Τετάρτη
Citizen of Web
Τετάρτη
Δεν μπορώ να πω πως δεν με ενοχλεί το γεγονός πως δεν γράφω πλέον σε έντυπο.
Έχω πειστεί άλλωστε πως όσα έχω να πω περισσότερο αφορούν αυτούς που δεν έχουν έρθει ακόμα στο web [με την έννοια του active engagement] ή αυτούς οι οποίοι μόλις κάνουν τα πρώτα τους βήματα.
Άρα ο Λόγος μου, είτε αυτός προέρχεται από Εμπειρία, είτε από ολοκληρωμένη Γνώση [πάντως σίγουρα Σπουδή], μένει ..απενεργοποιημένος στις δυνατότητες της επιρροής του όσο συντάσσω κείμενα αποκλειστικά online.
Βέβαια, όπως έχω πει πολλές φορές, όσα περισσότερα εμπόδια αντιμετωπίζει ο άνθρωπος τόσο πιο πολύ αναγκάζεται να σκεφτεί διεξόδους ["αν δε φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν πετούν οι πλάτες του φτερούγες" Καζαντζάκης] κι αυτό το "κενό" της Διαδικτυακής Σπουδής μου προσπαθώ να το καλύψω όσο μπορώ με τα divcast τα οποία ως ..ομιλούμενη εικόνα παρουσιάζουν μεγαλύτερο spread.
Μην περιμένετε επίσης να κατηγορήσω με μένος τις κλίκες, τα γκέτο, την οικονομική κρίση ή οτιδήποτε άλλο για το γεγονός πως απέχω..έντυπα.
Πρόκειται για απολύτως συνειδητή επιλογή και απόφαση εφόσον πιστή στο..honest arrogance που αναφέρει το quote του ιστολογίου μου, αδυνατώ να αποδεκτώ μία συνεργασία που με ευτελίζει [ή και με εξευτελίζει] σε επίπεδο επαγγελματικής αξιόπρεπειας.
Εάν πρόκειται να γράφω: α) για ψίχουλα και β) για βλακώδη θέματα, σαφώς και προτιμώ την free ελαφράδα του προσωπικού μου ιστολογίου.
Τουτέστιν, όπως λένε κάποιοι ξεχασμένοι ή μη, ηθοποιοί: "δεν δέχτηκα κάποια πρόταση που να μου ταιριάζει/αρνήθηκα κάποιες προτάσεις που δεν με ενδιέφεραν".
Παρόλα αυτά, ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώμματα του χαρακτήρα μου το οποίο δεν επιθυμώ να αλλάξω -ίσως μόνο να ελέγξω- είναι πως ό,τι κι αν έχει συμβεί,no matter what, αν κάποιος μου τείνει το χέρι με σεβασμό ..θα δώσω και το δικό μου.
[αλλά μη ξανοίγεστε]
Αποφάσισα λοιπόν να δανείζω τον Λόγο μου είτε με αναδημοσιεύσεις είτε με ξεχωριστά κείμενα σε έναν online χώρο , ο οποίος για μένα απέχει μακράν από τις σπασμωδικές απόπειρες ενημέρωσης που συναντά κανείς στο ελληνικό διαδίκτυο ..
οπότε
Ladies and Gentlemen
meet me as a Citizen of Web on Presscode magazine
Έχω πειστεί άλλωστε πως όσα έχω να πω περισσότερο αφορούν αυτούς που δεν έχουν έρθει ακόμα στο web [με την έννοια του active engagement] ή αυτούς οι οποίοι μόλις κάνουν τα πρώτα τους βήματα.
Άρα ο Λόγος μου, είτε αυτός προέρχεται από Εμπειρία, είτε από ολοκληρωμένη Γνώση [πάντως σίγουρα Σπουδή], μένει ..απενεργοποιημένος στις δυνατότητες της επιρροής του όσο συντάσσω κείμενα αποκλειστικά online.
Βέβαια, όπως έχω πει πολλές φορές, όσα περισσότερα εμπόδια αντιμετωπίζει ο άνθρωπος τόσο πιο πολύ αναγκάζεται να σκεφτεί διεξόδους ["αν δε φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν πετούν οι πλάτες του φτερούγες" Καζαντζάκης] κι αυτό το "κενό" της Διαδικτυακής Σπουδής μου προσπαθώ να το καλύψω όσο μπορώ με τα divcast τα οποία ως ..ομιλούμενη εικόνα παρουσιάζουν μεγαλύτερο spread.
Μην περιμένετε επίσης να κατηγορήσω με μένος τις κλίκες, τα γκέτο, την οικονομική κρίση ή οτιδήποτε άλλο για το γεγονός πως απέχω..έντυπα.
Πρόκειται για απολύτως συνειδητή επιλογή και απόφαση εφόσον πιστή στο..honest arrogance που αναφέρει το quote του ιστολογίου μου, αδυνατώ να αποδεκτώ μία συνεργασία που με ευτελίζει [ή και με εξευτελίζει] σε επίπεδο επαγγελματικής αξιόπρεπειας.
Εάν πρόκειται να γράφω: α) για ψίχουλα και β) για βλακώδη θέματα, σαφώς και προτιμώ την free ελαφράδα του προσωπικού μου ιστολογίου.
Τουτέστιν, όπως λένε κάποιοι ξεχασμένοι ή μη, ηθοποιοί: "δεν δέχτηκα κάποια πρόταση που να μου ταιριάζει/αρνήθηκα κάποιες προτάσεις που δεν με ενδιέφεραν".
Παρόλα αυτά, ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώμματα του χαρακτήρα μου το οποίο δεν επιθυμώ να αλλάξω -ίσως μόνο να ελέγξω- είναι πως ό,τι κι αν έχει συμβεί,no matter what, αν κάποιος μου τείνει το χέρι με σεβασμό ..θα δώσω και το δικό μου.
[αλλά μη ξανοίγεστε]
Αποφάσισα λοιπόν να δανείζω τον Λόγο μου είτε με αναδημοσιεύσεις είτε με ξεχωριστά κείμενα σε έναν online χώρο , ο οποίος για μένα απέχει μακράν από τις σπασμωδικές απόπειρες ενημέρωσης που συναντά κανείς στο ελληνικό διαδίκτυο ..
οπότε
Ladies and Gentlemen
meet me as a Citizen of Web on Presscode magazine
Labels: Blogging, Creativity, MyWork, Personal, Press, Projects, Web
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 Τόλμησαν:
Στυλιανίδης, Χατζηδάκης...
Δεν αντελήφθην ;-)
Κατ' αρχήν welldone! Κατά δεύτερον απλά δεν με εκπλήσσει. Αυτό που με τρελαίνει είναι η κουταμάρα στον εγκέφαλο που έχουν τα έντυπα στην ελλάδα να μην τολμούν και να είναι κατευθυνόμενα.
Just boring.
Cybereddie
θέλουν easy money
*but* easy coming...easy going
Δημοσίευση σχολίου