Κυριακή
Time to Blog Beyond our silly nose and move on- Post #5
Κυριακή
[diVa]
Η πρώτη αντίδραση των εντύπων απέναντι στα ιστολόγια ήταν αναμενόμενα, αμυντική.
{ Κι αν αυτός γράφει έτσι και διαβάζεται τόσο (δωρεάν) τι κάνω εγώ; Είμαι δημοσιογράφος τελικά ή νομίζω πως είμαι; Μήπως έμεινα να «κυβερνώ» πίσω από ένα γραφειάκι ενώ όλοι έχουν διακτινιστεί; Κι εκείνο το mail, τώρα δηλαδή πρέπει να το δουλεύω; }
Τω καιρώ εκείνω λοιπόν, οι έντυπες αντιδράσεις μετά από μία μικρή περίοδο αυτιστικού σοκ, αρπάχτηκαν από τα ενδο-οικογενειακά των ιστολογίων (ή τους κατά παραγγελία υπερ-πληθυσμιακούς κομεντοχώρους), καταφέροντας τα πρώτα χτυπήματα έστω με ένα μόνο και παλαιολιθικό όπλο: Επίθεση στην άποψη με άποψη.
{ Δεν θα ισχυριστώ πως δεν κάνεις κάτι καλύτερα από εμένα, αλλά θα διαδώσω – και μάλιστα επί πληρωμή για να σκάσεις από το κακό σου- πως είσαι μία ασήμαντη φλυαρία στο καφενεδάκι της πέρα γειτονιάς. }
Οι επιθέσεις λοιπόν στράφηκαν στο αποτέλεσμα των ιστολογίων και όχι σε αυτές καθεαυτές τις δημοσιεύσεις (άλλωστε είναι γνωστό πως any publicity is a good publicity) και τα έντυπα δεν θα μπορούσαν ποτέ να το προσφέρουν αυτό αφελώς.
Στην αντεπίθεση αμαθείς εντελώς οι μπλογκο-λόγοι έπεσαν στην παγίδα.
Έκαναν το λάθος που δεν έπραξε η έντυπη υπερδύναμη.
Δημοσίευσαν (δημοσίευαν) όλα τα έντυπα δημοσιεύματα κατά των ιστολογίων. (Ξέρετε πόσοι δημοσιογράφοι θα ήταν ανύπαρκτοι στα google search εάν δεν τους δίνατε εσείς την ταυτότητα του keyword;)
Οι «υπάλληλοι» της έντυπης εξουσίας (διότι η μάχη είχε μεταφερθεί στις προσωπικές αρένες) όσο έβλεπαν την αναγνωρισιμότητα που κατόρθωναν τόσο επιδίδονταν με μεγαλύτερο μένος στις δαιμονοποιήσεις του blogging.
Κι εκεί οι εξουσιαστές ξύπνησαν.
Τα blog ..πουλάνε.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα (τίποτα δεν μένει για καιρό το ίδιο στον γαλαξία του κλικ), η μάχη εξελίχθηκε.
Επόμενη κίνηση: Καρότο και Μαστίγιο.
{ Εμείς σας αγαπάμε. Ορίστε. Θα δημοσιεύουμε τα κείμενα σας. }
Εκεί βέβαια έγινε ένα μοιραίο λάθος.
Ο μη – επαγγελματίας «δημοσιογράφος» αποτελεί τμήμα του καλλιτέχνη λαού αλλά δεν είναι ηλίθιος.
Δεν θα επέτρεπε τόσο αβίαστα την έντυπη δημοσίευση του λόγου του.
