Παρασκευή
Πέντε πράγματα που πρέπει να ξέρουμε για τις γυναίκες αλλά προσποιούμαστε πως δεν υπάρχουν
Παρασκευή Re-dated: Επειδή ο tutor υπαινίχθηκε πως με "πείραξε" η C
Δεύτερο συλλεκτικό post
[Χωρίς εισαγωγή]
- Μεγαλώνουν πολεμώντας τη μαμά (η οποία βλέπει στην κόρη, μια δεύτερη ευκαιρία για την ίδια αντί να βλέπει τα χάλια της..."μα δε βλέπεις εμένα και τον πατέρα σου;" ..κι επειδή έκανες εσύ την πατάτα βρε μάνα πρέπει να την κάνω κι εγώ για να δείξω συμπαράσταση;) και λατρεύοντας ένα Θεό· τον μπαμπά (όχι άδικα εφόσον είναι η μοναδική ίσως περίπτωση όπου ο αρσενικός νοιώθει την υποχρέωση να φερθεί έντιμα). Έτσι, διάγουν βίο ανταγωνιστικό προς όλα τα θηλυκά ("κάτσε κάτω ρε"..θυμίζει βουλή) ενώ ταυτόχρονα αναζητούν την υπέρβαση στο σύνδρομο της Ηλέκτρας (δεν αρκεί η αντιστοιχία ..απαιτείται υπέρθεση..κι αυτό από μόνο του αφαιρεί πόντους επιτυχίας και προσθέτει στίγματα απογοήτευσης.."Έφταιγα κι εγώ για την διάλυση της σχέσης" έγραψα σε ένα προηγούμενο post κι ένας φίλος μου τηλεφώνησε και με ρώτησε: "Σε τι έφταιγες;".."Τον υπερεκτίμησα" απάντησα. Ύστερα τηλεφώνησα στον μπαμπά μου. )
- Η κοινωνική αρβύλα των ανδροκρατούμενων ηγεσιών μαζί με τις παγιωμένες οικοκυρικές (και οικογενειακές) υποχρεώσεις, τις εξαναγκάζουν σε θέση μάχης σε κάθε επαγγελματικό χώρο, οδηγώντας όλους στην μεγαλύτερη πλάνη ever, εφόσον η γυναίκα ακόμα και όταν καταξιώνεται στην εργασία της το μόνο που επιθυμεί (κατά βάθος ή και όχι) δεν είναι το «Μπράβο» αλλά η συμπληρωματική φράση «..που τα καταφέρνεις και εδώ περίφημα». [ Για αυτό το λόγο όσο περιποιημένες και αν τις βλέπετε στη δουλειά, απο κάτω κρύβονται μαστίγια, ξιφολόγχες, καμάκια, αγκίστρια και το ψιλοτάκουνο είναι σε θέση εκπυρσοκρότησης. Όσο πιο γρήγορα βλέπετε να γδύνονται δε, τόσο πιο καλά είναι κρυμμένο το οπλοστάσιο.]
- Η γυναίκα απαιτεί (αν και εκ των συνθηκών ζωής, προσπαθεί να το αποκρύπτει και από το ίδιο της τον εαυτό) να νοιώθει γυναίκα. Μόνη της μπορεί να κατορθώσει μία επιβεβαίωση έως και 60% (μη ξεχνάτε πως η γυναίκα ζούσε μόνη για μεγάλα χρονικά διαστήματα εφόσον το αρσενικό έλειπε για εύρεση τροφής). Το υπόλοιπο 40% δυστυχώς στις μέρες μας δεν μπορεί να καλυφθεί από τα αρσενικά εφόσον αυτά είτε δεν αντιλαμβάνονται την ανάγκη της γυναίκας, είτε δεν επιχειρούν διαφορετικούς τρόπους ικανοποίησης αυτής της ανάγκης. [ Μπου!]
- Ζητούν από πολύ νωρίς την οικογενειακή σταθερότητα αναγνωρίζοντας πως πλέον εκτός του προσωπικού οφείλουν να τρέξουν και στον επαγγελματικό στίβο. Έτσι, δέχονται να δεσμευτούν ακόμα με ψευδαισθήσεις ευκολότερα αλλά αντιδρούν εκρηκτικά όταν απογοητευτούν [ θεωρούν χάσιμο χρόνου τη διαδικασία απογοήτευσης.."Άντε άνθρωπε μου τελείωνε και θέλω ένα πεντάωρο στο κομμωτήριο!..Ναι ακριβώς όσο θέλεις εσύ να ταιριάξεις ένα ζευγάρι κάλτσες"] και είναι πιο σταθερές στις αποφάσεις τους [ "Θα φάμε μπάμιες" είπα]. Αυτός είναι και ο λόγος που μία γυναίκα σε αντίθεση με έναν άντρα , φεύγει ακόμα και αν δεν έχει βρει αντικαταστάτη. [ Η συχνή επισήμανση πως οι γυναίκες είναι εγκεφαλικές και «απιστούν» μόνο όταν υπάρξει συναισθηματικό ερέθισμα, είναι ακόμα μία μεγάλη πλάνη. "Μπορείς σε παρακαλώ να μη δείχνεις τόσο ενθουσιασμένος γιατί μου θυμίζεις Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ;", ειπώθηκε λίγο πριν η άπιστη εκτονωθεί.]
- Όλες θέλουν να τεκνοποιήσουν και ας το αρνούνται. Στις επιεικέστερες των περιπτώσεων δεν είναι ακριβώς άρνηση ανάγκης μητρότητας αυτό που προβάλλουν αλλά ανακατανομή προτεραιοτήτων [ μη ξεχνάτε πως το χάσιμο χρόνου στη γυναίκα είναι τρομερή απειλή..αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο γίνονται αμείλικτες. "Σε λατρεύω", της είπε. "Θα έφαγες βαριά το βράδυ" του απάντησε].
Υ.Φ. Εξαίρεσηηηηηηη???? Είσαι εδώ?
Labels: Burlesk, Humans, Women
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
60 Τόλμησαν:
Να σου πω μια αλήθεια.. δείξε μου άλλες πέντε που μπορούν να σκεφτούν όσα περιγράφεις.
Περίμενα κάτι πιο καυστικό..
Δεν έχω χρόνο σήμερα για σεντόνι.. αλλά θα το κάνω αύριο.
Sardo ετοιμάζω βαλίτσες για τοπιοταξίδι!!! σε τροπικά άιλαντ!!! με τοπικά τοπία!!! για γκιέλ μπουρντά!!!
Την καλημέρα μου Κυρά.
1. Η υπερεκτίμηση είναι η η αρχή για να ερωτευτείς κάποιον
Υ.Φ. Οι αρσενικοί φέρονται τίμια όταν αγαπάνε, δηλαδή όποτε τους τους επιτρέπουν τα θηλυκά
2. Μάχη στη δουλειά, μάχη στο σπίτι. Μήπως φταίει ο πολεμιστής που βλέπει παντού εχθρούς?
Υ.Φ. Κι εδώ τα καταφέρνεις περίφημα :p
3. Πάλι τα αρσενικά φταίνε που οι γυναίκες είστε ανίκανες.
Υ.Φ. Μας τρόμαξες. Γι'αυτό δεν υπάρχουν σαχλια?
4. Παντού υπάρχει ένας μύθος
Υ.Φ Δεν θα χρειάζεσαι κι ανεμιστήρα :p
5. Οι γυναίκες εκπαιδεύονται να θέλουν γίνουν μητέρες. Από την πρώτη κούκλα που παίρνουν ως δώρο.
Υ.Φ. Οσα δεν φτάνει η αλεπου ...
Πολυ πολυ ωραια τα λες Diva μου!
Ε ναι τα κοριτσακια ισως τρομαξουν λιγο ...εμενα μου φαινονται ολα ηπια και ημερα και πολυ φυσιολογικα.
Τα φιλια μου
και δροσια ευχομαι...οπου κι αν εισαι το Σαββατοκυριακο σου!
