Σάββατο
Pay Back Time
Σάββατο
Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά
Τέλος κι Αρχή, για όλους- σα ρύθμιση των ρολογιών
Κι οι δείκτες ακούγονται , άλλοι υστερικοί, άλλοι με γόους κι άλλοι χαρούμενοι
με εκείνη τη χάρη γκέϊσας που μοιάζει να αιωρείται όταν περπατά, στα σκαλοπάτια του επίπεδου κύκλου,
Για ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Focus
Είμαι επιστήμονας. Ορθολογίστρια. Είχα τις υποψίες μου από καιρό. Παρακολούθησα και το zeitgeist
Don’t give a shit
Κι αν δεν υπάρχει Χριστός δημιουργώ Θεό. Τον επιλέγω και πιστεύω.
Αν με πουλήσει τον εγκαταλείπω κι ύστερα γυρίζω πάλι πίσω.
For pay back time
Για να τον ξεσκεπάσω. Να πολεμήσω , να αποδομήσω. Για την ανάγκη να αμφισβητήσω και ν’αποδείξω.
Θα είμαι αυστηρή με τις υπερβολές. Καθώς και με τις ενοχές που επιχειρούν διάφοροι –τυχαίοι πέραν κάθε λογικής- να μου διαμηνύσουν.
Κάθε ανάρτηση με διάχυτο τον οργασμό της αποδόμησης του πνεύματος των Χριστουγέννων , κραυγάζει Μοναξιά..φωνάζει..Οίκτο.
Don’t give a shit
Κάθε ανάρτηση με μεταμφιεσμένο ή άγαρμπα δεμένο τον κόμπο των συνδρόμων της μη συμμετοχής στο πολιτικό γίγνεσθαι, χρήζει .. γροθιάς.
Εγώ επιλέγω τα σύνδρομα που θα με ακολουθούν σαν ασπίδα προστασίας στους καιρούς. Τις ενοχές μου εγώ τις κουμαντάρω. Για εξηγήσεις σε όσα επιλέγω να σκεφτώ, διαλέξατε λάθος πελάτη mates.
Εγώ ορίζω τι θα μοιράζομαι και τι θα καταπατώ.
My life, my treat
So..i don’t give a shit
Με τις φιλανθρωπίες δεν έχω καλή σχέση. Η οικονομική μου κατάσταση μέχρι πρότινος άλλωστε δεν επέτρεπε κινήσεις ευσπλαχνίας. Έφταιγε βέβαια που δεν πίστευα και πολύ στην κατάληξη.
Είναι φορές όμως που σε φέρνει η ζωή έξω από μια πόρτα κι ή τη χτυπάς ή την κλωτσάς.
Παιδικό χωριό (δεν είναι χωριό ΣΟΣ) στο Φίλυρο (never heard of it before)
Τα χρήματα των κειμένων Σεπτεμβρίου Οκτωβρίου (τελευταία "ανέκδοτα" του «εξαποδώ» εντύπου) ζήτησα να κατατεθούν εκεί. Δεν έχω λάβει ακόμα ηλεκτρονική απόδειξη από το «αρχηγείο» ώστε να σας την επιδείξω αλλά ευελπιστώ πως το θέμα έχει διευθετηθεί.
[όποιος πει μπράβο σε σχόλιο θα πάει από εκεί που’ρθε]
Έκλεισε κι αυτός ο λογαριασμός
Σκέφτηκα να τινάξω την μπλογκο-θέαση στον αέρα αποκαλύπτοντας τον νέο μου εργοδότη, αλλά ούτε πέρυσι είχα δηλώσει πού εργάζομαι (δε πιστεύω να φαντάζεστε πως ζούσα από τα χρήματα των κειμένων- έχω βήχα και δε μπορώ να ξεκαρδιστώ).
So
Μένετε με την απορία και την υποψία
Cause darlings
Won’t say a word
Ποιος άλλος λογαριασμός έμεινε ανοικτός;
Για όλους τους επόμενους αιώνες θα υπάρχουν πάντα οι καλά μεταμφιεσμένοι σύμβουλοι κάποιας μικρής εξερευνήτριας κι εκεί που σου μιλούν ντυμένοι τη στολή του..βαμβακερού τους δήθεν, εκεί θα σου σερβίρουν κάποιο συνθετικό message βαυκαλισμού λες κι είμαστε ηλίθιοι όλοι και δε ξεχωρίζουμε την τρύπα στο κρανίο των γυμνών βασιλέων..
