Σάββατο

"Εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας"

Σάββατο



Όπως μπορείτε πλέον να διαβάσετε στο προηγούμενο post , προσκλήθηκα από τους «ευρωβουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας σε μία διήμερη ενημερωτική επίσκεψη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες με ευρύτερη θεματική την ελευθερία έκφρασης, πρόσβασης και δράσης στο διαδίκτυο»


Εντελώς τυχαία ανακάλυψα τρεις ακόμα ιστολόγους οι οποίοι θα συμμετάσχουν.

Δηλώσεις επί των αντίστοιχων δηλώσεων τους:

- Άλλος σκοπεύει να μιλήσει για την εταιρεία του (δεν μπορώ να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες- γκουγκλάρετε και ανακαλύψτε μόνοι)

- Άλλος εγκαλεί τους σχολιαστές (blogger) να θέσουν ερωτήματα τα οποία επιθυμούν να μεταφερθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

- Άλλος σκοπεύει να προτείνει/υποστηρίξει απόψεις για ένα είδος νομιμοποιημένης παρουσίας των blogger σε πολιτικά ..events

- ..και πάει λέγοντας.

(Τα σχόλια είναι..μηδενικά στις άνωθεν αναρτήσεις. No significant reactions.)



Εξαιτίας όλων των παραπάνω αποφασίζω να εκθέσω τις δικές μου σκέψεις και προθέσεις στους ελάχιστους (ή αρκετούς) που με «παρακολουθούν» είτε στο blog (κυρίως σε αυτό) είτε στις στήλες μου στο Ram.



e-diVas statements about the invitation:

  1. Δεν γνωρίζω με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των blogger αλλά υποψιάζομαι πως πρόκειται για άτομα που μπλογκάρουν επώνυμα και έχουν ασχοληθεί (προβληματιστεί/εκφραστεί) ιδιαίτερα με το φαινόμενο του blogging.
  2. Δεν εκπροσωπώ κανέναν έλληνα ιστολόγο με αυτή τη συμμετοχή μου. Εάν μπορέσω (θελήσω) να μιλήσω για κάποιο θέμα (κυρίως συμμετέχω γιατί θέλω να ακούσω) , ό,τι προφέρω αφορά το άτομο μου και τις προσωπικές μου απόψεις. Συμμετέχω ως e-diVa και όχι ως Ε. Βουτσκόγλου.
  3. Ένας από τους λόγους για τους οποίους παραιτήθηκα της στήλης μου στο Ram στην οποία έγραφα για τα blog ήταν επειδή δεν ήθελα να συγχέω την ιδιότητα του εξωτερικού συνεργάτη – δημοσιογράφου (δεν θεωρώ τον εαυτό μου, δημοσιογράφο- δεν έχω δημοσιογραφική ταυτότητα- δεν εκπροσωπώ κανένα έντυπο- συνεργάζομαι με σεβασμό σε αυτούς που μου εμπιστεύονται εδώ και 8 χρόνια έντυπο βήμα εκφοράς άποψης) με την ιδιότητα του blogger.

Υποψιάζομαι πως η διενέργεια αυτής της ανοικτής συζήτησης οφείλεται κυρίως στην έκθεση της Ευρωβουλευτού της Εσθονίας Marianne Mikko η οποία ζητά ένα νομικό καθεστώς για τους μπλόγκερ, καθώς και έναν Διαμεσολαβητή που θα εγγυάται την ελευθερία των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

[Δηλαδή: Βάλτε τάξη στο δυναμικό χάος του blogging αλλά προστατέψτε και το κατεστημένο των εντύπων]



e-diVa’s statements about legalizing bloggers:

Κατά καιρούς έχω γράψει πολλά (όπως κι εσείς όλοι που με τιμήσατε με τα σχόλια σας) για την ανωνυμία 1 & 2 , τα προσωπικά δεδομένα 1 , και την δυναμική του ιστολογείν 1 & 2 & 3 & 4 & 5 & 6 & 7 .

Με ευκαιρία την συμμετοχή μου σε αυτή την επίσκεψη , αποφασίζω να αναρτήσω μία διακήρυξη των πεποιθήσεων μου (οι οποίες επαναλαμβάνω πως είναι πέρα για πέρα προσωπικές) και τις οποίες θα εκθέσω αν μου δοθεί η δυνατότητα είτε ως άποψη είτε ως αντίδραση :

  1. Ο blogger χαρακτηρίζεται από: Α) την Ανωνυμία, Β) τον Γραπτό Λόγο και Γ) την διάθεση/ικανότητα κοινωνικοποίησης με στόχο την αλληλεπίδραση. Αυτά τα τρία ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι η δύναμη του.
  2. Κανένας blogger δεν υποχρεούται (και δεν πρέπει) να περιοριστεί ή «κατευθυνθεί» σε διεύρυνση των παραπάνω χαρακτηριστικών με οποιοδήποτε νομοθετικό καθορισμό.
  3. Ο δημοσιογράφος αναμεταδίδει ειδήσεις επί πληρωμή και εκφέρει άποψη η οποία φιλτράρεται από την οπτική του αντίστοιχου εντύπου. Ο blogger εάν μεταδώσει ειδήσεις επί πληρωμή (από ποιον;) παύει να είναι blogger (περνά σε ένα επίπεδο blogger++/journalism--). Επίσης εκφέρει άποψη σύμφωνα με τις δικές του πεποιθήσεις και αυτό το δικαίωμα του στηρίζεται και υποστηρίζεται αποκλειστικά από την (στην) ανωνυμία του και όχι από (σε) κάποια επώνυμη έντυπη υπογραφή.
  4. Μία πιστοποίηση ιδιότητας blogger (αποκτώ νομιμοποιημένη παρουσία/φέρω ταυτότητα/μπορώ να συμμετάσχω οπουδήποτε επιδεικνύοντας αυτή) μπορεί να συμβεί αλλά εκεί το σημείο ισορροπίας (βλ. ανωνυμία, κοινωνικό κόστος, δημοσιογραφο-ποίηση παρουσίας) θα αποκαλύψει το εύθραυστο της κίνησης οπότε οι αντιδράσεις από τους υπόλοιπους blogger υποψιάζομαι πως θα αποδείξουν το εσφαλμένο της «κατάκτησης».
  5. Το κύρος των δημοσιογράφων γεννάται εκ της επωνυμίας του εντύπου το οποίο είναι ο εργοδότης. Το κύρος του blogger γεννάται εκ του αξιοπρεπούς λόγου και των ενισχυτικών αντιδράσεων στο χώρο των σχολίων.
  6. Η δύναμη της δημοσιογραφίας είναι η επωνυμία και η προκαθορισμένη τάξη. Η δύναμη του blogging είναι η ανωνυμία και το χάος (=μη οργάνωση)
  7. Για μένα προσωπικά το blogging είναι το αντάρτικο της σύγχρονης ψηφιακής εποχής κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προσπαθούν να το νομιμοποιήσουν ώστε να μπορούν να το υποβάλλουν σε έλεγχο.



__________________________________________________________________

[..τώρα πώς θα τα πω όλα αυτά στα αγγλικά δεν ξέρω αλλά..what the heck..a blogger must do what a blogger can do.. ]



__________________________________________________________________

Υ.Φ. Το επικό prjectTime to blog beyond our silly nose and move on” θα ολοκληρωθεί αφού επιστρέψω από τις Βρυξέλλες , αναρτήσω τις εντυπώσεις και μόλις συντάξω τα antiram, antitech Οκτωβρίου (πρέπει να τραφώ dudes!).




__________________________________________________________________

Speak freely τώρα.

Αφαιρώ το moderation.


__________________________________________________________________


Update 4/9/08

Ενημερωθείτε για την πρωτοβουλία 4Δ (Δημόσια Δεδομένα Δικά μας Δεδομένα) εδώ.