Λοιπόν, πέρα από το "συλλεκτικό" των ποστ, και τα ΥΦ που πάντα λατρεύω, και ότι καταδιασκέδασα το διάλογο στα προηγούμενα σχόλια (και φαντάζομαι κάτι ανάλογο θα γίνει κι εδώ.. :) )
(και είδα ότι άλλαξες το ΥΦ -δεν τρόμαξα, ούτε με το προηγούμενο -αλλά δεν είμαι και "κοριτσάκι", μάλλον ;) )
δεν θα σχολιάσω, όχι γιατί δεν έχω συναντήσει γυναίκες και άντρες να ταιριάζουν σ' αυτά που λες, αλλά γιατί έχω συναντήσει και συναναστραφεί περισσότερους/ες που δεν ταιριάζουν, έτσι γενικά
και γιατί δεν μου αρέσει να βάζω τους ανθρώπους σε κατηγορίες, και να λέω "οι άντρες είναι... οι γυναίκες είναι" -μπορεί να είναι διασκεδαστικό για ένα καλοκαιρινό ΣΚ, αλλά μέχρι εκεί :)
Φιλιά, καλά να περάσεις το ΣΚ!!! :))))
(ξεμπέρδεψες με το διάβασμα; )
Θα ήθελα να σας εξομολογηθώ ότι ,μόλις το πρωτοδιάβασα είπα ,ναι έτσι είναι, σε λίγο είπα ναι, αλλά δεν θα είναι έτσι, μετά είπα ναι ,με εξαιρέσεις, μετά σκέφθηκα το Χατζιδάκι που εκτός από τη μουσική του εκτιμώ ιδιαίτερα τη σκέψη του , που έλεγε, ναι αλλά ο κόσμος προχωράει με εξαιρέσεις. Συμφωνώ με την εκτίμησή σας για το σύνδρομο της Ηλέκτρας αν και αυτή η αντίθεση πιστεύω ότι ρυθμίζεται κατά κάποιο τρόπο .Κάθε γυναίκα αποκτά σήμερα και άλλες «βεβαιότητες» εκτός από την «αναγνώρισή» της φύσης της , αυτής καθ’ αυτής, επειδή, εκτός των άλλων, μαθαίνει να ζει μόνη της και σε μερικές περιπτώσεις ,για να μην πω τις περισσότερες, καλύτερα από τον άνδρα. Και ως γνωστόν για να μπορέσεις να ζήσεις με κάποιον άλλον ελεύθερα, πρέπει πρώτα καθένας να μάθει να ζει μόνος του, για να μην είναι η σχέση καταφύγιο φοβίας και ανάγκης. Γράφετε ότι η κόρη στρέφεται προς τον πατέρα της: «τον μπαμπά (όχι άδικα εφόσον είναι η μοναδική ίσως περίπτωση όπου ο αρσενικός νοιώθει την υποχρέωση να φερθεί έντιμα).» Δυστυχώς δεν «νοιώθει την υποχρέωση», πάντα τουλάχιστον, και, για να μην φέρω στη μνήμη σας σημερινά απεχθή παραδείγματα, η αιμομικτική σχέση (όπου ο άνδρας δεν φέρεται έντιμα) ξεκινάει από πολύ παλιά ,από την αυγή της ανθρωπότητας. Δυστυχώς όπως ο άνδρας αντιμετωπίζει το σύνδρομο του ευνουχισμού, από τη μητέρα του και, καταπιέζεται και ασφυκτιά και, η γυναίκα, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της αιμομικτικής σχέσης από τον πατέρα της ,ή υποκατάστατα αυτής της σχέσης. Πολλές φορές δεν έχει που να ακουμπήσει το κεφάλι της ή να πιάσει ένα χέρι για στήριγμα. Εσείς είστε τυχερή, υπάρχουν όμως και άλλες άτυχες θα μπορούσα να πω. Και μιας και αναφέρατε τον μύθο της Ηλέκτρας, μπορώ να σας αναφέρω εκτός από τις Δαναΐδες (φαλλικές γυναίκες σε απόλυτη ταύτιση με τον πατέρα τους-που σκότωσαν τους συζύγους τους) την Αριάδνη, που προσπαθεί να εγκαταλείψει τον αιμομίκτη πατέρα της (έδωσε στον Θησέα το κουβαράκι με την κλωστή-μίτος της Αριάδνης), αλλά δεν τα καταφέρνει και παραμένει, και, υπάρχουν πολύ περισσότερα. Για τα υπόλοιπα , μου επιτρέπετε να σας πω, είστε πάρα πολύ λογική και χρησιμοποιείτε φόρμες. Δεν λέτε ένα λόγο για το «πάθος». Η Μήδεια που γίνεται φόνισσα των ίδιων της των παιδιών και τα χρησιμοποιεί ως αντικείμενα. Μην ξεχνάτε ότι και σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις τα παιδιά χρησιμοποιούνται ως μέσο και από τα δύο φύλλα. Καταλαβαίνω απολύτως της έννοια του χρόνου για μια γυναίκα που έχει να κάνει, με τη δυνατότητά της να αποκτήσει παιδιά, αλλά δεν είναι απαραίτητο αυτό για μια συνεχή και υποβόσκουσα σκληρότητα στις σχέσεις η οποία κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει με αυτό τον τρόπο . Τα πράγματα είναι σε αρκετές περιπτώσεις ήπια ή τείνουν να γίνουν ήπια. Η γελοιοποίηση του αρσενικού μόνο την χρησιμότητά του ως pet ικανοποιεί, εκτός πια αν τα pet είναι της μόδας. Θα σας έλεγα βάλτε λίγο πάθος στις σχέσεις, γιατί υπάρχει περισσότερο πάθος, και ένας καυγάς παραπάνω δεν είναι και καταστροφή. Η αμείλικτη ειρωνεία αν δεν συναντήσει έναν εξίσου ικανό άνδρα διαλύει, και σε πολλές περιπτώσεις οι γυναίκες για να μην διαλύσουν μια σχέση για δικούς τους λόγους δεν την χρησιμοποιούν. Αυτό το τελευταίο σας «"Σε λατρεύω", της είπε. "Θα έφαγες βαριά το βράδυ" του απάντησε» είναι εξοντωτικό θα τολμούσα να πω και θα παρακαλούσα ,αν είναι δυνατό, να μην χρησιμοποιείται παρά με «αντιπάλους» ιδίας ικανότητας, αλλιώς, γιατί να χρησιμοποιείται σε κάποιον που δεν καταλαβαίνει?
Ποιά κοριτσάκια τρόμαξες καλέ????
Θα συμφωνήσω σε όλα εκτός της μητρότητας!
Πιστεύω πως δεν γεννιούνται όλες οι γυναίκες με μητρικό ένστικτο και μεχρι τώρα έκαναν παιδιά οι περισσότερες λόγω κοινωνικής πίεσης.
Ξέρω πολλές που -εκτός του ότι δεν επιθυμούν- , δεν ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν μαμάδες...
Περίεργο!!
Εγώ δεν θυμάμαι να μου είπες τίποτα!
:)
Α
και κάτι άλλο
Η επιστροφή της κόρης στα "Πάτρια εδάφη" επιβεβαιώνει τον Πατέρα άντρα όσο καμιά άλλη γυναίκα.
Είναι κοινό μυστικό ότι ο Πατέρας ενός κοριτσιού ΔΕΝ έχει ανάγκη ΚΑΜΙΑΣ άλλης συναισθηματικής επιβεβαίωσης.
Νιώθει απόλυτα πλήρης συναισθηματικά με την ύπαρξη της και μόνο
Η Γυναίκα Μάνα ενδεχομένως το ίδιο αισθάνεται με τον γιό της
Αυτά τα λίγα για αρχή κοπελιά μ, για τα δυο συλλεκτικά ποστ σου :))
Σπέραααα
Shades
Όσο και αν ενισχύεις την ματαιοδοξία μου :-), υπάρχουν πολλές γυναίκες που σκέφτονται όσα παρέθεσα.
[Ελάχιστες τα συνειδητοποιούν ίσως..Ή αναγκάζονται να τα συνειδητοποιήσουν , Ή τα "οσφρίζονται" αφού χτυπήσουν το κεφάλι τους στον τοίχο αρκετές φορές και διαολοστείλουν - πιθανότατα για ψύλλου πήδημα - πολλά αρσενικά]
Δεν μπορώ κλίκα να είμαι καυστική με το φύλο μου. Θα ήταν ανήθικο:-)
[Sardo says: α ρε μοναχοφάη!!!!! lol]
Καλά να περνάς:-)
Ζηλεύ-ουμε:-)
kakaskimos
1. Δυστυχώς η υπερεκτίμηση, συντηρείται και πέραν της αρχής. Τότε είναι που από ενθουσιώδης ελπίδα μετατρέπεται σε συγκρατημένη αισιοδοξία , αργότερα σε αβάσταχτη υποψία οπότε και καταλήγει στον καταπέλτη μίας αντιδιαμετρικής βεβαιότητας.
Υ.Φ. Καλό το παραμυθάκι. Δυστυχώς, πιάνει συχνά.
2. Όπου γίνεται μάχη, υπάρχει εχθρός. Κανείς δεν αφήνει τη βολή του να ματώσει για διασκέδαση.
Υ.Φ. Α, όχι να το παινευτώ...:-)
3. Κάθε απόλυτη δήλωση υποκρύπτει πικρία και in human race , πικρία equals με pain. Λυπάμαι που περάσατε ό,τι πιθανότατα περάσατε. Παρηγορηθείτε με την βεβαίωση πως είμαστε πολλοί.
Υ.Φ. Σας θεωρώ άριστο στην έκφραση. Γιατί μειώνετε έτσι τις δυνατότητες σας;
4. Έχω γράψει για τους Μύθους. Τους αναγνωρίζω.
Υ.Φ. Πρέπει να καταλάβω κάτι προφανώς αλλά αδυνατώ..
5. Δεν πήρα σχεδόν ποτέ δώρο κούκλα. [ Η πρώτη και μοναδική ίσως κούκλα που έλαβα δώρο, ήταν κούκλος και λεγόταν Νικόλας. Τον έχω ακόμα] Έπαιζα με στρατέγκο, διάβαζα Μπλέκ και τα περισσότερα δώρα που λάμβανα ήταν βιβλία και αργότερα δίσκοι.
