Τετάρτη
Any complex anyone?
ΤετάρτηΕπειδή μάλλον παρα-φορτωθήκαμε αυτές τις μέρες αναλύσεις, τουριστικά χρονικά, πολιτικούς υποψιασμούς (...) καθώς επίσης και διάφορες διαδικτυακές αναφορές και ονειρώξεις, σκέφτηκα να κάνω μία προσπάθεια να ανασκαλέψω το ενδιαφέρον που δείχνετε (δείχνουμε) όταν πρόκειται να κατηγορήσουμε τους άλλους (ημείς είμαστε πάντα αθώοι αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να ποστάρουμε, ας το παραδεχτούμε).
Το παρόν ποστ μάλιστα είναι το τελευταίο αυτής της εβδομάδας (ποιος ανακουφίστηκε;!) εφόσον το επόμενο έχει προγραμματιστεί ήδη να αναρτηθεί πανηγυρικά στις 29/9 με εκπλήξεις οι οποίες θα συνταράξουν τον έντυπο και ηλεκτρονικό κόσμο (...).
[Πάντως όσοι δείτε περίεργα όνειρα αυτές τις ημέρες, να τα πιστέψετε]
Συνήθη αντρικά «κολλήματα»
Αγαπημένο μου αόρατο ημερολόγιο
1. Η δασκάλα στο σχολείο δε με χώνευε καθόλου (θα έφταιγαν τα ρούχα που μου φορούσε η μαμά διότι καλά το ριγέ παντελόνι με το καρώ πουκάμισο αλλά..και φανελάκι;!). Τώρα βλέπω όλες τις γυναίκες με άποψη, έτοιμες να με σηκώσουν στον πίνακα ενώ εγώ θα φαγουρίζομαι από το φανελάκι προσπαθώντας να θυμηθώ τι χρώμα κάλτσες φόρεσα το πρωί.
2. Η μαμά όταν ήμουν δέκα χρονών με έπαιρνε μαζί με τις φίλες της σε όλες τις συναυλίες του Θεοδωράκη και του Ξαρχάκου. Πλέον, κάθε φορά που μια γυναίκα μου προτείνει να πάμε κάπου "διαφορετικά" καταλαβαίνω πως πρέπει να νηστέψω σαράντα μέρες , να στέλνω sms όλες αυτές τις μέρες μη μπορώντας να αποφασίσω τι απάντηση να δώσω και να αναρωτιέμαι μήπως είμαι gay.
3. Στον στρατό , ο λοχαγός επίσης δε με χώνευε γιατί ήμουν ήσυχος και ντροπαλός (εντάξει, ίσως είχε μαθευτεί και το βύσμα που είχα). Τώρα βγάζω τα απωθημένα μου στον υφιστάμενο μου ο οποίος έχει (ενδιαφέρουσα) ζωή κι έτσι δεν αγχώνεται με τις δικές μου επαγγελματικές φουρτούνες (επίσης φοβάμαι πως πιθανότερο είναι να χάσω εγώ τη θέση μου παρά αυτός τη δική.. μου).
4. Στο σπίτι ήμασταν πάντα πολύ δεμένοι. Συζητούσαμε όλα τα θέματα και οι γονείς έπαιρναν τις καλύτερες ,για όλους, αποφάσεις. Τώρα που μεγάλωσα εξακολουθώ να είμαι δημοκρατικός. Δε λαμβάνω καμία απόφαση εάν δεν τους ακούσω όλους , μαζί με τα χειροκροτήματα (πάντα η μαμά έλεγε «μα πώς το σκέφτηκες αυτό παιδάκι μου; μπράβο!») και αν δε ρωτήσω τους γονείς μου , τι να αποφασίσω.
5. Οι γονείς μου ήταν φτωχοί άνθρωποι αλλά εγώ σπούδασα, πάλεψα (εντάξει, έγλειψα μερικούς) κι έφτασα να έχω μία πολύ καλή θέση. Στις επαγγελματικές επαφές με το αφεντικό μου φροντίζω να είμαι συνετός και ειλικρινής. Λέω πάντα «ναι» (γιατί να πω όχι; Πιθανότατα θα αλλάξει αυτός γνώμη στην πορεία της ημέρας κι έτσι πάλι «ναι» θα πω για να του επιβεβαιώσω πόσο έξυπνος είναι), «μην ανησυχείς, άστο πάνω μου» (οπότε αυτός θα με αφήσει στην ησυχία μου κι εγώ θα κάνω τη δουλειά όπως με βολεύει), «μα ήταν αδύνατο να είχαμε κάνει κάτι διαφορετικό» (σε περίπτωση που ανακαλύψει πως έκανα «πατάτα» αλλά τότε θα του θυμίσω κάποιες δικές του «πατάτες» που γλιτώσαμε , θα χτυπήσει κάποιο τηλέφωνο και θα "την κοπανήσω" ανενόχλητος και αγνός ωσάν λευκή περιστερά)
6. Ατυχήσας κι εγώ. Η πρώην σύζυγος μου ζηλιάρα. Δεν με καταλάβαινε. Δεν με πρόσεχε τις τρεις ώρες/ ημέρα που ήμουν παρών και της μιλούσα για όλα όσα με απασχολούν, ενώ εγώ πάντα την άκουγα ..έστω την ώρα που κοιμόμουν. Πολύ κρεβατομουρμούρα! Η νυν σύντροφος μου είναι μία αγία. Δεν είναι βέβαια πολύ μορφωμένη (ή, είναι βέβαια φοβερά πολυάσχολη) , ίσως για αυτό το λόγο σπάνια την ακούω να μιλάει, αλλά είναι εξαιρετική! (παρατηρείται σε επανάληψη αναστροφή του φαινόμενου 5.)
7. Έχω ένα παιδί από τον πρώτο μου γάμο. Είναι το δημιούργημα της ζωής μου. Με έχει εξυπηρετήσει άπειρες φορές όταν η λίστα με τις δικαιολογίες έχει «τρέξει» ήδη δυο φορές. «Θα είμαι με το παιδί το Σαββατοκύριακο. Θα πάμε στο τσίρκο» και "καθάρισα". Κι ο μπαμπάς το έλεγε αυτό. Το θυμάμαι σαν χτες. Τσίρκο δεν είχε έρθει ποτέ στην πόλη αλλά στην βαρετή θεία Ευλαμπία της μαμάς δεν πηγαίναμε ποτέ.
8. Η μαμά ήταν κοκέτα. Αλλά και τα κοριτσάκια στην οικογένεια, πάντα είχαν πιο ωραία ρούχα και όλοι τα κανάκευαν πιο πολύ μόλις έβλεπαν καμιά κορδέλα ή κανένα στρας. Τώρα που μεγάλωσα, πάλι όλο για τα κορίτσια μιλούν στο σπίτι λες και μόνος μου είμαι ανεπαρκής, αλλά κι εγώ ξεθυμαίνω τις απόκριες που ντύνομαι γυναίκα. Δεν ξέρω γιατί αλλά όλοι στην παρέα την ίδια ιδέα, έχουμε. Κι όταν κάναμε τηλεφωνικές φάρσες στη σχολή, πάντα γυναικεία θέλαμε να μιλάμε. "Το πρωταρχικό δομικό στοιχείο χιούμορ ενός άντρα είναι συνώνυμο της μεταμόρφωσης του σε γυναίκα. Έτσι ξορκίζει το "κακό" " ,μου είπε μια ντίβα αλλά πολύ μπερδεμένο μου φάνηκε και την έστειλα σπίτι της πριν έρθει αυτή στο δικό μου και δεν ξανα-ασχοληθεί κανείς μαζί μου.
9. "Το ποδόσφαιρο, η πολιτική και τα "μαστοριλίκια" είναι αντρικές δουλειές" έλεγε ο παππούς μου στο μπαμπά μου κι η μαμά συμφωνούσε γιατί καθόλου δεν ήθελε να μπλεχτεί με τις παλαβομάρες τους αλλά όταν ήρθε η ώρα, βρέθηκα μπροστά σε μεγάλα διλήμματα. Να γίνω ηλεκτρονικός, στέλεχος, ποδοσφαιριστής ή πολιτικός; Τελικά αποφάσισε η μοίρα για μένα. Έγινα σύζυγος και blogger.
Το παρόν ποστ μάλιστα είναι το τελευταίο αυτής της εβδομάδας (ποιος ανακουφίστηκε;!) εφόσον το επόμενο έχει προγραμματιστεί ήδη να αναρτηθεί πανηγυρικά στις 29/9 με εκπλήξεις οι οποίες θα συνταράξουν τον έντυπο και ηλεκτρονικό κόσμο (...).
[Πάντως όσοι δείτε περίεργα όνειρα αυτές τις ημέρες, να τα πιστέψετε]
Συνήθη αντρικά «κολλήματα»
Αγαπημένο μου αόρατο ημερολόγιο
1. Η δασκάλα στο σχολείο δε με χώνευε καθόλου (θα έφταιγαν τα ρούχα που μου φορούσε η μαμά διότι καλά το ριγέ παντελόνι με το καρώ πουκάμισο αλλά..και φανελάκι;!). Τώρα βλέπω όλες τις γυναίκες με άποψη, έτοιμες να με σηκώσουν στον πίνακα ενώ εγώ θα φαγουρίζομαι από το φανελάκι προσπαθώντας να θυμηθώ τι χρώμα κάλτσες φόρεσα το πρωί.
