Σάββατο
Pay Back Time
Σάββατο
Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά
Τέλος κι Αρχή, για όλους- σα ρύθμιση των ρολογιών
Κι οι δείκτες ακούγονται , άλλοι υστερικοί, άλλοι με γόους κι άλλοι χαρούμενοι
με εκείνη τη χάρη γκέϊσας που μοιάζει να αιωρείται όταν περπατά, στα σκαλοπάτια του επίπεδου κύκλου,
Για ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Focus
Είμαι επιστήμονας. Ορθολογίστρια. Είχα τις υποψίες μου από καιρό. Παρακολούθησα και το zeitgeist
Don’t give a shit
Κι αν δεν υπάρχει Χριστός δημιουργώ Θεό. Τον επιλέγω και πιστεύω.
Αν με πουλήσει τον εγκαταλείπω κι ύστερα γυρίζω πάλι πίσω.
For pay back time
Για να τον ξεσκεπάσω. Να πολεμήσω , να αποδομήσω. Για την ανάγκη να αμφισβητήσω και ν’αποδείξω.
Θα είμαι αυστηρή με τις υπερβολές. Καθώς και με τις ενοχές που επιχειρούν διάφοροι –τυχαίοι πέραν κάθε λογικής- να μου διαμηνύσουν.
Κάθε ανάρτηση με διάχυτο τον οργασμό της αποδόμησης του πνεύματος των Χριστουγέννων , κραυγάζει Μοναξιά..φωνάζει..Οίκτο.
Don’t give a shit
Κάθε ανάρτηση με μεταμφιεσμένο ή άγαρμπα δεμένο τον κόμπο των συνδρόμων της μη συμμετοχής στο πολιτικό γίγνεσθαι, χρήζει .. γροθιάς.
Εγώ επιλέγω τα σύνδρομα που θα με ακολουθούν σαν ασπίδα προστασίας στους καιρούς. Τις ενοχές μου εγώ τις κουμαντάρω. Για εξηγήσεις σε όσα επιλέγω να σκεφτώ, διαλέξατε λάθος πελάτη mates.
Εγώ ορίζω τι θα μοιράζομαι και τι θα καταπατώ.
My life, my treat
So..i don’t give a shit
Με τις φιλανθρωπίες δεν έχω καλή σχέση. Η οικονομική μου κατάσταση μέχρι πρότινος άλλωστε δεν επέτρεπε κινήσεις ευσπλαχνίας. Έφταιγε βέβαια που δεν πίστευα και πολύ στην κατάληξη.
Είναι φορές όμως που σε φέρνει η ζωή έξω από μια πόρτα κι ή τη χτυπάς ή την κλωτσάς.
Παιδικό χωριό (δεν είναι χωριό ΣΟΣ) στο Φίλυρο (never heard of it before)
Τα χρήματα των κειμένων Σεπτεμβρίου Οκτωβρίου (τελευταία "ανέκδοτα" του «εξαποδώ» εντύπου) ζήτησα να κατατεθούν εκεί. Δεν έχω λάβει ακόμα ηλεκτρονική απόδειξη από το «αρχηγείο» ώστε να σας την επιδείξω αλλά ευελπιστώ πως το θέμα έχει διευθετηθεί.
[όποιος πει μπράβο σε σχόλιο θα πάει από εκεί που’ρθε]
Έκλεισε κι αυτός ο λογαριασμός
Σκέφτηκα να τινάξω την μπλογκο-θέαση στον αέρα αποκαλύπτοντας τον νέο μου εργοδότη, αλλά ούτε πέρυσι είχα δηλώσει πού εργάζομαι (δε πιστεύω να φαντάζεστε πως ζούσα από τα χρήματα των κειμένων- έχω βήχα και δε μπορώ να ξεκαρδιστώ).
So
Μένετε με την απορία και την υποψία
Cause darlings
Won’t say a word
Ποιος άλλος λογαριασμός έμεινε ανοικτός;
Για όλους τους επόμενους αιώνες θα υπάρχουν πάντα οι καλά μεταμφιεσμένοι σύμβουλοι κάποιας μικρής εξερευνήτριας κι εκεί που σου μιλούν ντυμένοι τη στολή του..βαμβακερού τους δήθεν, εκεί θα σου σερβίρουν κάποιο συνθετικό message βαυκαλισμού λες κι είμαστε ηλίθιοι όλοι και δε ξεχωρίζουμε την τρύπα στο κρανίο των γυμνών βασιλέων..
Στα ταμεία της κοροϊδίας περνώ κοιτάζοντας την ίριδα.
Don’t give a shit
Επιταγές χωρίς αντίκρισμα
Δεν τρέφω πλέον κανένα μίσος και καμία εκδικητική διάθεση απέναντι σε όσους , κουλουριασμένοι στη δική τους ασφάλεια με μόνες κινήσεις τους σπασμούς από πεπερασμένο σύνολο αντιδράσεων δε μπόρεσαν να αντιληφθούν – πόσω μάλλον να συμμετάσχουν- στην τραγική πραγματικότητα ενός ανθρώπου που ήρθε με μια βαλίτσα όνειρα σε μια πόλη όπου δεν γνώριζε ούτε άνθρωπο ούτε δρόμο – κι ούτε που προσέχω πια τις παγκόσμιες σκηνές των καραγκιόζηδων που τολμούν να μου μιλούν για την πρόθεση ασφαλών συνθηκών στους μετανάστες.
Και μου πήρε καιρό αγάπη μου να καταλάβω αν ήταν «ανεύθυνος», «ανέντιμος» ή «επιπόλαιος» ο χαρακτηρισμός που θα απέδιδα , μα τα κατάφερα και βρήκα τη μόνη λέξη που πετυχαίνει στόχο.
Καθυστερημένος
Last check
Σ. Ευχαριστώ για όλα
Γ. Θ. Μ. Α. Β. Π. Σ. Δ. Ευχαριστώ
Μ. Ευχαριστώ.-
Β. αγάπη μου, ελπίζω να κατάλαβες για ποιο λόγο στο χθεσινό σου sms "Μη με χωρίσεις", απάντησα "α, πάγαινε από δω ρε"
Λοιπόν
Καλά Χριστούγεννα
Θα επανέρθω την Πρωτοχρονιά γιατί ετοιμάζω λίστα
Υ.Φ. Όποιος έμεινε απλήρωτος να περάσει την πρώτη του «μηνού» να εξοφληθεί.-
Τέλος κι Αρχή, για όλους- σα ρύθμιση των ρολογιών
Κι οι δείκτες ακούγονται , άλλοι υστερικοί, άλλοι με γόους κι άλλοι χαρούμενοι
με εκείνη τη χάρη γκέϊσας που μοιάζει να αιωρείται όταν περπατά, στα σκαλοπάτια του επίπεδου κύκλου,
Για ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Focus
Είμαι επιστήμονας. Ορθολογίστρια. Είχα τις υποψίες μου από καιρό. Παρακολούθησα και το zeitgeist
Don’t give a shit
Κι αν δεν υπάρχει Χριστός δημιουργώ Θεό. Τον επιλέγω και πιστεύω.
Αν με πουλήσει τον εγκαταλείπω κι ύστερα γυρίζω πάλι πίσω.
For pay back time
Για να τον ξεσκεπάσω. Να πολεμήσω , να αποδομήσω. Για την ανάγκη να αμφισβητήσω και ν’αποδείξω.
Θα είμαι αυστηρή με τις υπερβολές. Καθώς και με τις ενοχές που επιχειρούν διάφοροι –τυχαίοι πέραν κάθε λογικής- να μου διαμηνύσουν.
Κάθε ανάρτηση με διάχυτο τον οργασμό της αποδόμησης του πνεύματος των Χριστουγέννων , κραυγάζει Μοναξιά..φωνάζει..Οίκτο.
Don’t give a shit
Κάθε ανάρτηση με μεταμφιεσμένο ή άγαρμπα δεμένο τον κόμπο των συνδρόμων της μη συμμετοχής στο πολιτικό γίγνεσθαι, χρήζει .. γροθιάς.
Εγώ επιλέγω τα σύνδρομα που θα με ακολουθούν σαν ασπίδα προστασίας στους καιρούς. Τις ενοχές μου εγώ τις κουμαντάρω. Για εξηγήσεις σε όσα επιλέγω να σκεφτώ, διαλέξατε λάθος πελάτη mates.
Εγώ ορίζω τι θα μοιράζομαι και τι θα καταπατώ.
My life, my treat
So..i don’t give a shit
Με τις φιλανθρωπίες δεν έχω καλή σχέση. Η οικονομική μου κατάσταση μέχρι πρότινος άλλωστε δεν επέτρεπε κινήσεις ευσπλαχνίας. Έφταιγε βέβαια που δεν πίστευα και πολύ στην κατάληξη.
Είναι φορές όμως που σε φέρνει η ζωή έξω από μια πόρτα κι ή τη χτυπάς ή την κλωτσάς.
Παιδικό χωριό (δεν είναι χωριό ΣΟΣ) στο Φίλυρο (never heard of it before)
Τα χρήματα των κειμένων Σεπτεμβρίου Οκτωβρίου (τελευταία "ανέκδοτα" του «εξαποδώ» εντύπου) ζήτησα να κατατεθούν εκεί. Δεν έχω λάβει ακόμα ηλεκτρονική απόδειξη από το «αρχηγείο» ώστε να σας την επιδείξω αλλά ευελπιστώ πως το θέμα έχει διευθετηθεί.
[όποιος πει μπράβο σε σχόλιο θα πάει από εκεί που’ρθε]
Έκλεισε κι αυτός ο λογαριασμός
Σκέφτηκα να τινάξω την μπλογκο-θέαση στον αέρα αποκαλύπτοντας τον νέο μου εργοδότη, αλλά ούτε πέρυσι είχα δηλώσει πού εργάζομαι (δε πιστεύω να φαντάζεστε πως ζούσα από τα χρήματα των κειμένων- έχω βήχα και δε μπορώ να ξεκαρδιστώ).
So
Μένετε με την απορία και την υποψία
Cause darlings
Won’t say a word
Ποιος άλλος λογαριασμός έμεινε ανοικτός;
Για όλους τους επόμενους αιώνες θα υπάρχουν πάντα οι καλά μεταμφιεσμένοι σύμβουλοι κάποιας μικρής εξερευνήτριας κι εκεί που σου μιλούν ντυμένοι τη στολή του..βαμβακερού τους δήθεν, εκεί θα σου σερβίρουν κάποιο συνθετικό message βαυκαλισμού λες κι είμαστε ηλίθιοι όλοι και δε ξεχωρίζουμε την τρύπα στο κρανίο των γυμνών βασιλέων..
Στα ταμεία της κοροϊδίας περνώ κοιτάζοντας την ίριδα.
Don’t give a shit
Επιταγές χωρίς αντίκρισμα
Δεν τρέφω πλέον κανένα μίσος και καμία εκδικητική διάθεση απέναντι σε όσους , κουλουριασμένοι στη δική τους ασφάλεια με μόνες κινήσεις τους σπασμούς από πεπερασμένο σύνολο αντιδράσεων δε μπόρεσαν να αντιληφθούν – πόσω μάλλον να συμμετάσχουν- στην τραγική πραγματικότητα ενός ανθρώπου που ήρθε με μια βαλίτσα όνειρα σε μια πόλη όπου δεν γνώριζε ούτε άνθρωπο ούτε δρόμο – κι ούτε που προσέχω πια τις παγκόσμιες σκηνές των καραγκιόζηδων που τολμούν να μου μιλούν για την πρόθεση ασφαλών συνθηκών στους μετανάστες.
Και μου πήρε καιρό αγάπη μου να καταλάβω αν ήταν «ανεύθυνος», «ανέντιμος» ή «επιπόλαιος» ο χαρακτηρισμός που θα απέδιδα , μα τα κατάφερα και βρήκα τη μόνη λέξη που πετυχαίνει στόχο.
Καθυστερημένος
Last check
Σ. Ευχαριστώ για όλα
Γ. Θ. Μ. Α. Β. Π. Σ. Δ. Ευχαριστώ
Μ. Ευχαριστώ.-
Β. αγάπη μου, ελπίζω να κατάλαβες για ποιο λόγο στο χθεσινό σου sms "Μη με χωρίσεις", απάντησα "α, πάγαινε από δω ρε"
Λοιπόν
Καλά Χριστούγεννα
Θα επανέρθω την Πρωτοχρονιά γιατί ετοιμάζω λίστα
Υ.Φ. Όποιος έμεινε απλήρωτος να περάσει την πρώτη του «μηνού» να εξοφληθεί.-
Labels: Personal 83 Τόλμησαν
Τρίτη
Πολιτεία Off
Τρίτη
Την ώρα που ταξίδευα την Κυριακή δέχτηκα το πρώτο τηλεφώνημα.
-Δεν έχεις ιδέα τι γίνεται στην Αθήνα
-Δεν έχω. Μετά το μνημόσυνο κλείστηκα στο διαμέρισμα
-Πρόσεχε. Όταν φτάσεις αν δε μπορείς να πας στο σπίτι , τηλεφώνησε μου
Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσα μεγάλη σημασία. Κάποια πορεία που θα αφήνει τους πιο αθώους να ταλαιπωρούνται. Κάποια διαδήλωση με συνθήματα Μονιμοποιήστε μας τώρα…
Ίσως δυο τρεις παραπάνω μολότοφ στο γκέτο των Εξαρχείων..
Αυτά είχα στο μυαλό μου.
Σα θεατής εκ του μακρόθεν
Κυριακή βράδυ off
Στο τηλέφωνο ελάχιστα λεπτά πριν τελειώσει η κλήση , δόθηκε και πάλι το έναυσμα.
-Μα..είναι λόγος αυτός τώρα για να γίνεται τόσος χαμός;
-Οι αναρχικοί έδιωξαν τα πρεζόνια από τα Εξάρχεια! (Ο φίλος Α. ήταν σαφώς εκνευρισμένος μαζί μου) Δε καταλαβαίνεις πως η αστυνομία και οι αναρχικοί χρειάζονται ο ένας τον άλλον.
-Επιμένω. Είναι λόγος αυτός..;
-Αυτοί (αστυνομία) τους προκάλεσαν!
(ένοιωσα ξανά 7 χρονών…εσύ με δάγκωσες πρώτος)
Δευτέρα βράδυ άρχισα να διαβάζω στο διαδίκτυο.
Στο friendfeed μετά από δέκα μηνύματα ένοιωθες τη γελοιότητα να διαπερνά το κρανίο
Να πέσει η κυβέρνηση
Ακούστε εδώ τι γίνεται
Οι πιο αστείες εικόνες αυτοκινήτων (!!!)
Μη τους χτυπάτε είναι μικρά παιδιά
Στα blog (τα περισσότερα) κορώνες υστερικών διαταραγμένων (πιθανότατα)
Γουρούνια
Δολοφόνοι
Τα παιδιά μας!
Ο ανώμαλος που έκανε το group υπέρ του ήρωα αστυνομικού
[Εσύ βρε ντίβα μιλάς για κορώνες;
Εγώ..]
Λίγο πιο πέρα μια φωνή ψυχραιμίας
Υπάρχει ελπίδα λοιπόν;
Δευτέρα βράδυ άνοιξα την τηλεόραση
Δέκα λεπτά αργότερα δέχτηκα τηλέφωνο από τον Βορρά
-Έφτασες; Όλα καλά;
-Γίνεται πόλεμος, ψέλλισα και τότε κατάλαβα πως δεν είχα δύναμη να μιλήσω
-Πού;
-Δυο δρόμους σχεδόν πιο κάτω. Γίνεται πόλεμος
-Α, για τα επεισόδια λες; [σιωπή αδιαφορίας]
-Δε θα πάμε στη δουλειά αύριο. Δε μπορώ να μετακινηθώ. Είχα ραντεβού με το γιατρό. Δε -μπορώ να πάω. Γίνεται πόλεμος. Καίγονται τα πάντα.
-[..εκτός πραγματικότητας η φωνή στην άλλη γραμμή] Για πες. Ξαναφεύγεις την Πέμπτη;
-[Στην τηλεόραση έβλεπα παιδιά να καταστρέφουν. Πού και πού έπαιρνε το μάτι μου κάποιο αστυνομικό. Καταστήματα βομβαρδισμένα. – Έκαψαν τις τράπεζες- μα τι κάνουν;..] Γίνεται πόλεμος. Δυο δρόμους πιο πέρα. Κλείσε
Κλήση ξανά
-Ισχύει για αύριο;
-Είσαι σίγουρος πως μπορούμε να βγούμε αύριο;
-Μην είσαι αθώα επαρχιωτοπούλα Ειρήνη. Δε θα χτυπήσουν το Χίλτον. Θα βγούμε
Επιτέθηκαν φραστικά…
Ποιοι;
Οι αστυνομικοί.
Και τα παιδιά;
Το ίδιο
Προσπαθώ να θυμηθώ μία περίπτωση όπου η κοινή γνώμη επικρότησε συμπεριφορά αστυνομικών.
Προσπαθώ να θυμηθώ μία περίπτωση όπου η συμπεριφορά της εξουσίας ενέπνευσε σεβασμό.
Παιδιά ώριμα ή ανώριμα στους δρόμους να καταστρέφουν τις περιουσίες ξένων.
Σκέφτομαι την πιθανότητα μιας συνομιλίας
Βρε μαλάκα. Αυτό ήταν το μαγαζί του θείου μου. Όχι βρε μαλάκα. Αφού είδες πως πέρασα από εκεί και δεν πέταξα τίποτα.
Που είναι οι γονείς;
..σε κάποια διαδήλωση ίσως..ετοιμάζεται για απεργία η ΓΣΕΕ άλλωστε
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι μαθητές έβγαλαν τα ρούχα τους και ξάπλωσαν στα σκαλοπάτια του σχολείου παριστάνοντας τους νεκρούς
Θεατρικό
Αν ήμουν η μητέρα του Αλέξη θα το έβρισκα χυδαίο ή βλακώδες. Πιθανότατα ..ίσως..να μη το πρόσεχα.
Γιατί να ζουν αυτά τα παιδιά και όχι και το δικό μου; Γιατί; Θα το σκέφτεται..
Δε μπορούν επειδή έχουν μία δύναμη παραπάνω να μας σκοτώνουν
Χριστέ μου. Μάθημα νεοελληνικών και έκθεσης δε παρακολουθεί αυτή η δεκαεξάχρονη;
Σήμερα πρέπει να γίνει η συνάντηση. Σήμερα.
Ωρυόταν ο πρύτανης.
_______________________________________________________________
Η χώρα αυτή πάσχει από έλλειψη σεβασμού και αυτοεκτίμησης. Πάσχει από έλλειψη αξιοπρέπειας. Πάσχει από έλλειψη ψυχραιμίας.
Η χώρα μου βιώνει ένα μόνιμο σύνδρομο Τουρέτ με δεκάδες τραύματα αιώνων να καταπιέζουν μέχρι τη στιγμή που εκρήγνυνται.
Η πολιτεία απουσιάζει σαν γονιός που αφήνει μόνο το τρίχρονο βρέφος στο διαμέρισμα προσπαθώντας να κερδίσει κάποιο κονδύλι παραπάνω στην αγορά της επικοινωνιακής κατάντιας. [ ..τούτο γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη του βρέφους]
Και το διαμέρισμα αυτές τις μέρες πήρε φωτιά..
______________________________________________________________
«Το ζήτημα των σχέσεων μεταξύ ηθικής και πολιτικής είναι πιο σοβαρό γιατί τουλάχιστον από την εποχή της σύγκρουσης ανάμεσα στην Αντιγόνη και στον Κρέοντα η ιστορική εμπειρία έδειξε – και η κοινή λογική δείχνει να το έχει αποδεχτεί πρόθυμα- ότι ο πολιτικός μπορεί να συμπεριφέρεται διαφορετικά απ’ ό,τι προστάζει η κοινή ηθική.
Μια αθέμιτη πράξη από ηθικής απόψεως μπορεί να θεωρηθεί και να εκιτμηθεί θεμιτή στην πολιτική. Με άλλα λόγια η πολιτική υπακούει σε έναν κώδικα κανόνων ή σε ένα δεοντολογικό σύστημα διαφορετικό από τον κώδικα ή το δεοντολογικό σύστημα της ηθικής συμπεριφοράς.
Η συμπεριφορά που χρειάζεται να δικαιολογηθεί δεν είναι εκείνη που συμμορφώνεται με τους νόμους. Δε χρήζει δικαιολόγησης ο σεβασμός των κανόνων, δηλαδή η ηθική συμπεριφορά.