Ήθελα να γίνω μητέρα από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Δεν τα κατάφερα.
Υπάρχει σχέση κούκλας- μητρικού ενστίκτου τελικά λέτε;
Υ.Φ. Υπονοείτε πιθανότατα πως δεν με αγάπησαν ποτέ. Πιστέψτε με λίγο με απασχολεί. Αγάπησα και για τους δυο μας όταν έτσι αποφάσισα πως όφειλε η φύση μου να νοιώσει ώστε να βρίσκομαι σε ισορροπία. Απλώς αυτές οι περιπτώσεις όταν δεν συντηρούνται, φθίνουν και εξαφανίζονται. So what? Στην αγάπη δεν κοιτάζεις τι θα πάρεις. Μόνο τι δεν αντέχεις να μη δώσεις.
Όταν πια διαλυθεί η σχέση, δεν έχει καν σημασία τι κοιτάζεις ή τι νομίζεις..
- Δεν υπήρξα ποτέ αλεπού. Δυστυχώς- Ποτέ δεν είναι αργά να εξελιχθώ όμως.
faraona
Χαθήκαμε:-)
Όταν περάσει η περίοδος (η οποία παρεμπιπτόντως είναι αδύνατον να προσδιοριστεί ηλικιακά) "εφηβικών παροξυσμών" όπου όλοι και όλα φταίνε για τη θέση της γυναίκας στο κόσμο, κάθε θηλυκό αντιλαμβάνεται πως α) πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα (τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος) και β) ίσως να επιχειρήσει μία μεταλλαχτική εξέλιξη για καλό δικό της αλλά και των ανθρώπων γύρω της.
Φιλιά και από μένα:-)
Καλώς επιστρέψατε
νατασσάκι
Ας τα πάρω όλα με τη σειρά γιατί θέτεις πολλά θέματα έστω και "στα πεταχτά".
Τι σημαίνει πως δεν είσαι κοριτσάκι;
Τι είναι αυτό που διαχωρίζει το κοριτσάκι από τη γυναίκα;
Εσύ φερ'ειπείν είσαι μητέρα και σύζυγος. Κι έχεις μία άλφα ηλικία. Είσαι υπεύθυνη για τη ζωή των παιδιών σου αλλά τις υποχρεώσεις και τους "πανικούς" σου τους μοιράζεσαι.
Παλιμπαιδίζεις αν έτσι αποφασίσεις, στα σχόλια της μπλογκόσφαιρας (με την καλή έννοια το λέω) ανώνυμα, κι έτσι διασκεδάζεις κι εσύ και οι άλλοι.
Εγώ, on the other hand, έχω μια γάτα μόνο. Ζω μόνη και από το να πιω ένα ποτήρι νερό έως να τακτοποιήσω υποθέσεις είτε σε σούπερ μάρκετ, είτε σε υπηρεσίες, υπεύθυνη είμαι εγώ γιατί παρούσα είμαι μόνο εγώ. (Η Μάγια δεν βοηθά σε τίποτα).
Όσες φορές ξεγελάστηκα και παλιμπαίδισα στην συμβατική μου ζωή,η πραγματικότητα μου υπενθύμισε να συνέρθω και ακόμα και όταν το κάνω εδώ , εικονικά, πληρώνω το τίμημα εφόσον εγώ γράφω επώνυμα (ε. βουτσκόγλου γάμος, ε.βουτσκόγλου γυμναστήριο, είναι μερικά μόνο από τα keywords που εντοπίζω καθημερινά)
Α, επίσης είμαι νομίζω και ένα δυο χρόνια μεγαλύτερη σου.
Είμαι κοριτσάκι ή γυναίκα;
Ή μάλλον να αλλάξω την ερώτηση, η οποία σαφώς απευθύνεται σε όλους.
Τι μου "επιτρέπεται" να είμαι;
Θέλω να πω , πως κάποια στιγμή ανεξάρτητα με την οικογενειακή, επαγγελματική ή ηλικιακή κατάσταση μας, θέλουμε δε θέλουμε πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια: "Got to get this through"
Την αλήθεια της πλειοψηφικής πραγματικότητας γύρω μας και μέσα μας.
Πουθενά δεν ανέφερα κατηγοριοποιήσεις (αν και είμαι σίγουρη πως υπάρχουν) διότι τότε θα έπρεπε να μιλήσω ξεχωριστά για όσες έχουν πατέρα και όσες όχι, για όσες έχουν παιδιά και αυτές που δεν έχουν, για όσες εργάζονται ή για όσες τις συντηρούν ,για όσες έκαναν ένα γάμο ή είναι χήρες ..
Εγώ μίλησα για τα πλειοψηφικά χαρακτηριστικά.
Και όποιος υποστηρίξει πως όσα ανέφερα δεν ισχύουν για το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών πιστεύω πως απλά εθελοτυφλεί.
Ποια ακριβώς είναι τα θέματα του Σαββατοκύριακου;
Ένα ποστ με ένα απλό emoticon ας πούμε;-)
Σοβαρότατα είναι όλα όταν σοβαρά τα αντιμετωπίζουμε και σαχλά μόνο όσα απαξιώνουμε είτε λόγω στάσης ζωής είτε λόγω πνευματικής ικανότητας, είτε και εξαιτίας φόβου να τα αντιμετωπίσουμε.
Υ.Φ. Μερικοί άνθρωποι δεν ξεμπερδεύουν ποτέ με το διάβασμα. Για τα επόμενα τρία χρόνια είμαι μέχρι το λαιμό. Για να μην αναφέρω τη Γνώση που αναγκάζομαι να "χωνέψω" όποτε παραδίδω κείμενα στο ακατανόμαστο.
Καλό κουράγιο σε όλους μας λοιπόν, διότι προφανώς ό,τι περνώ το "λούζεστε" μαζί μου:-)
albus genius
Δε θέλω να "χαλάσω" την αρμονική συνέχεια των συλλογισμών του σχολίου σας αλλά μερικές παρατηρήσεις/ διευκρινίσεις, θα τις επιχειρήσω:
1. Δεν είμαι σίγουρη πως ο κόσμος προχωρά με εξαιρέσεις. Ίσως αυτό συνέβαινε παλαιότερα. Η πολυπλοκότητα πλέον είναι τόσο μεγάλη όμως που οι εξαιρέσεις περδικλώνονται μόνες τους κι είναι τόσο μα τόσο εύκολο η "διαφορετικότητα" να οδηγήσει σε μία αγανάκτηση που θα σε επαναφέρει στο χαμηλότερο επίπεδο αντί να σε ωθήσει στο επόμενο σκαλοπάτι. Η αρετή και η τόλμη είναι τμήματα κατακερματισμένων αρχείων. Δεν χρησιμεύουν.
2. Οι λανθάνουσες περιπτώσεις γονεϊκών ερώτων , νομίζω είναι ελάχιστες. Δεν μπορώ να τις λάβω υπόψη μου στα γονεϊκά δρώμενα.
Για όσες γυναίκες, ο πατέρας δεν βρίσκεται εν ζωή, έχω διαπιστώσει μία αλήθεια. Σπεύδουν ακόμα πιο ελαφρά σε συμβιβασμούς με σκοπό την αναπλήρωση του κενού. [Αν και εδώ εντοπίζει κανείς μεγάλο ποσοστό ευτυχίας εφόσον ο άντρας νοιώθοντας ενστικτωδώς προστατευτικά απέναντι σε μία γυναίκα, δημιουργεί δεσμούς δυνατούς με αυτά τα θηλυκά - χωρίς πατέρα εννοώ- και μάλιστα παρουσιάζεται πολύ πιο έντιμος από ό,τι θα ήταν σε μία σχέση με άλλη γυναίκα. ]
3. Υπάρχουν περιπτώσεις ακραίων αντιδράσεων από γυναίκες,οι οποίες εκ πρώτης - ή και κάθε- άποψης, δεν δικαιολογούνται αλλά επιμένω στο αμείλικτο θηλυκό το οποίο πιθανότατα μέσα στο λανθάνων συνειδητό και υποσυνείδητο του, δικαιολογεί στον εαυτό του (της) κάθε άνομη (δίκαιη για αυτήν) πράξη. Κι εδώ όμως μιλάμε για νοσηρες περιπτώσεις. Δεν είναι οι περιπτώσεις της διπλανής πόρτας. [Στη διπλανή πόρτα υπάρχει η αγανάκτηση αλλά δεν εκφράζεται. Ευτυχώς και δυστυχώς. Ευτυχώς διότι πολλές θα κατακρεουργούσαν τα παιδιά τους και δυστυχώς γιατί η καταπιεσμένη οργή θα εκραγεί κάπου αλλού στην κοινωνία. Δεν είναι στιγμή και χώρος όμως να μιλήσουμε για τα κριτήρια και τον έλεγχο που θα έπρεπε να υπάρχει σε όσους αναπαράγονται]
4. Τα πράγματα είναι ήπια, γράφετε, ή τείνουν να γίνουν ήπια. Αλήθεια..πόση ηπιότητα έχετε συναντήσει σε γνωστά σας διαζύγια;
Σας βρίσκω πολύ αισιόδοξο και καλοπροαίρετο.
