Κυριακή
Τα "γλειφτράκια"
Κυριακή
Καταρχήν οφείλω να διευκρινίσω πως τα εισαγωγικά αφορούν στην παράδοξη δημιουργία και χρήση της λέξης και όχι στον χαρακτηρισμό.
Εννοώ, ο χαρακτηρισμός υφίσταται με όλα τα στοιχεία που δημιουργούν την ιδιοσυγκρασία καθώς και την ψυχοσύνθεση τέτοιων προσωπικοτήτων.
.......
Τα γλειφτράκια συναντώνται παντού.
Σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής. Μπορεί να είναι φίλοι, συγγενείς, συνεργάτες, γείτονες.
Σε κάθε ομαδικό περιβάλλον βίου.
Ανεξάρτητα από ηλικίες, συγγένειες, συνεργασίες και καταστάσεις οικειότητας.
Διαφέρουν από τους κόλακες. Θα έλεγα μάλιστα πως αποτελούν την ενεργητικότερη έκφανση των κολάκων. Πρόκειται για την συνειδητότερη υπερβολή κολακείας.
Οι ιδιότητες αποκαλύπτονται στους φίλους (φίλες) με διαρκείς αβροφροσύνες, συχνά συνοδευμένες από μυθομανίες και μυθοπλασίες, αλλεπάλληλες ρητορείες υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή και τραγικές διαπιστώσεις περί της κατάντιας όλων των υπολοίπων.
Το «όφελος» συνήθως αντιστοιχίζεται με την απλή κάλυψη της μοναξιάς ή ίσως και μια διορατική βεβαιότητα εξασφάλισης ευοίωνων συνθηκών κοινωνικής- διαπροσωπικής ή επαγγελματικής προστασίας.
Στους συγγενείς πέρα από τα άνωθεν – τα οποία πιστεύω πως δεν είναι τόσο έντονα- συχνότερα η ανάγκη δεν υπηρετεί τόσο την πιθανότητα εκμετάλλευσης όσο μία απέλπιδα προσπάθεια εσωτερικής διαβεβαίωσης πως τα επίπεδα επιτευγμάτων δεν απέχουν τόσο πολύ. Είναι η ανάγκη του ανθρώπου να αυτο-αποδειχθεί το ίδιο σπουδαίος ή να χαρακτηριστεί απλώς «απαραίτητος».
Στους συνεργάτες πιστεύω οι κινητήριες προθέσεις είναι προφανείς.
Κι ενώ δεν είμαι εντελώς βεβαία πως τέτοιου είδους «προσωπικότητες» γεννιούνται με αυτό το γονίδιο της υγρής υπόκλισης , τείνω να πιστεύω πως οι κινήσεις των καταλαμβάνουν έναν ολόκληρο χώρο φιλοσοφίας ζωής. Δεν συμβαίνει ερήμην ή ασυνείδητα δηλαδή κι αποτελεί μία από τις συνειδητότερες συμπεριφορές που μπορεί να συναντήσει κανείς στο ανθρώπινο είδος.
Επίσης υποψιάζομαι μέχρι βεβαιότητας πως δεν ανταγωνίζεται το iq αλλά το υπηρετεί. Πολύ πιθανό δίνοντας έτσι διέξοδο στην αξιόλογη ποσότητα ευφυΐας του «νοσούντος».
Αν και μάλλον δεν πρόκειται για νόσο αλλά ίσως για μία απίστευτα υγιή – επιμένω στην συνειδητότητα της κατάστασης- ροή αντιδράσεων που σκοπό έχουν όχι μόνο την απολαβή κέρδους – με τον λιγότερο δυνατό κόπο- αλλά και την καλλιέργεια κατάλληλου εδάφους για την παραγωγή του κέρδους at any time.
