Παρασκευή
Time to Blog Beyond our silly nose and Move On-Post #4
Παρασκευή
Αυτό το τμήμα του project δεν θα ήθελα να το γράψω αλλά το σημείωσα ως αναπόσπαστο «τετραγωνάκι» της επόμενης ημέρας του blogging και δεν μπορώ να το αποφύγω.
Προφανώς η λέξη Government όφειλε να είναι Politics αλλά για κάποιον αδιόρατο λόγο το δεύτερο μου φάνηκε φαιδρό και το πρώτο πιο ελκυστικό (1).
Επιχείρησα μία έρευνα. Όχι μία έρευνα που αφορά την πολιτική στα blogs (πολιτική «κάνουν» όλοι, άλλωστε) αλλά μία έρευνα για τους πολιτικούς στα blogs.
Δυστυχώς απεδείχθη πως θα έπρεπε να σπαταλήσω πολύ χρόνο ψάχνοντας αυτές τις «βελόνες» στα άχυρα.
Το αξιοσημείωτο όμως είναι πως καταλήγοντας σε διάφορα ιστολόγια με την αναζήτηση μου αυτή, προέκυψαν ερωτήματα τα οποία (κι αυτό που θα ακολουθήσει είναι αρκετά σπάνιο για την diva) δεν μπορούσα να απαντήσω.
- Τι θα μπορούσε να γράφει ένας πολιτικός σε ένα ιστολόγιο; (Δεδομένου πως το συντάσσει ο ίδιος /αν και γνωρίζουμε όλοι καλά πως στα ελάχιστα δείγματα, η «αλληλεπίδραση» με τον λαό όποτε [σχεδόν ποτέ] εμφανίζεται , επιτελείται από κάποιον εκπρόσωπο [γραμματέα ή επί πληρωμή εκπρόσωπο]
- Γιατί στο εξωτερικό ο φόβος έκθεσης (από μέρους των πολιτικών) υποκύπτει στην διαφημιστική(= προβολή πολιτικής παρουσίας) προβολή;
- Ανακάλυψα κάποιες ιστοσελίδες πολιτικών αλλά δεν είναι ολοφάνερη η διαφορά ιστολογίου και site τώρα;
- Και πάμε λίγο στην απέναντι πλευρά. Τι θα μπορούσε να γράψει (σχολιάσει) και το σημαντικότερο, Πώς (με τι ποιότητα έκφρασης και επιχειρημάτων) ο πολίτης στο ιστολόγιο ενός πολιτικού; [ Διότι δεν μπορείς να απαιτείς κάτι το οποίο είσαι ανίκανος να παρουσιάσεις]
Ακόμα και στα αμιγώς πολιτικά ιστολόγια , περισσότερη είναι η λάμψη της πληθώρας των χαρακτήρων μίας (ή και περισσοτέρων) εκτόνωσης , παρά ο δημιουργικός διάλογος (δημιουργικό διάλογο ονομάζω αυτόν ο οποίος περιέχει επιχειρήματα, απόψεις, αποδείξεις και Σαφή Καθαρό Λόγο).
Στο σημείο αυτό οφείλω έναν σχολιασμό που δεν κατόρθωσα – εξαιτίας της ανελέητης καταμέτρησης χαρακτήρων- απέναντι όχι τόσο στην επιλογή του κ. Μπογδάνου για τα «άλλα αντ’άλλων» (συγνώμη αλλά δεν βρίσκω πιο δημοσιογραφική έκφραση) «πολιτικά» ιστολόγια που επέλεξε να δημοσιεύσει στο εφημεριδάκι, όσο στην τελευταία του αποφθεγματική απόπειρα χλευασμού:
«Κύριε Μπογδάνο,
από την επιλογή των ιστολογίων στην οποία προβήκατε είναι σαφές πως αδυνατείτε να αντιληφθείτε τις διαφορές: καφενείου - χασαποταβέρνας- εντύπου- πανεπιστημίου- διαδικτυακού χώρου άποψης και γνώσης.
