Παρασκευή
Πάμε Sx0λe'10
Παρασκευή
Με αφορμή τις συζητήσεις στα ιστολόγια Ανώδυνα Ημερολόγια και Θέλω να πω:Η πίσω πλευρά , δημιούργησα σήμερα το πρώτο μου facebook group με τίτλο Ελληνική Εκπαίδευση.
[έχω δημιουργήσει το γνωστό πλέον σε αρκετούς Linkedin Group: Creative Minds in Greek New Media αλλά με facebook group ασχολούμαι πρώτη φορά]
Επέλεξα κατηγορία: Common Interest-Beliefs and Causes θεωρώντας πως η Εκπαίδευση είναι υπεράνω των πολιτικών ή ακόμα και ακαδημαϊκών [με την επίσημη έννοια] οπτικών.
Η Ελληνική Εκπαίδευση αφορά τον λαό της Ελλάδας. Αυτό τον λαό που πέρασε και περνά από τα κύματα της εκπαίδευσης [πολλές φορές ανάλογα με τα "κουμάντα" κάθε πολιτικού καπετάνιου] αλλά και τον λαό που κάθε πρωί περνά τον δικό του μικρό γολγοθά ετοιμάζοντας τα παιδιά για το σχολείο ..καμαρώνοντας την φιγούρα που μπαίνει στον προαύλιο χώρο, ή την κορμοστασιά που στέκεται δίπλα σε μια βαλίτσα περιμένοντας το λεωφορείο για την σχολή μιας άλλης πόλης.
Αυτό τον λαό που πρώτα από όλα και πριν από όλα, συμπληρώνει στον οικογενειακό προϋπολογισμό τα έξοδα Εκπαίδευσης ..που χαμογελά περήφανα μπροστά σε ένα πτυχίο ..που ψιθυρίζει "εσύ να είσαι καλά" μπροστά σε μια αποτυχία.
Κι αυτό τον λαό που κουβαλά την χάρτινη προίκα του από γραφείο σε γραφείο..τρέμοντας μπροστά σε ένα ταμείο ανεργίας.
Οι άνθρωποι στο facebook είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι στην πλειοψηφία τους. Δεν θέλουν μεγάλα λόγια. Δεν εμπλέκονται εύκολα σε διαλόγους που συμβαίνουν σε πολιτικοποιημένους χώρους. Λένε τους καημούς, τα παράπονα αλλά και τα όνειρα τους στις παρέες τους κι αν συναντήσουν κάποιο πολιτικό..ταλαιπωρημένοι από τις θαλασσοταραχές στα θρανία, το μόνο που ξεστομίζουν είναι "το παιδί δεν έχει δουλειά".
Καλώ λοιπόν όσους φοβούνται την στιγμή που μόλις περιέγραψα να μιλήσουν χωρίς στρουθοκαμηλισμούς αλλά με αίσθημα ευθύνης , αποδεικνύοντας αυτό που έχω αναφέρει πολλές φορές..πως δηλαδή..
"Είμαστε ένας απογοητευμένος λαός/ όχι ένας διανοητικά καθυστερημένος κόσμος"
Υστερόγραφο
Πριν 5 χρόνια περίπου, στο Αριστοτέλειο Ιδιωτικό Σχολείο Σερρών, δίδασκα Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον στην Γ' Λυκείου και ήμουν υπεύθυνη της δραστηριότητας Multimedia/Δημοσιογραφία [ήταν η πρώτη χρονιά που λειτουργούσε το σχολείο]. Τότε λοιπόν με τα παιδιά της Α' και Β' Γυμνασίου εκδώσαμε μία εφημερίδα με τίτλο Sx0λ[e]'10 [σχολείο και σχόλιο]. Η εφημερίδα στηνόταν από εμένα στο Corel και το περιεχόμενο ήταν αποκλειστικά ευθύνη των παιδιών. [Εάν βρω σε κάποιο back up τα τεύχη σε ηλεκτρονική μορφή θα τα αναρτήσω] Αυτά τα παιδιά "σήμερα" αγωνίζονται για την είσοδο τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Πολλοί δε εκ των υπολοίπων μαθητών μου εκείνα τα χρόνια, σήμερα είναι γονείς ή συνάδερφοι..κι οι περισσότεροι με έχουν ήδη βρει στο facebook.