2. Η μαμά όταν ήμουν δέκα χρονών με έπαιρνε μαζί με τις φίλες της σε όλες τις συναυλίες του Θεοδωράκη και του Ξαρχάκου. Πλέον, κάθε φορά που μια γυναίκα μου προτείνει να πάμε κάπου "διαφορετικά" καταλαβαίνω πως πρέπει να νηστέψω σαράντα μέρες , να στέλνω sms όλες αυτές τις μέρες μη μπορώντας να αποφασίσω τι απάντηση να δώσω και να αναρωτιέμαι μήπως είμαι gay.
3. Στον στρατό , ο λοχαγός επίσης δε με χώνευε γιατί ήμουν ήσυχος και ντροπαλός (εντάξει, ίσως είχε μαθευτεί και το βύσμα που είχα). Τώρα βγάζω τα απωθημένα μου στον υφιστάμενο μου ο οποίος έχει (ενδιαφέρουσα) ζωή κι έτσι δεν αγχώνεται με τις δικές μου επαγγελματικές φουρτούνες (επίσης φοβάμαι πως πιθανότερο είναι να χάσω εγώ τη θέση μου παρά αυτός τη δική.. μου).
4. Στο σπίτι ήμασταν πάντα πολύ δεμένοι. Συζητούσαμε όλα τα θέματα και οι γονείς έπαιρναν τις καλύτερες ,για όλους, αποφάσεις. Τώρα που μεγάλωσα εξακολουθώ να είμαι δημοκρατικός. Δε λαμβάνω καμία απόφαση εάν δεν τους ακούσω όλους , μαζί με τα χειροκροτήματα (πάντα η μαμά έλεγε «μα πώς το σκέφτηκες αυτό παιδάκι μου; μπράβο!») και αν δε ρωτήσω τους γονείς μου , τι να αποφασίσω.
5. Οι γονείς μου ήταν φτωχοί άνθρωποι αλλά εγώ σπούδασα, πάλεψα (εντάξει, έγλειψα μερικούς) κι έφτασα να έχω μία πολύ καλή θέση. Στις επαγγελματικές επαφές με το αφεντικό μου φροντίζω να είμαι συνετός και ειλικρινής. Λέω πάντα «ναι» (γιατί να πω όχι; Πιθανότατα θα αλλάξει αυτός γνώμη στην πορεία της ημέρας κι έτσι πάλι «ναι» θα πω για να του επιβεβαιώσω πόσο έξυπνος είναι), «μην ανησυχείς, άστο πάνω μου» (οπότε αυτός θα με αφήσει στην ησυχία μου κι εγώ θα κάνω τη δουλειά όπως με βολεύει), «μα ήταν αδύνατο να είχαμε κάνει κάτι διαφορετικό» (σε περίπτωση που ανακαλύψει πως έκανα «πατάτα» αλλά τότε θα του θυμίσω κάποιες δικές του «πατάτες» που γλιτώσαμε , θα χτυπήσει κάποιο τηλέφωνο και θα "την κοπανήσω" ανενόχλητος και αγνός ωσάν λευκή περιστερά)
6. Ατυχήσας κι εγώ. Η πρώην σύζυγος μου ζηλιάρα. Δεν με καταλάβαινε. Δεν με πρόσεχε τις τρεις ώρες/ ημέρα που ήμουν παρών και της μιλούσα για όλα όσα με απασχολούν, ενώ εγώ πάντα την άκουγα ..έστω την ώρα που κοιμόμουν. Πολύ κρεβατομουρμούρα! Η νυν σύντροφος μου είναι μία αγία. Δεν είναι βέβαια πολύ μορφωμένη (ή, είναι βέβαια φοβερά πολυάσχολη) , ίσως για αυτό το λόγο σπάνια την ακούω να μιλάει, αλλά είναι εξαιρετική! (παρατηρείται σε επανάληψη αναστροφή του φαινόμενου 5.)
7. Έχω ένα παιδί από τον πρώτο μου γάμο. Είναι το δημιούργημα της ζωής μου. Με έχει εξυπηρετήσει άπειρες φορές όταν η λίστα με τις δικαιολογίες έχει «τρέξει» ήδη δυο φορές. «Θα είμαι με το παιδί το Σαββατοκύριακο. Θα πάμε στο τσίρκο» και "καθάρισα". Κι ο μπαμπάς το έλεγε αυτό. Το θυμάμαι σαν χτες. Τσίρκο δεν είχε έρθει ποτέ στην πόλη αλλά στην βαρετή θεία Ευλαμπία της μαμάς δεν πηγαίναμε ποτέ.
8. Η μαμά ήταν κοκέτα. Αλλά και τα κοριτσάκια στην οικογένεια, πάντα είχαν πιο ωραία ρούχα και όλοι τα κανάκευαν πιο πολύ μόλις έβλεπαν καμιά κορδέλα ή κανένα στρας. Τώρα που μεγάλωσα, πάλι όλο για τα κορίτσια μιλούν στο σπίτι λες και μόνος μου είμαι ανεπαρκής, αλλά κι εγώ ξεθυμαίνω τις απόκριες που ντύνομαι γυναίκα. Δεν ξέρω γιατί αλλά όλοι στην παρέα την ίδια ιδέα, έχουμε. Κι όταν κάναμε τηλεφωνικές φάρσες στη σχολή, πάντα γυναικεία θέλαμε να μιλάμε. "Το πρωταρχικό δομικό στοιχείο χιούμορ ενός άντρα είναι συνώνυμο της μεταμόρφωσης του σε γυναίκα. Έτσι ξορκίζει το "κακό" " ,μου είπε μια ντίβα αλλά πολύ μπερδεμένο μου φάνηκε και την έστειλα σπίτι της πριν έρθει αυτή στο δικό μου και δεν ξανα-ασχοληθεί κανείς μαζί μου.
9. "Το ποδόσφαιρο, η πολιτική και τα "μαστοριλίκια" είναι αντρικές δουλειές" έλεγε ο παππούς μου στο μπαμπά μου κι η μαμά συμφωνούσε γιατί καθόλου δεν ήθελε να μπλεχτεί με τις παλαβομάρες τους αλλά όταν ήρθε η ώρα, βρέθηκα μπροστά σε μεγάλα διλήμματα. Να γίνω ηλεκτρονικός, στέλεχος, ποδοσφαιριστής ή πολιτικός; Τελικά αποφάσισε η μοίρα για μένα. Έγινα σύζυγος και blogger.
Labels: Burlesk, Humans, Men, Weird_Logic 72 Τόλμησαν
Δευτέρα
Στο βάθος...τ-e-πος
ΔευτέραΤώρα τελευταία τριγυρίζω συχνά στη σελίδα της Ναυτεμπορικής. Μου αρέσουν τα μικρά κείμενα (όταν διαβάζω, όχι όταν γράφω, οκ;) και συνήθως εκεί δε συναντώ "σεντόνια", πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Επίσης μου αρέσει η αίσθηση του "καθαρού" και του "τακτοποιημένου"
Μη βιάζεστε. Θα έρθουν και τα "άσχημα"...
Πριν λίγες ημέρες , σε ένα post που είχα αναρτήσει για το CERN είχα προσθέσει link σε κάποιο ενδιαφέρον άρθρο της Ναυτεμπορικής.
Τότε λοιπόν πρόσεξα πως σε μερικά κείμενα , δεν μπορούσα να "μπω" εφόσον χρειαζόταν συνδρομή.
Well...αναμενόμενο, σκέφτηκα και προχώρησα στο επόμενο βήμα: How much?
Μη βιάζεστε. Θα έρθουν και τα "άσχημα"...
Πριν λίγες ημέρες , σε ένα post που είχα αναρτήσει για το CERN είχα προσθέσει link σε κάποιο ενδιαφέρον άρθρο της Ναυτεμπορικής.
Τότε λοιπόν πρόσεξα πως σε μερικά κείμενα , δεν μπορούσα να "μπω" εφόσον χρειαζόταν συνδρομή.
Well...αναμενόμενο, σκέφτηκα και προχώρησα στο επόμενο βήμα: How much?
Δεν θα κρίνω εάν οι τιμές είναι υψηλές ή όχι, έχω όμως να κάνω μία πρόταση εφόσον βλέπω τόσες πολλές επιλογές.
Γιατί να μην υπάρχει μία ειδική προσφορά για bloggers;
Είναι σύνηθες φαινόμενο άλλωστε, να συμπεριλαμβάνουμε στις αναρτήσεις μας, συνδέσμους προς άρθρα ηλεκτρονικών εφημερίδων ή και αποσπάσματα άρθρων.
Why not λοιπόν;
Γιατί να μην υπάρχει μία ειδική προσφορά για bloggers;
Είναι σύνηθες φαινόμενο άλλωστε, να συμπεριλαμβάνουμε στις αναρτήσεις μας, συνδέσμους προς άρθρα ηλεκτρονικών εφημερίδων ή και αποσπάσματα άρθρων.
