Τετάρτη
Λίγο σεξ, λίγη γνώση και το αγόρι μου (ή το κορίτσι μου)
Τετάρτη
Μου αρέσει να διαβάζω. Τώρα που το σκέφτομαι, τα βιβλία ήταν πάντα στη ζωή μου όχι απλώς μία απαρέγκλιτη επιλογή συντροφιάς αλλά και εμμονική εναλλακτική προσέγγισης των άλλων προς εμένα.
Στα χρόνια του «δημοτικού» Οι Πολυάννες, Οι Μικροί Κύριοι και Οι Μικρές Κυρίες (μη τυχόν και λάβω μονομερώς τα μηνύματα), Χωρίς Οικογένεια («Μαμά θέλετε να μου πείτε κάτι;» είχα ρωτήσει με συγκρατημένη απορία) - και πολλά άλλα που δυστυχώς κάηκαν μαζί με ένα μικρό εξοχικό στο κτήμα των γονιών μου- ήταν αρκετά δυνατά ερεθίσματα.
Στα χρόνια του Γυμνασίου – αναγκαστικά μετά από μία ακόμα μετάθεση- ήρθα σε επαφή με τις «μεγάλες» βιβλιοθήκες των δήμων. Διάλεγα βιβλία στην τύχη. Θυμάμαι πως το πρώτο ήταν Τζάκ Λόντον. Τότε αποφάσισα πως οι περιγραφές άνω των 150 λέξεων μου προκαλούν ανία.
Η βιβλιοθήκη Πολυγύρου όμως – καινούργια ακόμα- δεν είχε πολλές εναλλακτικές κι εγώ δεν γνώριζα τα κριτήρια επιλογής. Ούτε προτεινόμενες κατευθύνσεις είχα.
Σε ένα από τα εβδομαδιαία περιοδικά της εποχής – 15 χρονών πρέπει να ήμουν- έστειλα ένα γράμμα στην κυρία Ροζίτα Σώκου.
«Τι να διαβάσω;»
Και την επόμενη κιόλας εβδομάδα – μέσω της στήλης της- μου είχε απαντήσει:
«Την ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας»
Την έκπληξη της πρότασης ακολούθησε η έκπληξη ύπαρξης αυτής της «εγκυκλοπαίδειας» στην άδεια σχεδόν βιβλιοθήκη της πόλης.
Ήταν αρκετοί τόμοι. Και δεν νομίζω πως θυμάμαι πολλά από όσα διάβασα. [Αργότερα ανακάλυψα πως μόνο σε δύο περιπτώσεις η εξαίρετη μνήμη μου συνεργάζεται με τα αναγνώσματα μου. Όταν κάτι με εντυπωσιάζει σε έκφραση και όταν κάτι αποφασίζω να το αντιγράψω. Ήμουν λοιπόν οπτικός τύπος.]
Πάντως διάβασα όλους τους τόμους.
Κι ύστερα συνέχισα να επιλέγω, πάλι χωρίς ιδιαίτερα συνειδητά κριτήρια, βιβλία.
Οι επιλογές μου όμως καλυτέρευαν.
Στο Λύκειο, η φιλόλογος – τι κρίμα που μου είναι αδύνατο να θυμηθώ το επίθετο σας- με κατηύθυνε προς τις εφημερίδες και τα δοκίμια.
Ένας άλλος κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου.
- Θα πάμε στη Θεσσαλονίκη αύριο. Θα έρθεις;
- Όχι μαμά. Αλλά θέλω να μου αγοράσεις μερικά δοκίμια.
Δεν πίστευα φυσικά πως η μητέρα μου μπορούσε να αναγνωρίσει τη διαφορά των κατηγοριών αλλά η αναγραφή της λέξης ΔΟΚΙΜΙΟ την βοήθησε και πράγματι μου έφερε μερικά εξαιρετικά βιβλία. [ Κάηκαν και αυτά]
Από εκείνη την πρώτη ενηλικίωση, με θυμάμαι να διαβάζω ό,τι έπεφτε στα χέρια μου.
Με τα χρόνια βέβαια έγινα πιο επιλεκτική. Ίσως και με λιγότερη ανοχή.
«Μάζευα» φράσεις , λέξεις, γνώσεις.
Τα έγραφα όλα για να μη τα ξεχνώ.
Τότε μάλλον κατάλαβα πως ήμουν και γραφομανιακή.
Μόλις συνειδητοποίησα πως έγραφα και δικά μου σκαριφήματα χαρακτήρων και εννοιών, έγινα αυστηρή. Απέκτησα κρίση.
Είχα πει σε ένα παλιό podcast πως υπήρξαν βιβλία που δεν μπόρεσα να διαβάσω. Τα είχα αναφέρει νομίζω κιόλας. Δεν ήταν πολλά.
Με τα blogs άρχισα να προσέχω τον άνθρωπο πίσω από το κείμενο. Δεν το συνειδητοποίησα αμέσως. Αλλά πλέον είναι ολοφάνερο (σε μένα).
Θέλοντας και μη, κάθε φορά που διαβάζω πλέον ένα βιβλίο (ή οποιοδήποτε κείμενο) σκέφτομαι τι θέλει να μου πει αυτός ο human για τα «πιστεύω» του, για τις τραγωδίες και τις ευτυχίες του. Ανατρέχω κάθε φορά στις βιογραφίες των συγγραφέων πριν διαβάσω αυτό που αποφάσισε να αποκαλύψει έστω και συγκαλυμμένα.
Άλλες φορές, δεν χρειάζεται καν να «σκαλίσω» τον βίο του. Αποφασίζω αμέσως , με ποιον τρόπο θέλω εγώ να τον φαντάζομαι. [Συνήθως δεν πέφτω έξω]
Τον τελευταίο χρόνο , που βρίσκομαι στην Αθήνα, αγόρασα αρκετά βιβλία. [Σίγουρα πάνω από 15]. Και τις τελευταίες ημέρες απέρριψα τα περισσότερα εξ’αυτών εφόσον άρχισα να συνειδητοποιώ τόσο τις «εκπτώσεις» χάριν αύξησης του εύρους του αγοραστικού κοινού , όσο και το εύθραυστο των «αυθεντιών» οι οποίες – το πιστεύω ακράδαντα αυτό- μέσα από τα μάτια ενός/μίας blogger δεν μπορούν πλέον τόσο εύκολα να «πείσουν» για το εξαιρετικό των δηλώσεων τους. Ακόμα και αν οι κριτικοί συνηγορούν υπέρ των αυθεντιών.
Μερικές απορίες/παρατηρήσεις:
- Ο Μπόρχες είναι ένας συγγραφέας πυκνών νοημάτων και εκφράσεων. Κάπου διάβασα πως δεν στηρίζεται στις απόψεις άλλων αυθεντιών αλλά γεννά τις δικές του κι αυτό νομίζω με «περδίκλωσε» και τον υπερεκτίμησα. Απογοήτευση. Στην Αιωνιότητα του φέρει αριστερά και δεξιά τον έρμο Νίτσε και αφιερώνει ολόκληρο κεφάλαιο στην εκφραστική σπουδή των Κέννινγκαρ (δείτε το σχόλιο του "καλοπροαίρετος"). Θα συνεχίσω να τον διαβάζω, όμως. Επιμένω να επιχειρώ την ανακάλυψη της εξαίρεσης η οποία στην προκειμένη περίπτωση θα είναι να μην επιβεβαιωθώ.
