Παρασκευή
Καλλικρατικό ταρατατζούμ στο νετ
Παρασκευή
Άρχισαν τις τελευταίες ημέρες να εμφανίζονται και στο facebook αναρτήσεις και στάτους τοπικιστικού ενδιαφέροντος εφόσον έχουμε εισέλθει σε προεκλογική περίοδο όσον αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση.
Κάνει ζέστη, βαριέμαι να γράφω πολλά και αφήνω κατά μέρους τους τοπικούς καρεκλοκένταυρους που ονειρεύονται να γίνουν επιστημονικοί συνεργάτες της Μπιρμπίλη [προς Λάρισα κοιτάζω] και πιάνω απλά και κατανοητά θέματα.
Πάλι αρχίζει η σαχλή σάτιρα γνωστών προυχόντων, διότι η πολιτική σάτιρα στο νετ όχι μόνο πρέπει να περιλαμβάνει μία ιδιαίτερα έξυπνη αναπαράσταση αλλά οφείλει να συνοδεύεται και από έναν εξίσου κοφτερό λόγο.
Μια εικόνα που μεταμορφώνει σε ό,τι βλακώδες δεν μπορεί να διανοηθεί ένας μέτρια έστω μορφωμένος άνθρωπος, σε μένα προσωπικά δε λέει τίποτα.
Σάτιρα χωρίς λόγο είναι μαγκιά χωρίς υπόσταση [και υστερικό σύνδρομο απόσπασης προσοχής στο νετ- έλεος πια με αυτό/ μέχρι κι εγώ έπαθα κορεσμό].
Και πάλι αρχίζει η καραμελίτσα τύπου "τόσα χρόνια γιατί τον ψηφίζουν αυτόν;" λες και θα μπορούσαμε να τους πετάξουμε όλους δια παντός εκτός πολιτικής.
Το έχω γράψει και παλαιότερα πως για μένα θα ήταν λύση κάθαρσης η απαγόρευση εκλέγεσθαι σε όσους έχουν εκλεγεί σε οποιαδήποτε θέση πάνω από 8 χρόνια αλλά αυτό -το είχαμε πει και τότε- είναι ουτοπικό. [Αφήστε που υπεισέρχεται και το βασανιστικό ερώτημα "και ποιος σοβαρός άνθρωπος θα παρατήσει τον αγώνα του για επιβίωση ώστε να ασχοληθεί με την πολιτική;" ..εκτός βέβαια και αν κάνει την πολιτική επάγγελμα αλλά επ'αυτού ταράσσονται όλες οι νευροχορδές απανταχού των καναπεδιζόντων -me included]
Εντωμεταξύ όλοι μαίνονται εναντίον των υψηλόβαθμων και ουδείς ασχολείται με εκείνους που κατέχουν θέσεις δημοτικού ή νομαρχιακού συμβούλου τα τελευταία ..40 χρόνια.
Αυτοί μάλιστα, ανακαλύπτουν σιγά σιγά την δύναμη του νετ, μόνο που βλέπουν μια μπουρμπουλίθρα και νομίζουν πως ανακάλυψαν την χαμένη ατλαντίδα.
Τα ειρωνικά γκρικλις στο facebook είναι η πρώτη επαφή αυτών με το online political reputation management [που έτσι και τους εξηγήσουμε πώς αυτό λειτουργεί είναι βέβαιο πως θα προκαλέσουμε ντόμινο εγκεφαλικά στο συνειδητό τους].
Κάποιοι με πολιτική προϋπηρεσία έρχονται μόνοι τους , επώνυμα και με σοβαρή διάθεση στο net [για αυτούς νετ είναι το φέις μπουκ] αλλά κι εκεί σκοντάφτουν στα σβηστά φώτα της διαδικτυακής επίγνωσης [όπερ και βλέπουμε αγκαλίτσες, αρκουδάκια και πλείστες άλλες μαλακίες στα wall τους].
Κάποιοι άλλοι βλέπουν λίγο πιο μακριά. Ρωτούν να μάθουν. Εξανίστανται με τη δυνατότητα των ανωνύμων ή και επωνύμων να τους κατηγορούν ή να τους διασύρουν ψευδώς αλλά έχουν την διάθεση να "δουν".