Labels: Education, Personal, Projects, Remember
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 Τόλμησαν:
Καλά, ας ορίσουμε πρώτα τους στόχους της 3τοβάθμιας και μετά ας συζητήσουμε τους κανόνες εισαγωγής σε αυτή.
Αλλά πολύ φοβούμαι πως αν ο κόσμος κάτσει και συζητήσει σοβαρά για τις βαθμίδες, την εκπαίδευση και τις προοπτικές, θα πάψει να θέλει να εισαχθεί στην 3τοβάθμια.
Η ελληνική οικογένεια έχει στρεβλή θεώρηση πάντως της βαθμίδας αυτής.
Ε σε λίγο θα εισάγουμε και την έννοια της 5τοβάθμιας και πάει λέγοντας, η 4τοβάθμια ήδη υπάρχει, και στο τέλος θα κάτσουμε να αναρωτιόμαστε γιατί τα πτυχία δεν αξίζουν ούτε ως κωλόχαρτο, παρότι τους είχαμε δώσει αξία.
Όσο βλέπουμε την εκπαίδευση όμως αγορά, τόσο θα απαξιώνεται αυτή, με τους ρυθμούς που απαξιώνεται κάθε τί στην αγορά.
Κατά τα άλλα το τί "θέλει" ο καθένας, δεν έχει καμία σημασία. Ας οργανωθούμε, ας στοχοθετήσουμε και μετά βλέπουμε...
Μέχρι τότε όμως, θα συζητάμε για θέλω και θα βλέπουμε αποτυχίες, ακριβώς επειδή ψάχνουμε τα θέλω…
Είναι απλά μαγικό, να βλέπεις τα παιδάκια που κάποτε τους έδειχνες πως να κάνουν τα πρώτα (ή και τα επόμενα) βήματά τους στον εκπληκτικό κόσμο που κρύβουν μέσα τους τα γράμματα και οι αριθμοί, να είναι πλέον ενήλικες με το δικό τους valid κομμάτι στην ζωή και τον κόσμο. Και είναι απλά θλιβερό, να βλέπεις ότι ολοένα και αυξανόμενος αριθμός από αυτά, απλά δεν τα καταφέρνουν πλέον..
Drthr εγώ πιστεύω πως οι στόχοι κάθε βαθμίδας είναι ξεκάθαροι βάσει λογικής. Ειδικά της τριτοβάθμιας της οποίας κύριος στόχος είναι η επαγγελματική αποκατάσταση μέσα από εξειδίκευση σπουδών.
Ο κόσμος θέλει να μιλήσει σοβαρά και θέλει -κυρίως- να τον αντιμετωπίσουν σοβαρά. Δυστυχώς όμως ο χρόνος για κουβέντες μειώνεται ανάλογα με την αστική τάξη στην οποία ανήκει κανείς.
Η ελληνική οικογένεια έχει την θεώρηση του δημοσίου. Με αυτό το φίλτρο την ανάθρεψαν και αντιδρά απολύτως λογικά [μέχρις ενός σημείου].
Τώρα...για να πειστεί να αλλάξει θεώρηση δεν αρκούν οι κατευθύνσεις. Πρέπει να υπάρξουν συνθήκες. Με το ασφαλιστικό χάος και τον Σταυρό του ΦΠΑ δεν μπορούν να ζητούν οι πολιτικοί κράτος πειραματικών επιχειρηματιών.
Για ποιο λόγο απαξιώνεις τις περισσότερες βαθμίδες;
Σε μία πιθανή κατάργηση των πανελληνίων θα θεωρούσα εύλογο ένα προπαρασκευαστικό στάδιο.
Ο καθένας θέλει ό,τι καλύτερο μπορεί να έχει με το μικρότερο δυνατό κόστος και το πιο βραχυπρόθεσμο αλλά διαρκές κέρδος.
Αυτό όμως δεν είναι εύκολο οπότε πρέπει να γίνουν συμβιβασμοί.
Η συζήτηση δεν είναι άσχημο πράγμα. Ούτε βλέπουμε παντού αποτυχίες. Απλά θα ήταν προτιμότερο [..]να έχουμε πιο σταθερή κατάσταση επιτυχιών :-)
Σοφία..ναι είναι μαγικό :-) και με έναν περίεργο τρόπο αυτή η κατάσταση λειτουργεί..αυτοτροφοδοτικά. Μου ξανα-δίνει ενέργεια.
