σε μιζέρια συμβιβασμών.
kakaskimos , δηλαδή το μια ζωή έντονο πάθος δεν λέει σαν σενάριο?
Μην βάζεις τον πήχη τόσο χαμηλά φίλε μου, προσδιορίζεις το μέγεθος της επιτυχίας σου
kakaskimos
μήπως (λέω μήπως) μπερδεύετε την ανικανότητα με την σπανιότητα;
Το ιδανικό σαφώς εμφανίζεται σπάνια..
Κι ύστερα δεν είναι όλα μαύρα ή άσπρα..μερικές φορές είναι καλό να πιστεύουμε πως η ζωή μπορεί να μας εκπλήξει ευχάριστα:-)
Ας μην της επιτιθέμεθα με απειλές και απαιτήσεις..τρομάζουμε την τύχη μας:-)
Καπετάνιε μου
είναι αυτή η σπανιότητα που έγραψα..αλλά το σενάριο του πάθους μια ζωή...πρέπει να υφίσταται..
Δεν γίνεται να αποδεχτούμε έτσι ελαφρά τη καρδία την απουσία του..
Ποιος ξέρει;
Ένας τυχερός ίσως σημαίνει..κι ακόμα ένας..κι άλλος..κι άλλος..
:-)
Καληνύχτα σε όλους..αποχωρώ..(φρόνιμα όσοι ξενυχτήσετε:-)
Δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα ανικανότητας.
( δεν χρειάζεται να είναι ικανός κάπου κανείς για να ζήσει μια ζωή γεμάτη πάθος)
Θέμα προσδοκιών τίθεται που προσδιορίζουν έμμεσα ή άμεσα το μέγεθος της επιτυχίας μας.
Όλα είναι θέμα ψυχολογίας και πόσο αυτήν κλείνει ή ανοίγει τον ορίζοντα μας. Και όταν ο ορίζοντας μας περιορίζετε μέχρι την όραση της μύτης μας τότε...
Εν κατακλείδι θεωρώ ότι η ζωή είναι φτιαγμένη γι αυτούς που δρουν επιθετικά και κτητικά γι αυτό και ο πήχης πρέπει να είναι πάντα ψηλά.
Εξάλλου σε ένα δέντρο οι πιο νόστιμοι καρποί είναι αυτοί που βρίσκονται ψηλά [ τα χαμηλά τα φτάνουν όλοι :)) ]
και σίγουρα ο καλύτερος τρόπος για να τους φάει κάποιος, δεν είναι να…… περιμένει να πέσουν :)
Καληνύχτα kakaskimos :)
Καληνύχτα σας ντίβα και σας εύχομαι ένα βράδυ πονηρεμένο :))
Όπως είθισται για μια ντίβα :)
Την έχασε ο Πόντικας την 66άρα;
Θαύμα θαύμα!
Αυτή την Κυρά κάποτε στην Ελλάδα τη λέγανε Τζίλντα τελικά τη γυρίσανε σε Γκίλντα, όπως είναι και το σωστό άλλωστε.
Να δούμε και πότε θα αποκαλέσουμε σωστά και τον οπλοφόρο Τσάρλτον Ήστον ;-)
*******
Παρατηρώ, Δίβα μου ότι ασχολείσαι αρκετά με τις παλιές ντίβες του κινηματόγραφου. Μήπως νοιώθεις ότι έχεις κάτι κοινό με αυτές ή είναι τυχαίο; Μη με πεις ότι τραγουδάς και συ σαγηνεύοντας τα πλήθη.
Bidibis, έχω την αμυδρά αίσθηση πως το σωστό είναι "Τζίλντα" (ή κάτι μεταξύ "Τζίλντα" και "Τζέλντα") και όχι "Γκίλντα".
Λεπτομέρειες εδώ. (just click "Hear It" button)
Και μια καλημέρα στην diVa με... 69!
Για να δεις Bidibis ποιος είναι το... αφεντικό :)))
σα να χεις δίκιο πόντιξ, αν δε πάρουμε και τη γνώμη της οικοδέσποινας όμως, που ξέρει τα πάντα!, δεν υιοθετούμε καμιά προφορά
Bidibis, μην... ψαρώνεις!
Για δες αυτό ;)
(και κυρίως άκουσέ το, κάνοντας κλικ στο ηχείο δίπλα στο μεγάλο "Gilda" πάνω αριστερά)
Σε μπέρδεψα τώρα, έτσι; Φαίνεται πως η αλήθεια έχει δυο... όψεις :))
Εμ, αυτά παθαίνεις άμα μπλέκεις με... θηλυκά - και δη "αιώνια" και "μοιραία". Πού να βρούμε άκρη, εμείς τα ταπεινά αρσενικά με την... πρωτόγονη δυαδική μας λογική;
(φυσικά, μόνο μια diVa μπορεί να αποφανθεί οριστικά για κάποια άλλη του... σιναφιού της :))
Αγαπημένη μου Ντίβα. Θα συμφωνήσω εν μέρει με τον Τάκη, αλλά όχι σε σχέση με τις Γκίλντες-Μύθους της διπλανής πόρτας...Λόγω Βουλγαρίας οι προτιμήσεις του αποπνέουν σοσιαλιστικό ρεαλισμό (όλε!).