Στα ταμεία της κοροϊδίας περνώ κοιτάζοντας την ίριδα.
Don’t give a shit
Επιταγές χωρίς αντίκρισμα
Δεν τρέφω πλέον κανένα μίσος και καμία εκδικητική διάθεση απέναντι σε όσους , κουλουριασμένοι στη δική τους ασφάλεια με μόνες κινήσεις τους σπασμούς από πεπερασμένο σύνολο αντιδράσεων δε μπόρεσαν να αντιληφθούν – πόσω μάλλον να συμμετάσχουν- στην τραγική πραγματικότητα ενός ανθρώπου που ήρθε με μια βαλίτσα όνειρα σε μια πόλη όπου δεν γνώριζε ούτε άνθρωπο ούτε δρόμο – κι ούτε που προσέχω πια τις παγκόσμιες σκηνές των καραγκιόζηδων που τολμούν να μου μιλούν για την πρόθεση ασφαλών συνθηκών στους μετανάστες.
Και μου πήρε καιρό αγάπη μου να καταλάβω αν ήταν «ανεύθυνος», «ανέντιμος» ή «επιπόλαιος» ο χαρακτηρισμός που θα απέδιδα , μα τα κατάφερα και βρήκα τη μόνη λέξη που πετυχαίνει στόχο.
Καθυστερημένος
Last check
Σ. Ευχαριστώ για όλα
Γ. Θ. Μ. Α. Β. Π. Σ. Δ. Ευχαριστώ
Μ. Ευχαριστώ.-
Β. αγάπη μου, ελπίζω να κατάλαβες για ποιο λόγο στο χθεσινό σου sms "Μη με χωρίσεις", απάντησα "α, πάγαινε από δω ρε"
Λοιπόν
Καλά Χριστούγεννα
Θα επανέρθω την Πρωτοχρονιά γιατί ετοιμάζω λίστα
Υ.Φ. Όποιος έμεινε απλήρωτος να περάσει την πρώτη του «μηνού» να εξοφληθεί.-
Τέλος κι Αρχή, για όλους- σα ρύθμιση των ρολογιών
Κι οι δείκτες ακούγονται , άλλοι υστερικοί, άλλοι με γόους κι άλλοι χαρούμενοι
με εκείνη τη χάρη γκέϊσας που μοιάζει να αιωρείται όταν περπατά, στα σκαλοπάτια του επίπεδου κύκλου,
Για ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Focus
Είμαι επιστήμονας. Ορθολογίστρια. Είχα τις υποψίες μου από καιρό. Παρακολούθησα και το zeitgeist
Don’t give a shit
Κι αν δεν υπάρχει Χριστός δημιουργώ Θεό. Τον επιλέγω και πιστεύω.
Αν με πουλήσει τον εγκαταλείπω κι ύστερα γυρίζω πάλι πίσω.
For pay back time
Για να τον ξεσκεπάσω. Να πολεμήσω , να αποδομήσω. Για την ανάγκη να αμφισβητήσω και ν’αποδείξω.
Θα είμαι αυστηρή με τις υπερβολές. Καθώς και με τις ενοχές που επιχειρούν διάφοροι –τυχαίοι πέραν κάθε λογικής- να μου διαμηνύσουν.
Κάθε ανάρτηση με διάχυτο τον οργασμό της αποδόμησης του πνεύματος των Χριστουγέννων , κραυγάζει Μοναξιά..φωνάζει..Οίκτο.
Don’t give a shit
Κάθε ανάρτηση με μεταμφιεσμένο ή άγαρμπα δεμένο τον κόμπο των συνδρόμων της μη συμμετοχής στο πολιτικό γίγνεσθαι, χρήζει .. γροθιάς.
Εγώ επιλέγω τα σύνδρομα που θα με ακολουθούν σαν ασπίδα προστασίας στους καιρούς. Τις ενοχές μου εγώ τις κουμαντάρω. Για εξηγήσεις σε όσα επιλέγω να σκεφτώ, διαλέξατε λάθος πελάτη mates.
Εγώ ορίζω τι θα μοιράζομαι και τι θα καταπατώ.
My life, my treat
So..i don’t give a shit
Με τις φιλανθρωπίες δεν έχω καλή σχέση. Η οικονομική μου κατάσταση μέχρι πρότινος άλλωστε δεν επέτρεπε κινήσεις ευσπλαχνίας. Έφταιγε βέβαια που δεν πίστευα και πολύ στην κατάληξη.