Θα διαφωνήσω με το τέλος της φράσης σου. Τι σημαίνει "δεν τα καταφέρνουν"; Όλοι τα καταφέρνουμε με τον ένα ή άλλο τρόπο. Είμαστε έξυπνος λαός:-) Αλλά το θέμα είναι να μην ταλαιπωρούμαστε ..
Δεν τα καταφέρνουν να αναπτύξουν δεξιότητες και να αποκτήσουν γνώσεις που θα τους δώσουν καλύτερη και μεγαλύτερη αβάντα στη ζωή τους. Το θέμα μας, ως εκπαιδευτικοί, δεν είναι να αρκούμαστε στο να πετύχει κανείς το λιγότερο που μπορεί, αλλά το καλύτερο. Εδώ που δουλεύω, βλέπω παιδιά τα οποία στην ουσία καταστρέφονται, και είναι ελάχιστα και αποσπασματικά αυτά που μπορεί να κάνει κάποιος, γιατί όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε. Παιδιά τα οποία δεν θα μάθουνε να γράφουνε και να διαβάζουνε πέρα από τα βασικά. Παιδιά που ενώ δυνητικά είναι έξυπνα, δεν μαθαίνουν να σκέφτονται και να αποκτούνε αυτοπεποίθηση. Φυσικά, όλοι βρίσκουν έναν δρόμο στη ζωή, θεωρώ όμως ότι πάντα, σε πολλές περιπτώσεις, τους αξίζει κάποιος καλύτερος. Στενοχωριέμαι γιατί βλέπω γύρω μου, κυρίως μετριότητες ενώ υπάρχουνε τα φόντα για να ξεχωρίσουν.
Είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση, και θέμα που απασχολεί συχνά εμάς που ζούμε στην επαρχία, όπου βλέπει κανείς μεγάλες ανισότητες και μια διαφορετική κατάσταση από αυτή που επικρατεί στις πόλεις.
Σοφία :-) ναι..τώρα κατάλαβα τι εννοείς.
Ένα από τα μεγαλύτερα ζητούμενα στην εκπαίδευση είναι το παιδί να ανακαλύπτει όλες τις δυνατότητες του..να ανακαλύπτει πως έχει δυνατότητες.
Για αυτό επιμένω τόσο στο We Go Web να χρησιμοποιείται το διαδίκτυο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ στην εκπαίδευση.
Πιθανότατα να επιχειρήσω μία διασύνδεση μάλιστα του we go web με το γκρουπ Ελληνική εκπαίδευση που έκανα σήμερα κι εκεί θα χαρώ πάρα πολύ να συμμετάσχεις στις συζητήσεις:-)
;-) Γκρουπιάστηκα ήδη...
;-Ρ
Σούπερ !
:-)
Ευχαριστώ πάρα πολύ!
Να ξεκινησω με το να πω ότι μου αρεσει, μου άρεσε και θα μου αρ΄σει ο λόγος σου ... ειδικά όταν σε πιάνει ρομαντική διάθεση. Ειναι πολύ όμορφο.
Σε δεύτερο επίπεδο στο post πιστεύω ότι η εκπαίδευση πρέπει να είανι έργο εκπαιδευτικών. Και εξηγώ: αν οι εκπαιδευτικοί είναι σωστοί και πληρώνονται ΣΩΣΤΑ, θα έχουν το μυαλό τους στο έργο τους. Θα ενημερώνονται καλύτερα και θα μπορούν να παρέχουν έναν πιο σωστό τρόπο εκμάθησης στα παιδιά.
Χρειάζεται ευθύνη από όλους: από τους αρμόδιους που επιλέγουν εκπαιδευτικούς, από τους εκπαιδευετικους που πρεπει να κανουν καλά τη δουλειά τους, από τους οικονομικούς που πρεπει να εκτιμήσουν το έργο των εκπαιδευτικών και το σημαντικό τους ρόλο στην ζωη μιας χώρας, από τους γονείς που εφόσον τα υπόλοιπα ειναι σωστά θα πρέπει να εμπιστευτουν σε αυτά τα άτομα την εξέλιξη των παιδιών τους.