Θα μιλήσω για κάποιες γυναίκες που με τον κοφτερό τους λόγο κάνουν ζάφτι σκίουρους, πόντικες, λάθη, φιρφιρήδες και όλες τις ανδρικές συνομοταξίες. Θα μιλήσω για σας :))
diva
Αν κι έχω (ξανα)δηλώσει ότι δεν είμαι ιδιαίτερα έξυπνος, Θεωρώ ότι δεν τα μπερδεύω. Η σπανιότητα κλείνει το μάτι δείχνοντας άλλες εξηγήσεις. Μπορεί η διάρκεια να μην είναι το ζητούμενο για τους πολλούς. Μπορεί να μην την αντέχουν. (σεόλα αυτά φυσικά δεν βγάζω τον εαυτό μου απ'έξω). Ενα παράδειγμα απο "αλλού". Οταν ήσουν φοιτήτρια (πριν απο 2-3 χρόνια? :p) δεν υπήρχαν μαθήματα που πέρναγαν ελάχιστοι φοιτητές? Εφταιγαν οι φοιτητές, ή τα μαθήματα (δηλαδή οι καθηγητές)?
Δεν επιτυθεμαι στη ζωή. Προσπαθώ να περνάω όσο καλύτερα γίνεται. Και όπως θεωρώ εγώ το καλύτερα.
kapetanios
Συμφωνούμε ότι δεν είναι θέμα ικανότητας. Διαφωνούμε στο ότι είναι θέμα προσδοκιών. Οσο καλύτερο / μεγαλύτερο είναι αυτό που ονομάζετε ψυχολογία, τόσο περισσότερο μικραίνει τον ορίζοντά μας. Και φτάνει μέχρι τη μύτη μας. Κι έχουμε περισσότερες πιθανότητες "επιτυχίας". Θεωρείτε ότι δεν υπάρχει κόσμος που έχει δοκιμάσει το γλυκό της ψυχολογίας και το έχει απορρίψει?
Θεωρώ ότι όλα είναι θέμα προσόντων. Διαφόρων ειδών. Η ερώτηση είναι ποια προσόντα σου θες να χρησιμοποιείς. Κι αν αυτά έχουν πέραση. Κι όταν ξέρεις ότι δεν έχουν πέραση, αν θα κάνεις εκπτώσεις ή θα συνεχίσεις έστω και μόνος.
πως το πανε? Κοιμώνται με την θεά, ξυπνούν με την γυναίκα...?
Σου θυμίζει κάποιον/ους CyberEddie :p
Καπετάνιε
Πονηρά μεν, ήρεμα δε:-)
Έτσι;
Γιατί φέρνει αναστάτωση μεγάλη και φουρτούνες το πονήρεμα τα βράδια
(Βρε πατέρα ξέχασες πως με έστειλες εδώ να..εξελιχθώ; Τι ευχές είναι αυτές ε;-)
Bidibis & Mickey
ήρθε επιτέλους ο καιρός να μπει ένα τέλος στις βαπολογίες των επηρμένων πανταχόθεν.
Gilda = Γκίλντα για τους Γερμανούς και Τζίλντα για τους πιο αβρούς στη προφορά καθότι..ολίγον δύσκολο να φανταστεί κανείς μέσα στο American Dream την Ρίτα της ταινίας σαν στρουμπουλή Χάιντι που αρμέγει κατσικούλες σε κάποια Γερμανική ύπαιθρο.
------
Επί τη ευκαιρία και για να κλείσει και αυτό το παλαιό θέμα
Casta Diva σημαίνει Pure Goddess (Άμωμη Θεά)
και είμαι στη διάθεση σας για κάθε άλλη παρανοϊκή πληροφορία κυκλοφορεί διαδικτυακά:-)
(Περιπαιχτικό το γελάκι)
Σας φιλώ γλυκά και τους δυο
Doratsirka
:-)
Σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή που μου κάνετε να με αποδέχεστε και να με παραδέχεστε.
Και δεν το λέω φυσικά θέλοντας να επισημάνω κάποιο ξεχωριστό μου ιδίωμα αλλά επειδή καταλαβαίνω καλά..πως αυτά που εκφράζετε, τα βλέπετε σε πολλές γυναίκες..καθημερινές που πολεμούν, προσπαθούν, υποκύπτουν, σκοντάφτουν, σηκώνουν κεφάλι και προχωρούν..
Η εκτίμηση είναι αμοιβαία (κι ας επιδίδει σε μένα περισσότερη αξία)
kakaskimos
"...Δεν επιτίθεμαι στη ζωή. Προσπαθώ να περνάω όσο καλύτερα γίνεται. Και όπως θεωρώ εγώ το καλύτερα."
Μήπως είναι παγίδα αυτή η απόλαυση της περιστασιακής χαράς; Μήπως η δυνατότητα απόκτησης τς υπερβάλλουσας ηδονής (με την γενικότερη έννοια) είναι παρωπίδα και εμπόδιο στην πιθανότητα μίας πιο συνεχούς μεταβλητής ευτυχίας;
Ειλικρινά αναρωτιέμαι..
Είναι ξέρετε σαν τις πολύ όμορφες κοπέλες..που από τις πολλές επιλογές - και δυνατότητες- καταλήγουν μόνες..
Είναι κι η τύχη..κι οι επιλογές..το timming..είναι κι αυτή η πώρωση του "θέλω αυτό και μόνο αυτό και το θέλω για διάστημα και όχι για κάποια..twip"..