Προφανώς το ουδέτερο της λέξης του χαρακτηρισμού υποδεικνύει και την ύπαρξη τόσο αρσενικών όσο και θηλυκών κι εδώ παρατηρούνται διακριτές διαφορές στην εφαρμογή εφόσον το θηλυκό - γλειφτράκι δρα και ενεργεί με διαφορετικό τρόπο από ότι το αρσενικό. Δρα ύπουλα. Υποχθόνια ή τάχα ενδεδυμένο τον μανδύα της γλυκύτητας και της κολακείας. Το αρσενικό γλειφτράκι, κόλακας σε σημείο γλοιώδους βαυκαλισμού λειτουργεί πιο δραματοποιημένα. Με πομπώδεις εκφράσεις που στάζουν σάλιο υποτέλειας ζαχαρωμένο με αυτοπεποίθηση. Με συχνούς γόους κατά της άδικης κοινωνίας που άλλους τους έκανε αρχηγούς και άλλους δούλους.
Κι όλο προσπαθούν να σκαρφαλώσουν έρποντας. Κι όλο αναζητούν προστασίες και συμβουλές.
Κι όλο πιο σφιχτά τυλίγονται στο λαιμό σαν ένα οργανικό virus attached όχι τόσο στην Ικανότητα αλλά στην Δυνατότητα του «θύματος» που τέλος πάντων ξεδιάντροπα κι αυτό δεν εννοεί να πάψει να ξεχωρίζει!
Συνήθως κατά το «όμοιος ομοίω αεί πελάζει» συναντώνται και σχηματίζουν ομάδες(όχι πολυπληθείς) . Ακολουθούν το μοτίβο συμπεριφοράς «είμαστε καλοί με όλους – εν τη παρουσία τους , δείχνουμε ενθουσιασμό ή εκφέρουμε άποψη συμφωνώντας αρχικά με οτιδήποτε! , συντρέχουμε σε κάθε προσωπική ανάγκη – εάν είμαστε ήδη παρόντες, επιτιθέμεθα πάντα με δόλιο τρόπο στις υπόλοιπες φατρίες , με τις οποίες όμως προσπαθούμε να τα έχουμε καλά σε στιγμές (δικού μας) κινδύνου και φυσικά ηδονιζόμαστε δραματοποιώντας καταστάσεις χάριν εντυπωσιασμού του περιβάλλοντος χώρου..ο οποίος δυστυχώς γνωρίζουμε πως μας έχει απαξιωμένους ολοκληρωτικά (κύριο χαρακτηριστικό της μυθομανίας)»
Αυτό θα μπορούσε να είναι το μανιφέστο τους. Και με αυτό πορεύονται.
Πολύ φοβάμαι μάλιστα πως δεν είναι η αποδοχή της κατάστασης από τους υπολοίπους που συντηρεί τον κολλώδες ρύπο. Δεν ευθύνεται τόσο δηλαδή η άγνοια ή η αποδοχή ή ο εγωκεντρισμός που επιδεικνύουν τα «θύματα» τους για την διαιώνιση της κατάστασης, αλλά είναι τόση η ισχύς της παραγωγικότητας αυτής της συμπεριφοράς υπό μορφή φιλοδοξίας ή περιφρούρησης κεκτημένων, που δύσκολα αναχαιτίζεται. Κι αν ακόμα πάψει προς μία κατεύθυνση, αυτόματα ακολουθεί ένα redirect στον επόμενο δυνατό στόχο.
Ο μόνος αποσυντονισμός επέρχεται όταν αποκαλύπτεις ευθαρσώς πως έχεις Γνώση της κατάστασης. (Είναι αυτό το I want them to know that I know που λέω) Αυτό το «ξέρω τι κάνεις» όταν εκφέρεται δυνατά , αλλάζει το καρδιογράφημα της συμπεριφοράς. Κάνει τη βελόνα του επαναλαμβανόμενου μοτίβου να χαράξει ανατριχιαστικά το βινύλιο της γαλήνης του κι εκεί ξεκινούν τα πυροτεχνήματα με τις μάσκες όχι μόνο να πέφτουν στο πάτωμα αλλά να εκσφενδονίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Όπως οι δαιμονισμένοι, που όταν τους ραίνεις (ή φτύνεις; ) με σταγόνες αγιασμού, σφαδάζουν από αλλοφροσύνη. Αυτόματα «χαμηλώνουν» την ένταση του ενθουσιασμού (υποψιάζομαι πως ο ενθουσιασμός στις εκφράσεις τους ευθύνεται για την υπερ-παραγωγή σάλιου το οποίο προσδίδει μία ιδιαίτερη υγρότητα στην προφορά εμπλέκοντας τη γλώσσα σε ένα «πλατσούρισμα» το οποίο και δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό «γλειφτράκι») και «ανεβάζουν» το screensaver της εμετικής εικόνας με το χαμηλωμένο βλέμμα που τάχα πάει να υψωθεί απέλπιδα την τελευταία στιγμή.
