Τετάρτη
Tutorial στο διαδίκτυο. Ένα δώρο των θεών του ουέμπ.
Τετάρτη
Γολγοθά συνέχεια με συγκρατημένη αισιοδοξία εφόσον κάθε βήμα μπροστά με αναγκάζει να αναζητήσω γνώση δέκα βήματα πίσω αλλά αν μου έλεγε κάποιος πριν 20 χρόνια πως θα μπορούσα να λύνω τέτοιου επιπέδου απορίες και να αποκτώ τέτοιας δυσκολίας γνώσης, δωρεάν από το σπίτι μου, θα του έλεγα πως υπερβάλει ζώντας περιπέτειες επιστημονικής φαντασίας.
Η συγγραφή και παρουσίαση tutorial [=διδακτικών κειμένων= how to= πώς να κάνεις κάτι] και στο διαδίκτυο - όπως και στην αναλογική ζωή - είναι ένας συνδυασμός ταλέντου, εμπειρίας και διάθεσης για προσφορά.
Αυτό τον καιρό ζω κυριολεκτικά μέσα στο Google.
Τις ημέρες που φτάνω να διαβάζω 10 ώρες, περνώ τις 3-4 τουλάχιστον γκουγκλάροντας, βρίσκοντας, δοκιμάζοντας, απορρίπτοντας, αποτυγχάνοντας και άντε πάλι απ'την αρχή.
Το 70% των tutorial βέβαια είναι gtp [αν δεν ξέρετε τι σημαίνει gtp στοχαστείτε ελεύθερα από πού μπορεί να προέρχονται τα αρχικά -εις την ελληνική], αλλά για αυτό το θαυματουργό 30% που σε βοηθά χωρίς να σε πνίγει ,χωρίς να σε δεσμεύει ώρες ατελείωτες και χωρίς να σε απογοητεύει στο τέλος για οποιονδήποτε λόγο, αξίζει όσο χρόνο κι αν μείνεις στο google search.
Πανεπιστήμια, ακαδημαϊκοί, επαγγελματίες, χρήστες με απλά προσωπικά blog όπως το δικό μου, παρέχουν έναν πλούτο εξηγήσεων κι αν είσαι υπομονετικός θα βρεις οπωσδήποτε αυτό που ταιριάζει στην αντίληψη σου για να κατανοήσεις και να προχωρήσεις.
Ένα σωστό tutorial έχει παραδείγματα βήμα βήμα.
Δεν σε στέλνει να κατεβάσεις προγράμματα με δοκιμαστική λειτουργία λίγων ημερών.
Έχει screenshot [=αποτυπώσεις εικόνας].
Δεν θεωρεί δεδομένο πως ξέρεις αλλά πως δεν έχεις ιδέα.
Ένα σωστό tutorial δεν είναι τεράστιο. Παρέχει τα βασικά για να ξεκινήσεις.
Σε προϊδεάζει για αλλαγές που ίσως συναντήσεις σε νέες εκδόσεις προγραμμάτων.
Παρέχει link=συνδέσμους σε ό,τι μπορεί να χρειαστείς.
Οι γονείς πρέπει να μάθουν στα παιδιά να αναζητούν βοήθεια στο διαδίκτυο για όλα τα μαθήματα, για όλα τα ενδιαφέροντα. Πέρα από αντιγραφές.
Να, ένα παράδειγμα που βρήκα πληκτρολογώντας στο google search "ασκήσεις διακρίνουσας".
Να, κι ένα άλλο που "τσίμπησα" τυχαία στην αναζήτηση "ασκήσεις ολοκληρώματα"
Δείτε τα αποτελέσματα στην αναζήτηση "υποδείγματα εκθέσεων"
Δοκιμάστε ό,τι άλλο θέλετε συμπληρώνοντας την λέξη tutorial για να μάθετε ίσως μία γλώσσα προγραμματισμού..
..
Το έτος 2012 είναι ανθρώπινο να μη γνωρίζεις -η γνώση δεν είναι ακόμα..ενέσιμη- αλλά είναι απαράδεκτο να μη θέλεις να μάθεις, να μη ξέρεις πώς ή να νομίζεις πως δε μπορείς.
Εχθές έλεγα σε έναν φίλο πως υπάρχουν χρήστες του διαδικτύου και χρήστες του facebook.
Απολύτως διαφορετικές "ράτσες".