[Ρητορικό ερώτημα: Γιατί η πρωτοβουλία δεν δημοσιοποίηθηκε την περίοδο γένεσης της;]




60 Τόλμησαν

Παρασκευή

e-diVa accepted the invitation [European Parliament]

Παρασκευή Πριν λίγες ημέρες έλαβα την παρακάτω πρόσκληση:
"
ΕΥΡΩΠAΪKO KOΙNOBOΥΛΙO
Αγαπητέ Blogger,
Οι ευρωβουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχουμε τη χαρά να σας προσκαλέσουμε σε μία διήμερη ενημερωτική επίσκεψη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, μεταξύ 7-9 Σεπτεμβρίου 2008 (Κυριακή με Τρίτη), με ευρύτερη θεματική την ελευθερία έκφρασης, πρόσβασης και δράσης στο διαδίκτυο.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης , προγραμματίζουμε μία σειρά συναντήσεων με, μεταξύ άλλων, τους Ευρωπαίους Επιτρόπους που είναι υπεύθυνοι για τις Πολιτικές Ελευθερίες και τα πνευματικά δικαιώματα, τον Επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Αρχής Προστασίας Δεδομένων κ. Π. Χιούστινξ, τον εκπρόσωπο του Statewatch κ. Τ. Μπάνιαν, εκπροσώπους άλλων σχετικών ΜΚΟ καθώς και ευρωβουλευτές από διάφορες χώρες με ιδιαίτερη ενασχόληση με τα παραπάνω θέματα.
Επιδίωξή μας είναι να υπάρξει μία ανοικτή ανταλλαγή απόψεων και αλληλοενημέρωση που να οδηγήσει σε απτές προτάσεις για τη θωράκιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών στο διαδίκτυο, που σήμερα, δυστυχώς, αμφισβητούνται ολοένα και περισσότερο από κυβερνήσεις και ιδιώτες εντός και εκτός ΕΕ.
Παρακαλούμε θερμά να επικοινωνήσετε, το συντομότερο δυνατόν (ως τις 30 Ιουλίου) , με …….. για να επικυρώσετε τη συμμετοχή σας και να διευθετηθούν όλες οι λεπτομέρειες της επίσκεψης. Τα έξοδα μεταφοράς και διαμονής σας στις Βρυξέλλες καλύπτονται πλήρως από την Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Θα είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή για εμάς να σας υποδεχτούμε στις Βρυξέλλες. Προσβλέπουμε στη θετική σας ανταπόκριση."
..
Θεώρησα την πρόσκληση ιδιαιτέρως τιμητική , ύστερα από 12 περίπου χρόνια παρουσίας μου στο διαδίκτυο
και φυσικά την αποδέχθηκα.



Πέμπτη

Time to blog beyond our silly nose and move on- Post #7

Πέμπτη
Αναγνωρίζω την εμμονή μου στις μελλοντολογίες.
Αλλά το επιχειρώ κατ’επανάληψη.
[Το πολύ πολύ να μου ζητήσετε τα κλικ σας πίσω]


Είμαι πεπεισμένη για τα κάτωθι υπογεγραμμένα:

-->Το 95% του πονοκεφάλου των εντύπων είναι οι διαφημίσεις και ουχί η ποσότητα/ποιότητα των κειμένων. [Η ύπαρξη αναγνωρισμένων – από ποιους- αυθεντιών εντάσσεται και αυτή στον τομέα της διαφήμισης. Πώς θα υπάρξει αποδοχή διαφήμισης όμως εάν «λακίσουν» όλοι οι αναγνώστες; Ε; Ιδού ο φαύλος κύκλος…]
-->Το 80% του πονοκεφάλου των bloggers είναι η απουσία σημαντικού κέρδους από διαφημίσεις – το υπόλοιπο 15% αφορά την επισκεψιμότητα , τον σχολιασμό και την αναγνωρισιμότητα. [ Εδώ πρέπει να σας πληροφορήσω πως ένα σύνηθες ανέκδοτο του χώρου των εντύπων είναι: / Γιατί δε λες στους μπλόγκερς να βάλουν google adsense; Χα χα χα./Αλλά σαφώς εκ του εργασιακού ασφαλούς κι εγώ ίσως γελούσα. Ίσως..εάν δεν είχα αίσθηση επαγγελματικής αιδούς.]
-->Η online διαφήμιση είναι για κλάματα (και η έντυπη και η τηλεοπτική σαφώς- η ραδιοφωνική είναι το decadence κάθε νοημοσύνης- καταλήγεις να πετάγεσαι ιδρωμένος στον ύπνο , τρομαγμένος ή ξεκαρδισμένος ενθυμούμενος το concept αλλά επ’ουδενί το προϊόν). Πολύχρωμα animated μηνύματα, παρδαλά «ραλάκια» που πηγαινοέρχονται ακριβώς την ώρα που αποφασίζεις να σταθείς διαβάζοντας ένα κείμενο, τρίλεπτα εγκεφαλικά του browser , ένα close καταχωνιασμένο που ψάχνεις να το βρεις σαν διψασμένος στην έρημο, παχύσαρκοι κλόουν που ουρλιάζουν τρέποντας μας σε φυγή και άλλα πολλά, είναι όσα συναντώ καθημερινά στα γνωστά και μη site-ολόγια.

Παραθέτω ένα κείμενο από την στήλη Blog.Blog Ιουλίου:
«Τίτλος- Οι νέοι προφήτες: Τα alternative media δεν αποτελούν πλέον απλή δυναμική. Αποτελούν πραγματικότητα την οποία αρνούμαστε ως χώρα να εκτιμήσουμε φοβούμενοι πιθανότατα το ρίσκο. Η δημιουργική παραγωγικότητα των user generated content όμως έχει ήδη αρχίσει να σαρώνει τις επιχειρηματικές αγορές. Το web έχει χτυπήσει το καμπανάκι ενός νέου γύρου διαφημίσεων κι οι χρήστες έχουν παραλάβει τη σκυτάλη για το επόμενο βήμα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Διότι όπως υποψιάζεστε, όταν δεν πηγαίνει ο Μωάμεθ στο Βουνό..αποφασίζει το Βουνό να ανακαλύψει νέους Προφήτες.
Για τους ενεργούς χρήστες των social network δεν υπάρχουν alternative media. Υπάρχουν net media. Τα συμβατικά ΜΜΕ έχουν καταχωρηθεί πλέον στη βραχυπρόθεσμη μνήμη ως περιστασιακή πηγή θεμάτων και τίποτε άλλο. Τα άρθρα των εντύπων (plus free press) παριστάνοντας τους φωτεινούς πυρσούς , προσελκύουν μεν τους επισκέπτες /σχολιαστές μπροστά στις αναρτήσεις των «ανώνυμων» bloggers ,αλλά τελικά τους «αναγκάζουν» σε αλληλεπίδραση μέσα από μία γραφή πασιφανώς μη δημοσιογραφική αλλά ικανότατη σε αντιπαλότητα.
Η διαφήμιση έχει κατακλύσει τα social blog-network περνώντας στο δεύτερο στάδιο όπου το advertising content δεν ορίζεται , περιορίζεται και αμείβει τους ιδιοκτήτες των σελίδων, αλλά εναποτίθεται στη δυναμική του κοινού.
Στο εξωτερικό, μεγάλες πολυεθνικές βραβεύουν μέσα από διαγωνισμούς το user generated content, επιλέγοντας με αυτό τον τρόπο τις διαφημιστικές τους καμπάνιες. Νέα τάξη πραγμάτων και για τις διαφημιστικές εταιρείες λοιπόν οι οποίες μάλλον προσπαθούν να προλάβουν την ψηφιακή λαίλαπα πριν παραδώσουν «σώμα και πνεύμα» μετά από τις οργιώδεις ιδεοκλοπές μέσα από τo προσωπικής παραγωγής υλικό των διαδικτυακών χρηστών (αυτό είναι το users generated content). Για όσους κυκλοφορούν σταθερά στο χώρο των ελληνικών ιστολογίων (και όχι μόνο) είναι γνωστή η ασυναγώνιστη παραγωγικότητα των blogger σε σλόγκαν , μομφές, γελοιογραφίες και αναθέματα προϊόντων.
Πολλές εταιρείες αποφασίζουν συνειδητά και αποκαλυπτικά να χρησιμοποιήσουν τα blog των υπαλλήλων τους ώστε να προωθήσουν τα προϊόντα προκαλώντας έναν άμεσο διάλογο με τους υποψήφιους πελάτες. Αλλά ως γνωστόν…it takes guts to dare the client..

Και καταλήγω [σήμερα θα σας λυπηθώ ποστάροντας μικρό κείμενο]

Η εξέλιξη που φαντάζομαι – στο blog μου γράφω, ό,τι όνειρο θέλω βλέπω- απαιτεί τρεις προϋποθέσεις:
1η) Ύπαρξη νέας ιδέας ικανής να ελκύσει (πλέον αυτό που ελκύει είναι η διαδραστική διαφορετικότητα διότι η μοναδικότητα έχει εγκαταλείψει τον πλανήτη τούτο long time ago)
2η) Διάθεση (δύναμη/ικανότητα) περισσότερης εργασίας (από τον χρόνο σκέψης έως και τον χρόνο δημιουργίας και παραγωγής, οπωσδήποτε ένα νέο βήμα απαιτεί περισσότερο κόπο από ό,τι το παλιό συνηθισμένο κακοκουρδισμένο αλγοριθμικό μονοπάτι)
3η) Σύγκλιση όχι απόψεων αλλά στόχων, των συνεργαζόμενων μερών. (Δηλ. θα πρέπει και τα έντυπα – με ηλεκτρονική παρουσία ειδικότερα αλλά και όχι μόνο – και οι διαφημιστικές να αποφασίσουν να εργαστούν διαφορετικά – δηλ. περισσότερο/ κι αυτό είναι σαφώς το πιο ουτοπικό όλων)

Για τον παραγωγικό σας χρόνο, ακολουθείστε τον σύνδεσμο:
«Πόσο αποτελεσματική είναι η online διαφήμιση;»

[Η δική μου απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση είναι: Προς το παρόν Δεν είναι και το τρομακτικό είναι πως οι διαφημιζόμενοι οι οποίοι πληρώνουν αδρά υποψιάζομαι τα «πορταλάκια» της δεκάρας, δεν έχουν αντιληφθεί πως ούτε πρόκειται συντόμως – τα επόμενα εκατό διακόσια χρόνια δηλαδή- να καταστεί αποτελεσματική η online διαφήμιση με τους μαχμουρλήδες του gr]




24 Τόλμησαν

Τρίτη

Time to blog beyond our silly nose and move on- Post #6

Τρίτη
[diVa]


Μείζον θέμα του διαδικτύου και της μπλογκόσφαιρας περισσότερο, είναι η γνωστή (ανύπαρκτη σχεδόν) προστασία των προσωπικών δεδομένων.


