Σάββατο
Common Sense
Σάββατο Update: Μία μικρή βοήθεια παρακαλώ (για κώδικα template)
Τον τελευταίο καιρό έτυχε να συζητήσω με αρκετούς φίλους το θέμα του κοινού νου.
Άλλοτε η αφορμή ήταν κάποιο επαγγελματικό τραγελαφικό γεγονός, ικανό βέβαια να σε κάνει να κατευθυνθείς με σταθερό βήμα προς τον τοίχο χτυπώντας επαναλαμβανόμενα το κεφαλάκι σου εκεί , άλλες φορές κάποια συνομιλία όπου η ασυμβατότητα αλληλεπιδραστικών σκέψεων σε έκαναν να αναρωτηθείς για ποιο ακριβώς θέμα …μαγειρικής συζητούσε ο άλλος όταν εσύ π.χ. μιλούσες για κάποιον ευφάνταστο καημό σου περί ζωδίων κι άλλες φορές οι αιτίες ήταν ολόκληρες πορείες συμπεριφορών που σε έκαναν να αντιλαμβάνεσαι ένα ..ζωγραφικό μοντάζ Πόλακ, Πικάσο και Νταλί.
Ανάλογα με την σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε την τρέχουσα κατάσταση, οι αντιδράσεις ποικίλουν. Κάποιες φορές κοιτάζεις..πλαγιομετωπικά με ένα ύφος «μα..πού βρίσκεσαι; Τι λες; Ποιος είσαι; Γιατί υπάρχεις;», άλλες φορές αγανακτείς «ε δε θα συνεννοηθούμε σήμερα.. αυτή είναι μία πινέζα..δε βλέπεις πως δεν χρειάζεσαι σφυρί;» κι άλλες, απλά γελάς..μέχρι δακρύων με το πόσο «αλλού» βρίσκεται ο αυτοκαταστροφικά (ή και ευδαιμονικά) ευήθης συνομιλητής.
Κι ύστερα είναι και ο ορισμός του Κοινού Νου.
Τι σημαίνει Κοινός Νους;
Ας επιχειρήσω έναν προσδιορισμό καθ’όλα ανοικτό σε παραλλαγές.
Κοινός Νους είναι οι υπεραπλούστατες νοητικές αντιδράσεις – οι οποίες πιθανότατα σχετίζονται με πρωτογενή ένστικτα- απέναντι σε πολύ συνήθεις καταστάσεις κρίσεων/ διλημμάτων.
Π.χ.
Υπάρχουν είκοσι άτομα τα οποία πρέπει να δούμε μέσα σε 120 λεπτά. Απλή μαθηματική η λύση.
Πρέπει να περάσουμε στο απέναντι πεζοδρόμιο διασχίζοντας έναν δρόμο , άρα θα κοιτάξουμε αν έρχεται κάποιο αυτοκίνητο την ώρα που επιχειρούμε τη μετακίνηση.
Βλέπουμε ένα πολύ σοβαρό post με εξίσου σοβαρά σχόλια , άρα αν αποφασίσουμε να γράψουμε κάτι φροντίζουμε να είναι αντάξιο της ατμόσφαιρας τιμώντας έτσι την προσφορά του ιστογράφου.
Τι άλλο;
Βλέπουμε πως κάποιος είναι εριστικός. Τον αποφεύγουμε εκτός αν επιθυμούμε και εμείς την ίδια εκτόνωση.
Ο τρόπος σκέψης είναι διακριτός αλλά με ομοιότητες σε όλους. Υπάρχουν παρόμοιες «λογικές» αλλά όχι ολόιδιες. Κι ο καθένας έχει πίσω από την συνοχή των εκφράσεων και των συμπεριφορών του , άλλα «απόκρυφα» νοήματα ή και γεγονότα που πυροδοτούν την τελική συμπεριφορά.
Ο κοινός νους όμως θα όφειλε να είναι αρχικά ίδιος σε όλους άσχετα με το αν εμφανιζόμασταν ικανοί να καταλήξουμε εκεί σε μία από τις τρομερές και εξαντλητικές αναλύσεις που επιχειρούμε συχνότατα οι άνθρωποι.