Η ανάγκη για δικαιολόγηση γεννιέται όταν η πράξη παραβαίνει ή δείχνει να παραβαίνει τους γενικώς αποδεκτούς κοινωνικούς κανόνες, είτε αυτοί είναι ηθικοί, νομικοί ή εθιμικοί.
Δεν προσπαθεί κανείς να δικαιολογήσει την υπακοή αλλά αν θεωρείται πως έχει κάποια ηθική αξία, την ανυπακοή.
Δε χρειάζεται δικαιολόγηση η παρουσία σε μια υποχρεωτική συνεδρίαση αλλά η απουσία»
-Δεν έχεις ιδέα τι γίνεται στην Αθήνα
-Δεν έχω. Μετά το μνημόσυνο κλείστηκα στο διαμέρισμα
-Πρόσεχε. Όταν φτάσεις αν δε μπορείς να πας στο σπίτι , τηλεφώνησε μου
Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσα μεγάλη σημασία. Κάποια πορεία που θα αφήνει τους πιο αθώους να ταλαιπωρούνται. Κάποια διαδήλωση με συνθήματα Μονιμοποιήστε μας τώρα…
Ίσως δυο τρεις παραπάνω μολότοφ στο γκέτο των Εξαρχείων..
Αυτά είχα στο μυαλό μου.
Σα θεατής εκ του μακρόθεν
Κυριακή βράδυ off
Στο τηλέφωνο ελάχιστα λεπτά πριν τελειώσει η κλήση , δόθηκε και πάλι το έναυσμα.
-Μα..είναι λόγος αυτός τώρα για να γίνεται τόσος χαμός;
-Οι αναρχικοί έδιωξαν τα πρεζόνια από τα Εξάρχεια! (Ο φίλος Α. ήταν σαφώς εκνευρισμένος μαζί μου) Δε καταλαβαίνεις πως η αστυνομία και οι αναρχικοί χρειάζονται ο ένας τον άλλον.
-Επιμένω. Είναι λόγος αυτός..;
-Αυτοί (αστυνομία) τους προκάλεσαν!
(ένοιωσα ξανά 7 χρονών…εσύ με δάγκωσες πρώτος)
Δευτέρα βράδυ άρχισα να διαβάζω στο διαδίκτυο.
Στο friendfeed μετά από δέκα μηνύματα ένοιωθες τη γελοιότητα να διαπερνά το κρανίο
Να πέσει η κυβέρνηση
Ακούστε εδώ τι γίνεται
Οι πιο αστείες εικόνες αυτοκινήτων (!!!)
Μη τους χτυπάτε είναι μικρά παιδιά
Στα blog (τα περισσότερα) κορώνες υστερικών διαταραγμένων (πιθανότατα)
Γουρούνια
Δολοφόνοι
Τα παιδιά μας!
Ο ανώμαλος που έκανε το group υπέρ του ήρωα αστυνομικού
[Εσύ βρε ντίβα μιλάς για κορώνες;
Εγώ..]
Λίγο πιο πέρα μια φωνή ψυχραιμίας
Υπάρχει ελπίδα λοιπόν;
Δευτέρα βράδυ άνοιξα την τηλεόραση
Δέκα λεπτά αργότερα δέχτηκα τηλέφωνο από τον Βορρά
-Έφτασες; Όλα καλά;
-Γίνεται πόλεμος, ψέλλισα και τότε κατάλαβα πως δεν είχα δύναμη να μιλήσω
-Πού;
-Δυο δρόμους σχεδόν πιο κάτω. Γίνεται πόλεμος
-Α, για τα επεισόδια λες; [σιωπή αδιαφορίας]
-Δε θα πάμε στη δουλειά αύριο. Δε μπορώ να μετακινηθώ. Είχα ραντεβού με το γιατρό. Δε -μπορώ να πάω. Γίνεται πόλεμος. Καίγονται τα πάντα.
-[..εκτός πραγματικότητας η φωνή στην άλλη γραμμή] Για πες. Ξαναφεύγεις την Πέμπτη;
-[Στην τηλεόραση έβλεπα παιδιά να καταστρέφουν. Πού και πού έπαιρνε το μάτι μου κάποιο αστυνομικό. Καταστήματα βομβαρδισμένα. – Έκαψαν τις τράπεζες- μα τι κάνουν;..] Γίνεται πόλεμος. Δυο δρόμους πιο πέρα. Κλείσε
Κλήση ξανά
-Ισχύει για αύριο;
-Είσαι σίγουρος πως μπορούμε να βγούμε αύριο;
-Μην είσαι αθώα επαρχιωτοπούλα Ειρήνη. Δε θα χτυπήσουν το Χίλτον. Θα βγούμε
Επιτέθηκαν φραστικά…
Ποιοι;
Οι αστυνομικοί.
Και τα παιδιά;
Το ίδιο
Προσπαθώ να θυμηθώ μία περίπτωση όπου η κοινή γνώμη επικρότησε συμπεριφορά αστυνομικών.
Προσπαθώ να θυμηθώ μία περίπτωση όπου η συμπεριφορά της εξουσίας ενέπνευσε σεβασμό.
Παιδιά ώριμα ή ανώριμα στους δρόμους να καταστρέφουν τις περιουσίες ξένων.
Σκέφτομαι την πιθανότητα μιας συνομιλίας
Βρε μαλάκα. Αυτό ήταν το μαγαζί του θείου μου. Όχι βρε μαλάκα. Αφού είδες πως πέρασα από εκεί και δεν πέταξα τίποτα.
Που είναι οι γονείς;
..σε κάποια διαδήλωση ίσως..ετοιμάζεται για απεργία η ΓΣΕΕ άλλωστε
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι μαθητές έβγαλαν τα ρούχα τους και ξάπλωσαν στα σκαλοπάτια του σχολείου παριστάνοντας τους νεκρούς
Θεατρικό
Αν ήμουν η μητέρα του Αλέξη θα το έβρισκα χυδαίο ή βλακώδες. Πιθανότατα ..ίσως..να μη το πρόσεχα.
Γιατί να ζουν αυτά τα παιδιά και όχι και το δικό μου; Γιατί; Θα το σκέφτεται..
Δε μπορούν επειδή έχουν μία δύναμη παραπάνω να μας σκοτώνουν
Χριστέ μου. Μάθημα νεοελληνικών και έκθεσης δε παρακολουθεί αυτή η δεκαεξάχρονη;
Σήμερα πρέπει να γίνει η συνάντηση. Σήμερα.
Ωρυόταν ο πρύτανης.
_______________________________________________________________
Η χώρα αυτή πάσχει από έλλειψη σεβασμού και αυτοεκτίμησης. Πάσχει από έλλειψη αξιοπρέπειας. Πάσχει από έλλειψη ψυχραιμίας.
Η χώρα μου βιώνει ένα μόνιμο σύνδρομο Τουρέτ με δεκάδες τραύματα αιώνων να καταπιέζουν μέχρι τη στιγμή που εκρήγνυνται.
Η πολιτεία απουσιάζει σαν γονιός που αφήνει μόνο το τρίχρονο βρέφος στο διαμέρισμα προσπαθώντας να κερδίσει κάποιο κονδύλι παραπάνω στην αγορά της επικοινωνιακής κατάντιας. [ ..τούτο γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη του βρέφους]
Και το διαμέρισμα αυτές τις μέρες πήρε φωτιά..
______________________________________________________________
«Το ζήτημα των σχέσεων μεταξύ ηθικής και πολιτικής είναι πιο σοβαρό γιατί τουλάχιστον από την εποχή της σύγκρουσης ανάμεσα στην Αντιγόνη και στον Κρέοντα η ιστορική εμπειρία έδειξε – και η κοινή λογική δείχνει να το έχει αποδεχτεί πρόθυμα- ότι ο πολιτικός μπορεί να συμπεριφέρεται διαφορετικά απ’ ό,τι προστάζει η κοινή ηθική.
Μια αθέμιτη πράξη από ηθικής απόψεως μπορεί να θεωρηθεί και να εκιτμηθεί θεμιτή στην πολιτική. Με άλλα λόγια η πολιτική υπακούει σε έναν κώδικα κανόνων ή σε ένα δεοντολογικό σύστημα διαφορετικό από τον κώδικα ή το δεοντολογικό σύστημα της ηθικής συμπεριφοράς.
Η συμπεριφορά που χρειάζεται να δικαιολογηθεί δεν είναι εκείνη που συμμορφώνεται με τους νόμους. Δε χρήζει δικαιολόγησης ο σεβασμός των κανόνων, δηλαδή η ηθική συμπεριφορά.
Η ανάγκη για δικαιολόγηση γεννιέται όταν η πράξη παραβαίνει ή δείχνει να παραβαίνει τους γενικώς αποδεκτούς κοινωνικούς κανόνες, είτε αυτοί είναι ηθικοί, νομικοί ή εθιμικοί.
Δεν προσπαθεί κανείς να δικαιολογήσει την υπακοή αλλά αν θεωρείται πως έχει κάποια ηθική αξία, την ανυπακοή.
Δε χρειάζεται δικαιολόγηση η παρουσία σε μια υποχρεωτική συνεδρίαση αλλά η απουσία»
Το εγκώμιο της πραότητας- Νορμπέρτο Μπόμπιο- Εκδόσεις Πατάκη
Στην πόλη μου αυτή τη στιγμή γίνεται πόλεμος
Labels: Personal 73 Τόλμησαν
Παρασκευή
Τρίτη
"Η αγάπη είναι μία μορφή προκατάληψης κι εγώ προσωπικά κουβαλώ τόσες άλλες...."
Τρίτη
Το post που ακολουθεί, αναρτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2007 από την πρώτη περσόνα μου, τον γνωστό (;) Sardonian και τιμήθηκε μόνο με ένα σχόλιο (από τον thelastrealanwnymous ).
Παίρνω το ρίσκο της αναδημοσίευσης και όλη την ευθύνη της κλοπής (με άλλοθι),
αφιερώνοντας το κείμενο σε όλους όσους αντέχουν να προσδοκούν..πως κάπου κάποιος κάποτε θα λατρέψει ακόμα και τα πιο θανάσιμα ελαττώματα τους.-
Δεν προβληματίζομαι συχνά για ερωτικο-ρομαντικο-συναισθηματικές καταστάσεις. Την έχω περάσει την ασθένεια του σκέπτεσθαι και του φιλοσοφείν ακόμα, προ πολλού. Στις συχνές μάλιστα περιπτώσεις που επιχειρούν οι φίλες και φίλοι σκίουροι να με σύρουν σε μία τέτοιου βεληνεκούς αναζήτηση απαντήσεων, καγχάζω σαρδόνια δηλώνοντας σαν ένας σαφώς ανώτερος Bukowski πως «Η αγάπη είναι μία μορφή προκατάληψης. Κι εγώ προσωπικά κουβαλάω τόσες πολλές άλλες προκαταλήψεις»
Το ξέρουμε όμως καλά, εμείς οι οχυρωμένοι, έρχονται στιγμές που το κενό, μια ναρκωμένη δυναμική ή ένα έντεχνο Knock Knock στην καγκελόπορτα του νου σε φέρνει άξαφνα σαν έτοιμο από καιρό σαν θαρραλέο στην πρώτη γραμμή της άμυνας και κάνει τόσο σαματά που θες δε θες , αρχίζεις να τινάζεις τις σκέψεις αλώνοντας όλες τις πεποιθήσεις.
Η μοναξιά, η επιλογή, όποιων κι αν είναι η ευθύνη, σε έναν ακύμαντο περίπατο σε κάποιο από τα ήσυχα σοκάκια της ζωής μπορεί να κρύβει πρόκληση (έκπληξη), φόβο (συνήθεια), ανία (επανάληψη) κι είναι όλα αυτά ίδια κι απαράλλαχτα σε όλους.
Τα συναισθήματα δεν έχουν φύλο. Ανήκουν στο πεδίο ορισμού της ίδιας συνάρτησης κι ας μην καταλήγουν πάντα στις ίδιες αντιδράσεις , κι ας μην καλύπτουν πάντα όλες τις κουκίδες στο σύνολο τιμών. Δεν είναι δηλαδή πως οι άντρες δεν νοιώθουν τόσο ή πως οι γυναίκες αισθάνονται παραπάνω. Ίσως οι θηλυκές ύαινες να έχουν ισχυρότερη συνείδηση επιβίωσης κι ίσως τα αρσενικά θρασύδειλα ολογράμματα να αδυνατούν να αντιληφθούν τον κίνδυνο σε κάποιες περιπτώσεις. Η γαλήνη όμως και το δείλιασμα μαζί που προκαλούν ο ήχος το ξημέρωμα σε μια ακρογιαλιά και οι σκιές σε ένα μισοσκότεινο στενάκι στην άκρη ενός χωριού ,είναι για όλους ίδια.
Ορίζει συμπεριφορές, αλλάζει αποφάσεις, άλλοτε σε κάνει να γυρνάς για λίγο πίσω το κοιτάς, να κοντοστέκεσαι , να συναντάς στις πέτρες τις σκέψεις που τσαλακώνουν κάθε κίνηση… Σε όλους ίδια. Κι ας είναι πιο βάρβαρο για αυτούς που διάλεξαν κι όχι για αυτούς που βρέθηκαν απλά εκεί.
«Να πάρεις μιαν απόφαση και να’σαι παλικάρι» μου είπε κάποτε η μάνα μου και σαν σφυρί στο αμόνι χτυπά η φράση κάθε φορά που στρίβω σκλάβος κι αφέντης σε μια επανεκκίνηση συνείδησης. Ευτυχώς όχι συχνά.
Γιατί η ζωή πάντα παραμονεύει. Επιτίθεται. Εκπλήσσει. Κι αν τύχει να πιάσεις ένα χέρι στην αναπλαστική αυτή σου ουτοπία , το βασανιστήριο πριν καν το πάρεις μυρωδιά αστράφτει τα πιο γερά χαστούκια αίγλης και μεγαλείου και σ’ ακυρώνει με ένα τίναγμα τριών δευτερολέπτων. Κι είναι τόσο τρομερό και τόσο επικίνδυνο αυτό και τόσο γελοίο σε αναπαριστά που ενώ φαντάζεσαι το βάρος της απογοήτευσης του τέλειου εαυτού σου να βαυκαλίζεται στους ώμους ενός Νίτσε , δεν γίνεσαι παρά ένας επιθεωρητής Κλουζό χαμένος στον διάδρομο ενός Μεγάρου που βρέθηκες ερήμην σου.
Ο έρωτας σαν αεράκι σκορπίζει και περνά. Το ρίγος καταλαγιάζει την κάψα του κορμιού. Κι η παγίδα αυτής της δαιμονικής κατάρας που λέμε προστασία προφυλαγμένη με παρωπίδες συνήθειας κι αδυναμίας παραμονεύει σαν κουκούτσι σε φυσοκάλαμο να σε πετύχει στο δόξα πατρί την πιο απρόσφορη στιγμή.
«Κυνικός είναι αυτός που γνωρίζει την τιμή του καθενός και την αξία κανενός» κι οι άνθρωποι οπωσδήποτε, έχεις δίκιο συνείδηση, δεν έχουν εγγύηση lifetime.
“έπαψες να γελάς..κι άνοιξες τα μεγάλα σου μάτια κοιτάζοντας τον αρχάγγελο να γυμνάζεται σε μια πύρινη ρομφαία- "ανεξήγητο" είπες "ανεξήγητο δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους όσο και να παίζουν με τα χρώματα είναι όλοι τους μαύροι” κι είναι άραγε αιδημοσύνη η παραδοχή μιας συμφωνίας τόσο βροντερής;
Θέλω να γελάσω τόσο τρανταχτά, να σκορπίσω τόσο δυνατά ,θέλω να απλώσω τόσο βίαια τον ποταμό των σωθικών μου ήχων. Να χτυπηθώ σαν το μικρό παιδί στο πάτωμα όταν μου γαργαλά ο θείος μου ο πιο αγαπητός, κάθε γυμνό μου μέλος. Και θέλω να γελώ με την καρδιά μου ώρες, μήνες μέχρι να πεταχτεί λυτρωτικά η άτιμη η φλούδα που στάθηκε στραβά σαν θλίψη στο λαιμό σε ένα ξέσπασμα γαργαλητού σε έναν παλιό περίπατο.
[Αντέγραψα και παραποίησα πολλούς αλλά "Deceiving others. That is what the world calls a romance"]
Παίρνω το ρίσκο της αναδημοσίευσης και όλη την ευθύνη της κλοπής (με άλλοθι),
αφιερώνοντας το κείμενο σε όλους όσους αντέχουν να προσδοκούν..πως κάπου κάποιος κάποτε θα λατρέψει ακόμα και τα πιο θανάσιμα ελαττώματα τους.-
__________________________________________________________
Δεν προβληματίζομαι συχνά για ερωτικο-ρομαντικο-συναισθηματικές καταστάσεις. Την έχω περάσει την ασθένεια του σκέπτεσθαι και του φιλοσοφείν ακόμα, προ πολλού. Στις συχνές μάλιστα περιπτώσεις που επιχειρούν οι φίλες και φίλοι σκίουροι να με σύρουν σε μία τέτοιου βεληνεκούς αναζήτηση απαντήσεων, καγχάζω σαρδόνια δηλώνοντας σαν ένας σαφώς ανώτερος Bukowski πως «Η αγάπη είναι μία μορφή προκατάληψης. Κι εγώ προσωπικά κουβαλάω τόσες πολλές άλλες προκαταλήψεις»
Το ξέρουμε όμως καλά, εμείς οι οχυρωμένοι, έρχονται στιγμές που το κενό, μια ναρκωμένη δυναμική ή ένα έντεχνο Knock Knock στην καγκελόπορτα του νου σε φέρνει άξαφνα σαν έτοιμο από καιρό σαν θαρραλέο στην πρώτη γραμμή της άμυνας και κάνει τόσο σαματά που θες δε θες , αρχίζεις να τινάζεις τις σκέψεις αλώνοντας όλες τις πεποιθήσεις.
Η μοναξιά, η επιλογή, όποιων κι αν είναι η ευθύνη, σε έναν ακύμαντο περίπατο σε κάποιο από τα ήσυχα σοκάκια της ζωής μπορεί να κρύβει πρόκληση (έκπληξη), φόβο (συνήθεια), ανία (επανάληψη) κι είναι όλα αυτά ίδια κι απαράλλαχτα σε όλους.
Τα συναισθήματα δεν έχουν φύλο. Ανήκουν στο πεδίο ορισμού της ίδιας συνάρτησης κι ας μην καταλήγουν πάντα στις ίδιες αντιδράσεις , κι ας μην καλύπτουν πάντα όλες τις κουκίδες στο σύνολο τιμών. Δεν είναι δηλαδή πως οι άντρες δεν νοιώθουν τόσο ή πως οι γυναίκες αισθάνονται παραπάνω. Ίσως οι θηλυκές ύαινες να έχουν ισχυρότερη συνείδηση επιβίωσης κι ίσως τα αρσενικά θρασύδειλα ολογράμματα να αδυνατούν να αντιληφθούν τον κίνδυνο σε κάποιες περιπτώσεις. Η γαλήνη όμως και το δείλιασμα μαζί που προκαλούν ο ήχος το ξημέρωμα σε μια ακρογιαλιά και οι σκιές σε ένα μισοσκότεινο στενάκι στην άκρη ενός χωριού ,είναι για όλους ίδια.
Ορίζει συμπεριφορές, αλλάζει αποφάσεις, άλλοτε σε κάνει να γυρνάς για λίγο πίσω το κοιτάς, να κοντοστέκεσαι , να συναντάς στις πέτρες τις σκέψεις που τσαλακώνουν κάθε κίνηση… Σε όλους ίδια. Κι ας είναι πιο βάρβαρο για αυτούς που διάλεξαν κι όχι για αυτούς που βρέθηκαν απλά εκεί.
«Να πάρεις μιαν απόφαση και να’σαι παλικάρι» μου είπε κάποτε η μάνα μου και σαν σφυρί στο αμόνι χτυπά η φράση κάθε φορά που στρίβω σκλάβος κι αφέντης σε μια επανεκκίνηση συνείδησης. Ευτυχώς όχι συχνά.