Προβληματίζομαι ..δεν ξέρω..
cybereddie
:-)
Αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες..κιεπειδή πιστεύω- έχω εμπλακεί πολλές φορές σε τέτοιες λογομαχίες- πως δεν μπορείς να αλλάξεις την συμπεριφορά των άλλων παρά μόνο τη δική σου να ελέγξεις..σκέφτομαι πως σε τέτοιες περιπτώσεις , δύο επιλογές υπάρχουν..Ή κρύβεις δια παντός την Θεά, ή την Γυναίκα..αν βέβαια ατυχήσεις να αγαπήσεις κάποιον δειλό:-)
[kakaskimos μειδιώ ευδιάθετα:-]
Περνάω καλά --> ευχαριστιέμαι περιστασιακά?
Τώρα θα μου πεις, το ίδιο λένε για τον Επίκουρο οι μαύροι στην ψυχή.
Προσπαθώ να περνάω καλά, σημαίνει και ότι προσπαθώ να μην είμαι ανισορροπος (αν και αρκετοι θα σου πουν ότι δεν τα καταφέρνω αρκετά).
Γιατι πιστεύετε ότι πολύ όμορφες κοπέλες μένουν μόνες? Δεν εννοώ όλες αλλά κάποιες.
Εξάλλου το δύσκολο είναι να κάνεις τη σωστή ερώτηση. Οταν κάνεις τη σωστή ερώτηση, η απάντηση έρχεται εύκολα και φυσικολογικά (Hilbert).
[Μειδιάτε με τη διαπίστωση, ή/και με το γεγονός?]
kakaskimos
θα σας διαλύσω τον Μύθο (την υποψία έστω)τώρα
Συχνότερα η diVa απογοητεύεται όταν ξυπνά...
:-)
Οι όμορφες μένουν μόνες για δύο πιθανούς λόγους:
α) όλοι πάντα πιστεύουν πως..αυτές δεν είναι μόνες
β) οι ίδιες πιστεύουν πως..πάντα θα είναι όμορφες
...
Στο θέμα των σχέσεων και των επιλογών το είπαμε πολλές φορές..σημασία έχει αν αντέχεις την απάντηση με δεδομένο πως γνωρίζεις την σωστή ερώτηση.
[Μειδιώ για το γεγονός]
Πωπω!! Τι έγινε κατα τη διάρκια της απουσίας μου; Θα μελετήσω και θα επανέλθω δρημητερος αν αντέξω..:):)
Την καληνύχτα μου (για την ώρα):):)
kakaskimos , εγώ απλώς είπα να μοιραστώ το μυστικό της δικής μου επιτυχίας ;)
Εάν υπάρχει κι άλλος τρόπος?
Δεν γνωρίζω.
Ας τον μολογήσουν αυτοί που τον κατέχουν.
Το άλφα φταίει
Οι όμορφες παραμένουν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ όμορφες έτσι κι αλλιώς Ντίβα μου
Καληνύχτα σου :)
diVa
Για να ξυπνήσει κάποιος θα πρέπει να έχει κοιμηθεί. Και για να απογοητευθεί, σημαίνει ότι έχει κοιμηθεί με λάθος παρτενέρ. Κρίμα :p
Για τις όμορφες:
Δεν είναι κομματάκι δύσκολο να πιστεύουν ΟΛΟΙ οι άλλοι ΠΑΝΤΑ ότι δεν ειναι μόνες?
Αρα θα πάρω την κουρτίνα 2. Προσαυξημένη κατά το ότι πιστεύουν ότι είναι καλύτερες απο ότι πραγματικά είναι.
kapetanios
Δεν αναρωτηθηκες μήπως ο δικός σου τρόπος δεν είναι εφικτός απο κάποιους άλλους?
kulpa
Να επιστρέψεις Δημήτριος :p
Βρε Kakaskimos (το "βρε" δηλώνει μπλογκ-οικειότητα φυσικά), δεν... κουράζεσαι;
Τη μια έκανες τα κόκαλα του Turing να... τρίζουν, γράφοντας πως η απουσία λύσης του halting problem δεν επηρεάζει την αξιοπιστία των compilers(!), ενώ μόνο για κάτι χαριτωμενιές πολυπλοκότητας "Hello World" και λίγο παραπάνω μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως είναι bug-free.
(λες και υπάρχει περίπτωση η "ποιότητα" των συγγραφέων compilers να είναι ποτέ "τέλεια" ή η αγορά να σταματήσει να ασκεί πιέσεις - αλήθεια, σε ποιον κόσμο ζεις; :P)
Την άλλη ονόμασες "θόρυβο" (έστω και με... περιπαικτικό γελάκι) τα papers του Princeton, την ειδική λ-Calculus για αντιμετώπιση hardware failures κατά τη συγγραφή compilers και τόσα άλλα.
Μετά βαφτίζεις τους probabilistic "τυχαιοκρατικούς" (θα μας έρθει κάνα "τυχαίο" τούβλο στο κεφάλι - με την... καλή κβαντομηχανική έννοια), ενώ σου έγραψα πως η λέξη "κράτος" προσδίδει άλλο "νόημα" σε μια λέξη και δεν πολυταιριάζει.
Κατόπιν τα βάζεις με τους άμοιρους έλληνες προγραμματιστές και τη δήθεν καθυστέρηση χρήσης και υιοθέτησης νέων development tools - εσένα δηλαδή με... ταχυδρομικό περιστέρι στα στέλνουνε; Τώρα να σου πω τι έχουν δει τα μάτια μου σε δυο δεκαετίες, μετά από αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες γραμμές κώδικα και αφού πέρασα "στρατιωτικό" με τον συγγραφέα του debugger της Visual C++ (και νυν διευθυντικό στέλεχος της Microsoft στην Ευρώπη), που μου τα επιβεβαίωσε από... πρώτο χέρι; Άσε καλύτερα.