Με ισχυρές γονιδιακές διαφορές στην αντίληψη της δυναμικής τόσο του διαδικτύου όσο και της παρουσίας τους εδώ.
Δημιουργήστε κι εσείς γνώση που να βοηθά. Όχι απλά γνώση που να στέκει σαν ακαδημαϊκός ή ερευνητικός λόγος δυσκολότερος στην κατανόηση του κι από ένα ποίημα γραμμένο στα σανσκριτικά. Ούτε σαν λόγος που ζητά απλά το χειροκρότημα.
Στις δύσκολες οικονομικά και κοινωνικά εποχές που αναγκαζόμαστε να ζήσουμε, η προσφορά γνώσης σε πρακτικά επίπεδα εφαρμογής είναι ένα μεγάλο δώρο. Ένα δώρο που έκαναν και σε εμένα -μεταξύ πολλών άλλων , φαντάζομαι- κάποιοι..μικροί θεοί του ουέμπ. Και τους ευχαριστώ θερμά.
Λίγα από όσα αναζήτησα την τελευταία εβδομάδα και μετά από πολλά απογοητευτικά κλικ, μου άνοιξαν τον δρόμο για να συνεχίσω την μελέτη μου, είναι:
I don't know who u r, but thanks a million guys..
Labels: Education, Knowledge, Personal, Remember, Web
Τρίτη
Της διπλωματικής ο Γολγοθάς είναι για τους λεβέντες [Μέρος α]
Τρίτη
Είναι περίπου ένα τρίμηνο που έχω αρχίσει την μελέτη για την διπλωματική μου κι ενώ το έχω πάρει απόφαση πως χρειάζομαι περίπου 13,5 χρόνια για να την ολοκληρώσω [...] στο μυαλό μου φτιάχνω ταινίες με τον Σούπερμαν που με σώζει με κάποια συμπαντική επιφοίτηση και τελειώνω στο πατ κιουτ.
Νεβέρδελες που λένε και τα papers που μελετώ, σκέφτηκα να δώσω κάποιες συμβουλές που πολύ θα ήθελα να τις γνωρίζω πριν περάσουν αυτοί οι τρεις μήνες.
Το google μικρό μου πόνυ γνωρίζει τα πάντα. Σε πλείστες δε περιπτώσεις γνωρίζει περισσότερα από όσα πρέπει. Τουτέστιν όσο ευφάνταστο ή απλά σύγχρονο και αν είναι το θέμα σου θα βρεις πάνω από 100 μελέτες - για να μην αναφέρω τι θα γίνει αν περάσεις από το Google Scholar όπου λες και διανυκτερεύουν σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια του γαλαξία.
Αν αρχίσεις να κατεβάζεις ό,τι βρεις, στο τρίμηνο θα έχεις σαλέψει από το διάβασμα που σε περιμένει κι αυτό διότι τα σατανικά αυτά papers κυοφορούν μία επικίνδυνη δυναμική στα πάνλευκα ενδότερα . Πηγές! - δε χόρορ δε χόρορ
Hence - που λένε επίσης οι ξένοι ακαδημαϊκοί- εσύ θα έχεις κατεβάσει καμιά 30αριά pdf [εγώ άγγιξα τα 50 κι εκεί μια φωνή μέσα μου φώναξε: σε πόσα χρόνια είπαμε θα τελειώσεις τσιριμπίμ τσιριμπόμ;..] αλλά θα αναγκαστείς εκ των πραγμάτων να αναζητήσεις και να κατεβάσεις και καμιά 30αριά άλλα που προέρχονται από τις πηγές.
Ξεκινάμε λοιπόν με 5-6 βασικά paper που καταλαβαίνουμε πως αφορούν το θέμα μας κι ευχόμαστε να μη ξεπεράσουμε τα 50 download πηγών κατά την μελέτη τους.
Ξέρω πως ίσως σε πικράνω τώρα αλλά χωρίς αγγλικά δε πας όχι διπλωματική αλλά ούτε στο περίπτερο απέναντι.
Κι όχι απλά αγγλικά χάου γιου ντούιν. Ικανοποιητικά υψηλού επιπέδου ανεξαρτήτως ύπαρξης πτυχίου.