Why not λοιπόν;
Πιθανοί ενδιαφερόμενοι: εδώ και εδώ
Απολύτως τακτοποιημένο και "πλούσιο" το sitemap (μέγιστη ικανοποίηση η κατηγορία multimedia) , αλλά...πού είναι κρυμμένη η τεχνολογία;-/και πού είναι τα blogs;-/
++
Εδώ και καιρό έχω "βάλει στο μάτι" ένα site. Έχω απειλήσει μάλιστα έναν εκ των εμπλεκομένων πως θα ασχοληθώ μαζί τους και αυτό δεν το εννοεί κανείς ως καλό σημάδι...
MEN24
Ραδιόφωνο, Σπορ, Γυναίκες (υπό ποία έννοια;) , Συνεντεύξεις , Ειδήσεις (εντάξει ..και διαφημίσεις)...
++
Πρόσφατα με επισκέφτηκε ο κύριος Σίμος Κοσμετάτος ως σχολιαστής. Ακολούθησα το link του προφίλ του και βρέθηκα στη σελίδα e-go.gr (τεχνολογία)
Όταν όμως επέλεξα Ειδήσεις, βρέθηκα στο Έθνος online ...
Ένα και το αυτό είναι ή εγώ χάνω κάποιο επεισόδιο;-/
Ένα και το αυτό είναι, τελικά....
"Πλούσιος" χώρος, αλλά παρατηρώ μία αντιαισθητική πολυχρωμία των διαφημιστικών...Προτεινόμενες συνεργασίες: εδώ
++
Μία από τις νέες επισκέψεις μετά σχολιασμού στο ιστολόγιο μου ήταν και το νεοσύστατο blog , goculture.gr, από το οποίο βρέθηκα στο κυρίως site.
Και οφείλω να ομολογήσω πως η επιλογή gc tv ήταν μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις
Προτεινόμενες συνεργασίες: εδώ
-----------------------------------------------------------
Ρητορικά και evil ερωτήματα:
1. Είναι τα blog η ρεσεψιόν των site ή είναι η ιδέα μου;
2. Η διαπίστωση "αν δεν interact, προκοπή δε βλέπεις" είναι επιτέλους πραγματικότητα ή πάλι ονειρεύομαι;
3. Τα παμπάλαια famous (άσπρο πάτο με έμφαση στον πάτο) portal , θυμίζουν κάτι από κουρασμένα παλικάρια ή να μη ρωτώ τα προφανή;
1. Είναι τα blog η ρεσεψιόν των site ή είναι η ιδέα μου;
2. Η διαπίστωση "αν δεν interact, προκοπή δε βλέπεις" είναι επιτέλους πραγματικότητα ή πάλι ονειρεύομαι;
3. Τα παμπάλαια famous (άσπρο πάτο με έμφαση στον πάτο) portal , θυμίζουν κάτι από κουρασμένα παλικάρια ή να μη ρωτώ τα προφανή;
Labels: Blogging, Creativity, Knowledge, Press 29 Τόλμησαν
Παρασκευή
Tech girls. A living myth..
ΠαρασκευήΠαρακολούθησα πριν δύο ημέρες το live stream των girls geek dinners , μετά από πρόσκληση που έλαβα από την Κατερίνα Κωνσταντίνα (χίλια συγνώμη κορίτσι αλλά σκέψου πως στην κατάσταση μου ακόμα και τον Χόκινγκ τον ανέφερα ως Χίγκινς στο "ακατανόμαστο" κι ύστερα έστελνα διορθωτικά mail...) .
Δυστυχώς για λόγους που όλοι γνωρίζετε, δεν μπόρεσα να παρευρεθώ.
Η διαφημιστική υποστήριξη από τη Sony όχι μόνο δεν με ενόχλησε αλλά την εκτίμησα σε σημείο υπέρτατου σεβασμού εφόσον τέτοιου είδους οπτικές απουσιάζουν από τον χώρο των επιχειρήσεων.
Όσο παρακολουθούσα το event είχα αναρτήσει στο ενδιάμεσο sidebar μου το link οπότε με ακολούθησαν δυο- τρεις ακόμα.
Λίγες παρατηρήσεις
1. Ο κύριος Thomas Mylonas με πολύ γοητευτικό τρόπο ομολογουμένως περιέγραψε μία εξωπραγματική της Ελλάδας δυναμική για τους επίδοξους (και φιλόδοξους) επιχειρηματίες αλλά δεν μας έδωσε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό (σε επίπεδο επίτευξης στόχων) που να αφορά γυναίκες – ελλάδα- τεχνολογία- επιχειρηματικότητα.
2. Τα ηρωϊκά μηνύματα “impossible is nothing” & “Life is either a daring adventure, or nothing” ίσως κατορθώνουν έναν αέρα αισιοδοξίας στους γυναικείους εγκεφάλους αλλά δυστυχώς σε όσες βιώνουν επαγγελματικά την πραγματικότητα της πληροφορικής (τεχνολογίας) είναι καθησυχαστικά νανουρίσματα.
3. Η επανάληψη της δήλωσης «ένα ακόμα πάθος μου είναι οι γυναίκες» εμένα προσωπικά με προσέβαλε. Η συμμετοχή σε αυτό το event σαφώς και στηριζόταν στη δυνατότητα γνωριμιών αλλά εσείς κύριε Μυλωνά τι παριστάνατε; Τον πιο τυχερό λαχνό;
4. Η συμμετοχή όχι μόνο (ίσως όχι τόσο) γυναικών που ασχολούνται πέραν του επιπέδου απλής χρήσης με τους υπολογιστές (και λοιπά ακατανόμαστα εργαλεία) αλλά συζύγων όπου η αντρική ενασχόληση με τον χώρο της τεχνολογίας ωθεί στην ανάγκη να κοιτάξουν λίγο περισσότερο την ηλεκτρονική πραγματικότητα, κρίνεται από την αυστηρή diva , τουλάχιστον γελοία. [ Γιατί δεν παρουσιάσατε έναν τρόπο να ανακαλύπτουν τα log των συζύγων τους; Θα ξεσπούσε θύελλα χειροκροτημάτων]
5. Η παρουσίαση των προϊόντων του χορηγού στηρίχτηκε σε μία γλώσσα που θύμιζε περιγραφή των ζαρζαβατικών που μάζεψα πριν λίγες ημέρες από το κτήμα μας. «Εκείνο το πράσινο φυτό δίπλα στο άλλο με τα μυτερά φύλλα που έχει κάτι ρίζες που βγαίνουν έξω, δίπλα στα κόκκινα ντοματάκια – δεν είναι ντοματάκια παιδί μου, είπε η μαμά μου, καυτερές πιπεριές είναι, μη πνίξεις κανέναν..».
Ολίγα statements
1. Το Girls Geek Dinners είναι μία εκπληκτική προσπάθεια. Περιμένω τη συνέχεια.
2. Ασχολήθηκα με την πληροφορική κατόπιν της εξής συνεπαγωγής: 3ο έτος Μαθηματικό Τμήμα ΑΠΘ , Δήλωση επιλογή κατεύθυνσης «Εφαρμοσμένα Μαθηματικά», 24 περίπου μαθήματα γλωσσών προγραμματισμού κλπ (εποχή προ windows) --> 3ο έτος επαγγελματικής ενασχόλησης με τα μαθηματικά, ο Θεός Bill μου χτυπούσε την πόρτα και επιτέλους γύρισα να τον κοιτάξω--> κάθισα πάλι στο θρανίο (εντός οικίας) κι άρχισα να πειΡαματίζομαι, σύμμαχος και σύμβουλος το Ram , απέκτησα chat room, site στον δωρεάν χώρο της forthnet, έμαθα τι στο καλό είναι το ftp , frontpage για αρχή και dreamweaver στη συνέχεια, corel , cool edit etc.--> ανακαλύπτω πως το web διαστέλλεται, διαβάζω με ενθουσιασμό το «ακατανόμαστο», ψάχνω, ρωτώ, μαθαίνω--> ο χρόνος μειώνεται αλλά το πάθος μένει--> παίζω με το linux, το καταστρέφω σε ένα τέταρτο-->ανακαλύπτω τα blog --> τινάζω τη ζωή μου στον αέρα κι έρχομαι στην Αθήνα--> αρχίζω το μεταπτυχιακό μου στα πληροφοριακά συστήματα, το διακόπτω, το ξαναπληρώνω και το αρχίζω πάλι --> ξανά από την αρχή στα θρανία. Στο ενδιάμεσο προσέχω την εμφάνιση μου. Είμαι γυναίκα. Πηγαίνω στο γυμναστήριο, φλερτάρω, ερωτεύομαι. Στην προσωπική μου ζωή όσοι τεχνο-γνώστες με πλησιάζουν είτε αγνοούν είτε δυσκολεύονται να αποδεκτούν την ικανότητα μου να πειραματιστώ όπως και αυτοί, είτε αντιδρούν με γελοίο ανταγωνιστικό τρόπο. Στην επαγγελματική μου ζωή οι αντιδράσεις ποικίλουν. Στο χώρο της εκπαίδευσης οι όποιες γνώσεις και ικανότητες μου εκτιμούνται. Στο χώρο των κειμένων η αντίδραση είναι μεγάλη. Οι τεχνο-γνώστες οι οποίοι προσφάτως ανακάλυψαν το facebook , το twitter , το flock και το cms , νοιώθουν κάποιο δωδεκάποντο να αιωρείται επικίνδυνα πάνω από τα κεφάλια τους. «27 άνθρωποι σε διαβάζουν» μου είπε συνάδερφος του ακατανόμαστου. Χμ..τουλάχιστον αυτοί δεν είναι οι συνάδελφοι των διπλανών γραφείων αγαπητέ:-ρ [Κατά βάθος με λατρεύουν:-]
Δεν εργάζομαι μέσα σε χώρο που να μου δίνει τη δυνατότητα να πειραματίζομαι με gadgets και software. Αγοράζω ό,τι μπορώ μόνη και εξερευνώ κλέβοντας χρόνο από την προσωπική μου ζωή ή τον ύπνο μου, προσπαθώντας να κρατήσω ισορροπίες στο μυαλό και την τσέπη μου.