- Ο Χ. Παπαδημητρίου είναι γνωστός «άνθρωπος της πληροφορικής και του λόγου». Με εξαιρετικά διαπιστευτήρια γνώσης και έκφρασης. Στο Χαμόγελο του Τούρινγκ όμως, με ενόχλησε η ερωτική ιστορία και το κεφάλαιο με τίτλο Βυζιά. Ολίγον σεξ θα μου πείτε , δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. [e-diVa άλλωστε αυτό επιχειρεί στο ιστολόγιο της να καυτηριάσει κι αυτό δηλώνεται για όσους δεν έχουν πάρει χαμπάρι «τι» γίνεται εδώ].
- Σελίν. Ταξίδι στην άκρη της νύχτας. Αυτό το αγόρασα εγώ. Hit της εποχής. Η γραφή, μου φάνηκε διασκεδαστική. Τολμώ να πω ότι μου θύμισε έναν πιο ποιοτικό Sardo. Πενήντα σχεδόν σελίδες μετά και αφού είχα διαβάσει για τις περισσότερες λεπτομέρειες του μυαλού ενός έφιππου – έτοιμου προς λιποταξία- στρατιώτη και μόλις ήμουν έτοιμη να το αφήσω στο τραπέζι για μία άλλη στιγμή μεγαλύτερης ανοχής, έλαβα τα μηνύματα της «κόρης που τον κοιτάζει» και…το βιβλίο σχεδόν εξαφανίστηκε από όλες τις προθέσεις μου να ανακαλύψω τη συνέχεια.
- Μα ο Παπαδημητρίου ειρωνεύεται αυτές τις σεξο-ρομαντικές καταστάσεις.
- «Τις ειρωνεύεται, δεν τις ειρωνεύεται», μια χαρά την κατάφερε την περιγραφή της ρόγας!
- Αφού δεν σου άρεσαν τα βιβλία, να έρθω να τα πάρω.
- Δεν κατάλαβες. Όλα θα τα διαβάσω. Αυτή θα είναι η «τιμωρία» τους: Πως – ύστερα- θα έχω ακόμα καθαρότερη άποψη.
Υ.Φ. Οδηγίες για την συγγραφή βιβλίου: Λίγο σεξ, λίγη γνώση και το αγόρι μου (ή το κορίτσι μου διότι αν κρίνω και από την παράσταση του Θεού Κραουνάκη προχτές στο Θέατρο Βράχων, οι αστεϊσμοί περί των ομοφυλόφιλων προκαλούν τρελά γαργαλητά στους ομοφυλο-φοβικούς της καθημερινότητας.)
Labels: Knowledge
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
62 Τόλμησαν:
Μήπως να αφήσουν μερικοί (συγγραφείς και μη) τη λίγη γνώση τους, να πάρουν το κορίτσι (ή το αγόρι) τους και να πάνε σε κανένα νησί για σεξ?
Εγώ, λόγω δουλειάς που απαιτεί πολύ διάβασμα, δεν έχω χρόνο να διαβάσω όσο θα ήθελα... Αρκούμαι σε λιγότερα από 10 βιβλία το χρόνο, στις διακοπές συνήθως και μπορώ να πω ότι δύσκολα πια εντυπωσιάζομαι...
Το ότι δεν στηρίζεσαι σε απόψεις άλλων δεν σημαίνει ότι δεν έχεις γνώση/άποψη για τους άλλους. Αν ξεκινάγαμε πάντα απο το 0, θα ήμασταν ακόμα στο 0.
Ο Παπαδημητρίου φυσικά δεν ειρωνεύεται τις σεξορομαντικές καταστάσεις. Τις θεωρεί φυσιολογικότατες. Γι'αυτό και δεν τις αποκλείει απο το βιβλίο του. Ο έρωτας και το σεξ είναι ανθρώπινα.
Εκτός απο τους ομοφοβικούς, υπάρχουν και οι ερωτο/σεξοφοβικοί...
Καλημέρα
Δεν ξέρω αν το παρατήρησες, αλλά ότι διάβασες, κάηκε... να αρχίσεις να προσέχεις τον υπολογιστή σου τώρα που διαβάζεις μπλογκς... :p
Η φιλόλογός σου είναι στην τελευταία φώτο; Εγώ γιατί ήμουν σε άλλο σχολείο;
αγαπητη, δε σταματας να με εκπλησσεις. οσο θυμαμαι παλαι ποτε που διαβαζα το χωρις οικογενεια ως αναγνωσμα απαραιτητο για μια παιδουλα και πια δεν το θυμααι καθολου, αλλο τοσο πρεπει να παραδεχτω οτι δεν ημουν και τοσο "ψαγμενη" στις λογοτεχνικες μου επιλογες. Πάντα προτιμουσα το μαζικο μοτιβο σασπενς, βια, λαβ στορυ.
το μεγα θεμα ομως ειναι το πισω απο το κειμενο. εν αντιθεση με τα μπλογκς, ποτε δεν το χα σκεφτει για το προσωπο πισω απο το κειμενο ενος βιβλιου. Μεγα σφαλμα, με μια προσφατη εξαιρεση φιλου και συναδελφου που στα ξαφνικα μου προυσιασε το βιβλιο του και δεν ειχα ιδεα.
καλημερες ντιβα μου!
Ε, όχι, μην τους δίνεις συμβουλές, κοριτσάκι μου για την συγγγραφή και πάρουν φόρα πάλι.
Οχι παιδί μου και παρουν τ' απάνω τους οι άσχετοι. Οχι!
Η μισή μπλογκόσφαιρα συγγράφει και νομίζουν πως είναι συγγραφείς και η υπόλοιπη γράφει ποιήματα και το παίζει ποιητής !
Ελεος πια. Κι αναρωτιώμουν πως διάβολο όλοι τούτοι μαζεύτηκαν στον παρόντα χώρο. Μέχρι που ανακάλυψα sites που δινουν οδηγίες πως να γινεις ποιητης και συγγραφέας !!! Και κατάλαβα.
Υπάρχει και μία τρίτη κατηγορία που θεωρει πως αν διαβάσει θα μπορεί να σταθεί σε μια συζήτηση, θα ειναι της μόδας ! Μμμ, μάλιστα Και διαβάζει ότι βιβλίο κυκλοφορούν οι εκδοτικοί οίκοι και γίνεται μόδα. Οποιον γράψει κάτι απο την ζωή του.
Αν ξεκινουσαμε απο τους δικούς μας και ξένους "κλασσικούς" ίσως να γινόμαστε καλυτεροι άνθρωποι.
Μετά θα ειχαμε τη γνώση να ξεχωρίζουμε τι να διαβάσουμε απο τα σύγχρονα.....
Βαρέθηκα τους νεοέλληνες !
Ωραία ανάρτηση, σου το είπα? Ναι, μου άρεσε πολύ.
adeus
Μα δεν πιστεύω πως οι συγγραφείς γράφουν αυτό με το οποίο είναι οι ίδιοι εμμονικοί (όχι στην εποχή μας τουλάχιστον), αλλά αυτό που το αγοραστικό κοινό έχει εμμονή!
Κι εντάξει..οι "εκπτώσεις" είναι σεβαστές από όλους (δεν αντέχεται η πείνα κι είναι κι εκείνη η φιλοδοξία που σφυροκοπά) αλλά μήπως έχουμε ξεφύγει..ολίγον τι;
Κι εγώ παρατηρώ πως τα τελευταία χρόνια εντυπωσιάζομαι δύσκολα.
Σημάδι των καιρών η απαξίωση;
Ή μήπως απλά τέλος εποχής για τις (κατασκευασμένες) αυθεντίες;
kakaskimos
"Το ότι δεν στηρίζεσαι σε απόψεις άλλων δεν σημαίνει ότι δεν έχεις γνώση/άποψη για τους άλλους. "
Πουθενά δεν υποστήριξα ούτε καν
υπαινίχθηκα κάτι τέτοιο.