Ή μήπως δεν κατάλαβες πως με τον όρο "σκέψεις" αναφερόμουν γενικότερα σε εγκεφαλικές διεργασίες, μια και τα (συν)αισθήματα σκέψεις προκαλούν, όπως και το... ανάποδο;
Anyway, είπα να μην τα γράψω χτες, αλλά βλέπω πως "τσιγκλάς" πάλι την οικοδέσποινα. Με ποιους κοιμάται, με ποιους ξυπνά, τι πιστεύουν οι όμορφες και άλλα "ενδιαφέροντα". Μήπως κάνεις... λάθος ερωτήσεις;
BTW θα ξέρεις τι έπαθε κι ο φουκαράς ο Hilbert με την "προγραμματάρα" του από τον... συνάδελφο Gödel ;)
Ακόμα πιστεύεις πως ΟΛΕΣ οι ερωτήσεις έχουν ΠΑΝΤΑ απαντήσεις;
(300 λέξεις)
Και δυο οκτάρια (88) για καληνύχτα!
(όχι, δεν έχω πιει και κάνω... οκτάρια :))
Καλημέρα mickey
Για το τριξιμο των κοκκαλων του Turing μπορεί να φταίει το οτι πιστεύουμε οτι για το design των σημερινών υπολογιστών (CPU-RAM) υπεύθυνος είναι ο Νόιμαν (Νιούμαν ή όπως αλλιώς προφέρεται). Στην εποχή του δεν υπήρχαν compilers. Και φυσικά δεν τον εμπόδισε να σχεδιάσει και να υπολοποιήσει υπολογιστές. Πάντα δουλεύουμε με τους περιορισμούς οι οποίοι υπάρχουν. Είτε απο τη φύση είτε απο τους άλλους ανθρώπους.
Δεν είπα ότι οι συγγραφείς compiler είναι τέλειοι. Είπα ότι αρκετοί κακόμοιροι προγραμματιστές που ζουν (συνήθως) στην Αμερική, ανακαλύπτουν τα προβλήματα. Μπορεί να το παθαίνουμε κι εμείς. Αλλά είναι θέμα επιλογής. Αν χρησιμοποιείς την τελευταία έκδοση που έχει και sp2 (να μην βάλω ψιλά τον πήχη και πω sp3), τότε έχεις αρκετές πιθανότητες να περάσεις καλά. Η να βρεις ευκολα και γρήγορα το γιατι δεν δουλεύει.
Το αν η αγορά πιέζει δεν με ενδιαφέρει. Ας πιέσει άλλους. Είπαμε ο καθένας κάνει τις επιλογές του.
Και φυσικά δεν ονόμασα θόρυβο τα papers του Princeton (αν και κάποια σίγουρα είναι, αφού παντού και πάντα θα υπάρχει θόρυβος).
Για τους τυχαιοκρατικούς επιφυλάσσομαι να αναρτήσω ποστ. Και θα είσαι υπεύθυνος για το τούβλο, και όποιους χτυπήσει.
Οσο για το στρατιωτικό με το εν λόγω παλικάρι, ήσουν διπλά άτυχος. Και φαντάρος και μαζί με τον ακατανόμαστο.
Μπορεί να μην έχω γράψει χιλιάδες γραμμές κώδικα, αφού ζητάω να με πληρώνουν για τις γραμμές που ΔΕΝ γράφω, αλλά δεν περνάνε όλα απο το κεφάλι.
Η οικοδέσποινα δεν βλέπω να χρειάζεται καμμία βοήθεια (αντε κανένα αντιβιωτικό). Δυστυχώς ένα μέρος της ασχήμιας μου είναι και οι ερωτήσεις που κάνω, πρώτα στον εαυτό μου.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν το τι "επαθε" ο Χίλμπερτ, αλλά όχι τη συνέχεια. Ο ίδιος ο Gödel είχε παραδεχθεί ότι το πρόγραμμά του μπορούσε να συνεχίσει με τροποποιημένες τις αρχικές απαιτήσεις. Τις συνέχισαν μαθητές του Χίλμπερτ με πολύ καλά αποτελέσματα. Για όχι πολύ τεχνική περιγραφή μπορείς να διαβάσεις τη βιογραφία του προκλητικού κυρίου Χίλμπερτ που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα Ελληνικά.
Και κλείνω με αυτό που μας κληροδότησε ο Gödel. Το αν όλες οι ερωτήσεις που υπάρχουν έχουν απαντήσεις ή όχι, είναι άσχετο με το αν θα κάνουμε ερωτήσεις.
Χμμμμ!
Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές ( ίσως περισσότερες απ όσες θα έπρεπε) ακούω σε συζητήσεις με φίλους και συνεργάτες αυτήν την εύλογη κατά τα άλλα απορία ( περί εφικτού τρόπου κλπ ) kakaskimos!
Θα ήταν πολύ δύσκολο να αναπτύξω εδώ την άποψη μου για την "επιτυχία" και πως αυτή –εγώ νομίζω-κατακτείται, στον συναισθηματικό ή στον επαγγελματικό τομέα.
Εξάλλου ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι ΟΛΟΙ θα τα καταφέρουν.
ΟΛΟΙ μπορούν έγραψα.