Αφήστε που και ο λαός (ή ίσως, ειδικά ο λαός μιας χώρας δημοσιο-υπαλληλικής νοοτροπίας) εύλογα αναρωτήθηκε: Γιατί να πληρώνεσαι εσύ και όχι εγώ, εφόσον εγώ γράφω; (βέβαια μέχρι εκεί φτάνει η διάθεση και πρόθεση μας για κέρδος)
Ξεκίνησε λοιπόν η μάχη των πνευματικών δικαιωμάτων.(1)
Οι ταχύτατες μεταβολές στο ηλεκτρονικό dna της ψηφιακής μας συνείδησης (η οποία είναι τρισδιάστατη πέρα για πέρα, εφόσον αποτελείται από ένα πληκτρολόγιο, ένα ποντίκι, ένα μόντεμ και πολλά ..πάρα πολλά tap δαχτύλων) αναμενόμενα, δημιούργησε και τραγελαφικές συγχύσεις στο ψηφιακό μας mentality.(2)
{ Μας παρεξηγήσατε. Ελάτε να σας κάνουμε γνωστούς λόγο-παρουσιαστές. Τι θα έλεγες για ένα αφιέρωμα στο blog σου, ε; Ανώνυμα αν θέλεις. (επώνυμα θα είσαι επικίνδυνος να μου φας τη δουλειά άλλωστε). }
Κι άντε πάλι στην παγίδα οι bloggers. Και δώστου τα λόγο-αριστουργήματα και οι συνεντεύξεις στο χαρτί που το άτιμο , σκέτη ηδονή είναι για τον «ασήμαντο ανώνυμο» (κόμπλεξ του μπλόγκερ ονομάζω το κόμπλεξ του εν δυνάμει σημαντικού ανθρώπου –ανώνυμου- που θαρρεί πως θα γίνει διάσημος – επώνυμος- ως raver βοσκός)
Έτσι φτάσαμε στις σημερινές ημέρες οι οποίες αδιαμφισβήτητα και απαρέγκλιτα θα οδηγήσουν στην επόμενη μέρα του blogging.
Τα έντυπα ασχολούνται με την διαδικτυακή τους παρουσία.
Κοινώς: Όπου εσύ, κι εγώ.
Προσπαθούν να ενσωματώσουν τις λειτουργίες του blogging.
Κοινώς: Κομεντοχώρο εσύ; Κι εγώ!
Και «την πατάνε» στο σκαλοπατάκι όπου οι μπλόγκερς..απλά «δεν παίζονται.»
Το socializing.
Διότι εγώ (και πολλοί άλλοι ανάμεσα μας ) ως μπλόγκερ ξέρω την ψυχοσύνθεση – για να μη πω και την ζωή- του 90% των σχολιαστών μου. Ξέρω τι να τους πω και πώς για να με ακούσουν (4).
Το έντυπο ξέρει πως θέλει να ακουστεί επί πληρωμή.
Διότι εκεί που αποτυγχάνει απουσιάζοντας η Κοινή Γνώμη, θεριεύει η δύναμη της γειτονιάς.
________________________________________________________________
1. (Main link) Αναγνωρίζοντας πως δεν προστατεύομαι ουσιαστικά από κανένα Common Creative License, εγώ e-diVa κατά κόσμο Ειρήνη Βουτσκόγλου δηλώνω τα κάτωθι κατά-υπογεγραμμένα: Α) Γράφω επώνυμα. Όποιος αναφέρεται στο «γράφω» μου και στο «επώνυμα» μου, οφείλει να έχει επικοινωνήσει προηγουμένως μαζί μου. Κάθε κίνηση γύρω από ό,τι έχει προκύψει από το μυαλό μου (σαχλαμάρες included) χωρίς να έχει προηγηθεί επικοινωνία μαζί μου, θεωρείται δόλος. Β) Είμαι εκπαιδευτικός μεν, εξωτερικός συνεργάτης εντύπου δε. Πληρώνομαι αλλά δημοσιεύω και δωρεάν κείμενα όπως και όποτε εγώ επιθυμώ. Όπερ, όποια έντυπη (τηλεοπτική ή ραδιοφωνική) δημοσίευση με αφορά, υπόκειται τόσο στο εύρος της επαγγελματικής μου ιδιότητας (όπερ προϋποθέτει αμοιβή per character) όσο και στο εύρος της διαδικτυακής μου παρουσίας (όπερ προϋποθέτει credit με πιθανό μέρισμα του δικού τους κέρδους). Όποιος πράξει αντίθετα είναι ένας απατεωνίσκος άχρηστος ανίκανος τεμπέλης και χαρά σ’αυτόν που τον πληρώνει.