And that my fellow bloggers/viewers/readers, είναι ό,τι απεχθέστερο μπορεί να συναντήσει άνθρωπος εν καιρώ ..Ειρήνης…
Υ.Φ. Μία ψυχολογική προσέγγιση
Τα γλειφτράκια δεν είναι ανίκανα άτομα. Αντιθέτως. Η περιπλοκότητα των κινήσεων τους αποδεικνύει μία πρωτοποριακή ίσως ικανότητα εξέλιξης και επιβίωσης. Επίσης δεν είναι οκνηρά άτομα. Η κατασπαταλημένη ενέργεια στα στρατηγικά τους σχέδια (ακόμα και αν πρόκειται για μία απλή ανάγκη νυχτερινής εξόδου) με φλύαρες αναλύσεις και ενέργειες (συχνότατα δε, επιλέγουν την αναμετάδοση ψευδών συκοφαντικών ειδήσεων) αποδεικνύει πως πρόκειται για εργατικά άτομα, τα οποία όμως είτε έχασαν το στόχο , είτε αποφάσισαν να τον κατακτήσουν με λιγότερο κόπο. Η αδήριτη ανάγκη ενός «γλειψιματία» οφείλουμε να παραδεχτούμε επίσης πως υποβοηθά την ψυχολογική ισορροπία εφόσον η ανοχή της μετριότητας του εαυτού (η οποία βέβαια σαφώς και μπορεί να Μην υφίσταται) δεν είναι και ό,τι ευκολότερο για τον καθένα ειδικά όταν έχει να «συναγωνιστεί» ή έστω να συνυπάρξει με έναν επιτυχημένο συγγενή , συνεργάτη, φίλο. Ενώ με την υποτέλεια της προσκόλλησης επιτυγχάνεται η αίσθηση της ασφάλειας που είναι απαραίτητη ώστε να σφαλίζουν τα μάτια σε έναν ύπνο δικαίου.
Τέλος οι ιδιόρρυθμοι – έστω με μία γκροτέσκο οπτική - αυτοί τύποι social arounders (στο blog μου είμαι, ό,τι θέλω γράφω) δεν είναι κακοί άνθρωποι. Θα έλεγα μάλιστα πως είναι ανίκανοι να γίνουν σατανικοί. (Είναι κι αυτός ο φόβος «κι αμα μου’ρθει από εκεί που δεν το περιμένω;» βλέπετε..)
Είναι μικρά παιδιά… παρατημένα στο νησί του Lost , ζαλισμένα από την στασιμότητα, την ανασφάλεια και το τέλμα των κενών της προσωπικής ζωής.
Labels: Humans, Personal
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
39 Τόλμησαν:
Ωραία τα λες για τα "γλειφτράκια"...
Το πρόβλημα όμως πιστεύω δεν είναι τόσο τα ίδια τα γλειφτράκια αλλά οι παντός είδους αποδέκτες των "γλυψιματιών"...
αυτοί που τρέφονται και δίνουν τροφή σε αυτό το ατελείωτο αλισβερίσι...
Για μένα εκει είναι το πραγματικό πρόβλημα.
Απο την άλλη σκέφτομαι την άδικη χρήση μιας τόσο ηδονικής λέξης!...Ισως αυτό με πειράζει ακόμα περισσότερο!...