Έγραψα πως αυτή ήταν η πληροφόρηση που είχα από κάποια πηγή (νομίζω εντός βιβλίου μάλιστα) για τα κείμενα του Μπόρχες και η οποία δήλωση ανετράπη από τις πρώτες δέκα κιόλας σελίδες.
Για τον κύριο Παπαδημητρίου, έχω να συμπληρώσω τα εξής (συνεχίζω την ανάγνωση του Χαμόγελου του Τούρινγκ).
Κύριε Χρήστο μας, τι πύλες πιάσατε, τι φλιπ φλοπ, τι virtual sex, τι αλλαγή περσόνων (δεν με ξέρατε όταν γράφατε το βιβλίο, έτσι;), τι αμερικάνικες πολιτικές, τι κλιμακτηριακούς έρωτες αρχαιολόγων , μηχανές τύπου alice!
Έλεος κύριε Χρήστο μας!
Δεν αφήσατε και τίποτα να το γράψουμε εμείς!
(πωωωω)
Υ.Φ. Η απέχθεια που προκαλείται από έναν συνεχή σαχλορομαντισμό βουτηγμένο σε όλα τα οργανικά υγρά των humanoids, ναι σαφώς..μπορεί να προκαλέσει - μη σας πω μέχρι και τριάντα-δυο- φοβίες!
Darthiir
lOLoLolOlOL
Mercy me!!!!!
χα χα χα
[Ας σοβαρευτούμε]
Δεν κάηκαν όλα. Δυστυχώς. Τα βιβλία της C όπως και τα τεύχη του "ακατανόμαστου" στέκουν..ντούρα!
Στην τελευταία φωτό- έλα πιο κοντά να μη μας ακούσουν- είναι μία που της δάνεισα μερικά ρουχαλάκια για την φωτογράφιση.
Υ.Φ. Ξέρεις πόσα blog έχω "κάψει" εγώ;
lifewhispers
Είμαστε μάλλον της ίδιας "κλάσης" για αυτό και το ίδιο αναγνωστικό παρελθόν:-)
Ποιος είναι ψαγμένος βρε τσαπερσόνα μας;
Μην ακούς κάτι τυχαίους μωρο-opinion leaders που τάχα μεγάλωσαν απαγγέλοντας Σοπενχάουερ.
Σιγά δηλαδή τώρα.
Απλά κάποιες οικογένειες είχαν ήδη βιβλιοθήκη με εκλεκτά συγγράμματα κι έτσι κάποια παιδιά είχαν από νωρίς μία πιο ξεκάθαρη εικόνα επιλογής.
Πλειοψηφικά όλοι όσοι "διαβάζουμε" είμαστε αυτο-δίδακτοι.
Το πρόσωπο πίσω από το κείμενο άρχισε να με απασχολεί συνειδητά μόλις μπήκα στα μπλογκ.
Βλέπεις εντελώς διαφορετικά ένα κείμενο - όποιας θεματολογίας- όταν ο άνθρωπος που το έχει γράψει , έχει μοιραστεί μαζί σου κάποιες στιγμές του.
Τον νοιώθεις σαν φίλο που θέλει κάτι να σου πει.
Ακόμα και αν σε απογοητεύει καμιά φορά.
Να είσαι καλά τσαπερδόνα μας.
Και να μη στεναχωριέσαι για τίποτα. Κάθε τέλος είναι μία καινούργια αρχή. Στο υπογράφω (αν και είμαι σίγουρη πως το ξέρεις)
Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα μου
Καμία δυνατότητα έκφρασης (λόγου, πνεύματος, σώματος) δεν δημιουργείται , αν δεν το έχεις ήδη μέσα σου.
Κακά τα ψέμματα.
Αν το έχεις όμως, σαφώς και μπορείς να το τελειοποιήσεις ή οπωσδήποτε να μη πέσεις σε πολλά σφάλματα ψάχνοντας στα τυφλά.
Τώρα..ποιος θα σε συμβουλεύσει και πώς, είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.
Από εκεί και πέρα, αν η τέχνη σου (φτιαχτή ή εκ γενετής) "πουλά" είναι καθαρά θέμα ευκαιριών/τύχης και δημοσίων σχέσεων.
Στην εποχή μας αν κάποιος έγραφε ένα Κέννινγκαρ, θα εισέπραττε αδιαφορία ή απλά χλευασμό.(Ίσως και όχι άδικα. Αυτό είναι το λυπηρό)
------
Ιδού ένα Κέννινγκαρ και μερικές πληροφορίες διότι στο διαδίκτυο δεν εντόπισα κάτι, τουλάχιστον όχι στα ελληνικά:
" Οι χρωματιστές των δοντιών του λύκου
σπατάλησαν το κρέας του κόκκινου κύκνου.
Το γεράκι της δροσιάς του σπαθιού
τράφηκε μ'ήρωες στον κάμπο.
Φίδια της σελήνης των πειρατών
εκπλήρωσαν το θέλημα των Σιδηρών"
Εγκίλ Σκαλαγκρίμσον
_______
"Στίχοι σαν τον τρίτο και τον πέμπτο, προκαλούν μία σχεδόν "οργανική" ευχαρίστηση...Η γοητεία τους έγκειται στην ποικιλία τους, στην ετερογενή επαφή των λέξεων", γράφει ο Μπόρχες...............
.......
..........
Υ.Φ. Ευχαριστώ πολύ Ζουζού μου
Φτου φτου φτου...
Η έρημος δεν καίγεται, καίγεται;;;;
{Τέμπτινγκ....}
Μου προξένησε ευχάριστη εντύπωση που είπατε δυό λόγια για συγγραφείς, εξετάζοντας πρώτα προσεκτικά τα δικά σας βιώματα. Συνήθως κάποιος κρίνει κοιτάζοντας προσεκτικά μόνο τον άλλον. Εξάλλου, σε ένα πολύπλοκο κόσμο δεν μπορείς να προσδεθείς σε μια αυθεντία επειδή την είπαν έτσι ή, πολύ περισσότερο, σε ένα απόλυτο σύστημα αξιών όπως σου παρουσιάζεται. Η ασθένεια του αναγνώστη δημιουργείται ,κατά τη δικιά μου άποψη, όταν ο νους του είναι απολύτως προσκολλημένος σε ένα «τρόπο» γραφής και δεν μπορεί να αποδεχθεί το παράδοξο . Η «συνταγή» επιτυχίας όπως την περιγράφετε είναι πράγματι η ισχύουσα. ΄Ισως καλύτερα να είναι έτσι. Η οικειότητα του συναισθήματος είναι το χνάρι της εικόνας οπότε η συνταγή έχει υποστηρικτή θερμό για να πετύχει. Εσείς ευτυχώς ή δυστυχώς ,όπως το πάρει κανείς, και αν ακόμη διαφωνεί κάποιος μαζί σας ,έχετε ανοικτά τα μάτια σας και παρατηρείτε τις λεπτομέρειες. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι πάντα καλό αλλά είναι ενδιαφέρον. Βέβαια δεν είσθε σχολαστική «λεπτομερειατζού» του μεσαιωνικού τύπου για να ερίζετε με τους θεολόγους για τον αριθμό των αγγέλων που είναι δυνατόν να επικαθίσουν επί της κεφαλής καρφίτσας. Λέτε για τον Μπόρχες, μη δυσανασχετείτε ελάχιστοι στην ιστορία παρήγαν νέα σκέψη, ένα λιθαράκι αν μπορέσει να τοποθετήσει κάποιος καλό είναι. Καμιά φορά τα βάθρα είναι μεγάλα, όχι ακριβώς επειδή οι τοποθετούμενοι επ’ αυτών είναι τόσο μεγάλοι ,αλλά επειδή δεν υπάρχει κάτι άλλο. Δεν είναι απαραίτητα όλα, σύστημα. Θα έχετε ακούσει την παροιμία για το ποιος βασιλεύει μεταξύ των τυφλών. Ξέρετε όμως, καμιά φορά, όπως λέει η ανατολική σοφία, η εμμονή για την απόρριψη των συμπτωμάτων ασθενείας – εδώ πρόκειται για μια τυποποιημένη συνταγή συγγραφικής επιτυχίας- είναι και αυτή μια ασθένεια. Η περιγραφή των εφηβικών αναμνήσεων είναι τρυφερή και έχει μέσα της ευγνωμοσύνη ,δεν είναι όπως η δική μου λόγου χάριν, μια χούφτα σκόνη. Οπότε μπορείτε να έχετε ανεκτικότητα. Αλλά πολλά είπα καταχρώμενος του χρόνου σας , οπότε καλό θα είναι να σταματήσω.
