Σάββατο
Ιδεο-απάτη
Σάββατο
Η ιδεο-απάτη ακολουθεί την ερμηνεία της οφθαλμαπάτης. Δεν αποτελεί σύγχυση του νου παρά μόνο ένα απείρως εκτελέσιμο φίλτρο που έχει εστιάσει σε συγκεκριμένη επιφάνεια σκέψης , αποκλείοντας δύο σημαντικές διαστάσεις της νόησης. Την πραγματικότητα επιβίωσης [we all become eventually reality junkies ] και τον παράγοντα τύχη.
Επίσης η επιφάνεια στην οποία έχει συγκεντρωθεί το εύρος σκέψης, δεν παραλαμβάνει τα σήματα της ατμόσφαιρας γύρω από αυτήν και τα οποία μπορεί να αφορούν βασικά στοιχεία μίας δομημένης ανάπτυξης όπως η κουλτούρα.
Οι παραπάνω σκέψεις γεννήθηκαν από την εκπληκτικότερη ομιλία που παρακολούθησα ποτέ στο διαδίκτυο : την ομιλία του Sir Ken Robinson στο TEDx για το πώς η εκπαίδευση σκοτώνει τη δημιουργικότητα.
Βρήκα το link στο facebook με το "διαφημιστικό" σχόλιο "είναι εκπληκτικό το γεγονός πως το παρακολούθησαν στο υπουργικό συμβούλιο".
Η επικοινωνιακή σαχλαμάρα στο διαδίκτυο παρουσιάζει εύθραυστες ισορροπίες...[get serious/ make ppl of this country happy]
Παρακολούθησα το βίντεο δύο φορές. Εκστασιαμένη την πρώτη φορά από τον τρόπο με τον οποίο ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να μεταφέρει το μήνυμα του και να επικοινωνεί με το κοινό του ακριβώς στο σημείο που εκείνος επιθυμεί. Γεμάτη ενστάσεις τη δεύτερη φορά για την ιδεο-απάτη που συνειδητά ή ασυνείδητα [απίθανο το δεύτερο] κατορθώνει μέσα από την ομιλία του.
Αναζήτησα πληροφορίες. Σύμβουλος Εκπαίδευσης με σπουδές στις Τέχνες. Έχει χριστεί ιππότης.
Ευελπιστώ πως θα παρακολουθήσετε την ομιλία του [δίνεται και η επιλογή ελληνικών υποτίτλων] αλλά εάν δε διαθέσετε είκοσι λεπτά από τη ζωή σας για να "συναντήσετε" αυτόν τον συγκλονιστικά ιδιοφυή ομιλητή,
θα ήθελα να απευθύνω μέσα από το προσωπικό μου βήμα , στο οποίο πιστεύω πως έντονα διαχέεται τόσο η εκπαίδευση όσο και η δημιουργικότητας, τα εξής:
Sir Ken Robinson
1. Education does not produse university professors. It's just that most societies can offer financial survivor to brilliant ppl only that way.
[Η εκπαίδευση δεν παράγει καθηγητές πανεπιστημίων. Απλά είναι ευκολότερο να επιβιώσουν οικονομικά πολλοί έξυπνοι άνθρωποι με αυτή την επαγγελματική εναλλακτική]
Η ιδεο-απάτη εδώ βρίσκεται στο γεγονός πως απαλείφεται το σημαντικό στοιχείο της οικονομικής επιβίωσης.
2. You are wondering why schools don't teach dance every day like they do with math. Well, i assume because there's a variety of jobs close to math rather than dancing.
[Αναρωτιέται γιατί δε διδάσκεται ο χορός καθημερινά όπως τα μαθηματικά κι εγώ υποθέτω επειδή είναι δυσκολότερο να βρεις εργασία επειδή ξέρεις να χορεύεις]
Η ιδεο-απάτη είναι παρόμοια με την προηγούμενη συν την απουσία επισήμανσης πως σημαντικό δεν είναι μόνο τι μαθαίνεις αλλά πόσο καλός αποδεικνύεσαι σε αυτό που μαθαίνεις.
3. You are refering on how we change accepting mistakes while children grow up. Society conventions i presume and domino echo of mistakes as we grow up and engage more functional with others, i would say.
[Επισημαίνει πως δεν αποδεχόμαστε τα λάθη όσο μεγαλώνουμε κι αυτό σκοτώνει τη δημιουργικότητα αλλά θεωρώ προφανές πως το παιδικό λάθος που προκύπτει από την δοκιμή και άρα την δημιουργικότητα έχει μακράν μικρότερο αντίκτυπο στις ζωές των άλλων]
Η ιδεο-απάτη νομίζω πως είναι προφανής.