χαχα.. σας παπάριασαν στο γλύψημο και την αρπάξατε;..:):) γιατί τόσο μένος;:):)
Την καλησπέρα μου:):)
takis
Υποθέτω τρεις λόγους "ανοχής" και "αποδοχής" από τους αποδέκτες:
Περίπτωση (Α) Έχουν να ασχοληθούν με τόσο σοβαρά θέματα που αν και αναγνωρίζουν τον..σίελο, τον επιτρέπουν ώστε να μη σπαταλήσουν πολύτιμο χρόνο
Περίπτωση (Β) Όλοι είμαστε άνθρωποι (εκτός από μένα που είμαι cyborg έτσι;) Η ματαιοδοξία κάπως πρέπει να τρέφεται..όχι κατ'ανάγκη ώστε να επιβεβαιώνει αλλά έτσι..να διακοσμεί την επίγνωση μιας επιτυχημένης διαφορετικότητας
Περίπτωση (Γ) Είναι πιθανόν να μην το αντιλαμβάνονται οι αποδέκτες. Τα γλειφτράκια , με τον καιρό ,ξέρετε, ανάγουν την πλάνη της κολακείας σε τέχνη..
Υ.Φ. Πονηρός αναγνώστης, πονηρά διαβάζει:-)
koulpa μου
Ε, όχι και μένος! (έπρεπε να είστε παρών σε έναν τέτοιο αποκεφαλισμό προ τριετίας:-)
Μία ανάλυση του φαινόμενου έκανα και μάλιστα πιστεύω πως κατόρθωσα να κρατήσω ισορροπίες χωρίς να υπερβάλλω ούτε προς τη μία πλευρά ούτε προς την άλλη.
Υ.Φ. Εμένα γιατί να με γλείψουν; Τι έχει να κερδίσει κανείς από μία ..poor diVa?
Καλησπέρα σας:-)
α καλά!
επειδή βρήκαμε την υπόκλιση
θα με βάλεις να την εξασκώ μέχρι να πιαστεί η μέση ε?
ντίβα μου
χαμογελώ γλυκόπικρα και
υποκλίνομαι τελείως στεγνά! :)&
υγρή υπόκλιση
γλειψιματίας
κολλώδης ρύπος
έγραψες!
μπήκα τελείως μέσα στις έννοιες
και ένοιωσα το στομάχι να γυρίζει!
genial!
και τέλος το αποκορύφωμα της γραφής σου σήμερα:
Αυτόματα «χαμηλώνουν» την ένταση του ενθουσιασμού (υποψιάζομαι πως ο ενθουσιασμός στις εκφράσεις τους ευθύνεται για την υπερ-παραγωγή σάλιου το οποίο προσδίδει μία ιδιαίτερη υγρότητα στην προφορά εμπλέκοντας τη γλώσσα σε ένα «πλατσούρισμα» το οποίο και δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό «γλειφτράκι») και «ανεβάζουν» το screensaver της εμετικής εικόνας με το χαμηλωμένο βλέμμα που τάχα πάει να υψωθεί απέλπιδα την τελευταία στιγμή.
τόφτυσες υπέροχα το λιγδερό σκουλήκι!
καλό μας βράδυ
χχχχχχχχχχχχχχ
Λέει κι ο δόλιος ο Αλσέστ στο Μισάνθρωπο του Μολιέρου:
Όχι, όχι, η δουλοπρέπεια, που οι φίλοι σου οι μοντέρνοι έχουνε κάνει σύστημα αποστροφή μου φέρνει και τίποτ΄άλλο δε μισώ όσο τις τσιριμόνιες όλων αυτών που υπόσχονται φιλιές πιστές κι αιώνιες, τους προσηνείς με τα κενά σαχλά αγκαλιασματά τους τους ευφραδεις με τα κοινά τα φληναφήματά τους....
Αφιερωμένο :)
Τα γλειφτράκια ή γλειφτρόνια είναι το είδος που ευδοκιμεί και είναι έξυπνοι έχεις δίκιο, γι αυτό και μπορούν και επιβιώνουν.
Ζουν όμως παρασιτικά γι αυτό πρέπει να αποβάλλονται. Όσο σύνηθες είναι να βλέπεις γλειφτράκια άλλο τόσο βλέπεις και "γλειφόμενους" να το απολαμβάνουν ζώντας τη νιρβάνα τους.
Καλή εβδομάδα, φιλιά
καλημέρα!
έφερα αχνιστό καφέ blue mountain
απο την jamaica!!!!
τον έχεις δοκιμάσει?
είναι ο καλύτερος λένε...