Και πάλι η προσωπική μου εμπλοκή με το blog-socializing φέρει στο φως τραγικές (αδιανόητο να τις χαρακτηρίσω τραγελαφικές) περιπτώσεις σφάλματος (έως παρανομίας ) οι οποίες είτε οφείλονται στην αφέλεια της ψυχοσύνθεσης του «αναλφάβητου γείτονα» είτε στην επικίνδυνη αμέλεια ελαφρού ειδικού βάρους προσωπικοτήτων, είτε στην δόλια εκμετάλλευση (όχι βέβαια εμπορικής φύσης αλλά ιδιωτικής ζωής, γεγονός που καθιστά το επικίνδυνο έως και τετελεσμένα εγκληματικό), αποδεικνύοντας όχι μόνο απόλυτη ανικανότητα στην διαχείριση προσωπικών δεδομένων (δικών μας και άλλων) αλλά και ανυπαρξία ήθους, συνετής συναγωγής σεβασμού στοιχείων και άλλα που αν αφεθώ να αναφέρω θα ομοιάσω με τα φαρσοειδή (;) mp3 του αγαπητού Ζουράρη. [Σε τέτοια σφάλματα πάντως έχω υποπέσει κι εγώ..το ομολογώ.]

Μία πρώτη «συγγραφική» σκέψη ήταν να αναφέρω δέκα παραδειγματικές «ανοησίες» σχολιάζοντας με όσα επιχειρήματα μπορεί να επιβάλει η υψηλή μου πίεση στο λόγο αλλά, μία δεύτερη και πιο νηφάλια σκέψη με έπεισε να δώσω απλώς (όπως συνηθίζω άλλωστε) μερικούς κανόνες οι οποίοι θα αποκαλύψουν τις φαιδρότητες ή παραληρηματικές καταστάσεις που συναντούμε καθημερινά στην μπλογκόσφαιρα καθώς και τα δικαιώματα τα οποία θεωρώ πως οφείλουν να υπάρξουν καταγεγραμμένα.

Οι κατά-δικοι μου κανόνες για την διαχείριση προσωπικών δεδομένων στην μπλογκόσφαιρα:

  1. Προσωπικό δεδομένο στην μπλογκόσφαιρα είναι ό,τι αφορά στο σώμα, τη σκέψη, τον λόγο ακόμα και την απλή πρόθεση αποκάλυψης τόσο του εαυτού μου όσο και των σημαντικών μου άλλων. (π.χ. το όνομα της μητέρας μου, το επάγγελμα του συντρόφου μου , ο τομέας εργασίας μου κ.α.). Καθένας μπορεί να δημοσιεύει οτιδήποτε αφορά τον ίδιο και κάθε ανάρτηση δέχεται link αλλά όχι αναδημοσίευση (αναπαραγωγή) προσωπικών δεδομένων. [Αρκετοί γείτονες και φίλοι ιστολόγοι έχουν κάνει το σφάλμα της τελευταίας πρότασης οπότε την επόμενη φορά θα είμαι ιδιαιτέρως αυστηρή απαιτώντας την διαγραφή κάθε αναδημοσίευσης.]
  2. Απαγορεύεται η ανάρτηση σε ιστολόγιο οποιουδήποτε στοιχείου των παραπάνω χωρίς άδεια είτε αυτό έχει αποκαλυφθεί μέσα από προσωπική ανάρτηση, είτε ύστερα από κατ’ιδίαν συνάντηση. [Οι συνήθεις μπλογκοσυναντήσεις δεν δίνουν κανένα δικαίωμα ανάρτησης «κουτσομπολίστικου» ή μη περιεχομένου και καμία ανάρτηση φωτογραφίας , χωρίς άδεια. Ακόμα και η αναφορά και μόνο συμμετοχής ιστολόγου σε συνάντηση απαιτεί – από σεβασμό- permission granted.]
  3. Απαγορεύεται η ανάρτηση σε κομεντοχώρο όλων των στοιχείων του 1ου και 2ου κανόνα.
  4. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να επιδεικνύεται και κατά την δημοσίευση (ανάρτησης ή σχολίου) που αφορά άτομο εκτός μπλογκόσφαιρας, εφόσον συγκεκριμένα στοιχεία, στις λεπτομέρειες είναι ικανά να «φωτογραφίσουν» το όνομα, ή να προκαλέσουν υποψία.
  5. Ο σχολιασμός προσώπων (ιστολόγων) και αναρτήσεων τους είναι αναπόσπαστο τμήμα του blogging. Φανείτε αξιοπρεπείς. Δώστε link. [Έτυχε να σχολιαστεί ως σαχλαμαρώδης μία ανάρτηση μου από ιστολόγο μηδενικής επισκεψιμότητας. Σας πληροφορώ ότι περισσότερο θύμωσα με την απουσία link παρά με τον δειλό σχολιασμό.]
  6. Καθένας οφείλει να σέβεται τις συναισθηματικές εντάσεις τις οποίες αντιλαμβάνεται πως λαμβάνουν χώρα ανάμεσα σε ιστολόγους. [ Όταν αντιλαμβάνεστε μία προσωπική κόντρα, ή ένα έντονο φλερτ..back off]
  7. Οι σχολιασμοί συχνά απαιτούν σαρκασμό και σάτιρα. [Κάθε προσωπικό δεδομένο σε κοινή θέα, γίνεται κτήμα του θεατή. Η επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων από τους αναγνώστες πρέπει να ακολουθεί κανόνες σεβασμού αλλά υποπίπτει και στο εύρος του σατυρικού επαναπροσδιορισμού. So, let's learn to live with it or ..get our data out of here.]
  8. Αναφορικά με τα ψευδο-μπλογκ (ο μπλόγκερ αποκαλύπτει μίση, πάθη, σκάνδαλα κλπ χωρίς να κοινωνικοποιείται εκτός του χώρου του) , είναι τουλάχιστον ουτοπικό να αναμένουμε σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα.[Για αυτό...μην ανακατεύεστε με τα πίτουρα..]


Η κατά-δική μου αντίληψη περί δικαιωμάτων του blogger:

1. Αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα η απομάκρυνση (Save as draft or delete) παλαιότερης ανάρτησης. [Κι αυτό το δηλώνω διότι έτυχε να αντιμετωπίσω μία μομφή επί του θέματος. Στο «σπίτι» μου αγοράζω και πετώ αντικείμενα – ακόμα και δώρα- όποτε εγώ επιθυμώ]

2. Αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα, ο μετριασμός σχολίων.

3. Αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα, η διαγραφή σχολίων.

4. Κάθε ιστολόγος δικαιούται να ανταπαντήσει σε επικρίσεις με ανάρτηση αρκεί να λάβει υπόψη του τους κανόνες της προηγούμενης λίστας.

5. Κάθε ιστολόγος δικαιούται της δικής του λογικής (π.χ. το χιόνι είναι μωβ)

6. Κάθε ιστολόγος δικαιούται να ζητήσει από τους υπεύθυνους της πλατφόρμας του blog του, την άμεση παρέμβαση σε περίπτωση αντιγραφής ή οποιασδήποτε προσβολής, αφού πρώτα έχει επικοινωνήσει με τον «κατηγορούμενο».


Για την διαχείριση των προσωπικών μας δεδομένων, μία συμβουλή (ανα)δημοσιεύω (είμαι σίγουρη πως το έχουν πράξει αρκετοί άλλοι πριν από εμένα):

Με το χέρι στην καρδιά και τα μάτια σε παλαιότερες αναρτήσεις μου, για ένα πράγμα έχω σιγουρευτεί:

Οτιδήποτε συντάσσουμε , φορτισμένοι συγκινησιακά (εκεί συνήθως ξεχειλίζουν τα προσωπικά δεδομένα) , σε πρώτο χωροχρονικό στιγμιότυπο, είναι εξιλεωτικό αλλά σε κάθε επόμενο γίνεται όλο και γελοιωδέστερο.