{Επίσης σε κάποιο σημείο αναφέρει creativity that has value κι εδώ υπάρχει άλλη μία ένσταση. Is there creativity without value? Ποιος αποφασίζει για αυτό; Μήπως η παραγωγή κέρδους; Και τι είδους κέρδους;}
4. What happened with Gillian Lynne, dear Sir is called "Luck".
[Αναφέρει την περίπτωση της Τζίλιαν Λιν σπουδαίας χορογράφου η οποία κατευθύνθηκε στην επιλογή σταδιοδρομίας από έναν γιατρό τον οποίο επισκέφθηκε καθ'υπόδειξη του σχολείου που υποστήριζε πως το κορίτσι έχει μαθησιακές δυσκολίες, αλλά το γεγονός αποδεικνύει απλώς την ύπαρξη του παράγοντα Τύχη και καθόλου πως η Τζίλιαν *δεν* είχε μαθησιακές δυσκολίες]
Σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε είτε ο γιατρός να μη σκεφθεί αυτή την εναλλακτική εκτόνωσης της υπερκινητικότητας του παιδιού είτε η μητέρα της να θεωρήσει την παρότρυνση γελοία [εδώ θυμηθείτε το στοιχείο "κουλτούρα" που ανέφερα στην αρχή], είτε ακόμα την ακόμα πιο πιθανή περίπτωση αυτό να είχε συμβεί στην Ελλάδα -ας πούμε- όπου η επαγγελματική επιβίωση και πόσω μάλλον μία λαμπρή σταδιοδρομία στο χώρο του χορού είναι σχεδόν αδιανόητη.
Πέραν όλων των παραπάνω , οφείλω να τονίσω αφενός την εύστοχη επισήμανση του για τον ακαδημαϊκό πληθωρισμό και αφετέρου την πιο σημαντική -για εμένα- δήλωση στην ομιλία του: πως η δημιουργικότητα προκύπτει μέσα από τον διαφορετικό τρόπο θεώρησης πραγμάτων ..and to that i applause.
Παρακολουθείστε το βίντεο.
Sir Ken Robinson is a brilliant educated and x-tremelly capable of communicating his speech , man (try to compete with that greek education) even if he considers things..slightly to one side:-]
Labels: Creativity, Education, Future, Knowledge, Video 7 Τόλμησαν
Πέμπτη
..Και μία ωραία ημέρα, γεννιέσαι στο ουέμπ.."αγκου" [Ι]
Πέμπτη
Πριν ακόμα "γεννηθείς", ακούς μέσα στην κοιλιά της μάνας συμβατικής ζωής διάφορα για το επικίνδυνο web, τους ύποπτους μπλόγκερς, το facebook που βρίσκεις γκόμενο/α, τα παιγνίδια που σου μαθαίνουν να γίνεσαι αγρότης, τις μουσικές που είναι δωρεάν, τα ξεκαρδιστικά βίντεα εκείνων που παθαίνουν διάφορα ενώ εσύ θα είσαι μια ζωή απόλυτα σοβαρός και φυσικά ποτέ δε θα βρεθείς σ'αυτή τη θέση, για τα προσωπικά δεδομένα που άνθρωποι με όνομα Μάρκ ή Γκουγκλ θα πουλήσουν γιατί ο κόσμος είναι κακός κι εσύ τόσο πολύτιμος.. κι όλα αυτά τα ακούς μέσα στον ρευστό [υγρό] κόσμο των ειδήσεων , των εφημερίδων, των περιοδικών και των ψιθύρων του οικογενειακού ή φιλικού περιβάλλοντος ...
Μία ωραία πρωία [στο γραφείο κατά πάσα πιθανότητα διότι όταν έχει απεργίες σπάνια λειτουργεί το μαιευτήριο του web εφόσον όλοι είναι έξω για τσάρκες και ούζα] σπάνε τα νερά και βγαίνεις στον κόσμο του διαδικτύου.
Ετών 1 : Δε μπουσουλάς. Σε κουβαλούν. Σε πάνε σε φέρνουν. Κοιτάζεις τα πάντα με το στόμα ανοιχτό σα χάνος προσηλωμένος [οχουυ τι θέλει τώρα κι αυτός ο πελάτης; δε βλέπει πως έχω δουλειά;] κι εντοπίζεις τους εύκολους στόχους. Βλέπεις να κουνούν χέρια, μάτια, να σουφρώνουν τη μύτη [wtf? σκέφτεσαι..βλαμμένα είναι;] , να παίζουν κουδουνίστρες [πωωω γκλιν γκλιν με ζάλισαν] κλαις μουρμουρίζεις θέλεις να ξεφύγεις. Να τρέξεις. Έχεις κάνει target lock με πλάνο. "Αν ξεφύγω θα κρυφτώ κάτω από το τραπέζι", "Α, γιατί κρύβουν τις πρίζες; Εκεί θα πάω!", "Πόρτα! Μπορείς να την ανοίξεις και μετά δε θα σε βλέπει κανείς!", "Ουπς! Υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα. Κουράγιο Γενναίοι! Θα βρεθούμε σύντομα μαζί!". "Ε, ρε θα μπω στο facebook και θα κάνω 5000 φίλους! Θα κάνω και tag!"