Αντίσιοναλυ - που επίσης λένε και τα papers- εάν πληρώνεις αμαρτίες και το θέμα σου είναι τεχνικής υφής θα χρειαστείς λεξικό αντίστοιχων όρων διότι πλούσια η ελληνική γλώσσα οπωσδήποτε αλλά κι αυτοί οι άτιμοι οι Άγγλοι ιδιαιτέρως επινοητικοί και πώς να μεταφράσεις το trustor και trustee π.χ.;
Το οποίο μου θυμίζει να σου υπενθυμίσω πως εξαρχής καλό είναι να δημιουργήσεις ένα λεξικό μεταφράσεων διότι συχνά πυκνά θα συναντάς τους ίδιους όρους κι είναι κρίμα να πολεμάς να θυμηθείς κάθε φορά πώς το είχες μεταφράσει.
Πέραν των pdf που θα αποθηκευθούν, των λεξικών που πρέπει να δημιουργηθούν, των πηγών που πρέπει να αναζητηθούν , όλων αυτών που πρέπει να μεταφραστούν αλλά και να μελετηθούν δια να κατανοηθούν, υπάρχει και το κερασάκι του ιμπλιμεντέισιον -γκαντέμω Λαγκάρντ.
Διότι αυτό σημαίνει άλλες 3000 αναζητήσεις μέχρι να ανακαλύψεις τι χρειάζεσαι ακριβώς, πού θα βρεις αυτό που χρειάζεσαι [όταν κάτι δηλώνεται open source ΠΟΤΕ ΜΗ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ OPEN SOURCE διότι είναι πολύ πιθανό να ψάχνεις να το βρεις κι αυτό να είναι άφαντο- ήρεμη είμαι, ευχαριστώ] κι άντε ξανά αναζητήσεις [το google καμιά μέρα που θα μπω θα μου εμφανίσει μήνυμα: Δώσαμε! Δώσαμε! ] για να δεις πώς εγκαθίστανται όλα αυτά [no no no η τεχνολογία δεν είναι και τόσο friendly εκτός αν είσαι απλός user βέβαια για αυτό μη γκρινιάζεις φρενδ και φόλοερ] πώς δουλεύουν μεταξύ τους, ΑΝ δουλεύουν όλα αυτά μαζί και κάθε μελέτη παραγράφου [όχι ολόκληρου pdf, απλής παραγράφου] μπορεί να σε οδηγεί σε άλλες 10 αναζητήσεις, εγκαταστάσεις, ασυμβατότητες etc. etc.
Στο τρίμηνο πάνω θα παραμιλάς λοιπόν κι έτσι θα πορεύεσαι..
αγκαλιά με δυο ντεπόν κι άπειρα Οοοομμ..
Labels: Education, Personal, Remember
Σάββατο
Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι αλλά δεν λυπήθηκε τον Σμαραγδή
Σάββατο
Αποδείξεις φυσικά δεν έχω αλλά οι ενδείξεις είναι αρκετές.
Η ταινία πρέπει να ήταν "παραγγελιά" ομογενών [είτε αυτών με τα 600 δις ή άλλων], μια παραγγελιά που εξαγόρασε έναν ολόκληρο Σμαραγδή και του επέβαλε ένα τραγικό κάστιγκ [οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα] και ένα παιδαριώδες σενάριο [φυσικά και γράφτηκε 33 φορές το σενάριο-έτσι συμβαίνει στην 5η δημοτικού] γεμάτο κλισέ λευκώματος της εποχής του '80.
Δεν νομίζω πως έχω τρολάρει περισσότερο σε αίθουσα κινηματογράφου στη ζωή μου όσο εχθές.
Μετά τα πρώτα 10 λεπτά είναι αδύνατο να σταματήσεις να σχολιάζεις ξεκαρδισμένος ή αποσβολωμένος, με μοναδική εναλλακτική να φύγεις βρίζοντας για την εξαπάτηση.
Ένα μείγμα κακοραμμένων σκηνών που δεν έχουν αποφασίσει αν θα αφηγηθούν μία ιστορία ως παραμύθι ή θα σε εξοργίσουν που ούτε να σε παραμυθιάσουν δεν κατορθώνουν.
Μία ταινία όπου ένας πυροβολισμός [πιθανότατα δεν ήταν πυροβολισμός αλλά τόσα άτομα θα βάζαμε στοίχημα πως ήταν πυροβολισμός] καταλήγει στην αφήγηση για τον .."πνιγμό" του χαρακτήρα...
