Κυριακή
Του σχολιασμού το ανάγνωσμα
ΚυριακήΣτην πολυετή – άνευ διακοπών- παρουσία μου στη μπλογκόσφαιρα έζησα κομεντο-στιγμές απείρου κάλους (70 έως και 140 σχόλια). Δέχτηκα εκατοντάδες e-mail προσωπικού ενδιαφέροντος (κρίσεις και επικρίσεις included). Συνάντησα αρκετούς bloggers και συμμετείχα στην εύλογη απομυθοποίηση της αυθεντίας (εκ της δυναμικής της ανωνυμίας) του συντάκτη.
Όσα θα παραθέσω σαφώς και δεν έχουν στόχο την επιβολή ή ποδηγέτηση (άλλωστε αυτός ο οποίος εκφέρει γραπτό λόγο είναι μακράν πιο δυναμικός και ατίθασος σε οδηγίες) αλλά συνοψίζουν τις δικές μου παρατηρήσεις. Κοινώς κρίνοντας εξ’ιδίων (αλληλεπιδράσεων) υπηρετώ το αναφαίρετο δικαίωμα μου στην άποψη.
- Να θυμάστε πως κάθε ιστογράφος είναι συγγραφέας της προσωπικής του γνώμης, την οποία εκθέτει με στόχο τόσο την κρίση της συγγραφικής του δεινότητας όσο και τον διάλογο επί της άποψης του. Μην βανδαλίζετε τους κομεντοχώρους.
- Πολλές φορές αντιμετώπισα το εξής πρόβλημα: κάποια σχόλια ήταν τόσο σαφή και τόσο δεν επιδέχονταν ανταπάντηση (εφόσον συμφωνούσα 100%) όπου κυριολεκτικά δεν ήξερα τι να απαντήσω. Αντιδιαμετρικά συνέβη το ακόλουθο: έλαβα σχόλιο το οποίο ξεκινούσε με τη φράση «αυτό το σχόλιο δεν χρειάζεται να δημοσιευτεί» κι ήταν από εκείνα τα σχόλια τα οποία απαιτούσαν απάντηση εφόσον καταδείκνυαν σημαντικές παραμέτρους της ανάρτησης. Μην στερείτε από τον ιστογράφο το δικαίωμα να συζητήσει διευρύνοντας την ανάρτηση.
- Έχω αναφέρει σε αρκετά post πως η εμφάνιση του e-mail στο προφίλ σας είναι απαραίτητη παράμετρος κοινωνικοποίησης, εφόσον με αυτή την ιδιαίτερα προσωπική επικοινωνία μπορούν να επιλυθούν θέματα όπως και να συζητηθούν άλλα τα οποία πιθανότατα να αποτελούσαν όχληση για τους υπόλοιπους σχολιαστές. Υπηρετήστε την δυνατότητα του e-mail. Μην την καταχράστε.
- Το ευφυές πνεύμα στο χιούμορ αποτελεί για μένα προσωπικά τον υψηλότερο στόχο ανταπόκρισης στα κείμενα μου και τιμήθηκα πλειστάκις από ανθρώπους με τέτοιο πνεύμα. Σεβαστείτε το εξαιρετικό της ευδιαθεσίας αυτών των ανθρώπων. Σιωπήστε αν χρειαστεί.
- Ένα άλλο σχόλιο που έλαβα κάποια στιγμή , ανέγραφε: «επιλέγω να σχολιάζω σε μικρά blog». Να σχολιάζετε εκεί όπου το κείμενο (η ανάρτηση), σας προκαλεί να μιλήσετε.
- Αντιλαμβάνομαι τον τρόπο με τον οποίο η συμπάθεια (και εκτίμηση) απέναντι σε έναν ιστογράφο σας οδηγεί αστραπιαία στην πληκτρολόγηση σχολίου, αλλά…favor him/her. Read the post first.
- Κι ένα τελευταίο: Ο τρόπος διαχείρισης των προσωπικών μας δεδομένων είναι καθαρά θέμα δικής μας επιλογής (συνειδητότητας και ευφυΐας θα συμπλήρωνα αλλά τέλος πάντων βρίσκομαι σε angel mood λόγω διακοπών). Η διαχείριση των προσωπικών δεδομένων όσων μας εμπιστεύθηκαν όμως, αποτελεί ύψιστη ευθύνη.
Labels: Blogging, Web
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 Τόλμησαν:
Έιντελ μουντ;;;;
Χααααααχαχαχαχα
Μα καλά πού πήγε διακοπές;;;;;;
Και βασικά: Πώς έφτασες εκεί; :p
Drthr
Εγώ γελώ που μοιάζουμε με τους γέρους του Μάπετ Σόου. Οι υπόλοιποι δεν πήραν χαμπάρι πως το κείμενο αυτό αναρτήθηκε μετέπειτα σε ποστ κι έτσι μείναμε οι δυο μας.
Θυμίσου και την σκηνή από τα κίτρινα γάντια:
- Ποιος είναι εδώ;
- Εμείς οι δυο:-)
Ένα αγγελούδι με φωτοστέφανο είμαι
ο:-)
Ναι, είσαι!
(Το 'πα κι ας μη μου πέφτει λόγος)
Λυκάων
:-)
:-)
Yes, i am
Δημοσίευση σχολίου