Υπάρχει όμως τελικά αυτό το ίδιο σημείο εκκίνησης σκέψης σε όλους;
Είμαστε όλοι το ίδιο ικανοί να οδηγηθούμε εκεί; Μήπως δεν είναι θέμα ικανότητας αλλά διάθεσης;
Η απουσία κοινού νου σε πληθώρα ανθρώπων μέσα σε μία ομάδα, καθιστά την επιβίωση και εξέλιξη αυτής, αμφίβολη;
Σχετίζεται ο κοινός νους με την μόρφωση, το περιβάλλον , τις εμπειρίες ή υπάρχει και εδώ το γονιδιακό οχυρό από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς;
Σκέψεις ενός πολύ φορτωμένου μυαλού [ναι κύριε διευθυντά…γράφω και τα πληρωμένα κείμενα..αλλά είναι καλοκαιράκι ήδη κι εγώ δεν είμαι παρά μία απλή diva μπροστά σε ένα laptop ημέρα Σάββατο…]
*Ποιος λόγος βγήκε από το στόμα σου; [Λέγεται επικριτικά σε κάποιον όταν δεν προσέχει πώς μιλάει]
Labels: Weird_Logic
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
39 Τόλμησαν:
ονειρεύτηκα ότι ο Κοινός Νους, δεν είναι ο νους που έχουν όλοι,
ονειρεύτηκα πως Κοινός Νους είναι ο ελάχιστος Κοινός Παρονομαστής των Κανόνων της Λογικής για να μπορεί να συγκροτηθεί η Κοινωνία,
ονειρεύτηκα πως ο Κοινός Νους μπορεί να εξελίσσεται μαζί με την επιστήμη και την Κοινωνία,
όμως η Κοινωνία μας επιβάλλει τον Σκοταδισμό, επιβάλλει την διαστρέβλωση, επιβάλλει τον παραλογισμό...
Κοινός Νους είναι πια το Normality και ο Θεός να βάλει το χέρι του για όσους νομίζουν ή θέλουν να είναι Normal...
Ο xkont ορθά έγραψε: είναι ο ελάχιστος παρανομαστής κάποιων κοινών κανόνων ηθικής και λογικής. Τι γίνεται όμως, όταν αυτή η Κοινωνία οδεύει ύπουλα και υπόγεια προς μια κατάλυση του παλαιότερου Κοινού Νου και στην εγκαθίδρυση μιας ηθικής ατομικισμού και μιας λογικής πιο εύπλαστης και από το κορίτσι λάστιχο;
μα η Κοινωνία ως συλλογική οντότητα είναι ένα πλάσμα, μια κατασκευή για να μπορούμε να αποδίδουμε κάπου τις ευθύνες μας, για να έχει ο καθένας το άλλοθι του. Ποια ακριβώς είναι άραγε η Κοινωνία που μας επιβάλλει το σκοταδισμό, ποιοι είνια οι μηχανισμοί της, ποιος τη συγκροτεί, ποιους περιέχει και ποιους όχι; Δυσκολεύομαι να την ορίσω.
Όσο για την εγκαθίδρυση της ηθικής του ατομικισμού αναρωτιέμαι αν αυτός ο ατομικισμός είναι άλλος απ΄τη συνέπεια της νεοτερικής κοινωνίας των τελευταίων αιώνων κι αν η ηθική του είναι άλλη από την περίφημη πρωτοκαθεδρία του ατομικού δικαιώματος, πρωτοκαθεδρία που αποθεώνεται καθημερινά παντού και σε κάθε εκδήλωση.
Ο Mr. Di ελπίζει ότι η μεγαλοθυμία της divas θα τον συγχωρέσει για το ατόπημα να εκφράσει τις σκέψεις του εκ των σχολίων κι όχι απ'τη δημοσίευση της.
Γλυκεια μου δεσποσυνη, δε βγαζεις ακρη με το κοινο νου*ειναι σαν να ψαχνεις αφροψαρο στα φουσκονερια...
μη χαλας το μυαλουδακι σου...
Κατά τ'άλλα, κυρία Ντίβα μου, παρεξηγείσθε όταν δεν σχολιάζουμε. Πάνω που πάω να συνέλθω από τη φωτό του προηγούμενου ποστ, βγαίνει καινούργιο με ανηρτησμένη φωτογραφία που ξεκάθαρο σκοπό έχει να συναγωνισθεί σε κάλλος αυτήν του προηγούμενου ποστ(ος).