Διότι περί των καφενείων έχω να αναδημοσιεύσω τα εξής:
[Το πρώτο καφενείο στη δυτική Ευρώπη δεν άνοιξε σε κάποιο μεγάλο εμπορικό κέντρο αλλά στην πανεπιστημιούπολη της Οξφόρδης από έναν Λιβανέζο ονόματι Ιακώβ το 1650, δύο χρόνια πριν από το καφενείο του Πάσκα Ρόζι στο Λονδίνο….Στην πραγματικότητα τα καφενεία φιλοξενούσαν ένθερμες ακαδημαϊκές συζητήσεις , ιδιαίτερα μεταξύ όσων ενδιαφέρονταν για την επιστήμη…Αντί να αποτρέπουν την πνευματική δραστηριότητα, την προωθούσαν ενεργά. Για αυτό τον λόγο είχαν γίνει γνωστά ως «πανεπιστήμια της πένας» καθώς ο οποιοσδήποτε μπορούσε να πάρει μέρος στη συζήτηση με μόνο αντίτιμο μία ή δύο πένες, όσο κόστιζε δηλαδή το «πιατάκι» του καφέ….Το ημερολόγιο του Χουκ μας δίνει πληροφορίες για το πώς γινόταν αυτή η ανταλλαγή ιδεών. Σε μία συνάντηση τους στο καφενείο του Μαν, ο Χουκ και ο Ρεν αντάλλαξαν απόψεις για την συμπεριφορά των ελατηρίων…Ένα βράδυ του Γενάρη του 1684 οι Χουκ, Χάλεϊ και Ρεν βρέθηκαν να συζητούν σε ένα καφενείο. Κάποια στιγμή η συζήτηση στράφηκε στη θεωρία της βαρύτητας..Λίγους μήνες αργότερα ο Χάλεϊ πήγε στο Κέϊμπριτζ όπου συναντήθηκε με τον συνάδελφο του Ισαάκ Νεύτων]
{Η ιστορία του κόσμου σε 6 ποτήρια – Tom Standage- Κεφάλαιο 8: Το διαδικτυακό καφενείο}
Κι άλλο ένα ερώτημα:
- Εφόσον – κατ’εμέ- ένας διαδικτυακός συντάκτης δεν μπορεί να θεωρηθεί blogger εάν δεν επισκέπτεται και δεν σχολιάζει άλλα ιστολόγια, είναι ποτέ δυνατή μία τέτοια διαδικτυακή δραστηριότητα από έναν πολιτικό;
Η περίπτωση του vrypan εκ μέρους τους ΠΑΣΟΚ μου είχε φανεί πρωτοποριακή αλλά μετά την περίφημη «συγνώμη» το γελοίο άρχισε να μεταμορφώνει το μεγαλείο.
- Είναι ή όχι λεπτές οι ισορροπίες αντιμετώπισης ενός τμήματος του «λαού» που απαιτεί κάθαρση , όχι από αξιοπρέπεια αλλά από ανάγκη εκτόνωσης;
- Με αφορμή το θέμα που μόλις ανέφερα- αλλά ωθούμενη και από άλλους λεκτικούς διαπληκτισμούς που συνάντησα ανάμεσα σε πολιτικά πρόσωπα (γενικούς γραμματείς και φαρισαίους)- παρατήρησα κι ένα ακόμα patch δυσαρέσκειας. Την αδυναμία εκτέλεσης Break σε έναν «δημιουργικό διαπληκτισμό». Στις περισσότερες περιπτώσεις αλληλεπιδραστικών σχολιασμών , οι ύβρεις παραμόνευαν σε κάθε publish και η ανταλλαγή αναρτήσεων όπου ο ένας προσπαθούσε να κατακεραυνώσει τον άλλο, δεν είχε τέλος. Και φυσικά σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο «λαός» έλαμπε δια της απουσίας του διότι τελικά η μάχη μεταφερόταν (ή παρέμενε) εκεί όπου ξεκίνησε- μεταξύ συγκεκριμένων «κοκόρων».
Συμπεράσματα εν τω μέσω….
Κοιτάζοντας από την άλλη πλευρά, αυτή της αντίδρασης (αντιμετώπισης) των πολιτών ιστολόγων απέναντι σε πολιτικά ζητήματα, και πάλι το patch της δυσαρέσκειας ήρθε και κόλλησε στα πρώτα ποσοστά download ενός αόρατου (μάλλον και ανύπαρκτου) service pack.
Στις δύο περιπτώσεις που έχω πρόσφατες στη μνήμη μου (η ευήθεια του νομοσχεδίου για τα blogs αλλά και μία παλαιότερη σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν οι πολίτες ιστολόγοι την εμφάνιση πολιτικών στη μπλογκόσφαιρα), έχω να καταγράψω τα εξής:
Στην μεν πρώτη περίπτωση , η σαχλαμάρα της υποψίας και μόνο πως θα υπάρξει τέτοιο νομοσχέδιο μηδένισε κάθε ίχνος σοβαρότητας των blogger, στην δε, δεύτερη η έκπληξη του ηλιθίου : μα, όταν δεν μπορείτε να μιλήσετε στους πολιτικούς αγανακτείτε, θα αγανακτείτε και όταν μπορείτε να τους μιλήσετε;, με άφησε απλώς άφωνη με το κλικ στον επόμενο σύνδεσμο (άσχετου θέματος) να φαντάζει η μόνη σωτηρία από την πανδημία της ενστίκτου της βλακείας.
Στην περίπτωση του περίφημου νομοσχεδίου βέβαια το οποίο υπέστη την επεξεργασία του φίλτρου που καλείται Συνθήκη της Βουδαπέστης, θα ήθελα να αναφέρω μερικές απόψεις που αφορούν τα προσωπικά δεδομένα.
Όχι υπό την οπτική της διαχείρισης αυτών από εμάς αλλά από τους άλλους.
Αυτό όμως είναι ένα θέμα το οποίο αναγκαστικά θα «ποστάρω» εμβόλιμα – εφόσον δεν υπήρχε στο αρχικό σχέδιο του project- με μία επόμενη ανάρτηση.
1. Δημοσιογραφική πλάνη στον τίτλο, καλείται αυτός ο ελιγμός.
Labels: Blogging, Projects
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
21 Τόλμησαν:
Στέκομαι κυρίως στο "Και φυσικά σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο «λαός» έλαμπε δια της απουσίας του διότι τελικά η μάχη μεταφερόταν (ή παρέμενε) εκεί όπου ξεκίνησε- μεταξύ συγκεκριμένων «κοκόρων»".