Γιατί η ζωή πάντα παραμονεύει. Επιτίθεται. Εκπλήσσει. Κι αν τύχει να πιάσεις ένα χέρι στην αναπλαστική αυτή σου ουτοπία , το βασανιστήριο πριν καν το πάρεις μυρωδιά αστράφτει τα πιο γερά χαστούκια αίγλης και μεγαλείου και σ’ ακυρώνει με ένα τίναγμα τριών δευτερολέπτων. Κι είναι τόσο τρομερό και τόσο επικίνδυνο αυτό και τόσο γελοίο σε αναπαριστά που ενώ φαντάζεσαι το βάρος της απογοήτευσης του τέλειου εαυτού σου να βαυκαλίζεται στους ώμους ενός Νίτσε , δεν γίνεσαι παρά ένας επιθεωρητής Κλουζό χαμένος στον διάδρομο ενός Μεγάρου που βρέθηκες ερήμην σου.
Ο έρωτας σαν αεράκι σκορπίζει και περνά. Το ρίγος καταλαγιάζει την κάψα του κορμιού. Κι η παγίδα αυτής της δαιμονικής κατάρας που λέμε προστασία προφυλαγμένη με παρωπίδες συνήθειας κι αδυναμίας παραμονεύει σαν κουκούτσι σε φυσοκάλαμο να σε πετύχει στο δόξα πατρί την πιο απρόσφορη στιγμή.
«Κυνικός είναι αυτός που γνωρίζει την τιμή του καθενός και την αξία κανενός» κι οι άνθρωποι οπωσδήποτε, έχεις δίκιο συνείδηση, δεν έχουν εγγύηση lifetime.
“έπαψες να γελάς..κι άνοιξες τα μεγάλα σου μάτια κοιτάζοντας τον αρχάγγελο να γυμνάζεται σε μια πύρινη ρομφαία- "ανεξήγητο" είπες "ανεξήγητο δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους όσο και να παίζουν με τα χρώματα είναι όλοι τους μαύροι” κι είναι άραγε αιδημοσύνη η παραδοχή μιας συμφωνίας τόσο βροντερής;
Θέλω να γελάσω τόσο τρανταχτά, να σκορπίσω τόσο δυνατά ,θέλω να απλώσω τόσο βίαια τον ποταμό των σωθικών μου ήχων. Να χτυπηθώ σαν το μικρό παιδί στο πάτωμα όταν μου γαργαλά ο θείος μου ο πιο αγαπητός, κάθε γυμνό μου μέλος. Και θέλω να γελώ με την καρδιά μου ώρες, μήνες μέχρι να πεταχτεί λυτρωτικά η άτιμη η φλούδα που στάθηκε στραβά σαν θλίψη στο λαιμό σε ένα ξέσπασμα γαργαλητού σε έναν παλιό περίπατο.
[Αντέγραψα και παραποίησα πολλούς αλλά "Deceiving others. That is what the world calls a romance"]
________________________________________________________________
Υπεύθυνη κλοπής: e-diVa
Labels: HowTo, Remember, Romance 38 Τόλμησαν
Εκ Κορυφής Καταρτίου..Ζήτω
Τώρα εσείς λατρεμένοι μου αναγνώστες, θα περιμένετε κάποιο εορταστικό ντελίριο ιστορικών βρυχηθμών του Όχι αλλά αν δεν ήταν αυτός ο μήνας..ολόκληρος..ο μήνας του Όχι για την ντίβα..τότε τι ήταν;!
Για αυτό κι εγώ Λαέ μου (δε θέλει πολύ ο άνθρωπος..μη νομίζετε)
σήμερα θα εντυπωσιάσω τον ίδιο μου τον εαυτό με μία έκφραση μακράν καταλληλότερη..
Την έκφραση «εκ κορυφής καταρτίου» η οποία λέγεται για άνθρωπο ο οποίος βρίσκεται κοινώς…στην κοσμάρα του.
Επισήμανση
Ό,τι ακολουθεί, δεν είμαι βεβαία πως σχετίζεται με ό,τι προηγείται..αλλά εκ κορυφής του προσωπικού μου blog..δικό μου το κατάρτι, δική μου και η θέα (δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή…)
- Μέχρι τη 1 Νοέμβρη (τουλάχιστον) το ιστορικό αυτό ιστολόγιο θα παραμείνει ως έχει. Εννοώ πως δε θα αλλάξει ούτε template, ούτε post. Έχομεν σοβαρές εργασίες scheduled …
- Προς εναπόθεση στα τιμημένα αυτά scripta του web, ενημερώνω πως ένα μήνα μετά την «απονενοημένη» αποχώρηση, έλαβα απάντηση από το έντυπο με το οποίο συνεργαζόμουν, το οποίο εξ’ονόματος του διευθυντή με επανέφερε σε ηθική τάξη εφόσον άδικα εξέφρασα παράπονο καθότι απαντητικό mail εστάλη μεν, εχάθη στη διαδρομή δε (όποιος το βρει παρακαλείται όπως το παραδώσει με fw). Στο σημείο αυτό ανεβαίνω λίγο ψηλότερα στο κατάρτι ώστε να βρίσκομαι στην σωστή ευθεία οπτικής οπότε και καταθέτω στεφάνι σεβασμού διότι η απόφαση να μη συνεχιστούν οι ιστορικές στήλες μου από αντικαταστάτη της ντίβας, αποδεικνύει ένα σπάνιο ήθος για ελληνικό έντυπο (I will be back αλλά μπορεί να το λέω απλά για να σας τρομάξω- μπου!).
- Κύριε καθηγητά (στο ΕΑΠ , λέω) εάν με διαβάζετε οφείλετε να γνωρίζετε πως κάνω απέλπιδες προσπάθειες να κατανοήσω τις θεωρητικώς καταγεγραμμένες συνδεδεμένες στοίβες. Η τελευταία μου απόπειρα μάλιστα εχθές στις 3.20 τα ξημερώματα με οδήγησε σε μία δίωρη ονειρική παράκρουση όπου ενώ πίστευα ότι κοιμόμουν, τελικά ..έπαιζα το Biggest Brain στο facebook προσπαθώντας να ξεφύγω από τους pointers στο δρόμο με τις structs. Λόγω τιμής!
- Πριν ενάμιση μήνα αναρτήθηκε κάπου (να το γκουγκλάρετε- δεν έχω χρόνο για search και link) η απόφαση μίας ομάδας δραστήριων bloggers να συγγράψουν ένα σενάριο το οποίο πιθανότατα θα γίνει μία πολύ μικρού μήκους ταινία. Τω καιρώ εκείνω δεν προλάβαινα να δηλώσω συμμετοχή αλλά μόλις επανέκαμψα και αντιλήφθηκα την τεστοστερονική μάζωξη του group , αυτοπροτάθηκα ως η μοναδική γυναίκα και αφού ξεπέρασα τον σκόπελο «δε μπορεί να έρχεται όποιος θέλει όποτε θέλει» […], επέζησα ακόμα και της εμεσενικής συνάντησης για την πλοκή του σεναρίου. Στην κλήρωση (ναι, υπήρξε και τέτοια) ο πρώτος τρόμαξε από την πρωτιά (δεν είναι εύκολο να ξεκινάς το στόρυ- I give him that), ο δεύτερος απλώς εξηφανίσθη και τον αναζητούσαμε η φεντερέϊσιον της μπλογκόσφαιρας (μέχρι που κατορθώσαμε να τον κάνουμε να παραδεχτεί πως δεν επιθυμεί πλέον να συμμετάσχει), ο τρίτος προσλήφθηκε σε γνωστό κολοσσό του διαδικτύου οπότε κουνήσαμε το μαντήλι με τις ειλικρινείς ευχές μας , ο τέταρτος επίσης μας «έστησε» περίπου είκοσι ημέρες χωρίς να ενημερώσει για την αδυναμία τήρησης του deadline, οπότ-αν Λαέ μου(!!) έφτασε η σειρά μου χωρίς να το καταλάβω κι έτσι πρέπει να είμαι εγώ αυτή που θα αρχίσει το φαντασιακό αυτό project του μπλογκοσεναρίου στη χώρα των..εκ κορυφής καταρτίων.
Αυτά τα ολίγα
Κατά τα άλλα
Ζήτω
Για αυτό κι εγώ Λαέ μου (δε θέλει πολύ ο άνθρωπος..μη νομίζετε)
σήμερα θα εντυπωσιάσω τον ίδιο μου τον εαυτό με μία έκφραση μακράν καταλληλότερη..
Την έκφραση «εκ κορυφής καταρτίου» η οποία λέγεται για άνθρωπο ο οποίος βρίσκεται κοινώς…στην κοσμάρα του.
Επισήμανση
Ό,τι ακολουθεί, δεν είμαι βεβαία πως σχετίζεται με ό,τι προηγείται..αλλά εκ κορυφής του προσωπικού μου blog..δικό μου το κατάρτι, δική μου και η θέα (δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή…)
- Μέχρι τη 1 Νοέμβρη (τουλάχιστον) το ιστορικό αυτό ιστολόγιο θα παραμείνει ως έχει. Εννοώ πως δε θα αλλάξει ούτε template, ούτε post. Έχομεν σοβαρές εργασίες scheduled …
- Προς εναπόθεση στα τιμημένα αυτά scripta του web, ενημερώνω πως ένα μήνα μετά την «απονενοημένη» αποχώρηση, έλαβα απάντηση από το έντυπο με το οποίο συνεργαζόμουν, το οποίο εξ’ονόματος του διευθυντή με επανέφερε σε ηθική τάξη εφόσον άδικα εξέφρασα παράπονο καθότι απαντητικό mail εστάλη μεν, εχάθη στη διαδρομή δε (όποιος το βρει παρακαλείται όπως το παραδώσει με fw). Στο σημείο αυτό ανεβαίνω λίγο ψηλότερα στο κατάρτι ώστε να βρίσκομαι στην σωστή ευθεία οπτικής οπότε και καταθέτω στεφάνι σεβασμού διότι η απόφαση να μη συνεχιστούν οι ιστορικές στήλες μου από αντικαταστάτη της ντίβας, αποδεικνύει ένα σπάνιο ήθος για ελληνικό έντυπο (I will be back αλλά μπορεί να το λέω απλά για να σας τρομάξω- μπου!).
- Κύριε καθηγητά (στο ΕΑΠ , λέω) εάν με διαβάζετε οφείλετε να γνωρίζετε πως κάνω απέλπιδες προσπάθειες να κατανοήσω τις θεωρητικώς καταγεγραμμένες συνδεδεμένες στοίβες. Η τελευταία μου απόπειρα μάλιστα εχθές στις 3.20 τα ξημερώματα με οδήγησε σε μία δίωρη ονειρική παράκρουση όπου ενώ πίστευα ότι κοιμόμουν, τελικά ..έπαιζα το Biggest Brain στο facebook προσπαθώντας να ξεφύγω από τους pointers στο δρόμο με τις structs. Λόγω τιμής!
- Πριν ενάμιση μήνα αναρτήθηκε κάπου (να το γκουγκλάρετε- δεν έχω χρόνο για search και link) η απόφαση μίας ομάδας δραστήριων bloggers να συγγράψουν ένα σενάριο το οποίο πιθανότατα θα γίνει μία πολύ μικρού μήκους ταινία. Τω καιρώ εκείνω δεν προλάβαινα να δηλώσω συμμετοχή αλλά μόλις επανέκαμψα και αντιλήφθηκα την τεστοστερονική μάζωξη του group , αυτοπροτάθηκα ως η μοναδική γυναίκα και αφού ξεπέρασα τον σκόπελο «δε μπορεί να έρχεται όποιος θέλει όποτε θέλει» […], επέζησα ακόμα και της εμεσενικής συνάντησης για την πλοκή του σεναρίου. Στην κλήρωση (ναι, υπήρξε και τέτοια) ο πρώτος τρόμαξε από την πρωτιά (δεν είναι εύκολο να ξεκινάς το στόρυ- I give him that), ο δεύτερος απλώς εξηφανίσθη και τον αναζητούσαμε η φεντερέϊσιον της μπλογκόσφαιρας (μέχρι που κατορθώσαμε να τον κάνουμε να παραδεχτεί πως δεν επιθυμεί πλέον να συμμετάσχει), ο τρίτος προσλήφθηκε σε γνωστό κολοσσό του διαδικτύου οπότε κουνήσαμε το μαντήλι με τις ειλικρινείς ευχές μας , ο τέταρτος επίσης μας «έστησε» περίπου είκοσι ημέρες χωρίς να ενημερώσει για την αδυναμία τήρησης του deadline, οπότ-αν Λαέ μου(!!) έφτασε η σειρά μου χωρίς να το καταλάβω κι έτσι πρέπει να είμαι εγώ αυτή που θα αρχίσει το φαντασιακό αυτό project του μπλογκοσεναρίου στη χώρα των..εκ κορυφής καταρτίων.
Αυτά τα ολίγα
Κατά τα άλλα
Ζήτω
Labels: Burlesk, Creativity, How not to, HowTo, Men, MyWork, News, Remember 38 Τόλμησαν
Τετάρτη
Κατά τα άλλα.... Δημόσια Δεδομένα Δικά μας Δεδομένα
ΤετάρτηUpdated
Επειδή βιάζομαι να διαβάσω..(και όχι να προβάλω την φατσούλα μου - η δική μου είναι τουλάχιστον χαριτωμένη- στην τηλεόραση)
Μερικές γρήγορες παρατηρήσεις- πληροφορήσεις
Η πρωτοβουλία 4Δ αφορά την Απαίτηση και το Δικαίωμα να έχει ο Πολίτης πρόσβαση σε κάθε είδους Δημόσιο έγγραφο (δείτε εδώ)
Όλα όσα ζητούνται στη λίστα , υπάρχουν αλλά δεν είναι εύκολα προσβάσιμα (για πρακτικούς τεχνικά λόγους ή εξαιτίας αποσαθρωμένης διαστολής της ερμηνείας ή της εφαρμογής των νόμων)
Η δυνατότητα (και το δικαίωμα) επεξεργασίας σηκώνει πολύ συζήτηση ή ελάχιστη κοινή νοημοσύνη
Και η αγγλία μη θαρρείτε πως έκανε τίποτα σπουδαίο. Τρόπο ψάχνει για να τρέξει το θέμα, διότι η δυσκολία είναι στο How to permit
[..έτσι... επειδή μας το πλασάρετε ως παράδειγμα προς μίμηση]
Το παραμύθι του editing αφήστε το. Είναι ή γελοίο ή επικίνδυνο..
Ή θα αναδημοσιεύουμε part of the information με link σε ολόκληρη τη πηγή, ή ..τίποτα
Κατά τα άλλα ο Διάλογος για τα Δημόσια Δεδομένα Δικά μας Δεδομένα, περνά από request permission ..από τον owner του wiki
[Δε μπορεί δηλαδή ο καθένας να παρακολουθήσει "ελεύθερα" τη συζήτηση]
Επειδή βιάζομαι να διαβάσω..(και όχι να προβάλω την φατσούλα μου - η δική μου είναι τουλάχιστον χαριτωμένη- στην τηλεόραση)
Μερικές γρήγορες παρατηρήσεις- πληροφορήσεις
Η πρωτοβουλία 4Δ αφορά την Απαίτηση και το Δικαίωμα να έχει ο Πολίτης πρόσβαση σε κάθε είδους Δημόσιο έγγραφο (δείτε εδώ)
Όλα όσα ζητούνται στη λίστα , υπάρχουν αλλά δεν είναι εύκολα προσβάσιμα (για πρακτικούς τεχνικά λόγους ή εξαιτίας αποσαθρωμένης διαστολής της ερμηνείας ή της εφαρμογής των νόμων)
Η δυνατότητα (και το δικαίωμα) επεξεργασίας σηκώνει πολύ συζήτηση ή ελάχιστη κοινή νοημοσύνη
Και η αγγλία μη θαρρείτε πως έκανε τίποτα σπουδαίο. Τρόπο ψάχνει για να τρέξει το θέμα, διότι η δυσκολία είναι στο How to permit
[..έτσι... επειδή μας το πλασάρετε ως παράδειγμα προς μίμηση]
Το παραμύθι του editing αφήστε το. Είναι ή γελοίο ή επικίνδυνο..
Ή θα αναδημοσιεύουμε part of the information με link σε ολόκληρη τη πηγή, ή ..τίποτα
Κατά τα άλλα ο Διάλογος για τα Δημόσια Δεδομένα Δικά μας Δεδομένα, περνά από request permission ..από τον owner του wiki
[Δε μπορεί δηλαδή ο καθένας να παρακολουθήσει "ελεύθερα" τη συζήτηση]
Υ.Φ.
5Δ από μένα..για να με θυμάστε ή για να μη με ξεχάσετε
____________________________
Μετά το σχόλιο του Ν.Δρανδάκη στην ανάρτηση του Dealsend "Η Πεντάμορφη και το Τέρας",
"deal, μετάνιωσα αμέσως μετά τα πρώτα σχόλια που έκανα στο μπλογκ της ντίβας. Και μετανιώνω ακόμα πιο ασχημα όταν βλέπω να συνεχίζεται ένα θέμα ηλίθιο με άρθρα όπως το δικό σου.
Εννοείται ότι συμφωνώ με τα περισσότερα από όσα λές, αλλά το μείζον είναι να μην ασχολούμαστε με μαλακίες. Για το θέμα της καμπάνιας, επειδή η εκπροσώπηση σε τέτοιες περιπτώσεις δεν γίνεται με rotation (αυτά είναι ασόβαρα πράγματα) θα ρωτήσω τους συμμετέχοντες στο wiki αν θέλει κάποιος άλος να εκπροσωπεί την κινηση δημόσια να μοιράσω στους δημοσιογράφους το τηλέφωνό του και να απουρθώ.
Για τη Μπέττυ τσακαρέστου, δεν ξέρω γιατί έχω φτάσει στο σημείο να απολογούμαι για τους ανθρώπους που έχω πιλέξει να συνεργάζομαι και να με βοηθούν με τι γνώσεις τους σε όσα κάνω.
Σε κάθε περίπτωση, όπως αυτή είναι ανύπαρκτη δικτυσκά έτσι κι εγώ μέχρι τώρα ήμουν ανύπαρκτος πανεπιστημιακά. Όπως αυτή έκρινε ότι μπορώ να τη βοηθήσω να εισάγει το μάθημα των social media στη σχολή της (χωρίς να έχω διδακτορικά) έτσι κι εγώ της ζητώ να συμμετέχει στις διαδικτυακές μου πρωτοβουλίες βοηθώντας με με τι γνώσεις και την απίστευτα ορθή κρίση της για χιλιάδες πράγματα.
Στην καμπάνια επίσης προσθέτει το επιστημονικό της κύρος, κάτι που απαιτούν οι δημοσιογράφοι όταν μας καλούν να μιλήσουμε για αυτήν.
Η μιζέρια εκ μέρους μου τελειώνει, δεν ασχολούμαι με τα κόμπλεξ της οποιαδήποτε ντίβας."
Σε εμένα προσωπικά δεν έχουν μείνει άλλες απορίες και ο προβληματισμός για αρκετά από τα κίνητρα της πρωτοβουλίας 4Δ, έλαβε τέλος.
Labels: Burlesk, How not to, Knowledge, News, Web
Τρίτη
Athens Voice... Grow up
Τρίτη[Αναγκαία Επισήμανση:
Δεν είμαι κακός άνθρωπος.
Είμαι άνθρωπος του web.
ΜΗ ΜΕ ΠΑΙΔΕΥΕΤΕ]
Δεν είμαι κακός άνθρωπος.
Είμαι άνθρωπος του web.
ΜΗ ΜΕ ΠΑΙΔΕΥΕΤΕ]
Βρέθηκα στην Athens Voice.
Αυτό που ακολούθησε ήταν συγκλονιστικό για όποιον με γνωρίζει καλά.
Θέλησα να σχολιάσω σε post άλλου.
Πόρτα 1η
Κανένα πρόβλημα. Να γίνω (και εδώ) μέλος. Τι 400 register..τι 401!
Ψάχνω να βρω το link στην άνωθεν φράση το κακόμοιρο Thinking Avatar...
Τίποτα.
Νεκρή Φύση..all over the phrase..
Ο Human όμως έδωσε το tip.
Look επάνω ....
..Το πάτησα κύριε Πρόεδρε (πριν τους πατήσω κάτω σα σκουλήκια)
Ε, δεν είμαι Μέλος βέβαια (δε με βοηθήσατε μέχρι τώρα βλέπετε..αλλά οπωσδήποτε θέλω, αλλιώς δεν θα είχα αντέξει τόσα λεπτά να παραπατώ με πυξίδα τα νυχάκια μου για να βρω την φόρμα εγγραφής..)
Πόρτα 2η
Τι είναι όλο αυτό;!!!!
Έχει κι άλλο;!!!!!!!!!