Μία Ελληνίδα μάνα που ξεκινά την ταινία με μία σκηνή που βρίζει και καταριέται τον γιο της [υπό τύπο αστεϊσμού; κουλτούρας; τι;]...κι αργότερα σε μία άλλη σκηνή, απευθύνεται στον γιο που έχει χρόνια να συναντήσει [ίδια κι απαράλλαχτη η μάνα εντωμεταξύ] σε μία τρίλεπτη σκηνή, κοιτάζοντας την θάλασσα...λες κι ήταν σκηνή σαπουνόπερας όπου ο ένας μιλά στην πλάτη άλλου για να φαίνονται και τα δύο πρόσωπα στην κάμερα..λέγοντας κλισεδιάρικες μπούρδες - υποψιάζομαι από κάποιον που ούτε καν σωστά ελληνικά δε γνωρίζει..
Ένας ρόλος γιου που θυμίζει Πάστα Φλώρα [α, Στέλιο ήρθες; Δεν σε πρόσεξα]...που ξαφνικά κι αφού μεγάλωσε δίπλα στον Έλληνα πατέρα του αναφώνησε "Πατέρα στην Ελλάδα θα κάνουν επανάσταση"..
Ένας ρόλος Ρωσίδας και πόρνης και φίλης και νταντάς [έτσι δημιουργούνται οι προκαταλήψεις φίλε..] - πάραυτα εξαιρετική η ερμηνεία της Φωτεινής Μπαξεβάνη εάν δεν κάνω λάθος..
Μία Κατρίν Ντενέβ βαρετή σε σημείο ανυπαρξίας..
Ένας Λαζόπουλος που καλύτερα να έπαιζε τον εαυτό του παρά αυτόν τον άνευ νοήματος χαρακτήρα..
Ένας Βούρος που ακόμα δεν κατάλαβα τι είπε, γιατί το είπε και τελικά γιατί συμμετείχε..
Το ίδιο για τον Σόμερ..
Ένας Παπακαλιάτης που σήμερα έμαθα πως υποδύεται τον πρίγκιπα Ποτέμκιν και που με το βλέμμα του σε οδηγούσε σε άλλους συνειρμούς άσχετους με την ταινία και φυσικά επισκίαζε την βαρετή Κατρίν Ντενέβ..
Μία κόρη που δεν επέστρεψε στον πατέρα της για τα χρήματα αλλά κατέληξε να διαχειρίζεται τα πάντα σαν κέρβερος..
Μία σκηνή τουφεκισμών [εμφύλιος γαρ] όπου όλοι έτρεχαν να κρυφτούν πίσω από τις πέτρες αλλά οι δύο ήρωες όρθιοι σε μία τρίλεπτη+ σκηνή συζητούσαν για ώρα - επαναλαμβάνω: Όρθιοι - κι ο ένας μάλιστα ευχαρίστησε τον άλλο -θα στο πω ωμά για να το νοιώσεις- που πήδηξε την γυναίκα του κι έτσι την έκανε ευτυχισμένη ..
Ένας Βαρβάκης πονηρός αλλά αφελής, αφημένος στα χειροκροτήματα και τους πληρωμένους φίλους που πιθανότατα κάποια στιγμή του φούσκωσαν τα μυαλά και τον γέμισαν φιλοδοξίες να γίνει ..ήρωας στην χώρα του..
..την οποία χώρα ούτε κατάλαβα πώς έσωσε ούτε πότε
Όταν βγήκαμε από τον κινηματογράφο είχα σταματήσει να γελώ κι είχα αρχίσει να θυμώνω. Ειδικά όταν ο ένας της παρέας έκανε την απλή παρατήρηση "4 άτομα είμαστε, επί 7 ευρώ, τζάμπα 28 [έλεος..άκου εκεί 32] ευρώ".
"Την ταινία θα την δουν και τα σχολεία" είπε μία φίλη.
Κι εκεί "έσπασα". Γιατί;
Labels: Movies, Personal, Remember
Τετάρτη
Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας. Σου πω..
Τετάρτη
Μια και προσφάτως είχα γενέθλια και το πήρα απόφαση πως όχι μόνο δεν είμαι πια παιδούλα αλλά οσονούπω δε θα ανήκω και στα νεανικά κοινά της τηλεόρασης, δράττομαι της σημερινής ημέρας να σου πω λατρεμένε αναγνώστη μερικά λογάκια που θα ήθελα πολύ να μου έχει πει και μένα κάποιος σε διάφορες στιγμές [ανεξάρτητα με το ότι αποκλείω να τον λάμβανα υπόψη μου, διότι η ορμή της περιστασιακής εμμονής είναι τόσο δυνατή που σπανίως κατορθώνει να πετύχει κάποιος καταλυτικό ρήγμα σωτηρίας].