Ετών 2 : Σκουντουφλάς. Όπου βλέπεις τοίχο , πάτωμα, επιφάνεια, κάνεις κλικ/ όπερ πας και πέφτεις με τα μούτρα. Συνήθως νιώθεις χαζός ή πονάς ή σε μαλώνει κάποιος που ενοχλείς αλλά εσύ ως βρέφος δεν έχεις βάθος συναισθήματος ενώ αντίθετα διατηρείς έναν υπέρμετρο εγωισμό σύμφωνα με τον οποίο ό,τι κι αν κάνεις είναι αν μη τι άλλο χαριτωμένο κι ας έχεις σπάσει όλα τα βάζα του σπιτιού, ας έχεις τιναχτεί στον αέρα άπειρες φορές παίζοντας με τις πρίζες, ας έχεις χ*στεί άλλες τόσες από το σκουντούφλημα ενώ την ίδια "στιγμή" ο ρευστός κόσμος γίνεται διαφανής μα πιο στέρεος και αναμεταδίδει όλα όσα αφουγκραζόσουν μέσα στη κοιλιά ..μόνο που τώρα νιώθεις έτοιμος και πολύξερος διότι "τι μου λες φίλε τώρα..το μάτι της κουζίνας είναι εδώ, εγώ έχω την δική μου λιμουζίνα/περπατούρα κι όποτε κάνω αγκου όλοι θα τρέχουν να με δουν και να με παίξουν.. μπορεί να γίνω μπλόγκερ!"...
Ετών 3 :Μαθαίνεις να ψελίζεις λέξεις. Μπαίνεις στο twitter και σε διακατέχει μία υπερφίαλη χαριτωμενιά [πού'σαι συ βρε τσουτσουκάκι; σου λένε και δώστου γούτσου γούτσου το τσουτσουκάκι]. Τρέχεις, πέφτεις, μιλάς [σπάνια κάποιος καταλαβαίνει τι λες αλλά αφού ξέρεις εσύ, νιώθεις σπουδαίος], βρίσκεις κι άλλους, μπαίνεις σε παιγνίδια που σου δείχνουν, παίζεις κρυφτό στη μέση του σαλονιού κρύβοντας το πρόσωπο με τα χέρια σου [έτσι ξεκινά ο στρουθοκαμηλισμός του PR], ξέρεις να απαντήσεις πού είναι η μυτούλα και τα αυτάκια, αποφασίζεις πως ο Γώγος κι η Μαλία είναι φίλοι καρδιακοί [κούνια που σε κούναγε] αρκεί να μη θέλουν να πιουν το γάλα σου, ανακαλύπτεις πως ο χορός είναι στο αίμα σου εφόσον κουνιέσαι ακόμα και με το χτύπημα της καμπάνας κι αρχίζεις να σχηματίζεις εικόνες στο μυαλό σου από τα παραμύθια με τα οποία σε νανουρίζουν κάθε βράδυ σε κάποιο chat [ενώ εκείνοι σκέφτονται: κοιμήσου σκασμένο να ησυχάσουμε]...
Ετών 4 : Έχεις άποψη για τα ρούχα που θα φορέσεις. Μπαίνεις στο facebook. Η Ελενίτσα δεν είναι φίλη σου γιατί είναι από το χωριό και δεν της κάνεις παρέα. Η κιθάρα με τους ήχους είναι πολύ παιδική, δε κάνει για σένα που είσαι *μεγάλος* και ψάχνεις τα lego. Αρχίζεις να αρθρώνεις λέξεις, εξακολουθούν να μη σε καταλαβαίνουν αλλά έχεις ροή στις σκέψεις κι εκεί που δεν το περιμένει κανείς εκφέρεις άποψη με κάποια πομπώδη λέξη που ανάθεμα κι αν ξέρεις τι ακριβώς σημαίνει. Σου λένε πως πρέπει να ετοιμάζεσαι για τον "παιδικό" κι είναι η πρώτη φορά που τσατίζεσαι γιατί κάποιος σου λέει πως *πρέπει* να κάνεις κάτι..
Το βράδυ κι αφού έχεις ξεστομίσει 17000 λέξεις με το 70% αυτών ακατανόητες [greeklish] νιώθεις την πρώτη κούραση της ενεργητικότητας [active users] στο ουέμπ [πολύ δουλειά σήμερα στο γραφείο..δέκα παιγνίδια, 20 chat, 3000 tweets κι άλλα τόσα comments] και ονειρεύεσαι πως στο μέλλον είναι πολύ πιθανόν να πάρεις προαγωγή ως ο πιο σπουδαίος μπέμπης όλων στα γενέθλια του Κωτάκη εφόσον κανείς δε ξέρει [μόνο εσύ!] πώς κάνεις block την Ελενίτσα ή που μόνο εσύ τολμάς να διαλέγεις τα ρούχα που θα φορέσεις και να μιλάς σε όλους για τον καυγά που είχαν χθες η θεία Λένα με τον θείο Πέτλο που καμιά φορά αυτοί είναι που τρέχουν να σε καθαρίσουν απ'τα σ*ατά ενώ κάνεις φιλότιμες προσπάθειες να χ*ζεις όπως αρμόζει σε έναν σπουδαίο αρχηγό..in private and alone..