σου αφήνω και 2 κρουασάν βουτύρου
γαλλικού τύπου βέβαια
και καλή εβδομάδα να έχουμε!
μόλις κατέβασα κοριτσάκι στο σχολικό
γκρίζα μέρα αλλά θα την γεμίσω χρώματα - έχω έμπνευση σήμερα...
σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχ
Υπάρχουν και απαντώνται παντού! Λιγότερο ή περισσότερο ευδιάκριτα, ειδικά όταν η κολακεία είναι περίτεχνη. Μέσα από τη μυθομανία όμως πώς αντλούν χαρά-ηδονή κτλ; Αυτή είναι η απορία μου.
Ειδικά στη δουλειά βλέπω καθημερινά πάρα πολλούς. Γιατί άραγε;
Η κολακία ως γνωστόν είναι παροχή "τροφής" στον κολακευόμενο, γιατι κόλον είναι η τροφή.Νομιζω οτι οι κόλακες, επι το κομψότερον, τα γλειφτράκια, επι το αιχμηρότερον, έχουν αναγκη να προσέξουν τους ίδιους. Γιαυτο και αναλώνονται σε γλύψιμο και συνεχεις υποκλίσεις προς το αντικείμενο του πόθου τους-μαλλον προσδοκουν οτι αυτο που δίνουν, η προσοχη/αποδοχη/ έρωτας(!) ίσως, θα τους γυρισει στα μουτρα σαν χαδι βέβαια... What goes around,comes around... ε;Αν ό,τι δίνεις παίρνεις, τότε φανταζομαι πως προσδοκουν οτι θα παρουν με τοκο το μεγα κεφαλαιο που λεγεται ΑΠΟΔΟΧΗ. Αυτα για τα στερημενα γλειφτρόνια, τα ακακα ίσως γλειφτρόνια, που κινουνται μονο απο το ελκος το ψυχικό. Για μεαν τα πιο επικίνδυνα είναι τα άλλα γλειφτρονία, τα αναρριχητικά, που ό,τι μα ό,τι λενε εξυπηρετει μονο ενα σκοπό: να φανε τον ανταγωνιστή.Αν εισαι και ευαίσθητος στην όραση νομιζω μπορεις να διακρίνεις τη σχιζοειδή τους μασκα, μπροστά σου με χαμόγελο Τζόκερ, τοσο ανατριχιαστικά πλατύ, και μολις φύγεις και αρχίσει το "συναδελφικό briefing" παιρνουμε την τσαπα και σκαβουμε ενα λακο νααααα.
Μία νομίζω είναι η ασπίδα σ'αυτα τα όντα: η επίγνωσή (σου) ότι αξία αξιοζήλευτος είναι αυτος που αποθεώνει και ΟΧΙ αυτος που αποθεώνεται.Γιατι ως γνωστν ο,τι ανεβαινει, κατεβαίνει και συχνα απ΄το ίδιο χέρι. Οπότε μονο φαρμακο στο δηλητηριασμνςεο φαί που φιλευει ο κόλακας είναι αυτη η γνωση.Νομίζω. Αλλα θα αυτουπονομευθώ κανοντας τη εξης ερώτηση: Ειμαστε παντα βεβαιοι οτι αυτος που εχουμε σταμπαρει ως κολακα είναι οντως κόλακας; Και αν εμεις είμαστε τερατα καχυποψίας με καμμενα τα εγκεφαλικα κύτταρα απο την δυσπιστία; Your case -:)))))
ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΤΑΤΟ
το post!! Σλουρπ. Σλουρπ! Με τόσο γλύψιμο, μου άνοιξε η όρεξη για παγωτό!
Είναι εμετικό το γλύψιμο.
Καλά έκανες και τα έχωσες, συμφωνώ και επαυξάνω!!
ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ!
τα "γλειφτράκια" τα περιγράψατε τέλεια...
θέλω όμως να μιλήσετε και για τους έξυπνους ανθρώπων που αρέσκονται στο να γλείφονται από γλειφτράκια και με αυτό τον τρόπο τα δικαιώνουν.
To σχόλιο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ακρως ακατάλληλο και το μετάνοιωσα. Θυμίσου όμως να στο πω απο κοντά.