Όποιος πιστεύει οτι συμπλήρωσα έστω και ένα πλαίσιο, να το δηλώσει για να του στείλω..κάτι με φιόγκο.
Υ.Φ.
Εξακολουθώ να επιμένω.
Δεν είμαι κακός άνθρωπος.
Είμαι άνθρωπος του web.
ΜΗ ΜΕ ΠΑΙΔΕΥΕΤΕ
Εξακολουθώ να επιμένω.
Δεν είμαι κακός άνθρωπος.
Είμαι άνθρωπος του web.
ΜΗ ΜΕ ΠΑΙΔΕΥΕΤΕ
[Να τους χαίρεστε αυτούς που πληρώνετε. Η μια διαφήμιση επάνω στην άλλη. Άααααλλα κόλπα]
e-diva προειδοποιεί:
Θα ξαναπεράσω σε μια εβδομάδα
Κατά τα άλλα...
Ευτυχής για τη γνωριμία
[είπε κάποτε μία κυρία στον Όσκαρ Ουάιλντ κι εκείνος απάντησε: -Μη βιάζεστε ..]
Labels: Press, Web 21 Τόλμησαν
Κυριακή
Μαθήτρια..κατά συρροήν
Κυριακή
Σήμερα είχα την πρώτη ΟΣΣ (συνάντηση σημαίνει αυτό) στο Μεταπτυχιακό μου.
Τα είχαμε πει και πέρυσι αυτά (τα είχα γράψει και στο ακατανόμαστο με τον γνωστό «αβρό» μου τρόπο).
Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
Μεταπτυχιακή Εξειδίκευση στα Πληροφοριακά Συστήματα
Πέντε χρόνια κυνηγούσα το μεταπτυχιακό αλλά δεν με αποκάλυπταν ποτέ τα αποτελέσματα της κλήρωσης.
[Μα…Δικαίωμα στην δια βίου μάθηση και εξειδίκευση με κλήρωση;]
Τελικά ο Θεός έκλεισε όλες τις πόρτες και αποφάσισε να ανοίξει ένα παράθυρο.
Ας κάνουμε ένα γρήγορο forward τώρα.
Πλήρωσα μεν, εγκατέλειψα τις σπουδές μου πέρυσι, δε. Όσοι με επισκέπτεστε πάνω από χρόνο θα θυμόσαστε πώς «χτυπιόμουν» επειδή δεν καταλάβαινα…επιτρέψτε μου να πω ..Χριστό.
Είναι να μην πεισμώσω όμως εγώ
κι έτσι,
Μάζεψα τα κομμάτια μου (και τα χρήματα), πλήρωσα ξανά την πρώτη ΘΕ , έστρωσα την αφεντιά μου στο γραφείο ανάμεσα σε pc, debuggers, pdf , βιβλία και σημειώσεις, ξόδεψα όλο το καλοκαίρι μου προσπαθώντας να βάλω τάξη Cτην παραληρηματική ενίοτε νοημοσύνη μου ..
Και σήμερα «χτύπησα» δυναμικά …
Yeap…έλυσα πολλές απορίες στα φετινά «πρωτάκια» (ανάμεσα τους πάντως υπάρχουν άτομα που πολλοί τεχνο-γκουρού θα κοκκίνιζαν μπροστά στο βιογραφικό τους) και ναι..το παραδέχομαι…
Καθόλου σεμνά και ταπεινά δεν ψιθύρισα κάποια στιγμή πως έχω λύσει ήδη την πρώτη εργασία.
[σωστή είναι..τρέχει δηλαδή χωρίς ..βιαιοπραγίες]
Πάμε μπροστά
Και πάμε δυναμικά
Καλή μου Νέα Αρχή
[Wish me luck, εννοώ:-]
Τα είχαμε πει και πέρυσι αυτά (τα είχα γράψει και στο ακατανόμαστο με τον γνωστό «αβρό» μου τρόπο).
Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
Μεταπτυχιακή Εξειδίκευση στα Πληροφοριακά Συστήματα
Πέντε χρόνια κυνηγούσα το μεταπτυχιακό αλλά δεν με αποκάλυπταν ποτέ τα αποτελέσματα της κλήρωσης.
[Μα…Δικαίωμα στην δια βίου μάθηση και εξειδίκευση με κλήρωση;]
Τελικά ο Θεός έκλεισε όλες τις πόρτες και αποφάσισε να ανοίξει ένα παράθυρο.
Ας κάνουμε ένα γρήγορο forward τώρα.
Πλήρωσα μεν, εγκατέλειψα τις σπουδές μου πέρυσι, δε. Όσοι με επισκέπτεστε πάνω από χρόνο θα θυμόσαστε πώς «χτυπιόμουν» επειδή δεν καταλάβαινα…επιτρέψτε μου να πω ..Χριστό.
Είναι να μην πεισμώσω όμως εγώ
κι έτσι,
Μάζεψα τα κομμάτια μου (και τα χρήματα), πλήρωσα ξανά την πρώτη ΘΕ , έστρωσα την αφεντιά μου στο γραφείο ανάμεσα σε pc, debuggers, pdf , βιβλία και σημειώσεις, ξόδεψα όλο το καλοκαίρι μου προσπαθώντας να βάλω τάξη Cτην παραληρηματική ενίοτε νοημοσύνη μου ..
Και σήμερα «χτύπησα» δυναμικά …
Yeap…έλυσα πολλές απορίες στα φετινά «πρωτάκια» (ανάμεσα τους πάντως υπάρχουν άτομα που πολλοί τεχνο-γκουρού θα κοκκίνιζαν μπροστά στο βιογραφικό τους) και ναι..το παραδέχομαι…
Καθόλου σεμνά και ταπεινά δεν ψιθύρισα κάποια στιγμή πως έχω λύσει ήδη την πρώτη εργασία.
[σωστή είναι..τρέχει δηλαδή χωρίς ..βιαιοπραγίες]
Πάμε μπροστά
Και πάμε δυναμικά
Καλή μου Νέα Αρχή
[Wish me luck, εννοώ:-]
Labels: Education, Knowledge, Obsessions, Personal, Remember, Tech 43 Τόλμησαν
Παρασκευή
Το τελευταίο μου antiram
Παρασκευή[Εμπνευσμένο από όλους εσάς... και το τελευταίο antiram της σατανικής Ε.Β.]
Τίτλος
iP-ειραματίσου
[Αποστολή πρώτης δέσμης σωματιδίων προς σύγκρουση: Να θυμάστε πως ο κόσμος του δικτύου περιμένει το επόμενο βήμα.]
[Αποστολή δεύτερης δέσμης σωματιδίων προς σύγκρουση: Κι αν δυσκολεύεστε να το θυμάστε, θα φροντίσω εγώ να μη το ξεχάσετε ποτέ]
Σωματίδιο e δέσμης Α: Έτοιμοι να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο;!
Σωματίδιο r δέσμης Β: Έτοιμοι!
Σωματίδιο e δέσμης Α: Σιγά, μη σκοντάψετε…
Η σκοτεινή ενέργεια ως αντίθετη της βαρύτητας φάνηκε από το πορτοκαλίζων εξώφυλλο της «συννεφούπολης», πειραματικό project πιθανότατα του πεντάχρονου ανιψιού μου την πρώτη ημέρα φοίτησης του..στα προνήπια. Δυστυχώς δεν μου επιβεβαίωσε ο ίδιος τίποτα, ακόμα και όταν του υποσχέθηκα εικοσιπέντε γαλακτοφέτες για να παραδεχτεί πως είχε σχεδιάσει και το λογότυπο της νέας εταιρείας. Φευ. Τα παιδιά παίζει, τηρώντας σιγή..νηπίων.
Έτσι άρχισαν οι φόβοι για την δημιουργία μιας τεράστιας μαύρης τρύπας και ένας μυϊκός πανικός άρχισε να πάλει τα δάχτυλα λίγο πριν την επιχείρηση «ανάγνωση Ram».
«- θα αγοράσω αυτές τις 20 πόζες- α μόνο χαρτί- παρακαλώ;- μόνο εκτυπωμένες τις πουλάω- τον σιχτιρίζεις ή δεν τον σιχτιρίζεις;»
Σωματίδιο e δέσμης Α στο 13ο χλμ: Δεν τον σιχτιρίζεις αγαπητέ διότι η ιερότητα της τέχνης αποκαλύπτεται μεγαλοπρεπώς μόνο στην δυνατότητα αναπαράστασης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χιλιάδες άνθρωποι με «υπολογιστές, βιντεοπροβολείς, παλμ, ιντερνετ και ό,τι άλλο» πληρώνουν για να διαβάζουν τυπωμένο το Ram.
Σωματίδιο a δέσμης Β: Μα, αυτός είναι τελικά και ο λόγος που γίνεται το πείραμα στο CERN! Όλοι θέλουν να μας εξερευνήσουν για να μας δουν τυπωμένους!
Σωματίδιο d δέσμης Α: Πολύ σωστά. Με εσένα δε θα συγκρουστώ σήμερα. Προχώρα!
Επικαιρότητα: Επιτέλους το iPhone 3G στην Ελλάδα
«..δεν υπάρχει ελληνικό μενού…δεν είναι δυνατή η εισαγωγή ελληνικών χαρακτήρων…δεν διαθέτει ελληνικούς χάρτες…υπάρχουν προβλήματα με το Bluetooth και εφαρμογές τρίτων..»
Σωματίδιο a δέσμης Α λίγο πριν το 27ο χλμ: Δέσμη Α! Παρουσιάστε!
Δέσμη Α: Άπαντες παρόντες, aφεντικό!
Σωματίδιο a δέσμης Α: Ας ξεκαρδιστούμε ελεύθερα. Και μιας και όλοι ξέρουμε καλά πως το μποζόνιο του Χιγκς θα λάμψει δια της απουσίας του, προτείνω τιμής ένεκεν να ονομάσουμε το iPhone ως «το αναθεματισμένο τηλέφωνο»
....(χειροκροτήματα, αλαλαγμοί κι ένα μικρό bang μιας τσιχλόφουσκας)
Μετά το πέρας του πειράματος
Μποζόνιο του Χιγκς: Έλα Χόκινγκ; Όλα σύμφωνα με το πλάνο, φίλε.
Χόκινγκ: Και να φανταστείς πως θα μου στοίχιζες μόνο 100 δολάρια.
Μποζόνιο του Χιγκς: Ναι αλλά εγώ προσπαθώντας να ξεφύγω από τους επιστημονικούς παπαράτσι γλίτωσα την ανάγνωση της ζωής του Clark.
Χόκινγκ: Μεταξύ μας, ούτε εγώ το διάβασα. Διάβασα όμως πως « οι κύριοι υπαίτιοι της ανεπάρκειας των εκπαιδευτικών μας συστημάτων είναι η καλπάζουσα τεχνολογία»
Μποζόνιο του Χιγκς: Τέτοια διαβάζω και κρύβομαι…
Βουτσκόγλου Ειρήνη
Μερικές αναγκαίες επισημάνσεις:
-Το κείμενο για ευνόητους λόγους δεν είναι ολόκληρο.
- Το κείμενο γράφηκε την τρίτη ημέρα του πένθους μου.
- Ό,τι και αν δείχνω και ό,τι και αν γράφω, δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα τον χαμό του πατέρα μου.
- Αυτός είναι και ο λόγος που διακόπτω για λίγο ή για πολύ την συνεργασία με το λατρεμένο μου "ακατανόμαστο" στο οποίο προκάλεσα τόσες πολλές ανακοπές (και μία άδικη, άσκοπη και παρορμητική σαφώς παραίτηση) από τον Απρίλη του 2001.
-Επί τη ευκαιρία - αν και δεν ήθελα να ανοίξω διάλογο επί του θέματος- θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για τα 53 συλλυπητήρια e-mail που έλαβα.
Τίτλος
iP-ειραματίσου
[Αποστολή πρώτης δέσμης σωματιδίων προς σύγκρουση: Να θυμάστε πως ο κόσμος του δικτύου περιμένει το επόμενο βήμα.]
[Αποστολή δεύτερης δέσμης σωματιδίων προς σύγκρουση: Κι αν δυσκολεύεστε να το θυμάστε, θα φροντίσω εγώ να μη το ξεχάσετε ποτέ]
Σωματίδιο e δέσμης Α: Έτοιμοι να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο;!
Σωματίδιο r δέσμης Β: Έτοιμοι!
Σωματίδιο e δέσμης Α: Σιγά, μη σκοντάψετε…
Η σκοτεινή ενέργεια ως αντίθετη της βαρύτητας φάνηκε από το πορτοκαλίζων εξώφυλλο της «συννεφούπολης», πειραματικό project πιθανότατα του πεντάχρονου ανιψιού μου την πρώτη ημέρα φοίτησης του..στα προνήπια. Δυστυχώς δεν μου επιβεβαίωσε ο ίδιος τίποτα, ακόμα και όταν του υποσχέθηκα εικοσιπέντε γαλακτοφέτες για να παραδεχτεί πως είχε σχεδιάσει και το λογότυπο της νέας εταιρείας. Φευ. Τα παιδιά παίζει, τηρώντας σιγή..νηπίων.
Έτσι άρχισαν οι φόβοι για την δημιουργία μιας τεράστιας μαύρης τρύπας και ένας μυϊκός πανικός άρχισε να πάλει τα δάχτυλα λίγο πριν την επιχείρηση «ανάγνωση Ram».
«- θα αγοράσω αυτές τις 20 πόζες- α μόνο χαρτί- παρακαλώ;- μόνο εκτυπωμένες τις πουλάω- τον σιχτιρίζεις ή δεν τον σιχτιρίζεις;»
Σωματίδιο e δέσμης Α στο 13ο χλμ: Δεν τον σιχτιρίζεις αγαπητέ διότι η ιερότητα της τέχνης αποκαλύπτεται μεγαλοπρεπώς μόνο στην δυνατότητα αναπαράστασης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χιλιάδες άνθρωποι με «υπολογιστές, βιντεοπροβολείς, παλμ, ιντερνετ και ό,τι άλλο» πληρώνουν για να διαβάζουν τυπωμένο το Ram.
Σωματίδιο a δέσμης Β: Μα, αυτός είναι τελικά και ο λόγος που γίνεται το πείραμα στο CERN! Όλοι θέλουν να μας εξερευνήσουν για να μας δουν τυπωμένους!
Σωματίδιο d δέσμης Α: Πολύ σωστά. Με εσένα δε θα συγκρουστώ σήμερα. Προχώρα!
Επικαιρότητα: Επιτέλους το iPhone 3G στην Ελλάδα
«..δεν υπάρχει ελληνικό μενού…δεν είναι δυνατή η εισαγωγή ελληνικών χαρακτήρων…δεν διαθέτει ελληνικούς χάρτες…υπάρχουν προβλήματα με το Bluetooth και εφαρμογές τρίτων..»
Σωματίδιο a δέσμης Α λίγο πριν το 27ο χλμ: Δέσμη Α! Παρουσιάστε!
Δέσμη Α: Άπαντες παρόντες, aφεντικό!
Σωματίδιο a δέσμης Α: Ας ξεκαρδιστούμε ελεύθερα. Και μιας και όλοι ξέρουμε καλά πως το μποζόνιο του Χιγκς θα λάμψει δια της απουσίας του, προτείνω τιμής ένεκεν να ονομάσουμε το iPhone ως «το αναθεματισμένο τηλέφωνο»
....(χειροκροτήματα, αλαλαγμοί κι ένα μικρό bang μιας τσιχλόφουσκας)
Μετά το πέρας του πειράματος
Μποζόνιο του Χιγκς: Έλα Χόκινγκ; Όλα σύμφωνα με το πλάνο, φίλε.
Χόκινγκ: Και να φανταστείς πως θα μου στοίχιζες μόνο 100 δολάρια.
Μποζόνιο του Χιγκς: Ναι αλλά εγώ προσπαθώντας να ξεφύγω από τους επιστημονικούς παπαράτσι γλίτωσα την ανάγνωση της ζωής του Clark.
Χόκινγκ: Μεταξύ μας, ούτε εγώ το διάβασα. Διάβασα όμως πως « οι κύριοι υπαίτιοι της ανεπάρκειας των εκπαιδευτικών μας συστημάτων είναι η καλπάζουσα τεχνολογία»
Μποζόνιο του Χιγκς: Τέτοια διαβάζω και κρύβομαι…
Βουτσκόγλου Ειρήνη
Μερικές αναγκαίες επισημάνσεις:
-Το κείμενο για ευνόητους λόγους δεν είναι ολόκληρο.
- Το κείμενο γράφηκε την τρίτη ημέρα του πένθους μου.
- Ό,τι και αν δείχνω και ό,τι και αν γράφω, δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα τον χαμό του πατέρα μου.
- Αυτός είναι και ο λόγος που διακόπτω για λίγο ή για πολύ την συνεργασία με το λατρεμένο μου "ακατανόμαστο" στο οποίο προκάλεσα τόσες πολλές ανακοπές (και μία άδικη, άσκοπη και παρορμητική σαφώς παραίτηση) από τον Απρίλη του 2001.
-Επί τη ευκαιρία - αν και δεν ήθελα να ανοίξω διάλογο επί του θέματος- θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για τα 53 συλλυπητήρια e-mail που έλαβα.
Labels: Humans, MyWork, Obsessions, Remember 26 Τόλμησαν
Τετάρτη
Protect blog’s right to anarchy
Τετάρτη
Δεν υποχρεούμαι από καμία ανθρώπινη αξία και καμία κοινωνική τάση να “προσαγάγω” το ιστολόγιο μου σε οποιουδήποτε είδους οργάνωση με οποιοδήποτε πολιτικό , ή κοινωνικό σκοπό, ούτε να αναλώνω τον ελεύθερο χρόνο μου, στον οποίο αντιστοιχεί η «άτακτη» επιλογή θεμάτων, στα καυτά θέματα της εθνικής ..αιωνιότητας.
Τούτο δεν αποτελεί ούτε συντεταγμένη νοητικής υστέρησης, ούτε δείγμα μειωμένης ευαισθητοποίησης, ούτε έλλειμμα μορφωτικής υπόστασης αλλά ούτε βέβαια και ένδειξη πολιτικής αδιαφορίας.
Τούτο, κύριοι, αποτελεί το αναφαίρετο δικαίωμα μου στην αναρχία της ελεύθερης ηλεκτρονικής δημοσίευσης κειμένων των πολιτών.
[Αφιερωμένο σε όσους συνάντησα σε έναν κομεντοχώρο ,σχεδόν να πνέουν τα μένεα , επειδή οι περισσότεροι ιστολόγοι δεν επιθυμούν να «οργανωθούν» δημιουργώντας ένα συσπειρωμένο μέτωπο – όλοι εξουσίες ονειρεύονται- απέναντι στα προβλήματα της χώρας, αλλά ασχολούνται με ελαφρά θέματα παρα-λογοτεχνίας.]
Για τα προβλήματα της χώρας (όπως και τα δικά μου) μάχομαι στη συμβατική μου ζωή με πείσμα και σταθερότητα ανακαλύπτοντας και προάγοντας κατά περίσταση και "δημιουργική συνείδηση" , τρόπους αντιμετώπισης.
Εδώ,
μου επιβάλω την ηδονή να ενδιαφέρομαι πρωτίστως για ό,τι εγώ επιλέγω και όχι για ό,τι οι άλλοι επιλέγουν να με κατατρέχει.
Εκ μέρους όλων των ιστολόγων προσωπικών ιστολογίων
Κι όποιος δυσανασχετεί με την εκπροσώπηση
Να κάνει απεργία
Υ.Φ. Καλό Μήνα και ..να μου ζήσει η ανιψιά:-) Πρωθυπουργό θα την κάνω (lol)
Τούτο δεν αποτελεί ούτε συντεταγμένη νοητικής υστέρησης, ούτε δείγμα μειωμένης ευαισθητοποίησης, ούτε έλλειμμα μορφωτικής υπόστασης αλλά ούτε βέβαια και ένδειξη πολιτικής αδιαφορίας.
Τούτο, κύριοι, αποτελεί το αναφαίρετο δικαίωμα μου στην αναρχία της ελεύθερης ηλεκτρονικής δημοσίευσης κειμένων των πολιτών.
[Αφιερωμένο σε όσους συνάντησα σε έναν κομεντοχώρο ,σχεδόν να πνέουν τα μένεα , επειδή οι περισσότεροι ιστολόγοι δεν επιθυμούν να «οργανωθούν» δημιουργώντας ένα συσπειρωμένο μέτωπο – όλοι εξουσίες ονειρεύονται- απέναντι στα προβλήματα της χώρας, αλλά ασχολούνται με ελαφρά θέματα παρα-λογοτεχνίας.]