3. Με ενοχλεί που οι περισσότερες γυναίκες που ασχολούνται ακόμα και από χόμπυ με την τεχνολογία είναι ιδιαίτερα «γεματούλες» ή με άσχημο δέρμα και άγνοια μόδας. Με ενοχλεί που δεν έχω δει ούτε μία συνέντευξη «καθημερινών» γυναικών όπως η Ζωή για παράδειγμα ή η Μαίρη σε ένα έντυπο (μην πυροβολείτε την diva, το ακατανόμαστο δε φιλοξενεί συνεντεύξεις..εκτάκτως προκλήθηκε και συμπεριλήφθηκε αυτή του κυρίου Χατζηδάκη αλλά δε θέλω να συγχυσθώ σήμερα)
4. Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να αντιμετωπίσουν κυνικά την πραγματικότητα μίας γυναίκας, woman’s life is an extreme survival sport. Θεωρώ ντροπή να πληρώσω για να καθαρίσει 55 τμ διαμέρισμα μία άλλη γυναίκα ώστε να έχω εγώ χρόνο να «εργαστώ» πάνω σε ένα PSP3 το οποίο απέκτησα φασούλι το φασούλι. Θεωρώ ντροπή να αποκτήσω «χορηγό» συνοδεύοντας ως κυρία του κυρίου κάποιον earthling (humor me guys) για να γλιτώσω τώρα στα γεράματα (λέμε τώρα) την τέχνη της μαγειρικής. Εγώ θα μαγειρέψω. Κι ύστερα θα πλύνω. Μετά θα γίνω όμορφη. Θα ποστάρω, θα διαβάσω C και δομές δεδομένων, θα δω κάτι καινούργιο στον nikan ή θα προσπαθήσω να καταλάβω τον ενθουσιασμό του Papo, θα το ψάξω κι αν δεχτώ μία αξιόλογη πρόταση θα κλείσω το pc και θα βγω ντυμένη sexy να διασκεδάσω.
[Υπάρχουν πολλές γυναίκες σαν εμένα out there και θέλω να τις συναντήσω. Το Girl Geek Dinners είναι το πρώτο φως που είδα.]
Αυτά
[953 λέξεις και δε σβήνω ούτε μία]
Το παρόν post αφιερώνεται στο μπαμπά μου, ο οποίος εάν διάβαζε το κείμενο θα μου έλεγε «μην προκαλείς παιδί μου» αλλά λίγο πριν φύγω από το σπίτι θα μου ψιθύριζε «κάνε ό,τι νομίζεις»
Δυστυχώς για λόγους που όλοι γνωρίζετε, δεν μπόρεσα να παρευρεθώ.
Η διαφημιστική υποστήριξη από τη Sony όχι μόνο δεν με ενόχλησε αλλά την εκτίμησα σε σημείο υπέρτατου σεβασμού εφόσον τέτοιου είδους οπτικές απουσιάζουν από τον χώρο των επιχειρήσεων.
Όσο παρακολουθούσα το event είχα αναρτήσει στο ενδιάμεσο sidebar μου το link οπότε με ακολούθησαν δυο- τρεις ακόμα.
Λίγες παρατηρήσεις
1. Ο κύριος Thomas Mylonas με πολύ γοητευτικό τρόπο ομολογουμένως περιέγραψε μία εξωπραγματική της Ελλάδας δυναμική για τους επίδοξους (και φιλόδοξους) επιχειρηματίες αλλά δεν μας έδωσε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό (σε επίπεδο επίτευξης στόχων) που να αφορά γυναίκες – ελλάδα- τεχνολογία- επιχειρηματικότητα.
2. Τα ηρωϊκά μηνύματα “impossible is nothing” & “Life is either a daring adventure, or nothing” ίσως κατορθώνουν έναν αέρα αισιοδοξίας στους γυναικείους εγκεφάλους αλλά δυστυχώς σε όσες βιώνουν επαγγελματικά την πραγματικότητα της πληροφορικής (τεχνολογίας) είναι καθησυχαστικά νανουρίσματα.
3. Η επανάληψη της δήλωσης «ένα ακόμα πάθος μου είναι οι γυναίκες» εμένα προσωπικά με προσέβαλε. Η συμμετοχή σε αυτό το event σαφώς και στηριζόταν στη δυνατότητα γνωριμιών αλλά εσείς κύριε Μυλωνά τι παριστάνατε; Τον πιο τυχερό λαχνό;
4. Η συμμετοχή όχι μόνο (ίσως όχι τόσο) γυναικών που ασχολούνται πέραν του επιπέδου απλής χρήσης με τους υπολογιστές (και λοιπά ακατανόμαστα εργαλεία) αλλά συζύγων όπου η αντρική ενασχόληση με τον χώρο της τεχνολογίας ωθεί στην ανάγκη να κοιτάξουν λίγο περισσότερο την ηλεκτρονική πραγματικότητα, κρίνεται από την αυστηρή diva , τουλάχιστον γελοία. [ Γιατί δεν παρουσιάσατε έναν τρόπο να ανακαλύπτουν τα log των συζύγων τους; Θα ξεσπούσε θύελλα χειροκροτημάτων]
5. Η παρουσίαση των προϊόντων του χορηγού στηρίχτηκε σε μία γλώσσα που θύμιζε περιγραφή των ζαρζαβατικών που μάζεψα πριν λίγες ημέρες από το κτήμα μας. «Εκείνο το πράσινο φυτό δίπλα στο άλλο με τα μυτερά φύλλα που έχει κάτι ρίζες που βγαίνουν έξω, δίπλα στα κόκκινα ντοματάκια – δεν είναι ντοματάκια παιδί μου, είπε η μαμά μου, καυτερές πιπεριές είναι, μη πνίξεις κανέναν..».
Ολίγα statements
1. Το Girls Geek Dinners είναι μία εκπληκτική προσπάθεια. Περιμένω τη συνέχεια.
2. Ασχολήθηκα με την πληροφορική κατόπιν της εξής συνεπαγωγής: 3ο έτος Μαθηματικό Τμήμα ΑΠΘ , Δήλωση επιλογή κατεύθυνσης «Εφαρμοσμένα Μαθηματικά», 24 περίπου μαθήματα γλωσσών προγραμματισμού κλπ (εποχή προ windows) --> 3ο έτος επαγγελματικής ενασχόλησης με τα μαθηματικά, ο Θεός Bill μου χτυπούσε την πόρτα και επιτέλους γύρισα να τον κοιτάξω--> κάθισα πάλι στο θρανίο (εντός οικίας) κι άρχισα να πειΡαματίζομαι, σύμμαχος και σύμβουλος το Ram , απέκτησα chat room, site στον δωρεάν χώρο της forthnet, έμαθα τι στο καλό είναι το ftp , frontpage για αρχή και dreamweaver στη συνέχεια, corel , cool edit etc.--> ανακαλύπτω πως το web διαστέλλεται, διαβάζω με ενθουσιασμό το «ακατανόμαστο», ψάχνω, ρωτώ, μαθαίνω--> ο χρόνος μειώνεται αλλά το πάθος μένει--> παίζω με το linux, το καταστρέφω σε ένα τέταρτο-->ανακαλύπτω τα blog --> τινάζω τη ζωή μου στον αέρα κι έρχομαι στην Αθήνα--> αρχίζω το μεταπτυχιακό μου στα πληροφοριακά συστήματα, το διακόπτω, το ξαναπληρώνω και το αρχίζω πάλι --> ξανά από την αρχή στα θρανία. Στο ενδιάμεσο προσέχω την εμφάνιση μου. Είμαι γυναίκα. Πηγαίνω στο γυμναστήριο, φλερτάρω, ερωτεύομαι. Στην προσωπική μου ζωή όσοι τεχνο-γνώστες με πλησιάζουν είτε αγνοούν είτε δυσκολεύονται να αποδεκτούν την ικανότητα μου να πειραματιστώ όπως και αυτοί, είτε αντιδρούν με γελοίο ανταγωνιστικό τρόπο. Στην επαγγελματική μου ζωή οι αντιδράσεις ποικίλουν. Στο χώρο της εκπαίδευσης οι όποιες γνώσεις και ικανότητες μου εκτιμούνται. Στο χώρο των κειμένων η αντίδραση είναι μεγάλη. Οι τεχνο-γνώστες οι οποίοι προσφάτως ανακάλυψαν το facebook , το twitter , το flock και το cms , νοιώθουν κάποιο δωδεκάποντο να αιωρείται επικίνδυνα πάνω από τα κεφάλια τους. «27 άνθρωποι σε διαβάζουν» μου είπε συνάδερφος του ακατανόμαστου. Χμ..τουλάχιστον αυτοί δεν είναι οι συνάδελφοι των διπλανών γραφείων αγαπητέ:-ρ [Κατά βάθος με λατρεύουν:-]
Δεν εργάζομαι μέσα σε χώρο που να μου δίνει τη δυνατότητα να πειραματίζομαι με gadgets και software. Αγοράζω ό,τι μπορώ μόνη και εξερευνώ κλέβοντας χρόνο από την προσωπική μου ζωή ή τον ύπνο μου, προσπαθώντας να κρατήσω ισορροπίες στο μυαλό και την τσέπη μου.