Έχεις απόλυτο δίκιο. Από την άλλη, σκέψου ένα άλλο χώρο, πχ υπολογιστές. Φαντάσου ένα αντικειμενικό συγκριτικό μεταξύ PC και Mac, γραμμένο χωρίς κανένα πάθος. Ξεκινάει η συζήτηση από κάτω, υπάρχουν "φυσιολογικά" σχόλια από απλούς χρήστες που λένε "δηλ. να τολμήσω να κάνω το switch;" ή "μήπως τελικά τα Mac είναι υπερεκτιμημένα;".
Και μετά ξεκινάει η αντιπαράθεση των "σκληροπυρηνικών": Macάδες ενατίον Windowsάδων. Άνθρωποι που είτε για δικό τους συμφέρον είτε γιατί έχουν πάθος για το θέμα, προχωράνε την συζήτηση σε πιο "παθιασμένο" επίπεδο. Τεχνικές λεπτομέρειες, αιχμηρά σχόλια, αναδρομή στο Apple II και το DOS και τί γινόταν 20 χρόνια πριν -ίσως και βαριές κουβέντες.
Βλέπεις κάποια ομοιότητα; :-)
Τα προβλήματα που επισημαίνεις έχουν να κάνουν τόσο με την ανθρώπινη φύση, όσο και με το μέσο και την δομή της συζήτησης.
Υπάρχει λύση; Σίγουρα πολλά μπορούν να βελτιωθούν καθώς εξοικειωνόμαστε με το μέσο. Ίσως να μπορούν να γίνουν διάφορα και σε "τεχνικό" επίπεδο με εργαλεία που δημιουργούν καλύτερες προϋποθέσεις για μία ουσιαστική συζήτηση. Food for thought: A brilliant idea at Harvard
Αλλά τελικά, είναι θέμα ανθρώπων. Η συμμετοχή σε μία "πολιτισμένη συζήτηση" [1] δεν είναι κάτι απλό. Χρειάζεται εξάσκηση, ευφυΐα, εκπαίδευση. Να μπορείς να σκέφτεσαι λογικά, να συγκρατείς και να αναλύσεις τα επιχειρήματα των άλλων, να ακούς προσεκτικά, να σέβεσαι την γνώμη του άλλου, να αναγνωρίζεις τα λάθη σου κ.λ. Αυτά δεν είναι πράγματα που περιγράφονται στο DNA.
[1] "πολιτισμένη συζήτηση" που βασίζεται στον ορθολογισμό και την ισότητα. Υπάρχουν και άλλες που βασίζονται στην πίστη, στον σεβασμό (π.χ. των μεγαλύτερων), στο συναίσθημα κ.λ.
Sorry για το comment/mini-post :-)
Μου είχε στείλει μέηλ ο...Βενιζέλος να με καλέσει σε μία συγκέντρωση.
Ήμαρτον.
Αυτο που ειναι για σενα σπανιο,ειναι συνηθες για μενα(:Δε μπορω να σου απαντησω, αλλα δε διαφωνω:)
Master vrypan
[Περί του -1- τιμή μου:-]
Αντιλαμβάνομαι την ομοιότητα από το παράδειγμα:-)
κι εκεί συναντούμε την ουσιώδη λεπτομέρεια:
To moderate or not to moderate?
Κατά τις γνωστές Μακιαβελικές μου θέσεις, ο άνθρωπος χρειάζεται (με την έννοια της επιτεταγμένης ανάγκης) τον έλεγχο.
Καλή η ιδέα του Mr. Dave, όπως καλή και η ιδέα των moderators among commentators που είχα συναντήσει παλαιότερα κάπου.
Η "πολιτισμένη συζήτηση" ακριβώς επειδή δεν προδιαγράφεται στο DNA- πόσο σίγουροι είμαστε για αυτό άραγε;- μπορεί να "διδαχθεί" ακριβώς όπως καλλιεργούμε - ή εμφανίζουμε- ιδιαίτερα skills μέσα από τα video games.
Μία "πολιτισμένη συζήτηση" οφείλει να δίνει Βήμα, οφείλει και να επιβάλει κανόνες.
Αν η ανωνυμία επιθυμεί να φέρει κύρος, απαιτείται να παρουσιάζει και ορθολογισμό και σεβασμό.
Αλλιώς πρόκειται για όχλο και όχι για Κοινή Γνώμη.
[Άλλα τρία ποστ με ανάγκασες να σκεφτώ και δε λυπάσαι καθόλου τον "ελάχιστο" λαό μου, καλοκαιριάτικα]
Υ.Φ. Δέχτηκα μία πρόσκληση πριν αρκετό καιρό για τις αρχές Σεπτεμβρίου από την συνήθη αριστερά (ΠΑΣΟΚ)την οποία δεν ανάρτησα δίνοντας του το χρονικό περιθώριο να το ακυρώσουν. Εξήγησε τους όμως πως πρέπει να είναι σοβαροί και να επικοινωνούν όταν ζητούν προσωπικά δεδομένα διότι ο blogger (και δη e-diVa) δεν το'χει σε τίποτα να ποστάρει τις αναξιοπρεπείς αντιμετωπίσεις. Ευχαριστώ εκ των προτέρων]
patsiouri μου
χμ...