Καταληκτικά , πιστεύω ότι δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι για να φτάσει κανείς στην "επιτυχία".( 1-2 άντε 3 το πολύ), όχι ευκαιριακά αλλά σε βάθος χρόνου.
Γι αυτό έγραψα ότι όποιος κατέχει κάποιον άλλον τρόπο , ας τον ομολογήσει
Η δομή της ζωής μας απ την έναρξη της (σε επίπεδο σπερματοζωαρίων ακόμη)είναι τέτοια που για να την κατακτήσεις σε ωθεί διαρκώς σε μια υπέρβαση. Το "εφικτό" είναι όρος που θα έπρεπε να χρησιμοποιείται σαν ενδεικτικό του αποτελέσματος ( πχ :δεν κατέστη εφικτό) και όχι περιοριστικά σε μια φιλοσοφική προσέγγιση (πχ: δεν είναι ή μπορεί να μην είναι εφικτό). Ο «ορθολογισμός» εγγυάται μια «ήρεμη» ζωή, όχι μια ζωή γεμάτη «πάθος»
Οι στόχοι πρέπει να είναι πάντα υψηλοί λοιπόν , γι αυτούς που λαχταρούν το πάθος, (μην ξεχνάς την σχέση του πάθους με την «κατάκτηση» ) και εάν είναι να ‘ρθει θε να ‘ρθεί , αλλιώς θα προσπεράσει ( το ρίσκο είναι αναπόσπαστο κομμάτι οποιασδήποτε πράξης ή μη)
Τα αποτελέσματα ούτος ή άλλως κρίνονται εκ των υστέρων.
Όλα αυτά (300+ λέξεις) τα λέω μήπως και μπορέσω να σου δώσω να καταλάβεις μέσα σε λίγες γραμμές αυτό που θέλω να σου πω ( και όχι αυτό που θέλω να σου επιβάλω να κάνεις , όπως ίσως νομίζεις )
Καλημέραααα (σε όλους :)))
kapetanie καλημέρα.
Τουλάχιστον ο ενας απο τους δυο μας δεν καταλαβαίνει τον άλλο.
Δεν είπα πουθενά ότι μου επέβαλες κάποια συμπεριφορά. Συμφωνώ μαζί σου στα περισσότερα απο αυτά που γράφεις.
Ιδιαίτερα σε αυτά που έχουν σχέση με το εφικτό. Αν προσπαθούμε πάντα για το εφικτό, είναι σίγουρο ότι ποτέ δεν θα βελτιωθούμε. Το κυνήγι του ανέφικτου μας βελτιώνει.
ΑΛΛΑ θα πρότεινες σε κάποιον χωρίς πόδια να προσπαθήσει να γίνει Ολυμπιονίκης σε αγώνες δρόμου όχι στους παραολυμπιακούς αλλά στους "κανονικούς" ολυμπιακούς? Και αναφέρω αυτό το παράδειγμα, επειδή νομίζω ότι ακόμα συζητιέται η αίτηση του τύπου με τα περίεργα πρόσθετα πόδια που έχει χρόνους καλύτερους απο τους αρτιμελείς αθλητές. Ξέρω ότι είμαι έξω απο τον συγκεκριμένω χορό, αλλά στη θέση του δεν θα το διεκδικούσα.
Καλημέρα
Πωπω λέξεις.. γίνεται κάποιος διαγωνισμός;:):)
Την (λακωνική) καλημέρα μου:):)
O Mr. Di είναι πολύ μεγάλος και δυστυχώς λιγότερο έξυπνος απ' όσο πίστευε για να μπορεί να παρακολουθήσει όλα τα εξαίρετα που αναπτύσσονται στο διάλογο των σχολίων. Παραμένοντας όμως πιστός της ντίβας δεν μπορεί να μην ανάψει το κεράκι του στο μανουάλι της και γι' αυτό εκθέτει την μία και μοναδική σκέψη που μπορεί ολοκληρωμένα να κάνει: οι dives είναι τόσο απαραίτητες στους ανθρώπους όσο και το οξυγόνο για τη ζωή.
Kakaskimos, θαρρώ πως είναι Φον Νόιμαν, καθώς, αν και ο ίδιος ήταν Ούγγρος, το επώνυμο του... γερμανοφέρνει - έχει και εκείνο το von μπροστά. Θαρρώ πως το "Νιούμαν" δε στέκει ούτε ως προσαρμογή σε... American Dream, όπως π.χ. η "Τζίλντα" (αν και το έχω δει να γράφεται ως "Νιούμαν" ακόμα και στο... ακατονόμαστο περιοδικό που φιλοξενεί τα κείμενα της οικοδέσποινας).
Η περίφημη αρχιτεκτονική του είναι η κύρια θεωρητική βάση κατασκευής υπολογιστικών μηχανών από τη δεκαετία του 1940 μέχρι σήμερα, αν και όχι η μοναδική δοκιμασμένη. Θα κατανοείς φυσικά πως οι τεχνικοί περιορισμοί και η σχεδόν μηδενική εξάπλωση των υπολογιστών της εποχής του ήταν τέτοια που δε μπορούμε να συγκρίνουμε το (ανύπαρκτο, καθώς το programming γινόταν αρχικά ακόμα και με... βυσματώσεις, όπως σίγουρα γνωρίζεις) system software εκείνης της εποχής με το σημερινό ούτε από άποψη πολυπλοκότητας ούτε ενδεχομένως σε ό,τι αφορά την "ποιότητα" των ανθρώπων που ασχολούνταν με προγραμματισμό υπολογιστών (μαζί με τους αποκαλούμενους "rocket scientists" φάνταζαν ως θεοί ή έστω "εξωγήινοι" για τους... κοινούς θνητούς).