Είναι φορές όμως που σε φέρνει η ζωή έξω από μια πόρτα κι ή τη χτυπάς ή την κλωτσάς.
Παιδικό χωριό (δεν είναι χωριό ΣΟΣ) στο Φίλυρο (never heard of it before)
Τα χρήματα των κειμένων Σεπτεμβρίου Οκτωβρίου (τελευταία "ανέκδοτα" του «εξαποδώ» εντύπου) ζήτησα να κατατεθούν εκεί. Δεν έχω λάβει ακόμα ηλεκτρονική απόδειξη από το «αρχηγείο» ώστε να σας την επιδείξω αλλά ευελπιστώ πως το θέμα έχει διευθετηθεί.
[όποιος πει μπράβο σε σχόλιο θα πάει από εκεί που’ρθε]
Έκλεισε κι αυτός ο λογαριασμός
Σκέφτηκα να τινάξω την μπλογκο-θέαση στον αέρα αποκαλύπτοντας τον νέο μου εργοδότη, αλλά ούτε πέρυσι είχα δηλώσει πού εργάζομαι (δε πιστεύω να φαντάζεστε πως ζούσα από τα χρήματα των κειμένων- έχω βήχα και δε μπορώ να ξεκαρδιστώ).
So
Μένετε με την απορία και την υποψία
Cause darlings
Won’t say a word
Ποιος άλλος λογαριασμός έμεινε ανοικτός;
Για όλους τους επόμενους αιώνες θα υπάρχουν πάντα οι καλά μεταμφιεσμένοι σύμβουλοι κάποιας μικρής εξερευνήτριας κι εκεί που σου μιλούν ντυμένοι τη στολή του..βαμβακερού τους δήθεν, εκεί θα σου σερβίρουν κάποιο συνθετικό message βαυκαλισμού λες κι είμαστε ηλίθιοι όλοι και δε ξεχωρίζουμε την τρύπα στο κρανίο των γυμνών βασιλέων..
Στα ταμεία της κοροϊδίας περνώ κοιτάζοντας την ίριδα.
Don’t give a shit
Επιταγές χωρίς αντίκρισμα
Δεν τρέφω πλέον κανένα μίσος και καμία εκδικητική διάθεση απέναντι σε όσους , κουλουριασμένοι στη δική τους ασφάλεια με μόνες κινήσεις τους σπασμούς από πεπερασμένο σύνολο αντιδράσεων δε μπόρεσαν να αντιληφθούν – πόσω μάλλον να συμμετάσχουν- στην τραγική πραγματικότητα ενός ανθρώπου που ήρθε με μια βαλίτσα όνειρα σε μια πόλη όπου δεν γνώριζε ούτε άνθρωπο ούτε δρόμο – κι ούτε που προσέχω πια τις παγκόσμιες σκηνές των καραγκιόζηδων που τολμούν να μου μιλούν για την πρόθεση ασφαλών συνθηκών στους μετανάστες.
Και μου πήρε καιρό αγάπη μου να καταλάβω αν ήταν «ανεύθυνος», «ανέντιμος» ή «επιπόλαιος» ο χαρακτηρισμός που θα απέδιδα , μα τα κατάφερα και βρήκα τη μόνη λέξη που πετυχαίνει στόχο.
Καθυστερημένος
Last check
Σ. Ευχαριστώ για όλα
Γ. Θ. Μ. Α. Β. Π. Σ. Δ. Ευχαριστώ
Μ. Ευχαριστώ.-
Β. αγάπη μου, ελπίζω να κατάλαβες για ποιο λόγο στο χθεσινό σου sms "Μη με χωρίσεις", απάντησα "α, πάγαινε από δω ρε"
Λοιπόν
Καλά Χριστούγεννα
Θα επανέρθω την Πρωτοχρονιά γιατί ετοιμάζω λίστα
Υ.Φ. Όποιος έμεινε απλήρωτος να περάσει την πρώτη του «μηνού» να εξοφληθεί.-
Labels: Personal 83 Τόλμησαν
Τρίτη
Πολιτεία Off
Τρίτη
Την ώρα που ταξίδευα την Κυριακή δέχτηκα το πρώτο τηλεφώνημα.