Κάποιοι συγγραφείς κάνουν αυτό που κάνουν και κάποιοι bloggers. Γράφουν για τις εμμονές του κόσμου και όχι τις δικές τους (adeusΑν έκαναν σεξ δεν θα ήταν ούτε συγγραφείς ούτε bloggers)
Προφανώς δεν διάβασες το σχόλιό μου, στο κομμάτι για τον Μπόρχες ...
diva said:
Υ.Φ. Η απέχθεια που προκαλείται από έναν συνεχή σαχλορομαντισμό βουτηγμένο σε όλα τα οργανικά υγρά των humanoids, ναι σαφώς..μπορεί να προκαλέσει - μη σας πω μέχρι και τριάντα-δυο- φοβίες!
Η απέχθεια φαίνεται. Το αίτιο δεν με πείθει ...
Παρακαλώ να με επισκέπτεσθε πιο αραιά, διότι φοβάμαι μην μου κάψετε και το δικό μου blog αν δεν σας αρέσει κάτι.
darthiir
Προς το παρόν έχεις να αντιμετωπίσεις μία άλλη πιθανή τραγωδία.
Σε συμπαθώ.-
Υ.Φ. :-)
albus
"Συνήθως κάποιος κρίνει κοιτάζοντας προσεκτικά μόνο τον άλλον."
..Είναι η πιο απόλυτη συνειδητότητα που κατόρθωσε η πραγματικότητα μου το τελευταίο 8-μηνο.
Όσο κι αν θέλω να είμαι αυστηρή όμως δε μπορώ να μη δικαιολογήσω την δύναμη που αντλούν οι humans θέτοντας εαυτους εκτός κάθε σύγκρισης/συνάθροισης/έως και συνεννόησης.
Είναι μαγικό να μπορείς να κοιτάζεις από τη γωνιά στην οποία κρύβεσαι και να δαχτυλοδείχνεις.
Κι αλίμονο σ'οποιον φωνάξει: Μα κι αυτός ο κακόμοιρος - όχι ..αυτός που δεν είναι καν βασιλιάς- είναι γυμνός!
Οι αυθεντίες που χαρακτηρίστηκαν έτσι δια μέσου των αιώνων, ελάχιστη αμφιβολία αφήνουν περί της αξίας τους.
Κι αυτή η ελάχιστη αμφιβολία όμως, είναι λογικό να απογοητεύει όποτε "πιάνεται" εκτεθειμένη.
Για τους "σύγχρονους" δεν μπορώ να μιλήσω παρά μόνο εάν έρθω κάποια στιγμή στη θέση τους.
Κι επειδή - ευτυχώς για αυτούς- δεν πρόκειται να γίνω συγγραφέας, γλιτώνουν με μερικά "σποραδικά" post.
Δεν αναζητώ παρθενογένεση στην έκφραση, στο λόγο.
Μαγεύομαι από τις λέξεις, τις συμπτύξεις, τους κώδικες, τις γνώσεις που "σκάνε" σαν πρασινάδες φασολιάς (τις θυμάστε από τα πειράματα στο σχολείο, μέσα στο κεσεδάκι με το βαμβάκι και το νερό;).
Αυτές οι γραμμές "κώδικα" είναι οι αυθεντίες και όχι οι άνθρωποι που καρπώνονται τη δόξα.
Οι άνθρωποι πίσω από τα κείμενα απλά μας μιλούν ψιθυριστά για τον τρόπο που κατόρθωσαν να μιλήσουν μαγικά.
Οι άνθρωποι πίσω από τα λόγια είναι το μαξιλάρι που ξαπλώνεις το κεφάλι σου για να αναπνέεις πιο εύκολα όταν η καρδιά σου αρχίζει να χτυπά από ένα είδος ερωτικού σπασμού μπροστά στις αυθεντίες των χαρακτήρων και των σημείων στίξης.
Είναι η φωνή που διηγείται και καταλαβαίνεις αν είναι κουρασμένη, ευτυχισμένη ή ένα βήμα πριν την καταστροφή ..ακόμα κι αν σου εξιστορεί την πιο όμορφη ιστορία του κόσμου.
Υ.Φ. Ο χώρος μου αποκτά αξία όταν το "σπαταλάτε" για να μιλήσουμε.
Όπως και οι εφηβικές αναμνήσεις. Γλυκαίνουν μόνο όταν σε πλημμυρίζουν.
kakaskimos
O blogger γράφει για τις εμμονές του ακόμα και όταν δεν το αναγνωρίζει.
["Αν έκαναν σεξ δεν θα ήταν ούτε συγγραφείς ούτε bloggers"..τι σουρεάλ συμπέρασμα ήταν πάλι αυτό;!!
Σας το έχω ξαναπεί:
Δεν έχω να αποδείξω κάτι.
Δεν με προβληματίζει (αγχώνει) εάν σας πείθω.
Με ενδιαφέρει να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου.
Οι υπόλοιποι φοβάμαι πως θα πρέπει να αρκεστείτε με όσες σκέψεις σας προκαλώ (αν σας προκαλώ).
Υ.Φ. "Η απέχθεια που προκαλείται..." = είναι ολοφάνερο το περιστασιακό του χαρακτηρισμού αυτής της αίσθησης. Γιατί το κάνετε αυτό στον εαυτό σας; Το χιόνι όταν το βλέπεις σε μεγάλη έκταση - σίγουρα δεν είναι μωβ όπως υποστηρίζετε πολλές φορές- αλλά παρουσιάζει αποχρώσεις.
Spy
Πρέπει να φανείς δυνατός:
Θεωρώ το ιστολόγιο σου από τα εξαιρετικότερα.-
Καθόλου σουρεάλ. Η πραγματικότητα χωρίς φτιασίδια.
Δεν πρέπει να σε ενδιαφέρει αν με πείθεις, αλλά το αν πείθεις τον εαυτό σου και περνάς καλά. Αν δεν συμβαίνει κάποιο απο τα δυο τελευταία θα πρέπει να ανησυχείς ...
Υ.Φ. "Η απέχθεια προκαλείται ...". ΕΣΥ το έγραψες. Πάλι εγώ φταίω?
Η απέχθεια δεν είναι ποτέ περιστασιακή. Η υπεκτίμηση είναι περιστασιακή. Αυτή περνάει και χάνεται
Τώρα σε ετοιμάζω, Δίβα μου, μια βιβλιάρα... κάτσε καλά!
Θα σκίσεις ό,τι άλλο βιβλίο τόλμησες να βάλεις στα ράφια της βιβλιοθήκης σου μέχρι τώρα!