What happens on web, let it stay on web τους λέω.
[Κι άλλα τους λέω, αλλά αυτό είναι η ουσία]
Πρέπει να υπάρχουν χώροι που σας κατηγορούν, τους λέω.
[Κι ύστερα ξοδεύω πολύ πολύ χρόνο για να τους εξηγήσω το γιατί]
Κάνει ζέστη. Βαριέμαι την σαχλή σάτιρα, τα γκρικλις πολιτικά σχόλια από ανθρώπους που πιστεύουν άρθρα απλά και μόνο επειδή αναγράφουν την λέξη ΣΟΚ και πιστεύω πως η πολιτική λαμογιά δεν έχει να κάνει με την πολιτική προϋπηρεσία,
αλλά με την [ανι]ικανότητα να κοιτάς μπροστά στον στόχο σου απερίσπαστος από τις βολές που μπορεί να δεχτείς [για να μην αναφέρω πως η εποχή στην οποία βάναυσα μπήκε η χώρα απαιτεί κατά κάποιον τρόπο έναν πολιτικό επαγγελματισμό - ξέρω πως αυτό που λέω φέρει επικινδυνότητα - παρά έναν πολιτικά αδαή κακομοιρούλη που ξαφνικά αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά ή προσπαθεί απεγνωσμένα εδώ και σαράντα χρόνια να κερδίσει την εμπιστοσύνη του τόπου του / τούτο το αναφέρω διότι άκουσα την ανεκδιήγητη κατ'εμέ σαχλαμάρα , περί ενός που πολιτεύεται χρόνια και δεν εκλέγεται : "ε, του το χρωστάμε"]
Δεν χρωστάω σε κανέναν [της Μιχαλούς μπορεί αλλά it is so much fun , Ken όπως λέει και το άσμα I'm a barbie girl] και επιλέγω πολιτικούς εκπροσώπους που ξέρουν τι τους γίνεται. Προτιμώ δηλαδή αυτούς από όσους ονειρεύονται να γίνουν έστω μια φορά στη ζωή τους ..δημαρχαίοι.
Κάνει ζέστη, βαριέμαι να γράφω πολλά και αφήνω κατά μέρους τους τοπικούς καρεκλοκένταυρους που ονειρεύονται να γίνουν επιστημονικοί συνεργάτες της Μπιρμπίλη [προς Λάρισα κοιτάζω] και πιάνω απλά και κατανοητά θέματα.
Πάλι αρχίζει η σαχλή σάτιρα γνωστών προυχόντων, διότι η πολιτική σάτιρα στο νετ όχι μόνο πρέπει να περιλαμβάνει μία ιδιαίτερα έξυπνη αναπαράσταση αλλά οφείλει να συνοδεύεται και από έναν εξίσου κοφτερό λόγο.
Μια εικόνα που μεταμορφώνει σε ό,τι βλακώδες δεν μπορεί να διανοηθεί ένας μέτρια έστω μορφωμένος άνθρωπος, σε μένα προσωπικά δε λέει τίποτα.
Σάτιρα χωρίς λόγο είναι μαγκιά χωρίς υπόσταση [και υστερικό σύνδρομο απόσπασης προσοχής στο νετ- έλεος πια με αυτό/ μέχρι κι εγώ έπαθα κορεσμό].
Και πάλι αρχίζει η καραμελίτσα τύπου "τόσα χρόνια γιατί τον ψηφίζουν αυτόν;" λες και θα μπορούσαμε να τους πετάξουμε όλους δια παντός εκτός πολιτικής.