-Δεν έχεις ιδέα τι γίνεται στην Αθήνα
-Δεν έχω. Μετά το μνημόσυνο κλείστηκα στο διαμέρισμα
-Πρόσεχε. Όταν φτάσεις αν δε μπορείς να πας στο σπίτι , τηλεφώνησε μου
Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσα μεγάλη σημασία. Κάποια πορεία που θα αφήνει τους πιο αθώους να ταλαιπωρούνται. Κάποια διαδήλωση με συνθήματα Μονιμοποιήστε μας τώρα…
Ίσως δυο τρεις παραπάνω μολότοφ στο γκέτο των Εξαρχείων..
Αυτά είχα στο μυαλό μου.
Σα θεατής εκ του μακρόθεν
Κυριακή βράδυ off
Στο τηλέφωνο ελάχιστα λεπτά πριν τελειώσει η κλήση , δόθηκε και πάλι το έναυσμα.
-Μα..είναι λόγος αυτός τώρα για να γίνεται τόσος χαμός;
-Οι αναρχικοί έδιωξαν τα πρεζόνια από τα Εξάρχεια! (Ο φίλος Α. ήταν σαφώς εκνευρισμένος μαζί μου) Δε καταλαβαίνεις πως η αστυνομία και οι αναρχικοί χρειάζονται ο ένας τον άλλον.
-Επιμένω. Είναι λόγος αυτός..;
-Αυτοί (αστυνομία) τους προκάλεσαν!
(ένοιωσα ξανά 7 χρονών…εσύ με δάγκωσες πρώτος)
Δευτέρα βράδυ άρχισα να διαβάζω στο διαδίκτυο.
Στο friendfeed μετά από δέκα μηνύματα ένοιωθες τη γελοιότητα να διαπερνά το κρανίο
Να πέσει η κυβέρνηση
Ακούστε εδώ τι γίνεται
Οι πιο αστείες εικόνες αυτοκινήτων (!!!)
Μη τους χτυπάτε είναι μικρά παιδιά
Στα blog (τα περισσότερα) κορώνες υστερικών διαταραγμένων (πιθανότατα)
Γουρούνια
Δολοφόνοι
Τα παιδιά μας!
Ο ανώμαλος που έκανε το group υπέρ του ήρωα αστυνομικού
[Εσύ βρε ντίβα μιλάς για κορώνες;
Εγώ..]
Λίγο πιο πέρα μια φωνή ψυχραιμίας
Υπάρχει ελπίδα λοιπόν;
Δευτέρα βράδυ άνοιξα την τηλεόραση
Δέκα λεπτά αργότερα δέχτηκα τηλέφωνο από τον Βορρά
-Έφτασες; Όλα καλά;
-Γίνεται πόλεμος, ψέλλισα και τότε κατάλαβα πως δεν είχα δύναμη να μιλήσω
-Πού;
-Δυο δρόμους σχεδόν πιο κάτω. Γίνεται πόλεμος
-Α, για τα επεισόδια λες; [σιωπή αδιαφορίας]
-Δε θα πάμε στη δουλειά αύριο. Δε μπορώ να μετακινηθώ. Είχα ραντεβού με το γιατρό. Δε -μπορώ να πάω. Γίνεται πόλεμος. Καίγονται τα πάντα.
-[..εκτός πραγματικότητας η φωνή στην άλλη γραμμή] Για πες. Ξαναφεύγεις την Πέμπτη;
-[Στην τηλεόραση έβλεπα παιδιά να καταστρέφουν. Πού και πού έπαιρνε το μάτι μου κάποιο αστυνομικό. Καταστήματα βομβαρδισμένα. – Έκαψαν τις τράπεζες- μα τι κάνουν;..] Γίνεται πόλεμος. Δυο δρόμους πιο πέρα. Κλείσε
Κλήση ξανά
-Ισχύει για αύριο;
-Είσαι σίγουρος πως μπορούμε να βγούμε αύριο;
-Μην είσαι αθώα επαρχιωτοπούλα Ειρήνη. Δε θα χτυπήσουν το Χίλτον. Θα βγούμε
Επιτέθηκαν φραστικά…
Ποιοι;
Οι αστυνομικοί.
Και τα παιδιά;
Το ίδιο
Προσπαθώ να θυμηθώ μία περίπτωση όπου η κοινή γνώμη επικρότησε συμπεριφορά αστυνομικών.
Προσπαθώ να θυμηθώ μία περίπτωση όπου η συμπεριφορά της εξουσίας ενέπνευσε σεβασμό.
