Δευτέρα
Ένας..σιδερωμένος δίσκος βινυλίου [1985]
Δευτέρα
2011
Ανεβάζω στο facebook το Gloria της Laura Branigan [1983] το οποίο να σας θυμίσω πως ακουγόταν στην ταινία Flashdance.
Οι εντιμότατοι φρενδς μου σπεύδουν να συνδράμουν.
Η Αθηνά "πυροβολεί" με Shiny Disco Balls
Ο Δημήτρης με το Self Control και το Big in Japan
Ο Vlavo με ρωτά αν ..διαβάζω..ιστορία της τέχνης :-ρ
Ο Αντρέας τρέχει στο e-bay να αγοράσει ντισκομπάλα
Κι εγώ τους υπόσχομαι πως θα "αντεπιτεθώ" με ποστ
1985
Είμαι ακόμα μαθήτρια. Λύκειο Πολυγύρου.
Δύο ντισκοτέκ, μία πάμπ και δύο καφετερίες.
Ένα δισκοπωλείο.
Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου πληρωνόταν από τη Θεσσαλονίκη κι έτσι μία φορά τον μήνα πηγαίναμε όλοι μαζί στη συμπρωτεύουσα για βόλτα.
Είχα το δικαίωμα να αγοράσω ένα δίσκο κάθε μήνα. Τον αγόραζα από τον Λαμπρόπουλο.
Εκείνη τη φορά είχα αγοράσει τον δίσκο Piano Fantasia , μία συλλογή από hit της εποχής με top το A song for Denise των Piano Fantasia.
Τον είχα αγκαλιά στο αυτοκίνητο και περίμενα με αγωνία πότε θα φτάσουμε στο σπίτι για να τον ακούσω, για να τον γράψω σε κασέτα, για να .. για να..
Έκανε ζέστη. Ίδρωσαν τα χέρια μου κάποια στιγμή και τον τοποθέτησα στο πίσω μέρος.
Ναι. Εκεί που χτυπούσε ο ήλιος.
Μιάμιση ώρα μετά ήρθα πρώτη φορά στη ζωή μου κοντά στο εγκεφαλικό.
Βγάζοντας το βινύλιο από τη θήκη, αντιλήφθηκα πως είχε..στραβώσει.
Ήταν η δεύτερη φορά στη ζωή μου που ήθελα να πεθάνω.
Η πρώτη ήταν μια φορά που δεν έστρωνε η φράντζα.
Έτρεξα να ζητήσω βοήθεια.
Είχα καλές σχέσεις με τους Djs της πόλης [ήμουν σημαιοφόρος αλλά όχι φύτουλας]
Κάποιος μου είπε να τον βγάλω στον ήλιο, πάνω σε έναν καθρέφτη, τοποθετώντας πάνω του μία στοίβα βιβλίων ώστε να ισιώσει ώστε να μη χαλάσουν οι "ραβδώσεις".
Το έκανα.
Δυο μέρες, δίπλα στις μολόχες και κάτι κρεμασμένες κόκκινες πιπεριές, έστεκε το στραβό βινύλιο σε κατάσταση κώματος.
Τίποτα.
Ρώτησα αυτόν που είχε το δισκοπωλείο αν μπορούσα να το..σιδερώσω ..προσεκτικά.
Υποθέτω με κοιτούσε προβληματισμένος για τη ζημιά που μπορεί να μου είχε κάνει το διάβασμα..
Επέστρεψα στο σπίτι..έφερα τον ασθενή μέσα, μάζεψα τον καθρέφτη κι έβαλα τα βιβλία στη θέση τους.
Πένθος.
Πρέπει να υπάρχει λύση και θα βρεθεί.
Στο σπίτι φυσικά κανείς δεν καταλάβαινε το δράμα μου.
Ούτε τότε με την φράντζα μπόρεσαν να με νιώσουν.
Ξαφνικά άστραψε ιδέα.
Πήρα το σίδερο, τον καθρέφτη και μια πετσέτα.
Και τον δίσκο.
Καθρέφτης, βινύλιο, πετσέτα, σίδερο.
Αργά, απαλά.
Στα τρία λεπτά είχε σχεδόν εξαφανιστεί το τεράστιο κύμα που υπήρχε στο επίπεδο του δίσκου.