Η εκπαίδευση ειναι ένα σημαντικό έργο και ο τρόπος που την διαχειριζόμαστε ειναι καθαρά ερασιτεχνικός. Θέλει άλλους στόχους και ριζικές αλλαγές.
Οσον αφορά τα παιδιά, θα σταθω στο επίπεδο του πανεπιστημίου καθώς εκεί γίνεται ο επαγγελματικός προσδιορισμός τους. Θεωρώ ότι ΠΡΕΠΕΙ να επιλέγεις που σου αρέσει να σπουδάσεις! Εχω δει λάθος άτομα σε τελείως λάθος θέσεις και χρειαζόμαστε και ειδικούς να βοηθάνε τα παιδιά σε αυτή την επιλογή, να ξεκαθαρίσουν τι έχουν μέσα τους.
Δεν είναι δυνατόν να ρίχνεις το βάρος μιας ολόκληρης ζωης σε 18χρονους ώμους. Είναι άδικο.
Επιπλέον να κάνουν πιο αυτηρό τον χρόνο που χρειάζεται κάποιος να τελειώσει μια σχολή.
Αλήθεια εμπιστεύεται ο καθένας από μας έναν επαγγελματία που πήρε το πτυχίο του μετά από 15 χρόνια αντί για 4? Μιλάμε για στοιχειώδη πράγματα και απόλυτα σημαντικα
Change Everything, αυτό θα έκανα ...
Ειρήνη μου, ευχαριστώ για την φιλοξενία. Εδώ μέσα νοιώθω άνετα να μιλήσω, ίσως καλύτερα και από το αν είχα δικό μου blog για τέτοια θέματα.
Keep rocking baby
Αντρέα μου ξενιτεμένε γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και είναι λογικό τα λημέρια του ενός είναι άνετα για τον άλλο.
[άσε που έτσι νοιώθω κι εγώ πως βρίσκομαι σε προστατευμένο περιβάλλον]
Τι να σχολιάσω τώρα;
Μια χαρά τα λες. Κι οι μισθοί είναι θέμα..κι η αξιοπρέπεια..κι η εμπιστοσύνη των γονιών..
κι ερχόμαστε σε αυτό για το οποίο φωνάζω μήνες τώρα και από ποστ και από βίντεο και από ποντκαστ:
Ο κόσμος θέλει την χαμένη του αξιοπρέπεια.
Ας βρούν τρόπους.
Δεν γίνονται όλα από την μια στιγμή στην άλλη αλλά και δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά.
Ας αφήσουν οι πολιτικοί τα άλλοθι κι ας βάλουν μία τάξη στις τάξεις.
Όταν δω πολιτική κίνηση που να υπενθυμίζει σε γονείς/μαθητές/εκπαιδευτικούς, υποχρεώσεις τότε ναι..θα πιστέψω πως γίνεται ένα βήμα εμπρός.
Να είσαι δυνατός εκεί που βρίσκεσαι..είναι μεγάλη αλλαγή και θέλει χρόνο..ακόμα και για να απογοητευτείς.
Μη μασάς πουθενά. Μίλα σε όλους. Κυνήγησε ό,τι υπάρχει. Δώσε μάχες.
Εμείς εδώ είμαστε..ένα κλικ μακριά. Μίλησε μας
Βλέπεις;
Λάθος!
(Εσύ το κάνεις φυσικά, όχι εγώ!!!)
Η 3τοβάθμια παράγει επιστήμονες, δεν είναι επαγγελματική σχολή.
Αυτή η παρανόηση και η ισοπέδωσή της σε επαγγελματική σχολή έγινε για λόγους «αγοράς», αυτή και είναι η στρεβλή θεώρηση της σημερινής ελληνικής οικογένειας.
Γι’ αυτό σου λέω, άμα τη θεωρείς «επαγγελματική σχολή», και πολύ ασχολούμαστε μαζί της…
Αλλά δεν είναι αυτοί οι στόχοι της με βάση τα προγράμματα σπουδών και τη στοχοθεσία που έχει εδώ και χρόνια και που ευτυχώς δεν άλλαξε για χάρη της αγοράς…
Drthr είναι επικίνδυνο να απλουστεύουμε και να γενικεύουμε. Η πλειοψηφία των ανθρώπων προχωρά στην διαδικασία της επιστημοσύνης [εξειδίκευση γνώσεων] επειδή θέλει να επιβιώσει.