Για τα προβλήματα της χώρας (όπως και τα δικά μου) μάχομαι στη συμβατική μου ζωή με πείσμα και σταθερότητα ανακαλύπτοντας και προάγοντας κατά περίσταση και "δημιουργική συνείδηση" , τρόπους αντιμετώπισης.
Εδώ,
μου επιβάλω την ηδονή να ενδιαφέρομαι πρωτίστως για ό,τι εγώ επιλέγω και όχι για ό,τι οι άλλοι επιλέγουν να με κατατρέχει.
Εκ μέρους όλων των ιστολόγων προσωπικών ιστολογίων
Κι όποιος δυσανασχετεί με την εκπροσώπηση
Να κάνει απεργία
Υ.Φ. Καλό Μήνα και ..να μου ζήσει η ανιψιά:-) Πρωθυπουργό θα την κάνω (lol)
Labels: Blogging, Web 45 Τόλμησαν
Any complex anyone?
Επειδή μάλλον παρα-φορτωθήκαμε αυτές τις μέρες αναλύσεις, τουριστικά χρονικά, πολιτικούς υποψιασμούς (...) καθώς επίσης και διάφορες διαδικτυακές αναφορές και ονειρώξεις, σκέφτηκα να κάνω μία προσπάθεια να ανασκαλέψω το ενδιαφέρον που δείχνετε (δείχνουμε) όταν πρόκειται να κατηγορήσουμε τους άλλους (ημείς είμαστε πάντα αθώοι αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να ποστάρουμε, ας το παραδεχτούμε).
Το παρόν ποστ μάλιστα είναι το τελευταίο αυτής της εβδομάδας (ποιος ανακουφίστηκε;!) εφόσον το επόμενο έχει προγραμματιστεί ήδη να αναρτηθεί πανηγυρικά στις 29/9 με εκπλήξεις οι οποίες θα συνταράξουν τον έντυπο και ηλεκτρονικό κόσμο (...).
[Πάντως όσοι δείτε περίεργα όνειρα αυτές τις ημέρες, να τα πιστέψετε]
Συνήθη αντρικά «κολλήματα»
Αγαπημένο μου αόρατο ημερολόγιο
1. Η δασκάλα στο σχολείο δε με χώνευε καθόλου (θα έφταιγαν τα ρούχα που μου φορούσε η μαμά διότι καλά το ριγέ παντελόνι με το καρώ πουκάμισο αλλά..και φανελάκι;!). Τώρα βλέπω όλες τις γυναίκες με άποψη, έτοιμες να με σηκώσουν στον πίνακα ενώ εγώ θα φαγουρίζομαι από το φανελάκι προσπαθώντας να θυμηθώ τι χρώμα κάλτσες φόρεσα το πρωί.
2. Η μαμά όταν ήμουν δέκα χρονών με έπαιρνε μαζί με τις φίλες της σε όλες τις συναυλίες του Θεοδωράκη και του Ξαρχάκου. Πλέον, κάθε φορά που μια γυναίκα μου προτείνει να πάμε κάπου "διαφορετικά" καταλαβαίνω πως πρέπει να νηστέψω σαράντα μέρες , να στέλνω sms όλες αυτές τις μέρες μη μπορώντας να αποφασίσω τι απάντηση να δώσω και να αναρωτιέμαι μήπως είμαι gay.
3. Στον στρατό , ο λοχαγός επίσης δε με χώνευε γιατί ήμουν ήσυχος και ντροπαλός (εντάξει, ίσως είχε μαθευτεί και το βύσμα που είχα). Τώρα βγάζω τα απωθημένα μου στον υφιστάμενο μου ο οποίος έχει (ενδιαφέρουσα) ζωή κι έτσι δεν αγχώνεται με τις δικές μου επαγγελματικές φουρτούνες (επίσης φοβάμαι πως πιθανότερο είναι να χάσω εγώ τη θέση μου παρά αυτός τη δική.. μου).
4. Στο σπίτι ήμασταν πάντα πολύ δεμένοι. Συζητούσαμε όλα τα θέματα και οι γονείς έπαιρναν τις καλύτερες ,για όλους, αποφάσεις. Τώρα που μεγάλωσα εξακολουθώ να είμαι δημοκρατικός. Δε λαμβάνω καμία απόφαση εάν δεν τους ακούσω όλους , μαζί με τα χειροκροτήματα (πάντα η μαμά έλεγε «μα πώς το σκέφτηκες αυτό παιδάκι μου; μπράβο!») και αν δε ρωτήσω τους γονείς μου , τι να αποφασίσω.
5. Οι γονείς μου ήταν φτωχοί άνθρωποι αλλά εγώ σπούδασα, πάλεψα (εντάξει, έγλειψα μερικούς) κι έφτασα να έχω μία πολύ καλή θέση. Στις επαγγελματικές επαφές με το αφεντικό μου φροντίζω να είμαι συνετός και ειλικρινής. Λέω πάντα «ναι» (γιατί να πω όχι; Πιθανότατα θα αλλάξει αυτός γνώμη στην πορεία της ημέρας κι έτσι πάλι «ναι» θα πω για να του επιβεβαιώσω πόσο έξυπνος είναι), «μην ανησυχείς, άστο πάνω μου» (οπότε αυτός θα με αφήσει στην ησυχία μου κι εγώ θα κάνω τη δουλειά όπως με βολεύει), «μα ήταν αδύνατο να είχαμε κάνει κάτι διαφορετικό» (σε περίπτωση που ανακαλύψει πως έκανα «πατάτα» αλλά τότε θα του θυμίσω κάποιες δικές του «πατάτες» που γλιτώσαμε , θα χτυπήσει κάποιο τηλέφωνο και θα "την κοπανήσω" ανενόχλητος και αγνός ωσάν λευκή περιστερά)
6. Ατυχήσας κι εγώ. Η πρώην σύζυγος μου ζηλιάρα. Δεν με καταλάβαινε. Δεν με πρόσεχε τις τρεις ώρες/ ημέρα που ήμουν παρών και της μιλούσα για όλα όσα με απασχολούν, ενώ εγώ πάντα την άκουγα ..έστω την ώρα που κοιμόμουν. Πολύ κρεβατομουρμούρα! Η νυν σύντροφος μου είναι μία αγία. Δεν είναι βέβαια πολύ μορφωμένη (ή, είναι βέβαια φοβερά πολυάσχολη) , ίσως για αυτό το λόγο σπάνια την ακούω να μιλάει, αλλά είναι εξαιρετική! (παρατηρείται σε επανάληψη αναστροφή του φαινόμενου 5.)
7. Έχω ένα παιδί από τον πρώτο μου γάμο. Είναι το δημιούργημα της ζωής μου. Με έχει εξυπηρετήσει άπειρες φορές όταν η λίστα με τις δικαιολογίες έχει «τρέξει» ήδη δυο φορές. «Θα είμαι με το παιδί το Σαββατοκύριακο. Θα πάμε στο τσίρκο» και "καθάρισα". Κι ο μπαμπάς το έλεγε αυτό. Το θυμάμαι σαν χτες. Τσίρκο δεν είχε έρθει ποτέ στην πόλη αλλά στην βαρετή θεία Ευλαμπία της μαμάς δεν πηγαίναμε ποτέ.
8. Η μαμά ήταν κοκέτα. Αλλά και τα κοριτσάκια στην οικογένεια, πάντα είχαν πιο ωραία ρούχα και όλοι τα κανάκευαν πιο πολύ μόλις έβλεπαν καμιά κορδέλα ή κανένα στρας. Τώρα που μεγάλωσα, πάλι όλο για τα κορίτσια μιλούν στο σπίτι λες και μόνος μου είμαι ανεπαρκής, αλλά κι εγώ ξεθυμαίνω τις απόκριες που ντύνομαι γυναίκα. Δεν ξέρω γιατί αλλά όλοι στην παρέα την ίδια ιδέα, έχουμε. Κι όταν κάναμε τηλεφωνικές φάρσες στη σχολή, πάντα γυναικεία θέλαμε να μιλάμε. "Το πρωταρχικό δομικό στοιχείο χιούμορ ενός άντρα είναι συνώνυμο της μεταμόρφωσης του σε γυναίκα. Έτσι ξορκίζει το "κακό" " ,μου είπε μια ντίβα αλλά πολύ μπερδεμένο μου φάνηκε και την έστειλα σπίτι της πριν έρθει αυτή στο δικό μου και δεν ξανα-ασχοληθεί κανείς μαζί μου.
9. "Το ποδόσφαιρο, η πολιτική και τα "μαστοριλίκια" είναι αντρικές δουλειές" έλεγε ο παππούς μου στο μπαμπά μου κι η μαμά συμφωνούσε γιατί καθόλου δεν ήθελε να μπλεχτεί με τις παλαβομάρες τους αλλά όταν ήρθε η ώρα, βρέθηκα μπροστά σε μεγάλα διλήμματα. Να γίνω ηλεκτρονικός, στέλεχος, ποδοσφαιριστής ή πολιτικός; Τελικά αποφάσισε η μοίρα για μένα. Έγινα σύζυγος και blogger.
Το παρόν ποστ μάλιστα είναι το τελευταίο αυτής της εβδομάδας (ποιος ανακουφίστηκε;!) εφόσον το επόμενο έχει προγραμματιστεί ήδη να αναρτηθεί πανηγυρικά στις 29/9 με εκπλήξεις οι οποίες θα συνταράξουν τον έντυπο και ηλεκτρονικό κόσμο (...).
[Πάντως όσοι δείτε περίεργα όνειρα αυτές τις ημέρες, να τα πιστέψετε]
Συνήθη αντρικά «κολλήματα»
Αγαπημένο μου αόρατο ημερολόγιο
1. Η δασκάλα στο σχολείο δε με χώνευε καθόλου (θα έφταιγαν τα ρούχα που μου φορούσε η μαμά διότι καλά το ριγέ παντελόνι με το καρώ πουκάμισο αλλά..και φανελάκι;!). Τώρα βλέπω όλες τις γυναίκες με άποψη, έτοιμες να με σηκώσουν στον πίνακα ενώ εγώ θα φαγουρίζομαι από το φανελάκι προσπαθώντας να θυμηθώ τι χρώμα κάλτσες φόρεσα το πρωί.
2. Η μαμά όταν ήμουν δέκα χρονών με έπαιρνε μαζί με τις φίλες της σε όλες τις συναυλίες του Θεοδωράκη και του Ξαρχάκου. Πλέον, κάθε φορά που μια γυναίκα μου προτείνει να πάμε κάπου "διαφορετικά" καταλαβαίνω πως πρέπει να νηστέψω σαράντα μέρες , να στέλνω sms όλες αυτές τις μέρες μη μπορώντας να αποφασίσω τι απάντηση να δώσω και να αναρωτιέμαι μήπως είμαι gay.
3. Στον στρατό , ο λοχαγός επίσης δε με χώνευε γιατί ήμουν ήσυχος και ντροπαλός (εντάξει, ίσως είχε μαθευτεί και το βύσμα που είχα). Τώρα βγάζω τα απωθημένα μου στον υφιστάμενο μου ο οποίος έχει (ενδιαφέρουσα) ζωή κι έτσι δεν αγχώνεται με τις δικές μου επαγγελματικές φουρτούνες (επίσης φοβάμαι πως πιθανότερο είναι να χάσω εγώ τη θέση μου παρά αυτός τη δική.. μου).
4. Στο σπίτι ήμασταν πάντα πολύ δεμένοι. Συζητούσαμε όλα τα θέματα και οι γονείς έπαιρναν τις καλύτερες ,για όλους, αποφάσεις. Τώρα που μεγάλωσα εξακολουθώ να είμαι δημοκρατικός. Δε λαμβάνω καμία απόφαση εάν δεν τους ακούσω όλους , μαζί με τα χειροκροτήματα (πάντα η μαμά έλεγε «μα πώς το σκέφτηκες αυτό παιδάκι μου; μπράβο!») και αν δε ρωτήσω τους γονείς μου , τι να αποφασίσω.
5. Οι γονείς μου ήταν φτωχοί άνθρωποι αλλά εγώ σπούδασα, πάλεψα (εντάξει, έγλειψα μερικούς) κι έφτασα να έχω μία πολύ καλή θέση. Στις επαγγελματικές επαφές με το αφεντικό μου φροντίζω να είμαι συνετός και ειλικρινής. Λέω πάντα «ναι» (γιατί να πω όχι; Πιθανότατα θα αλλάξει αυτός γνώμη στην πορεία της ημέρας κι έτσι πάλι «ναι» θα πω για να του επιβεβαιώσω πόσο έξυπνος είναι), «μην ανησυχείς, άστο πάνω μου» (οπότε αυτός θα με αφήσει στην ησυχία μου κι εγώ θα κάνω τη δουλειά όπως με βολεύει), «μα ήταν αδύνατο να είχαμε κάνει κάτι διαφορετικό» (σε περίπτωση που ανακαλύψει πως έκανα «πατάτα» αλλά τότε θα του θυμίσω κάποιες δικές του «πατάτες» που γλιτώσαμε , θα χτυπήσει κάποιο τηλέφωνο και θα "την κοπανήσω" ανενόχλητος και αγνός ωσάν λευκή περιστερά)
6. Ατυχήσας κι εγώ. Η πρώην σύζυγος μου ζηλιάρα. Δεν με καταλάβαινε. Δεν με πρόσεχε τις τρεις ώρες/ ημέρα που ήμουν παρών και της μιλούσα για όλα όσα με απασχολούν, ενώ εγώ πάντα την άκουγα ..έστω την ώρα που κοιμόμουν. Πολύ κρεβατομουρμούρα! Η νυν σύντροφος μου είναι μία αγία. Δεν είναι βέβαια πολύ μορφωμένη (ή, είναι βέβαια φοβερά πολυάσχολη) , ίσως για αυτό το λόγο σπάνια την ακούω να μιλάει, αλλά είναι εξαιρετική! (παρατηρείται σε επανάληψη αναστροφή του φαινόμενου 5.)
7. Έχω ένα παιδί από τον πρώτο μου γάμο. Είναι το δημιούργημα της ζωής μου. Με έχει εξυπηρετήσει άπειρες φορές όταν η λίστα με τις δικαιολογίες έχει «τρέξει» ήδη δυο φορές. «Θα είμαι με το παιδί το Σαββατοκύριακο. Θα πάμε στο τσίρκο» και "καθάρισα". Κι ο μπαμπάς το έλεγε αυτό. Το θυμάμαι σαν χτες. Τσίρκο δεν είχε έρθει ποτέ στην πόλη αλλά στην βαρετή θεία Ευλαμπία της μαμάς δεν πηγαίναμε ποτέ.
8. Η μαμά ήταν κοκέτα. Αλλά και τα κοριτσάκια στην οικογένεια, πάντα είχαν πιο ωραία ρούχα και όλοι τα κανάκευαν πιο πολύ μόλις έβλεπαν καμιά κορδέλα ή κανένα στρας. Τώρα που μεγάλωσα, πάλι όλο για τα κορίτσια μιλούν στο σπίτι λες και μόνος μου είμαι ανεπαρκής, αλλά κι εγώ ξεθυμαίνω τις απόκριες που ντύνομαι γυναίκα. Δεν ξέρω γιατί αλλά όλοι στην παρέα την ίδια ιδέα, έχουμε. Κι όταν κάναμε τηλεφωνικές φάρσες στη σχολή, πάντα γυναικεία θέλαμε να μιλάμε. "Το πρωταρχικό δομικό στοιχείο χιούμορ ενός άντρα είναι συνώνυμο της μεταμόρφωσης του σε γυναίκα. Έτσι ξορκίζει το "κακό" " ,μου είπε μια ντίβα αλλά πολύ μπερδεμένο μου φάνηκε και την έστειλα σπίτι της πριν έρθει αυτή στο δικό μου και δεν ξανα-ασχοληθεί κανείς μαζί μου.
9. "Το ποδόσφαιρο, η πολιτική και τα "μαστοριλίκια" είναι αντρικές δουλειές" έλεγε ο παππούς μου στο μπαμπά μου κι η μαμά συμφωνούσε γιατί καθόλου δεν ήθελε να μπλεχτεί με τις παλαβομάρες τους αλλά όταν ήρθε η ώρα, βρέθηκα μπροστά σε μεγάλα διλήμματα. Να γίνω ηλεκτρονικός, στέλεχος, ποδοσφαιριστής ή πολιτικός; Τελικά αποφάσισε η μοίρα για μένα. Έγινα σύζυγος και blogger.
Labels: Burlesk, Humans, Men, Weird_Logic 72 Τόλμησαν
Δευτέρα
Στο βάθος...τ-e-πος
ΔευτέραΤώρα τελευταία τριγυρίζω συχνά στη σελίδα της Ναυτεμπορικής. Μου αρέσουν τα μικρά κείμενα (όταν διαβάζω, όχι όταν γράφω, οκ;) και συνήθως εκεί δε συναντώ "σεντόνια", πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Επίσης μου αρέσει η αίσθηση του "καθαρού" και του "τακτοποιημένου"
Μη βιάζεστε. Θα έρθουν και τα "άσχημα"...
Πριν λίγες ημέρες , σε ένα post που είχα αναρτήσει για το CERN είχα προσθέσει link σε κάποιο ενδιαφέρον άρθρο της Ναυτεμπορικής.
Τότε λοιπόν πρόσεξα πως σε μερικά κείμενα , δεν μπορούσα να "μπω" εφόσον χρειαζόταν συνδρομή.
Well...αναμενόμενο, σκέφτηκα και προχώρησα στο επόμενο βήμα: How much?
Μη βιάζεστε. Θα έρθουν και τα "άσχημα"...
Πριν λίγες ημέρες , σε ένα post που είχα αναρτήσει για το CERN είχα προσθέσει link σε κάποιο ενδιαφέρον άρθρο της Ναυτεμπορικής.
Τότε λοιπόν πρόσεξα πως σε μερικά κείμενα , δεν μπορούσα να "μπω" εφόσον χρειαζόταν συνδρομή.
Well...αναμενόμενο, σκέφτηκα και προχώρησα στο επόμενο βήμα: How much?
Δεν θα κρίνω εάν οι τιμές είναι υψηλές ή όχι, έχω όμως να κάνω μία πρόταση εφόσον βλέπω τόσες πολλές επιλογές.
Γιατί να μην υπάρχει μία ειδική προσφορά για bloggers;
Είναι σύνηθες φαινόμενο άλλωστε, να συμπεριλαμβάνουμε στις αναρτήσεις μας, συνδέσμους προς άρθρα ηλεκτρονικών εφημερίδων ή και αποσπάσματα άρθρων.
Why not λοιπόν;
Γιατί να μην υπάρχει μία ειδική προσφορά για bloggers;
Είναι σύνηθες φαινόμενο άλλωστε, να συμπεριλαμβάνουμε στις αναρτήσεις μας, συνδέσμους προς άρθρα ηλεκτρονικών εφημερίδων ή και αποσπάσματα άρθρων.
Why not λοιπόν;
Πιθανοί ενδιαφερόμενοι: εδώ και εδώ
Απολύτως τακτοποιημένο και "πλούσιο" το sitemap (μέγιστη ικανοποίηση η κατηγορία multimedia) , αλλά...πού είναι κρυμμένη η τεχνολογία;-/και πού είναι τα blogs;-/
++
Εδώ και καιρό έχω "βάλει στο μάτι" ένα site. Έχω απειλήσει μάλιστα έναν εκ των εμπλεκομένων πως θα ασχοληθώ μαζί τους και αυτό δεν το εννοεί κανείς ως καλό σημάδι...
MEN24
Ραδιόφωνο, Σπορ, Γυναίκες (υπό ποία έννοια;) , Συνεντεύξεις , Ειδήσεις (εντάξει ..και διαφημίσεις)...
++
Πρόσφατα με επισκέφτηκε ο κύριος Σίμος Κοσμετάτος ως σχολιαστής. Ακολούθησα το link του προφίλ του και βρέθηκα στη σελίδα e-go.gr (τεχνολογία)
Όταν όμως επέλεξα Ειδήσεις, βρέθηκα στο Έθνος online ...
Ένα και το αυτό είναι ή εγώ χάνω κάποιο επεισόδιο;-/
Ένα και το αυτό είναι, τελικά....