Με πκιανς α;
Κ για να μην ξεχάσω: πώς να συγκεντρωθώ κ να διαβάσω το ποστ, όταν αυτό δεν μιλάει για τα μπούτια κ τα μπούστα από τα οποία δεν ξεκολλάει το μάτι;
Ε;
Ε;
Ε;
Όχι πες...
Τώρα εσύ με όλη αυτή την ανάλυση, θέλεις να πείσεις πως αυτή στην φωτό, έχει τον "κοινό νου". χχμμμμ. θα το σκεφθώ και θα επανέλθω, διότι χρήσουν ανάλυσης όλα αυτά που γράφεις και ο κοινός νους μου, αρνείται προς το παρόν...
... χρίζουν ανάλυσης.....χρήζουν ανάλυσης, κόλλησα, βάλτε το καλό please. φιχαριστω.
παπα.. γύρισα νωρίς.. γιατι δεν αντεχα άλλο..:):)
χμ.. ούτε κοινός.. ούτε νους.. μάλον είναι στατιστικό μέγεθος σαν το μέσο όρο.. πρέπει κάθε φορά να προσδιορίζεται από τους παρόντες.. ο καθένας μας μάλον πιστεύει ότι τον αντιπροσωπεύει..:):)
την (πολύ κουρασμένη) καληνύχτα μου:):)
λοιπον, εξαρταται απο πολλα πραγματα ο κοινος νους. αν και νομιζω οτι εδω μεσα σε αυτο το χωριο γενικοτερα δηλαδη, οι περισσοτεροι εχουμε μια δοση τρελας παραπανω, ενα χαρακτηριστικο βρε αδερφε!
την αμερικανικη εκφραση "talk to the hand" , κατα την οποια προ-τεινεις το χερι σου με τα δαχτυλα ενωμενα (δια να μην παρεξηγηθουμε με την "ελληνικη" μουντζα) , μπροστα στο προσωπο του ατομου το οποιο θεωρεις οτι δε μιλαει σωστα και συνεπως η μονη προσοχη που μπορεις να του δωσεις ειναι να παραχωρησεις ως συνομιλητη το χερι σου!
εδω βεβαια, φανταζομαι οτι μπορεις απλα να το απυθυνεις! και αληθεια, ημουν πολυ σοβαρη μεχρι και το τελος αυτης της περιγραφης!!
λολ!
Ο κοινός νούς συγκροτείται από τις καθημερινές εμπειρίες του καθενός αλλά και από την παράδοση την εκπαίδευση και τις κοινωνικές επαφές, και συνίσταται σε πληροφορίες που δεχόμαστε, επεξεργαζόμαστε και αναμεταδίδουμε, αφού τις περάσουμε μέσα από τη λογική. Τώρα βέβαια αν υπάρχει πρόβλημα στον πομπό ή στο δέκτη αυτό καθορίζει και την προβληματική ή μη συνενόηση.:-p
Κοινός νους είναι κάτι που μοιάζει με αυτό που λέγαμε στα μαθηματικά γινόμενο παραγόντων πρώτων μεταξύ τους. Δηλαδή η ικανότητα να κάνεις πριονίδι το κούτσουρο μιας σύνθετης σκέψης ή διαδικασίας και μετά να τοποθετείς τα κομματάκια το ένα δίπλα στο άλλο. Πράγμα δύσκολο δηλαδή γι'αυτό και δυσεύρετο.
Ο κοινούς νους προϋποθέτει και κοινούς ανθρώπους ή τουλάχιστον ανθρώπους με ελάχιστο IQ. Κάπου εδώ η συζήτηση παίρνει τέλος, καθότι αρκετοί δεν το διαθέτουν.
Και φτου και απ'την αρχή.
xkont
Με έκανες να προβληματιστώ.
Αρχικά πίστευα πως ονειρεύομαι έναν Κοινό Νου αρχέγονο , αμετάβλητο. Ύστερα όμως έπρεπε να προσδιορίσω τον χρόνο έναρξης και σκέφτηκα πως μάλλον θα έπρεπε να είναι «σύγχρονος».