2. «Μπήκα» στην μπλογκόφαιρα περίπου την εποχή που έκλεινε το monitor. Αδιαφόρησα για το θέμα εφόσον δεν αναγνώριζα το κωμικοτραγικό στοιχείο της κατάστασης. (Main link) Συνοπτικά: μία άγνωστη διαδικτυακή παρουσία δημοσιογράφου – μπλόγκερ απαίτησε (σε καλό της: - ) την αφαίρεση του feed του blog της ώστε να μην εμφανίζονται οι δημοσιεύσεις της στον aggregator του monitor (δηλ. σαν να λέμε, πηγαίνω στο κομμωτήριο και λέω: αποφάσισα πως είναι μόδα και θα κόψω τα μαλλιά μου αγορέ αλλά κάθε φορά που θα βλέπω τον Παναγιώτη θέλω να τα πιάνω σε αλογο-ουρά). Ο master vrypan επέλεξε την αξιοπρεπή στάση. Στο σημείο αυτό κι επειδή όπως είπε και ο honey boney Albert δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το πεπερασμένο της ηλιθιότητας των ανθρώπων να δώσω ένα εκλαϊκευμένο tip: «Αν δεν θέλεις feed , site alone και όσο θέλεις …journalize»
Labels: Blogging, Press, Projects
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
33 Τόλμησαν:
εεεε.. δε θα το αφήσω ασχολίαστο επαρκώς το πρωηγούμενο..:):)
μια καλησπέρα και πάω πίσω..:):)
Ετσι ακριβως!
Κοίτα να δεις τί γίνεται τον κόσμο...
Να σου πω, αυτό το τελευταίο (περί γειτονιάς) μου έκανε το εξής "κλικ". Η γειτονιά και το κουτσομπολιό προστάτευαν πολύ την κοινωνία του χτες, αποκαλύπτοντας αρρωστημένες διαθέσεις και προφταίνοντάς τες απ' το να γίνουν έγκλημα. Ένας από τους λόγους αύξησης του εγκλήματος στις μέρες μας είναι η αποπροσωποποίηση των σχέσεών μας, αυτό είναι γνωστό. Αυτή την αποπροσωποποίηση λοιπόν που τόσο έντονα επιδιώξαμε εμείς οι ίδιοι θα έλεγα (εμού εξαιρουμένου) ως γενιά, τώρα πως και την αναζητάμε μέσα από τα μπλόγκς; Μήπως είναι ένας τρόπος να γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω;
ήρθα πάνω στην ώρα για το πάρτυ ως φαίνεται...
Είμαι και άσχετη...είμαι και η πρώτη!
Πως τα πάμε????
Δεν εξήγησες όμως ποιός να μούβ ον; Οι μπλόγκερς ή οι δημοσιοκάφροι;
Καλά τοποθετημένο κείμενο.
oraio keimeno kai exeis apolita dikio!!!kalo sou vradi!
koulpie μου
Εξαιρετική "αντεπίθεση" τα part comments στα part posts μου:-)
Παρακαλώ..συνεχίστε:-)
kaveiros
..κι όμως είμαι σίγουρη πως ξέχασα πολλά και σημαντικά σημεία..
Χαίρομαι που συμφωνείς όμως:-)
Γόη μου Drthr
(κι έλεγα πως σε είχε μαγέψει ο "πατέρας" Καπετάνιος με την Γάζα και δεν θα μου έδινες σημασία:-)
Ο χρόνος καμηλιέρη λένε πως λειτουργεί κυκλικά.
Εγώ τον φαντάζομαι σε ελλειπτική τροχιά αλλά τέλος πάντων , σίγουρα είναι πεπερασμένος σε ατέρμονο loop.
Η παλιά γειτονιά αλλάζει όψη. Και αλλάζει γρήγορα. Εμείς (gr) παραμένουμε ως οι κυρίες της αυλής στην σκάφη.