Συν τοις άλλοις θα διαφωνήσω στον όρο της επαγγελματικής σχολής.
Οι σχολές στην πλειοψηφία τους κατηγορούνται ακριβώς επειδή δεν προετοιμάζουν τους αποφοίτους [επιστήμονες/εξειδικευμένους γνώστες] για την επαγγελματική επιβίωση.
Δυστυχώς δεν άλλαξαν τα προγράμματα σπουδών θέλεις να πεις. Διότι έχει γεμίσει ο τόπος πτυχιούχους/επιστήμονες/εξειδικευμένους μεν..άνεργους δε και για αυτό δεν ευθύνεται μόνο η αγορά ή όποια οικονομική κρίση.
Εσύ ίσως δεν έχεις ανάγκη την εργασία ώστε να επιβιώσεις. Ίσως σου αρκεί η επιστημοσύνη σου.
Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως στον υπόλοιπο κόσμο.
Δεν απλουστεύω. Και δεν ισοπεδώνω επίσης.
Έχεις το δικαίωμα πάντως να κάνεις το λάθος να διαφωνείς! :)
Ρε ‘συ, που να χτυπιέσαι, δε φταίνε τα πανεπιστήμια που δεν προετοιμάζουν τους απόφοιτους, δεν υπάρχουν τόσες θέσεις για να αποκατασταθούν οι απόφοιτοι. Συν τοις άλλοις. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, πάνω του 20-25% της ανθρωπότητας δεν μπορεί να ακολουθήσει πανεπιστημιακές σπουδές, όχι λόγω χαζομάρας, δεν πιστεύω στους χαζούς ανθρώπους, αλλά γιατί δεν θέλουν να ασχοληθούν με επιστήμες κοκ.
Είναι μέγιστο σφάλμα να υποβαθμίζεις τα πανεπιστήμια σε επαγγελματικές σχολές. Αυτό από μόνο του είναι ο τρίτος και τελευταίος λόγος που δεν «προετοιμάζονται»οι απόφοιτοι. Γιατί ακριβώς ελαττώνεται η ποιότητα του «υλικού» και κατ επέκταση του μαθήματος.
Ευτυχώς, ευτυχώς που δεν άλλαξε το πρόγραμμα. Η ανεργία δεν οφείλεται στα πανεπιστήμια, αλλά στην ίδια την «αγορά» εργασίας και τη δομή της.
Όλοι οι φοιτητές, Αϊνστάιν να γινόταν, η ανεργία δεν θα άλλαζε
Και όπως έλεγα εδώ και 20 περίπου χρόνια σε έναν ταξιτζή, «φιλαράκι, αν θες το παιδί σου να βρει εργασία, μακριά από τα πανεπιστήμια».
Και μην βγάζεις αστήρικτα συμπεράσματα ως προς το τί χρειάζομαι εγώ, ή όχι. Κάνεις και εκεί τραγικό λάθος, αλλά η νοοτροπία που στηρίζεις είναι ακριβώς ο λόγος που οι επιστήμονες, μαζί με τους «επιστήμονες» δεν έχουν δουλειά.
Και μην ξεχνάς, ο κόσμος που κατηγορεί τα πανεπιστήμια ότι δε δίνουν εφόδια, είναι ο ίδιος κόσμος που κατηγορεί τους δασκάλους δημοτικού και γυμνασίου γιατί δεν έβαλε βαθμό στο καμάρι του «που σκοτώνεται στο διάβασμα», αλλά παρεμπιπτόντως δεν έχει καν ανοίξει βιβλίο για να δει ότι ο αέρας ασκεί άνωση, δεν του αφήνουν χρόνο πολλά, ένα από αυτά είναι η ίδια η μανία του κόσμου που κατηγορεί, για «δραστηριότητες» και φροντιστήρια και δε συμμαζεύεται, που καταλήγουν στο πήξιμο και πνίξιμο του παιδιού, αλλά κατά τα άλλα, όοοοχι, ο κανακάρης πρέπει να παίρνει βαθμούς…
Ο κόσμος αυτός έχει πολύ θράσος που ψάχνει να βρει εξιλαστήρια θύματα γιατί απλά αυτά που «θέλει» είναι ουτοπίες…
(Και το moderation σου γίνεται σπαστικό ορισμένες φορές...)
Δημοσίευση σχολίου