Χωρίς καμία εξέλιξη, αναρωτήθηκα;
Έπρεπε λοιπόν να υπάρχει εξέλιξη εφόσον οι συνθήκες επιβίωσης άλλαζαν. Οι σκοποί και τα μέσα κι οι ανάγκες όμως, έφτασαν να παρακμάζουν κάθε απόπειρα προσέγγισης.
Συχνά έχω την εντύπωση πως όποτε επιχειρούμε να πλησιάσουμε μια «θέαση» δια μέσου απλών σκέψεων, καταλήγουμε σε περίπλοκες λογικές με εναλλακτικές τόσο αντιφατικές που το μόνο που μας σώζει είναι ένας αυτό-εξοστρακισμός. Ένα off στη νοητική ικανότητα.
Άρα..ο Ελάχιστος Κοινός Παρανομαστής των Κανόνων Λογικής ενώ μοιάζει δυνατός είναι συχνά τόσο «παχύς» που μόνο απλότητα δεν κουβαλά.
Θα συμφωνήσω πως Κοινός Νους θα έπρεπε να είναι το Normality και όσο κατανοώ αυτό το συμπέρασμα, τόσο τρομάζω με το μάταιο (ενίοτε και χυδαία ανήθικο) της ετικέτας του Normal εφόσον η εξιλεωτική θυσία της σκέψης καταλήγει κανιβαλισμός της λογικής.
Ίσως είχε δίκιο ο Γκέντελ (πέρα από κάθε απόδειξη) πως δεν υπάρχει πάντα λύση μέσα από την λογική. Κι ίσως να πρέπει να πάψουμε να αποφεύγουμε και μια δεύτερη επικίνδυνη σκέψη. Πως η Λογική (και άρα ο Κοινός Νους στο ..κενό και στο άπειρο του) δεν είναι πλέον απαραίτητη.
dora μου
Έθιξες ένα άλλο μεγάλο θέμα το οποίο συμμετείχε στις συζητήσεις που αναφέρω στο post περί Κοινού Νου.
Ατομικισμός.
Εαυτουλισμός.
Κακομαθημένος εγωκεντρισμός η βασική συνιστώσα επιβίωσης.
Ζούμε πράγματι τη «στιγμή» κατά την οποία ο θάνατος σου είναι η ζωή μου;
Αν ναι, τότε ο Κοινός Νους είναι ιός, επιβλαβής. Βέβαιη καταστροφή στην εκτέλεση της αντιμετώπισης «κρίσεων».
Αν όχι, γιατί τόσο συχνά και τόσοι πολλοί καταλήγουμε να αποκαλύπτουμε με βεβαιότητα αξιώματος πως ο ατομικισμός καταλύει κάθε κατεστημένο (τάχα) σύστημα ηθικών και λογικών;
Έχει αλλάξει πλέον το βηματικό σύστημα αρίθμησης. Από το 1 πλέον πάμε στο 7 κι από εκεί στο -3. Κι αν αυτό οδηγεί ευκολότερα σε έναν βίο ανώδυνο ή συχνά και επιτυχή, προς τι η ύπαρξη ενός Κοινού Νου που το λιγότερο που κατορθώνει είναι να περιορίζει και το περισσότερο, να τιμωρεί;
Μοιάζει με αγώνα σικέ όπου ξαφνικά ο «πουλημένος» αθλητής αποφασίζει στη μέση του τρίτου γύρου να αγωνιστεί για μια ιδεο-πλάνη αυτοεκτίμησης.
Τουλάχιστον θα πέσει μαχόμενος…μα δεν είναι ηλίθιο αφού είχε πληρωθεί για ..το ίδιο αποτέλεσμα;
Μοναδικέ μου Mr.Di
Οι αλήθειες σας καρφώνουν μαχαίρι σκουριασμένο στις υποψίες μας.
Η Κοινωνία ως συλλογική οντότητα και πλάσμα, χρησιμοποιεί για την επιβίωση και την κίνηση της τα πιο δυνατά της «μέλη».
Κι αυτά είναι προφανώς όσα εμμένοντας στην ανεξαρτησία των κραταιών τους ατομικών δικαιωμάτων, κατορθώνουν να προχωρούν με απλές δυνάμεις έλξης που όμως δεν αγγίζουν αλλά απλώς ακολουθούν. Σαν να βλέπεις διαφορετικά σμήνη από μέλισσες να πετούν σε σχηματισμό ακόμα και ασύμβατων πορειών παρουσιάζοντας εμφανώς ένα μοτίβο «άγραφης» συνεννόησης.