Αναμενόμενο είναι η αποξένωση να δημιουργεί την ανάγκη επανασύνδεσης. Με έναν άλλο τρόπο όμως τώρα.
Κ.Κ.Μοίρης
Ήρθατε πάνω στην ώρα για ..τις απονομές.
Θα σας δώσω λίγες ημέρες να ξεκουραστείτε και στο τελευταίο post θα..σας επιτεθώ
patsiouri
Εσύ, άσχετη;
Δε διάβασες μάλλον το σημείο που λέω πως ξέρω καλά τους σχολιαστές μου:-)
Φιλιά
island
Δεν είναι φανερό;-)
Στο τελευταίο ποστ οι μελλοντολογικές μου αποκαλύψεις..
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ
leviathan
Καλώς ήρθες.
Χαίρομαι που "βρεθήκαμε" (στου γείτονα:-)
Ευχαριστώ πολύ
Καλό βράδυ και σε εσένα
Επ ουδενί δεν θα έκανα "blogging" τύπου κουτσομπολιού.
Ενα αυτό.
Το άλλο ειναι οτι λες τα πράγματα όπως ειναι ακριβώς αν και σου λείπει κατι :
Η ομοιότητα με τους δημοσιογράφους, σε ενα ακομα σημείο μεταξύ άλλων, το οτι δηλ. υπάρχουν περιπτώσεις που ενας μπλόγκερ διαβάλλει τον άλλον με οτι στοιχεία του κατέβουν μόνο και μόνο για να τον κατεβάσει στα μάτια άλλων, να αυξήσει την δική του επισκεψιμότητα και να φανεί σπουδαίος.
Πρόκειται για ασθένεια πληθυσμιακής ομάδας πιθανών πελατών για ψυχιάτρους.
Αλλα δεν μας ενδιαφέρουν αυτοί.
Απλά το ανέφερα.
Η μεγάλη διαφορά των δημοσιογράφων με τον απλό πολίτη μπλόγκερ ειναι η ανωνυμία.
Ο/η δημοσιογράφος επειδιώκει για προφανείς λόγους την αναφορά του ονόματός του.
Ο απλός μπλόγκερ όχι, και μιλώντας για σοβαρό μπλόγκερ, εστιάζει στην αξιοπιστία όσων λέει και όσων του λένε, χωρίς να ενδιαφέρεται για ονοματεπώνυμα, οικογενειακά στοιχεία, συνήθειες και χόμπι του συνομιλητή.
Εδω βέβαια διαφέρουν όπως λες κι εσυ και στο οτι ο δημοσιογράφος σπάνια θα ενδιαφερθεί για το ποιόν του αναγνώστη αφιλοκερδώς.
Α, και κατι άλλο, ειμαι κατά της φίμωσης οποιουδήποτε αξιόπιστου και ηθικού ατόμου. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν μια συγκεχυμένη προσπάθεια που αιωρείται, να φιμωθούν τα μπλόγκς.
Ποιον συμφέρει αυτό ;
tzonakos
Λες και ήξερες το θέμα της επόμενης ανάρτησης!!!
[μα..βουλωμένο γράμμα διαβάζεις αδέρφι..θα έλεγε ο Σαρντό:-]
Ένας μπλόγκερ είναι ανεξέλεγκτος. Σαφώς. Αλλά υπάρχουν ισορροπίες (sic). Ένας δημοσιογράφος μπορεί να πληρωθεί για να αναδείξει κάποιον ή κάτι.
Νομίζω πως όσα αναφέρεις για αξιοπιστία (και αξιοπρέπεια τελικά) θα έπρεπε να αφορούν ισομερώς τόσο τους ανώνυμους μπλόγκερς όσο και τους άγνωστους "επώνυμους" δημοσιογράφους.
Η αξιοπρέπεια είναι μεγάλη και σπάνια αρετή. Η επαγγελματική δε, σχεδόν ..προς εξαφάνιση.
Σιγά μη φιμωθούν τα μπλογκς.
Με αυτό το ανέκδοτο μόνο μεθυσμένος γελάς.