1. Στη ζωή θα κάνεις μαλακίες. Πολλές. Αν δεν κάνεις, δεν ζεις. Ή ζεις απόλυτα προστατευμένος. Άρα δε ζεις. - Και θα φας χαστούκια και θα δώσεις. Move on. Έτσι ενηλικιώνεται ο άνθρωπος κι έτσι εφαρμόζει κάθαρση στα περιβάλλοντα του.
2. Τις πίκρες σου να τις θρηνείς με ημερομηνία λήξης. Τίποτα δεν διαρκεί. Όχι επειδή εσύ θα αποφασίσεις έτσι αλλά επειδή έτσι λειτουργεί η ζωή, το σύμπαν. Το σύμπαν είναι αυτό που θα σε χαστουκίσει να συνέλθεις. Πρόλαβε το.
3. Ναι, είναι Κοελίδικη παράνοια να χαμογελάς περιμένοντας το θαύμα ή να βιώνεις ένα μόνιμο σύνδρομο Πολυάννας, όμως η αλήθεια είναι πως η ζωή είναι κβαντική. Δια της παρατηρήσεως επεμβαίνεις στο αποτέλεσμα. Δια της συμμετοχής δε, φέρεις μεγαλύτερη δυνατότητα να προκαλέσεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.
4. Όταν χάσεις έναν δικό σου άνθρωπο θα ενηλικιωθείς. Όποια κι αν είναι η ηλικία σου θα νοιώσεις σαν 18 που έγινε σε μια μέρα 68. Δύσκολο το ξύπνημα. Το ράπισμα μεγάλο. Προχώρα. Αυτό θα ήθελε και ο άνθρωπος σου. Να σε δει να ζεις χωρίς αυτόν αλλά μαζί μ'αυτόν πιο συνειδητά από ποτέ.
5. Οι επιλογές που μας καθορίζουν είναι τα Όχι μας. Τα Ναι είναι ο συμβιβασμός μας. Χρειάζεται το Ναι αλλά δεν προϋποτίθεται για όποια επιτυχία.
6. Μη στρουθοκαμηλίζεις. Σε γνωρίζουν και άλλοι εκτός από εσένα. Συχνά σε γνωρίζουν περισσότερο από ό,τι εσύ εσένα.
7. Οι φίλοι σου δε θα είναι πάντα σύντροφοι ζωής. Να τους δικαιολογείς και να τους συγχωρείς. Αλλά να μη ξεχνάς. Για να προλαβαίνεις τα άσχημα. Κι αν θέλουν να φύγουν, να τους αφήνεις.
8. Να μην πιστεύεις όσους μόνο σε χειροκροτούν. Αυτό το λάθος μην το κάνεις πολλές φορές. Δε θέλει πολύ να γίνει το χειροκρότημα ξανάστροφο χαστούκι.
9. Να έχεις ενδιαφέροντα. Πολλά. Βιβλία, μουσική, γυμναστική, χορός, μοντελισμός, μουσική, ταξίδια, σπουδές. Δεν υπάρχει πιο βαρετός άνθρωπος από αυτόν που δεν έχει να σου πει κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό, κάτι που να λέγεται με ενθουσιασμό. Με σπίθα. Κι αυτά τα ενδιαφέροντα θα είναι ίσως η σωτηρία σου τις ώρες ή τις μέρες που η ανάσα σου θα πνίγεται.
10. Να σέβεσαι όσους σε σέβονται. Να θαυμάζεις και να εκτιμάς. Αυτός θα είναι ο έρωτας. Οτιδήποτε άλλο δεν είναι έρωτας. Είναι παγίδα.
Labels: Personal, Remember
Δευτέρα
erofili synopsis
Δευτέρα
Δεν μπορώ να πω πως έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση με το θέατρο. Παρόλα αυτά, πέρασα τα πρώτα παιδικά μου χρόνια στο Ναύπλιο κι έτσι η πρώτη μου επαφή με το θεατρικό σύμπαν έγινε μέσα από την Επίδαυρο.