Όσο για το Princeton, δεν αποκλείω να περιέχεται και λίγος "θόρυβος" στα συγγράμματα κάποιων θαμώνων του (αλίμονο), αλλά το paper που παρέθεσα όπως και τα άλλα που έγραψα δε νομίζω πως συγκαταλέγονται σε αυτή την "κατηγορία" πληροφορίας.
Οι probabilistic (γνωστοί και ως randomized) αλγόριθμοι είναι ενδιαφέρον θέμα που δίνει πρακτικές λύσεις σε προβλήματα που δεν υπάρχει γνωστός αποδοτικός αλγόριθμος που θα βρει κάποια λύση σε "εύλογο" χρονικό διάστημα (aka polynomial time). Το αν μεταφράζονται τελικά ως "πιθανοτικοί", "πιθανοκρατικοί", "τυχαιοκρατικοί", "τυχαίοι" ή όπως αλλιώς μπορεί να είναι η πιο δόκιμη ελληνική ορολογία, πρακτικά μού είναι παντελώς αδιάφορο, μια και τα αγγλικά είναι η μόνη γλώσσα με την οποία μπορείς να συνεννοηθείς στον χώρο, ειδικά αν έχεις διεθνείς συνεργασίες.
Και τα περίφημα expert systems έχουν επικρατήσει με τον αδόκιμο όρο "έμπειρα συστήματα", αλλά μια και χρησιμοποιώ αποκλειστικά τη διεθνή ορολογία τόσο στις αναγνώσεις μου όσο και στη δουλειά μου, αφήνω τις ελληνικές μεταφράσεις στους... ακαδημαϊκούς ;)
(321 λέξεις)
Εγώ θα ένιωθα υπερήφανος εάν μπορούσα να θέσω τέτοιο αίτημα στην θέση του!!.
Αν μη τι άλλο δείχνει ότι θεωρεί εαυτόν ισάξιο εάν όχι καλύτερο από τους "αρτιμελείς". Το πάθος αυτού του ανθρώπου για την Ζωή , και ότι αυτή μπορεί ή δεν μπορεί να του προσφέρει, πρέπει να είναι παράδειγμα προς μίμηση για ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
( εξάλλου εδώ που τα λέμε οι "αρτιμελείς" αθλητές του στίβου χρησιμοποιούν περισσότερα "τεχνικά μέσα" απ αυτόν για να πετύχουν τους χρόνους τους, , εάν με εννοείς :)
Για την παρατήρηση σου περί κατανόησης, δεν τρέχει τίποτα!
Μπορεί να μην καταλαβαίνω εγώ εσένα.
Όπως και να έχει η άποψη μου επί του θέματος ( μιας και το θίξαμε ΚΑΙ αυτό :) είναι ότι ο καθείς έχει το μερτικό του στην ασυνεννοησία που υπάρχει ανάμεσα σε δύο (ή και περισσότερους) ανθρώπους ;) Και μετά από τόσα χρόνια σκέψης φίλε μου, δεν έχω καταλήξει ΑΚΟΜΗ ποιος φέρει την κύρια ευθύνη από τους δύο.
( τώρα δα σιγοψιθυρίζω το τραγούδι του Ξυλούρη(?)
«και να αδερφέ μου που μάθαμε
να κουβεντιάζουμε ήσυχα
ήσυχα κι απλά»
το οποίο και στο αφιερώνω :))
Καλημέρα kakaskimos
Μάλιστα πλέον διαβάζω ελληνικά σχεδόν μόνο στη μπλογκόσφαιρα (ή και κάποιες ειδήσεις στο in.gr και αλλού), οπότε θα διαβάσω και τη βιογραφία που μου προτείνεις, Kakaskimos, στα αγγλικά (αν απλώς αναφέρεσαι σε κάποια "εγκυκλοπαιδικά" στοιχεία περί Hilbert, έχω ήδη κάποια... σχετική ενημέρωση). Φυσικά αναφέρομαι στην "original" εκδοχή του μεγαλεπήβολου προγράμματος και γνωρίζω την πρακτική μετέπειτα αξία του, όπως έχει αναδειχθεί π.χ. στα προγράμματα απόδειξης μαθηματικών θεωρημάτων (automatic theorem provers) και αλλού. Αν ενδιαφέρεσαι πάντως να διαβάσεις και κάνα post της προκοπής για το όλο θέμα, ρίξε μια ματιά εδώ.
BTW το "παραδειγματάκι" για το οποίο ζήτησες link είναι το γνωστό primality test του Fermat για το αν ένας αριθμός είναι πρώτος, που διδάσκεται στους πρωτοετείς φοιτητές πληροφορικής (τουλάχιστον στην εποχή που ήμουν ο ίδιος φοιτητής). Απλούστατο στη διατύπωση, δείχνει την ομορφιά, την κομψότητα και τη δύναμη των μαθηματικών, ενώ επιχείρησα να μεταδώσω σύντομα σε σχόλιό μου τη ζωηρή εντύπωση που μου έκανε τότε και να δώσω κάποιες ευρύτερες φιλοσοφικές προεκτάσεις.