Σε μιλάω πρόκειται για ένα επικό μυθιστόρημα γραμμένο σε δοκιμιακή γραφή με πολύ σεξ, περιπέτεια και ίντριγκα, με κεντρικό ήρωα έναν εκδιδόμενο δοκιμιογράφο που έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στην έρευνα και τη συγγραφή βιβλίων με θέμα την προσέγγιση της ορθόδοξης πίστης με την τεχνική του κουγκ-φου υπό την προοπτική του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος των Μάγιας.
Αν δεχόσουν να προλογίσεις τη δεύτερη έκδοση του έργου μου "Η Παναγία Σουμελά και ο Μπρους Λη" θα με τιμούσες ιδιαίτερα!
Κάνε με και καμιά διαφήμιση στο "κριάρι" αμα θες και δε θα σε ξαναπώ μέδουσα.
Ναι, μου λύνεις την απορία, πως μαζεύτηκαν τόσοι τριγύρω, ενώ τόσα χρόνια δεν είχα συναντήσει τόση κουλτούρα μαζεμένη?
Καλά, δεν πήγαινα στα σωστά μερη. Ντάξ!
Ελληνικά sites βρήκα με συμβουλές πως να γίνετε...... και ......
θα το ξανακοιτάξω να σας πω.... διότι μην γελιόμαστε! πόσοι διαβάζουν αγγλικά και μεταφράζουν ελληνικά πως γίνομαι ποιητής...Μ?
λέμε τα ίδια ή μήπως λόγω του προκεχωρημένου της ώρας, λέμε άλλα. Για δείτε το πρωί πρωί που θα εγερθείτε και μου λέτε.
επιτέλους μάζεψα λίγο το μυαλό μου..:):)
εγώ υπήρξα πάντα σαβουροαναγνώστης.. δεν έχω καταφέρει να τελειώσω 3 βιβλία στα χιλιάδες που έχω ξεκινήσει.. και τα 2 τον τελευταίο χρόνο.. το κριτήριο είναι αν διασκέδασα κατά την ανάνωση.. είναι πολλά που τα διάβασα μόνο μία φορά.. είναι πολλά που τα διάβασα καμιά δεκαριά και είναι λίγα που τα διαβάζω κάθε 1-2 χρόνια..:):)
ποια ιστορία ήχατε διαβάσει; του ράσσελ; πολλύ διασκεδαστικός..:):)
εγώ πάλι ξεχωρίζω το δημιουργό από το έργο.. πχ δε συμπαθω το σαββόπουλο και τον κραουνάκι.. αλλά τρελένομαι για τα τραούδια τους..:):)
και στα blog σα να μην με ενδιέφερε ο άνθρωπος πίσω από την περσόνα.. μέχρι που σας γνώρισα..:):)
χαχα όσο για τις οδηγίες.. ελπίζω να μη γράψω κάποιο βιβλίο τα προσεχή έτη.. εκδίδονται τόσα πολλά..:):)
την καληνύχτα μου:):)
Αφενός χάρηκα με την αγάπη σου για τα βιβλία και στεναχωρήθηκα με τη καταστροφή του εξοχικού, αφεδύο διάβασα μια ανάρτηση που ....την κατάλαβα με τη μια! Ο pointer δεν έδειξε ποτέ null και ούτε ένα stack overflow αυτή τη φορά.
Είμαι και εγώ από αυτούς που προσπαθούν να δουν πίσω από τις λέξεις (κυριολεκτικά) για να ανακαλύψω το C-ναίσθημα, τη διάθεση, τη ψυχολογία του C-γγραφέα και C-νήθως δεν πέφτω έξω. Η κριτική ματιά μας υποστηρίζεται από τις εμπειρίες μας, από το πόσο υποψιασμένοι είμαστε, και στο C-γκεκριμένο χώρο ισχύει ότι και αλλού. Η εκδοτική εταιρία πιέζει να τους ετοιμάσεις βιβλίο και όταν έχει η ώρα του απολογισμού (μια το λάδι - μια το ξύδι, πόσα θα βάλει η εταιρία στη τσέπη δλδ), θα σου πουν ότι δεν μπορεί να C-νεχιστεί η C-νεργασία σας. Όταν ο C-γγραφέας κάνει καλές πωλήσεις, είναι το δέκα το καλό στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για καλύτερους όρους C-νεργασίας με C-μαντικότερο το μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους. Η διαφήμιση, τα προμο, τα ιβέντ C-νοδεύουν το πακέτο, κάνουν πωλήσεις και δημιουργούν επιΤΥΧΗμένους C-γγραφείς. Ναι, υπάρχουν κόλπα αλλά όπως είπες πρέπει να το έχεις.
Διαβάζω πολύ ΕΦ και πραγματικά δεν το βαριέμαι! Διαβάζω για πράγματα που δεν υπάρχουν και με τον τρόπο που λειτουργούν. Δεν βελτιώνει θεαματικά σε σχέση με άλλα είδη βιβλίων, τις γνώσεις μου, το λεξιλόγιό μου, γενικά τη παιδεία μου, αλλά διευρύνει το μυαλό μου. Κυριολεκτικά έχω νοιώσει να ανοίγουν πόρτες που δεν το έχουν καταφέρει άλλα C-γγράμματα. Τουλάχιστον έτσι δουλεύει το δικό μου μυαλό.
Και επειδή θαύμασα το γούστο σας στην τελευταία φωτογραφία μήπως μπορείτε να μου κάνετε μερικά μαθήματα C? Θα ήθελα να μου εξηγήσετε πως μπορούν μια address και ένας pointer να βλέπουν και να επηρεάζουν ταυτόχρονα το ίδιο περιεχόμενο μνήμης.
Ελπίζοντας, σας καληνυκτίζω και υπόσχομαι να κοιμάμαι νωρίς γιατί μερικές φορές αργά το βράδυ παρανοώ!
kakaskimos
..
Γνωρίζετε την (αδρανή) σεξουαλική ζωή όλων των blogger και συγγραφέων;
[Δεν είναι έτσι, επειδή εσείς έτσι νομίζετε]
Φυσικά και είμαι καλά με τον εαυτό μου.
Κι όταν ακόμα κάτι ταράζει αυτή την ισορροπία, η μικρή διάρκεια επιβεβαιώνει πως πλέον δεν με εκπλήσσω συχνά (τουλάχιστον όχι δυσάρεστα).
Υ.Φ. Όλα τα συναισθήματα λειτουργούν με ερέθισμα. Αυτό τα καθιστά , περιστασιακά. Μόλις πάψει το ερέθισμα, το συναίσθημα φθίνει ή εξαφανίζεται ή γεννά κάτι άλλο..μια εμμονή ίσως.
bidibis
Νομίζω πως ένα δικό σου βιβλίο θα είναι μία γερή γροθιά στο στομάχι (ή στο μάτι) ως απάντηση όλων αυτών των πνευματικών σοδομιστών της έκφρασης.
Είμαι βεβαία πως οι μουσικές επιλογές με τις οποίες θα καλύψεις - γραπτώς (δεν ξέρω πώς θα το καταφέρεις, αλλά είμαι σίγουρη πως θα το κάνεις)- τις ποδοσφαιρικές υποτιμήσεις και ανατιμήσεις των παγκόσμιων μυστικών συνωμοσιών της ομάδας που σε κρατά δέσμια , θα σε (μας;) ανταμείψει εις τους αιώνες των αιώνων..(..το δαφνί είναι κοντά αλλά ποιος πάει μέχρι εκεί;)
Προτείνω επίσης να αλλάξεις τους πρωταγωνιστές αν θέλεις διαφήμιση στο Κριάρι (τώρα μου λες γιατί θυμήθηκα το "Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;"), διότι ο Μπρους Λη δε συνάδει με τα τεχνολογικά περιεχόμενα.