Το έχω γράψει και παλαιότερα πως για μένα θα ήταν λύση κάθαρσης η απαγόρευση εκλέγεσθαι σε όσους έχουν εκλεγεί σε οποιαδήποτε θέση πάνω από 8 χρόνια αλλά αυτό -το είχαμε πει και τότε- είναι ουτοπικό. [Αφήστε που υπεισέρχεται και το βασανιστικό ερώτημα "και ποιος σοβαρός άνθρωπος θα παρατήσει τον αγώνα του για επιβίωση ώστε να ασχοληθεί με την πολιτική;" ..εκτός βέβαια και αν κάνει την πολιτική επάγγελμα αλλά επ'αυτού ταράσσονται όλες οι νευροχορδές απανταχού των καναπεδιζόντων -me included]
Εντωμεταξύ όλοι μαίνονται εναντίον των υψηλόβαθμων και ουδείς ασχολείται με εκείνους που κατέχουν θέσεις δημοτικού ή νομαρχιακού συμβούλου τα τελευταία ..40 χρόνια.
Αυτοί μάλιστα, ανακαλύπτουν σιγά σιγά την δύναμη του νετ, μόνο που βλέπουν μια μπουρμπουλίθρα και νομίζουν πως ανακάλυψαν την χαμένη ατλαντίδα.
Τα ειρωνικά γκρικλις στο facebook είναι η πρώτη επαφή αυτών με το online political reputation management [που έτσι και τους εξηγήσουμε πώς αυτό λειτουργεί είναι βέβαιο πως θα προκαλέσουμε ντόμινο εγκεφαλικά στο συνειδητό τους].
Κάποιοι με πολιτική προϋπηρεσία έρχονται μόνοι τους , επώνυμα και με σοβαρή διάθεση στο net [για αυτούς νετ είναι το φέις μπουκ] αλλά κι εκεί σκοντάφτουν στα σβηστά φώτα της διαδικτυακής επίγνωσης [όπερ και βλέπουμε αγκαλίτσες, αρκουδάκια και πλείστες άλλες μαλακίες στα wall τους].
Κάποιοι άλλοι βλέπουν λίγο πιο μακριά. Ρωτούν να μάθουν. Εξανίστανται με τη δυνατότητα των ανωνύμων ή και επωνύμων να τους κατηγορούν ή να τους διασύρουν ψευδώς αλλά έχουν την διάθεση να "δουν".
What happens on web, let it stay on web τους λέω.
[Κι άλλα τους λέω, αλλά αυτό είναι η ουσία]
Πρέπει να υπάρχουν χώροι που σας κατηγορούν, τους λέω.
[Κι ύστερα ξοδεύω πολύ πολύ χρόνο για να τους εξηγήσω το γιατί]
Κάνει ζέστη. Βαριέμαι την σαχλή σάτιρα, τα γκρικλις πολιτικά σχόλια από ανθρώπους που πιστεύουν άρθρα απλά και μόνο επειδή αναγράφουν την λέξη ΣΟΚ και πιστεύω πως η πολιτική λαμογιά δεν έχει να κάνει με την πολιτική προϋπηρεσία,
αλλά με την [ανι]ικανότητα να κοιτάς μπροστά στον στόχο σου απερίσπαστος από τις βολές που μπορεί να δεχτείς [για να μην αναφέρω πως η εποχή στην οποία βάναυσα μπήκε η χώρα απαιτεί κατά κάποιον τρόπο έναν πολιτικό επαγγελματισμό - ξέρω πως αυτό που λέω φέρει επικινδυνότητα - παρά έναν πολιτικά αδαή κακομοιρούλη που ξαφνικά αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά ή προσπαθεί απεγνωσμένα εδώ και σαράντα χρόνια να κερδίσει την εμπιστοσύνη του τόπου του / τούτο το αναφέρω διότι άκουσα την ανεκδιήγητη κατ'εμέ σαχλαμάρα , περί ενός που πολιτεύεται χρόνια και δεν εκλέγεται : "ε, του το χρωστάμε"]
Δεν χρωστάω σε κανέναν [της Μιχαλούς μπορεί αλλά it is so much fun , Ken όπως λέει και το άσμα I'm a barbie girl] και επιλέγω πολιτικούς εκπροσώπους που ξέρουν τι τους γίνεται. Προτιμώ δηλαδή αυτούς από όσους ονειρεύονται να γίνουν έστω μια φορά στη ζωή τους ..δημαρχαίοι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Τόλμησαν:
Δημοσίευση σχολίου