Μία τέτοια έναρξη στη ζωή σε μαθαίνει με έναν αυτόματο τρόπο να σέβεσαι καταρχήν τον χώρο. Ακολούθως την προσπάθεια και τέλος την ερμηνεία και την αισθητική.
Εχτές επιλέξαμε με μία φίλη να ρισκάρουμε [απορώ πώς δεν σκέφτηκα καν να γκουγκλάρω πληροφορίες για την παράσταση] και να παρακολουθήσουμε την παράσταση Erofili Synopsis από την Εταιρεία Θεάτρου Χώρος σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου που επισκέφθηκε την πόλη μας.
Καταβάλω προσπάθεια να διαγράψω από την μνήμη μου τον πανύβλακα που έφερε μωρό στον χώρο το οποίο φυσικά άρχισε να ουρλιάζει μόλις ξεκίνησε η παράσταση με ένα πρώτο τρομακτικό σκηνικό, την πανηλίθιο πίσω μας που αποφάσισε κατά την διάρκεια της παράστασης να την συζητά χαμηλόφωνα με την διπλανή του και ύστερα να γελά μέχρι που ξεκουμπίστηκε κι έτσι δεν τον δείραμε, την βλαμμένη που έπαιζε με το χαρτάκι της καραμέλας τσίκι τσίκι στην πιο συγκλονιστικά δραματική στιγμή της παράστασης και κάποια άλλη που θεωρούσε πως το φως του κινητού της όταν το άνοιγε καθόλου δεν βίαζε την σκοτεινή ατμόσφαιρα [α, και τον κλασικό βλάκα που άφησε ανοικτό το κινητό και χτύπησε],
καταβάλλοντας προσπάθεια να υπερνικήσω λοιπόν όλες αυτές τις βίαιες επιδρομές, μπόρεσα να αφεθώ και να συγκλονιστώ κυριολεκτικά από το λιτό πλην δραματικά επιβλητικό σκηνικό, τον χορό που σε οδηγούσε σε μία άλλης πραγματικότητας οπτική* , τον λόγο της Κρητικής Αναγέννησης όπως έμαθα σήμερα με κάποια αναζήτηση πληροφοριών, δύσκολο λόγο, ρυθμικό σαν ράπισμα, τις μάσκες που δέσμευαν την λογική στην οπτική μίας άλλης αλήθειας, ενός κόσμου άλλου από αυτό που νόμιζες πως παρακολουθείς.
Διαβάζω σήμερα, που ακόμα δεν έχει ατονίσει η αισθητική που μας κυρίευσε, πως
"Ο Σίμος Κακάλας παρουσιάζει μια νέα εκδοχή της «Ερωφίλης» του Γεωργίου Χορτάτση" και πως "Δημιουργήθηκε ένα σχεδίασμα παράστασης επικεντρωμένο στην ρυθμική κατανόηση θα λέγαμε του δεκαπεντασύλλαβου με όχημα συγκεκριμένους χορούς και μουσική της Κρήτης" [πηγή]
Η φράση:
"Τρεις γυναίκες επί σκηνής - Tρεις μάσκες - Tρεις συγκλονιστικές ερμηνείες" [πηγή]
είναι η αλήθεια στον απόλυτο και ίσως βίαιο ολοκληρωτισμό της.
Η παράσταση erofili synopsis δεν είναι για όλους. Όπως δεν είναι απαραίτητα για όσους θεωρούν πως έχουν λάβει έστω ακατέργαστα οποιαδήποτε θεατρική παιδεία.
Η παράσταση erofili synopsis είναι για όσους είναι έτοιμοι να συγκλονιστούν από τον σεβασμό που προκαλεί η σκληρή δουλειά, η ακατάπαυστη ένταση ποιότητας και το σκηνικό που σε καθηλώνει μέσα σε μία δημιουργική υπερ-συνείδηση. .
Σε όλους τους συντελεστές ένα τεράστιο Μπράβο και Ευχαριστώ.
* Η φωτογραφία είναι από την δεύτερη πηγή που δίνω μέσα στο κείμενο. Εκεί μπορείτε να βρείτε άλλες δύο εικόνες. Σε αυτή την εικόνα που δημοσιεύω, η γυμνή γυναικεία πλάτη με την μάσκα στο κεφάλι δημιουργεί την παραίσθηση ενός άντρα...
Labels: Creativity, Remember, Theatre
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