Οι ραβδώσεις δεν είχαν εξαφανιστεί.
Και τώρα το crash test , σκεφτόμουν.
Ας δούμε αν παίζει.
Η βελόνα στο πικ απ έμοιαζε να ανεβοκατεβαίνει γλιστρώντας νωχελικά σε κάθε στροφή του δίσκου αλλά ο ήχος ακουγόταν τέλεια.
Ακόμα και σήμερα παίζει...
Labels: Creativity, HowTo, Personal, Remember 11 Τόλμησαν
Τρίτη
8 Φλεβάρη- Ημέρα ασφαλούς Διαδικτύου
Τρίτη
Να πω οτι το γνώριζα; Δε το γνώριζα. 8 Φλεβάρη λένε λοιπόν πως είναι ημέρα ασφαλούς διαδικτύου και σ'όλες τις γωνιές της Ελλάδας [...] θα γίνουν εκδηλώσεις , πιθανότατα με εκατοντάδες αργόμισθους και άσχετους να μιλούν για το φοβερό κόσμο του ουέμπ δεικνύοντας τρόπους προστασίας.
Κι αν οι αλήθειες είναι πολλές όμως, αυτή που βιώνει κανείς μέσα σε ένα χώρο για μακρά περίοδο είναι η πιο γνήσια , σαν να'ναι αδύνατο να εφαρμοστεί κάποιο εφέ παραμορφωτικού κατοπτρισμού.
Το διαδίκτυο είναι οντότητα. Και μέσο.
Όπως η ζωή.
Το νερό.
Η φωτιά.
Οι σφυγμοί.
Οι φλέβες.
Είναι δώρο.
Δυνατότητα.
Δεν είναι όμως μέθοδος. Οι μέθοδοι ανέκαθεν ήταν συνυφασμένες με ψυχοσύνθεση. Είτε των συστημάτων τους είτε των συμπεριφορών/επιλογών.
Το διαδίκτυο μπορεί να γίνει τόσο επικίνδυνο όσο η θάλασσα ή η φωτιά.
Μπορεί να είναι τόσο ασφαλές όσο οι τοίχοι ενός σπιτιού που δε ξέρεις τι ζημιά θα πάθει σε περίπτωση σεισμού.
Και το'χω βέβαιο πως δύο πράγματα κατακρημνίζουν το iq του ανθρώπου.
Ο έρωτας και το διαδίκτυο.
Είναι τόσο εύκολη η υπερβολή , τόσο απαρέγκλιτη η έκφραση του πνεύματος ως σαχλαμάρα που αν τελικά θέλαμε να κυριολεκτήσουμε θα λέγαμε πως ο μόνος τρόπος για να γίνει ασφαλές το διαδίκτυο είναι να "αποχωρήσει" τους χρήστες.
Η υπερβολή , οι ιαχές , το φίλτρο του "α πάγαινε από δω ρε" είναι μερικά μόνο από τα πιο ενδεικτικά στοιχεία της διαδικτυακής κοινωνικής παρουσίας.
Αναμενόμενο αν το σκεφτεί κανείς διότι το social web είναι stage κι όλοι δικαιούμαστε το ρόλο που επιλέγουμε [μόνο που η ταχύτητα των κλικ είναι πιο γρήγορη από τη σκέψη μιας ατάκας μέσα σε θεατρικό].
Τώρα τελευταία αντιμετωπίζω πολύ στωικά τις υπερβολές.
Βλέπω διάφορα. Κι όσο περισσότερα βλέπω , όσα περισσότερα γράφω τόσο πιο πολύ αναγκάζομαι να σκεφτώ.
Εμείς τα δίνουμε.
Κανείς δε θα μας προστατεύσει.
Δεν είναι επικίνδυνος ο λόγος.
Επικίνδυνη είναι η ασυνειδητότητα πως αυτό που πληκτρολογείς είναι Λόγος. Ένας Λόγος που απαιτεί το σεβασμό που του αξίζει. Στην έκφραση. Στο επιχείρημα. Στο σχήμα.
Κι επικίνδυνο είναι να μην αναγνωρίζεις πως αυτός ο λόγος θα φύγει από σένα και πρέπει να τον έχεις προετοιμάσει έτσι ώστε να προστατευτεί από σοδομισμούς και παρερμηνείες.