Μερικές σκέψεις:
1. Ως τι προσκλήθηκες; Αν προσκλήθηκες ως blogger, όφειλες να πας, να ακούσεις και να μιλήσεις.
2. Λογική βρίσκω την πρόσκληση. Πολιτικός είναι ο άνθρωπος. Εάν καλούσε μόνο τους γνωστούς του, θα ήταν ο ξάδερφος της κουνιάδας του Παναγιωτάκη που κέρδισε το ΛΟΤΤΟ και κάλεσε τους συγγενείς του να τον "νταχτιρντίσουν"
3. Σκέφτηκες πως αν πήγαινες, θα μπορούσες να ποστάρεις τις εντυπώσεις; Much better από το να διάβαζα για την συγκέντρωση σε μια εφημερίδα.
kaveiros
..Με κατα-μπέρδεψες..
μια καλημέρα.
ξέρεις ότι πάντα περνάω.
απλά - το ξέρεις και αυτό -
όταν δεν με αφορά/δεν καταλαβαίνω σιωπώ.
ειδικά για την πολιτική
και πολύ περισσότερο για τους πολιτικούς
είμαι παγερά και επιδεικτικά αλλού.
γελάω γιατί μέρες τώρα μου κάνει σκηνή η ΑΜ αμαλία
για σένα και δεν καταλάβαινα!
τώρα είδα την περίοπτη θέση μου εδώ
και σου σκάω ένα φιλί
κι ας πέσω.
αξίζει να με αφήσεις εκεί
μόνο και μόνο για να σκάει!!!
αχαχαχα
να περάσεις απο μένα να δεις.
έξαλλη!
αχαχαχαχαχα
σουφερα και καφέ μιας κι έφτιαξα τον δεύτερο.
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.η ανωριμότητα του σχολίου μου
είναι λόγω της ώρας...
maya μου
καλημέρα
Σήμερα θα σε μαλώσω
Γιατί δεν σε αφορά το post;
[Φυσικά δεν είναι υποχρεωτικό, αλλά αναρωτιέμαι ακριβώς επειδή κάποτε ίσως αντιμετώπιζα κι εγώ το θέμα όπως εσύ]
Ψηφίζεις; Σωστά;
Κι έχεις να μεγαλώσεις τον υπέροχο εαυτό σου και τα αγγελούδια σου.
Κάποιοι συντηρούν (διότι σίγουρα δεν αποφασίζουν ούτε είναι αυτοί που πραγματικά σχεδιάζουν) τα μονοπάτια μέσα στα οποία θα κινηθείς. [Επάγγελμα, Οικονομική επιβίωση, Ιατρική περίθαλψη, Παιδεία κλπ]
Κι αν δεν τους επιλέγεις όσους "εκτελούν" [έστω..επιτελούν] το πολιτικό τους καθήκον, τους επιλέγει ο ξάδερφος, η γειτόνισα.. (καταλαβαίνεις)
Δεν θέλεις να τους μιλήσεις;
Να τους ακούσεις;
Θα μου πεις βέβαια- και με το δίκιο σου- πως σε έχουν απαξιωμένη ως λαό, αλλά..έτσι για αλλαγή δεν θα ήθελες να τους ρωτήσεις εσύ κι όχι ένας "κουρντισμένος" δημοσιογράφος;
Πόσο εύκολα πιστεύεις πως θα επέτρεπε ένα blogger ή μάλλον ένας podcaster σε έναν πολιτικό να "ξεφύγει" αν επιχειρούσε μία συνέντευξη μαζί του;
[Καταλαβαίνεις βέβαια πως όλα όσα σου γράφω, στην ουσία τα λέω στη νύφη να τ'ακούσει η πεθερά:-]
Αυτός ήταν ένας από τους δεικτικούς προβληματισμούς του post κι αυτό - επειδή ξέρω την ποιότητα της σκέψης σου- σε αφορά και μάλιστα πολύ.
Είμαι σίγουρη μάλιστα πως για αυτό δεν "συγκρατήθηκες" και τελικά σχολίασες ακόμα και αν φάνηκε πως δεν σε ενδιαφέρει το θέμα.
Επί των προσωπικών μας τώρα.
Είδες ότι έσπευσα να δώσω διευκρινίσεις στην ..Αμαλία (χαχαχ) και το γατί φυσικά δε θα δεχόταν ποτέ να μπει το όνομα του σε άλλη θέση πλην της πρώτης:-)
Σας φιλώ και τις δυο γιατί είστε ξεχωριστές ψυχές της μπλογκόσφαιρας και μιλάτε εκεί (και έτσι) όπου άλλοι φοβούνται ακόμα και να αναπνεύσουν.
Καλή μας ημέρα
(τελείωσε ήδη ο πρώτος καφές της ημέρας)
ε όχι.. πως να το αποφύγετε.. και το που αναπνέουμε πολιτική κίνηση είναι..:):)
μα η κάθε σας πρόταση μπορεί να αποτελέσει τίτλο κεφαλαίου.. αν όχι βιβλίου.. βέβαια δε ξέρω ποιος θα ενδιαφερόταν να τό διαβάσει..:):)
χαχα αρχίζουμε με τρίπλα.. μάλον η διοίκηση και η πολιτική σκέψη δε θα συναντηθούν.. μένουν σε διαφορετικές πολείς..:):)
end of part 1:):)
την καλημέρα μου (για την ώρα):):)
koulpa μας
χμ..Νομίζω το αναγνωστικό ενδιαφέρον θα όφειλε τουλάχιστον να είναι έντονο από μέρους όσων επιθυμούν όχι απλά να κερδοφορήσουν μέσα από την διαδικτυακή δημοσιογραφία αλλά προσφέρουν κι ένα σημαντικό λιθαράκι στη δημιουργία του μέλλοντος.