3. Με ενοχλεί που οι περισσότερες γυναίκες που ασχολούνται ακόμα και από χόμπυ με την τεχνολογία είναι ιδιαίτερα «γεματούλες» ή με άσχημο δέρμα και άγνοια μόδας. Με ενοχλεί που δεν έχω δει ούτε μία συνέντευξη «καθημερινών» γυναικών όπως η Ζωή για παράδειγμα ή η Μαίρη σε ένα έντυπο (μην πυροβολείτε την diva, το ακατανόμαστο δε φιλοξενεί συνεντεύξεις..εκτάκτως προκλήθηκε και συμπεριλήφθηκε αυτή του κυρίου Χατζηδάκη αλλά δε θέλω να συγχυσθώ σήμερα)
4. Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να αντιμετωπίσουν κυνικά την πραγματικότητα μίας γυναίκας, woman’s life is an extreme survival sport. Θεωρώ ντροπή να πληρώσω για να καθαρίσει 55 τμ διαμέρισμα μία άλλη γυναίκα ώστε να έχω εγώ χρόνο να «εργαστώ» πάνω σε ένα PSP3 το οποίο απέκτησα φασούλι το φασούλι. Θεωρώ ντροπή να αποκτήσω «χορηγό» συνοδεύοντας ως κυρία του κυρίου κάποιον earthling (humor me guys) για να γλιτώσω τώρα στα γεράματα (λέμε τώρα) την τέχνη της μαγειρικής. Εγώ θα μαγειρέψω. Κι ύστερα θα πλύνω. Μετά θα γίνω όμορφη. Θα ποστάρω, θα διαβάσω C και δομές δεδομένων, θα δω κάτι καινούργιο στον nikan ή θα προσπαθήσω να καταλάβω τον ενθουσιασμό του Papo, θα το ψάξω κι αν δεχτώ μία αξιόλογη πρόταση θα κλείσω το pc και θα βγω ντυμένη sexy να διασκεδάσω.
[Υπάρχουν πολλές γυναίκες σαν εμένα out there και θέλω να τις συναντήσω. Το Girl Geek Dinners είναι το πρώτο φως που είδα.]
Αυτά
[953 λέξεις και δε σβήνω ούτε μία]
Το παρόν post αφιερώνεται στο μπαμπά μου, ο οποίος εάν διάβαζε το κείμενο θα μου έλεγε «μην προκαλείς παιδί μου» αλλά λίγο πριν φύγω από το σπίτι θα μου ψιθύριζε «κάνε ό,τι νομίζεις»
Labels: Education, Humans, Knowledge, Obsessions, Personal, Remember, Tech, Web, Women 32 Τόλμησαν
Τετάρτη
Opinion over-loading…
ΤετάρτηΣε τακτά χρονικά διαστήματα ξεστρατίζω από τη λίστα των blog του sidebar μου.
Σπάνια αλλά τετελεσμένα , συναντώ κάτι μοναδικό. Κάτι που τραβά την προσοχή.
Πιο συχνά όμως προσπερνώ ως αδιάφορο (όχι ασήμαντο)…κοινότυπο…το πακετάκι των χαρακτήρων επιστρέφοντας στις γνώριμες βάσεις της γειτονιάς μου.
Η υπερπληροφόρηση στο διαδίκτυο είναι ένα θέμα που έχει συζητηθεί αρκετά. Κι αν δεν έχει συζητηθεί βρίσκεται μπροστά μας με κάθε search.
Το overdose της άποψης όμως είναι μια νέα ασθένεια.
Με κύκλο μακράς διαρκείας. Έως και 2500 λέξεις δηλαδή ανά τριήμερο ή εβδομαδιαίως..
Στην πολιτική, την θρησκεία, την οικονομία, τον ακτιβισμό (γέμισε ο τόπος Σαμαρείτες ..)
My opinion
“Κάθε πρόθεση εκφρασμένη από άμβωνος είναι πολιτική , η τέχνη δηλαδή του λειτουργείν με συγκατάθεση μάζας. Απαξιώνω συχνά τέτοιες προθέσεις ως αναξιόπιστες λόγω προτέρου ανέντιμου βίου, όπως και όποιον προβάλλεται ως αυθεντία με την χοροστασία αυτής της μάζας.”
Πέτυχα ένα πολύ ωραίο (μεταφρασμένο) άρθρο με συμπληρώσεις (επί κάποιας συγκεκριμένης πολιτικής σκηνής) 2000 λέξεων περίπου (αν και είναι πολύ πιθανό από κάποιο σημείο και μετά να τα έβλεπα όλα διπλά).
Too much fuss, for reckless readers
On the other hand
Η άποψη δεν απαιτεί αναγνώστες. Δεν τους προϋποθέτει για να υπάρξει.
Η άποψη θέλει να ελευθερωθεί.
Η άποψη οφείλει να είναι αιχμηρή. Να μην υπνωτίζει αλλά να ξυπνά. Η άποψη δεν είναι λαδιά στο χαρτί κάποιας εφημερίδας. Είναι μελάνι που πετάγεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση προκαλεί το στιγμιότυπο αντίδρασης.
Η άποψη είναι το σκαμπίλι στην υπερ-έκθεση γνώσης. Ενάντια σε κάθε ρυπαρή αυθεντ-ίαση που κατακλύζει τις κατεστημένες νοοτροπίες.
Η άποψη είναι καθήκον. Είναι η υπέρβαση της αποτυπωμένης γνώμης. Η πρόκληση κρίσης και δίκης με λόγο καθαρό. Όχι κεκαλυμμένο.
Με θάρρος.
Μερικά κοκοράκια πριν λίγες ημέρες επεχείρησαν ένα χαριτωμένο παιγνίδι προσβολής μου αλλά τους φρέναρε μάλλον απότομα το πένθος μου.
Κύριοι, σας διαβεβαιώνω πως θα συνεχίσω απτόητη.
Opinion over-loading κι όποιος αντέξει
[303 λέξεις, εντάξει;]
Σπάνια αλλά τετελεσμένα , συναντώ κάτι μοναδικό. Κάτι που τραβά την προσοχή.
Πιο συχνά όμως προσπερνώ ως αδιάφορο (όχι ασήμαντο)…κοινότυπο…το πακετάκι των χαρακτήρων επιστρέφοντας στις γνώριμες βάσεις της γειτονιάς μου.
Η υπερπληροφόρηση στο διαδίκτυο είναι ένα θέμα που έχει συζητηθεί αρκετά. Κι αν δεν έχει συζητηθεί βρίσκεται μπροστά μας με κάθε search.
Το overdose της άποψης όμως είναι μια νέα ασθένεια.
Με κύκλο μακράς διαρκείας. Έως και 2500 λέξεις δηλαδή ανά τριήμερο ή εβδομαδιαίως..
Στην πολιτική, την θρησκεία, την οικονομία, τον ακτιβισμό (γέμισε ο τόπος Σαμαρείτες ..)
My opinion
“Κάθε πρόθεση εκφρασμένη από άμβωνος είναι πολιτική , η τέχνη δηλαδή του λειτουργείν με συγκατάθεση μάζας. Απαξιώνω συχνά τέτοιες προθέσεις ως αναξιόπιστες λόγω προτέρου ανέντιμου βίου, όπως και όποιον προβάλλεται ως αυθεντία με την χοροστασία αυτής της μάζας.”
Πέτυχα ένα πολύ ωραίο (μεταφρασμένο) άρθρο με συμπληρώσεις (επί κάποιας συγκεκριμένης πολιτικής σκηνής) 2000 λέξεων περίπου (αν και είναι πολύ πιθανό από κάποιο σημείο και μετά να τα έβλεπα όλα διπλά).
Too much fuss, for reckless readers
On the other hand
Η άποψη δεν απαιτεί αναγνώστες. Δεν τους προϋποθέτει για να υπάρξει.
Η άποψη θέλει να ελευθερωθεί.
Η άποψη οφείλει να είναι αιχμηρή. Να μην υπνωτίζει αλλά να ξυπνά. Η άποψη δεν είναι λαδιά στο χαρτί κάποιας εφημερίδας. Είναι μελάνι που πετάγεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση προκαλεί το στιγμιότυπο αντίδρασης.
Η άποψη είναι το σκαμπίλι στην υπερ-έκθεση γνώσης. Ενάντια σε κάθε ρυπαρή αυθεντ-ίαση που κατακλύζει τις κατεστημένες νοοτροπίες.
Η άποψη είναι καθήκον. Είναι η υπέρβαση της αποτυπωμένης γνώμης. Η πρόκληση κρίσης και δίκης με λόγο καθαρό. Όχι κεκαλυμμένο.
Με θάρρος.