Βάλε έναν Τσάκυ Τσαν καλύτερα. Είναι πιο σύγχρονος. Στις σκηνές σεξ εντός γηπέδου βάλε τον Μπιλ να περπατά χέρι χέρι με τον Στήβεν, μιλώντας ακατάληπτα (για τους άλλους, όχι εμάς) αφρικανικά.
Ε;
Υ.Φ. Με πεθαίνουν οι χαρακτηρισμοί σου. Καταντά ηδονική η ορθότητα της αντίληψης σου για το άτομο μου.
Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα
Τόση κουλτούρα μαζεμένη;
χα χα χα
Πανάθεμα μας (τους). Πράγματι:-)
Κόχλαζε η ευφυΐα και δεν ήξερε πώς να εκραγεί.
Ύστερα άρχισαν οι βίδες να εκσφενδονίζονται και..ιδού τα αποτελέσματα...τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.
Έκανα και search πρωί πρωί:-)
[Α ρε Ζουζού τι με έβαλες και ανακάλυψα:-]
How to become a writer_1, How to become a writer_2,
Για ποίηση, εν καιρώ..μη μου έρθει όλη η γνώση μαζεμένη και δεν ξέρω τι να την κάνω!
χα χα
Καλημέρα:-))
koulpie μου
Είστε άνθρωπος με μεγάλες αντοχές. Έχει αποδειχτεί από όλα όσα έχετε ποστάρει κατά καιρούς για την ζωή σας:-)
Και είναι αλήθεια, πως παίζει ρόλο και η ηλικία, η διάθεση , η στιγμή..στην ανάγνωση ενός βιβλίου.
Ελάχιστα βιβλία έχω ξανα-διαβάσει αλλά πράγματι τα αντιμετώπισα πολύ διαφορετικά την δεύτερη φορά. [Πάντως δεν μου άρεσαν λιγότερα. Ενώ αυτά που απέρριψα, απεδείχθησαν απορριπτέα δις]
[Πάλι εγώ σας πήρα στο λαιμό μου;]
Να γράψετε ένα βιβλίο κουλπίε μου. Γιατί να μη γράψετε;
[πριν διορθώσετε το προβληματάκι του abc στο pc όμως, εντάξει; θα είναι η εκδίκηση όλων των συγγραφέων προς τους εκδοτικούς οίκους!]
Νομίζω θα ονομαστείτε: ιός κούλπα
[ξεκαρδερινοντιβάκι χα χα]
Καλημέρα κουλπίε μου:-)
radio marconi
C-ε είχα για καλό άνθρωπο αλλά εντάκCει..μπορώ να C-ε αντιμετωπίC-ω.
[Ώστε κατάλαβες με τη μία την ανάρτηση ε;]
Όχι μόνο η κριτική μας ματιά επηρεάζεται από τις εμπειρίες μας αλλά και η ανάγνωση. Η απλή εισροή χαρακτήρων αλλάζει.
Άλλες φορές με ένα SEEK_SET, άλλες με SEEK_CUR κι άλλες με SEEK_END.
Και μη ξεχνάμε κι εκείνο το rewind που θες δε θες σε πάει από..εκεί που'ρθες!
Το στόρυ των εκδοτικών δεν το γνωρίζω, υποψιάζομαι όμως πως είναι έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφεις.
Υ.Φ.1 Επειδή η φούστα είναι της χειμωνιάτικης γκαρνταρόμπας, θα περιμένεις λίγο. Άλλωστε είναι τόσο εύκολη η απορία σου περί address και pointers που θα λυθεί σε κλάσμα του δευτερολέπτου.
Η C είναι παράδοξη γλώσσα (επικοινωνίας;)
Δε λέει "θέλω αυτό".
Λέει "θέλω αυτό που βρίσκεται εκεί"
Κι όπως όλα τα υστερικά "θηλυκά" είναι πάντα με το χέρι προτεταμένο και τον δείκτη ..ευθυτενή!
Υ.Φ.2 Έχω πολλά mail από τις συνομιλίες μου με τον tutor κατά τον ίδιο τρόπο που έγραψες το σχόλιο. Τα καλύτερα ήταν :
- ΔιάβαC!! (από τον tutor προς εμένα)
και
- Άει C-ιχτίρ! (από εμένα προς αυτόν:-)
Εγώ πάλι διαβάζω πολύ -και πολλά, και διάφορα, κι από μικρή (ήμουν από τους "τυχερους" που λες, να έχουν βιβλία (όλη την κλασσική ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία) στο σπίτι και πρόσβαση σε βιβλία φιλικών σπιτιών, επίσης). Και έχασα βιβλία αγαπημένα -όχι σε φωτιά, σε πλημμύρα...
Πάντα όμως, και πριν τα blog, προσπαθούσα να φανταστώ αυτόν που γραφει, "πίσω από τις γραμμές". Κάποιων συγγραφέων που αγάπησα περισσότερο, "άκουγα" τη φωνή τους να διαβάζει (ακούω φωνές; μη χειρότερα! ). Κι εδώ μου συνέβει αυτό, να "φαντάζομαι" τον/την blogger πίσω από τις γραμμές -με επιτυχία (στο απέδειξα ! lol )
Διαβάζω ό,τι πέσει στα χέρια μου, συνήθως 3-4 βιβλία ταυτόχρονα. Τα τελευταία χρόνια, προσπαθώ να αποφευγω τα βιβλία της "μόδας" -στο τέλος τα διαβάζω κι αυτά από περιέργεια :)
Εξαιρετική, και πάλι -καλημέρα.
Τα φιλιά μας :))
υγ. Αυτό το "τέλος εποχής για τις (κατασκευασμένες) αυθεντίες;", οι "αυθεντίες" πότε θα το καταλάβουν, μου λες;
Αν είναι να λυθεί η απορία μου σε κλάσμα του δευτερολέπτου να αντιπροτείνω να μιλήσουμε για semaphores :))
Πολλές καλημέρες myDiVa !!!
... δε νομίζω ότι είναι θέμα των άλλων (αυθεντιών και μη), αλλά θέμα δικό μας. Καθένας μας πλησιάζει αργά και σταθερά τη μικρή του ταπεινή ατομική σοφία :)
Καλημέρα!
δε θυμαμαι.. με ρωτησες πριν δημοσιευσεις τη φωτογραφια μου την ωρα που διδασκω Φυσικη; :Ρ
καλημερα ζυγακι
Ω παναΐα μ'
Υπόσχομαι, θα επανορθώσω!
(Εδώ μέσα είστε χειρότεροι από 'μένα στη σεντονοποιεία...)
κλείνω πάνω απο 3 μήνες που
ό,τι σηκώνω, το αφήνω.
(έλα η ψυχανάλυση!)
δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να κλείσω για πάντα
ένα 'αριστούργημα'
αν δεν μου κάνει κλικ.
μα κανένα?
δεν μπορώ να κατπιεστώ με τις λέξεις
και πολλές φορές με προσβάλλουν κιόλας
όταν είναι τίγκα στην παπαριά
(ναι αυτό περί best sellers)
άσε που αν γίνει και πολύ μεγάλος ντόρος
παθαίνω αντίδραση
και δεν μπορώ ΚΑΝ να το πάρω!
απολύτως γουστάρω την προσέγγιση σου.
και να προσθέσω πως αν ήταν έτσι έστω και μία δασκάλα μας
κάπως αλλοιώς θάταν οι καταστάσεις.