5. Η γελοιοποίηση του αρσενικού σε ένα είδος σχέσεων είναι φετίχ. Το συναντάμε συχνά γύρω μας.
Σε όλες τις υπόλοιπες περιστασιακές περιπτώσεις είναι γελοιοποίηση συντρόφου. Είτε προς άντρα , είτε προς γυναίκα. Και πάνω σε αυτό θα είμαι απολύτως αυστηρή.
Καθένας "λούζεται" ό,τι επιτρέπει. Αλλά και ό,τι "λουζόμαστε" , μας αναμορφώνει.
6. Υποθέτω πως η αμείλικτη ειρωνεία οφείλεται είτε σε νοσηρή προσωπικότητα είτε σε αγανακτισμένη ψυχή [ αυτή η αγανάκτηση ενδιαφέρεται να εκτονωθεί..όχι να γίνει κατανοητή].
patsiouri μου
:-)
Νατα πάλι τα κριτήρια περί αναπαραγωγής και κηδεμονίας
:-)
[Πάντως με το γαμο-δάνειο "σου" και τα κουμπαρο-δάνεια ..χλωμό το βλέπω να αποτολμήσω το βήμα ακόμα και αν εντοπίσω ή αποτελέσω την εξαίρεση!]
Kapetanie
Καλώς ήρθατε!!!
Θέλω λεπτομέρειες για το ταξίδι, εντάξει;-)
"πατέρα" στον άλλο μπαμπά μίλησα..εσύ ετοιμαζόσουν για ταξίδι και δεν ήθελα να σε αναστατώσω:-)
Κατάλαβες;
Τώρα που ήρθες όμως..θα σου τα πω όλα!!
:-)
Καλό απόγευμα
να ξεκαθαρίσω τι εννοούσα, λοιπόν.
κοριτσάκι θαρρώ πως είναι κάθε θυλικό μέχρι την εφηβεία -θα μου πεις, είναι ένα θέμα πότε και πώς περνά η κάθε μία μας την εφηβεία. Ναι, απλά νομίζα -ή έτσι κατάλαβα εγώ- ότι εννοείς στο δικό σου ΥΦ.
Είμαι 37 και κάτι, εργαζόμενη σε δική μου επιχείρηση (με πολύ σκληρό ωράριο), σύζυγος εδώ και 15 χρόνια και μητέρα εδώ και 8,5. Νομίζω ότι δεν μπορεί κανείς να με χαρακτηρίσει "κοριτσάκι" όπως το έθεσες πριν τη διόρθωση -ούτε καν εδώ μέσα, με την εξήγηση ότι δεν τρομοκρατήθηκα.Αν σε ξεγελά το "νατασσάκι" για τον "παλιμπαιδισμό" μου -με όποια έννοια κι αν το πεις- έχω ήδη γράψει ότι είναι από το Νατάσσα+Ακης, που αποφάσισα να χρησιμοποιώ όταν ξεκίνησα. Ωστόσο, ούτε καν ανώνυμα δεν έχω σχολιάσει ποτέ -από ένα περίεργο συναίσθημα "ντροπής", τα πρώτα μου σχόλια τα έστειλα με μειλ!- και όλοι όσοι με διαβάζουν ξέρουν το όνομα, το επίθετο(το έχω αναφέρει), την ηλικία μου, που μένω και την οικογενειακή μου κατάσταση -και δεν έχω αρνηθεί ποτέ αυτές τις πληροφορίες σε κανένα. Δεν κρύφτηκα πίσω από ψευδώνυμα ή διαφόρων ειδών ανώνυμες ταυτότητες, αλλά η δική μου δουλειά δεν έχει να κάνει με δημόσια έκθεση, άρα θεώρησα περιττό να υπογράψω με το επίθετό μου. Το ξέρουν όμως όσοι επικοινωνούν μαζί μου. Και διατηρώ ένα προσωπικό ιστολόγιο, που δεν έχει καμία σχέση με τα επαγγελματικά μου -αντίθετα, το ξεκίνησα για να εκτονώνω την πίεση της δουλειάς μου. Είμαι ακριβώς ίδια εδώ όπως και "έξω" -κι αυτό μπορούν να στο βεβαιώσουν όσοι με ξέρουν από πριν, και όσοι με γνώρισαν εδώ και κάνουμε παρέα ένα χρόνο τώρα. Δεν έχω προσποιηθεί κάτι άλλο και δεν έχω αλλάξει λέξη από όσα γράφω ή λέω. Με δεδομένο δε, ότι από τους πρώτους μου επισκέπτες ήταν ο αδελφός μου, η νύφη μου, τα ξαδέρφια μου και άλλοι συγγενείς και φίλοι, και να ήθελα δεν θα μπορούσα.
Τώρα, σχετικά με τις ευθύνες. Ναι, μπορεί να τις μοιράζομαι, όπως λες, ενώ εσύ να τις σηκώνεις όλες μονη σου -όμως εσύ αν μια μέρα αποφασίσεις να φας μονο φρούτα, δεν θα σου ζητήσει κανείς να μεγειρέψεις. Αν αποφασίσεις να κάνεις ένα ταξίδι, δεν θα αφήσεις πίσω παρα μόνο τη γάτα σου-εγώ για να το κάνω, ακόμα και για βόλτα να χρειαστει να πάω, πρέπει να αφήσω πίσω μου άνθρωπο με το παιδί, που θα τα έχει και όλα τακτοποιημένα. Δεν είναι θέμα "ποια έχει περισσότερες ευθύνες" -διαφορετικοί ρόλοι, διαφορετικές ευθύνες. Και, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,κάθε μια μας επιλέγει τους ρόλους της -εγώ επέλεξα τη δουλειά μου, το πότε θα παντρευτώ και το πότε θα κάνω παιδί -σε βεβαιώνω, τίποτε από αυτό αυτά δεν μου έτυχε, και τίποτα δεν μου χαρίστηκε.
Εγώ δεν είπα ότι δεν ισχύουν αυτά τα χαρακτηριστικά που είπες, είπα απλά ότι έχω συναντήσει και συναναστραφεί περισσότερους/ες που δεν ταιριάζουν, έτσι γενικά και το εννοώ.Ίσως να έτυχε, δεν ξέρω. Μα, οι περισσότεροι/ες που εγώ γνωρίζω δεν έχουν τα χαρακτηριστά που περιγράφεις στα 2 ποστ.
Και σίγουρα δεν χαρακτήρισα τα ποστ σου "του Σαββατοκύριακου" -έτσι όπως το κατάλαβες. Ούτε θα ορίσω εγώ τι θα γράφεις εσύ -ή ο καθένας- στο blog του, και ποια μέρα. Με "χιουμοριστική" διάθεση το έγραψα, όλο το σχόλιο (αποτυχημένη, όπως φάνηκε από το πώς το κατάλαβες, και σ' αυτό έχω εγώ 100% την ευθύνη). Και φυσικά συμφωνώ στο "Σοβαρότατα είναι όλα όταν σοβαρά τα αντιμετωπίζουμε" -δεν υπάρχει μητέρα που να μην έχει αντιμετωπίσει σοβαρότατα την γρατζουνιά του παιδιού της, αν αυτό επιμένει ότι το πονάει. Και το εννοώ, δεν το λέω με καμιά ειρωνική ή άλλη διάθεση.
Μου άρεσαν τα ποστ σου, και τα 2, σαν κείμενα -απλά, σου εξήγησα ήδη που διαφωνώ. Και δεν το έγραψα με "μη σοβαρή" πρόθεση. Είναι όμως κι αυτός ο γραπτός λόγος, που -με την απουσία των εκφράσεων του προσώπου, του τόνου της φωνής και των χειρονομιών- ευνοεί τις όποιες παρεξηγήσεις. Ζητώ συγνώμη, λοιπόν, αν χωρίς να το θέλω έγραψα κάτι που δεν έγινε κατανοητό με το ύφος και τη διάθεση που το σκέφτηκα.
Νομίζω ότι είναι καλό που δεν ξεμπερδεύεις με το διάβασμα -αν και εγώ ευνοούσα απλά για το συγκεκριμένο C. Ήμουν πάντα οπαδός του "Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα", και του "όσο ζω μαθαίνω" -και τα εφαρμόζω όσο μπορώ, και στη δουλειά μου και στη ζωή μου. Και το γεγονός ότι δεν εργάζομαι στην εκπαίδευση, δεν σημαίνει ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να ενημερώνομαι καθημερινά για ένα σορό θέματα εργασιακά -να μην βάλω μέσα και το διάβασμα του σχολείου που (ξανα)ρίχνω με το γιο μου.. :))
Καλό υπόλοιπο Σαββατοκύριακο :)
νατασσάκι
"κοριτσάκι θαρρώ πως είναι κάθε θυλικό μέχρι την εφηβεία....Ναι, απλά νομίζα -ή έτσι κατάλαβα εγώ- ότι εννοείς στο δικό σου ΥΦ."
ΑΠ. Κυκλοφορούν θηλυκά κάτω της εφηβείας στα blog?