Υπάρχει χρήση.
Υπάρχει δυνατότητα.
Υπάρχουν τρόποι.
Κι υπάρχουν και άνθρωποι.
Α, ναι
Υπάρχει και μια κοινή λογική αλλά , μεταξύ μας, αυτή δε προκαλεί ποτέ πολλά κλικ στο διαδίκτυο.
Εχθές το βράδυ διάβασα στο twitter πως οι γιατροί που έχουν προβεί σε κατάληψη του υπουργείου υγείας αλλά παρόλα αυτά πιστοί στο καθήκον τους συνταγογραφούν..μεταδίδουν live στο internet όλη τη διαδικασία.
Μπήκα στο livestream και τους άφησα ένα σχόλιο.
Από ό,τι έμαθα αργότερα [έπρεπε να φύγω γιατί είχα ραντεβού με το γιατρό μου ο οποίος δεν απεργούσε] έγραψαν διάφορα και προσωπικά απευθυνόμενοι σε εμένα.
Δεν έψαξα να τα δω.
[Να θυμάστε πως υπάρχουν πάντα προσωπικά δεδομένα που ποτέ δε θα μάθετε όσο πολύ κι αν μιλά κανείς. Πως υπάρχει πάντα μια ζωή πίσω από την οθόνη για την οποία..ναι.. μπορεί να έχετε απόλυτη άγνοια]
Σκεφτόμουν όμως την απάντηση "η κάμερα είναι φανερή" κι αναρωτιόμουν τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνει ο ασθενής που δεν ήθελε να εμφανιστεί live [σε πρόσωπο και κατάσταση ="ασθενούς"]. Να αποφύγει την κάμερα; Πώς;
Μετά ξανα-είδα τα σχόλια που έγραφαν.
Δεν είναι οι μοναδικοί που χάνουν το δίκιο τους και παρουσιάζονται σαχλοί στο διαδίκτυο.
Αυτό είναι ένα σύνηθες bug στην αρένα του διαδικτύου.
Το δίνω απλώς παραδειγματικά για να θυμίζει σε όλους μας [και σε μένα ] πως το γελοίο από το μεγαλείο απέχει ένα βήμα και πως δεν υπάρχει ασφάλεια διαδικτύου αλλά μόνο ανασφάλεια ανθρώπου. Ανασφάλεια και απουσία κοινής λογικής.
Χαλιναγωγήστε αυτά τα δυο, διαχειριστείτε τα , κι όλα θα πάνε τέλεια.
Είμαι πεπεισμένη άλλωστε πως το web μας αγαπά και μας σέβεται πολύ περισσότερο από ό,τι εμείς αυτό.
Labels: How not to, HowTo, Humans, Personal, Remember, Web 2 Τόλμησαν
Τετάρτη
Η Πληροφορική στην Εκπαίδευση
Τετάρτη
"Έσκασε" πάλι αυτές τις ημέρες το θέμα της είδησης πως θα καταργηθεί το μάθημα της Πληροφορικής στο Λύκειο.
Οι εκπαιδευτικοί του αντίστοιχου αντικειμένου αντέδρασαν με μία ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό και πολλοί από εμάς, αναμενόμενα, ξεκινήσαμε συζητήσεις στα social network.
Στο screenshot φαίνεται η επαγγελματική μου προϋπηρεσία από όλες τις εργασίες μου. Το 80% προέρχεται από διδασκαλία μαθημάτων Πληροφορικής [χωρίς όμως να θεωρούμαι Πληροφορικός-as a matter of fact εκείνο το τεράστιο βιβλίο που φαίνεται στο βάθος είναι ένα από τα δεκάδες βιβλία του μεταπτυχιακού μου στα Πληροφοριακά Συστήματα]
Τα παραπάνω ελπίζω πως αποδεικνύουν πως δεν είμαι ένας απλός παρατηρητής της Πληροφορικής στην Εκπαίδευση και με αυτή την αποδεδειγμένη πρόταση προχωρώ.
1. Ορθώς υπάρχει έστω συντεχνιακών συμφερόντων διαχωρισμός στους Πληροφορικούς.