Συνεχίζεται...
Labels: How not to, HowTo, Humans, Knowledge, Projects, Web 5 Τόλμησαν
Δευτέρα
"Μάθε Linux" και άλλες ελληνικές π@π@ρίτσες
Δευτέρα
Updated 18-1-11 [scroll down to the end]
Το ΕΑΠ συνεπές στην άγνοια οργανωτικής δομής εκπαίδευσης εξ'αποστάσεως, μου ζητά να παραδώσω εντός είκοσι ημερών εργασία , προγραμματίζοντας σε Linux.
Το ΕΑΠ συνεπές στην άγνοια οργανωτικής δομής εκπαίδευσης εξ'αποστάσεως, μου ζητά να παραδώσω εντός είκοσι ημερών εργασία , προγραμματίζοντας σε Linux.
Δε θα εξεταστώ στις εξετάσεις μου σε αυτό αλλά σε άλλη ύλη, παρόλα αυτά η εργασία πρέπει να παραδοθεί ώστε να μπορέσω να πάω σε εξετάσεις.
Κατά τα γνωστά έχω παραλάβει βιβλία από το ΕΑΠ κι έχω αγοράσει [κατόπιν οδηγίας του] δυο τρία ξένα, τα οποία όμως δεν αναφέρονται σε οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης στο Linux [ψέμματα/ ένα αναφέρεται αλλά δεν έχει λύσεις ασκήσεων/ σαν να λέμε " θα γράψω παρακάτω ωροσκόπια και βρείτε εσείς σε ποιο ζώδιο αναφέρομαι κάθε φορά".
Με δεδομένο πως βρίσκομαι στο τρίτο έτος, έχω μάθει να ανταπεξέρχομαι στον πανικό του "μαθαίνω μόνη και εξετάζομαι χωρίς να διδάσκομαι" κι εκτός αυτού είμαι fuckin good στις εργασίες που αντιστοιχούν στην βιβλιογραφική ύλη [το 9 με άριστα το 10 είναι καλός βαθμός] οπότε σκέφτομαι what the heck..μπορώ πάντα να μη παραδώσω μία εργασία.
Έλα όμως που ανήκω στους abnormal που επιμένουν να μάθουν..
Go Go Google λοιπόν αναλογιζόμενη πως ..δε μπορεί..θα βρω υλικό..how to ..τόσος ντόρος γίνεται με την ιαχή "μάθε παιδί μου linux".
Στα αγγλικά υπάρχει πλήθος βοηθητικών μαθημάτων.
Κι όταν λέω μαθημάτων εννοώ μαθημάτων. Το μόνο κακό είναι πως δεν έχω το χρόνο να μελετήσω αυτά τα μαθήματα [διότι το ΕΑΠ είναι προφανές πως δε θέλει να μάθω/ θέλει απλά να παραδώσω εργασία].
Το προσπερνάμε όμως αυτό και πάμε στην τραγελαφική επιλογή της αναζήτησης "Σελίδες στα Ελληνικά"
ε, ρε γλέντια
Αποσπασματικά κείμενα, forum με απαντήσεις αλλά όχι σειρά βημάτων, παρουσίαση γραφικού περιβάλλοντος αλλά όχι ξεκάθαρες επιλογές [θες linux μαζί με windows; θες linux με στικάκι; θες δύο λειτουργικά; Γράψε ρε άνθρωπε δέκα σελίδες pdf με επιλογές και link. Θα σου πέσει ο κ*λος;]. Τίποτα.
Συνεχίζοντας την πορεία στο άγνωστο των αποτελεσμάτων της αναζήτησης κατόρθωσα να βρω 2-3 πράγματα [και πάλι τίποτα αρκετά κατατοπιστικό εφόσον η εργασία μου δεν αφορά βήματα αρχαρίων] στην 5η ή 7η σελίδα αποτελεσμάτων [όπερ να το βράσω και το SEO σας κι όλα].
Κι ερχόμαστε στην κραυγή "Linux στα σχολεία" και "αγαπήστε τον κόσμο του Linux".
Άλλη μία περίπτωση γκετοποιημένης γνώσης διότι μέσος χρήστης χωρίς καθοδήγηση με φυσική παρουσία προσώπου δε πρόκειται να έρθει στον κόσμο του Linux που να χτυπιέστε κάτω σα χταπόδια.
Και δε θα έρθει διότι εσείς δεν παρέχετε γνώση για τους πολλούς, αλλά γνώση για τους λίγους.