Με τρόμαξε η γραπτή αποκάλυψη (εφόσον σιωπηρά είναι γνωστή η αλήθεια) πως η πρωτοκαθεδρία του ατομικού δικαιώματος αποθεώνεται καθημερινά παντού και σε κάθε εκδήλωση.
Τι να διδάξουμε τότε σε όσους γεννιούνται τώρα;
Πώς πρέπει να εξελίξουμε (αλλάζοντας άρδην μάλλον) την έννοια της ομαδικότητας;
«Να γίνει καλός άνθρωπος» μου είπε ο αγαπημένος μου φίλος του οποίου την κόρη βάφτισα πριν λίγους μήνες.
«Να γίνει πονηρός άνθρωπος ικανός να επιβιώνει μόνος, εμμένοντας σε ό,τι αποφασίζει χωρίς αφελείς απόπειρες ομαδικότητας» του απάντησα
Δεν το πίστευα στα αλήθεια…αλλά 7 μήνες μετά , φοβάμαι πως φτάνω να το επιβεβαιώνω με μία επικύρωση πιο φανερή και από τις τρεις διαστάσεις του laptop μου
Υ.Φ. e-diVa δεν γράφει εδώ για να διαβάζεται, αλλά για να σχολιάζεται ώστε έτσι να συμπληρώνεται το ημιτελές της γραφής της
Σας φιλώ
Kaveiros
Μοιάζει με χάδι η προτροπή σου, αγαπημένε μου φίλε.
Όμως…
Η σκέψη λειτουργεί ερήμην. Βλέπεις, η ικανότητα ανάλυσης, προβληματισμού, εντοπισμού ανώδυνων (λέμε τώρα) λύσεων , η ανάγκη να κατανοήσεις ώστε να προχωρήσεις ένα βήμα παραπέρα χωρίς να μετράς τα βήματα, δεν διαθέτει on/off.
Κι ύστερα είναι και που κάποιες στιγμές αναγκάζεσαι να αντιμετωπίσεις το Παράλογο (..πώς να επιχειρήσω προσδιορισμό;) κι αν φτάσεις στο σημείο να πεις «δε βαριέσαι..άστο» κινδυνεύεις να ξυπνήσεις σε ένα κόσμο σουρεαλιστικών κινήσεων..φαντάσου..μια αυλή όπου ο καθένας λειτουργεί σύμφωνα με την δική του λογική , πράττοντας συχνά το αντίθετο από αυτό που οφείλει η δυναμική των γεγονότων να αναμένει..
Τι να περιμένεις τότε;
Μια εντροπία στο χάος;
Κι (ως) τότε τι;
Να μη χαλάω το μυαλουδάκι μου, λες. Κι αν φτάσω να αδιαφορώ; Να στέκομαι παγωμένη μπροστά στο «αυτονόητο» (άλλος ένας λανθάνων προσδιορισμός);
Δεν είναι τρομακτικό το γεγονός πως έτσι θα καταλήξω όπως οι περιχαρακωμένοι στον ατομικισμό τους;
Επιδημικός κίνδυνος ..
itelli μου
χα χα
Info περί της (των) φωτό:
- Είναι καλοκαίρι. Το μάτι επιθυμεί ομορφιά.
- Τα πιθανά σενάρια της φωτό είναι δύο: 1) Κάποιος κάτι είπε στην κυρία..ίσως περί τετραδιάστατου χώρου κι εκείνη εύλογα στην «κατάσταση» της του απάντησε «Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων;» Κοινώς: «Πας καλά άνθρωπε μου;», 2) Απηύθυνε εκείνη στον φωτογράφο κάποια σκέψη περί τετραδιάστατου χώρου κι όταν εκείνος της απάντησε (κολλημένος σε επίμαχα σημεία της παρουσίας της) «Μα τι είπες;» εκείνη τον κατακεραύνωσε με ένα βλέμμα «Εγώ αυτό σκέφτηκα. Θέλεις κάτι τώρα;»
- Ο πραγματικός σκοπός ύπαρξης της συγκεκριμένης φωτό στο συγκεκριμένο post είναι να επιδείξει την αχρηστία ύπαρξης Κοινού Νου. Όταν υπάρχει τέτοια εικόνα, ποιος ο λόγος να προβληματιστείς περί Κοινού Νου; Ε;
Είπα
Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα μου
Επειδή ξέρω πως με καταλαβαίνεις ακόμα κι όταν δεν λέω..τίποτα..