Για όλα φταίνε οι γκόμενες.
Ε εντάξει δεν είναι και απόλυτο :))
Τελικά τα μπλογκ πουλάνε?
[Στην περίπτωση της Μιραντολίνας είχα πάρει θέση ( παρακολούθησα «αθέατος» αρκετά επεισόδια της σειράς) υπέρ της. Αλλά και ο vrypan είχε προαποφασίσει το τέλος του μόνιτορ. Άμα θέλεις να μάθεις και κάποιες "λεπτομέρειες" της ιστορίας των μπλογκ από μέσα θα σου δώσω ένα λίνκ το οποίο κρατώ για να θυμάμαι και να διορθώνομαι.
Άντε
με έκανες να σου πω γιατί δεν υπερεκτιμώ όπως σου έχω πει πολλές φορές το μπλογκινκ ]
Φιλία κόρη μ
( τον Άραβα τον ζωντανεύουν οι κόντρες, Αλλά και εγώ τον αγαπώ :))
Εάν γινόταν και καλύτερος ναυτικός ( οι σανίδες είναι για παιδιά λέμεεε) θα τον αγαπούσα περισσότερο :)
Εμ αμα δε διάβαζα βουλωμένο γράμμα θα με γούσταρε ο Σαρντό ;
Βάλε και το επόμενο μερος, θα χει ενδιαφέρον.
Α, εμένα δε με χαλάνε τόσο οι πολιτικάντες και δημοσιοκάφροι που θε να φιμώσουνε τα βλογκς, όσο οσοι πίσω απο τον μανδύα του "μπλόγκερ" εξυπηρετούν δικά τους ψυχωσικά σύνδρομα.
Ειδικά όσι δεν εχουν τι άλλο να κάνουν και ασχολούνται με όποιον τους μπει στο μάτι, ετσι επειδη μπορούν !
kapetanie
Προσπάθησα - για χάρη σου και μόνο- να διαβάσω το ..επικό ποστ στο οποίο με έστειλες και τρία -μόλις- δευτερόλεπτα αργότερα - διαβάζω γρήγορα- πρόσεξε τι διαπίστωσα:
1. "Πόσταρε εκεί κειμενάκια που έγραφε για την πλάκα της,τα οποία δεν ήταν εμπορικά ή δεν είχαν δημοσιογραφικό ενδιαφέρον,...
Κείμενα για την ζωγραφική, την μουσική, την καθημερινή ζωή και την πολιτική."
Με δουλεύεις βρε πατέρα;
Κι επειδή έχω το θάρρος (ή θράσος της γνώμης μου- ως γνωστόν), άκου μία bitter truth:
Κανένας μα κανένας δημοσιογράφος δεν μπλογκάρει επειδή το έντυπο στο οποίο εργάζεται δεν μπορεί να δημοσιεύσει όλα του τα κείμενα.
Οι δημοσιογράφοι μπλογκάρουν για να δηλώσουν άποψη (συνήθως συντάσσουν κείμενα ενημέρωσης, διεκπεραιωτικά).
Μέσα από τις αναρτήσεις άποψης προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή (για αυτό και προσπαθούν απεγνωσμένα να προκαλέσουν..σύστριγκλα)
Σ'αυτό τον κόσμο τον κακό (έντυπο) δεν υπάρχουν αθώοι, Πατέρα. Μόνο γιαλαντζί αυθεντίες..
2. Επιστρέφω στο θέμα της "διάσημης" δημοσιογράφου.
Στην αρχή έγινε μία "παρεξήγηση" με τον j95, ύστερα με την M13..και πάει λέγοντας (σαν πολλές παρεξηγήσεις, μπαμπά μου). Τελικά κι έτσι να ήταν σαφώς κάνει λάθος δουλειά η journalist. Δεν εννοείται να παρεξηγούνται τόσο συχνά τα κείμενα μίας δημοσιογράφου. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει flaw στον γραπτό της λόγο και όχι στην αντίληψη των αναγνωστών της.