Διότι όπως συμβαίνει και με τον χώρο των social media ο οποίος είναι my territory, δεν ενδιαφέρει να προσελκύσετε τους χρήστες παρά μόνο τους αδαείς πελάτες στους οποίους πουλάτε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δε σας ενδιαφέρει ούτε καν να σας εμπιστευτεί το έμψυχο περιβάλλον σας παρά μόνο σας νοιάζει πώς θα φανείτε "έξυπνοι" και "ειδικοί".
Αλλά αν δέκα μιλούν και χειροκροτούνται μόνοι τους, τότε έχουμε γκέτο δεν έχουμε society κι αν θέλουμε να προσελκύσουμε κοινό πρέπει να δώσουμε το χέρι με τον απέναντι να εμπιστεύεται να το πιάσει και να στηριχτεί κι ό,χι να πετάμε κομφετί.
Εν κατακλείδι, στην Ελληνική Διαδικτυακή Νοοτροπία το λάβαρο "ξέρω ρε" είναι μακράν ισχυρότερο του "μάθε βρε" κι εγώ υπό αυτό το πρίσμα έχω πάψει να θεωρώ ανέκδοτο το Linux αλλά ευθαρσώς χαρακτηρίζω αστείους αυτούς που προσπαθούν να το "επιβάλλουν".
Διότι η γνώση καλά μου παιδιά θέλει αγάπη. Κι αν δε με κάνεις να αγαπήσω τον κόσμο σου δε θα έρθω ποτέ σε αυτόν.
Got it?
Κατόπιν άπειρων συζητήσεων τόσο εδώ όσο και στο fb profile μου, δημοσιεύω όλους τους συνδέσμους που μου δόθηκαν:
- Σχολίνουξ [πολύ καλή προσπάθεια αλλά δεν είμαι μαθήτρια δημοτικού και δεν έχω άπειρο χρόνο στη διάθεση μου για πειραματισμούς]- Δείτε και αυτό
- Forum.Ubuntu [εξαιρετικά γεμάτος χώρος αλλά ανοργάνωτος / φυσικό αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για forum/ θα προτιμούσα μία εκπαιδευτική κατηγοριοποίηση θεμάτων "για μαθητές", "για χομπίστες", "για απλούς χρήστες που θέλουν να γνωρίσουν τον κόσμο του open source", "για φοιτητές" κλπ/ download ubuntu δεν είδα πουθενά αλλά είμαι σίγουρη πως κάπου θα υπάρχει...]
- Κατέβασα από εδώ το wubi περιμένοντας δύο ώρες περίπου να "φτάσει" αλλά ενώ μου το εμφάνιζε ως επιλογή δε με άφηνε στην επανεκκίνηση να επιλέξω λειτουργικό , don't know why, οπότε και το απεγκατέστησα. Δε ξέρω αν θα αφιερώσω άλλες δύο ώρες για να το ξαναδώ.
- Athens Linux user group [είτε με εγγραφή είτε χωρίς, οι Ερωτήσεις των μαθημάτων δεν ανοίγουν-δουλεύω με chrome]
- Linux shell scripting tutorial [τα πάντα όλα βήμα βήμα]
- Unix shell scripting [ερώτηση απάντηση ερώτηση απάντηση]
- Download advanced linux programming [υπάρχει θεός, έχει όνομα και βρίσκεται στο twitter με ελάχιστους followers-ευχαριστώ]
Συμπέρασμα
- Έχω περίπου 20 ημέρες στη διάθεση μου να μελετήσω 100+ σελίδες ύλης στην οποία γνωρίζω [σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα μελέτης του ΕΑΠ] πως θα εξεταστώ στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς. Σε αυτές τις 20 ημέρες πρέπει παράλληλα να παραδώσω μία εργασία η οποία δεν σχετίζεται άμεσα με την ύλη που πρέπει να μελετήσω. Επιλέγω να μη χάσω τη σειρά μελέτης μου οπότε δε θα ασχοληθώ με το Linux [εργασία] εάν δεν τελειώσω την ύλη εξετάσεων που αντιστοιχεί σε αυτή την περίοδο μελέτης.Αν περισσέψει χρόνος [που το αποκλείω] ίσως επιχειρήσω να λύσω κάποιο υποερώτημα απλά και μόνο για να μη παραδώσω κενή εργασία.
- Εάν ποτέ αποφασίσω να ασχοληθώ με Linux μπορώ να μάθω από τα παραπάνω link [είναι φανερό σε ποια αναφέρομαι] αλλά δε νομίζω πως αυτό θα συμβεί ποτέ.
Labels: Personal, Tech, Web 7 Τόλμησαν
Κυριακή
Το Αιρετικόν [1]
Κυριακή
Σε ένα από τα σχόλια που ανέφερα στο τελευταίο divcast ["γιατί δεν αγοράζουμε περιοδικά"] , αναφερόταν πόσο διαφορετικά γράφουμε και διαβάζουμε πλέον εξαιτίας της έντονης ενασχόλησης μας με το διαδίκτυο.