[Να εξηγήσω σε όσους διαβάσουν το απόσπασμα πως το ΥΦ μου το οποίο άλλαξα τρεις φορές έως τώρα και πιθανόν να το κάνω άλλες τόσες, ανέγραφε πως "τρόμαξαν τα κοριτσάκια"]
"Είμαι 37 και κάτι, εργαζόμενη σε δική μου επιχείρηση (με πολύ σκληρό ωράριο)....α ξαδέρφια μου και άλλοι συγγενείς και φίλοι, και να ήθελα δεν θα μπορούσα."
ΑΠ. Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι την ανάγκη (και πράξη τελικά) να αυτοσυστηθείς με διευκρινίσεις , ακόμα και αν ο λόγος ήταν η διευκρίνηση της επώνυμης παρουσίας σου.
Αυτό όμως ούτως ή άλλως καταλύεται με την επισήμανση σου "αλλά η δική μου δουλειά δεν έχει να κάνει με δημόσια έκθεση".
"Τώρα, σχετικά με τις ευθύνες. Ναι, μπορεί να τις μοιράζομαι, όπως λες,...Δεν είναι θέμα "ποια έχει περισσότερες ευθύνες" -διαφορετικοί ρόλοι"
ΑΠ. Όπως είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς , στην ανάρτηση μου δεν άγγιξα καμία φαιδρή ή δραματική διάκριση παντρεμένων και μη γυναικών.
Παρασύρθηκα βέβαια στο απαντητικό μου σχόλιο ώστε να καταδείξω πως η ιδιότητα "κοριτσάκι" δεν έχει απολύτως καμία σχέση με βέρα ή οδύνες τοκετού.
Κάθε άλλη συζήτηση περί δεσμευμένων ή αδέσμευτων , βρίσκεται εκτός θέματος της ανάρτησης.
[Αν και δεν γίνεται να μην αναφέρω τον προβληματισμό μου από τη φράση σου:"εγώ επέλεξα τη δουλειά μου, το πότε θα παντρευτώ και το πότε θα κάνω παιδί". Δηλαδή αν αποφασίσω εγώ αύριο - λέμε τώρα- να παντρευτώ και να κάνω παιδί , μπορώ; Μου θύμισες μία ανεκδιήγητη ατάκα της μαμάς μου πριν χρόνια: Πάαααρτον βρε πουλάκι μου αυτόν που σε θέλει τώρα:-]
Τα χαρακτηριστικά τα οποία παρουσιάζω ως πλειοψηφικά , στην ανάρτηση μου, μπορούν να επιβεβαιωθούν από πολλούς ψυχολόγους, επιστημονικές μελέτες και τόοοομους συνεδριών [ αναγκάστηκα και μελέτησα πολλά από αυτά όταν συμμετείχα σε εξετάσεις - κάποτε- για ένα μεταπτυχιακό με θέμα την "Πάλη" των φύλων].
Αν εσύ υποστηρίζεις πως οι άνθρωποι που γνωρίζεις δεν είναι έτσι όπως περιγράφω (ή έστω δεν έχουν τα χαρακτηριστικά που αναφέρω) - ρώτα όποιον ψυχολόγο θέλεις- είναι πιθανότερο να μη τα βλέπεις επειδή δεν είχαν το λόγο να βγουν στην επιφάνεια ή απλά να μην τα αναγνωρίζεις επειδή δεν έχεις εσύ την ανάγκη να τα "δεις"- πράγμα άκρως φυσιολογικό κατ'εμέ]
Καλή μας ημέρα
Υ.Φ. Για την C, πρέπει να ανεβάσω post με όλα τα λεξοπαράγωγα που έχω εκστομίσει αυτές τις μέρες μέσα στην αγανάκτηση μου. Όπως: Άει-Cχτίρ:-)
Αλλά κατά βάθος μου αρέσει αλλιώς αυτή τη στιγμή θα ήμουν σε μια ωραία πισίνα διαβάζοντας..το πολύ Την αιωνιότητα του Μπόρχες!
1. Το ερώτημα δεν είναι τι γίνεται η αρχική υπερεκτίμηση, αλλά το αν μπορείς να ερωτευθείς χωρίς να υπερεκτιμήσεις.
2. Οι ανεπάρκειέας ΜΑΣ, μας οδηγούν στο να φανταζόμαστε εχθρούς
3. Προφανώς δεν συνέδεσες την απάντησή μου με την ανάρτησή σου. Εσύ ανέφερες ανικανότητα των γυναικών. Εγώ συνέχισα απο εκεί ...
4. Δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνεις όλα. Εχεις και τον Μπόρχες να σε παιδεύει.
5. Η κούκλα είτε αρσενική είτε θηλυκή, είναι κούκλα. Το καμπανάκι μας το έχουν φορέσει. Οπως στα πρόβατα ...
Υ.Φ. Αλεπού όχι. Προς γάτα το κόβω :p
Τελικά υπάρχει πάλη των φύλων?
(απο την απάντηση στη Νατασάκι)
Γιατί των φίλων σίγουρα υπάρχει..
ηρθα κι εγω για λιγο εκτακτως (αυτη η ελλειψη λαπτοπ ειναι σπασιμο νευρων).
δεν μπορω να πω οτι συμφωνω σ εολα, και οπως ειπε και το πατσιουρι, στο λογοπερι μητροτητος, κι εγω προς το παρον ειμαι πολυ καθετη, γιατι κανενα ρολοι δεν εχει χτυπησει στα 25. οσον αφορα το θεμα της απιστιας, νομιζω οτι οι γυναικες δεν αφηνουν το νυν και εχουν βρει ηδη τον επομενο. εγω προσωπικα οχι. εξαρταται παντα απο τους λογους αυτων των αποφασεων.
εννοαειται οτι μπορουμε να ζησουμε και μονες μας, αλλα επιτρεψε μου να πω οτι καταβαθος ειμαστε ατομα με βαθος (και λιγο χιουμορ κυριακατικο ομως).
φιλι μικρ μου!
kakaskimos
1. Νομίζω πως η υπερεκτίμηση στον έρωτα είναι η υπερβολή του θαυμασμού. Φυσιολογικότατη πλάνη, λοιπόν.
2. Δεν ευθύνονται για όλα οι "ανεπάρκειες". Εύκολο άλλοθι. [Αλλά πιθανότατα και σύνηθες γεγονός]
3. Να ολοκληρώνεται τις εκφράσεις σας ώστε να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις.
4. Από την..C-κύλα στη Χάρυβδη!!
5. Διαφωνώ. Όταν η φύση σου έχει δώσει τη δυνατότητα να αναπαραχθείς και μάλιστα άμεσα (για τον άνδρα , επειδή δεν κυοφορεί, η αναπαραγωγή είναι έμμεση), αυτόματα σου "καρφώνει" και την πρόθεση. Με τις κατάλληλες συνθήκες η πρόθεση αυτή γίνεται διάθεση.
Υ.Φ. Ό,τι μπορώ κάνω:-)
takis
Φυσικά και υπάρχει πάλη των φύλων.
Όλες οι σχέσεις ανάμεσα "μας" είναι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ανταγωνιστικές. Έχουν μετατραπεί σε pure role plays & personality games.
Η πάλη των φίλων δεν με απασχολεί.
Δεν σπαταλώ την ενέργεια μου σε τέτοιες καταστάσεις.
lifewhispers
Χμμ...δεν έχει χτυπήσει λες το ρολόι της μητρότητας..
Ακόμα και αν δεχτώ πως έτσι είναι, είμαι σίγουρη πως για αυτό δεν ευθύνεται η ηλικία ή ο χαρακτήρας αλλά οι συνθήκες.
Η διάθεση υποβόσκει και θα "σκάσει" μόλις αντιληφθεί το κατάλληλο περιβάλλον..
Στο θέμα της απιστίας, είπα ακριβώς αυτό που είπες και εσύ.
Φιλιά πολλά όμορφη
επιτέλους.. έφτασε η ώρα από εχθές να ρίξω λίγο τους ρυθμούς εργασίας και να έχω λίγο παραπάνω χρόνο.. διάβασα διάφορα ποστ.. αλλά δε κατάφερα να μαζέψω το μυαλό μου να σχολιάσω..:):)
να το συλλέξουμε κι αυτό..:):)
δε θα αποφύγω τον πρόλογο.. το προηγούμενο μου φάνηκε πιό ευπεπτο.. και πιο χιουμορηστικό.. δε ξέρω αν έχει σχέση με το κέιμενο ή με τη διαθεσή μου..:):)
θα συμφωνήσω σε όλα.. πλήν του ωρολογίου.. δε μπορεί σε όλους να λειτουργεί το ίδιο.. ή και να λειτουργεί γενικώς..:):)
την καληνύχτα μου:):)
Σε βρισκω ισοπεδωτικη και για τα δυο φυλα..
Σκόνη μυρίζει μπαρουτέ
σ' ετούτο το ποστάκι
με φόρτσα ήρθα να το δω
ετούτο το βραδάκι.
