Τρίτη
8 Φλεβάρη- Ημέρα ασφαλούς Διαδικτύου
Τρίτη
Να πω οτι το γνώριζα; Δε το γνώριζα. 8 Φλεβάρη λένε λοιπόν πως είναι ημέρα ασφαλούς διαδικτύου και σ'όλες τις γωνιές της Ελλάδας [...] θα γίνουν εκδηλώσεις , πιθανότατα με εκατοντάδες αργόμισθους και άσχετους να μιλούν για το φοβερό κόσμο του ουέμπ δεικνύοντας τρόπους προστασίας.
Κι αν οι αλήθειες είναι πολλές όμως, αυτή που βιώνει κανείς μέσα σε ένα χώρο για μακρά περίοδο είναι η πιο γνήσια , σαν να'ναι αδύνατο να εφαρμοστεί κάποιο εφέ παραμορφωτικού κατοπτρισμού.
Το διαδίκτυο είναι οντότητα. Και μέσο.
Όπως η ζωή.
Το νερό.
Η φωτιά.
Οι σφυγμοί.
Οι φλέβες.
Είναι δώρο.
Δυνατότητα.
Δεν είναι όμως μέθοδος. Οι μέθοδοι ανέκαθεν ήταν συνυφασμένες με ψυχοσύνθεση. Είτε των συστημάτων τους είτε των συμπεριφορών/επιλογών.
Το διαδίκτυο μπορεί να γίνει τόσο επικίνδυνο όσο η θάλασσα ή η φωτιά.
Μπορεί να είναι τόσο ασφαλές όσο οι τοίχοι ενός σπιτιού που δε ξέρεις τι ζημιά θα πάθει σε περίπτωση σεισμού.
Και το'χω βέβαιο πως δύο πράγματα κατακρημνίζουν το iq του ανθρώπου.
Ο έρωτας και το διαδίκτυο.
Είναι τόσο εύκολη η υπερβολή , τόσο απαρέγκλιτη η έκφραση του πνεύματος ως σαχλαμάρα που αν τελικά θέλαμε να κυριολεκτήσουμε θα λέγαμε πως ο μόνος τρόπος για να γίνει ασφαλές το διαδίκτυο είναι να "αποχωρήσει" τους χρήστες.
Η υπερβολή , οι ιαχές , το φίλτρο του "α πάγαινε από δω ρε" είναι μερικά μόνο από τα πιο ενδεικτικά στοιχεία της διαδικτυακής κοινωνικής παρουσίας.
Αναμενόμενο αν το σκεφτεί κανείς διότι το social web είναι stage κι όλοι δικαιούμαστε το ρόλο που επιλέγουμε [μόνο που η ταχύτητα των κλικ είναι πιο γρήγορη από τη σκέψη μιας ατάκας μέσα σε θεατρικό].
Τώρα τελευταία αντιμετωπίζω πολύ στωικά τις υπερβολές.
Βλέπω διάφορα. Κι όσο περισσότερα βλέπω , όσα περισσότερα γράφω τόσο πιο πολύ αναγκάζομαι να σκεφτώ.
Εμείς τα δίνουμε.
Κανείς δε θα μας προστατεύσει.
Δεν είναι επικίνδυνος ο λόγος.
Επικίνδυνη είναι η ασυνειδητότητα πως αυτό που πληκτρολογείς είναι Λόγος. Ένας Λόγος που απαιτεί το σεβασμό που του αξίζει. Στην έκφραση. Στο επιχείρημα. Στο σχήμα.
Κι επικίνδυνο είναι να μην αναγνωρίζεις πως αυτός ο λόγος θα φύγει από σένα και πρέπει να τον έχεις προετοιμάσει έτσι ώστε να προστατευτεί από σοδομισμούς και παρερμηνείες.
Υπάρχει χρήση.
Υπάρχει δυνατότητα.
Υπάρχουν τρόποι.
Κι υπάρχουν και άνθρωποι.