Η κυρία στη φωτό προφανέστατα είναι ευτυχισμένη χωρίς να διαθέτει Κοινό Νου ή προφανέστατα ευτυχεί επιβάλλοντας τον δικό της Κοινό Νου.
«Εγώ επιμένω πως ο ουρανός είναι μωβ. Θέλεις κάτι;» φαίνεται λέει στον συνοδό της
κι εκείνος..είμαι σίγουρη…συμφωνεί άμεσα για να μη τη δει να τυλίγεται περισσότερο αποκρύπτοντας τα κάλλη της…
koulpa μου
Καλώς επιστρέψατε. Ξεκουραστείτε και λίγο!
Αν ο Κοινός Νους προσδιορίζεται από τους παρόντες (και συντηρείται ή αποθεώνεται και από τους απόντες, λέω εγώ) τότε δεν είναι στατικό μέγεθος. Είναι διανυσματικό.
Και το βέλος συχνά ..μπαίνει στο μάτι εκείνου που τολμά να ξεφύγει του φορέα..
Μην είστε τόσο ευγενής με το ανθρώπινο είδος. Δεν επιλέγει καθένας ό,τι τον αντιπροσωπεύει. Επιλέγει ό,τι τον βολεύει. Οι προσδιορισμοί που χαρακτηρίζουν σύνολο συμπεριφορών, φοβάμαι πως δεν απασχολούν κανέναν.
Καμιά φορά βέβαια η ματαιοδοξία αναγκάζει σε κινήσεις υστεροφημίας αλλά μια λάθος μετακίνηση στο διάνυσμα..κι όλα γκρεμίζονται. Όλα εκτός από αυτό που κατόρθωσε το υποκείμενο την στιγμή που το χρειαζόταν.
lifewhispers
Εντός μπλογκόσφαιρας η «τρέλα» είναι default. Όλοι κουβαλούμε τις χαριτωμένες ή επικίνδυνες εμμονές μας και όλοι έχουμε το δικαίωμα αλλά και την δυνατότητα να επιβάλλουμε ακόμα και την πιο στρεβλή λογική μας εφόσον ο «γραπτός» περίπατος τους ενός σε ένα θέμα, δεν μπορεί να περιορίσει ή να εμπλακεί άμεσα με την «λογική» του άλλου. Ο χώρος των σχολίων είναι ακίνδυνος και για αυτό αγνός ακόμα σε αλληλεπιδράσεις. Όταν κλείνει το pc ο κοινός νους του ενός δεν επηρεάζει τον κοινό νου του άλλου (ίσως ελάχιστα και αμυδρά κάποιες φορές).
Talk to the hand δεν έλεγε η Νταντά;
Lol
Τρομερή σκηνή..φοβερή φιγούρα..
Δυστυχώς όμως in real life όχι μόνο προτάσσεις την παλάμη αλλά θέλεις να της προσδώσεις και μία κάποια ταχύτητα!
Είσαι πάντα σοβαρή (ευγενική και διακριτική), κορίτσι μου γλυκό.
Εγώ δεν πέφτω στην παγίδα του : ευδιάθετο=φαιδρό
Υ.Φ. Από την άλλη όμως αναγνωρίζω σε πολλές περιπτώσεις μέσα από bits and pieces την μεταμφιεσμένη σαχλαμάρα (πάντα βέβαια σύμφωνα με τον δικό μου κοινό νου!)
Ο Κύριος με τα σου
Εμπειρίες, εκπαίδευση, κοινωνικές επαφές, επεξεργασία πληροφοριών, λογική. Όλα όσα ανέφερες είναι υποκειμενικά. Προσωπικώς ιδιαίτερα για τον καθένα. Άρα ο κοινός νους είναι ξεχωριστός. Μοναδικός. Ιδιαίτερος. «Ανάλογος του παρελθόντος» και φυσικά…έτοιμος να παραλλαχτεί μπροστά σε κάθε ερέθισμα.