3. "Η Μιραντ απάντησε κατηγορώντας την M13 πως δεν κατάλαβε τίποτα και πως η ανάγνωση της δείχνει μειωμένη νοημοσύνη."
Ωραία αντιμετώπιση..εύγε της (που μου θέλουν και αλληλεπίδραση οι journalists..Πατέρα θέλει αρετή και τόλμη να αντιμετωπίσεις το "κοινό" σου)
4. "Το σχόλιο αυτό, η Μιραντ το έσβησε από το ιστολόγιο της, σχολιάζοντας το παράλληλα αρνητικά."
Και η ευήθης συμπεριφορά συνεχιζόταν..εύγε εύγε σε όποιον την πλήρωνε...
Εν κατακλείδι:
Αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις όσα προκαλείς, ασχολήσου με πλέξιμο ή σεξ.
Τα μπλογκ πλέον δεν πουλάνε. Πουλάνε όμως οι μπλόγκερς.
Αυτά
Η κόρη σου η αστραποβροντούσα
[Πατέρα ο Άραβας είναι μεταμοντέρνος θαλασσοπόρος. Εσύ είσαι old time classic]
tzonakos
Και γιατί φταίει ο ψυχωτικός που χρησιμοποιεί το μπλόγκινγκ; Αυτοί που τους δίνουν αξία, ευθύνονται.
Συγγραφείς μίσους (αμ τα'χουμε δει και τα'χουμε πει αδέρφι πολλές φορές!)
Μην κάνεις το λάθος να μου απαντάς διαβάζοντας "στο πόδι" και επιφανειακά ένα κείμενο που σου έδωσα.( εκτός εάν νομίζεις ότι η άποψη μου είναι αποτέλεσμα μιας επιδερμικής προσέγγισης του θέματος )
Εξάλλου όλη η "σοφία"( για "προσωπική χρήση" και όχι για κουβεντούλα πες εσύ και πες εγώ) είναι κρυμμένη στους 5 λόγους που ενδεχομένως βρεις που να δικαιολογούν την θέση της και όχι πίσω από 15000 σχόλια( περίπου τόσα πρέπει να είναι) και ποστ εναντίον της.
Εάν με εννοείς
Καλημέρα κορη μ
Με άλλον τρόπο...
Δεν είμαι σίγουρος πως υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας, παρά μόνο υποκατάστατα του πραγματικού...
(Μη λες χαζάδες βρε)
Κάπτεϊν: Πιιιχαχαχαχα :p
kapetanie
Μου έβαλες τις φωνές νομίζω μόλις τώρα κι έχω να σου πω:..με πληγώνεις..αλλά οκ..για το χατίρι σου και μόνο θα το διαβάσω το σεντόνι της ιστορίας.
[αλλά εμένα η κυρία δεν με πείθει, στο λέω]
Υ.Φ. Πατέρα; Έλα πιο κοντά να σου πω..πάω Βρυξέλλες πατέρα..θα με βάλουν (μαζί με άλλους) μέσα στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο..ε ναι βέβαια..θα ποστάρω το στόρυ, απλά ήθελα να το μάθεις πρώτος:-)
Drthr
Γόη μου, ε πώς; Υπάρχουν πολλοί τρόποι επικοινωνίας. sms, mail, phonecall, φωνές, ογκηθμοί , σφυρίγματα, αλαλαγμοί..
Κι ύστερα είναι και ο τρόπος εκτέλεσης..δηλαδή..το ίδιο σφυρίζεις στην καμήλα και το ίδιο σε μένα ή τον καπετάνιο;
[όλο στην πρίζα σε έχει ο πατέρας και δεν ξέρω πώς θα γίνουμε σόι έτσι:-]
Πολλοί τρόποι επικοινωνίας ή πολλοί τρόποι να υποκαταστήσεις την επικοινωνία; Γιατί εγώ μόνο έναν ξέρω που περιέχει τα πάντα: Προσωπική επαφή, οι υπόλοιποι απλά υποκαθιστούν.