Παιδιά ώριμα ή ανώριμα στους δρόμους να καταστρέφουν τις περιουσίες ξένων.
Σκέφτομαι την πιθανότητα μιας συνομιλίας
Βρε μαλάκα. Αυτό ήταν το μαγαζί του θείου μου. Όχι βρε μαλάκα. Αφού είδες πως πέρασα από εκεί και δεν πέταξα τίποτα.
Που είναι οι γονείς;
..σε κάποια διαδήλωση ίσως..ετοιμάζεται για απεργία η ΓΣΕΕ άλλωστε
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι μαθητές έβγαλαν τα ρούχα τους και ξάπλωσαν στα σκαλοπάτια του σχολείου παριστάνοντας τους νεκρούς
Θεατρικό
Αν ήμουν η μητέρα του Αλέξη θα το έβρισκα χυδαίο ή βλακώδες. Πιθανότατα ..ίσως..να μη το πρόσεχα.
Γιατί να ζουν αυτά τα παιδιά και όχι και το δικό μου; Γιατί; Θα το σκέφτεται..
Δε μπορούν επειδή έχουν μία δύναμη παραπάνω να μας σκοτώνουν
Χριστέ μου. Μάθημα νεοελληνικών και έκθεσης δε παρακολουθεί αυτή η δεκαεξάχρονη;
Σήμερα πρέπει να γίνει η συνάντηση. Σήμερα.
Ωρυόταν ο πρύτανης.
_______________________________________________________________
Η χώρα αυτή πάσχει από έλλειψη σεβασμού και αυτοεκτίμησης. Πάσχει από έλλειψη αξιοπρέπειας. Πάσχει από έλλειψη ψυχραιμίας.
Η χώρα μου βιώνει ένα μόνιμο σύνδρομο Τουρέτ με δεκάδες τραύματα αιώνων να καταπιέζουν μέχρι τη στιγμή που εκρήγνυνται.
Η πολιτεία απουσιάζει σαν γονιός που αφήνει μόνο το τρίχρονο βρέφος στο διαμέρισμα προσπαθώντας να κερδίσει κάποιο κονδύλι παραπάνω στην αγορά της επικοινωνιακής κατάντιας. [ ..τούτο γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη του βρέφους]
Και το διαμέρισμα αυτές τις μέρες πήρε φωτιά..
______________________________________________________________
«Το ζήτημα των σχέσεων μεταξύ ηθικής και πολιτικής είναι πιο σοβαρό γιατί τουλάχιστον από την εποχή της σύγκρουσης ανάμεσα στην Αντιγόνη και στον Κρέοντα η ιστορική εμπειρία έδειξε – και η κοινή λογική δείχνει να το έχει αποδεχτεί πρόθυμα- ότι ο πολιτικός μπορεί να συμπεριφέρεται διαφορετικά απ’ ό,τι προστάζει η κοινή ηθική.
Μια αθέμιτη πράξη από ηθικής απόψεως μπορεί να θεωρηθεί και να εκιτμηθεί θεμιτή στην πολιτική. Με άλλα λόγια η πολιτική υπακούει σε έναν κώδικα κανόνων ή σε ένα δεοντολογικό σύστημα διαφορετικό από τον κώδικα ή το δεοντολογικό σύστημα της ηθικής συμπεριφοράς.
Η συμπεριφορά που χρειάζεται να δικαιολογηθεί δεν είναι εκείνη που συμμορφώνεται με τους νόμους. Δε χρήζει δικαιολόγησης ο σεβασμός των κανόνων, δηλαδή η ηθική συμπεριφορά.
Η ανάγκη για δικαιολόγηση γεννιέται όταν η πράξη παραβαίνει ή δείχνει να παραβαίνει τους γενικώς αποδεκτούς κοινωνικούς κανόνες, είτε αυτοί είναι ηθικοί, νομικοί ή εθιμικοί.
Δεν προσπαθεί κανείς να δικαιολογήσει την υπακοή αλλά αν θεωρείται πως έχει κάποια ηθική αξία, την ανυπακοή.