Εχει να κάνει με τα .. 4 σημεία του ορίζοντα.
maya μου πολύχρωμη και χαμογελαστή:-)
Σε σκεφτόμουν το πρωί όταν έφυγα το τρελό βαμπιράκι (ούτε μισάωρο δεν κοιμήθηκα χτες βράδυ..άστα)
Σκεφτόμουν τον αχνιστό καφέ που - ορίστε, δεν ξέχασες!!- σκεφτόμουν τα χαμόγελα και τα χρώματα σου..
κι είναι μέρες Maya μου που μόνο τέτοια θέλεις να βλέπεις όταν ξυπνάς..
Άντε ..άς έρθω τώρα στο θέμα:-)
..Εγώ μια απλή ανάλυση έκανα, αφενός επιδή άκουσα αρκετές φορές τώρα τελευταία τον χαρακτηρισμό και αφετέρου επειδή είχα κάτι πρόσωπα υπόψην μου..παλαιόθεν
(Ώστε είχες έμπνευση το πρωί ε; Σπεύδω να δω :-))
Υ.Φ. Για όσους δεν έχουν αντιληφθεί, η Maya κι εγώ αποφασίσαμε να χρησιμοποιούμε τον συνδυασμό :-)& ως Χαμόγελο και Υπόκλιση:-)))
χεχ όλο εξυπνάδες
:-)&
χχχχ
aντώνη μου
Οφείλεις ποστ για τον Μισάνθρωπο..νομίζω ..είμαι βεβαία δηλαδή πως θα'χεις να πεις και θα'χω να συμπληρώσω:-)
Σε φιλώ γλυκά
Βασίλη μου,
Σήμερα έμαθα από το βιβλίο "Ο τυφλός ωρολογοποιός" πως ο Κούκος ζει παρασιτικά..γεννά τα αυγά του σε ξένες φωλιές και μόλις σκάνε μύτη τα νεογνά, πετάνε έξω τους ιδιοκτήτες!
Κάποιοι κούκοι σε νιρβάνα λοιπόν..
Καλή εβδομάδα αγαπημένε μου φίλε. Φιλιά πολλά
kitsomitsos
Είχα μια φίλη παλαιότερα..μυθομανή σε θρόνο!
Απίστευτη κατάσταση..
Στην αρχή έλεγα..οκ..αφού δεν με ενοχλεί προσωπικά..δεν με "διώκει" με κάποιο τρόπο το ελάττωμα της, δεν έχω πρόβλημα..
αλλά..αυτά τα φαινόμενα είναι σαρωτικά στις κοινωνίες..όταν ο ένας συντηρεί, το κακό πολλαπλασιάζεται και ποτέ δεν ξέρεις πόση ζημιά μπορεί να κάνει..ή..και πόσο κέρδος μπορεί να αφανίσει..
Miss auburn
Θεωρώ το σχόλιο σου, εξαιρετική συμπλήρωση της ανάρτησης μου. Καταπληκτική ανάλυση και εκφορά.
Θα απαντήσω στο ερώτημα σου ως εξής:
Αν σε μία άλφα βήτα (ε ναι) ηλικία δημιουργίας (ας πω), αγώνων, επιτυχιών ΚΑΙ αποτυχιών, δεν είμαστε ικανοί να αναγνωρίσουμε τον μαϊντανό - τρόπος του λέγειν διότι εγώ..προσφάτως:-) από το γαϊδουράγκαθο..ζητω που καήκαμε!!
Υ.Φ. Ναι κύριε πρόεδρε. Να σημειωθεί στα πρακτικά:-))
Μετεωρίτη μου
χαχαχαχ
σλουρπ;
αχαχχαχα
και παγωτό;
Αμάν κι είμαι κομμάτια τώρα..πού να τρέχω για παγωτό
χαχαχ
Καλή και γλυκιά εβδομάδα:-))
xkont
Το έγραψα νομίζω στην απάντηση στον Τάκη...είναι ηδονιστική η διαρκής αποδοχή..ειδικά μάλιστα όταν πράγματι την αξίζεις..