Αν σκεφτεί κανείς πως κάποτε διορίζονταν Θεολόγοι για να διδάξουν Πληροφορική, πολύ σωστά οι πτυχιούχοι των συναφών σχολών θέλησαν να περιφρουρήσουν τα δικαιώματα τους.
Αυτό όμως δε σημαίνει πως ο διαχωρισμός έγινε το ίδιο συνετά και από τις κυβερνήσεις που άλωσαν η κάθε μια με τον δικό της τρόπο τον τομέα της Παιδείας χωρίς κανένα απολύτως εξαιρετικό αποτέλεσμα.
2. Η Πληροφορική είναι ένας τεράστιος κλάδος με πολλά επίπεδα και πολλές διαφορετικές εξειδικεύσεις. Κατ'εμέ δεν υφίσταται ο όρος Πληροφορικός. Προτιμώ να γνωρίζω και να αναγνωρίζω την ειδικότητα του καθενός σε αυτό το υπερμεγέθες σύμπαν της Τεχνολογίας.
3. Η Τεχνολογία [διότι περί αυτής ομιλούμε] δεν είναι χρυσόσκονη με την οποία μπορείς να πασπαλίσεις έναν ερειπωμένο πύργο και να τον βαφτίσεις μηχάνημα τεχνητής νοημοσύνης [sic].
Η Τεχνολογία είναι Κουλτούρα, Γνώση, Εναλλακτικές, Επιλογή, Χρήση, Πειραματισμός.
Υπό αυτή την έννοια η Τεχνολογία όχι μόνο πρέπει να κατέχει ειδικό χώρο στον τομέα της Εκπαίδευσης αλλά να αποτελεί σπουδή εκ των ων ουκ άνευ.
Τα στάδια της οφείλουν να ενταχθούν κατάλληλα σε αντίστοιχα μαθήματα στις κατάλληλες ηλικίες με συγκεκριμένους σκοπούς από συγκεκριμένης γνώσης [όχι ειδικότητας] εκπαιδευτικούς.
4. Είχα την τύχη και την τιμή να διδάξω πρωτοετείς φοιτητές του ΤΕΙ Σερρών - προ αμνημονεύτων ετών- σε μάθημα γλώσσας προγραμματισμού υπολογιστών, επί πέντε έτη. Όσοι από αυτούς δεν είχαν διδαχθεί το μάθημα της Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον της Γ' Λυκείου [τεχνολογική κατεύθυνση] βρίσκονταν για αρκετό διάστημα σε κατάσταση σοκ.
Το μάθημα της Ανάπτυξης Εφαρμογών είναι ένα έξυπνο και απλό μάθημα που διδάσκει Προγραμματισμό Σκέψεων. Βηματισμό κινήσεων. Κατ'εμέ είναι ένα από τα λίγα μαθήματα που αποδεικνύει έμπρακτα πολύ σύντομα στο μαθητή πως πρέπει να βάζει σε τάξη τις σκέψεις του. Αυτή είναι η πρωτογενής του δυναμική. Διδάσκει στον υποψήφιο "ενήλικα" που θα μεταβεί στη φοιτητική ζωής της ανεξαρτησίας πως η όχληση [το μπάχαλο] μπορεί να μπει σε τάξη. Του διδάσκει την ύπαρξη επιχειρήματος στο λόγο [κάτι που ούτε καν το μάθημα της Έκθεσης δε κατορθώνει εφόσον μπουκώνει τους πάντες με τα ίδια κείμενα πανομοιότυπων λόγων]
Ακολούθως τον προετοιμάζει για μία ομαλή προσγείωση σε μία γλώσσα προγραμματισμού από τις τόσες που υπάρχουν. Και το κάνει αβίαστα. Χωρίς κόπο. Η ψευδογλώσσα διδάσκει το νου και δίνει αυτοπεποίθηση στην έκφραση του λόγου.
5. Ο γνώστης των πρωταρχικών σταδίων της τεχνολογίας δεν είναι απαραίτητα έτοιμος ή ικανός εκπαιδευτικός. Το ίδιο πιθανότατα ισχύει για κάθε ειδικότητα εκπαιδευτικού ίσως αλλά νομίζω πως όσο πιο ευρύ είναι το φάσμα ενός αντικειμένου τόσο πιο σημαντικός είναι ο εκπαιδευτικός διαχωρισμός από τον επαγγελματικό τίτλο.