Μερικά κοκοράκια πριν λίγες ημέρες επεχείρησαν ένα χαριτωμένο παιγνίδι προσβολής μου αλλά τους φρέναρε μάλλον απότομα το πένθος μου.
Κύριοι, σας διαβεβαιώνω πως θα συνεχίσω απτόητη.
Opinion over-loading κι όποιος αντέξει
[303 λέξεις, εντάξει;]
Labels: Blogging, Obsessions, Web 36 Τόλμησαν
Κυριακή
Κυριακή
Καλό ταξίδι, Μπαμπά μου
Σε λίγες ημέρες θα απαντήσω στα σχόλια
και θα συνεχίσω να μπλογκάρω με τους συνήθεις ρυθμούς
Labels: Personal
Καλό ταξίδι, Μπαμπά μου
Σε λίγες ημέρες θα απαντήσω στα σχόλια
και θα συνεχίσω να μπλογκάρω με τους συνήθεις ρυθμούς
Labels: Personal
Παρασκευή
iP-ειραματίσου @ CERN
ΠαρασκευήUpdated*
Έψαχναν λυσσαλέα παγκοσμίως να βρουν κάτι που να αντισταθμίζει τη δημοσιότητα των 50 (minus 5 or 10) Greek blogger(s) @ Brusells και τελικά το βρήκαν.
πείραμα @CERN
Έψαχνα κι εγώ λυσσαλέα (επίσης) να βρω τον σκελετό σύνταξης του Anti-Ram Οκτωβρίου (εφόσον γλυκάθηκα από το συντακτικό παιγνιδάκι με την Θεωρία Παιγνίων στο τεύχος Σεπτεμβρίου),
Οπότε αγαπητοί , θα σας εξοντώσω με τις πληροφορίες που συνέλεξα, δίνοντας στο τέλος την χαριστική βολή (σε όσους έχουν ακόμα γλιτώσει).
Γιατί σηκώθηκες εσύ, καμάρι μου; Δεν σου αρέσει το έργο; Give me the benefit of the doubt όπως λέμε στην Ευρώπη.
Σκέψου πως αύριο το πρωί μπορεί να ξυπνήσεις (στραβά) με μια απορία καρφωμένη (δηλαδή να εύχεσαι να είναι απορία και όχι τίποτε τρισδιάστατο και αιχμηρό) στο κεφάλι:
Τι στο καλό είναι αυτό το Μποζόνιο του Χιγκς; Ε;
Κι άντε αν ξυπνήσεις μόνο με μία απορία. [Εντάξει , συν μία, εφόσον η μόνιμη των ημερών είναι πιθανότατα γιατί δεν πήγες εσύ στις Βρυξέλλες και πήγα εγώ] Αν έχουν καρφωθεί όμως (η εμμονή μου σε αυτό το ρήμα αρχίζει να με προβληματίζει) και άλλα ερωτήματα, όπως: Τι είναι η αντί-ύλη; Πόθεν έσχες στην σκοτεινή ενέργεια; Τότε τι θα κάνεις, μου λες;
Μη φεύγεις είπα. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα μέσα στην γκαντεμιά των τελευταίων σαρανταοκτώ ζωών να βρεις την γυναίκα των ονείρων σου, να μην είναι τυφλή και την κρίσιμη στιγμή να σε ρωτήσει: Τι πείραμα έγινε στο CERN και γιατί είσαι εσύ εδώ κι όχι εγώ κάπου αλλού με κάποιον άλλο;
Είδες που τώρα βλέπεις το θέμα λίγο διαφορετικά; Κάθισε σου λέω να κάνουμε ένα γρήγορο μάθημα..καλού κακού (να έχω κι εγώ να γράψω αύριο anti-Ram γιατί δεν την αντέχω την πείνα ειδικά μετά τις Βρυξέλλες)
Το μποζόνιο του Χιγκς (ή αλλιώς σωματίδιο του Θεού αν και υπάρχει η αμφίβολη πληροφορία πως αρχικά λεγόταν «το αναθεματισμένο σωματίδιο») είναι ένα σωματίδιο που δεν το έχει «δει» ποτέ κανείς αλλά όλοι δέχονται πως αυτό δίνει μάζα στην ύλη.
Εντάξει;
[Αν δυσκολεύεσαι, αποστήθισε το βρε παιδί μου!]
[Α! Και ο Χιγκς ζει. Μην πετάξεις καμιά πρωϊνάδικη κοτσάνα]
«Η αντιύλη είναι αυτό που θα λέγαμε σε απλή γλώσσα το αντίθετο της ύλης.»
Μη βιάζεσαι. Όχι. Δε σημαίνει, να βγει το μέσα σου απ’έξω. Περίμενε.
«Ενα άτομο αντιυδρογόνου, για παράδειγμα, αποτελείται από ένα αρνητικά φορτισμένο αντιπρωτόνιο, γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα θετικά φορτισμένο αντιηλεκτρόνιο, το ποζιτρόνιο. Αν ένα αντισωματίδιο και ένα σωματίδιο συγκρουστούν, αλληλοεκμηδενίζονται παράγοντας ηλεκτρομαγνητική ενέργεια.»
Καλύτερα τώρα;
Τι; Θέλεις Ντεπόν; Πάρε κάτι Βρυξελλιώτικα από τον vrypan , μόλις κάνουμε διάλειμμα.
Με την σκοτεινή ύλη, τα πράγματα είναι πιο εύκολα σε κατανόηση. Είναι όπως το μποζόνιο του Χιγκς. Ναι αυτό που δεν βλέπουμε αλλά υπάρχει. Έτσι είναι και η σκοτεινή ύλη. Υπάρχει παντού στο Σύμπαν (75% λένε αλλά εντάξει..δεν ήμουν και παρούσα στη μέτρηση) αλλά δεν την βλέπει κανείς.
«Προς το παρόν πάντως η σκοτεινή ύλη φαίνεται να είναι η μόνη ευρέως αποδεκτή λύση που μπορεί να στηρίξει τους βασικούς νόμους της Φυσικής, τις θεωρίες της Μεγάλης Εκρηξης και της Σχετικότητας, και γενικώς το γεγονός ότι το Σύμπαν φαίνεται να συμπεριφέρεται σαν να περιέχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα μάζας από αυτή που μπορούμε να δούμε.»
Φαντάσου δηλαδή πως ενώ είσαι σαν τον Στάθη Ψάλτη, όλα τα ρούχα σου είναι XXXL. Ένας προβληματισμός θα προκύψει, σωστά;
Η σκοτεινή ενέργεια θα σου φανεί παιγνιδάκι. Ναι ναι..κι αυτή είναι αόρατη αλλά αυτή προσδιορίζεται σαν κάτι αντίθετο της βαρύτητας.
«Το 1998 δύο ανεξάρτητες ομάδες επιστημόνων μελετούσαν μακρινούς σουπερνόβα θέλοντας να αποδείξουν την ως τότε κυρίαρχη υπόθεση: ότι δηλαδή μετά τη Μεγάλη Εκρηξη η διαστολή του Σύμπαντος άρχισε να επιβραδύνεται υποκύπτοντας στις δυνάμεις της βαρύτητας. Προς μεγάλη τους έκπληξη και οι δύο ομάδες ερευνητών διαπίστωσαν το εντελώς αντίθετο: αντί να συγκρατείται από τις βαρυτικές δυνάμεις το Σύμπαν εξακολουθούσε να διαστέλλεται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα.»
Οκ μέχρι εδώ;
Διάλειμμα δεν έχει. Σε κορόιδεψα.
Τι είναι το CERN καμάρι μου; [Εμ, σε έφαγαν τα διαδίκτυα. Δεν παρακολουθείς και καμιά σοβαρή εκπομπή στην τηλεόραση]
«Το CERN είναι το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο, το μεγαλύτερο κέντρο για τη Φυσική στοιχειωδών σωματιδίων στον κόσμο. Οταν ιδρύθηκε, το 1954, ήταν ένα από τα πρώτα συλλογικά Ευρωπαϊκά εγχειρήματα και αποτελεί, ήδη, ένα λαμπρό παράδειγμα διεθνούς συνεργασίας. Ο αρχικός αριθμός των 12 ιδρυτικών μελών, σήμερα, έχει αυξηθεί σε 20 κράτη μέλη.»
«Οι επιστήμονες περιμένουν με αγωνία να δουν πράγματα που δεν ξέρουν αν υπάρχουν στη φύση ή έστω να επιβεβαιώσουν θεωρίες της Φυσικής και της Κοσμολογίας, π.χ. ότι υπάρχει το στοιχειώδες σωματίδιο «μποζόνιο Χιγκς», που έδωσε μάζα στην ύλη, ή ότι όντως υπάρχουν η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια. Το πείραμα ουσιαστικά θα επιχειρήσει να αναπαραγάγει τις συνθήκες που επικρατούσαν ένα απειροστό κλάσμα του δευτερολέπτου μετά το αρχικό Big Bang, το οποίο, πριν από περίπου 13,7 δισ. χρόνια, άρχισε σταδιακά να δημιουργεί τα αστέρια, τους πλανήτες και τη Γη.»
Κατάλαβες τώρα γιατί γίνεται όλη αυτή η ιστορία;
Όχι παιδί μου για να ξαναβρεθούμε στο Big Bang! [μα τι κούτσουρο!]