[Μην ανησυχείς καλή μου, μεγάλος άνθρωπος είναι, δεν τον ξεσυνερίζομαι >:ppp]
Drthr
..κι αυτό που έχουμε εμείς τώρα, δεν είναι προσωπική επαφή;
Γιατί εγώ νοιώθω πως είσαι απέναντι μου ακριβώς και σου μιλώ..
[αμάν δεν τον λυπάσαι (ούτε τον φοβάσαι) τον πατέρα καθόλου!!!! κρύψου..νομίζω έρχεται]
Χαχαχα
Όχι καλή μου.
Όταν θα συζητάμε τα ίδια, φάτσα κάρτα, πάνω από δυο ποτήρια κρασί, και αφού έχουμε γνωρίσει πλήρως ο ένας τον άλλο, τότε θα μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε προσωπική επαφη.
[Μόνο ένα πράγμα φοβάμαι καλή μου σε αυτόν τον κόσμο (και αυτό φυσικά δεν είν' ο καπετάνιος), κατά τα άλλα θεωρώ τον εαυτό μου ελεύθερο άνθρωπο, όσο για λύπηση, ε όχι και να ξεπέσουμε έτσι :)]
Drthr
..χμμ...είσαι δύσκολος τελικά..και οπωσδήποτε λαμβάνω ως πρόκληση την απόδειξη προσωπικής επαφής
[ως κόρη παινεμένη όμως οφείλω να ζητήσω την άδεια του καπετάνιου..ααα..όλα κι όλα...θέλει κούτελο καθαρό ο πατέρας:-]
Υ.Φ. Αν μας περιλάβει και τους δυο τώρα με όσα λέμε...
να'μαι πάλι.. έβαλα να κάνω φακές.. και μέχρι να γίνουν..:):)
τα έντυπα πλίν των ειδικών.. δυσκολεύονται να ανακαλύψουν τα pc..:):)
τα ανακαλύπτουν εκ του αποτελέσματος.. αλλά πάλι σα παράξενα ζώα αν κρίνουμε από το χειρισμό των διαφόρων υποθέσεων που δημοσιοποιήθηκαν..:):)
{είναι πράγματι χαοτικό.. ποιό κείμενο πληρώνεται.. και γιατί;.. εγώ βέβαια δεν έχω κάν εικόνα.. από πίτα που δε τρως..:):)}
ε δε θα πέυταν κι αμαχητέι.. αλλά συνήθως μόνοι δίνουμε τα όπλα σους αντιπάλους μας.. καμία άποψη δεν είναι τόσο σοβαρή..:):)
{χαχα ασύμαντη φλιαρία είναι τα πάντα.. ανάλογα ποιός κρίνει..:):)
αμέλησα στο προηγούμενο να ξανακαταθέσω ότι στην εποχή μου τα καφενία ήταν ο μόνος χώρος διακίνησης ιδεών..:):)}
μα και τα αποτελέσματα σχετικά είναι.. θέμα παρουσίασης.. εξ άλλου ο μονόφθαλμος οδηγεί τους τυφλούς..:):)
πράγματι αυτή τη αφέλια ποτέ δε την κατάλαβα.. αν κάποια δήλωσει σε βρίσκει αντίθετο γιατί την αναπαράγεις;.. αλλά μάλον τους πνήγει το δίκιο.. εγώ φοράω ιδεολόγικά μπράτσάκια..:):)
εμ τι να κάνουμε.. έτσι είναι ο πολιτισμός μας.. βασίζεται στο έχειν.. και το κατέχειν:):)
τα blog πουλάνε; όλο το επαναλαμβάνετε.. αλλά εγώ δεν το έχω καταλάβει..:):)
{χαχα οι γερμανοι είναι φίλοι μας..:):)
ε ο καθένας που γράφει δημόσια θέλει τη μεγαλήτερη δυνατή δημοσιώτητα..:):)}
δεν είναι παράλογη η ερώτηση.. το κέρδος είναι υπεύθυνο για όλα.. καλά και κακά..:):)
