Σάββατο

Πώς θα επηρεάσει τη τεχνολογία και το διαδίκτυο, το φαινόμενο wikileaks

Σάββατο

Εχθές αναδημοσίευσα στο facebook page : iLink ένα εξαιρετικό κείμενο του economist με τίτλο : Business and WikiLeaks/ Be afraid/ Companies must adapt to a world where no secret is safe

Και μόνο το γεγονός πως πρόσφατα μίλησα για το Cloud Computing «συστήνοντας» σε όσους δε γνωρίζουν τον όρο αλλά και την επισφαλή σε αρκετά σημεία χρήση του , οδηγήθηκα στην ανάγνωση του κειμένου με μεγάλο ενδιαφέρον.

Εντόπισα λοιπόν μερικές φράσεις-κλειδιά που μας υποψιάζουν όχι μόνο για την αφύπνιση σε θέματα ασφάλειας και εταιρικών επικοινωνιών αλλά και για τις αναμενόμενες κινήσεις άμυνας οι οποίες θα απασχολήσουν απαρέγκλιτα, ίσως και εσπευσμένα, τόσο τα κράτη όσο και τις επιχειρήσεις.

Όταν τα δεδομένα ρέουν χωρίς έλεγχο.. δίοδοι θα κλείσουν και ρεύματα θα ανατραπούν. Κοινή λογική.

«THE digital archive of a big bank contains many secrets.»
Οποιοδήποτε αρχείο, ειδικά σε ψηφιακή μορφή, φέρει μυστικά , απόρρητες πληροφορίες και επικοινωνίες.
[Σκεφτείτε το αυτό στο μικρόκοσμο των προσωπικών σας e-mail]

«Smaller leaks are nothing new in the corporate world.»
Διαρροές υπάρχουν πάντα.
[Και πάλι στο μικρόκοσμο σας, σκεφτείτε πόσες φορές δε λάβατε spam e-mail από τον ίδιο σας το λογαριασμό αλλά και πόσες φορές δε λάβατε με αντιγραφή-επικόλληση μηνύματα τρίτων από φίλους…]

«The biggest worry for companies, however, is not that diplomats have been gossiping about them. It is that their own files are insecure.»
Όπως είχα αναφέρει κι εγώ αστειευόμενη, σε ένα προηγούμενο κείμενο, ελάχιστα σημαντική είναι η αποκάλυψη χαρακτηρισμών για αρχηγούς κρατών από διπλωμάτες.
Το σημαντικό είναι η εκκωφαντική διαπίστωση πως τα αρχεία τους δεν είναι ασφαλή.

«Constantly improving technology has led to an explosion of corporate data.»
«Employees increasingly bring their own devices to work. Even the simplest can store the equivalent of several tonnes of paper. And more and more people use social networks at work, which thrive on exchanging information.»
Εν συντομία, κάθε δεδομένο [εργασίας και επικοινωνίας] μεταφέρεται πιο εύκολα κι από την αναπνοή είτε σε ψηφιακά μέσα, είτε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα.
Το web 2.0 άλλωστε φέρει αυτό ακριβώς το διπολικό στίγμα «δημιουργίας και καταστροφής»: Share, Communicate, Engage [ενώ το web 1.0 έφερε το “Write-Link”].


«Worse, many firms do not have the right policies in place to deal with these changes. More than half in America and Britain do not have a “data map”, a document describing what information is being stored and who has access to it,»
Το φαινόμενο wikileaks δεν θα ανασύρει μόνο την πραγμάτωση των εφιαλτικών σεναρίων για το «ιδεώδες» του cloud computing αλλά θα αναδείξει επιτακτικά την ανάγκη μίας πολύ σοβαρότερης τάξης πραγμάτων που θα αφορά όχι μόνο το how to do σε τεχνολογικό επίπεδο αλλά και το how to behave σε cyber-management επίπεδο.

Κάτι ακόμα πιο σημαντικό είναι το ακόλουθο.
Συχνά γράφουμε πως τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται στο σχολείο, μέσα από συζητήσεις και προβληματισμούς τις κινήσεις τους στο διαδίκτυο.
Με έναν αντίστοιχο τρόπο ο χώρος των επιχειρήσεων αντιλήφθηκε «αιφνίδια» την αδαημοσύνη στη χρήση των τεχνολογικών και διαδικτυακών δυνατοτήτων μέσα από τον πανίσχυρο δίαυλο των χρηστών, μόνο που στην περίπτωση τους [σε αντίθεση με αυτή των μαθητών εφόσον οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι και για το parental control τους] αυτοί έχουν τις δυνατότητες [τα μέσα] να μη λάβουν απλά αποφάσεις προστασίας αλλά και να επιβάλλουν «προστασία» εμποδίζοντας πιθανά τις επίφοβες για αυτούς τεχνολογικές εξελίξεις [who will dare to say the scary “open source” word to them?],
Αυτός είναι και ο λόγος που υποστηρίζω πως :

Ο τυφώνας wikileaks στο διαδίκτυο θα φέρει μία στρατιά ισχυρών αντιπάλων για το semantic web…

.