Εν ολίγοις υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να διδάξουν και άνθρωποι που δε θα μάθουν ποτέ να διδάσκουν.
Καμία διαδικασία , είτε σε επίπεδο σπουδών είτε σε επίπεδο διορισμών δεν έχει κατορθώσει μέχρι στιγμής να βρει το κατάλληλο πλαίσιο επιλογής.
[Έχω επιτύχει τρεις φορές σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ χωρίς να έχω διοριστεί. Λέτε να τολμά κανείς να μου πει πως δε ξέρω να διδάσκω; Μα, θα είχα πεινάσει αν δεν ήξερα εφόσον οι υπόλοιπες εργασίες μου αν και διαφορετικών συχνά αντικειμένων δε στάθηκαν ικανές να με βοηθήσουν να επιβιώσω με αξιοπρέπεια]
6. Η επαναστατική ιαχή ΄Τεχνολογία στην Εκπαίδευση Τεχνολογία στη Ζωή δεν συνάδει με καμία κυβέρνηση [sic] με την σκέψη να καταργηθεί το μάθημα της Πληροφορικής στο Λύκειο. Είναι τραγελαφικά οξύμωρο ακόμα και ως σκέψη. Πόσω μάλλον ως απόφαση.
7. Το Υπουργείο Παιδείας δίνει [σε μένα τουλάχιστον] την εντύπωση μίας ομάδας ανθρώπων που έχουν απόλυτη άγνοια για την ελληνική εκπαιδευτική διαδικασία.
8. Η Εκπαίδευση δε μπορεί να διορθωθεί από πάνω προς τα κάτω. Πρέπει να επανα-δομηθεί από κάτω προς τα πάνω. Γεμίζοντας τα κενά, διορθώνοντας τις θέσεις, προσθέτοντας και αφαιρώντας συνετά τα κομμάτια που λείπουν, πλάθοντας στέρεες βάσεις μιας νέας κοινωνίας και όχι ωθώντας βράχους από την κορυφή ή ρίχνοντας τεράστια κομμάτια χρυσού τσιμέντου διότι έτσι ό,τι στάξει ή ξεφύγει από την κορυφή θα χτυπήσει τα κεφάλια των "μικρών" και θα καλύψει τα μυαλά των νέων , κυρία Υπουργέ.
Συχνά στους χώρους μου εξαίρω [...] την ευήθεια της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ αλλά αυτό εντάσσεται στα πλαίσια του Βήματος που διατηρώ ως Φωνή Πολίτη και περισσότερο συναγκαλίζεται με την σάτιρα και όχι τόσο με την κατηγορία [διότι για να κατηγορήσεις μία διαδικασία πρέπει να συμμετέχεις σε αυτή].
Στο θέμα της Εκπαίδευσης όμως κύριε Πρωθυπουργέ , είναι σαφές πως έχετε χάσει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας και οι σπασμωδικές κινήσεις του Υπουργείου είτε πρόκειται για εντυπωσιασμούς είτε για στρατηγικές αποφάσεις, όσο περνά ο καιρός αφανίζουν όλο και περισσότερο την πιθανότητα να προσφέρετε κάτι άξιο και ευγενές σε αυτό το τοπίο.
Εάν οι άνθρωποι σας δε γνωρίζουν από εκπαίδευση αλλάξτε τους. Η Παιδεία αυτής της χώρας ουδέποτε χρειαζόταν μπιχλιμπίδια. Η Ελληνική Ψυχή έχει Ικανότητα και Ευγένεια Μάθησης [αναλογιστείτε μόνο πόσα αντέχουμε και πόσο προσπαθούμε να προσαρμοστούμε ακόμα και με τον τίτλο του κοιμισμένου να κρέμεται από πάνω μας]. Οι Έλληνες κύριε Πρωθυπουργέ έχουν το έδαφος για Παιδεία. Χρειάζονται όμως τους σπόρους από τους κατάλληλους γεωργούς. Μη τους αλλάζετε τα φώτα με ακραία τεχνητά καιρικά φαινόμενα. Θα γίνουν βάλτος.
Labels: Education, Personal, Politics 9 Τόλμησαν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