αμφιταλαντεύομαι στο θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων.. εδω και 30 χρόνια.. ενω η νομοθεσία θεωρητικά υπερ του αδυνάτου.. το αποτέλεσμα αλλα δείχνει.. δε μπορώ να δω σαν αδύνατους τις πολιεθνικές δισκογραφικές..:):)
το θέμα ότι είμαστε οι περισσότεροι λογικά ημιμαθείς.. δημιουργεί διάφορες παρεξηγήσεις.. (εγώ ας πουμε αγνωώ παντελως τι είναι τεχνικά δυνατόν όσον αφορά στο παραδηγμα..).. αλλά κουβαλάμε και διαφορες αναστολές στο iQ και σειρότερα στο eQ μας..:):)
δεν έχω αντιληφθεί τόση αντίδραση.. αλλά εγώ ζω στον κόσμο μου.. σας πιστεύω βέβαια μεχρι αποδείξεως του αντιθέτου..:):)
{αλήθεια ο δούρειος ίππος της αναγνωρησημότητας αλωτρίωσε κάποιους επιθετικούς.. αλλά δεν είναι και έκπληξη..:):)}
εγώ εδω και 10 χρόνια προσπαθω να διάγω paperless life.. (στα ειδικά έντυπα δυκολεύομαι λίγο ακόμα).. αν και αγαπώ το χαρτί.. και μια χαρά λειτουργώ σαν ασήμαντος ανώνυμος..:):)
για να λειτουργήσει ο κομεντοχώρος χρηάζεται κάποια επαφή περσόνας με περσόνα.. δε μπορείς να διαχειριστείς μεγάλο πλήθος επαφών επιτυχώς ακόμα και με επιμελή οχτάωρη πληρωμένη απασχόληση..:):)
μακρυγόρησα πάλι.. μήπως μοιράζατε σε ποιο μικρά κομμάτια τα ποστ σας.. όταν το σχόλιο καταντά αντιποστ.. μειώνεται η δυνατότητα ανταλαγής ιδεών..:):)
για να δω κρύωσαν οι φακές;:):)
την καλησπέρα μου:):)
Χιχιχιχιχιχιχι
[Χιχιχιχιχιχιχι]
!
koulpa
(χαχαχ..μα αυτές οι φακές έγιναν διάσημες..μου δώσατε και ιδέα για το αντιραμ Οκτωβρίου:-)
- Τα έντυπα - συμπεριλαμβανομένων των ειδικών- δυσκολεύονται να ανακαλύψουν γενικώς..Οι εποχές άλλαξαν. Οι αναγνώστες είναι αλλιώς, διαβάζουν αλλιώς. Δεν περιμένουν πλέον την αποκάλυψη της είδησης. Πιστεύω πως η δημοσιογραφία πέρασε το φράγμα της Είδησης (κι αυτό είναι που δεν έχουν αντιληφθεί τα έντυπα)
- Είπαμε. Τα blog πλέον δεν πουλάνε (ή δεν μπορούν να πουλήσουν, στην Ελλάδα τουλάχιστον). Πουλάνε όμως οι bloggers. Αλλά κι εκεί ..μαντάρα τα κάνουμε gr). Αντί να εκμεταλλευτούμε την δυναμική των ανθρώπων πίσω από τα blog, προωθούμε κουτσομπολίστικα την βιτρίνα του κάθε ιστολογίου. Ο κόσμος αλλάζει κι εμείς..στο πανηγύρι μας...
- (δεν ξέρω αν οι γερμανοί είναι φίλοι μας αλλά εδώ ο κοινός μας γνωστός :-ρ προσπάθησε να μας πείσει πως είναι οι Τούρκοι φίλοι μας!) Φίλε Φίλε είσαι εδώ;
Καλημέρα και από δω
Drthr
..με προβλημάτισε το αν έπρεπε να δημοσιεύσω ή όχι αυτό το σχόλιο σου...αλλά τέλος πάντων σκέφτηκα πως πρέπει να γνωρίζει το κοινό , πόσο φευγάτοι είμαστε:-))
Δημοσίευση σχολίου