Άλλες φορές πάλι..είναι λανθάνουσα απαξίωση..δηλαδή, συντηρείται και διαιωνίζετε η κατάσταση ως μη αναγνωρίσιμος ,ικανός κίνδυνος..
cybereddie
χαχαχα
Την ώρα της στάσης νυχτερίδας θα μου το πεις;
χαχαχα
Κι ορίστε πάλι..σήμερα διάβαζα για τις νυχτερίδες στον Τυφλό ωρολογοποιό..
ντίβα μου
το χαμόγελο τώρα είναι λόγω της μουσικής που επιτέλους λειτουργεί! είχα χαλαστεί όπως οι γέροι που λίγο να τους αλλάξεις την λεπτομέρεια, φρικάρουν. ένα τέτοιο. άσε. θα το κοιτάξω τι είναι κι αυτό.!!!
η έμπνευση δεν βγήκε στο μπλόγκ
ήταν για την ζωγραφική μου
και όντως σήμερα ήταν μια πολύ δμιουργική μέρα...
γι'αυτό καλά έκανες και με σκέφτηκες χαμογελαστή. απο μέσα κιόλας :)
μου άρεσε το vague επειδή είχα κάτι πρόσωπα υπόψην μου..παλαιόθεν
don't we all...!
ουφ με τα σκουλήκια και τα υπόλοιπα έρποντα...
με κεφάλι καζάνι
αλλά καλά για δευτέρα
σε καληνυχτίζω
:)&
χχχχχχχχχχχχχχχ
maya μου
χαχα
Καλημέρα με χαμόγελο αγαπημένη μου φίλη
(Τα κορίτσια σου χουζουρεύουν ακόμα ε; Φιλί!)
Να δω ζωγραφική παρακαλώ!
Και ε ναι..λίγο καφέ μοσχομυριστό:-)
:-)&
Προχωράμε μπροστά αφήνοντας πίσω ό,τι έρπει ..
καλημέρα!
πρόσεξε γιατί καίει ο καφές!!!!
:)
σαν μαμά, τα κάνω "σαν μεγάλη"
αλλά σαν μάγια, αλλοιώς...
πάω να στρίψω το τσιγάρο μου
κι επανέρχομαι στον καφέ
ν'ανοίξει το μάτι...
καρασμάτς!
:)&
υγ.το πρωτάκι ξύπνιο κι ετοιμάζεται. ΠΟΣΟ δεν ζηλεύω τι έχει μπροστά της...
υγ2. κοιμήθηκες εχτές πάνω απο μισάωρο?
χαχα
Maya μου
Καλημέρα:-))
Μμμμ μυρωδιά πρωινού καφέ ..τι καλά!!
Κοιμήθηκα πολύ παραπάνω από μισάωρο χτες , ναι και σήμερα πρωί πρωί είχα εγώ έμπνευση:-)..ετοιμάζω ..ποί-ημα:-)
Φιλί στο πρωτάκι για να αντέξει και κοίτα να δεις πόσο πρωτάκι νιώθω κι εγώ και κοίτα τώρα που μόλις τέλειωσα το ποί-ημα και μιλά για Πρώτους!!
Υ.Φ. Άτιμο τσιγάρο..(άναψα κι εγώ..ψέμματα να πω;)
χχχχ εις την εκατομμυριοστή:-)
χμμμμ
με βλέπω νάχω κακά ξεμπερδέματα
άμα σε βρίσκω εδώ το πρωί!!!
αντί να ετοιμάζομαι για δουλειά
πάω να διαβάσω το ποι η μα ...
οι πιο πολλοί (όλοι?) οι φίλοι μπλογκόνια (που λες και συ) ή κοιμούνται ή ξεκινούν για την δουλειά και το πρωί μόνο κάνω μια γρήγορη σιωπηλή βόλτα και στρώνομαι.
αχ τι μου κάνεις!
πάω!
--->
άξιζε η βόλτα!
ωραίο το κείμενο του sotirisK
και πολύ μεγάλες αλήθειες
τι είναι που κάνει τόσο "μεγάλες" αυτές τις λέξεις? λέξεις είναι. και αυτά που κάνουμε? γιατί να μην έχουν όνομα?
πολύ ενδιαφέρον
γεια σας τώρα!
τραβάχο...