Α, ναι
Υπάρχει και μια κοινή λογική αλλά , μεταξύ μας, αυτή δε προκαλεί ποτέ πολλά κλικ στο διαδίκτυο.
Εχθές το βράδυ διάβασα στο twitter πως οι γιατροί που έχουν προβεί σε κατάληψη του υπουργείου υγείας αλλά παρόλα αυτά πιστοί στο καθήκον τους συνταγογραφούν..μεταδίδουν live στο internet όλη τη διαδικασία.
Μπήκα στο livestream και τους άφησα ένα σχόλιο.
Από ό,τι έμαθα αργότερα [έπρεπε να φύγω γιατί είχα ραντεβού με το γιατρό μου ο οποίος δεν απεργούσε] έγραψαν διάφορα και προσωπικά απευθυνόμενοι σε εμένα.
Δεν έψαξα να τα δω.
[Να θυμάστε πως υπάρχουν πάντα προσωπικά δεδομένα που ποτέ δε θα μάθετε όσο πολύ κι αν μιλά κανείς. Πως υπάρχει πάντα μια ζωή πίσω από την οθόνη για την οποία..ναι.. μπορεί να έχετε απόλυτη άγνοια]
Σκεφτόμουν όμως την απάντηση "η κάμερα είναι φανερή" κι αναρωτιόμουν τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνει ο ασθενής που δεν ήθελε να εμφανιστεί live [σε πρόσωπο και κατάσταση ="ασθενούς"]. Να αποφύγει την κάμερα; Πώς;
Μετά ξανα-είδα τα σχόλια που έγραφαν.
Δεν είναι οι μοναδικοί που χάνουν το δίκιο τους και παρουσιάζονται σαχλοί στο διαδίκτυο.
Αυτό είναι ένα σύνηθες bug στην αρένα του διαδικτύου.
Το δίνω απλώς παραδειγματικά για να θυμίζει σε όλους μας [και σε μένα ] πως το γελοίο από το μεγαλείο απέχει ένα βήμα και πως δεν υπάρχει ασφάλεια διαδικτύου αλλά μόνο ανασφάλεια ανθρώπου. Ανασφάλεια και απουσία κοινής λογικής.
Χαλιναγωγήστε αυτά τα δυο, διαχειριστείτε τα , κι όλα θα πάνε τέλεια.
Είμαι πεπεισμένη άλλωστε πως το web μας αγαπά και μας σέβεται πολύ περισσότερο από ό,τι εμείς αυτό.
Labels: How not to, HowTo, Humans, Personal, Remember, Web
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 Τόλμησαν:
Αυτά τα περί ασφαλούς περιήγησης, λίγο με τρομάζουν... Ουσιαστικά περνούν έμμεσα το μήνυμα ότι ο κυβερνοχώρος δεν είναι ασφαλής και πασχίζουμε να τον καταστήσουμε εμείς ασφαλή. Κι όμως αν δούμε από τι κινδυνεύουμε;
Από τον αναλφαβητισμό και την αδυναμία μας να δούμε και να διδάξουμε τη διαφορά ανάμεσα στον εικονικό κυβερνοχώρο και τον ρεαλιστικό ανθρωποχώρο. Μόνοι ουσιαστικοί κίνδυνοι είναι οι απειλές (cyberbulling) και η δημοσιοποίηση προσωπικών στιγμών (για τις οποίες αργά ή γρήγορα θα μετανιώσουμε). Ας διδάξουμε ότι οι απειλές είναι εικονικές. Δεν είναι θέμα ασφάλειας πραγματικής. Ας μάθουμε πώς να περιηγούμαστε σε τούτο το θαυμαστό, πολύπλευρο, πολυμιντιακό και πολυφωνικό κόσμο που καλλιεργεί κρίση και αναπτύσσει αντιστάσεις.
Δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω τίποτα.
Τα είπες όλα.
Δημοσίευση σχολίου