Και ένα tip:

Don’t try so desperate to become famous. It is intriguing but it ain’t normal.


Όταν βρείτε λίγο «παραγωγικό» χρόνο, ακολουθείστε τα link:

Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων

Δέκα ερωτήσεις – απαντήσεις για τα προσωπικά δεδομένα


_________________________________________________________

Υ.Φ.1

Δεν έχω μάθει ούτε Κινέζικα, ούτε Γιαπωνέζικα. Το Google translation να είναι καλά:-)

Υ.Φ. 2

Τα σχόλια συνεχίζονται στις προηγούμενες αναρτήσεις





33 Τόλμησαν

Κυριακή

Time to Blog Beyond our silly nose and move on- Post #5

Κυριακή
[diVa]


Τα έντυπα ανακάλυψαν τα ιστολόγια όταν αντιλήφθηκαν τη δύναμη του λόγου μέσα από την έκφραση, τα δυναμικά επιχειρήματα άποψης (συγκλονιστική στιγμή υποψιάζομαι όταν το «στοιχείο» μιας «πηγής» κατακεραυνώνεται και τελικά παραχωρεί την «εξουσία» του στην ισχύ μίας γνώμης), την αμεσότητα (αστραπιαία ταχύτητα αποκάλυψης) δημοσίευσης ειδήσεων και την απίθανη έως τότε παρουσία της Κοινής Γνώμης η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή, για τα έντυπα, υπήρχε μεν, ήταν καλό που δεν ακουγόταν δε.


Η πρώτη αντίδραση των εντύπων απέναντι στα ιστολόγια ήταν αναμενόμενα, αμυντική.

{ Κι αν αυτός γράφει έτσι και διαβάζεται τόσο (δωρεάν) τι κάνω εγώ; Είμαι δημοσιογράφος τελικά ή νομίζω πως είμαι; Μήπως έμεινα να «κυβερνώ» πίσω από ένα γραφειάκι ενώ όλοι έχουν διακτινιστεί; Κι εκείνο το mail, τώρα δηλαδή πρέπει να το δουλεύω; }

Τω καιρώ εκείνω λοιπόν, οι έντυπες αντιδράσεις μετά από μία μικρή περίοδο αυτιστικού σοκ, αρπάχτηκαν από τα ενδο-οικογενειακά των ιστολογίων (ή τους κατά παραγγελία υπερ-πληθυσμιακούς κομεντοχώρους), καταφέροντας τα πρώτα χτυπήματα έστω με ένα μόνο και παλαιολιθικό όπλο: Επίθεση στην άποψη με άποψη.


{ Δεν θα ισχυριστώ πως δεν κάνεις κάτι καλύτερα από εμένα, αλλά θα διαδώσω – και μάλιστα επί πληρωμή για να σκάσεις από το κακό σου- πως είσαι μία ασήμαντη φλυαρία στο καφενεδάκι της πέρα γειτονιάς. }

Οι επιθέσεις λοιπόν στράφηκαν στο αποτέλεσμα των ιστολογίων και όχι σε αυτές καθεαυτές τις δημοσιεύσεις (άλλωστε είναι γνωστό πως any publicity is a good publicity) και τα έντυπα δεν θα μπορούσαν ποτέ να το προσφέρουν αυτό αφελώς.

Στην αντεπίθεση αμαθείς εντελώς οι μπλογκο-λόγοι έπεσαν στην παγίδα.

Έκαναν το λάθος που δεν έπραξε η έντυπη υπερδύναμη.

Δημοσίευσαν (δημοσίευαν) όλα τα έντυπα δημοσιεύματα κατά των ιστολογίων. (Ξέρετε πόσοι δημοσιογράφοι θα ήταν ανύπαρκτοι στα google search εάν δεν τους δίνατε εσείς την ταυτότητα του keyword;)

Οι «υπάλληλοι» της έντυπης εξουσίας (διότι η μάχη είχε μεταφερθεί στις προσωπικές αρένες) όσο έβλεπαν την αναγνωρισιμότητα που κατόρθωναν τόσο επιδίδονταν με μεγαλύτερο μένος στις δαιμονοποιήσεις του blogging.

Κι εκεί οι εξουσιαστές ξύπνησαν.

Τα blog ..πουλάνε.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα (τίποτα δεν μένει για καιρό το ίδιο στον γαλαξία του κλικ), η μάχη εξελίχθηκε.

Επόμενη κίνηση: Καρότο και Μαστίγιο.

{ Εμείς σας αγαπάμε. Ορίστε. Θα δημοσιεύουμε τα κείμενα σας. }

Εκεί βέβαια έγινε ένα μοιραίο λάθος.

Ο μη – επαγγελματίας «δημοσιογράφος» αποτελεί τμήμα του καλλιτέχνη λαού αλλά δεν είναι ηλίθιος.

Δεν θα επέτρεπε τόσο αβίαστα την έντυπη δημοσίευση του λόγου του.

Αφήστε που και ο λαός (ή ίσως, ειδικά ο λαός μιας χώρας δημοσιο-υπαλληλικής νοοτροπίας) εύλογα αναρωτήθηκε: Γιατί να πληρώνεσαι εσύ και όχι εγώ, εφόσον εγώ γράφω; (βέβαια μέχρι εκεί φτάνει η διάθεση και πρόθεση μας για κέρδος)

Ξεκίνησε λοιπόν η μάχη των πνευματικών δικαιωμάτων.(1)

Οι ταχύτατες μεταβολές στο ηλεκτρονικό dna της ψηφιακής μας συνείδησης (η οποία είναι τρισδιάστατη πέρα για πέρα, εφόσον αποτελείται από ένα πληκτρολόγιο, ένα ποντίκι, ένα μόντεμ και πολλά ..πάρα πολλά tap δαχτύλων) αναμενόμενα, δημιούργησε και τραγελαφικές συγχύσεις στο ψηφιακό μας mentality.(2)

Επόμενο στάδιο αντεπίθεσης των εντύπων (διότι φυσικά δε θα κάθονταν με σταυρωμένα χέρια να τους απομακρύνετε την κότα με τα χρυσά αυγά (3)): Κάνε τε τους διάσημους!


{ Μας παρεξηγήσατε. Ελάτε να σας κάνουμε γνωστούς λόγο-παρουσιαστές. Τι θα έλεγες για ένα αφιέρωμα στο blog σου, ε; Ανώνυμα αν θέλεις. (επώνυμα θα είσαι επικίνδυνος να μου φας τη δουλειά άλλωστε). }

Κι άντε πάλι στην παγίδα οι bloggers. Και δώστου τα λόγο-αριστουργήματα και οι συνεντεύξεις στο χαρτί που το άτιμο , σκέτη ηδονή είναι για τον «ασήμαντο ανώνυμο» (κόμπλεξ του μπλόγκερ ονομάζω το κόμπλεξ του εν δυνάμει σημαντικού ανθρώπου –ανώνυμου- που θαρρεί πως θα γίνει διάσημος – επώνυμος- ως raver βοσκός)

Έτσι φτάσαμε στις σημερινές ημέρες οι οποίες αδιαμφισβήτητα και απαρέγκλιτα θα οδηγήσουν στην επόμενη μέρα του blogging.

Τα έντυπα ασχολούνται με την διαδικτυακή τους παρουσία.

Κοινώς: Όπου εσύ, κι εγώ.

Προσπαθούν να ενσωματώσουν τις λειτουργίες του blogging.

Κοινώς: Κομεντοχώρο εσύ; Κι εγώ!

Και «την πατάνε» στο σκαλοπατάκι όπου οι μπλόγκερς..απλά «δεν παίζονται.»

Το socializing.

Διότι εγώ (και πολλοί άλλοι ανάμεσα μας ) ως μπλόγκερ ξέρω την ψυχοσύνθεση – για να μη πω και την ζωή- του 90% των σχολιαστών μου. Ξέρω τι να τους πω και πώς για να με ακούσουν (4).

Το έντυπο ξέρει πως θέλει να ακουστεί επί πληρωμή.

Διότι εκεί που αποτυγχάνει απουσιάζοντας η Κοινή Γνώμη, θεριεύει η δύναμη της γειτονιάς.