"Πλούσιος" χώρος, αλλά παρατηρώ μία αντιαισθητική πολυχρωμία των διαφημιστικών...Προτεινόμενες συνεργασίες: εδώ
++
Μία από τις νέες επισκέψεις μετά σχολιασμού στο ιστολόγιο μου ήταν και το νεοσύστατο blog , goculture.gr, από το οποίο βρέθηκα στο κυρίως site.
Και οφείλω να ομολογήσω πως η επιλογή gc tv ήταν μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις
Προτεινόμενες συνεργασίες: εδώ
-----------------------------------------------------------
Ρητορικά και evil ερωτήματα:
1. Είναι τα blog η ρεσεψιόν των site ή είναι η ιδέα μου;
2. Η διαπίστωση "αν δεν interact, προκοπή δε βλέπεις" είναι επιτέλους πραγματικότητα ή πάλι ονειρεύομαι;
3. Τα παμπάλαια famous (άσπρο πάτο με έμφαση στον πάτο) portal , θυμίζουν κάτι από κουρασμένα παλικάρια ή να μη ρωτώ τα προφανή;
1. Είναι τα blog η ρεσεψιόν των site ή είναι η ιδέα μου;
2. Η διαπίστωση "αν δεν interact, προκοπή δε βλέπεις" είναι επιτέλους πραγματικότητα ή πάλι ονειρεύομαι;
3. Τα παμπάλαια famous (άσπρο πάτο με έμφαση στον πάτο) portal , θυμίζουν κάτι από κουρασμένα παλικάρια ή να μη ρωτώ τα προφανή;
Labels: Blogging, Creativity, Knowledge, Press 29 Τόλμησαν
Παρασκευή
Tech girls. A living myth..
ΠαρασκευήΠαρακολούθησα πριν δύο ημέρες το live stream των girls geek dinners , μετά από πρόσκληση που έλαβα από την Κατερίνα Κωνσταντίνα (χίλια συγνώμη κορίτσι αλλά σκέψου πως στην κατάσταση μου ακόμα και τον Χόκινγκ τον ανέφερα ως Χίγκινς στο "ακατανόμαστο" κι ύστερα έστελνα διορθωτικά mail...) .
Δυστυχώς για λόγους που όλοι γνωρίζετε, δεν μπόρεσα να παρευρεθώ.
Η διαφημιστική υποστήριξη από τη Sony όχι μόνο δεν με ενόχλησε αλλά την εκτίμησα σε σημείο υπέρτατου σεβασμού εφόσον τέτοιου είδους οπτικές απουσιάζουν από τον χώρο των επιχειρήσεων.
Όσο παρακολουθούσα το event είχα αναρτήσει στο ενδιάμεσο sidebar μου το link οπότε με ακολούθησαν δυο- τρεις ακόμα.
Λίγες παρατηρήσεις
1. Ο κύριος Thomas Mylonas με πολύ γοητευτικό τρόπο ομολογουμένως περιέγραψε μία εξωπραγματική της Ελλάδας δυναμική για τους επίδοξους (και φιλόδοξους) επιχειρηματίες αλλά δεν μας έδωσε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό (σε επίπεδο επίτευξης στόχων) που να αφορά γυναίκες – ελλάδα- τεχνολογία- επιχειρηματικότητα.
2. Τα ηρωϊκά μηνύματα “impossible is nothing” & “Life is either a daring adventure, or nothing” ίσως κατορθώνουν έναν αέρα αισιοδοξίας στους γυναικείους εγκεφάλους αλλά δυστυχώς σε όσες βιώνουν επαγγελματικά την πραγματικότητα της πληροφορικής (τεχνολογίας) είναι καθησυχαστικά νανουρίσματα.
3. Η επανάληψη της δήλωσης «ένα ακόμα πάθος μου είναι οι γυναίκες» εμένα προσωπικά με προσέβαλε. Η συμμετοχή σε αυτό το event σαφώς και στηριζόταν στη δυνατότητα γνωριμιών αλλά εσείς κύριε Μυλωνά τι παριστάνατε; Τον πιο τυχερό λαχνό;
4. Η συμμετοχή όχι μόνο (ίσως όχι τόσο) γυναικών που ασχολούνται πέραν του επιπέδου απλής χρήσης με τους υπολογιστές (και λοιπά ακατανόμαστα εργαλεία) αλλά συζύγων όπου η αντρική ενασχόληση με τον χώρο της τεχνολογίας ωθεί στην ανάγκη να κοιτάξουν λίγο περισσότερο την ηλεκτρονική πραγματικότητα, κρίνεται από την αυστηρή diva , τουλάχιστον γελοία. [ Γιατί δεν παρουσιάσατε έναν τρόπο να ανακαλύπτουν τα log των συζύγων τους; Θα ξεσπούσε θύελλα χειροκροτημάτων]
5. Η παρουσίαση των προϊόντων του χορηγού στηρίχτηκε σε μία γλώσσα που θύμιζε περιγραφή των ζαρζαβατικών που μάζεψα πριν λίγες ημέρες από το κτήμα μας. «Εκείνο το πράσινο φυτό δίπλα στο άλλο με τα μυτερά φύλλα που έχει κάτι ρίζες που βγαίνουν έξω, δίπλα στα κόκκινα ντοματάκια – δεν είναι ντοματάκια παιδί μου, είπε η μαμά μου, καυτερές πιπεριές είναι, μη πνίξεις κανέναν..».
Ολίγα statements
1. Το Girls Geek Dinners είναι μία εκπληκτική προσπάθεια. Περιμένω τη συνέχεια.
2. Ασχολήθηκα με την πληροφορική κατόπιν της εξής συνεπαγωγής: 3ο έτος Μαθηματικό Τμήμα ΑΠΘ , Δήλωση επιλογή κατεύθυνσης «Εφαρμοσμένα Μαθηματικά», 24 περίπου μαθήματα γλωσσών προγραμματισμού κλπ (εποχή προ windows) --> 3ο έτος επαγγελματικής ενασχόλησης με τα μαθηματικά, ο Θεός Bill μου χτυπούσε την πόρτα και επιτέλους γύρισα να τον κοιτάξω--> κάθισα πάλι στο θρανίο (εντός οικίας) κι άρχισα να πειΡαματίζομαι, σύμμαχος και σύμβουλος το Ram , απέκτησα chat room, site στον δωρεάν χώρο της forthnet, έμαθα τι στο καλό είναι το ftp , frontpage για αρχή και dreamweaver στη συνέχεια, corel , cool edit etc.--> ανακαλύπτω πως το web διαστέλλεται, διαβάζω με ενθουσιασμό το «ακατανόμαστο», ψάχνω, ρωτώ, μαθαίνω--> ο χρόνος μειώνεται αλλά το πάθος μένει--> παίζω με το linux, το καταστρέφω σε ένα τέταρτο-->ανακαλύπτω τα blog --> τινάζω τη ζωή μου στον αέρα κι έρχομαι στην Αθήνα--> αρχίζω το μεταπτυχιακό μου στα πληροφοριακά συστήματα, το διακόπτω, το ξαναπληρώνω και το αρχίζω πάλι --> ξανά από την αρχή στα θρανία. Στο ενδιάμεσο προσέχω την εμφάνιση μου. Είμαι γυναίκα. Πηγαίνω στο γυμναστήριο, φλερτάρω, ερωτεύομαι. Στην προσωπική μου ζωή όσοι τεχνο-γνώστες με πλησιάζουν είτε αγνοούν είτε δυσκολεύονται να αποδεκτούν την ικανότητα μου να πειραματιστώ όπως και αυτοί, είτε αντιδρούν με γελοίο ανταγωνιστικό τρόπο. Στην επαγγελματική μου ζωή οι αντιδράσεις ποικίλουν. Στο χώρο της εκπαίδευσης οι όποιες γνώσεις και ικανότητες μου εκτιμούνται. Στο χώρο των κειμένων η αντίδραση είναι μεγάλη. Οι τεχνο-γνώστες οι οποίοι προσφάτως ανακάλυψαν το facebook , το twitter , το flock και το cms , νοιώθουν κάποιο δωδεκάποντο να αιωρείται επικίνδυνα πάνω από τα κεφάλια τους. «27 άνθρωποι σε διαβάζουν» μου είπε συνάδερφος του ακατανόμαστου. Χμ..τουλάχιστον αυτοί δεν είναι οι συνάδελφοι των διπλανών γραφείων αγαπητέ:-ρ [Κατά βάθος με λατρεύουν:-]
Δεν εργάζομαι μέσα σε χώρο που να μου δίνει τη δυνατότητα να πειραματίζομαι με gadgets και software. Αγοράζω ό,τι μπορώ μόνη και εξερευνώ κλέβοντας χρόνο από την προσωπική μου ζωή ή τον ύπνο μου, προσπαθώντας να κρατήσω ισορροπίες στο μυαλό και την τσέπη μου.
3. Με ενοχλεί που οι περισσότερες γυναίκες που ασχολούνται ακόμα και από χόμπυ με την τεχνολογία είναι ιδιαίτερα «γεματούλες» ή με άσχημο δέρμα και άγνοια μόδας. Με ενοχλεί που δεν έχω δει ούτε μία συνέντευξη «καθημερινών» γυναικών όπως η Ζωή για παράδειγμα ή η Μαίρη σε ένα έντυπο (μην πυροβολείτε την diva, το ακατανόμαστο δε φιλοξενεί συνεντεύξεις..εκτάκτως προκλήθηκε και συμπεριλήφθηκε αυτή του κυρίου Χατζηδάκη αλλά δε θέλω να συγχυσθώ σήμερα)
4. Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να αντιμετωπίσουν κυνικά την πραγματικότητα μίας γυναίκας, woman’s life is an extreme survival sport. Θεωρώ ντροπή να πληρώσω για να καθαρίσει 55 τμ διαμέρισμα μία άλλη γυναίκα ώστε να έχω εγώ χρόνο να «εργαστώ» πάνω σε ένα PSP3 το οποίο απέκτησα φασούλι το φασούλι. Θεωρώ ντροπή να αποκτήσω «χορηγό» συνοδεύοντας ως κυρία του κυρίου κάποιον earthling (humor me guys) για να γλιτώσω τώρα στα γεράματα (λέμε τώρα) την τέχνη της μαγειρικής. Εγώ θα μαγειρέψω. Κι ύστερα θα πλύνω. Μετά θα γίνω όμορφη. Θα ποστάρω, θα διαβάσω C και δομές δεδομένων, θα δω κάτι καινούργιο στον nikan ή θα προσπαθήσω να καταλάβω τον ενθουσιασμό του Papo, θα το ψάξω κι αν δεχτώ μία αξιόλογη πρόταση θα κλείσω το pc και θα βγω ντυμένη sexy να διασκεδάσω.
[Υπάρχουν πολλές γυναίκες σαν εμένα out there και θέλω να τις συναντήσω. Το Girl Geek Dinners είναι το πρώτο φως που είδα.]
Αυτά
[953 λέξεις και δε σβήνω ούτε μία]
Το παρόν post αφιερώνεται στο μπαμπά μου, ο οποίος εάν διάβαζε το κείμενο θα μου έλεγε «μην προκαλείς παιδί μου» αλλά λίγο πριν φύγω από το σπίτι θα μου ψιθύριζε «κάνε ό,τι νομίζεις»
Δυστυχώς για λόγους που όλοι γνωρίζετε, δεν μπόρεσα να παρευρεθώ.
Η διαφημιστική υποστήριξη από τη Sony όχι μόνο δεν με ενόχλησε αλλά την εκτίμησα σε σημείο υπέρτατου σεβασμού εφόσον τέτοιου είδους οπτικές απουσιάζουν από τον χώρο των επιχειρήσεων.
Όσο παρακολουθούσα το event είχα αναρτήσει στο ενδιάμεσο sidebar μου το link οπότε με ακολούθησαν δυο- τρεις ακόμα.
Λίγες παρατηρήσεις
1. Ο κύριος Thomas Mylonas με πολύ γοητευτικό τρόπο ομολογουμένως περιέγραψε μία εξωπραγματική της Ελλάδας δυναμική για τους επίδοξους (και φιλόδοξους) επιχειρηματίες αλλά δεν μας έδωσε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό (σε επίπεδο επίτευξης στόχων) που να αφορά γυναίκες – ελλάδα- τεχνολογία- επιχειρηματικότητα.
2. Τα ηρωϊκά μηνύματα “impossible is nothing” & “Life is either a daring adventure, or nothing” ίσως κατορθώνουν έναν αέρα αισιοδοξίας στους γυναικείους εγκεφάλους αλλά δυστυχώς σε όσες βιώνουν επαγγελματικά την πραγματικότητα της πληροφορικής (τεχνολογίας) είναι καθησυχαστικά νανουρίσματα.
3. Η επανάληψη της δήλωσης «ένα ακόμα πάθος μου είναι οι γυναίκες» εμένα προσωπικά με προσέβαλε. Η συμμετοχή σε αυτό το event σαφώς και στηριζόταν στη δυνατότητα γνωριμιών αλλά εσείς κύριε Μυλωνά τι παριστάνατε; Τον πιο τυχερό λαχνό;
4. Η συμμετοχή όχι μόνο (ίσως όχι τόσο) γυναικών που ασχολούνται πέραν του επιπέδου απλής χρήσης με τους υπολογιστές (και λοιπά ακατανόμαστα εργαλεία) αλλά συζύγων όπου η αντρική ενασχόληση με τον χώρο της τεχνολογίας ωθεί στην ανάγκη να κοιτάξουν λίγο περισσότερο την ηλεκτρονική πραγματικότητα, κρίνεται από την αυστηρή diva , τουλάχιστον γελοία. [ Γιατί δεν παρουσιάσατε έναν τρόπο να ανακαλύπτουν τα log των συζύγων τους; Θα ξεσπούσε θύελλα χειροκροτημάτων]
5. Η παρουσίαση των προϊόντων του χορηγού στηρίχτηκε σε μία γλώσσα που θύμιζε περιγραφή των ζαρζαβατικών που μάζεψα πριν λίγες ημέρες από το κτήμα μας. «Εκείνο το πράσινο φυτό δίπλα στο άλλο με τα μυτερά φύλλα που έχει κάτι ρίζες που βγαίνουν έξω, δίπλα στα κόκκινα ντοματάκια – δεν είναι ντοματάκια παιδί μου, είπε η μαμά μου, καυτερές πιπεριές είναι, μη πνίξεις κανέναν..».
Ολίγα statements
1. Το Girls Geek Dinners είναι μία εκπληκτική προσπάθεια. Περιμένω τη συνέχεια.
2. Ασχολήθηκα με την πληροφορική κατόπιν της εξής συνεπαγωγής: 3ο έτος Μαθηματικό Τμήμα ΑΠΘ , Δήλωση επιλογή κατεύθυνσης «Εφαρμοσμένα Μαθηματικά», 24 περίπου μαθήματα γλωσσών προγραμματισμού κλπ (εποχή προ windows) --> 3ο έτος επαγγελματικής ενασχόλησης με τα μαθηματικά, ο Θεός Bill μου χτυπούσε την πόρτα και επιτέλους γύρισα να τον κοιτάξω--> κάθισα πάλι στο θρανίο (εντός οικίας) κι άρχισα να πειΡαματίζομαι, σύμμαχος και σύμβουλος το Ram , απέκτησα chat room, site στον δωρεάν χώρο της forthnet, έμαθα τι στο καλό είναι το ftp , frontpage για αρχή και dreamweaver στη συνέχεια, corel , cool edit etc.--> ανακαλύπτω πως το web διαστέλλεται, διαβάζω με ενθουσιασμό το «ακατανόμαστο», ψάχνω, ρωτώ, μαθαίνω--> ο χρόνος μειώνεται αλλά το πάθος μένει--> παίζω με το linux, το καταστρέφω σε ένα τέταρτο-->ανακαλύπτω τα blog --> τινάζω τη ζωή μου στον αέρα κι έρχομαι στην Αθήνα--> αρχίζω το μεταπτυχιακό μου στα πληροφοριακά συστήματα, το διακόπτω, το ξαναπληρώνω και το αρχίζω πάλι --> ξανά από την αρχή στα θρανία. Στο ενδιάμεσο προσέχω την εμφάνιση μου. Είμαι γυναίκα. Πηγαίνω στο γυμναστήριο, φλερτάρω, ερωτεύομαι. Στην προσωπική μου ζωή όσοι τεχνο-γνώστες με πλησιάζουν είτε αγνοούν είτε δυσκολεύονται να αποδεκτούν την ικανότητα μου να πειραματιστώ όπως και αυτοί, είτε αντιδρούν με γελοίο ανταγωνιστικό τρόπο. Στην επαγγελματική μου ζωή οι αντιδράσεις ποικίλουν. Στο χώρο της εκπαίδευσης οι όποιες γνώσεις και ικανότητες μου εκτιμούνται. Στο χώρο των κειμένων η αντίδραση είναι μεγάλη. Οι τεχνο-γνώστες οι οποίοι προσφάτως ανακάλυψαν το facebook , το twitter , το flock και το cms , νοιώθουν κάποιο δωδεκάποντο να αιωρείται επικίνδυνα πάνω από τα κεφάλια τους. «27 άνθρωποι σε διαβάζουν» μου είπε συνάδερφος του ακατανόμαστου. Χμ..τουλάχιστον αυτοί δεν είναι οι συνάδελφοι των διπλανών γραφείων αγαπητέ:-ρ [Κατά βάθος με λατρεύουν:-]
Δεν εργάζομαι μέσα σε χώρο που να μου δίνει τη δυνατότητα να πειραματίζομαι με gadgets και software. Αγοράζω ό,τι μπορώ μόνη και εξερευνώ κλέβοντας χρόνο από την προσωπική μου ζωή ή τον ύπνο μου, προσπαθώντας να κρατήσω ισορροπίες στο μυαλό και την τσέπη μου.
3. Με ενοχλεί που οι περισσότερες γυναίκες που ασχολούνται ακόμα και από χόμπυ με την τεχνολογία είναι ιδιαίτερα «γεματούλες» ή με άσχημο δέρμα και άγνοια μόδας. Με ενοχλεί που δεν έχω δει ούτε μία συνέντευξη «καθημερινών» γυναικών όπως η Ζωή για παράδειγμα ή η Μαίρη σε ένα έντυπο (μην πυροβολείτε την diva, το ακατανόμαστο δε φιλοξενεί συνεντεύξεις..εκτάκτως προκλήθηκε και συμπεριλήφθηκε αυτή του κυρίου Χατζηδάκη αλλά δε θέλω να συγχυσθώ σήμερα)
4. Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να αντιμετωπίσουν κυνικά την πραγματικότητα μίας γυναίκας, woman’s life is an extreme survival sport. Θεωρώ ντροπή να πληρώσω για να καθαρίσει 55 τμ διαμέρισμα μία άλλη γυναίκα ώστε να έχω εγώ χρόνο να «εργαστώ» πάνω σε ένα PSP3 το οποίο απέκτησα φασούλι το φασούλι. Θεωρώ ντροπή να αποκτήσω «χορηγό» συνοδεύοντας ως κυρία του κυρίου κάποιον earthling (humor me guys) για να γλιτώσω τώρα στα γεράματα (λέμε τώρα) την τέχνη της μαγειρικής. Εγώ θα μαγειρέψω. Κι ύστερα θα πλύνω. Μετά θα γίνω όμορφη. Θα ποστάρω, θα διαβάσω C και δομές δεδομένων, θα δω κάτι καινούργιο στον nikan ή θα προσπαθήσω να καταλάβω τον ενθουσιασμό του Papo, θα το ψάξω κι αν δεχτώ μία αξιόλογη πρόταση θα κλείσω το pc και θα βγω ντυμένη sexy να διασκεδάσω.
[Υπάρχουν πολλές γυναίκες σαν εμένα out there και θέλω να τις συναντήσω. Το Girl Geek Dinners είναι το πρώτο φως που είδα.]
Αυτά
[953 λέξεις και δε σβήνω ούτε μία]
Το παρόν post αφιερώνεται στο μπαμπά μου, ο οποίος εάν διάβαζε το κείμενο θα μου έλεγε «μην προκαλείς παιδί μου» αλλά λίγο πριν φύγω από το σπίτι θα μου ψιθύριζε «κάνε ό,τι νομίζεις»
Labels: Education, Humans, Knowledge, Obsessions, Personal, Remember, Tech, Web, Women 32 Τόλμησαν
Τετάρτη
Opinion over-loading…
ΤετάρτηΣε τακτά χρονικά διαστήματα ξεστρατίζω από τη λίστα των blog του sidebar μου.
Σπάνια αλλά τετελεσμένα , συναντώ κάτι μοναδικό. Κάτι που τραβά την προσοχή.