Πομπός και Δέκτης..
Δηλαδή δύο (ή και περισσότεροι) άνθρωποι , συνεννοούνται όταν έχουν ίδιο Κοινό Νου;
Πολύ φοβάμαι πως συνεννοούνται μόνο όταν έχουν κοινές ανάγκες κι αναγνωρίζουν ο ένας στον άλλον ισοδύναμη ικανότητα προσφοράς.
Απειρώτας
Επαναδόμηση λογικής λοιπόν μέσα από «πρώτα» στοιχεία σκέψης;
Γιατί όσο περισσότερο διαβάζω τα σχόλια , πείθομαι πως ο Κοινός Νους δεν είναι θέμα Λογικής αλλά καθαρά θέμα Συμφέροντος;
Όταν η επαναδόμηση συμφέρει να παραγάγει κάτι άλλο..θα φροντίσει να το συνθέσει με «απόλυτα» λογικές διαδικασίες.
Κι έτσι θα βαφτιστεί ο δούλος της Λογικής , Κοινός Νους.
KitsosMitsos
..Δεν νομίζω πως ο κοινός νους έχει σχέση με το iq. Είναι τόσα τα φιλτραρίσματα και οι επεξεργασίες στις οποίες υποβάλλουμε τις καθημερινές μας «λογικές» (=αποφάσεις κινήσεων) που το iq ..πάει περίπατο!
Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς ελάχιστο iq;
Γεννιούνται ανίκανοι για ελάχιστες ίσως σκέψεις..επιβίωσης;
Δεν μπορώ να φανταστώ πως κάτι τέτοιο συμβαίνει εκτός και αν μιλάμε για καταστάσεις που χρήζουν νοσηλείας.
Πιστεύω όμως πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν αναγκάστηκαν ποτέ να διαθέτουν ελάχιστο iq (ή μάλλον λίγο περισσότερο από ελάχιστο), ή που ανακάλυψαν νωρίς (ίσως και ασυνείδητα) πως κάτι τέτοιο απλώς θα παρακώλυε την ανώδυνη επιβίωση τους.
Πρόκειται για τους τυχερούς οι οποίοι όχι μόνο δεν επιδεικνύουν Κοινό Νου αλλά τούτο επιβραβεύεται από τις περιβάλλουσες συνθήκες και όσους συμμετέχουν σε αυτές.
χαχα μιά χαρά σας βρίσκω.. οι απαντήσεις σας εκτενέστατες αλλά δε προκάμω πρέπει να φύγω.. το βράδυ..:):)
Την καλημέρα μου:):)
koulpie μου
όποτε προλάβετε:-)
Κι εγώ.."εν κινήσει" βρίσκομαι
Καλημέρα
Σαφώς και ο κοινός νους έχει συμφεροντολογική διάσταση. Είναι προς το συμφέρον μας να κοιτάξουμε δεξιά-αριστερά πριν διασχίσουμε έναν δρόμο. Το επιβάλει η κοινή λογική για να μην μετατραπούμε σε σηματάκι της Jaguar στο παρμπρίζ ενός βυτιοφόρου. Εάν ο κοινός νους ήταν ενάντια στα συμφέροντά μας τότε θα ήταν παρανοϊκός.
Σκέφτηκα το ίδιο με τον Κυριο με τα σου (αφού πρώτα σκεφτηκα τα σου:
"Ο κοινός νούς συγκροτείται από τις καθημερινές εμπειρίες του καθενός αλλά και από την παράδοση την εκπαίδευση και τις κοινωνικές επαφές, και συνίσταται σε πληροφορίες που δεχόμαστε, επεξεργαζόμαστε και αναμεταδίδουμε, αφού τις περάσουμε μέσα από τη λογική."
και η απάντησή σου
"Άρα ο κοινός νους είναι ξεχωριστός. Μοναδικός. Ιδιαίτερος." με βρίσκει σύμφωνη. την καλημέρα μου.
Mε το πόστ και τα σχόλια επιβεβαίωσα οτι εχω ελάχιστο κοινό νού...