Ανέβασε κι εσύ κάνα καλό ποστάκι για δαύτους κι όλα τα... τούβλα ευπρόσδεκτα - ας μην ξεχνάμε πως τα συμπαθή αντικείμενα δε χρησιμοποιούνται τόσο για να κάνουν ζημιά, όσο κυρίως για να... χτίζουν ;)
Ελπίζω και ο δικός μας διάλογος να είναι εποικοδομητικός, άσχετα με τα όποια "πειράγματα" μας και η οικοδέσποινα να τον εγκρίνει. Διαφορετικά, προβλέπω να εκτοξεύει και στους δυο μας ολόκληρη... παλέτα μες τούβλα κι άντε μετά να δω ποια θα πειράζεις ;)
Καλημέρα σε όλους με... 250 λέξεις!
(Είδατε καλός που έγινα; Έβαλα και... links :)))
τι ώρες debugging και compiling έχω κάνει, μέχρι που τα παράτησα... Νισάφι! Ασε που για να κάνεις programming πρέπει το μυαλό σου να περιέχει μόνο αυτό. Αν κάνεις το λάθος και πας να προγραμματίσεις αγχωμένος, Αστο! Πιο πολύ μου αρέσει η ανάλυση πλέον και έχω κάνει πολύ καλά λογικά διαγράμματα...
Τώρα πώς γίνεται σε ένα post για την Gilda να καθόμαστε να αναλύουμε τέτοια ζητήματα, ομολογώ πως δε μπορώ να το εξηγήσω - παρότι συμμετέχω... ενεργά στο "έγκλημα". Ίσως απλώς να ευθύνεται η ίδια η φύση του μέσου (blogging) που βοηθά στις εκτροπές της συζήτησης από το κυρίως θέμα, ίσως να βοηθούν τα "πειράγματα" και η ανταλλαγή προ(σ)κλήσεων, ίσως απλώς η οικοδέσποινα να παίζει μαζί μας σαν τη γάτα με τα ποντίκια, ως γνήσια diva, για να εξυπηρετήσει τους δικούς της "μοιραίους" στόχους.
Ή ίσως τελικά εκείνο που θεωρούμε ως λογική σκέψη και συγκροτημένη γραφή να μην είναι τίποτε άλλο από heuristics και randomized algorithms και μέσα από τον "θόρυβο" και την "τυχαιότητα" των σχολίων να προκύψει τελικά τάξη (και ομορφιά) στο... χάος!
Είναι βλέπετε που έχει και η οικοδέσποινα το σχετικό... μαθηματικό background ;)
Οπότε, don't put the blame on me, diVa :))
Αν και θαρρώ πως όλα έγιναν...
...για την κατοστάρα!
(σιγά μην την άφηνα :)))
Καλή μέρα να έχουμε!
100 τόλησαν;
και λέτε εμένα ατρόμητο;:):)
Την καλησπέρα μου:):)
koulpa μου
.δυο μέρες λείψατε κα ιδού τα αποτελέσματα!
(Ατρόμητοι στη θέση του Ατρόμητου;)
Καλό απόγευμα :-)
Καπετάνιε μου
..τι να πρωτοπροσέξω ..υψηλοί στόχοι..εφικτοί σε βάθος χρόνου...πάθος κατάκτησης..ή ή μήπως η κατάκτηση του πάθους;-)
συνταγές επιτυχίας κι ευτυχίας..
Λατρεύω να σας διαβάζω...κι όχι πως χρειάζεται να σας το πω αλλά είναι που κατανοώ όσα μας λέτε..
kakaskimos
λίγες παρατηρήσεις ως οικοδέσποινα του χώρου
- η προσθήκη μίας περιπαιχτικής γλωσσίτσας ύστερα από κάθε κακιουλα, καθιστά ελλειμματική σάτιρα ακόμα και την πιο πικρή αλήθεια
-κι όμως, οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) θεωρούν πως οι όμορφες δεν είναι σχεδόν ποτέ μόνες
- όλοι οι τρόποι είναι εφικτοί..αρεστοί δεν είναι πάντα
- "Μπορεί να μην έχω γράψει χιλιάδες γραμμές κώδικα, αφού ζητάω να με πληρώνουν για τις γραμμές που ΔΕΝ γράφω, αλλά δεν περνάνε όλα από το κεφάλι."
Δεν μπόρεσα να ανακόψω τον συνειρμό..λέτε κάποια μέρα να πληρώνομαι για να ΜΗΝ γράφω;-)
-"Το αν όλες οι ερωτήσεις που υπάρχουν έχουν απαντήσεις ή όχι, είναι άσχετο με το αν θα κάνουμε ερωτήσεις."
..Το αν όλες οι βοήθειες που μπορούν να υπάρξουν , παρουσιάζονται ή όχι, είναι άσχετο με το αν έχω ανάγκη βοήθειας..
Για όλα τα υπόλοιπα απολαμβάνω την συζήτηση
Mickey μου
είναι πράγματι απορίας άξιον , πώς από την Gilda και μέσω του εφικτού της ευτυχίας φτάσαμε στις αναλύσεις περί προγραμματισμού, randomized αλγορίθμων και λοιπών τεχνο-συνδέσμων..