χχχχχχχχχχχχχχχ
Αυτό που με έχει αηδιάσει (και ξέρεις ότι μετράω τις λέξεις πριν τις αφήσω να φύγουν απ' τα χέρια μου) είναι ότι κάποιες φορές που βρέθηκα να κάνω κάτι, να γνωρίζω κάποιους, να είμαι μέρος μιας δημόσιας ας πούμε προσπάθειας, βρέθηκαν και άνθρωποι που με είδαν σαν σκαλοπάτι. Σαν το σκαλοπάτι που θα πατήσουν για να πάνε λίγο 'παραπάνω'.
Οι σάπιοι κόλακες μου φέρνουν πυρετό
Μπήκα για μιά καλημέρα.. αλλά με στειλατε αλλού με το update.. τρόμαξα να γυρήσω..:):)
Μιά καλησπέρα λοιπών:):)
maya μου
χαχαχαχ
Μόλις έγραψες "για μια βόλτα έρχομαι και..στρώνομαι" σηκώθηκα γρήγορα γρήγορα να ετοιμαστώ για τη δουλειά!
Παρασύρομαι κι εγώ εύκολα , βλέπεις:-))
Σήμερα μεταφέρομαι "μπλογκερικώς" δίπλα στου SotirisK.
Τι κρίμα που δεν υπάρχει η δυνατότητα ανάρτησης εικόνας στα σχόλια;
Θα έβαζα μια ταμπέλα "Είμαι Δίπλα"
χαχαχ
Φιλιά πολλά :-)
gerasime
Διάβασα το σχόλιο σου όταν ήμουν νωρίτερα στη δουλειά κι ύστερα το σκεφτόμουν..
Και ξέρεις ποιες είναι οι δύο "εντυπωσιακές" καταστάσεις;
Από τη μία έχεις αυτούς που περιμένουν λες και τους το έχεις τάξει να βοηθηθούν κι από την άλλη υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι "αγκομαχούν" να κερδίσουν από ..λάθος πηγή!! Αυτό το δεύτερο βέβαια τους καθιστά και νοητικά καθυστερημένους αλλά τέλος πάντων είπα να είμαι ευγενική στο ποστ..
Ανάσα μας
εμετικά σφαδάζουν μόλις τους απαξιώσεις..
koulpa
!!!
κι είχα αρχίσει να ανησυχώ!!!
Σας είδα "δίπλα"..ωραία..
κουβεντούλα στο διπλανό μπαλκόνι λοιπόν:-)
Καλησπέρα:-)
χαχα.. στο διπλανό μπλογκόνι νόμιζα ότι γράψατε..:):)
το δεύτερο update πρόλαβα και το επισκεύτικά νωρίτερα.. αλλά δε τελειωσα ακόμα:):)
Τη καλησπέρα μου:):)
χαχα.. στο διπλανό μπλογκόνι νόμιζα ότι γράψατε..:):)
το δεύτερο update πρόλαβα και το επισκεύτικά νωρίτερα.. αλλά δε τελειωσα ακόμα:):)
Τη καλησπέρα μου:):)
Επανεκίνησα τη διαδικασία.. με αφορμή τη συρταριέρα!!:):)
Ευχαριστώ..:):)
Καληνυχτούδια(καθυστεριμένα):):)
koulp-ie μου
χαχαχ
ναι ναι..στο διπλανό "μπλογκόνι" ήθελα να γράψω κι εγώ:-))
Επανεκκίνηση διαδικασίας ..συρταριέρας;
χμμ..δε νομίζω να μου κάνετε καμία λινουξική κατασκευή..σας το λέω, δεν εγγυώμαι την σωματική σας ακεραιότητα!
χαχαχ
Την καλημέρα μου
Υ.Φ. Παρατηρώ σχόλια εις διπλούν..Πολύ μ'αρέσει! χαχαχαχ
χαχα..στο εγκαταλιφθέν παραπαίδι μου αναφερόμουν.. και εδώ που τα λέμε στό linux oφήλεται ένα μέρος της καθυστέρησης.. (έπρεπε να δουλέψει το σκάνερ..):):)
την καλημέρα μου:):)
Δημοσίευση σχολίου