[Και τέλος πάντων τόσες και τόσες ανοησίες εκδίδονται και διαβάζονται..Ένας παραπάνω τι ζημιά να προκαλέσει;]
Τα έχουμε πει και παλαιότερα κουλπίε μου. Θέλω να βλέπω μακριά.
Η πολιτική σκέψη Μπορεί να αλλάξει μέσα από (και στο) διαδίκτυο. Άρρηκτα δεμένη όπως είναι μάλιστα με τον Λόγο μπορεί να αναστηθεί μέσα από τα ιστογραφικά δρώμενα.
Καλή μας ημέρα
καλημέρα!
μου βάζεις φυτίλια.
θα σου πω.
όχι, δεν ψηφίζω.
έχω πάει τα τελευταία χρόνια
προοδευτικά απο επιδεικτικές κινήσεις αποστροφής των μεγάλων
ψηφίζοντας βεργή
μέχρι λευκό και αποχή.
και ξέρω ότι δυστυχώς δεν μετράει η κίνηση μου.
αλλά μετράει σε μένα.
μου είναι αδύνατον να παρακολουθήσω τα κούφια λόγια
το δήθεν ενδιαφέρον τους για τον 'λαό'
όταν το αποτέλεσμα κάθε παράταξης
έχει αποτύχει παταγωδώς.
ξανά και ξανά.
αγαμίδια.
και τι μας δίνει ελπίδα ότι μέσω νετ
θα γίνουν πιο ειλικρινείς?
τι μου λες?
ότι θα στριμωχτούν απο 'μας'?
το ξέρεις πολύ καλά
πόσο υπέροχα εύκολα ελίσσεται κανείς με τον γραπτό λόγο!
όσες φανφάρες λένε
τόσες ακόμα μπορούν να γράψουν.
ή να μην απαντήσουν καν.
δεν πιστεύω.
θυμάμαι πέρσυ με τις φωτιές.
όταν έγινε η σιωπηλή διαμαρτυρία των bloggers
για την (δεν βρίσκω λέξη)...
ανυπαρξία να πω?
απροσεξία?
του κράτους,
κανένα κανάλι δεν έδειξε τον πανικό που έγινε στο σύνταγμα.
την ίδια ώρα ο ρουσόπουλος
έδινε συνέντευξη τύπου.
βολικό,ε?
ένα κανάλι το ανέφερε ΑΦΟΥ τελείωσε
δείχνoντας στιγμιότυπα απο ελάχιστους συγκεντρωμένους.
(η δύναμη του μέσου...
η αδυναμία του ανθρώπου.
τόσοι εκεί και
σαν.να.μην.ήταν...)
και αυτή ήταν σημαντική συγκέντρωση ανθρώπων.
δεν πιστεύω.
και πολύ μου δυσκολεύει την ζωή
ακριβώς γιατί έχω δύο παιδιά.
και δεν ξέρω πώς να τα αρματώσω
γι'αυτή την σπασμένη φούσκα...
διαβάζω ειδήσεις στο ιντερνετ.
την τηλεόραση την έχω κόψει
εδώ και δύο χρόνια.
αλλά δεν θα χαραμίσω τον χρόνο μου εδώ
για να βλέπω και δω τους ίδιους εξουσιολάτρεις
να λένε τα δικά τους.
γιατί τα δικά τους λένε.
αυτό που πιστεύω είναι ότι κάποιοι
όντως ξεκινάνε με σκοπό να κάνουν την διαφορά
αλλά είναι πια τόσο μεγάλο θηρίο ο μηχανισμός που φτιάξανε
που ούτε κείνοι ξέρουν να στρίψουν τα γρανάζια
προς καλή κατεύθυνση.
όσο μεγαλώνω στην εκτίμηση μου
τόσο μικραίνω στην θέση μου στον 'κόσμο'.
(to make a difference)
μυρμήγκι με κάνουν να νοιώθω
και δεν το γουστάρω νάμαι τόσο ανίσχυρη.
γι'αυτό κάνω ό,τι μπορώ στον δικό μου μικρόκοσμο.
εκεί έχω την δύναμη.
το λίγο που μπορώ.
για να μην είμαι συνέχεια άλλος ένας μαλάκας.
αυτά περί πολιτικών και πολιτικής.
η απληστία και ο εγωκεντρισμός
δεν παίζονται!
άνιση μάχη...
~~~^~^^~^^^^^~~~^~^^~^^~~~~
φρουτ φρουτ στα όμορφα!
ή εστω στα πιο ευχάριστα:
το γέλιο που έκανα εχτές που εμφανίστηκες ξαφνικά!
η ΑΜ δεν ήξερε πώς μας μυρίστηκες!!!
(λόγω comment moderation δεν είχα φανεί εδώ)
αχαχαχα
τρελλαίνομαι για τις σκηνές της.