όσο για τους συγγραφείς και ποιητές
με σιγουριά βλέπω ότι έχουν ξεπεράσει τους προέδρους στην ελλάδα.
καλημέρα ντίβα μου
χχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.τα λογοπαίγνια με το C, άπαιχτα.
έμαθα και τι είναι! αμέ!
γελάω με ύφος 'ξέρω' τώρα!
νατασσάκι
Πάντα πίστευα πως οι Έλληνες δεν διαβάζουν και χαίρομαι όταν δεν επιβεβαιώνομαι.
Πάντως σε τόπους διακοπών (μιας και είναι η εποχή), συχνότερα βλέπεις "βαρβάρους" να μελετούν.
Οι έλληνες..με τον κεφτέ ή καφέ, το καρπούζι, άντε κανένα αστρολογικό (το άτιμο δε θέλει σκέψη καθόλου!).
Αλλά και εκτός ακτών..σε χώρους δροσερούς..δύσκολα βλέπεις κάποιον με το βιβλίο στο χέρι.
Φιλιά
Καλημέρα
Υ.Φ. Ε, δεν είναι απαραίτητο να το καταλάβουν. Όπου υπάρχει πολύς λαός..αργεί να ξημερώσει, αλλά αυτό δεν έχει καμία μα καμία σημασία.
radio marconi
Δεν με βοηθάς να σε συμπαθώ πολύ, μ'αυτά τα ακατανόμαστα που μου λες να ..μιλήσουμε:-)
[In time , my child..in time..μην είσαι ανυπόμονος λέμε!]
adaeus
Μετέφρασα το σχόλιο σου ως συμβουλή/υπενθύμιση, να μην είμαστε απόλυτοι αλλά μόνο να προχωρούμε στο να γίνουμε καλύτεροι, καταλαβαίνοντας πρώτα τον εαυτό μας και ύστερα κρίνοντας τους άλλους.
Και συμφωνώ:-)
orelia
while ((comment=getpost()) !=OOM) {
switch (comment) {
case "irrelevant": case "o,ti thymamai xairomai":
moderate=0;
break;
default:
moderate=1;
break;
}
}
/*OOM OutOfMind ctrl+Publish*/
Υ.Φ. Ο κώδικας γράφτηκε σύμφωνα με την αρνητική λογική.
darthiir
Κι είσαι ακόμα στην αρχή..μας πέτυχες στο ζέσταμα..
maya
lol
Ένας ένας για την ψυχανάλυση παιδιά.
Ο καναπές είναι κατειλημμένος εδώ και χρόοονια:-)
Καταλαβαίνω την προσβολή για την οποία μιλάς.
Μάλιστα νομίζω πως μόλις αντιλήφθηκα αυτό το συναίσθημα, άρχισα να "διορθώνω" κάπως (κάπως, είπα) και τα κείμενα μου.
Περί ντόρου, ξέρεις..όπου ακούς πολλά κεράσια..πιθανότατα θα μείνεις νηστικός.
Καλημέρα:-)
Υ.Φ. Πεταλούδι νοιώθω άσχημα απέναντι σου. Σε έχω αναγκάσει να μάθεις τόσο άσχετα (και επικίνδυνα) πράγματα. Βρε πεταλούδι μου..αυτή τη C ..άσ'την καρδούλα μου...δεν είναι καλά μαντάτα..
Μiss Diva μου, μου επιτρέπετε ε?
Προς κύριο Marconi...
Ηταν να μην πάρεις φόρα αγόρι μου ε?
Μια φορά διάβασες Div-ανάρτηση και την κατάλαβες με την πρώτη και μετά.... πρέπει εμείς να βγάλουμε λεξικό για να παρακολουθησουμε τον σχολιασμό σου . Μμμμ, μάϊστα, μάΪστα.
Αυτά τα νυχτέρια σου... πολύ με έχουν προβληματίσει... Απο μία Lucita καταλαμβάνεσαι και άντε να μπει στο νοημα μια ξανθιά μπουμπού !
Αααα, θα κάτσω κάτω να κλαίω και καταγγέλω... "Δεν με παίζουνεεεεεεεεεεεεε" ο Μαρκόνι και η Ντίβαααααααααααααα!
Μιλάνε μεταξύ τους συνθηματικά και δεν καταλαβαινωωωωωωωωωωωωωω!
Καλά σας, θα πάω εγώ στον Πληροφορικό του ορόφου να μου τα μεταφράσει.....να δείτε....!
την καλημέρα μου και στους δυό καθώς και σε όλους τους εμπλεκομενους!
υ.γ. και μετα το μεσημέρι, θα πάω να διαβάσω, how to became an IT Mngr! και τρέμετεεεεε ύστερα !!!
Ζουζού μου
..δεν ξέρω για τον "άπιστο" και "πονηρό" marconi [μα ξέρεις ζουζού μου σε τι θέλει να με παρασύρει;!]..αλλά εγώ μετ΄ατην τελευταία σου ανάρτηση..σε φοβάμαι λίγο..
τι;
να με στείλεις σε κανένα βλαδιβοστόκ;
έχεις δύναμη εσύ!!!
[χαχαχαχαχαχαχα]
Καλή σας ημέρα κυρία Ζουζούνα:-)
Ο δαίμων του πληκτρολογίου
διορθώστε παρακαλώ. "Become"
ευχαριστώ
υ.γ. χάλασε το δικό μου και δεν μπορώ να προσαρμοστώ. σκουζάτε.
καλή μου, εσένα, το πολύ πολύ να σε στείλω στην παραλία με την σχολή κατάδισης... πουθενά πιο μακριά...
Πάρε και ένα site να ξέρεις που να βαδίζεις... διότι απο το πολύ διάβασμα, δεν ξέρω τι μπορεί να πάθεις....
http://ezinearticles.com/?Become-A-Poet-In-Ten-Minutes&id=31229
μπορει να το γραψες κατα λαθος στην απαντηση σου, αλλα η "τσα-περσόνα" ήταν πολυ ενδιαφερουσα λεξιπλασια δε νομιζεις;
προσωπικο ευχαριστω με αυτο το σχολιο για οσα ειπες.
καλημερα.
Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα μου
Σε ευχαριστώ πολύ
Θα την πάρω (γκχμ) την κατάδυση
;-)
Το λινκ δεν ξέρω πότε θα μπορέσω πάντως εάν με δεις να ποστάρω ποίημα, τηλεφώνησε σε γιατρό.
Τα'παμε τα συμφωνήσαμε. Εντάξει;-)
lifewhispers
:-)
"Πληκτρολογικό" λάθος αλλά :-) ναι..μας βγήκε ωραίο:-)
Και μη λες ευχαριστώ..
δανεικά είναι αυτά
Ύστερα ο σκίουρος πάντα ήθελε να είσαι χαρούμενη:-)
Είδες αυτή την μαγική παράσταση???
Οδηγίες για την συγγραφή βιβλίου: Λίγο σεξ, λίγη γνώση και η ψυχούλα μου πάνω από όλα.. μόνο έτσι γράφεις και διαφέρεις.. (σε πρώτο ενοικό αυτά)
ΥΓ. Για άλλη μια φορά εισέπραξα τρία διαφορετικά συναισθήματα σ' ένα κείμενο.. μ' αρέσει να σε διαβάζω σε real κείμενα.. αυτά..
Sardoooooooo τα τοπία γύρω μας σχεδόν ξεβράκωτα που είσαι ρεεεεεεεεεεεε??? ωωωωωχχχχ χριστούλη μου κι εχουμε και Αυγουστο μπροστά...