κι επειδή είμαι η εξαίρεση του 1 2 3 4 5 6 7 8 9 ... κλπ, αντιμετώπισα με την δεουσα σοβαρότητα τα σχόλιά σας, τα ευχαριστήθηκα, αλλά δεν θα μπω στο τριπάκι να σχολιάσω απόψε. Κι επειδή δεν σε προλαβαίνω όταν ποστάρεις, αν είμαι εκπρόθεσμη, θα το αφήσω να πάει στο καλό. Μια ζωή άλλωστε, δεν με καταλαβαίνει κανείς γιατί να είμαι η εξαίρεση.
Γιατί βρίσκω και κάνω. γι αυτό.
μάαααααααααατς, και πάω για ύπνο!
Mόνο κριτήρια?
Με συντελεστή βαρύτητας κιόλας!
koulpie μου
Να διαβάσετε όποτε, όσο και όπως μπορέσετε και να σχολιάσετε ομοίως όποτε και εάν το αποφασίσετε.
Δύο παρατηρησούλες μόνο:
α) Γιατί ο άντρας = παιδί της μαμάς , προδιαθέτει πάντα χιουμοριστικά ενώ η γυναίκα= παιδί του μπαμπά, μας κάθεται βαρύ στο στομάχι;
β) Το ρολόι της φύσης δεν ρωτά το μυαλό. Απλά το μυαλό αν ξυπνήσει μετά το χτύπημα του ξυπνητηριού, το κλείνει μια και καλή.
Καληνύχτα
kaveiros
Θέλεις να πεις πως αυτά που έγραψα τα πιστεύω μόνο εγώ και είναι απλά η προσωπική μου άποψη;
..
Υ.Φ. Οι αλήθειες είναι πάντα ισοπεδωτικές. Ειδικά όταν μας αφορούν.
Το ευτύχημα είναι πως μπορούμε πάντα να εθελοτυφλήσουμε...
Αγαπητή Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα
Θα αναμένω όποτε μπορέσεις και εάν θελήσεις να εκθέσεις τα δεδομένα (τσσ..τζάμπα θα πάει το Μαθηματικό του ΑΠΘ;) προς απόδειξη της αυτο-εξαίρεσης σου.
Ματς του γιου του
patsiouri
Πολύ φοβάμαι πως αυτό το "μάθημα" αν γινόταν ποτέ υποχρεωτικό ..θα άδειαζαν τα "ΑΕΙ" και τα "ΤΕΙ"..
Μα το διάβασα από προχθές.. το μυαλό να σχολιάσω δεν έβρισκα..:):)
δεν μου πέφτει καθόλου βαρύ.. ίσα ίσα πολύ γλυκό μου κάνει.. κι εγώ κόρη θα ήθελα.. τα αγοράκια ούτε που να τα πτήσω..:):)
στό σύνολο δε μπορούσα να το δω χιουμορίστικά.. ίσως πρωτιμώ τον αυτοσαρκασμό..:):)
μα καλά γιατί να διαβάζει κάποιος C; εγώ μιά χαρά έμαθα pascal.. tourbo kai C.. χωρίς βιβλίο κάν.. με τη μέθοδο δοκιμής και πλάνης στον κομπάιλέρ..:):)
δε θυμάμαι τίποτα βέβαια.. αλλά και δε ξέρω αν χρειάζεται πιά.. τα πάντα έχουν αλλάξει..:):)
την καληνύχτα μου:):)
koulpie μου
Ορίστε τώρα..
"κι εγώ κόρη θα ήθελα.. τα αγοράκια ούτε που να τα πτήσω..:):)"
Ό,τι γράφετε μπορεί - και θα- να χρησιμοποιηθεί, υπέρ όσων αναφέρω στο ποστ:-)
Δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν όλα χιουμοριστικά κουλπίε μου αλλά ακόμα κι έτσι..γιατί κανείς σχολιαστής δεν επιχείρησε να αντιμετωπίσει το θέμα ..διασκεδαστικά;
Με προβλημάτισε αυτό.
Πιο εύκολα αντιμετωπίζουμε ως ανέκδοτο τον άντρα δηλαδή;
Δεν μου ακούγεται καλό αυτό...
Αυτοσαρκασμός μπορεί να υπάρξει σε προσωπικά κείμενα. Αυτό το ποστ δεν είναι προσωπικό (βιογραφικό). Είναι ένα ποστ άποψης/διαπίστωσης.
Φυσικά και πειραματίζομαι δοκιμάζοντας C-ωρηδόν προγράμματα, αλλά η γνώση που προσπαθώ να επιτύχω δεν είναι απλώς εγκυκλοπαιδική (οφείλει - η γνώση, λέω- να με προετοιμάσει ώστε να ανταπεξέλθω σε σπουδές) κι ο χρόνος δεν είναι υπέρ μου (έχω ενάμιση μήνα "αεργίας" που πρέπει να εκμεταλλευτώ).
Είναι επόμενο λοιπόν να αντιμετωπίζω συχνά (23 από τις 24 ώρες) την C-αλεμένη αυτή γλώσσα ως βάσανο.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα κουλπίε μου
Tώρα δηλαδή εσείς πιστεύετε, πως με αυτό το τοστ αποδώσατε δικαιοσύνη;
(σε σχέση με το προηγούμενο εννοώ. Δεν εμβαθύνω λόγω ραστώνης, αλλά είμαι σίγουρος ότι με κατανοείτε)
Χιχιχιχιχιχιχι.Λοιπόν, σοβαρευόμαστε,δηλώνω ευθαρσώς κυρια μου πως, ΟΧΙ, δεν θελουν ολες οι γυναικες να τεκνοποιήσουν, για το οτι αφενός δεν θεωρουν τον εαυτο τους τοσο σημαντικο ωστε να θελουν να πολλαπλασιαστουν!(αυτο ισως λεγεται μηδενικη αυτοεκτίμηση, αλλα εν προκειμένω τις γλυτωνει απο πολλους μπελαδες(βλ. μικρους σατανάδες-η κούκλα του Τσακι ξαναγύρισε),αφετέρου εχουν ενδεχομένως διανοητικά παιδια να "γεννήσουν" και αν "θρεψουν",ψηφίζω δαγκωτά τις τοιουτες γυναίκες!.Οσο για τη λατρεία στον ενα Θεό.. χμμμμμ. Για να είμαι εντελως ειλικρινής, ποτε δεν λατρεψα τον οικιακό "Θεό".Αντιθετως, είχα και εχω πλειστα προβληματα μαζί του ακριβως επειδη αρνουμαι πεισματικά εδω και 37 χρόνια να διαδηλώσω τη νομιμοφροσύνη μου στον...Σουλτάνο. Λες να εχουν δικιο αυτοι οι αθλιοι οι ψυχαναλυτές που λενε οτι στην ουσια αναπαραγουμε ασυνειδητα, ισοβίως τις αρχετυπικες μας σχέσεις με τον μπαμπά και τη μαμά; Οξω!!!! (Αλλα μαλλον εχουν δίκιο).καλημερα σας κυρία μου.
Η αρίθμηση δεν αντιστοιχεί σ'αυτήν της ανάρτησης:
1. Εξαιρετική γραφή, εξαιρετική σκέψη, αλλά κάπου στην πορεία το χάνεις (κατά την ταπεινή μου γνώμη). Κυρίως, γιατί δε χάνεις την ευκαιρία να τα χώσεις στους άνδρες (με την καλή έννοια πάντα). Μιλώντας από τη δική μου εμπειρική παρατήρηση και το δικό μου ένστικτο, δεν μπορώ να αποδεχτώ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των γραφομένων και θα παραμείνω αιθεροβάμων κυνηγός του διαφορετικού απ'αυτό που περιγράφεις.
2. Γράφεις: "...και λατρεύοντας ένα Θεό· τον μπαμπά (όχι άδικα εφόσον είναι η μοναδική ίσως περίπτωση όπου ο αρσενικός νοιώθει την υποχρέωση να φερθεί έντιμα)...". Ως πατέρας κόρης, αρνούμαι να το αποδεχτώ, το θεωρώ πολύ σκληρό. Για τα παιδιά μου είμαι σίγουρος ότι θα έπεφτα στη φωτία και όχι από υποχρέωση. Και ξέρω άλλους 100 τέτοιους πατεράδεις γύρω μου. Άλλωστε ποιός καθορίζει τι εστί έντιμο?
3. Ένα ερώτημα: Γιατί όταν ένας άνδρας πάει με άλλη (πλην της συντρόφου του) είναι άπιστος, άτιμος κλπ. ενώ όταν το κάνει μια γυναίκα είναι συναισθηματικά μπερδεμένη?
(σ'αυτό μάλλον συμφωνούμε).
4. Γιατί οι περισσότερες γυναίκες που έχω γνωρίσει πνιγόντουσαν σε μια κουταλιά νερό, ενώ εγώ όχι? Το σήμερα έχει μπάμιες δεν τόλμησε καμία να το εκστομίσει (άσε που τις μισώ!!!) :))).
5. Ναι οι περισσότερες γυναίκες θέλουν και παιδιά και γάμο και κομμωτήριο και τσάντα Gucci (το γραψα καλά?) και 10 γύρω να τη φλερτάρουν, αλλά αυτή κορώνα στο κεφάλι της το Μήτσο κλπ. κλπ. Παρ'όλα αυτά εγώ θα ψάχνω πάντα την εξαίρεση, ή έστω αυτή που θα ξέρει γιατί τα θέλει :)))
Σε όλα τα υπόλοιπα με βρίσκεις σύμφωνο, με τη διάκριση ότι αφορούν την πλειοψηφική τάση, όπως λένε και οι δημοσκόποι...