και στο ακόμα πιο προσωπικό μας:
δεν είναι τυχαίες οι σχέσεις που κολλάς
και με τίποτα δεν ξεκολλάς!
πολύχρωμη καλημέρα
και γω παω γι τον δεύτερο...
υγ.δεν πιστεύω να κάηκες εχτές?
Πεταλούδι μου maya
έχεις την εντύπωση πως δεν τα γνωρίζω όλα αυτά;
Με ξέρεις αρκετά καλά, πιστεύω:-)
Η απαξίωση που έχει προκληθεί στον λαό, είναι ευθύνη μεγαλύτερη του πολιτικού κόσμου, αλλά μήπως κι εμείς έχουμε αφεθεί στην δυσπραγία μας;
Μήπως έχουμε μάθει να αντιδρούμε μόνο με απερδίες , διαδηλώσεις κλπ και μήπως τελικά αυτό τους βολεύει;
Καμιά φορά προτιμούνται οι άναρθρες κραυγές από τον απλό λόγο του: υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο.
Για τις φωτιές..αχ βρε πεταλούδι..ξέρεις τι μου λένε μπλόγκερς από την Πελοπόννησο;
"Μόνοι τα κάψαμε"
Πριν λίγες ημέρες ένας ταξιτζής βλέποντας κάτι δέντρα σε ένα δασίλιο, με ρώτησε: "αυτά δε θα τα κάψουν;"
..δεν απάντησα κι ήρθε η συνέχεια
"η περιοχή έχει ακόμα χώρο..σε κανα δυο χρόνια ίσως"
Στο Ram που κυκλοφορεί υπάρχει μία συνέντευξη του υπουργού επικοινωνιών, Χατζηδάκη.
Ξέρεις πόσες περισσότερες και πόσο διαφορετικές ερωτήσεις θα έκαναν..μπλόγκερς (όχι πως είναι ασήμαντα όσα δημοσιεύονται)..αλλά αναρωτιέμαι. Θα δεχόταν ποτέ ο υπουργός να απαντήσει live σε ερωτήσεις ..πελατών των isp;
..
Τέτοια και άλλα πολλά σκέφτομαι (την ώρα που καίγομαι στον ήλιο- κατα-κάηκα πεταλούδι μου- ένα με το άβαταρ μου έγινα)
[Την Αμαλία και τα μάτια σου:-) Κι εκείνο τον Κυριάκο σας..πολύ "τον πάω" χαχαχ]
Φιλιά πεταλούδι μου
Σε ευχαριστώ πολύ
part 2:):)
η πολιτική συζήτηση μέσα από τα blοgg μπορεί να είναι εφικτή (για το 1% του γενικού πληθισμού που είναι ικανό και εκτώς διαδικτύου..:):)) αλλά νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν μόνο καποιο είδος διασκέδασης..:):)
έχω την εντύπωση ότι το 80-90% θέλει να βρίσκεται υπό τη σκέπη μιάς δυνατής ομάδας.. και οι υπόλοιποι είναι και λίγοι.. και όχι όλοι κατάλληλοι γα συζήτηση..:):)
δεχομαι βεβαίως το δικαίωμα του καθενός να εκθέτει τις απόψεις του (και οι πολιτικοί άνθρωποι είναι..:):)) αλλά θα ήταν καλήτερα να το κάνει με ψευδόνυμο.. για την ενημέρωση του για τη γνώμη των πολιτών (στην απομακρυσμένη περίπτωση που θέλει να μάθει κάτι παραπάνω από την πρόθεση ψύφου..) θα χρηαζόταν μια πιό σοβαρή δομή.. ένα σαίτ με μόνημους επαγγελματίες για την επαφή και την επεξεργασία των στηχείων.. αλλά μπαίνουμε στο χώρο της (ούτε κάν επιστιμονικής) φαντασίας..:):)
στο εξωτερικό μπορεί το διαδίκτυο να είναι πιο διαδεδομένο.. πιο δελεαστικό για ψυφοθυρικούς χειρισμούς..:):)
τώρα; είπαμε αν κάποιος πολιτικός ενδιαφερόταν ο τρόπος είναι σαφής..:):)
το τί θα μπορούσε κάποιος να σχολιασει.. κατά το χαρακτήρατου και την τοποθέτησή του.. εκτονωθέι.. να γιουχάρει.. να χειροκροτήσει.. να προτίνει (το 1% ίσως..:):)).. αν υπάρχει μια δομή να φιλτράρει τα αποτελέσματα (ξέρω κι αυτό στα όρια της φαντασίας κινήται) δε θα υπήρχε πρόβλημα..:):)
end of part 2..(πρέπει να φάω κι όλας..):):)
την (προσωρινή) καλησπέρα μου:):)
part3:):)
δεν είναι και παράλογη η αντίδραση κάποιων.. αν αισθάνονται την παραπλάνηση.. δεν είναι η ευκαιρία για επικοινονία που ενοχλει.. η δήθεν ευκαιρία είναι.. βέβαια έτσι ακυρώνεται και η πιθανότητα να καρποφορήσει και κάποια ηλικρηνής προσπάθεια.. αλλά αν βρεθεί η ηλικρήνια θα βρεθεί κι ο τρόπος..(κινούνται στα ίδια επίπεδα απιθανότητας/αδυνατότητας..:):))
τωρα.. η σαχλαμάρα είναι αναπόφευχτη.. σε όλες τις εκφάνσεις του βίου μας.. το μέτρο μας λοιπει..:):)
the end:):)
την καλησπέρα μου (τρέχω στο επόμενο):):)
καλημέρα ντίβαείναιμόνομία!