Δε χρειάζεται δικαιολόγηση η παρουσία σε μια υποχρεωτική συνεδρίαση αλλά η απουσία»
-Δεν έχεις ιδέα τι γίνεται στην Αθήνα
-Δεν έχω. Μετά το μνημόσυνο κλείστηκα στο διαμέρισμα
-Πρόσεχε. Όταν φτάσεις αν δε μπορείς να πας στο σπίτι , τηλεφώνησε μου
Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσα μεγάλη σημασία. Κάποια πορεία που θα αφήνει τους πιο αθώους να ταλαιπωρούνται. Κάποια διαδήλωση με συνθήματα Μονιμοποιήστε μας τώρα…
Ίσως δυο τρεις παραπάνω μολότοφ στο γκέτο των Εξαρχείων..
Αυτά είχα στο μυαλό μου.
Σα θεατής εκ του μακρόθεν
Κυριακή βράδυ off
Στο τηλέφωνο ελάχιστα λεπτά πριν τελειώσει η κλήση , δόθηκε και πάλι το έναυσμα.
-Μα..είναι λόγος αυτός τώρα για να γίνεται τόσος χαμός;
-Οι αναρχικοί έδιωξαν τα πρεζόνια από τα Εξάρχεια! (Ο φίλος Α. ήταν σαφώς εκνευρισμένος μαζί μου) Δε καταλαβαίνεις πως η αστυνομία και οι αναρχικοί χρειάζονται ο ένας τον άλλον.
-Επιμένω. Είναι λόγος αυτός..;
-Αυτοί (αστυνομία) τους προκάλεσαν!
(ένοιωσα ξανά 7 χρονών…εσύ με δάγκωσες πρώτος)
Δευτέρα βράδυ άρχισα να διαβάζω στο διαδίκτυο.
Στο friendfeed μετά από δέκα μηνύματα ένοιωθες τη γελοιότητα να διαπερνά το κρανίο
Να πέσει η κυβέρνηση
Ακούστε εδώ τι γίνεται
Οι πιο αστείες εικόνες αυτοκινήτων (!!!)
Μη τους χτυπάτε είναι μικρά παιδιά
Στα blog (τα περισσότερα) κορώνες υστερικών διαταραγμένων (πιθανότατα)
Γουρούνια
Δολοφόνοι
Τα παιδιά μας!
Ο ανώμαλος που έκανε το group υπέρ του ήρωα αστυνομικού
[Εσύ βρε ντίβα μιλάς για κορώνες;
Εγώ..]
Λίγο πιο πέρα μια φωνή ψυχραιμίας
Υπάρχει ελπίδα λοιπόν;
Δευτέρα βράδυ άνοιξα την τηλεόραση
Δέκα λεπτά αργότερα δέχτηκα τηλέφωνο από τον Βορρά
-Έφτασες; Όλα καλά;
-Γίνεται πόλεμος, ψέλλισα και τότε κατάλαβα πως δεν είχα δύναμη να μιλήσω
-Πού;
-Δυο δρόμους σχεδόν πιο κάτω. Γίνεται πόλεμος
-Α, για τα επεισόδια λες; [σιωπή αδιαφορίας]
-Δε θα πάμε στη δουλειά αύριο. Δε μπορώ να μετακινηθώ. Είχα ραντεβού με το γιατρό. Δε -μπορώ να πάω. Γίνεται πόλεμος. Καίγονται τα πάντα.
-[..εκτός πραγματικότητας η φωνή στην άλλη γραμμή] Για πες. Ξαναφεύγεις την Πέμπτη;
-[Στην τηλεόραση έβλεπα παιδιά να καταστρέφουν. Πού και πού έπαιρνε το μάτι μου κάποιο αστυνομικό. Καταστήματα βομβαρδισμένα. – Έκαψαν τις τράπεζες- μα τι κάνουν;..] Γίνεται πόλεμος. Δυο δρόμους πιο πέρα. Κλείσε
Κλήση ξανά
-Ισχύει για αύριο;
-Είσαι σίγουρος πως μπορούμε να βγούμε αύριο;
-Μην είσαι αθώα επαρχιωτοπούλα Ειρήνη. Δε θα χτυπήσουν το Χίλτον. Θα βγούμε
Επιτέθηκαν φραστικά…
Ποιοι;
Οι αστυνομικοί.
Και τα παιδιά;
Το ίδιο
Προσπαθώ να θυμηθώ μία περίπτωση όπου η κοινή γνώμη επικρότησε συμπεριφορά αστυνομικών.
Προσπαθώ να θυμηθώ μία περίπτωση όπου η συμπεριφορά της εξουσίας ενέπνευσε σεβασμό.