Πιο συχνά όμως προσπερνώ ως αδιάφορο (όχι ασήμαντο)…κοινότυπο…το πακετάκι των χαρακτήρων επιστρέφοντας στις γνώριμες βάσεις της γειτονιάς μου.
Η υπερπληροφόρηση στο διαδίκτυο είναι ένα θέμα που έχει συζητηθεί αρκετά. Κι αν δεν έχει συζητηθεί βρίσκεται μπροστά μας με κάθε search.
Το overdose της άποψης όμως είναι μια νέα ασθένεια.
Με κύκλο μακράς διαρκείας. Έως και 2500 λέξεις δηλαδή ανά τριήμερο ή εβδομαδιαίως..
Στην πολιτική, την θρησκεία, την οικονομία, τον ακτιβισμό (γέμισε ο τόπος Σαμαρείτες ..)
My opinion
“Κάθε πρόθεση εκφρασμένη από άμβωνος είναι πολιτική , η τέχνη δηλαδή του λειτουργείν με συγκατάθεση μάζας. Απαξιώνω συχνά τέτοιες προθέσεις ως αναξιόπιστες λόγω προτέρου ανέντιμου βίου, όπως και όποιον προβάλλεται ως αυθεντία με την χοροστασία αυτής της μάζας.”
Πέτυχα ένα πολύ ωραίο (μεταφρασμένο) άρθρο με συμπληρώσεις (επί κάποιας συγκεκριμένης πολιτικής σκηνής) 2000 λέξεων περίπου (αν και είναι πολύ πιθανό από κάποιο σημείο και μετά να τα έβλεπα όλα διπλά).
Too much fuss, for reckless readers
On the other hand
Η άποψη δεν απαιτεί αναγνώστες. Δεν τους προϋποθέτει για να υπάρξει.
Η άποψη θέλει να ελευθερωθεί.
Η άποψη οφείλει να είναι αιχμηρή. Να μην υπνωτίζει αλλά να ξυπνά. Η άποψη δεν είναι λαδιά στο χαρτί κάποιας εφημερίδας. Είναι μελάνι που πετάγεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση προκαλεί το στιγμιότυπο αντίδρασης.
Η άποψη είναι το σκαμπίλι στην υπερ-έκθεση γνώσης. Ενάντια σε κάθε ρυπαρή αυθεντ-ίαση που κατακλύζει τις κατεστημένες νοοτροπίες.
Η άποψη είναι καθήκον. Είναι η υπέρβαση της αποτυπωμένης γνώμης. Η πρόκληση κρίσης και δίκης με λόγο καθαρό. Όχι κεκαλυμμένο.
Με θάρρος.
Μερικά κοκοράκια πριν λίγες ημέρες επεχείρησαν ένα χαριτωμένο παιγνίδι προσβολής μου αλλά τους φρέναρε μάλλον απότομα το πένθος μου.
Κύριοι, σας διαβεβαιώνω πως θα συνεχίσω απτόητη.
Opinion over-loading κι όποιος αντέξει
[303 λέξεις, εντάξει;]
Σπάνια αλλά τετελεσμένα , συναντώ κάτι μοναδικό. Κάτι που τραβά την προσοχή.
Πιο συχνά όμως προσπερνώ ως αδιάφορο (όχι ασήμαντο)…κοινότυπο…το πακετάκι των χαρακτήρων επιστρέφοντας στις γνώριμες βάσεις της γειτονιάς μου.
Η υπερπληροφόρηση στο διαδίκτυο είναι ένα θέμα που έχει συζητηθεί αρκετά. Κι αν δεν έχει συζητηθεί βρίσκεται μπροστά μας με κάθε search.
Το overdose της άποψης όμως είναι μια νέα ασθένεια.
Με κύκλο μακράς διαρκείας. Έως και 2500 λέξεις δηλαδή ανά τριήμερο ή εβδομαδιαίως..
Στην πολιτική, την θρησκεία, την οικονομία, τον ακτιβισμό (γέμισε ο τόπος Σαμαρείτες ..)
My opinion
“Κάθε πρόθεση εκφρασμένη από άμβωνος είναι πολιτική , η τέχνη δηλαδή του λειτουργείν με συγκατάθεση μάζας. Απαξιώνω συχνά τέτοιες προθέσεις ως αναξιόπιστες λόγω προτέρου ανέντιμου βίου, όπως και όποιον προβάλλεται ως αυθεντία με την χοροστασία αυτής της μάζας.”
Πέτυχα ένα πολύ ωραίο (μεταφρασμένο) άρθρο με συμπληρώσεις (επί κάποιας συγκεκριμένης πολιτικής σκηνής) 2000 λέξεων περίπου (αν και είναι πολύ πιθανό από κάποιο σημείο και μετά να τα έβλεπα όλα διπλά).
Too much fuss, for reckless readers
On the other hand
Η άποψη δεν απαιτεί αναγνώστες. Δεν τους προϋποθέτει για να υπάρξει.
Η άποψη θέλει να ελευθερωθεί.
Η άποψη οφείλει να είναι αιχμηρή. Να μην υπνωτίζει αλλά να ξυπνά. Η άποψη δεν είναι λαδιά στο χαρτί κάποιας εφημερίδας. Είναι μελάνι που πετάγεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση προκαλεί το στιγμιότυπο αντίδρασης.
Η άποψη είναι το σκαμπίλι στην υπερ-έκθεση γνώσης. Ενάντια σε κάθε ρυπαρή αυθεντ-ίαση που κατακλύζει τις κατεστημένες νοοτροπίες.
Η άποψη είναι καθήκον. Είναι η υπέρβαση της αποτυπωμένης γνώμης. Η πρόκληση κρίσης και δίκης με λόγο καθαρό. Όχι κεκαλυμμένο.
Με θάρρος.
Μερικά κοκοράκια πριν λίγες ημέρες επεχείρησαν ένα χαριτωμένο παιγνίδι προσβολής μου αλλά τους φρέναρε μάλλον απότομα το πένθος μου.
Κύριοι, σας διαβεβαιώνω πως θα συνεχίσω απτόητη.
Opinion over-loading κι όποιος αντέξει
[303 λέξεις, εντάξει;]
Labels: Blogging, Obsessions, Web 36 Τόλμησαν
Κυριακή
Κυριακή
Καλό ταξίδι, Μπαμπά μου
Σε λίγες ημέρες θα απαντήσω στα σχόλια
και θα συνεχίσω να μπλογκάρω με τους συνήθεις ρυθμούς
Labels: Personal
Καλό ταξίδι, Μπαμπά μου
Σε λίγες ημέρες θα απαντήσω στα σχόλια
και θα συνεχίσω να μπλογκάρω με τους συνήθεις ρυθμούς
Labels: Personal
Παρασκευή
iP-ειραματίσου @ CERN
ΠαρασκευήUpdated*
Έψαχναν λυσσαλέα παγκοσμίως να βρουν κάτι που να αντισταθμίζει τη δημοσιότητα των 50 (minus 5 or 10) Greek blogger(s) @ Brusells και τελικά το βρήκαν.
πείραμα @CERN
Έψαχνα κι εγώ λυσσαλέα (επίσης) να βρω τον σκελετό σύνταξης του Anti-Ram Οκτωβρίου (εφόσον γλυκάθηκα από το συντακτικό παιγνιδάκι με την Θεωρία Παιγνίων στο τεύχος Σεπτεμβρίου),
Οπότε αγαπητοί , θα σας εξοντώσω με τις πληροφορίες που συνέλεξα, δίνοντας στο τέλος την χαριστική βολή (σε όσους έχουν ακόμα γλιτώσει).
Γιατί σηκώθηκες εσύ, καμάρι μου; Δεν σου αρέσει το έργο; Give me the benefit of the doubt όπως λέμε στην Ευρώπη.
Σκέψου πως αύριο το πρωί μπορεί να ξυπνήσεις (στραβά) με μια απορία καρφωμένη (δηλαδή να εύχεσαι να είναι απορία και όχι τίποτε τρισδιάστατο και αιχμηρό) στο κεφάλι:
Τι στο καλό είναι αυτό το Μποζόνιο του Χιγκς; Ε;
Κι άντε αν ξυπνήσεις μόνο με μία απορία. [Εντάξει , συν μία, εφόσον η μόνιμη των ημερών είναι πιθανότατα γιατί δεν πήγες εσύ στις Βρυξέλλες και πήγα εγώ] Αν έχουν καρφωθεί όμως (η εμμονή μου σε αυτό το ρήμα αρχίζει να με προβληματίζει) και άλλα ερωτήματα, όπως: Τι είναι η αντί-ύλη; Πόθεν έσχες στην σκοτεινή ενέργεια; Τότε τι θα κάνεις, μου λες;
Μη φεύγεις είπα. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα μέσα στην γκαντεμιά των τελευταίων σαρανταοκτώ ζωών να βρεις την γυναίκα των ονείρων σου, να μην είναι τυφλή και την κρίσιμη στιγμή να σε ρωτήσει: Τι πείραμα έγινε στο CERN και γιατί είσαι εσύ εδώ κι όχι εγώ κάπου αλλού με κάποιον άλλο;
Είδες που τώρα βλέπεις το θέμα λίγο διαφορετικά; Κάθισε σου λέω να κάνουμε ένα γρήγορο μάθημα..καλού κακού (να έχω κι εγώ να γράψω αύριο anti-Ram γιατί δεν την αντέχω την πείνα ειδικά μετά τις Βρυξέλλες)
Το μποζόνιο του Χιγκς (ή αλλιώς σωματίδιο του Θεού αν και υπάρχει η αμφίβολη πληροφορία πως αρχικά λεγόταν «το αναθεματισμένο σωματίδιο») είναι ένα σωματίδιο που δεν το έχει «δει» ποτέ κανείς αλλά όλοι δέχονται πως αυτό δίνει μάζα στην ύλη.
Εντάξει;
[Αν δυσκολεύεσαι, αποστήθισε το βρε παιδί μου!]
[Α! Και ο Χιγκς ζει. Μην πετάξεις καμιά πρωϊνάδικη κοτσάνα]
«Η αντιύλη είναι αυτό που θα λέγαμε σε απλή γλώσσα το αντίθετο της ύλης.»
Μη βιάζεσαι. Όχι. Δε σημαίνει, να βγει το μέσα σου απ’έξω. Περίμενε.
«Ενα άτομο αντιυδρογόνου, για παράδειγμα, αποτελείται από ένα αρνητικά φορτισμένο αντιπρωτόνιο, γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα θετικά φορτισμένο αντιηλεκτρόνιο, το ποζιτρόνιο. Αν ένα αντισωματίδιο και ένα σωματίδιο συγκρουστούν, αλληλοεκμηδενίζονται παράγοντας ηλεκτρομαγνητική ενέργεια.»
Καλύτερα τώρα;
Τι; Θέλεις Ντεπόν; Πάρε κάτι Βρυξελλιώτικα από τον vrypan , μόλις κάνουμε διάλειμμα.
Με την σκοτεινή ύλη, τα πράγματα είναι πιο εύκολα σε κατανόηση. Είναι όπως το μποζόνιο του Χιγκς. Ναι αυτό που δεν βλέπουμε αλλά υπάρχει. Έτσι είναι και η σκοτεινή ύλη. Υπάρχει παντού στο Σύμπαν (75% λένε αλλά εντάξει..δεν ήμουν και παρούσα στη μέτρηση) αλλά δεν την βλέπει κανείς.
«Προς το παρόν πάντως η σκοτεινή ύλη φαίνεται να είναι η μόνη ευρέως αποδεκτή λύση που μπορεί να στηρίξει τους βασικούς νόμους της Φυσικής, τις θεωρίες της Μεγάλης Εκρηξης και της Σχετικότητας, και γενικώς το γεγονός ότι το Σύμπαν φαίνεται να συμπεριφέρεται σαν να περιέχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα μάζας από αυτή που μπορούμε να δούμε.»
Φαντάσου δηλαδή πως ενώ είσαι σαν τον Στάθη Ψάλτη, όλα τα ρούχα σου είναι XXXL. Ένας προβληματισμός θα προκύψει, σωστά;
Η σκοτεινή ενέργεια θα σου φανεί παιγνιδάκι. Ναι ναι..κι αυτή είναι αόρατη αλλά αυτή προσδιορίζεται σαν κάτι αντίθετο της βαρύτητας.
«Το 1998 δύο ανεξάρτητες ομάδες επιστημόνων μελετούσαν μακρινούς σουπερνόβα θέλοντας να αποδείξουν την ως τότε κυρίαρχη υπόθεση: ότι δηλαδή μετά τη Μεγάλη Εκρηξη η διαστολή του Σύμπαντος άρχισε να επιβραδύνεται υποκύπτοντας στις δυνάμεις της βαρύτητας. Προς μεγάλη τους έκπληξη και οι δύο ομάδες ερευνητών διαπίστωσαν το εντελώς αντίθετο: αντί να συγκρατείται από τις βαρυτικές δυνάμεις το Σύμπαν εξακολουθούσε να διαστέλλεται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα.»
Οκ μέχρι εδώ;
Διάλειμμα δεν έχει. Σε κορόιδεψα.
Τι είναι το CERN καμάρι μου; [Εμ, σε έφαγαν τα διαδίκτυα. Δεν παρακολουθείς και καμιά σοβαρή εκπομπή στην τηλεόραση]
«Το CERN είναι το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο, το μεγαλύτερο κέντρο για τη Φυσική στοιχειωδών σωματιδίων στον κόσμο. Οταν ιδρύθηκε, το 1954, ήταν ένα από τα πρώτα συλλογικά Ευρωπαϊκά εγχειρήματα και αποτελεί, ήδη, ένα λαμπρό παράδειγμα διεθνούς συνεργασίας. Ο αρχικός αριθμός των 12 ιδρυτικών μελών, σήμερα, έχει αυξηθεί σε 20 κράτη μέλη.»
«Οι επιστήμονες περιμένουν με αγωνία να δουν πράγματα που δεν ξέρουν αν υπάρχουν στη φύση ή έστω να επιβεβαιώσουν θεωρίες της Φυσικής και της Κοσμολογίας, π.χ. ότι υπάρχει το στοιχειώδες σωματίδιο «μποζόνιο Χιγκς», που έδωσε μάζα στην ύλη, ή ότι όντως υπάρχουν η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια. Το πείραμα ουσιαστικά θα επιχειρήσει να αναπαραγάγει τις συνθήκες που επικρατούσαν ένα απειροστό κλάσμα του δευτερολέπτου μετά το αρχικό Big Bang, το οποίο, πριν από περίπου 13,7 δισ. χρόνια, άρχισε σταδιακά να δημιουργεί τα αστέρια, τους πλανήτες και τη Γη.»
Κατάλαβες τώρα γιατί γίνεται όλη αυτή η ιστορία;
Όχι παιδί μου για να ξαναβρεθούμε στο Big Bang! [μα τι κούτσουρο!]
Για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη όλων αυτών που δεν βλέπουμε αλλά υποθέτουμε πως υπάρχουν και πάνω σε αυτά στηρίζουμε όλα τα ντόμινο πειράματα.
Έχεις απορία; Για πες..
Α, μάλιστα.
Ναι, το πείραμα ξεκίνησε προχτές που έλειπα.
«Λίγο μετά τις 10 προ-χθες το πρωί, οι επιστήμονες του CERN, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικής Ερευνας, μηδένισαν τα χρονόμετρά τους και έθεσαν σε λειτουργία το Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Μόλις διοχετεύθηκε στον επιταχυντή η πρώτη δέσμη πρωτονίων, οι επιστήμονες κράτησαν την ανάσα τους. Αφού πέρασαν 40 δευτερόλεπτα, μια μικροσκοπική λάμψη φωτός εμφανίστηκε στην οθόνη του υπολογιστή, ο οποίος έδειξε πως η αρχική ακτίνα είχε ήδη διανύσει τα πρώτα 3 από τα 27 χιλιόμετρα του υπόγειου κυκλικού επιταχυντή.
Οι επιστήμονες ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και οι σαμπάνιες άνοιξαν! Ο σούπερ Επιταχυντής Αδρονίων λειτούργησε σύμφωνα με το πρόγραμμα και η ακτίνα έκανε το γύρο του επιταχυντή στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα, καθοδηγούμενη από τους χειριστές του τεράστιου μηχανήματος. Η έναρξη του πειράματος είχε σε μεγάλο βαθμό δοκιμαστικό χαρακτήρα για να διαπιστώσουν οι επιστήμονες αν μπορεί να κάνει η ακτίνα πρωτονίων όλο το γύρο του κυκλικού επιταχυντή. Το πραγματικό πείραμα θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες, όταν θα ξεκινήσουν ταυτόχρονα δύο ακτίνες πρωτονίων με την ταχύτητα σχεδόν του φωτός, από αντίθετες κατευθύνσεις.»
Αυτό ήταν. Τελειώσαμε. Βγαίνοντας από την αίθουσα στρίψε (αριστερά ή δεξιά δε λέω γιατί καραδοκούν οι αντί-Βρυξελλικοί). Πάντως στην ταμπέλα θα δεις : « POP CERN »
Μπες άφοβα, γδύσου και περίμενε. Όλα τα αγοράκια κάνουν πάρτι εκεί.
*
Το στοίχημα για ένα Νόμπελ
Το πείραμα του αιώνα
ΠΗΓΕΣΈψαχναν λυσσαλέα παγκοσμίως να βρουν κάτι που να αντισταθμίζει τη δημοσιότητα των 50 (minus 5 or 10) Greek blogger(s) @ Brusells και τελικά το βρήκαν.
πείραμα @CERN
Έψαχνα κι εγώ λυσσαλέα (επίσης) να βρω τον σκελετό σύνταξης του Anti-Ram Οκτωβρίου (εφόσον γλυκάθηκα από το συντακτικό παιγνιδάκι με την Θεωρία Παιγνίων στο τεύχος Σεπτεμβρίου),
Οπότε αγαπητοί , θα σας εξοντώσω με τις πληροφορίες που συνέλεξα, δίνοντας στο τέλος την χαριστική βολή (σε όσους έχουν ακόμα γλιτώσει).
Γιατί σηκώθηκες εσύ, καμάρι μου; Δεν σου αρέσει το έργο; Give me the benefit of the doubt όπως λέμε στην Ευρώπη.
Σκέψου πως αύριο το πρωί μπορεί να ξυπνήσεις (στραβά) με μια απορία καρφωμένη (δηλαδή να εύχεσαι να είναι απορία και όχι τίποτε τρισδιάστατο και αιχμηρό) στο κεφάλι:
Τι στο καλό είναι αυτό το Μποζόνιο του Χιγκς; Ε;
Κι άντε αν ξυπνήσεις μόνο με μία απορία. [Εντάξει , συν μία, εφόσον η μόνιμη των ημερών είναι πιθανότατα γιατί δεν πήγες εσύ στις Βρυξέλλες και πήγα εγώ] Αν έχουν καρφωθεί όμως (η εμμονή μου σε αυτό το ρήμα αρχίζει να με προβληματίζει) και άλλα ερωτήματα, όπως: Τι είναι η αντί-ύλη; Πόθεν έσχες στην σκοτεινή ενέργεια; Τότε τι θα κάνεις, μου λες;
Μη φεύγεις είπα. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα μέσα στην γκαντεμιά των τελευταίων σαρανταοκτώ ζωών να βρεις την γυναίκα των ονείρων σου, να μην είναι τυφλή και την κρίσιμη στιγμή να σε ρωτήσει: Τι πείραμα έγινε στο CERN και γιατί είσαι εσύ εδώ κι όχι εγώ κάπου αλλού με κάποιον άλλο;
Είδες που τώρα βλέπεις το θέμα λίγο διαφορετικά; Κάθισε σου λέω να κάνουμε ένα γρήγορο μάθημα..καλού κακού (να έχω κι εγώ να γράψω αύριο anti-Ram γιατί δεν την αντέχω την πείνα ειδικά μετά τις Βρυξέλλες)
Το μποζόνιο του Χιγκς (ή αλλιώς σωματίδιο του Θεού αν και υπάρχει η αμφίβολη πληροφορία πως αρχικά λεγόταν «το αναθεματισμένο σωματίδιο») είναι ένα σωματίδιο που δεν το έχει «δει» ποτέ κανείς αλλά όλοι δέχονται πως αυτό δίνει μάζα στην ύλη.
Εντάξει;
[Αν δυσκολεύεσαι, αποστήθισε το βρε παιδί μου!]