Καλημέρα και καλή βδομάδα :)))
Σόδομα και γόμορα!!!!!!!!!
Φίλτατε προσφατο-διακοπεδίζοντα συν γυναιξί και άβαταρ
Spy
1. Ποια είμαι εγώ που θα αποδώσω δικαιοσύνη;
Υ.Φ. Μου αρέσει να γράφω, να υπογράφω και να με
διαβάζουν. Δεν φιλοδοξώ να γίνω opinion leader. Είμαι
πολύ νέα για κάτι τέτοιο (είπατε κάτι;)
2. Στον χώρο μου εκθέτω τις απόψεις μου. Όποιος
διαφωνεί εκθέτει τα επιχειρήματα του.
Υ.Φ. Ή έστω δηλώνει την δυσαρέσκεια του. Είναι κάτι
που μπορώ να αντέξω εφόσον δεν βρίσκομαι εδώ
αναζητώντας χειροκροτητές.
3. Αυτός ο χώρος δεν είναι ένας χώρος όπου χαϊδεύουμε αυτιά. [Ούτε καν τα δικά μου]. Αυτό είναι γνωστό σε όλους. Για "γούτσου γούτσου" στρίψατε αριστερά. Δεν αρρωσταίνω εύκολα.
-Φυσικά και σας κατανοώ-
Καλή μας ημέρα
Miss auburn
Τολμώ να πω οτι ο αντί-λογος σας αξίζει κάθε
εκτίμησης.
Περίμενα τέτοιες προσωπικές μαρτυρίες που θα δήλωναν
την εξαίρεση στις συνήθεις συμπεριφορές.
Πιστεύετε πως υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις;
(όπως η δική σας;)
Γιατί δεν βλέπω στα σχόλια αντίστοιχες δηλώσεις;
Έχω άδικο που θεωρώ την "σιωπή" ως ενίσχυση των
πεποιθήσεων μου;
Σύμφωνα με την άποψη μου - την οποία πλέον μπορώ να
επεκτείνω- γυναίκες της "κατηγορίας" σας, οι οποίες
από νωρίς αποκόπτουν κάθε δουλική (ή έστω υπερ-ασφαλή)
σχέση με τον πατέρα, αναπτύσσουν πολύ πιο ανεξάρτητες
συμπεριφορές από τις υπόλοιπες. Και τούτο είναι
εξαιρετικό εφόδιο στην εποχή μας.
Καλημέρα γενναία Miss auburn
adaeus
1. Δεν θεωρώ πως χάνω κάτι εφόσον , ακολουθώ αυτό που παρατηρώ Εγώ. Το ποστάρισμα αποσκοπεί στο να δηλώσετε αυτό που παρατηρείτε Εσείς.
2. Εννοείτε πως οι πατεράδες δεν έχουν μία ιδιαίτερη αδυναμία στις κόρες;
[Πουθενά δεν υποστήριξα πως δεν αγαπάτε και τα αγόρια σας. Είμαι απόλυτη και ακραία αλλά όχι ανόητη]
3. Μα..ακριβώς αυτό καυτηριάζω. Δεν είναι ηλίθιο;
4. Είστε συλλέκτης σπάνιων κομματιών τότε!! :-))
5. Σας εύχομαι το εξαιρετικότερο και σπανιότερο. Απ΄όσα δηλώνετε, σαφώς και το αξίζετε εφόσον είστε σε θέση να το εκτιμήσετε.
[Κι εγώ για πλειοψηφικά χαρακτηριστικά μιλώ.]
:-)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα
Υ.Φ. Μα..τι βίντεο ήταν αυτό;! Ξεσηκώσατε όλα τα θηλυκά!!
Με την απάντησή σας αυτή ήρθαμε πιο κοντά (στις απόψεις μας)...
... Ναι με το βίντεο δημιούργησα ένα σχετικό συναισθηματικό ΚΩΛΟμπλέξιμο :)))
Να δηλώσω τέλος ότι δεν αγαπώ και τα δύο μου παιδιά το ίδιο, από υποχρέωση εντιμότητας :)
Διαβάζοντας και σχολιάζοντας όλα τούτα έχω να κάνω μια δυο τρεις γενικές παρατηρήσεις.
"Κοριτσάκια", είμαστε πάντα για τον σύντροφο. Είναι μια λέξη που μας ακολουθεί, αγαπημένη και μην την αρνείστε. Μακάρι ο σύντροφός σας, να σας λέει έτσι και στον άλλο κόσμο, όταν θα συναντηθείτε.
Θυμηθείτε πως δεν είμαστε εχθροί, με το έτερον ήμιση, ούτε ανταγωνιστές !
Το ρολόι δεν χτυπάει για την τεκνοποίηση μόνο του. Θέλει δύο.
Και μιας και μου δώσατε βήμα και μου ζητήσατε να δείτε πως είναι η εξαίρεση του κανόνα, ορίστε και οι απαντήσεις μου ! Σκέφτηκα να το αναρτήσω. που να σας κουράζω τώρα να τρέχετε. Αλλωστε, εδώ "γίνεται μάχη"...
1. Γιατί να πολεμήσω? Η μάνα μου, δεν μ' έκανε εχθρό της καμμια στιγμή. Ισα-ίσα που δεν "βαρυγκόμισε" ποτέ δεν "παρομοίασε" ποτέ, αν και γυναίκα ναυτικού. Προσπάθησε να με κάνει σωστό άνθρωπο μόνο.
2. Οταν μπήκα 4η στην Σχολή Ασυρματιστών του Ασπρ. (προ αμνημονεύτων), δεν είδα ανταγωνισμό. Τα συχαρίκια και τις αγκαλιές αγνώστων γύρω μου, εισέπραξα και την αγάπη τους.
Ως γραμματέας διευθύνσεως τα τελ. 27 έτη, θεωρούμαι "κόμβος" και γλυκειά και "μάνα" και ακριβοδίκαιη (λέγεται, δεν περιαυτολογώ). Ούτε στιλέτα, ούτε ξίφη, παρ' ότι μ' άρεσει η ξιφουλκία στην πραγματικοτητα, ούτε ψηλοτάκουνα. Δίπλα σε στελέχη να συμβουλεύσω, να βοηθήσω να υποστηρίξω.
3. Και γυναίκα και άνδρας σε πολλαπλούς ρόλους, για να ανταπεξέλθουμε στη ζωή. Ενα λίγο απο όλα χρειάζεται να ξέρεις και να είσαι. Κακό δεν είναι....
4. Δεν αναζήτησα παρά την σταθερότητα του εαυτού μου, ως οντότητα για να μην ταλαιπωρώ τους γύρω. Και μια συμβίωση μ' έμαθε πολλά και μπάμιες μαγείρεψα μ' ένα δικό μου τρόπο και στις 6 σχέσεις που μετρώ, βάδιζα παράλληλα και δόξα τω Θεώ, μια χαρά τα καταφέραμε.
"ταξιδεύει" ειναι η συνήθης έκφραση που με αντιπροσωπεύει, απο τους συντρόφους, όταν "φεύγω".
5. Το αρνούμαι απο την στιγμή που συνειδητοποίησα εμένα. Δεν ήθελα "προεκτάσεις", δεν ήθελα παιδιά. Ηθελα μόνο εμένα και τον άλλον. Μεγάλωσα, ντάντεψα, κανάκεψα, έπαιξα, έκλαψα, ξενύχτησα με παιδιά φίλων, κολλητών, εγώ ήθελα την ανεξαρτησία μου. Εγωϊστικό. Δεν το αρνήθηκα. Μια χαρά έζησα, ζω και ελπίζω και εύχομαι σε όλους σας να ζήσετε όπως θέλει ο καθ' ένας.
Οταν τα βρεις με τον ευατό σου, τότε είναι εύκολο να τα βρεις και με τους γύρω.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Η εξαίρεση άλλωστε, επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Την καλημέρα μου !!!
adaeus
[Πάντα είμαστε κοντά:-]
Αυτό το γράψατε εσείς:
"Να δηλώσω τέλος ότι δεν αγαπώ και τα δύο μου παιδιά το ίδιο, από υποχρέωση εντιμότητας"
Αυτό το έγραψα εγώ:
"είναι η μοναδική ίσως περίπτωση όπου ο αρσενικός νοιώθει την υποχρέωση να φερθεί έντιμα"
= Στην κόρη σας θα φερθείτε πιο έντιμα από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη γυναίκα της ζωής σας.
:-)
Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα μου,
2-3 επισημάνσεις και μια απορία:
α)""Κοριτσάκια", είμαστε πάντα για τον σύντροφο"
Δεν έκανα πουθενά σύνδεση ..χαρακτηρισμού (ηλικίας) και σχέσης..
Ο δικός μου (πρώην) σύντροφος με αποκαλεί ακόμα ντίβα:-)
β) "Αλλωστε, εδώ "γίνεται μάχη""
Προβληματίζομαι..Γιατί βλέπεις μάχη;
Εγώ βλέπω ανταλλαγή απόψεων με προβολή προσωπικών μαρτυριών..