συνταγή :
μιγμα τρυφερότητας - κυνισμού , σε περιβάλλον απειλητικού μελλοντικού συμβάντος με αντιμετώπιση "δε γα...ται" και με χρήση τεχνολογικου όπλου απο γυναίκες που δείχνουν αδίστακτες και επιμένουν να ερωτεύονται εφηβικά
Shades
Για την παράσταση σχολίασα εδώ, αλλά σε γενικές γραμμές μου άρεσε.
Λατρεύω την ερμηνεία του Κραουνάκη.
Γίνεται αριστούργημα χωρίς ψυχή ρε κλίκα;
Δε γίνεται:-)
Sardo speaking: α πάγαινε από δω ρε που'ρθες να με ξεσηκώσεις..έλα ρε Τοπίο μου έρχομαι! πωωωωωωωωω
[από φθινόπωρο πάλι κλίκα:-]]]]
Ανώνυμε
..εκπληκτική ιδέα..τόσο ρεαλιστική που αν ποτέ γινόταν βιβλίο δεν θα την πίστευε κανείς:-)
Για το λίνκ..
Xaxa!!!! πολύ καλή κριτική και η αναφορά στη ατάκα από το μακό της κοπέλας!!!!
Μου αρέσει πολύ ο Σταμάτης.. τον έχω δει 5 φορές live και αρκετές στο θέατρο σαν παρουσία σε μουσικές του.. είναι πολύ αξιόλογος και διαφορετικός "για μένα βέβαια"
Έτυχε σε μια παράσταση πριν χρόνια (πλούτος.. με Λαζόπουλο) να έχω μια κουβέντα 20 λεπτών μαζί του.
Δυό κουβέντες του είπα τόσες πρόλαβα (διαφορετικές από αυτές που ακούει κάθε μέρα νομίζω) και αυτά που πήρα από αυτόν είναι σπουδαία.
@shades
Τι Κραουνάκη και αηδίες ρεεεεε... το παίζεις έντεχνος???
ξεχνάς πόσα βράδια στο Γονίδη?? πόσα στο μέγα Μάκη?? στην Άτζελα?? στον Τερλέγκα που σε ξέρει με το μικρό σου??
άντε λινάτσα μη βγάλω βρώμες.. εγώ δεν πάω μέγαρο ρε ΠΟΙΟΤΗΤΑ!!!!!
Μένιο ομορφιά μου
όλοι του μέγαρου είμαστε αλλά αν μας βρει ο καημός, πρώτο τραπέζι πίστα ζητάμε:-)))
Shades. Θεός σου λέω!!!
αχαχαχα
καλημέρα!
γρήγορα να διορθώσω κακές υπόνοιες!!!
δεν θέλω να φαντάζεσαι ότι εντρύφησα κιόλας!
απλά έμαθα ότι είναι γλώσσα προγραμματισμού ωσαν basic και pascal.
τελεία.
και μόλις το έμαθα
σταμάτησα και τις ερωτήσεις.
στο πολύ άγνωστο μου κόβονται.
άσε που εντάξει. γαλλικά και αγγλικά
δεν φτάνει?
φτάνει, φτάνει.
αν ποτέ παρεκκλίνω...
θα σε ειδοποιήσω νάρθεις να με δεις
στο νοσοκομείο.
άσχετο: σε σκεφτόμουν πολύ εχτές.
έγραψα ένα κείμενο
που όταν το ξαναδιάβασα
ήταν μάλλον για κλείσιμο του blog.
είσαι απο τους ελάχιστους που αξίζει να μην την κάνω.
(δεν το 'δημοσίευσα τελικά!)
σε φιλώ πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
maya
Και πολλά έμαθες!
Φτάνει τόσο!
Αγγλικά και Γαλλικά;!!
Wow! πεταλούδι δε σε φτάνω!!
[ πόσοι νομίζεις καταλαβαίνουν C; ]
Δε θέλω να ακούω χαζά για κλείσιμο μπλογκ.
Άλλωστε υπάρχει και το "κρύψιμο" μπλογκ..
άντε..θα ανεβάσω οδηγίες αν δεν ξέρεις στο άλλο μπλογκ..
Για πάρτη σου θα μπλογκάρω Σάββατο!!
[χαχαχ]
Κι εγώ σε φιλώ πεταλούδι μου
χχχ
καλησπέρα!
νομίζω έχω δει πώς.
για το κρύψιμο λέω.
αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.
είναι εκεί στο περίεργο μπέρδεμα
που γίνεται με το νόημα και το παραλήρημα.
ποιό είναι το νόημα
και πού αρχίζει η βλακεία?
έχω ελαφρώς χοντρομπουχτήσει την βλακεία
κι επειδή και γω εδώ είμαι
με παίρνει η μπάλα
κι αναρωτιέμαι μπας και σαχλεύω και γω παραμάσχαλα.
(έχω απορίες, δεν μπορείς να πεις)
όσο για την C
C καταλαβαίνεις
γω θα σε θαυμάζω.
ντάξ'? :)))))
α και ο κούλπα κάτι έλεγε το μεσημέρι για την C
στην νέα σου ανάρτηση
και πολύ με κόμπλαρε.
...μπορεί και να με έβριζε?
αχαχαχα
τόσο απόσταση!
σε φιλώ κι επιστρέφω στον γκαιφέ μ'
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Πεταλούδι μου
σε καταλαβαίνω ΑΠΟΛΥΤΑ λέμε!!
Άστο να βρει το δρόμο του..
κι ό,τι είναι βλακεία κλώτσα το
[αχ και να'ξερες τι κλωτσιές έχω δώσει εγώ αυτές τις μέρες]
Κι ό,τι έχει νόημα..κράτα το..πόσταρε το..δυνατά..να τρομάξουν όλοι
[Μη μασάς βρε από τον κούλπα. Ακίνδυνος είναι. Από τους τελευταίους ευγενείς. Δε σε έβριζε. χαχαχ]
χχχχ
ειλικρινά σου λέω
δεν ξέρω πότε είναι καλύτερα:
όταν τα μπορείς όλα και ταιριάζεις στα λίγα των πολλών
ή όταν αντιλαμβάνεσαι την παπάρα
και θες να σκίσεις την σελίδα
να σπάσεις την οθόνη
να μην ξέρεις?
ή έχω ανέβει σκαλοπάτι και βλέπω πιο καθαρά
ή έχω κλείσει την νόηση μου και είναι απλή βλακεία μου.
πραγματικά δεν ξέρω τι απο τα δύο γίνεται.
κάνε πιο πέρα λέμε!
χωράμε κι οι δύο στον καναπέ!
έχω θέματα, δεβλεπς?
τσρουλφφφφφφφφφ
(το $%^&^%καλαμάκι κάνει έτσι.
δεν πάω να το αλλάξω γιατί μούπες να κάτσω να χαλαρώσω)
maya
[πάνω κάτω με τρέλανες!]
Θα σου λύσω όλες τις απορίες , με μιας.
Εσύ πας καλά.
Οι άλλοι είναι "χονδροί" και δεν χωρούν στον καναπέ.
Κλωτσιά κι έξω απ'την πόρτα.
Άϊντε..
Έχουμε τη ζέστ'(α) θα'χουμε και στριμωξίδια στον καναπέ.
Πέτατο το καλαμάκι λέμε!
[χχχ]
Καλοκαίρι και διάβασμα από τους καλύτερους συνδυασμούς. Υπό σκιάν όμως, για να μην έχουμε άλλα!
www.arelis.gr
περιεχει ερωτονομικον που απαγορευθηκε στην ελλαδα λογω των τολμηρων σεξουαλικων του σκηνων
Δημοσίευση σχολίου