[Μόνο στο diva's blog μπορούν να συμβούν αυτά, αναφωνεί η αγαπημένη σου Λαίδη:-]
κατά τα άλλα να σου υπενθυμίσω πως έχω ήδη αρκετή μελέτη για το μεταπτυχιακό και αναρωτιέμαι για την ευδιαθεσία του καθηγητή της δεύτερης θεματικής ενότητας (στην πρώτη ,η συντονίστρια του..προγραμματισμού αποτελεί guest s(ι)tar) , όταν λάβει e-mail :
"Αγαπητέ κύριε καθηγητά, τα δεκάδες ενδιαφέροντα link του Πόντικα στον κομεντοχώρο της Gilda (!!!) καθιστούν αδύνατη την εύρεση χρόνου για μελέτη των απλών βαρετών δικών σας..ψηφιακών"
[Σε ευχαριστώ θερμά για την Γνώση:-]
cybereddie
...τυχερέ!!
:-)
Mr.Di
..αυτή η ντίβα δεν σας είναι απαραίτητη..
.. για αυτό ίσως είναι τόσο ευτυχής όταν την θυμάστε..
Πράγματι θεά και σαν Ρίτα και σαν Τζίλντα. Μακαρι (για τους άντρες) η κάθε γυναίκα να είχε στιγμές από εκείνη. Φιλιά
Βασίλη μου
θέλω να πιστεύω πως κάθε γυναίκα έχει στιγμές ..glamour & style..αρκεί να τα αναγνωρίζει αυτά (και) ο κατάλληλος άντρας:-)
Φιλιά και από μένα
Κι εγώ θέλω να πιστεύω πως κάθε άντρας έχει στιγμές ..glamour & style.. αρκεί να τα αναγνωρίζει αυτά (και) η κατάλληλη γυναίκα :-)
Να ρίξω κι εγώ κάνα φιλί; Μη νομίζετε πως εμείς τα... τρωκτικά δεν κατέχουμε το άθλημα.
(αρκεί να παίρνεις αραιά και πού καμιά... ανάσα :))
Είμαι βέβαιος πάντως πως οι προσδοκίες όσων είχαν την ευκαιρία να φιλήσουν την Rita θα πρέπει να ήταν πολύ υψηλές λόγω... Gilda ;)
Ακόμα και οι άντρες με τη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση δε μπορεί παρά να αναρωτήθηκαν σαν τρομαγμένα σχολιαρόπαιδα πριν τη... μεγάλη στιγμή:
Άραγε πώς να φιλούν οι divae;
(προτιμώ να χρησιμοποιώ τον παραπάνω γλυκό, αέρινο και οπτικά αρμονικό λατινικό τύπο από τον μάλλον "σκληρό" αγγλοσαξωνικό "divas" - χώρια που μου θυμίζει το γνωστό σκοτσέζικο ουίσκι :))
Ωπ! Το προηγούμενο ήταν το No. 111!
Ορκίζομαι πως δεν το έκανα επίτηδες - κι αν θέλετε, με... πιστεύετε :))
Καληνύχτα!
(ο koulpa μάλλον έχει "σκουριάσει" κάπως :))
mickey , καλό είναι οι στιγμές glamour & style που εννοεί η φίλη μας να αποφεύγονται από τους άντρες που επιθυμούν μια Τζίλντα ή μια ντιβα:))
( δεν νομίζω ότι θα ισχυροποιούσε την θέση τους )
Εξάλλου και στην περίπτωση αυτήν , μάλλον κάποιοι .... κατάλληλοι άντρες θα τις αναγνώριζαν κι αυτές
:)
Καλημέρααααα ( σε όλους :))
Mickey μου
:-)
περιττό να σου πω, πως ο Sardo είναι έξαλλος!
[Ορίστε μας ο Πόντικας! Σφετερίζεται τον θρόνο μου! lol]
Το 111 είναι ο δικός μου αγαπημένος αριθμός:-)
Καλημέρα
Καπετάνιε μου
..καλό είναι , οι άντρες που επιθυμούν μία Ρίτα ή μία Gilda να..κοιτάζονται λιγότερο περισσότερο στον "καθρέφτη" τους πριν αποφασίσουν να εκφράσουν την επιθυμία τους:-)
Καλημέρα:-))
Καλημέρα σας!
(αν και ο ίδιος είμαι ακόμα άρρωστος)
Kapetanios, το (αβίαστο) glamour και το (διακριτικό) style δεν είναι κατεξοχήν "θηλυπρεπείς" έννοιες. Μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν και αντρικά "προσόντα", αρκεί να εκφράζονται με τον κατάλληλο (και ταιριαστό στον κάθε άντρα) τρόπο, την απαιτούμενη διακριτικότητα (εδώ δε χωρούν υπερβολές και... ντίβες) και σίγουρα σε μικρότερες... δόσεις από τα "θηλυκά" τους ανάλογα.
(διαφορετικά όντως ελλοχεύουν οι "κίνδυνοι" που αναφέρεις :))
Δεν είχαν glamour και style ο Bogart και ο Gable; Δεν έχουν και σήμερα ο Clooney, ο πιο... ώριμος Connery ή και ο... αειθαλής Eastwood ακόμα;
Έχουν γραφτεί και συνεχίζουν να γράφονται ένα σωρό για τα δυο αυτά "χαρακτηριστικά" σε σχέση και με το αντρικό φύλο, από lifestyle περιοδικά μέχρι... διδακτορικές διατριβές!
Αν και δεν γνωρίζω κάποιο σχετικό paper του Princeton για να σας το κάνω link ;)
Υ.Γ. Δεν είμαι ο... Ζαμπούνης :))
..Αυτός είναι ένας ..τρομακτικός..κομεντοχωρος..
αει παναγιαμ' χαμος..
Δημοσίευση σχολίου