Οι συνθήκες ενός νέου περιβάλλοντος στο οποίο κινούμαστε, αναπόφευκτα επηρεάζει τον τρόπο συμπεριφοράς ..σε κάθε άλλο περιβάλλον κι αυτό είναι μη αναστρέψιμο σύμφωνα με τον Nicholas Carr με τον οποίο και θα συμφωνήσω.
Με αυτή την αφορμή σκεφτόμουν πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα την τελευταία πενταετία και συγκεκριμένα από την καταγραφή της κατάστασης που είχα επιχειρήσει στο Time to Blog Beyond our Silly Nose and Mone On.
[Άγνωστη ακαδημαϊκός που τότε διατηρούσε βήμα σε "γνωστό" ειδησεογραφικό πόρταλ , με μηδενική συμμετοχή σχολίων, σήμερα είναι σκηνοθέτης .. εκπαιδευτικής τηλεόρασης του Υπουργείου Παιδείας και υποθέτω "ηγείται" του αντίστοιχου facebook page στον τίτλο του οποίου έχει κολλήσει κι ένα digital media ..έτσι.. για να είναι in]
Επίσης την εποχή εκείνη σπάνιζαν οι απόψεις στα ειδησεογραφικά πόρταλ αλλά ακόμα κι αυτά τα κείμενα ελάχιστη αξία είχαν, πόσω μάλλον αναγνωρισιμότητα από τον ευρύτερο χώρο των bloggers/ personas.
Με τον καιρό λοιπόν υπήρξε μία αλλαγή στις ισορροπίες εφόσον ο στόχος ήταν και είναι η μάζα και..η μάζα , είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, βρίσκεται εκτός web.
Άρα, το target lock έπρεπε να γίνει στα παραδοσιακά μέσα αλλά όχι με τη μορφή επίθεσης. Με τη μορφή συμμαχίας και μάλιστα επίμονης υποστήριξης.
Έτσι, ξαφνικά άρχισε ένας ανηλεής διαμοιρασμός παραδοσιακής αρθρογραφίας, ο οποίος είτε συμβαίνει ορθά είτε όχι, άλλαξε και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ο κόσμος του διαδικτύου εαυτόν αλλά άλλαξε και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η παραδοσιακή αρθρογραφία στο διαδίκτυο τον τρόπο προβολής της και οπωσδήποτε την επιλογή θεμάτων της.
Θυμηθείτε την αρχή του κειμένου.
Όταν αλλάζουν οι συνθήκες στο περιβάλλον , αλλάζει και η συμπεριφορά σε αυτό.
Κι όχι μόνο η συμπεριφορά προς εκεί που έχουμε στοχεύσει αλλά η συμπεριφορά γενικότερα.
Άλλοτε συνειδητά και άλλοτε όχι.
Ένα άλλο στοιχείο που αναπόφευκτα επηρέασε συμπεριφορές ήταν η ευκολία πλέον σύνδεσης, επαφής, προσέγγισης με το χώρο των διαφημιστών και των εταιρειών δημοσίων σχέσεων.
Ξαφνικά ένας επαγγελματικός χώρος ως σύνολο ανθρώπων που οι συμπεριφορές τους είναι όσο περισσότερο είναι δυνατόν πειθαρχημένες με την επαγγελματική έννοια, άρχισε να "διδάσκει" επίσης άλλοτε συνειδητά και άλλοτε όχι, σχήματα συμπεριφορών.
Τα παρατηρώ όλα αυτά και τα επικυρώνω κυρίως μέσα στο περιβάλλον του facebook. Όσο κι αν επιμένουν να διατηρούν το twitter ως social media έδαφος πιστεύω πως στην Ελλάδα τουλάχιστον , αυτή η δυναμική έχει αναχαιτιστεί [αυτοκαταστραφεί μάλλον αν όχι ..αυτοκτονήσει].
Η μελέτη πλέον , η καταγραφή, η παρατήρηση γίνεται φυσικά εκτός blogs [άλλη μία αναπόφευκτη μεταφορά δυναμικής εφόσον ελάχιστοι άντεξαν να συνεχίσουν να γράφουν αλλά και ακόμα λιγότεροι ξεκινούν τώρα να αρθρογραφούν σε κάποιο ιστολόγιο].
Η σχεδόν ηδονική και ιδανική δυνατότητα να δημοσιοποιήσουμε τη σκέψη ή την άποψη μας σύντομα [όπως συμβαίνει στο facebook] είναι η πιο ισχυρή απόδειξη αλλαγής στον τρόπο με τον οποίο γράφουμε, διαβάζουμε και τελικά επικοινωνούμε.
Κι όταν περνά κανείς το στάδιο της συνειδητοποίησης πως το περιβάλλον έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί...μετά.. είναι πολύ εύκολο να αρχίσει να καταγράφει ενδεικτικά τις ..εύπλαστες- θα πω και όχι "δήθεν"- δηλώσεις ..παρουσίας ντυμένης τον μανδύα της υποστήριξης, του φλερτ ή της κολακείας .