Για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη όλων αυτών που δεν βλέπουμε αλλά υποθέτουμε πως υπάρχουν και πάνω σε αυτά στηρίζουμε όλα τα ντόμινο πειράματα.
Έχεις απορία; Για πες..
Α, μάλιστα.
Ναι, το πείραμα ξεκίνησε προχτές που έλειπα.
«Λίγο μετά τις 10 προ-χθες το πρωί, οι επιστήμονες του CERN, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικής Ερευνας, μηδένισαν τα χρονόμετρά τους και έθεσαν σε λειτουργία το Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Μόλις διοχετεύθηκε στον επιταχυντή η πρώτη δέσμη πρωτονίων, οι επιστήμονες κράτησαν την ανάσα τους. Αφού πέρασαν 40 δευτερόλεπτα, μια μικροσκοπική λάμψη φωτός εμφανίστηκε στην οθόνη του υπολογιστή, ο οποίος έδειξε πως η αρχική ακτίνα είχε ήδη διανύσει τα πρώτα 3 από τα 27 χιλιόμετρα του υπόγειου κυκλικού επιταχυντή.
Οι επιστήμονες ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και οι σαμπάνιες άνοιξαν! Ο σούπερ Επιταχυντής Αδρονίων λειτούργησε σύμφωνα με το πρόγραμμα και η ακτίνα έκανε το γύρο του επιταχυντή στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα, καθοδηγούμενη από τους χειριστές του τεράστιου μηχανήματος. Η έναρξη του πειράματος είχε σε μεγάλο βαθμό δοκιμαστικό χαρακτήρα για να διαπιστώσουν οι επιστήμονες αν μπορεί να κάνει η ακτίνα πρωτονίων όλο το γύρο του κυκλικού επιταχυντή. Το πραγματικό πείραμα θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες, όταν θα ξεκινήσουν ταυτόχρονα δύο ακτίνες πρωτονίων με την ταχύτητα σχεδόν του φωτός, από αντίθετες κατευθύνσεις.»
Αυτό ήταν. Τελειώσαμε. Βγαίνοντας από την αίθουσα στρίψε (αριστερά ή δεξιά δε λέω γιατί καραδοκούν οι αντί-Βρυξελλικοί). Πάντως στην ταμπέλα θα δεις : « POP CERN »
Μπες άφοβα, γδύσου και περίμενε. Όλα τα αγοράκια κάνουν πάρτι εκεί.
*
Το στοίχημα για ένα Νόμπελ
Το πείραμα του αιώνα
ΠΗΓΕΣΈψαχναν λυσσαλέα παγκοσμίως να βρουν κάτι που να αντισταθμίζει τη δημοσιότητα των 50 (minus 5 or 10) Greek blogger(s) @ Brusells και τελικά το βρήκαν.
πείραμα @CERN
Έψαχνα κι εγώ λυσσαλέα (επίσης) να βρω τον σκελετό σύνταξης του Anti-Ram Οκτωβρίου (εφόσον γλυκάθηκα από το συντακτικό παιγνιδάκι με την Θεωρία Παιγνίων στο τεύχος Σεπτεμβρίου),
Οπότε αγαπητοί , θα σας εξοντώσω με τις πληροφορίες που συνέλεξα, δίνοντας στο τέλος την χαριστική βολή (σε όσους έχουν ακόμα γλιτώσει).
Γιατί σηκώθηκες εσύ, καμάρι μου; Δεν σου αρέσει το έργο; Give me the benefit of the doubt όπως λέμε στην Ευρώπη.
Σκέψου πως αύριο το πρωί μπορεί να ξυπνήσεις (στραβά) με μια απορία καρφωμένη (δηλαδή να εύχεσαι να είναι απορία και όχι τίποτε τρισδιάστατο και αιχμηρό) στο κεφάλι:
Τι στο καλό είναι αυτό το Μποζόνιο του Χιγκς; Ε;
Κι άντε αν ξυπνήσεις μόνο με μία απορία. [Εντάξει , συν μία, εφόσον η μόνιμη των ημερών είναι πιθανότατα γιατί δεν πήγες εσύ στις Βρυξέλλες και πήγα εγώ] Αν έχουν καρφωθεί όμως (η εμμονή μου σε αυτό το ρήμα αρχίζει να με προβληματίζει) και άλλα ερωτήματα, όπως: Τι είναι η αντί-ύλη; Πόθεν έσχες στην σκοτεινή ενέργεια; Τότε τι θα κάνεις, μου λες;
Μη φεύγεις είπα. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα μέσα στην γκαντεμιά των τελευταίων σαρανταοκτώ ζωών να βρεις την γυναίκα των ονείρων σου, να μην είναι τυφλή και την κρίσιμη στιγμή να σε ρωτήσει: Τι πείραμα έγινε στο CERN και γιατί είσαι εσύ εδώ κι όχι εγώ κάπου αλλού με κάποιον άλλο;
Είδες που τώρα βλέπεις το θέμα λίγο διαφορετικά; Κάθισε σου λέω να κάνουμε ένα γρήγορο μάθημα..καλού κακού (να έχω κι εγώ να γράψω αύριο anti-Ram γιατί δεν την αντέχω την πείνα ειδικά μετά τις Βρυξέλλες)
Το μποζόνιο του Χιγκς (ή αλλιώς σωματίδιο του Θεού αν και υπάρχει η αμφίβολη πληροφορία πως αρχικά λεγόταν «το αναθεματισμένο σωματίδιο») είναι ένα σωματίδιο που δεν το έχει «δει» ποτέ κανείς αλλά όλοι δέχονται πως αυτό δίνει μάζα στην ύλη.
Εντάξει;
[Αν δυσκολεύεσαι, αποστήθισε το βρε παιδί μου!]
[Α! Και ο Χιγκς ζει. Μην πετάξεις καμιά πρωϊνάδικη κοτσάνα]
«Η αντιύλη είναι αυτό που θα λέγαμε σε απλή γλώσσα το αντίθετο της ύλης.»
Μη βιάζεσαι. Όχι. Δε σημαίνει, να βγει το μέσα σου απ’έξω. Περίμενε.
«Ενα άτομο αντιυδρογόνου, για παράδειγμα, αποτελείται από ένα αρνητικά φορτισμένο αντιπρωτόνιο, γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα θετικά φορτισμένο αντιηλεκτρόνιο, το ποζιτρόνιο. Αν ένα αντισωματίδιο και ένα σωματίδιο συγκρουστούν, αλληλοεκμηδενίζονται παράγοντας ηλεκτρομαγνητική ενέργεια.»
Καλύτερα τώρα;
Τι; Θέλεις Ντεπόν; Πάρε κάτι Βρυξελλιώτικα από τον vrypan , μόλις κάνουμε διάλειμμα.
Με την σκοτεινή ύλη, τα πράγματα είναι πιο εύκολα σε κατανόηση. Είναι όπως το μποζόνιο του Χιγκς. Ναι αυτό που δεν βλέπουμε αλλά υπάρχει. Έτσι είναι και η σκοτεινή ύλη. Υπάρχει παντού στο Σύμπαν (75% λένε αλλά εντάξει..δεν ήμουν και παρούσα στη μέτρηση) αλλά δεν την βλέπει κανείς.
«Προς το παρόν πάντως η σκοτεινή ύλη φαίνεται να είναι η μόνη ευρέως αποδεκτή λύση που μπορεί να στηρίξει τους βασικούς νόμους της Φυσικής, τις θεωρίες της Μεγάλης Εκρηξης και της Σχετικότητας, και γενικώς το γεγονός ότι το Σύμπαν φαίνεται να συμπεριφέρεται σαν να περιέχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα μάζας από αυτή που μπορούμε να δούμε.»
Φαντάσου δηλαδή πως ενώ είσαι σαν τον Στάθη Ψάλτη, όλα τα ρούχα σου είναι XXXL. Ένας προβληματισμός θα προκύψει, σωστά;
Η σκοτεινή ενέργεια θα σου φανεί παιγνιδάκι. Ναι ναι..κι αυτή είναι αόρατη αλλά αυτή προσδιορίζεται σαν κάτι αντίθετο της βαρύτητας.
«Το 1998 δύο ανεξάρτητες ομάδες επιστημόνων μελετούσαν μακρινούς σουπερνόβα θέλοντας να αποδείξουν την ως τότε κυρίαρχη υπόθεση: ότι δηλαδή μετά τη Μεγάλη Εκρηξη η διαστολή του Σύμπαντος άρχισε να επιβραδύνεται υποκύπτοντας στις δυνάμεις της βαρύτητας. Προς μεγάλη τους έκπληξη και οι δύο ομάδες ερευνητών διαπίστωσαν το εντελώς αντίθετο: αντί να συγκρατείται από τις βαρυτικές δυνάμεις το Σύμπαν εξακολουθούσε να διαστέλλεται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα.»
Οκ μέχρι εδώ;
Διάλειμμα δεν έχει. Σε κορόιδεψα.