μετά δε το χθεσινοβραδυνό πέρασμα απο τον πεζόδρομο του Θησείου υποψιάζομαι οτι απώλεσα και τα τελευταία ίχνη κοινού νού (με την ευκαιρία απευθύνω μήνυμα στον Πρόεδρο να αποφύγει τους πεζόδρομους)..
Αναρωτιέμαι πως ακόμα μου επιτρέπεται να σχολιάζω...(ζήτω η απουσία μετριασμού σχολίων...ελπίδα για εμάς, τους χωρίς common sense)
γράφετε για κοινό νου-και καλά τα γράφετε-και βάζετε πόρτα την Πάμελα..
επίτηδες το κάνετε, έ ;
Απειρώτας
Χμμ..εγώ το αντιμετώπιζα μάλλον με αφελή εαυτο-αλτρουϊσμό (= λέγε με , επιβίωση)
Ώστε είχε απόλυτο δίκιο ο Mr.Di που μίλησε για αρχέγονο ατομικισμό.
Ποτέ δεν είχα αντιληφθεί την επιβίωση έτσι…
Μου λέτε επίσης πως εάν ο κοινός νους ήταν ενάντια στα συμφέροντα μας θα ήταν παρανοϊκός.
..
Αυτοκαταστροφικός, σαφώς θα ήταν. Διότι αν ήταν απλά παρανοϊκός ίσως νοιώθαμε και μία κάποια ευεξία.
Αλλά από την άλλη..ίσως για αυτό καταλήγουμε «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι»..
Απίστευτο πόσα ξεκαθαρίζονται σιγά σιγά
Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα μου
Ναι οπωσδήποτε ..εγώ είχα δίκιο τελικά :- )
Αλλά αν πρόκειται να αναζητούμε τον παρόμοιο κοινό νου ώστε να συνυπάρξουμε..καήκαμε!
Γείτονα takis
Στο Θησείο;!
Κι εσείς;!
Μα..ίσως συναντηθήκαμε τότε!
Κυνηγούσα τον πρόεδρο κι εντός των ημερών θα μάθετε το γιατί…
Εσείς χωρίς κοινό νου;
Ελάτε τώρα…είπαμε..όχι στη ντίβα αυτά…
Κ.Κ.Μοίρης
..
Yeap.-
[Διατί απεκδυθήκατε το link σας; Φουντώσατε;]
Νους ο "κοινός"
( μ αρέσει η δουλειά σου στις "βοήθειες" )
Καληνύχτα :)
υγ
ξέρω βρε ότι μ ανακάλυψες!
σε είδα εκεί μέσα ;)
"Ποιος λόγος βγήκε από το στόμα σου; [Λέγεται επικριτικά σε κάποιον όταν δεν προσέχει πώς μιλάει"
Τόσο ευγενικά το έχεις ακούσει;
Μόνο τόσο;.....
:-)))
Μη τον ζαλίζεις όμορφή μου diva τον ευφυή νού σου, διότι μόρφωση, περιβάλλον, εμπειρίες και γονιδιακό οχυρό συνεργάζονται..επί του προκειμένου..
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Πατέρα kapetanie
Πάνω στην ώρα ήρθες για τα "παντρολογήματα" (ας λέμε) της θυγατέρας σου!
Άλλωστε επειδή είναι διαδικτυακός ο γάμος δε σημαίνει πως δεν πρέπει κάποιος να παραδώσει τη νύφη στον γαμπρό!
Σε ευχαριστώ πατέρα για τις καλές σου κουβέντες:-)
Νοιώθω σαν να ακούω τον αληθινό μου μπαμπά:-)
Θα έρχομαι συχνά από δω και πέρα στο νέο σπιτικό:-)
Φύρδην-Μίγδην
..Ναι..δεν λέγεται η έκφραση πάντα τόσο ευγενικά :-)
Για αυτό είπα να δώσω μία εναλλακτική:-)
Όλα μαζί επιτίθενται ε;
Μα δε μπορώ να διαφωνήσω καθόλου!
Φιλιά και από μένα
nein !
απλά είπα να κυκλοφορώ ινκόγνιτο τα γουίκεντς..
Κ.Κ.Μοίρης
οκ
Δεν θα σας αποκαλύψω τότε
;-)
σσσσστ
Δημοσίευση σχολίου