Στο σταθερό διαδικτυακό φέρεσθαι κανείς δεν είναι αθώος και σπάνια κάτι είναι όπως φαίνεται.
Το διαδικτυακό φέρεσθαι είναι πλέον απόδειξη σχεδόν στρατιωτικά πειθαρχημένης συμπεριφοράς.
Μίας συμπεριφοράς που έχει στόχο, πλάνο και στρατηγική αλλά και μίας συμπεριφοράς που τώρα ευκολότερα από ποτέ άλλοτε μπορεί να απογυμνωθεί μπροστά στην απλοϊκή ορθολογική σκέψη "βλέπω τι κάνεις και τώρα πια ξέρω γιατί το κάνεις".
To be Continued..
Labels: Blogging, Facebook, Projects, Remember, Social Media, Twitter, Web 2 Τόλμησαν
Τρίτη
110111 To Do List
Τρίτη
Μια ημέρα που θα τελειώσει με δίωρο ραντεβού στο γιατρό είναι ντέφινατλι μία ειδική ημέρα [όχι δε θα κάνω λιφτινγκ + ναι θα επιζήσω].
Yet είναι και πολλά άλλα που "τρέχουν" αυτή την εβδομάδα λες και ξαφνικά κάποιος έριξε το κατάλληλο κέρμα στο τζουκ μποξ της ζωής.
I feel..lucky..i think.
Πάμε να δούμε τι δείχνει το πρόγραμμα εντός τειχών ουέμπ όμως.
Σήμερα [το βράδυ όταν επιστρέψω από το απόιτμεντ και με δεδομένο πως θα μπορώ να λειτουργήσω - που..γιατί να μη μπορώ;..θα φροντίσω άλλωστε ο γιατρός να περάσει πιο άσχημα από εμένα ώστε να διατηρηθεί μία κάποια ισορροπία στο σύμπαν κι αυτό θα μου δώσει αρκετή ικανοποίηση ώστε να στέκομαι δυνατή] θα κλείσω τη ψηφοφορία που "τρέχει" εδώ και καιρό στο divcast για το ερώτημα "γιατί δεν αγοράζουμε περιοδικά".
Το ποστ συγκέντρωσε επίσης αρκετά και ενδιαφέροντα σχόλια στο Linkedin Group μου και έχω ανακοινώσει πως θα κάνω βίντεο για το θέμα.
Ελπίζω να μπορέσω να το ετοιμάσω μέσα στην εβδομάδα. Πιθανότατα την Κυριακή πριν την επίθεση της 4ης εργασίας μου η οποία, κάτι μου λέει πως θα έχει σχέση με το Linux για το οποίο στην αρχή του Suse προ αμνημονεύτων ετών είχα γράψει στο ακατανόμαστο μαγκαζιν πως "δεν είναι επιλογή-είναι ανέκδοτο" και ορίστε τώρα πώς το σύμπαν με εκδικείται. πφ
Εντωμεταξύ θέλω να κάνω κι ένα Live divcast για να συζητήσουμε το θέμα "Πάγκαλος". Αυτοί όχι μόνο μας εμπαίζουν και μας διασύρουν διεθνώς αλλά μας προσβάλλουν επανειλημμένα θεωρώντας πως ακόμα κι η ψήφος που είναι η δύναμη μας δεν είναι αρκετή για να τους εξοστρακίσει σε ένα χώρο όπου θα έπρεπε να μαζεύονται όλοι οι πανύβλακες που μπαίνουν στη Βουλή αυτής της χώρας.
Επίσης στο live θα ήθελα να ζητήσω τη γνώμη σας για τους συνεργάτες κομμάτων που λειτουργούν στο ουέμπ άνευ disclaimer κι άλλα που πιθανότατα ο περισσότερος κόσμος δε γνωρίζει αλλά θα "λουστεί" διότι ο καιρός γαρ εγγύς για πολλά και πονηρά όταν υπάρχουν ..πλάτες.
Ι will let u know για το live. Θα γίνει αύριο ή μεθαύριο [να'μαστε καλά for start], κλασικά στο livestream του facebook page divcast and yeah yeah i will spread the word. Stay tuned λοιπόν.
Εχθές τέθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα στο twitter το οποίο δημοσίευσα ως θέμα συζήτησης στο Open πια Linkednin group μου Creative Minds in Greek New Media και αναδημοσίευσα από εκεί [για αυτό το λέμε open] στο facebook profile μου.
Συλλέγω τις απαντήσεις και θα γράψω ποστ.
[ε, όχι. Δε θα αναφέρω το θέμα. Join me on facebook or Linkedin Group.]
Τα facebook page είναι δωρεάν κι υπάρχουν πολλά. Χάρηκα που υπήρξε ανταπόκριση στο how to ..fbml που ανάρτησα στο divcast. Αν το επιχειρήσετε και δημιουργήσετε κάτι, let me know!
Το twitter είναι " Η Αγορά του φιλοσοφείν..στο γόνατο" , yet αν δεν είστε εκεί, ρίξτε μια ματιά στο χώρο [video].