Παιδιά ώριμα ή ανώριμα στους δρόμους να καταστρέφουν τις περιουσίες ξένων.
Σκέφτομαι την πιθανότητα μιας συνομιλίας
Βρε μαλάκα. Αυτό ήταν το μαγαζί του θείου μου. Όχι βρε μαλάκα. Αφού είδες πως πέρασα από εκεί και δεν πέταξα τίποτα.
Που είναι οι γονείς;
..σε κάποια διαδήλωση ίσως..ετοιμάζεται για απεργία η ΓΣΕΕ άλλωστε
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι μαθητές έβγαλαν τα ρούχα τους και ξάπλωσαν στα σκαλοπάτια του σχολείου παριστάνοντας τους νεκρούς
Θεατρικό
Αν ήμουν η μητέρα του Αλέξη θα το έβρισκα χυδαίο ή βλακώδες. Πιθανότατα ..ίσως..να μη το πρόσεχα.
Γιατί να ζουν αυτά τα παιδιά και όχι και το δικό μου; Γιατί; Θα το σκέφτεται..
Δε μπορούν επειδή έχουν μία δύναμη παραπάνω να μας σκοτώνουν
Χριστέ μου. Μάθημα νεοελληνικών και έκθεσης δε παρακολουθεί αυτή η δεκαεξάχρονη;
Σήμερα πρέπει να γίνει η συνάντηση. Σήμερα.
Ωρυόταν ο πρύτανης.
_______________________________________________________________
Η χώρα αυτή πάσχει από έλλειψη σεβασμού και αυτοεκτίμησης. Πάσχει από έλλειψη αξιοπρέπειας. Πάσχει από έλλειψη ψυχραιμίας.
Η χώρα μου βιώνει ένα μόνιμο σύνδρομο Τουρέτ με δεκάδες τραύματα αιώνων να καταπιέζουν μέχρι τη στιγμή που εκρήγνυνται.
Η πολιτεία απουσιάζει σαν γονιός που αφήνει μόνο το τρίχρονο βρέφος στο διαμέρισμα προσπαθώντας να κερδίσει κάποιο κονδύλι παραπάνω στην αγορά της επικοινωνιακής κατάντιας. [ ..τούτο γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη του βρέφους]
Και το διαμέρισμα αυτές τις μέρες πήρε φωτιά..
______________________________________________________________
«Το ζήτημα των σχέσεων μεταξύ ηθικής και πολιτικής είναι πιο σοβαρό γιατί τουλάχιστον από την εποχή της σύγκρουσης ανάμεσα στην Αντιγόνη και στον Κρέοντα η ιστορική εμπειρία έδειξε – και η κοινή λογική δείχνει να το έχει αποδεχτεί πρόθυμα- ότι ο πολιτικός μπορεί να συμπεριφέρεται διαφορετικά απ’ ό,τι προστάζει η κοινή ηθική.
Μια αθέμιτη πράξη από ηθικής απόψεως μπορεί να θεωρηθεί και να εκιτμηθεί θεμιτή στην πολιτική. Με άλλα λόγια η πολιτική υπακούει σε έναν κώδικα κανόνων ή σε ένα δεοντολογικό σύστημα διαφορετικό από τον κώδικα ή το δεοντολογικό σύστημα της ηθικής συμπεριφοράς.
Η συμπεριφορά που χρειάζεται να δικαιολογηθεί δεν είναι εκείνη που συμμορφώνεται με τους νόμους. Δε χρήζει δικαιολόγησης ο σεβασμός των κανόνων, δηλαδή η ηθική συμπεριφορά.
Η ανάγκη για δικαιολόγηση γεννιέται όταν η πράξη παραβαίνει ή δείχνει να παραβαίνει τους γενικώς αποδεκτούς κοινωνικούς κανόνες, είτε αυτοί είναι ηθικοί, νομικοί ή εθιμικοί.
Δεν προσπαθεί κανείς να δικαιολογήσει την υπακοή αλλά αν θεωρείται πως έχει κάποια ηθική αξία, την ανυπακοή.
Δε χρειάζεται δικαιολόγηση η παρουσία σε μια υποχρεωτική συνεδρίαση αλλά η απουσία»
Το εγκώμιο της πραότητας- Νορμπέρτο Μπόμπιο- Εκδόσεις Πατάκη
Στην πόλη μου αυτή τη στιγμή γίνεται πόλεμος
Labels: Personal 73 Τόλμησαν
Παρασκευή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