Τι είναι το CERN καμάρι μου; [Εμ, σε έφαγαν τα διαδίκτυα. Δεν παρακολουθείς και καμιά σοβαρή εκπομπή στην τηλεόραση]
«Το CERN είναι το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο, το μεγαλύτερο κέντρο για τη Φυσική στοιχειωδών σωματιδίων στον κόσμο. Οταν ιδρύθηκε, το 1954, ήταν ένα από τα πρώτα συλλογικά Ευρωπαϊκά εγχειρήματα και αποτελεί, ήδη, ένα λαμπρό παράδειγμα διεθνούς συνεργασίας. Ο αρχικός αριθμός των 12 ιδρυτικών μελών, σήμερα, έχει αυξηθεί σε 20 κράτη μέλη.»
«Οι επιστήμονες περιμένουν με αγωνία να δουν πράγματα που δεν ξέρουν αν υπάρχουν στη φύση ή έστω να επιβεβαιώσουν θεωρίες της Φυσικής και της Κοσμολογίας, π.χ. ότι υπάρχει το στοιχειώδες σωματίδιο «μποζόνιο Χιγκς», που έδωσε μάζα στην ύλη, ή ότι όντως υπάρχουν η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια. Το πείραμα ουσιαστικά θα επιχειρήσει να αναπαραγάγει τις συνθήκες που επικρατούσαν ένα απειροστό κλάσμα του δευτερολέπτου μετά το αρχικό Big Bang, το οποίο, πριν από περίπου 13,7 δισ. χρόνια, άρχισε σταδιακά να δημιουργεί τα αστέρια, τους πλανήτες και τη Γη.»
Κατάλαβες τώρα γιατί γίνεται όλη αυτή η ιστορία;
Όχι παιδί μου για να ξαναβρεθούμε στο Big Bang! [μα τι κούτσουρο!]
Για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη όλων αυτών που δεν βλέπουμε αλλά υποθέτουμε πως υπάρχουν και πάνω σε αυτά στηρίζουμε όλα τα ντόμινο πειράματα.
Έχεις απορία; Για πες..
Α, μάλιστα.
Ναι, το πείραμα ξεκίνησε προχτές που έλειπα.
«Λίγο μετά τις 10 προ-χθες το πρωί, οι επιστήμονες του CERN, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικής Ερευνας, μηδένισαν τα χρονόμετρά τους και έθεσαν σε λειτουργία το Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Μόλις διοχετεύθηκε στον επιταχυντή η πρώτη δέσμη πρωτονίων, οι επιστήμονες κράτησαν την ανάσα τους. Αφού πέρασαν 40 δευτερόλεπτα, μια μικροσκοπική λάμψη φωτός εμφανίστηκε στην οθόνη του υπολογιστή, ο οποίος έδειξε πως η αρχική ακτίνα είχε ήδη διανύσει τα πρώτα 3 από τα 27 χιλιόμετρα του υπόγειου κυκλικού επιταχυντή.
Οι επιστήμονες ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και οι σαμπάνιες άνοιξαν! Ο σούπερ Επιταχυντής Αδρονίων λειτούργησε σύμφωνα με το πρόγραμμα και η ακτίνα έκανε το γύρο του επιταχυντή στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα, καθοδηγούμενη από τους χειριστές του τεράστιου μηχανήματος. Η έναρξη του πειράματος είχε σε μεγάλο βαθμό δοκιμαστικό χαρακτήρα για να διαπιστώσουν οι επιστήμονες αν μπορεί να κάνει η ακτίνα πρωτονίων όλο το γύρο του κυκλικού επιταχυντή. Το πραγματικό πείραμα θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες, όταν θα ξεκινήσουν ταυτόχρονα δύο ακτίνες πρωτονίων με την ταχύτητα σχεδόν του φωτός, από αντίθετες κατευθύνσεις.»
Αυτό ήταν. Τελειώσαμε. Βγαίνοντας από την αίθουσα στρίψε (αριστερά ή δεξιά δε λέω γιατί καραδοκούν οι αντί-Βρυξελλικοί). Πάντως στην ταμπέλα θα δεις : « POP CERN »
Μπες άφοβα, γδύσου και περίμενε. Όλα τα αγοράκια κάνουν πάρτι εκεί.
*
Το στοίχημα για ένα Νόμπελ
Το πείραμα του αιώνα
e-typos
Το Βήμα online
e-writer
Ελληνική εταιρεία σπουδών φυσικής υψηλών ενεργειών
Labels: Burlesk, Creativity, Knowledge 12 Τόλμησαν
50 ..bloggers??!! [Honestly..i'm trying to be a good girl]
Ειδοποίηση:
Όσοι ακολουθήσατε τον σύνδεσμο http://vouts.blogspot.com ΔΕΝ είστε σε λάθος μέρος.-
--------Όσοι ακολουθήσατε τον σύνδεσμο http://vouts.blogspot.com ΔΕΝ είστε σε λάθος μέρος.-
Δεν είχα σκοπό να αναρτήσω άλλο post μέχρι την στιγμή της επιστροφής από τις Βρυξέλλες,
αλλά είναι αδύνατο (και ανεπίτρεπτο τελικά -θα έλεγα- για μένα ως blogger) να μη μιλήσω out in the open.
Η λίστα που δημοσιεύεται αποκαλύπτει (καταλύοντας κάθε δικαίωμα στην ανωνυμία) 33 (...) blog (...) των οποίων οι owners (να μας δω και application στο facebook και τι στον κόσμο!!) φτάνουν -εάν κατάλαβα καλά- τους 50(...)
Απανωτά σοκ ( περιήγηση στα "blog"...προβληματισμός από τις σπόντες στο plurk)
με εξανάγκασαν στα κάτωθι ..ποστερικά διότι προφανώς θα μας επισκεφθούν και άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν ιδέα από ιστολόγια.
1. Το είπαμε χίλιες φορές.
Δεν αρκεί να έχει κάποιος, διαδικτυακό χώρο με ενσωματωμένο χώρο σχολίων για να είναι blogger.
[Ο blogger δημοσιεύει, σχολιάζει, κοινωνικοποιείται. Ειδάλλως μιλάμε για... web user ramification.]
2. Ακολουθώντας τα link της λίστας βρέθηκα απέναντι σε επαγγελματικά βιογραφικά ( crash test πέρασα το cyborg), διαφημιστικό υλικό και σε ιστολόγιο με..μία ανάρτηση(...)
3. Όλοι οι πραγματικοί (γνήσιοι, λέμε) bloggers γνωρίζουμε το περιβόητο (ε; ε;) redirect blog σε domain. Όποιος συνέταξε τη λίστα προφανώς ως μη blogger δεν ασχολήθηκε αλλά όποιος την επαναδημοσίευσε όφειλε να σκεφτεί εκτός του σοβαρότατου θέματος που θα αναφέρω παρακάτω (μήπως να επιχειρήσω ένα multi tasking γράψιμο; Πόσο μπορώ να μη λυπηθώ τους επισκέπτες μου;-ρ) το πασιφανές θέμα του url.
[Πάμε πάλι στην αίθουσα για μάθημα.
Το url ενός blog, ο Τίτλος του - ό,τι εμφανίζεται μέσα στο ιστολόγιο και πάνω πάνω- καθώς και το nickname της περσόνας - αν υπάρχει- αποτελούν την Ταυτότητα ενός blog.
Στην περίπτωση όπου ο/η blogger "μπλογκάρει" επώνυμα , εκτός του αρχικού url, του domain , του nickname και του τίτλου εντός ιστολογίου, πρέπει να αναφέρεται και το ονοματεπώνυμο.
Αλλιώς πώς δηλώνεται ποιος είναι ο καθένας και τι πρεσβεύει;
Εκτός αυτού, εμφανίστηκε αυτές τις ημέρες μία φαιδρή επωνυμία πολλών ταχυτήτων. Όλοι σχεδόν μπλογκάρουμε επώνυμα αλλά μερικοί έχουν επίθετο και μερικοί όχι:-/
Κάτσε κάτω (β)ρε εσύ στο τελευταίο blog που μου θέλεις να συστηθείς!]
4. Δεδομένου πως μαχόμαστε όλοι (...) υπέρ του δικαιώματος στην ανωνυμία (ανεξάρτητα με το αν εμείς μπλογκάρουμε επώνυμα -αλήθεια στο post του κ. Τατούλη προσέξατε πως όλα σχεδόν τα σχόλια ήταν ανώνυμα;; Ή μιλάμε λοιπόν για "κοτούλες" στο διαδίκτυο ή κάνουμε χρήση του δικαιώματος στην ανωνυμία. Αποφασίστε!), ποιος από τους bloggers (...) ρωτήθηκε εάν επιθυμεί να δαχτυλοδειχθεί σε αυτή την επίσκεψη; Διότι σαφώς υπάρχει ελευθερία δημοσίευσης url (αν και η Ηθική στο Διαδίκτυο επιβάλλει request permission at any case) αλλά εδώ μιλάμε για μία δημόσια έκθεση (έμαθα πως θα γίνουμε και tv περσόνες) και προβληματίζομαι: α) ή είμαστε μεγάλες pc-ωνάρες όσοι συμμετέχουμε και λαχταρούμε την δημοσιότητα της συμβατικής μας παρουσίας ή β) όσοι θέλησαν να προφυλάξουν την ανωνυμία τους , απλά..δεν συμμετέχουν.
Αυτά
Θα χαρώ να σας συναντήσω όλους (τους bloggers όμως πιο πολύ ;-)
Labels: Blogging, Burlesk, Knowledge, Obsessions, Personal, Web 42 Τόλμησαν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