[Α! Και ο Χιγκς ζει. Μην πετάξεις καμιά πρωϊνάδικη κοτσάνα]
«Η αντιύλη είναι αυτό που θα λέγαμε σε απλή γλώσσα το αντίθετο της ύλης.»
Μη βιάζεσαι. Όχι. Δε σημαίνει, να βγει το μέσα σου απ’έξω. Περίμενε.
«Ενα άτομο αντιυδρογόνου, για παράδειγμα, αποτελείται από ένα αρνητικά φορτισμένο αντιπρωτόνιο, γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα θετικά φορτισμένο αντιηλεκτρόνιο, το ποζιτρόνιο. Αν ένα αντισωματίδιο και ένα σωματίδιο συγκρουστούν, αλληλοεκμηδενίζονται παράγοντας ηλεκτρομαγνητική ενέργεια.»
Καλύτερα τώρα;
Τι; Θέλεις Ντεπόν; Πάρε κάτι Βρυξελλιώτικα από τον vrypan , μόλις κάνουμε διάλειμμα.
Με την σκοτεινή ύλη, τα πράγματα είναι πιο εύκολα σε κατανόηση. Είναι όπως το μποζόνιο του Χιγκς. Ναι αυτό που δεν βλέπουμε αλλά υπάρχει. Έτσι είναι και η σκοτεινή ύλη. Υπάρχει παντού στο Σύμπαν (75% λένε αλλά εντάξει..δεν ήμουν και παρούσα στη μέτρηση) αλλά δεν την βλέπει κανείς.
«Προς το παρόν πάντως η σκοτεινή ύλη φαίνεται να είναι η μόνη ευρέως αποδεκτή λύση που μπορεί να στηρίξει τους βασικούς νόμους της Φυσικής, τις θεωρίες της Μεγάλης Εκρηξης και της Σχετικότητας, και γενικώς το γεγονός ότι το Σύμπαν φαίνεται να συμπεριφέρεται σαν να περιέχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα μάζας από αυτή που μπορούμε να δούμε.»
Φαντάσου δηλαδή πως ενώ είσαι σαν τον Στάθη Ψάλτη, όλα τα ρούχα σου είναι XXXL. Ένας προβληματισμός θα προκύψει, σωστά;
Η σκοτεινή ενέργεια θα σου φανεί παιγνιδάκι. Ναι ναι..κι αυτή είναι αόρατη αλλά αυτή προσδιορίζεται σαν κάτι αντίθετο της βαρύτητας.
«Το 1998 δύο ανεξάρτητες ομάδες επιστημόνων μελετούσαν μακρινούς σουπερνόβα θέλοντας να αποδείξουν την ως τότε κυρίαρχη υπόθεση: ότι δηλαδή μετά τη Μεγάλη Εκρηξη η διαστολή του Σύμπαντος άρχισε να επιβραδύνεται υποκύπτοντας στις δυνάμεις της βαρύτητας. Προς μεγάλη τους έκπληξη και οι δύο ομάδες ερευνητών διαπίστωσαν το εντελώς αντίθετο: αντί να συγκρατείται από τις βαρυτικές δυνάμεις το Σύμπαν εξακολουθούσε να διαστέλλεται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα.»
Οκ μέχρι εδώ;
Διάλειμμα δεν έχει. Σε κορόιδεψα.
Τι είναι το CERN καμάρι μου; [Εμ, σε έφαγαν τα διαδίκτυα. Δεν παρακολουθείς και καμιά σοβαρή εκπομπή στην τηλεόραση]
«Το CERN είναι το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο, το μεγαλύτερο κέντρο για τη Φυσική στοιχειωδών σωματιδίων στον κόσμο. Οταν ιδρύθηκε, το 1954, ήταν ένα από τα πρώτα συλλογικά Ευρωπαϊκά εγχειρήματα και αποτελεί, ήδη, ένα λαμπρό παράδειγμα διεθνούς συνεργασίας. Ο αρχικός αριθμός των 12 ιδρυτικών μελών, σήμερα, έχει αυξηθεί σε 20 κράτη μέλη.»
«Οι επιστήμονες περιμένουν με αγωνία να δουν πράγματα που δεν ξέρουν αν υπάρχουν στη φύση ή έστω να επιβεβαιώσουν θεωρίες της Φυσικής και της Κοσμολογίας, π.χ. ότι υπάρχει το στοιχειώδες σωματίδιο «μποζόνιο Χιγκς», που έδωσε μάζα στην ύλη, ή ότι όντως υπάρχουν η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια. Το πείραμα ουσιαστικά θα επιχειρήσει να αναπαραγάγει τις συνθήκες που επικρατούσαν ένα απειροστό κλάσμα του δευτερολέπτου μετά το αρχικό Big Bang, το οποίο, πριν από περίπου 13,7 δισ. χρόνια, άρχισε σταδιακά να δημιουργεί τα αστέρια, τους πλανήτες και τη Γη.»
Κατάλαβες τώρα γιατί γίνεται όλη αυτή η ιστορία;
Όχι παιδί μου για να ξαναβρεθούμε στο Big Bang! [μα τι κούτσουρο!]
Για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη όλων αυτών που δεν βλέπουμε αλλά υποθέτουμε πως υπάρχουν και πάνω σε αυτά στηρίζουμε όλα τα ντόμινο πειράματα.
Έχεις απορία; Για πες..
Α, μάλιστα.
Ναι, το πείραμα ξεκίνησε προχτές που έλειπα.
«Λίγο μετά τις 10 προ-χθες το πρωί, οι επιστήμονες του CERN, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικής Ερευνας, μηδένισαν τα χρονόμετρά τους και έθεσαν σε λειτουργία το Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Μόλις διοχετεύθηκε στον επιταχυντή η πρώτη δέσμη πρωτονίων, οι επιστήμονες κράτησαν την ανάσα τους. Αφού πέρασαν 40 δευτερόλεπτα, μια μικροσκοπική λάμψη φωτός εμφανίστηκε στην οθόνη του υπολογιστή, ο οποίος έδειξε πως η αρχική ακτίνα είχε ήδη διανύσει τα πρώτα 3 από τα 27 χιλιόμετρα του υπόγειου κυκλικού επιταχυντή.
Οι επιστήμονες ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και οι σαμπάνιες άνοιξαν! Ο σούπερ Επιταχυντής Αδρονίων λειτούργησε σύμφωνα με το πρόγραμμα και η ακτίνα έκανε το γύρο του επιταχυντή στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα, καθοδηγούμενη από τους χειριστές του τεράστιου μηχανήματος. Η έναρξη του πειράματος είχε σε μεγάλο βαθμό δοκιμαστικό χαρακτήρα για να διαπιστώσουν οι επιστήμονες αν μπορεί να κάνει η ακτίνα πρωτονίων όλο το γύρο του κυκλικού επιταχυντή. Το πραγματικό πείραμα θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες, όταν θα ξεκινήσουν ταυτόχρονα δύο ακτίνες πρωτονίων με την ταχύτητα σχεδόν του φωτός, από αντίθετες κατευθύνσεις.»
Αυτό ήταν. Τελειώσαμε. Βγαίνοντας από την αίθουσα στρίψε (αριστερά ή δεξιά δε λέω γιατί καραδοκούν οι αντί-Βρυξελλικοί). Πάντως στην ταμπέλα θα δεις : « POP CERN »
Μπες άφοβα, γδύσου και περίμενε. Όλα τα αγοράκια κάνουν πάρτι εκεί.
*
Το στοίχημα για ένα Νόμπελ
Το πείραμα του αιώνα
e-typos
Το Βήμα online
e-writer
Ελληνική εταιρεία σπουδών φυσικής υψηλών ενεργειών
Labels: Burlesk, Creativity, Knowledge 12 Τόλμησαν
50 ..bloggers??!! [Honestly..i'm trying to be a good girl]
Ειδοποίηση:
Όσοι ακολουθήσατε τον σύνδεσμο http://vouts.blogspot.com ΔΕΝ είστε σε λάθος μέρος.-
--------Όσοι ακολουθήσατε τον σύνδεσμο http://vouts.blogspot.com ΔΕΝ είστε σε λάθος μέρος.-
Δεν είχα σκοπό να αναρτήσω άλλο post μέχρι την στιγμή της επιστροφής από τις Βρυξέλλες,
αλλά είναι αδύνατο (και ανεπίτρεπτο τελικά -θα έλεγα- για μένα ως blogger) να μη μιλήσω out in the open.
Η λίστα που δημοσιεύεται αποκαλύπτει (καταλύοντας κάθε δικαίωμα στην ανωνυμία) 33 (...) blog (...) των οποίων οι owners (να μας δω και application στο facebook και τι στον κόσμο!!) φτάνουν -εάν κατάλαβα καλά- τους 50(...)
Απανωτά σοκ ( περιήγηση στα "blog"...προβληματισμός από τις σπόντες στο plurk)
με εξανάγκασαν στα κάτωθι ..ποστερικά διότι προφανώς θα μας επισκεφθούν και άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν ιδέα από ιστολόγια.
1. Το είπαμε χίλιες φορές.
Δεν αρκεί να έχει κάποιος, διαδικτυακό χώρο με ενσωματωμένο χώρο σχολίων για να είναι blogger.
[Ο blogger δημοσιεύει, σχολιάζει, κοινωνικοποιείται. Ειδάλλως μιλάμε για... web user ramification.]
2. Ακολουθώντας τα link της λίστας βρέθηκα απέναντι σε επαγγελματικά βιογραφικά ( crash test πέρασα το cyborg), διαφημιστικό υλικό και σε ιστολόγιο με..μία ανάρτηση(...)
3. Όλοι οι πραγματικοί (γνήσιοι, λέμε) bloggers γνωρίζουμε το περιβόητο (ε; ε;) redirect blog σε domain. Όποιος συνέταξε τη λίστα προφανώς ως μη blogger δεν ασχολήθηκε αλλά όποιος την επαναδημοσίευσε όφειλε να σκεφτεί εκτός του σοβαρότατου θέματος που θα αναφέρω παρακάτω (μήπως να επιχειρήσω ένα multi tasking γράψιμο; Πόσο μπορώ να μη λυπηθώ τους επισκέπτες μου;-ρ) το πασιφανές θέμα του url.
[Πάμε πάλι στην αίθουσα για μάθημα.
Το url ενός blog, ο Τίτλος του - ό,τι εμφανίζεται μέσα στο ιστολόγιο και πάνω πάνω- καθώς και το nickname της περσόνας - αν υπάρχει- αποτελούν την Ταυτότητα ενός blog.
Στην περίπτωση όπου ο/η blogger "μπλογκάρει" επώνυμα , εκτός του αρχικού url, του domain , του nickname και του τίτλου εντός ιστολογίου, πρέπει να αναφέρεται και το ονοματεπώνυμο.
Αλλιώς πώς δηλώνεται ποιος είναι ο καθένας και τι πρεσβεύει;
Εκτός αυτού, εμφανίστηκε αυτές τις ημέρες μία φαιδρή επωνυμία πολλών ταχυτήτων. Όλοι σχεδόν μπλογκάρουμε επώνυμα αλλά μερικοί έχουν επίθετο και μερικοί όχι:-/
Κάτσε κάτω (β)ρε εσύ στο τελευταίο blog που μου θέλεις να συστηθείς!]
4. Δεδομένου πως μαχόμαστε όλοι (...) υπέρ του δικαιώματος στην ανωνυμία (ανεξάρτητα με το αν εμείς μπλογκάρουμε επώνυμα -αλήθεια στο post του κ. Τατούλη προσέξατε πως όλα σχεδόν τα σχόλια ήταν ανώνυμα;; Ή μιλάμε λοιπόν για "κοτούλες" στο διαδίκτυο ή κάνουμε χρήση του δικαιώματος στην ανωνυμία. Αποφασίστε!), ποιος από τους bloggers (...) ρωτήθηκε εάν επιθυμεί να δαχτυλοδειχθεί σε αυτή την επίσκεψη; Διότι σαφώς υπάρχει ελευθερία δημοσίευσης url (αν και η Ηθική στο Διαδίκτυο επιβάλλει request permission at any case) αλλά εδώ μιλάμε για μία δημόσια έκθεση (έμαθα πως θα γίνουμε και tv περσόνες) και προβληματίζομαι: α) ή είμαστε μεγάλες pc-ωνάρες όσοι συμμετέχουμε και λαχταρούμε την δημοσιότητα της συμβατικής μας παρουσίας ή β) όσοι θέλησαν να προφυλάξουν την ανωνυμία τους , απλά..δεν συμμετέχουν.
Αυτά
Θα χαρώ να σας συναντήσω όλους (τους bloggers όμως πιο πολύ ;-)
Labels: Blogging, Burlesk, Knowledge, Obsessions, Personal, Web 42 Τόλμησαν
Σάββατο
"Εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας"
Σάββατο
Όπως μπορείτε πλέον να διαβάσετε στο προηγούμενο post , προσκλήθηκα από τους «ευρωβουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας σε μία διήμερη ενημερωτική επίσκεψη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες με ευρύτερη θεματική την ελευθερία έκφρασης, πρόσβασης και δράσης στο διαδίκτυο»
Εντελώς τυχαία ανακάλυψα τρεις ακόμα ιστολόγους οι οποίοι θα συμμετάσχουν.
Δηλώσεις επί των αντίστοιχων δηλώσεων τους:
- Άλλος σκοπεύει να μιλήσει για την εταιρεία του (δεν μπορώ να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες- γκουγκλάρετε και ανακαλύψτε μόνοι)
- Άλλος εγκαλεί τους σχολιαστές (blogger) να θέσουν ερωτήματα τα οποία επιθυμούν να μεταφερθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
- Άλλος σκοπεύει να προτείνει/υποστηρίξει απόψεις για ένα είδος νομιμοποιημένης παρουσίας των blogger σε πολιτικά ..events
- ..και πάει λέγοντας.
(Τα σχόλια είναι..μηδενικά στις άνωθεν αναρτήσεις. No significant reactions.)
Εξαιτίας όλων των παραπάνω αποφασίζω να εκθέσω τις δικές μου σκέψεις και προθέσεις στους ελάχιστους (ή αρκετούς) που με «παρακολουθούν» είτε στο blog (κυρίως σε αυτό) είτε στις στήλες μου στο Ram.
e-diVa’s statements about the invitation:
- Δεν γνωρίζω με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των blogger αλλά υποψιάζομαι πως πρόκειται για άτομα που μπλογκάρουν επώνυμα και έχουν ασχοληθεί (προβληματιστεί/εκφραστεί) ιδιαίτερα με το φαινόμενο του blogging.
- Δεν εκπροσωπώ κανέναν έλληνα ιστολόγο με αυτή τη συμμετοχή μου. Εάν μπορέσω (θελήσω) να μιλήσω για κάποιο θέμα (κυρίως συμμετέχω γιατί θέλω να ακούσω) , ό,τι προφέρω αφορά το άτομο μου και τις προσωπικές μου απόψεις. Συμμετέχω ως e-diVa και όχι ως Ε. Βουτσκόγλου.
- Ένας από τους λόγους για τους οποίους παραιτήθηκα της στήλης μου στο Ram στην οποία έγραφα για τα blog ήταν επειδή δεν ήθελα να συγχέω την ιδιότητα του εξωτερικού συνεργάτη – δημοσιογράφου (δεν θεωρώ τον εαυτό μου, δημοσιογράφο- δεν έχω δημοσιογραφική ταυτότητα- δεν εκπροσωπώ κανένα έντυπο- συνεργάζομαι με σεβασμό σε αυτούς που μου εμπιστεύονται εδώ και 8 χρόνια έντυπο βήμα εκφοράς άποψης) με την ιδιότητα του blogger.
Υποψιάζομαι πως η διενέργεια αυτής της ανοικτής συζήτησης οφείλεται κυρίως στην έκθεση της Ευρωβουλευτού της Εσθονίας Marianne Mikko η οποία ζητά ένα νομικό καθεστώς για τους μπλόγκερ, καθώς και έναν Διαμεσολαβητή που θα εγγυάται την ελευθερία των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
[Δηλαδή: Βάλτε τάξη στο δυναμικό χάος του blogging αλλά προστατέψτε και το κατεστημένο των εντύπων]
e-diVa’s statements about legalizing bloggers:
Κατά καιρούς έχω γράψει πολλά (όπως κι εσείς όλοι που με τιμήσατε με τα σχόλια σας) για την ανωνυμία 1 & 2 , τα προσωπικά δεδομένα 1 , και την δυναμική του ιστολογείν 1 & 2 & 3 & 4 & 5 & 6 & 7 .
Με ευκαιρία την συμμετοχή μου σε αυτή την επίσκεψη , αποφασίζω να αναρτήσω μία διακήρυξη των πεποιθήσεων μου (οι οποίες επαναλαμβάνω πως είναι πέρα για πέρα προσωπικές) και τις οποίες θα εκθέσω αν μου δοθεί η δυνατότητα είτε ως άποψη είτε ως αντίδραση :
- Ο blogger χαρακτηρίζεται από: Α) την Ανωνυμία, Β) τον Γραπτό Λόγο και Γ) την διάθεση/ικανότητα κοινωνικοποίησης με στόχο την αλληλεπίδραση. Αυτά τα τρία ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι η δύναμη του.
- Κανένας blogger δεν υποχρεούται (και δεν πρέπει) να περιοριστεί ή «κατευθυνθεί» σε διεύρυνση των παραπάνω χαρακτηριστικών με οποιοδήποτε νομοθετικό καθορισμό.
- Ο δημοσιογράφος αναμεταδίδει ειδήσεις επί πληρωμή και εκφέρει άποψη η οποία φιλτράρεται από την οπτική του αντίστοιχου εντύπου. Ο blogger εάν μεταδώσει ειδήσεις επί πληρωμή (από ποιον;) παύει να είναι blogger (περνά σε ένα επίπεδο blogger++/journalism--). Επίσης εκφέρει άποψη σύμφωνα με τις δικές του πεποιθήσεις και αυτό το δικαίωμα του στηρίζεται και υποστηρίζεται αποκλειστικά από την (στην) ανωνυμία του και όχι από (σε) κάποια επώνυμη έντυπη υπογραφή.
- Μία πιστοποίηση ιδιότητας blogger (αποκτώ νομιμοποιημένη παρουσία/φέρω ταυτότητα/μπορώ να συμμετάσχω οπουδήποτε επιδεικνύοντας αυτή) μπορεί να συμβεί αλλά εκεί το σημείο ισορροπίας (βλ. ανωνυμία, κοινωνικό κόστος, δημοσιογραφο-ποίηση παρουσίας) θα αποκαλύψει το εύθραυστο της κίνησης οπότε οι αντιδράσεις από τους υπόλοιπους blogger υποψιάζομαι πως θα αποδείξουν το εσφαλμένο της «κατάκτησης».
- Το κύρος των δημοσιογράφων γεννάται εκ της επωνυμίας του εντύπου το οποίο είναι ο εργοδότης. Το κύρος του blogger γεννάται εκ του αξιοπρεπούς λόγου και των ενισχυτικών αντιδράσεων στο χώρο των σχολίων.
- Η δύναμη της δημοσιογραφίας είναι η επωνυμία και η προκαθορισμένη τάξη. Η δύναμη του blogging είναι η ανωνυμία και το χάος (=μη οργάνωση)
- Για μένα προσωπικά το blogging είναι το αντάρτικο της σύγχρονης ψηφιακής εποχής κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προσπαθούν να το νομιμοποιήσουν ώστε να μπορούν να το υποβάλλουν σε έλεγχο.
__________________________________________________________________
[..τώρα πώς θα τα πω όλα αυτά στα αγγλικά δεν ξέρω αλλά..what the heck..a blogger must do what a blogger can do.. ]
__________________________________________________________________
Υ.Φ. Το επικό prject “Time to blog beyond our silly nose and move on” θα ολοκληρωθεί αφού επιστρέψω από τις Βρυξέλλες , αναρτήσω τις εντυπώσεις και μόλις συντάξω τα antiram, antitech Οκτωβρίου (πρέπει να τραφώ dudes!).
Speak freely τώρα.
Αφαιρώ το moderation.
__________________________________________________________________
Update 4/9/08
Ενημερωθείτε για την πρωτοβουλία 4Δ (Δημόσια Δεδομένα Δικά μας Δεδομένα) εδώ.
[Ρητορικό ερώτημα: Γιατί η πρωτοβουλία δεν δημοσιοποίηθηκε την περίοδο γένεσης της;]
Labels: Blogging, Creativity, Knowledge, Web 60 Τόλμησαν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