γ) Είναι προφανές από όσα γράφεις, πως αποτελείς εξαίρεση αλλά με επιβεβαιώνεις από την πρώτη κιόλας αρίθμηση: "Η μάνα μου, δεν μ' έκανε εχθρό της καμμια στιγμή."
Για ρώτα και όσες δεν είχαν τέτοια σχέση με τη μητέρα τους..(καταλαβαίνεις με ποιο τρόπο επιβεβαιώνομαι, έτσι;)
Και η απορία:
Τελικά, πιστεύεις πως όσα αναφέρω αφορούν την πλειοψηφία ή όχι;
[Διότι αυτό είναι το θέμα..αν και τώρα που ξαναδιαβάζω το σχόλιο σου , νομίζω έχεις ήδη απαντήσει:
"Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Η εξαίρεση άλλωστε,
επιβεβαιώνει τον κανόνα."
Καλή μας ημέρα Ζουζού μου:-)
... Αυτό δα έλειπε. Άλλωστε, άλλη η πατρική (έμφυτη αλλά και έλλογη ενίοτε) εντιμότης και άλλη η του έρωτος εντιμότης...
Ανοίγουμε τεράστια συζήτηση... Αρκούμαι να προσθέσω τον προβληματισμό μου:
Μήπως τελικά η εντιμότητα στον έρωτα (που προϋποθέτει απόλυτη ειλικρίνεια κλπ), χαλάει το όνειρο, χαλάει το παραμύθι και το ταξίδι????
Χαίρετε :)
Ερώτηση:
Η γυναίκα πώς θα νιώσει γυναίκα;
Στο πρώτο θα συμφωνήσω εν μέρει, λέγοντας ότι ως αγοροκόριτσο ήμουν ανέκαθεν ανταγωνιστική με τους άντρες και προστατευτική με τις γυναίκες.
Στα επόμενα θα συμφωνήσω απόλυτα, ένω στο τελευταίο θα πω ότι δεν έχουν όλες οι γυναίκες το ένστικτο της τεκνοποίησης. Πολλές δε το αποκτούν λόγω κοινωνικών κατασκευών, γι΄αυτό και είναι κάκιστες μανούλες.
Φιλιά Ειρήνη μου
Ανακαλώ το προηγούμενο σχόλιό μου. Τελικά εσάς σας έθαψες περισσότερο! Εύγε!
Την καλησπέρα μου
ΥΓ Τικ-τακ, τικ-τακ...
Διαβάζοντας τα σχόλια εδώ κι εκεί βρήκα την λέξη "κοριτσάκι" και απάντησα στα γενικά.
Την συνέδεσα εγώ, την λέξη. Μου αρέσει να την λέει ο σύντροφος. Αλλωστε δεν ήμουν ποτέ το κοριτσάκι του μπαμπά, λόγω έλλειψης αυτού.
Στο "άρθρο" σου, απαντώ αριθμητικά.
"Μάχη" θεωρώ όλο τούτο με την ανταλλαγή απόψεων. Μάχη των δύο φύλλων. Δεν μπάινω πιά, στην διαδικασία συζήτησης-μάχης. Σπάνια μπήκα και νεώτερη.
Μου το ζήτησες όμως και δεν θα σου το αρνιόμουν ποτέ. Θεώρησε εαυτόν Υπερτυχερό και άνοιξε παγωτό (γιατί η σαμπάνια θεωρείται πασέ !!!)
Καλό μας απόγευμα...
adaeus
Η εντιμότητα του έρωτα χαλάει το παραμύθι;!!!
[Θέλεις να με αποτελειώσεις;!!!]
island
Όταν ο άντρας ασχολείται με μία γυναίκα, με πάθος, καταλαβαίνει αμέσως:-)
dora μου
Οι "κακοί" γονείς νομίζω αποτελούν ένα ακόμα απολύτως "ανισόρροπο" θέμα.
Υπάρχουν όμως και η αλήθεια είναι πως στις μητέρες ειδικά μου προκαλεί πάντα την ίδια αποστροφή και απορία. Μα πώς είναι δυνατόν;
kitsosmitsos
Δεν είχα σκοπό να "θάψω" κανέναν.
Εγώ έγραψα αυτά ακριβώς που προμήνυαν οι τίτλοι των αναρτήσεων.
όσα δεν θέλουμε να δούμε ή να παραδεχτούμε.
Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα
Ήσουν σαφέστατη.-
:-)
[Άσε το παγωτό Ζουζού μου. Δυο κιλά έβαλα!!]
Πω, πω, μου 'ρθε μια νταλίκα τύψεις κατάμουτρα με αυτά που είπατε.
Kαι μόλις είδα και το Y.Φ. του post σας (δεν το είχα δει προηγουμένως) και αναστατώθην.
Φυσικά και δεν σας κατέκρινα νωρίτερα. Nα με συγχωρείτε αν υπήρξα ελαφρώς απότομος, αλλά βλέπετε η απότομη επάνοδος από το σφηνάκι διακοπών συνέβαλε τα μάλλα σ' αυτό...
Kαλό σας βράδυ.
αφού δεν τα κατάφερε το βιντεάκι μου, ανέλαβα εγώ με τις κοτσάνες μου... Μάλλον δεν εκφράστηκα σωστά :)
Spy
Είστε νέος στον κομεντοχώρο μου αλλά από την άλλη εγώ είμαι "παλιά" στο χώρο γενικά.
Νομίζω πως μπορώ να αναγνωρίσω πότε κάποιος έχει πρόθεση να με προσβάλλει (συνήθως αυτό φαίνεται αν όχι από το πρώτο, σίγουρα από το δεύτερο σχόλιο).
Εσείς δεν με θίξατε και δεν δείξατε τέτοια σημάδια.
Ένιωσα βέβαια πως με μαλώνετε και όπως ήταν αναμενόμενο ..αμύνθηκα αλλά οπωσδήποτε , έχετε κάθε τέτοιο δικαίωμα, όπως και όλοι οι υπόλοιποι σχολιαστές.
Καλό ξημέρωμα
adaeus
Πες την αλήθεια!
Σε ζάλισαν τα θηλυκά τα πιο παραζαλισμένα από το βίντεο!
χα χα
[Εγώ πάντως θεώρησα πως ήταν ένα τρομακτικό "αστείο" ως αντίποινα της "σκληρής" ανάρτησης:-]
τα έκανα κόπυ πέιστ και προσπαθώ να ταυτοποιήσω με φίλες, γνωστές και συγγενείς
με τα πρώτα ευρήματα ανατριχιάζω ήδη, ούτε καν δακτυλικά αποτυπώματα θα χρειαστούν
Οι γυναίκες πρέπει
1. να επιβιώσουν από τους κινδύνους της φύσης
2. να επιβιώσουν από τα πιο δυνατά από αυτές αρσενικά
3. να αντέχουν και εξοικειωθούν με τον πόνο
4. να γεννήσουν προστατεύσουν και βρουν φαΐ όχι μόνο για τον εαυτό τους αλλά και για το παιδί τους.
Λόγω όλων αυτών των υποχρεώσεων τους ,η φύση τις έκανε πολύ καλύτερους κυνηγούς από τους άνδρες. Τους έδωσε περισσότερα όπλα με κυριότερο από αυτά ,ισχυρούς τρόπους να επηρεάζουν το αρσενικό. Το πρόβλημα αρχίζει από εδώ. Η φύση τα έδωσε όλα αυτά επιφορτίζοντας την γυναίκα με την ευθύνη της διαιώνισης και επιβίωσης του είδους. Δεν τα έδωσε για να τα εκμεταλλεύονται οι γυναίκες προς δικό τους όφελος. Στις μέρες μας που δυστυχώς γίνεται το τελευταίο, η φύση εκδικείται την … ανεξάρτητη ? γυναίκα με σοβαρές ψυχοσωματικές ασθένειες. Το μοντέλο για να γλιτώσουμε και εμείς και εσείς από την εκδίκηση της φύσης είναι απλό αλλά και δύσκολο παράλληλα. Εμπιστοσύνη ,αγάπη και δοτικότητα μέσα στις ανθρώπινες (και κυρίως τις ερωτικές ) σχέσεις. Με κατηγορίες εκατέρωθεν ,δεν θα βρεθεί ποτέ λύση . Τα προβλήματα μας ,τα φτιάχνουμε μόνοι μας . Το ίδιο και τις λύσεις τους.
Τάδε έφη σαλταρισμένος Άρρεν Χωριάτης
:))))
Κ.Κ.Μοίρης
...σας συμπονώ..Κουράγιο ..
Σκεφτείτε θετικά: Θα μπορούσε να είναι χειρότερη η κατάσταση...(i think)
trelos tou xoriou
Συμφωνώ σχεδόν απόλυτα μαζί σας!
Η γυναίκα έχει γίνει πλέον θύμα των δυνατοτήτων της.
[Αν ήταν έτσι όλοι οι σαλταρισμένοι θα είμαστε χίλια χρόνια μπροστά]
Δημοσίευση σχολίου