Κι όλοι ξέρουμε πως στις γειτονιές «το κουτσομπολιό» έχει δύναμη μεγαλύτερη και από την τηλεόραση (5)


________________________________________________________________

1. (Main link) Αναγνωρίζοντας πως δεν προστατεύομαι ουσιαστικά από κανένα Common Creative License, εγώ e-diVa κατά κόσμο Ειρήνη Βουτσκόγλου δηλώνω τα κάτωθι κατά-υπογεγραμμένα: Α) Γράφω επώνυμα. Όποιος αναφέρεται στο «γράφω» μου και στο «επώνυμα» μου, οφείλει να έχει επικοινωνήσει προηγουμένως μαζί μου. Κάθε κίνηση γύρω από ό,τι έχει προκύψει από το μυαλό μου (σαχλαμάρες included) χωρίς να έχει προηγηθεί επικοινωνία μαζί μου, θεωρείται δόλος. Β) Είμαι εκπαιδευτικός μεν, εξωτερικός συνεργάτης εντύπου δε. Πληρώνομαι αλλά δημοσιεύω και δωρεάν κείμενα όπως και όποτε εγώ επιθυμώ. Όπερ, όποια έντυπη (τηλεοπτική ή ραδιοφωνική) δημοσίευση με αφορά, υπόκειται τόσο στο εύρος της επαγγελματικής μου ιδιότητας (όπερ προϋποθέτει αμοιβή per character) όσο και στο εύρος της διαδικτυακής μου παρουσίας (όπερ προϋποθέτει credit με πιθανό μέρισμα του δικού τους κέρδους). Όποιος πράξει αντίθετα είναι ένας απατεωνίσκος άχρηστος ανίκανος τεμπέλης και χαρά σ’αυτόν που τον πληρώνει.

2. «Μπήκα» στην μπλογκόφαιρα περίπου την εποχή που έκλεινε το monitor. Αδιαφόρησα για το θέμα εφόσον δεν αναγνώριζα το κωμικοτραγικό στοιχείο της κατάστασης. (Main link) Συνοπτικά: μία άγνωστη διαδικτυακή παρουσία δημοσιογράφου – μπλόγκερ απαίτησε (σε καλό της: - ) την αφαίρεση του feed του blog της ώστε να μην εμφανίζονται οι δημοσιεύσεις της στον aggregator του monitor (δηλ. σαν να λέμε, πηγαίνω στο κομμωτήριο και λέω: αποφάσισα πως είναι μόδα και θα κόψω τα μαλλιά μου αγορέ αλλά κάθε φορά που θα βλέπω τον Παναγιώτη θέλω να τα πιάνω σε αλογο-ουρά). Ο master vrypan επέλεξε την αξιοπρεπή στάση. Στο σημείο αυτό κι επειδή όπως είπε και ο honey boney Albert δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το πεπερασμένο της ηλιθιότητας των ανθρώπων να δώσω ένα εκλαϊκευμένο tip: «Αν δεν θέλεις feed , site alone και όσο θέλεις …journalize»

3. Είναι γνωστή σε όλους η κλοπή όχι μόνο ειδήσεων (οι οποίες δεν ανήκουν σε κανέναν) αλλά και ολόκληρων κειμένων άποψης (για να μη μιλήσω για τις ιδέες) των αναρτήσεων. Διότι ενώ προ –blogging το «ιερό τέρας» χρειαζόταν δέκα ώρες για να ανακαλύψει το ..flock φερ’ειπείν (ή το twitter), τώρα το βρίσκει έτοιμο ως news σε κάποιο ιστολόγιο. [Άλλο αν μέχρι να δημοσιευτεί το «νέο» έχουν υπάρξει δέκα καλύτερες (;) υπηρεσίες. Βλ. plurk]

4. Need I say τι ακριβώς θα συμβεί στον κομεντοχώρο μου αν αναρτήσω post με τίτλο: Άντρες χωρισμένοι με παιδιά, Γυναίκα μόνη δεν ψάχνει χορηγό ή Ανώνυμα σχόλια «Πόσο σ’αγαπώ»;

5. Η τηλεόραση χρησιμοποιεί τα ιστολόγια ανάλογα με την κατευθυνόμενη ..απραγία. Άλλοτε μας αντιμετωπίζει σαν τους νέους σατανάδες. Άλλοτε σαν τους ηλιθίους (υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις όπου κάποιοι μπλόγκερς είναι φιλόσοφοι, συγγραφείς, αναλυτές κλπ). Άλλοτε σαν είδηση (με τα ενδο-οικογενειακά μας) κι άλλοτε σαν απλή πηγή πληροφοριών. Στο ραδιόφωνο η κατάσταση είναι ακόμα πιο ξεκαρδιστική. Οι ελεεινοί ραχατλήδες που αναγιγνώσκουν τον γραπτό λόγο (σαν να λέμε τρώω την σούπα με το πιρούνι του γλυκού) αναφέροντας url και ψευδώνυμο ιστολόγου είναι υπεράνω κάθε ανεκδότου. Get an idea man! (or woman)





33 Τόλμησαν

Παρασκευή

Time to Blog Beyond our silly nose and Move On-Post #4

Παρασκευή

Αυτό το τμήμα του project δεν θα ήθελα να το γράψω αλλά το σημείωσα ως αναπόσπαστο «τετραγωνάκι» της επόμενης ημέρας του blogging και δεν μπορώ να το αποφύγω.

Προφανώς η λέξη Government όφειλε να είναι Politics αλλά για κάποιον αδιόρατο λόγο το δεύτερο μου φάνηκε φαιδρό και το πρώτο πιο ελκυστικό (1).

Επιχείρησα μία έρευνα. Όχι μία έρευνα που αφορά την πολιτική στα blogs (πολιτική «κάνουν» όλοι, άλλωστε) αλλά μία έρευνα για τους πολιτικούς στα blogs.

Δυστυχώς απεδείχθη πως θα έπρεπε να σπαταλήσω πολύ χρόνο ψάχνοντας αυτές τις «βελόνες» στα άχυρα.

Το αξιοσημείωτο όμως είναι πως καταλήγοντας σε διάφορα ιστολόγια με την αναζήτηση μου αυτή, προέκυψαν ερωτήματα τα οποία (κι αυτό που θα ακολουθήσει είναι αρκετά σπάνιο για την diva) δεν μπορούσα να απαντήσω.

- Τι θα μπορούσε να γράφει ένας πολιτικός σε ένα ιστολόγιο; (Δεδομένου πως το συντάσσει ο ίδιος /αν και γνωρίζουμε όλοι καλά πως στα ελάχιστα δείγματα, η «αλληλεπίδραση» με τον λαό όποτε [σχεδόν ποτέ] εμφανίζεται , επιτελείται από κάποιον εκπρόσωπο [γραμματέα ή επί πληρωμή εκπρόσωπο]

- Γιατί στο εξωτερικό ο φόβος έκθεσης (από μέρους των πολιτικών) υποκύπτει στην διαφημιστική(= προβολή πολιτικής παρουσίας) προβολή;

- Ανακάλυψα κάποιες ιστοσελίδες πολιτικών αλλά δεν είναι ολοφάνερη η διαφορά ιστολογίου και site τώρα;

- Και πάμε λίγο στην απέναντι πλευρά. Τι θα μπορούσε να γράψει (σχολιάσει) και το σημαντικότερο, Πώς (με τι ποιότητα έκφρασης και επιχειρημάτων) ο πολίτης στο ιστολόγιο ενός πολιτικού; [ Διότι δεν μπορείς να απαιτείς κάτι το οποίο είσαι ανίκανος να παρουσιάσεις]

Ακόμα και στα αμιγώς πολιτικά ιστολόγια , περισσότερη είναι η λάμψη της πληθώρας των χαρακτήρων μίας (ή και περισσοτέρων) εκτόνωσης , παρά ο δημιουργικός διάλογος (δημιουργικό διάλογο ονομάζω αυτόν ο οποίος περιέχει επιχειρήματα, απόψεις, αποδείξεις και Σαφή Καθαρό Λόγο).

Στο σημείο αυτό οφείλω έναν σχολιασμό που δεν κατόρθωσα – εξαιτίας της ανελέητης καταμέτρησης χαρακτήρων- απέναντι όχι τόσο στην επιλογή του κ. Μπογδάνου για τα «άλλα αντ’άλλων» (συγνώμη αλλά δεν βρίσκω πιο δημοσιογραφική έκφραση) «πολιτικά» ιστολόγια που επέλεξε να δημοσιεύσει στο εφημεριδάκι, όσο στην τελευταία του αποφθεγματική απόπειρα χλευασμού:

«Κύριε Μπογδάνο,

από την επιλογή των ιστολογίων στην οποία προβήκατε είναι σαφές πως αδυνατείτε να αντιληφθείτε τις διαφορές: καφενείου - χασαποταβέρνας- εντύπου- πανεπιστημίου- διαδικτυακού χώρου άποψης και γνώσης.

Διότι περί των καφενείων έχω να αναδημοσιεύσω τα εξής:

[Το πρώτο καφενείο στη δυτική Ευρώπη δεν άνοιξε σε κάποιο μεγάλο εμπορικό κέντρο αλλά στην πανεπιστημιούπολη της Οξφόρδης από έναν Λιβανέζο ονόματι Ιακώβ το 1650, δύο χρόνια πριν από το καφενείο του Πάσκα Ρόζι στο Λονδίνο….Στην πραγματικότητα τα καφενεία φιλοξενούσαν ένθερμες ακαδημαϊκές συζητήσεις , ιδιαίτερα μεταξύ όσων ενδιαφέρονταν για την επιστήμη…Αντί να αποτρέπουν την πνευματική δραστηριότητα, την προωθούσαν ενεργά. Για αυτό τον λόγο είχαν γίνει γνωστά ως «πανεπιστήμια της πένας» καθώς ο οποιοσδήποτε μπορούσε να πάρει μέρος στη συζήτηση με μόνο αντίτιμο μία ή δύο πένες, όσο κόστιζε δηλαδή το «πιατάκι» του καφέ….Το ημερολόγιο του Χουκ μας δίνει πληροφορίες για το πώς γινόταν αυτή η ανταλλαγή ιδεών. Σε μία συνάντηση τους στο καφενείο του Μαν, ο Χουκ και ο Ρεν αντάλλαξαν απόψεις για την συμπεριφορά των ελατηρίων…Ένα βράδυ του Γενάρη του 1684 οι Χουκ, Χάλεϊ και Ρεν βρέθηκαν να συζητούν σε ένα καφενείο. Κάποια στιγμή η συζήτηση στράφηκε στη θεωρία της βαρύτητας..Λίγους μήνες αργότερα ο Χάλεϊ πήγε στο Κέϊμπριτζ όπου συναντήθηκε με τον συνάδελφο του Ισαάκ Νεύτων]

{Η ιστορία του κόσμου σε 6 ποτήρια – Tom Standage- Κεφάλαιο 8: Το διαδικτυακό καφενείο}

Κι άλλο ένα ερώτημα:

- Εφόσον – κατ’εμέ- ένας διαδικτυακός συντάκτης δεν μπορεί να θεωρηθεί blogger εάν δεν επισκέπτεται και δεν σχολιάζει άλλα ιστολόγια, είναι ποτέ δυνατή μία τέτοια διαδικτυακή δραστηριότητα από έναν πολιτικό;

Η περίπτωση του vrypan εκ μέρους τους ΠΑΣΟΚ μου είχε φανεί πρωτοποριακή αλλά μετά την περίφημη «συγνώμη» το γελοίο άρχισε να μεταμορφώνει το μεγαλείο.

- Είναι ή όχι λεπτές οι ισορροπίες αντιμετώπισης ενός τμήματος του «λαού» που απαιτεί κάθαρση , όχι από αξιοπρέπεια αλλά από ανάγκη εκτόνωσης;

- Με αφορμή το θέμα που μόλις ανέφερα- αλλά ωθούμενη και από άλλους λεκτικούς διαπληκτισμούς που συνάντησα ανάμεσα σε πολιτικά πρόσωπα (γενικούς γραμματείς και φαρισαίους)- παρατήρησα κι ένα ακόμα patch δυσαρέσκειας. Την αδυναμία εκτέλεσης Break σε έναν «δημιουργικό διαπληκτισμό». Στις περισσότερες περιπτώσεις αλληλεπιδραστικών σχολιασμών , οι ύβρεις παραμόνευαν σε κάθε publish και η ανταλλαγή αναρτήσεων όπου ο ένας προσπαθούσε να κατακεραυνώσει τον άλλο, δεν είχε τέλος. Και φυσικά σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο «λαός» έλαμπε δια της απουσίας του διότι τελικά η μάχη μεταφερόταν (ή παρέμενε) εκεί όπου ξεκίνησε- μεταξύ συγκεκριμένων «κοκόρων».

Συμπεράσματα εν τω μέσω….

Κοιτάζοντας από την άλλη πλευρά, αυτή της αντίδρασης (αντιμετώπισης) των πολιτών ιστολόγων απέναντι σε πολιτικά ζητήματα, και πάλι το patch της δυσαρέσκειας ήρθε και κόλλησε στα πρώτα ποσοστά download ενός αόρατου (μάλλον και ανύπαρκτου) service pack.

Στις δύο περιπτώσεις που έχω πρόσφατες στη μνήμη μου (η ευήθεια του νομοσχεδίου για τα blogs αλλά και μία παλαιότερη σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν οι πολίτες ιστολόγοι την εμφάνιση πολιτικών στη μπλογκόσφαιρα), έχω να καταγράψω τα εξής:

Στην μεν πρώτη περίπτωση , η σαχλαμάρα της υποψίας και μόνο πως θα υπάρξει τέτοιο νομοσχέδιο μηδένισε κάθε ίχνος σοβαρότητας των blogger, στην δε, δεύτερη η έκπληξη του ηλιθίου : μα, όταν δεν μπορείτε να μιλήσετε στους πολιτικούς αγανακτείτε, θα αγανακτείτε και όταν μπορείτε να τους μιλήσετε;, με άφησε απλώς άφωνη με το κλικ στον επόμενο σύνδεσμο (άσχετου θέματος) να φαντάζει η μόνη σωτηρία από την πανδημία της ενστίκτου της βλακείας.

Στην περίπτωση του περίφημου νομοσχεδίου βέβαια το οποίο υπέστη την επεξεργασία του φίλτρου που καλείται Συνθήκη της Βουδαπέστης, θα ήθελα να αναφέρω μερικές απόψεις που αφορούν τα προσωπικά δεδομένα.

Όχι υπό την οπτική της διαχείρισης αυτών από εμάς αλλά από τους άλλους.

Αυτό όμως είναι ένα θέμα το οποίο αναγκαστικά θα «ποστάρω» εμβόλιμα – εφόσον δεν υπήρχε στο αρχικό σχέδιο του project- με μία επόμενη ανάρτηση.

________________________________________________________________


1. Δημοσιογραφική πλάνη στον τίτλο, καλείται αυτός ο ελιγμός.





21 Τόλμησαν

Δευτέρα

Time to Blog Beyond our silly nose and Move On-Post #3

Δευτέρα

Η ιδέα ήταν να "ερευνήσω" τις "σύγχρονες" ηλεκτρονικές (δε τολμώ να πω "αλληλεπιδραστικές") τάσεις μερικών ελληνικών εντύπων (1) με διαδικτυακή παρουσία καθώς επίσης και κάποιες "αντίστοιχες" (sic) του εξωτερικού, παρουσιάζοντας με έναν όσο το δυνατόν πιο συγκεντρωτικό τρόπο, την συνάρτηση Εντύπων και Κοινής Γνώμης με παραμέτρους : τις αυθεντίες των συμμετεχόντων, την ευκολία συμμετοχής, τυχόν υπάρχουσες παρωθητικές κινήσεις συμμετοχής, την ποιότητα των e-shows (ανα)μεταδόσεων, την ύπαρξη ή όχι αλληλεπίδρασης και άλλα τα οποία θα καταχωριστούν διακριτά και ξεκάθαρα εν ευθέτω χρόνω (μάλλον).

Ξεκίνησα με το Βήμα Ιδεών,
όπου είχα επιχειρήσει και παλαιότερα να εγγραφώ χωρίς να τα έχω καταφέρει.

Μετά από δύο αποτυχημένες απόπειρες (δυστυχώς δεν εμφανιζόταν κάποιο μήνυμα με επεξήγηση του λάθους κι έτσι έπρεπε να φανταστώ τι δεν κάνω σωστά), κατόρθωσα να εγγραφώ ως ediva.



[Κλικάροντας κάθε εικόνα θα μπορείτε να την δείτε στο κανονικό της μέγεθος]



Κατευθύνθηκα στην πιο familiar λέξη της σελίδας.
Blogs.

..όπου αντιλήφθηκα πως αδίκως έψαχνα για blogs.
Υπήρχε μόνο ένα blog , αυτό της κυρίας Τσακαρέστου.

Προσπάθησα να καταφύγω στη λύση επιλογής τίτλου ανάρτησης, μήπως ανακάλυπτα κάποιον επιπλέον συγγραφέα (ως γνωστόν , σε μερικά ιστολόγια αναρτούνται post από πολλούς contributors) ,



αλλά τότε ακόμα μία έκπληξη περίμενε την στιγμή της δόξας της.

[............]

Ο σκοπός της "έρευνας" όμως δεν ήταν μία apriori καταδίκη κι έτσι αποφάσισα να διαβάσω μερικά από τα ελάχιστα έως ανύπαρκτα σχόλια.
"Πάντειο ...Πάντειο..Πάντειο.."

Η Κοινή Γνώμη έλαμπε δια της απουσίας της.
Το ίδιο και οι απαντήσεις της συντάκτριας ιστολόγου.(2)


Σε όποια άλλη επιλογή και αν κατευθύνθηκα (εντυπωσιακά τα δύο περισπούδαστα θέματα Κάπνισμα & Διαδίκτυο τα οποία φαντάζουν ως τα μεγάλα "κακά" της εποχής) διάβασα εξαιρετικά κείμενα προφανώς από εξαιρετικούς ανθρώπους, αλλά χωρίς δυνατότητα σχολιασμού.





++


Επόμενη επίσκεψη στην Καθημερινή.

Μαθημένη (και μεγαλωμένη) στο web, όπως είμαι, αναζήτησα δυνατότητα "εγγραφής", την οποία και βρήκα αλλά μόνο για αποστολή/λήψη newsletter.

Έψαξα για κατηγορία Blogs. Δεν βρήκα κάτι (υπάρχει πάντα βέβαια η πιθανότητα να μου έχει διαφύγει κάποια επιλογή αλλά ακόμα κι έτσι, η ευθύνη βαρύνει όσους σχεδίασαν και όχι όσους επισκέπτονται)


++

Σκέφτηκα να αφήσω τις εφημερίδες και να ασχοληθώ με τα "δυναμικά" site, όπως το pathfinder το οποίο ομολογώ πως θεωρούσα ανέκαθεν έναν πάγκο με αγιοβασιλιάτικα παιγνίδια.

Κλικ στα Video news.


Το βίντεο ξεκίνησε με διαφήμιση. Bad news...

Συνεχίστηκε (ύστερα από λίγο) με μία στάσιμη εικόνα (περίπου 1,5 λεπτό)...

..ένα άθλιο σε ποιότητα απόσπασμα βίντεο για το οποίο προφανώς δεν ευθύνεται ο pathfinder εφόσον θεωρώ απίθανο να επισκέφθηκαν οι ίδιοι την Πομπηία..

Και το μόνο που με κράτησε 5 λεπτά (διότι 10 ++ είναι too much για έναν χρήστη του διαδικτύου ο οποίος έχει μάθει να κινείται με ταχύτητα "κλικ"), ήταν η αξιοπρεπής προσπάθεια των παιδιών (παρουσιαστών).



++

Στο σημείο αυτό θα μου επιτρέψετε ένα ευχάριστο διάλειμμα
διότι καταντά ανέκδοτο να περιμένει κανείς πως οι 30+ σε ηλικία (φανταστείτε... οι πιο νεαροί), χρήστες του διαδικτύου, θα εντυπωσιαστούν από ένα απλό, ηλεκτρονικά δημοσιευμένο, pdf.

[...λίγο χιούμορ:
Κοντεύει να πέσει ο άνθρωπος από την καρέκλα για να σας αποφύγει..Δεν το βλέπετε; ]

[..κάτι αυστηρό:
Δεν είναι σοβαρή συμπεριφορά αυτή....
Πρέπει να μάθετε να σέβεστε τους ανθρώπους πίσω από τις ιδέες]

[...και μια απορία:
Γνωρίζουν στο Wired ότι χρησιμοποιείτε την γραμματοσειρά "τους";]





++


Άφησα τελευταίο τον e-tipo, εφόσον η ελπίδα μένει πάντα ως το τέλος.




Μετά την προηγούμενη εικόνα, η ελπίδα μεγάλωνε κι οι παλμοί αυξάνονταν.



Άφαντη η δημοσιογραφία των πολιτών. Ανύπαρκτη η Κοινή Γνώμη; (3)



Ένας εξαιρετικός χώρος ο οποίος: α) δεν προβάλλεται, β) δεν εκτιμάται.

Αλλά...
ακόμα και στα κείμενα των πολιτών..δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού.(4)










[...]






++

Times




[...]


++


Sun


Τα Blogs δεν είναι των συντακτών,
αλλά πρόσεξα , επάνω δεξιά κάτι πολύ ενδιαφέρον...


Το ακολούθησα...


..κι εκεί, έμεινα άφωνη...


[!!!!!!!]

Post #3



________________________________________________________________

1. Φυσικά το πλήθος των επιλογών μου είναι ελάχιστο μπροστά σε αυτό το οποίο θα μπορούσα πράγματι να μελετήσω και να παραθέσω. Αλλά αυτό είναι ένα από τα flaws της εργασίας για την οποία δεν αμείβεται κάποιος.

2. Δύο στοιχεία που διαφοροποιούν ένα διαδικτυακό άρθρο από ένα post είναι: α) Το post οφείλει να προκαλεί σχολιασμό (το δημοσιογραφικό κείμενο οφείλει να ενημερώνει|| να ψυχαγωγεί||να εκφέρει άποψη [εκ του ασφαλούς(=της μη αποκαλυπτόμενης αντίδρασης)] και β) Στα post ο ιστολόγος "κατοικεί" σε ένα αποκλειστικά δικό του βήμα οπότε αυτός είναι ο χώρος στον οποίο μπορεί άμεσα να επιτευχθεί μία "επαφή" (=επικοινωνία). Ειδικά στις περιπτώσεις αναρτήσεων άποψης, ο ιστολόγος εκ των προτέρων αποδέχεται την ευθύνη φανερής και άμεσης υποστήριξης της άποψης του αλληλεπιδραστικά (ή αντι-δραστικά) με τα σχόλια των επισκεπτών του.
Όταν τα δύο παραπάνω στοιχεία απουσιάζουν, δεν έχουμε ιστολόγιο (Blogs) και αναρτήσεις (Posts) αλλά ένα προσωπικό site το οποίο προβάλει "παθητικά" τον γραπτό λόγο του συντάκτη.

3. Η απουσία σχολίων σε αναρτήσεις γνώσης, είναι αναμενόμενη. Η απουσία σχολίων σε αναρτήσεις άποψης, υποψιάζουν για τα ακόλουθα: α) Το κείμενο δεν προκαλεί reaction, β) Το θέμα δεν θεωρείται σημαντικό, γ) Ο "κόσμος" έχει συνηθίσει να αντιδρά (συμμετέχει) μόνο σε "γαργαλιστικά" θέματα ή όπου θέλει να εκτονωθεί, δ) Ο "κόσμος" δεν γνωρίζει (δεν επιθυμεί) να εκφέρει άποψη επιχειρηματολογώντας, ε) Ο "κόσμος" αρέσκεται και άρα προκαλείται από την δυνατότητα προβολής του (για αυτό σχεδόν όλοι θα έσπευδαν να απαντήσουν αντίστοιχα μπροστά σε ένα μικρόφωνο και μία κάμερα), στ) Ο "κόσμος" αρέσκεται στον βαυκαλισμό του προσωπικού του βήματος (έχω το μπαλκόνι μου - blog- και εκεί ρητορεύω επί παντός επιστητού, κρίνοντας και κατακρίνοντας ασφαλής στην ανωνυμία μου)

4. Έχω σχεδόν πειστεί πως ο σχολιασμός επειδή προκαλεί ελαφρά διασκέδαση (ευδιάθετη κοινωνικοποίηση) ή φέρει επιχειρηματολογία (...) αφανίζεται στην μεν πρώτη περίπτωση διότι κανένας συντάκτης εντύπου δεν θα είχε τον χρόνο (εκτός και αν πληρωνόταν για αυτό) για διαδικτυακές κοινωνικοποίησεις, στη δε δεύτερη διότι είναι πολύ πιο εύκολη (και ανώδυνη) η ανάρτηση ενός post όπου μπορούμε να υποστηρίζουμε ό,τι ευφάνταστο κυοφορείται στο μυαλό μας από ό,τι η αντ-απάντηση στις απόψεις ενός κειμένου που προϋπάρχει των δικών μας σκέψεων.



[Το post είναι προγραμματισμένο να δημοσιευτεί:
18/8/2008 και ώρα 8:08 πμ
Σχόλια θα μετριαστούν και θα απαντηθούν μόλις επιστρέψω]





14 Τόλμησαν

Παρασκευή

Time to Blog Beyond our silly nose and Move On-Post #2

Παρασκευή

Post#2 pays respect – ηλεκτρονικά αυτή τη φορά – στους ξένους blog-ο-χώρους οι οποίοι δημοσιεύθηκαν στην στήλη Blog.Blog (Voutskoglou E. - Ram magazine Greece) τους μήνες Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο 2008.


Ted Demopoulos: Blogging for Business (http://bloggingforbusinessbook.com/) … κάτοικος Hampshire Βόρεια της Βοστώνης, Ελληνικής καταγωγής όπως επιβεβαίωσα με τις ηλεκτρονικές μας επικοινωνίες, ασχολείται με..: Effective Internet Presence using web 2.0 technologies like blogging for business as well as plain old stuff that works. Κοινώς χρησιμοποιεί (ή αναπτύσσει) κάθε τεχνολογικό , ηλεκτρονικό και διαδικτυακό μέσο με στόχο την επαγγελματική εξέλιξη. Ακούγεται ακατάληπτο στην Ελληνική πραγματικότητα αλλά αυτό δυστυχώς ενισχύει την διαφορά εξελικτικής ικανότητας μεταξύ ελλήνων και «βαρβάρων», με τους δεύτερους να έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο χρησιμοποιώντας το ως έναν αυτοπροβολέα βιογραφικού , ενώ οι πρώτοι το αντιμετωπίζουν στην πλειοψηφία τους απλά σαν την παιδική αυλή των μαθητικών τους χρόνων. ….