Αυτά τα ολίγα για αρχή κι αν θυμηθώ κάτι άλλο μέχρι το βράδυ i will post.
Napoleon Boneparte
Ciao.
Labels: Personal 6 Τόλμησαν
Δευτέρα
Αντί να τους πλακώσουν στα χαστούκια…
Δευτέρα
Το γεγονός πως τα πρώτο text post της χρονιάς έχει αυτό τον τίτλο και με δεδομένο πως άπειρες φορές τα ποστ μου έχουν αποδειχθεί προφητικά, ανακινεί προφανώς κάποιες ανησυχίες αλλά τέλος πάντων η ησυχία είναι τόσο unbelievably boring και η κατάσταση γύρω, μας παρουσιάζει τόσο τραγικά λοβοτομημένους που …δε βαριέσαι. Θα το πιούμε και το ποτήριο τούτο.
Lepth Anonym. Γυναίκα. [μέχρι στιγμής]
Προφανώς αυτό δεν είναι το κανονικό της όνομα, αλλά δεν υφίσταται και καμιά φοβερή ανωνυμία τη στιγμή που εμφανίζει το πρόσωπο και τα απόντα μυαλά της σε βήμα που της δίνεται από ένα από τα μεγαλύτερα event ever [το Chaos Computer Club Congress]
Διότι κι ημείς οι Έλιενς σπεύδουμε να αντιγράψουμε [συνήθως πρόχειρα και απολύτως εικονικά if u know what I mean] τας ξένας πρωτοβουλίας , αλλά τέτοια βόμβα σε εκδήλωση δε θα τη δεχόμασταν επουδενί [εδώ με το ζόρι δεχόμαστε την ελευθερία να καταγράφει ο καθένας την άποψη του στο διαδίκτυο= πλάκα με κάνετε;].
Τι συμβαίνει λοιπόν με την Lepth Anonym;
Η κοπελίτσα […] έχει κι αυτή μια εμμονή [όποιος σκέφτηκε αυτή τη στιγμή εμένα να του πέσουν όλα τα στολίδια από το δέντρο].
Αυτό-χειρουργείται [μη μου λιποθυμάτε/δεν άρχισα ακόμα] και ενφυτεύει στο σώμα της [ναι μόνη της το κάνει αν και κάπου αναφέρει πως έχει και κάποιον άλλο μαζί να την πιάσει αν πέσει λιποθυμώντας/ ναι..διότι αυτό θα πονέσει] διάφορα τσιπ τα οποία της προσδίδουν ιδιότητες που δεν έχει ο ανθρώπινος οργανισμός.
Υπάρχουν π.χ. στο ..εμπόριο ειδικά τσιπ τα οποία ενφυτεύονται κάτω από το δέρμα των δαχτύλων και σε βοηθούν να ..νιώσεις το σχήμα των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων.
Η Lepth Anonym [φυσικά] είχε δεχθεί τέτοια και μάλιστα με επαγγελματική βοήθεια όπως αναφέρει το άρθρο , μέχρι που έμαθε πως τέτοια τσιπ πωλούνται στο εμπόριο φθηνά και έτσι αποφάσισε να λειτουργήσει αυτοβούλως με διάφορες εμφυτεύσεις.
So she began experimenting with homebrewed sensors. The metal itself is extremely toxic, so she needed a coating to bioproof it, finding a solution ultimately in a silicon putty-like substance called Sugru. But hot-gun glue works fine too, she says. (“I have lots of things in me coated in hot-gun glue,” she says.)
..
Είστε ακόμα όρθιοι;
Αν έχετε ανοικτό το στόμα, κλείστε το
Και σκεφτείτε…
Όχι μόνο υποβάλει τον εαυτό της ΜΟΝΗ ΤΗΣ σε όλες αυτές τις χειρουργικές επεμβάσεις , όχι μόνο πειραματίζεται συνεχώς με ό,τι δε θέλουμε να περάσει από το μυαλό μας ούτε όταν κοιμόμαστε αλλά της δίνεται επιπλέον βήμα δημοσιοποίησης των ρηξικέλευθων [λοβοτομημένων for sure] εγχειρημάτων της..
Κι αντί να τους πλακώσουν όλους μαζί στα χαστούκια [αυτή και το chaos congress] , γράφει ολόκληρο Wired για αυτούς!
Τελικά.. κάθε κουλτούρα διατηρεί τη δική της διανοητική καθυστέρηση..
Εμείς με τις ανίκανες κυβερνήσεις , τα καρουζέλ των παραδοσιακών ΜΜΕ και τη σαχλαμάρα [που ονειρεύεται να γίνει viral] των εναλλακτικών μέσων..
κι άλλοι.. γράφοντας ιστορία με τον πιο οργιαστικά αποτρόπαιο ίσως τρόπο...
.-
Labels: Burlesk, Future, Humans, Remember, Tech, Weird_Logic, Women 13 Τόλμησαν
Σάββατο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