(καινούργια εβδομάδα!
ξεκινάω με κέφι νταξ?)
αυτό του ταξιτζή,
είναι η πραγματικότητα.
απίστευτο...
αλλά το έχω δει πολύ
σε θέματα που μας εξοργίζουν/στεναχωρούν,
στην αρχή όλοι είναι δυναμικοί και θέλουν να κάνουν πολλά 'κάτι'.
στην πορεία σιγά-σιγά του σκοτωμού λακίζουν.
τι είναι αυτό μου λες?
δεν ξέρω τι εννοείς ότι θα μπορούσαν να κάνουν οι πολλοί
(οι λίγοι αντιρρησίες δηλ)
αντί για διαμαρτυρίες.
εγώ νοιώθω πολύ έντονα την αδυναμία μου
να αλλάξω κάτι...
θέλει συμμαχία αλλά
φοβούνται πολλοί.
δύσκολα ξεβολεύεται ο άνθρωπος
ακόμη κι απ'αυτά που δεν γουστάρει.
κάνει ρεύμα άμα βγάζεις το κεφάλι έξω...
οι ερωτήσεις των bloggers
ναι, θα ήταν κοφτερότερες
αλλά ο όφης ο διαμαντής
ξέρει να ελίσσεται απο μωρό.
ουφ. να βλέπεις?
με βάζεις να τα σκέφτομαι
και αχ πρωί-πρωί!
μην σκέφτεσαι άλλο το κάψιμο.
την δεύτερη μέρα
το χρώμα μένει, η κάψα φεύγει.
κούκλα είσαι! φτου!
χχχχχχχχχχχχχ
koulpie μας
:-)
Ξεκινάτε με ποσοστά στο 2nd part, οπότε lets speak about that:
Τι ποσοστό πολιτών με μέτριο έστω ενδιαφέρον στην εκφορά πολιτικής άποψης, κυκλοφορεί στο διαδίκτυο;
I say, 5% του γενικού πληθυσμού, εφόσον 70% περίπου έχουν adsl πρόσβαση και 65% ενδιαφέρονται αποκλειστικά για ψυχαγωγία and nothing more.
Αυτό το 5% μπορεί και θέλει να μιλήσει απευθυνόμενο στους πολιτικούς.
Το μόνο που χρειάζονται είναι μία "ευέλικτου λόγου" (σε αντίθεση με τον "ξύλινο") πρόσκληση.
Δεν πιστεύω πως οι bloggers επιθυμούν να βρίσκονται υπό την σκέπη ομάδας. Αυτή είναι και η δύναμη τους. Κατορθώνουν (μπορούν να κατορθώνουν) συνοχή χωρίς πλέγματα.
Συνετή κίνηση η "ανώνυμη πολιτική" αλλά αυτό θα προϋπέθετε, εντιμότητα και ..πολιτικό οίστρο. Εμείς όμως μιλάμε για την ελληνική πολιτική οπότε προσπερνάμε αυτή την πιθανότητα ως ουτοπική και πάμε στην δυνατή περίπτωση: "open source" typical politics
Το φιλτράρισμα ενισχύει την πεποίθηση μου πως το moderating είναι προαπαιτούμενη ενέργεια.Ας αναλάβει το moderation ο λαός..
Πιστεύω πως υπάρχει πρόθεση ειλικρίνειας.
Αυτό που αποτελεί τροχοπέδη είναι το δίπολο δειλίας και ανικανότητας "ηλεκτρονικού marketing".
Οι έλληνες πολιτικοί τώρα ανακαλύπτουν το lifestyle marketing..μέχρι να φτάσουν στο digital era θα έχουμε μετακομίσει σε άλλο πλανήτη.
Καλό βράδυ κουλπίε μου.
Ευχαριστώ:-)
χαχα Πεταλούδι μου maya
Μα τι προσφώνηση!
:-)
Δεν πιστεύω σε δυναμικούς πολιτικούς. Πιστεύω σε ισχυρές προσωπικότητες και ακόμα ισχυρότερα back up.
Εδώ μάλιστα θα σου εκμυστηρευτώ μία διαπίστωση στην οποία προέβην κατόπιν ενδελεχούς..μπερδέματος με ποικίλα άτομα διαφορετικών επαγγελματικών τομέων αλλά παρόμοιας συνομοταξίας: Όσο πιο ισχυρός είναι ένας άντρας τόσο περισσότερο δειλός είναι στην face to face αλληλεπίδραση.
Τέτοιοι άνθρωποι χρειάζονται απεγνωσμένα την υποστήριξη μιας "αυλής" (άλλοτε ικανής και άλλοτε όχι).
Χωρίς back up δεν αποφασίζουν ούτε καν να αν πρέπει να πιουν νερό ή να μείνουν διψασμένοι.
Το μεγάλο θέμα του κατά πόσο μπορεί ο καθένας μας να αλλάξει τον κόσμο νομίζω πως εύκολα μας οδηγεί στην πλάνη: βλέπουμε το δάσος αλλά δεν αγγίζουμε καν τα δέντρα.