/* Παρατηρήστε: Το πλήθος των σχολίων ανά post- Το πλήθος των λέξεων κάθε post- Την παραπομπή σε αναρτήσεις άλλων blogger- Την προβολή των βιβλίων του ιστογράφου– Τη λίστα με τους favorite διαδικτυακούς τόπους στο δεξιό sidebar – Προσέξτε την απουσία εικόνων - Δείτε εδώ πόσοι, ποιοί και τι έγραψαν για τα βιβλία του - Στο τέλος της προηγούμενης σελίδας υπάρχουν ακριβώς οι απαραίτητοι τρόποι επικοινωνίας, τόσο συμβατικά (τηλέφωνο, διεύθυνση) όσο και διαδικτυακά (e-mail)- Μία περιήγηση έστω στις πρόσφατες αναρτήσεις του θα αποκαλύψει πως πολλά από τα θέματα (του) έχουν γραφεί πολύ παλαιότερα και από μένα αλλά και από άλλους έλληνες blogger*/

_______________________________________________________________


Στην σελίδα του Tantek Çelik (http://tantek.com/) , η ανάρτηση με τίτλο “EMAIL shall henceforth be known as EFAIL κατόρθωσε – έστω και για λίγο- αν όχι να με πείσει , οπωσδήποτε να με προβληματίσει ως προς το απόλυτο τέλμα της ηλεκτρονικής επικοινωνίας μέσω e-mail. .. Μία άλλη ιδιαίτερη διαπίστωση που προέκυψε από το ιστολόγιο του Tantek ήταν πως ενώ ολοφάνερα πρόκειται για έναν υπερ-ενεργό διαδικτυακό χρήστη με λογαριασμούς σε όλα τα γνωστά social network , η πληθώρα αυτών όσο τακτοποιημένα και αν ήταν τοποθετημένα στα sidebar, δεν κατόρθωσαν να μου δώσουν ένα άμεσο κλικάρισμα γνωριμίας με τον άνθρωπο πίσω από το ιστολόγιο..και φυσικά δεν υπήρχε πουθενά η δυνατότητα αποστολής e-mail!

/* Παρατηρήστε: Την πληθώρα των link σε κάθε ανάρτηση (κοινώς: τίποτα δεν αναφέρεται χωρίς να υποδεικνύεται η διαδικτυακή του παρουσία)- Το πλήθος των σχολίων ανά post- Την απουσία εικόνων – Ακόμα και το βίντεο εδώ είναι under creative common licence- Όλες οι αναρτήσεις του (σχεδόν) είναι entirely personalized */

_______________________________________________________________


Ο Derrick Oien (doien.blogspot.com/), όπως μπορεί να δει κανείς στο profile του, είναι πρόεδρος του Intercasting Corporation, μίας εταιρείας η οποία κατορθώνει με την ANTHEMTM πλατφόρμα να συνδέσει τα social network με την συσκευή την οποία - όπως εύγλωττα αναφέρουν- δεν αποχωρίζεται ποτέ κανείς ∙ το κινητό τηλέφωνο …

Με μία μακρά πορεία στις διαδικτυακές υπηρεσίες ο κύριος Oien στην ανάρτηση του Users generated content (μπορείτε πάντα να «γκουγκλάρετε» τον τίτλο της ανάρτησης ώστε να την εντοπίσετε) εξηγεί πώς ο ίδιος χρησιμοποίησε τη δυναμική του web προσπαθώντας συχνά να πείσει για τις δυνατότητες αλλά και να προειδοποιήσει για το ρίσκο καταλήγοντας και στην αναπόφευκτη απόφαση να δημιουργήσει ένα αμιγώς προσωπικό ιστολόγιο. Από το user generated content του Oien ο οποίος πρόθυμα αποδέχτηκε το request permission για την αναφορά μου στο προσωπικό του blog, κατευθύνθηκα στην επόμενη είσοδο της εναλλακτικής ενημέρωσης.

/* Παρατηρήστε: Το πλήθος των σχολίων ανά post – Την τακτική συμμετοχή του σε events/meetings – Το πλήθος των λέξεων κάθε post- Pure personalized blog */

_______________________________________________________________


www.unmediated.org/

Πρόκειται για έναν διαδικτυακό τόπο ιδιαίτερα διαφορετικό από όσους συναντούμε στα ιστογραφικά ύδατα. Οι ίδιοι συστήνονται ως εξής: «unmediated tracks the tools, processes, and ideas that are changing the way we spread and share ideas». Πράγματι. Μέσα σε αυτό το hyper-blogging site συναντά κανείς ειδήσεις σε μορφή αναρτήσεων, επώνυμες ηλεκτρονικές αρθρογραφήσεις (στο sidebar υπάρχουν τα ονοματεπώνυμα των recent editors), φυσικά δυνατότητα σχολιασμού, συνδέσμους σε διαδικτυακές τηλεοράσεις και ό,τι άλλο αφορά μετάδοση και διασύνδεση ειδήσεων , γνώσεων και απόψεων. Πρόκειται μάλλον για ένα εντελώς νέο είδος ηλεκτρονικού τύπου χωρίς εικόνες και διαφημιστικές ενοχλήσεις στην αρχική σελίδα (άλλωστε κάτι τέτοιο θα θύμιζε ένα απλό συνηθισμένο portal) αλλά με δεκάδες σελίδες /ιστολόγια των επώνυμων editors οι οποίοι αναρτούν θέματα ικανά να οδηγήσουν σε «εμπορική» αυτοκτονία πολλά γνωστά επιτυχημένα έντυπα.

/* Παρατηρήστε: Πώς συστήνονται: About unmediated-->unmediated tracks the tools, processes, and ideas that are changing the way we spread and share ideas. - Την απουσία εικόνων- Creative common license και εδώ- Ενώ μοιάζει με aggregator, μάλλον πρόκειται για κάποιο είδος συνεργατικής ανάδειξης post. Κάθε ανάρτηση παραπέμπει στο blog του συντάκτη- Ψάξτε σχόλια */

_______________________________________________________________


flowtv.org/

… πρόκειται για έναν χώρο (σπουδαστών του τμήματος ραδιοφώνου, τηλεόρασης και κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Austin) οι οποίοι απασχολούνται ιδιαίτερα με τον τρόπο που μεταλλάσσονται τα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης. Βίντεο, ποστ, ειδήσεις -άμεσα δημοσιευμένες- ενυπόγραφα άρθρα καθώς και σχολιασμοί δίνουν το σύγχρονο στίγμα της ενημέρωσης.

/* Παρατηρήστε: Εδώ τα βιογραφικά των συντακτών – Δείτε εδώ το ιστορικό του site – Προσέξτε στην προηγούμενη σελίδα την δυνατότητα επικοινωνίας με κάθε συντάκτη (επάνω δεξιά) – Δείτε εδώ με πόσο σαφή και καθορισμένο τρόπο ζητούν συμμετοχή στο site */


_______________________________________________________________


Η δημοσιογραφία των πολιτών με εικόνες , άρθρα και φυσικά σχολιασμούς. Από τον προσδιορισμό στο sidebar συγκράτησα δύο πολύ σημαντικές φράσεις. Report news και Let's crush those traditional news media websites.

/* No further comment. That’s a citizen’s duty. To be able to report when he (she) is able to editorialize */

_______________________________________________________________


macenstein.com/

Το απίστευτο θέμα με τίτλο «Steve Jobs was the world’s first Zillionaire at age 29» προκάλεσε άμεση αντίδραση (λάβετε υπόψη πως η εικόνα που συνόδευε το post ήταν ένα παλιό Πλέϊμποι του 1985). Στο περιοδικό υπήρχε η συνέντευξη του παρ’ολίγο εκδιωχθέντα από την apple, Steven Jobs ο οποίος χαρακτηριζόταν ως..zillionaire. Το αστείο έγκειται στο ότι ενώ million= εκατομμύριο και billion= δισεκατομμύριο..το zillion απλώς δεν υφίσταται, δεν υπάρχει.

/* Έχουν μία εμμονή με τις Mac Chicks αλλά πρόκειται σαφώς για ένα εκπληκτικό anti-microsoft blog - Σχόλια; Ποια σχόλια;*/


_______________________________________________________________

e-diva’s prompting: Visit Them


[Post#2]

Στο επόμενο post, e-diVa will study the blog-alike Foreign and Greek media





4 Τόλμησαν