Γιατί να αντιλαμβανόμαστε το ποτήρι μισο-αδειο και όχι μισο-γεμάτο;
Κάνω ό,τι μπορώ, όπως μπορώ και όποτε μπορώ.
Αυτό που σκέφτομαι και αυτό στο οποίο πιστεύω έχει τη δυναμική του και περιμένει την "στιγμή" του.
Η δύναμη βρίσκεται στο ότι , αυτό το παραπάνω το κάνουν και άλλοι.
[Ευχαριστώ πολύ και για την φιλοφρόνηση - να δεις που θα αρχίσω να το πιστεύω- και για την άποψη σου:-]
Φιλιά πολλά
@DiVa:
Η πρόσκληση που έλαβες αν είναι αυτή που νομίζω έχει ενδιαφέρον. Δεν γνωρίζω το ακριβές κείμενο και σε τί συνίσταται το "αναξιοπρεπές". Σε κάθε περίπτωση, θα σου πρότεινα να την αναρτήσεις αν θεωρείς ότι αποτελεί θέμα συζήτησης. Αν υπάρχει λάθος να επισημανθεί (και αν γίνεται να διορθωθεί), αν υπάρχει παρανόηση να διευκρινιστεί. (pls στείλε μου το link σε πιθανό σχετικό σου post)
Η γνώμη μου για το moderation είναι ότι εξαρτάται από τον χώρο. Αν μιλάμε για το προσωπικό μου/σου blog, θεωρώ ότι το blog μου είναι το πάρτι μου και είναι δικαίωμά μου να αφήνω όποιον θέλει να διασκεδάσει.
Αν μιλάμε για κάποιο θεσμοθετημένο χώρο, τότε πρέπει να υπάρχουν σαφείς κανόνες -και πάλι το moderation επιτρέπεται, αλλά πρέπει να συμβαδίζει με τους κανόνες.
Το προσωπικό blog ενός πολιτικού; Πολύ δύσκολη υπόθεση.
Μεγάλη συζήτηση, για την οποία απλά έχω ιδέες (όπως τα παραπάνω) και όχι την λύση. Με ενδιαφέρει να διαβάσω διαφορετικές απόψεις αν υπάρχουν.
Αυτό που σκέφτομαι και αυτό στο οποίο πιστεύω έχει τη δυναμική του και περιμένει την "στιγμή" του.
Η δύναμη βρίσκεται στο ότι , αυτό το παραπάνω το κάνουν και άλλοι.
αυτό πιστεύω και γω
κυνική και αισιόδοξη αναγκαστικά!!!!
τόπες τέλεια.
όσο για την επαγωγή
ισχύς = εξάρτηση/δειλία/αδυναμία
τόχω δει και γω
αλλά αναρωτιέμαι μήπως η κάθε είδους αδυναμία
είναι πιο εμφανής λόγω των δύο άκρων?
να μας φαίνεται πιο πολύ
γιατί περιμένουμε περισσότερα?
ή πάλι όχι?
:)
μισοάδειο είναι το ποτήρι
αλλά μπορούμε να το ξαναγεμίσουμε.
κάποιο μπουκάλι θα βρούμε. δεν μπορεί.
κάπως έτσι το βλέπω τώρα.
καλησπέρα
υγ.και γιατί περικαλώ να μην το πιστέψεις?!
να το πιστέψεις!
ορίστε μας!!!!
χχχχχχχχχχχχχχ
vrypan
- Η πρόσκληση που έλαβα είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον έχω δει στην μπλογκόσφαιρα τα τρία χρόνια τουλάχιστον που είμαι εγώ εδώ.
Δυστυχώς συνέβη όμως το εξής (το οποίο εντέλει λύθηκε σήμερα μετά από ένα μήνα): απέστειλα προσωπικά δεδομένα χωρίς να λάβω απόκριση. Αυτό θεώρησα ως αναξιόπιστο σε υποψία τουλάχιστον.
Επαναλαμβάνω όμως πως σήμερα το ζήτημα διευθετήθηκε και φυσικά ως μπλογκόνι αλλά και semi-journalist θα το ποστάρω λίγο πριν ..την φυγή:-)
[ άντε πάλι με επικό project με βλέπω μετά την επιστροφή:-]
- Δεν διαφωνώ μαζί σου όσον αφορά "το πάρτυ". Κάτι αντίστοιχο έχω γράψει κι εγώ στο ακατανόμαστο, αλλά δεν θα επιτρέψεις να σου χαλάσουν το πάρτυ τίποτα..τζαναμπέτηδες. Σωστά;
- Πάνω που ανάρτησα το ποστ για τα προσωπικά δεδομένα (εσύ φταις, το δηλώνω:-), άντε τώρα να ετοιμάζω και το πώς φαντάζομαι ένα ιστολόγιο πολιτικού. Κι ενώ πιστεύω πως δεν θα υπάρξει συμμετοχή στη συζήτηση, αποφασίζω και δηλώνω πως θα επιχειρήσω μία ανάρτηση. Είναι εκπληκτικό θέμα.
Πεταλούδι,
είσαι τόσο αισιόδοξο πλάσμα
που δεν πίστεψα ούτε μια στιγμή πως θα "λυγίσεις".
Το ήξερα πως θα δεις το θέμα με τον πιο θετικό τρόπο:-)
Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου