Κυριακή

"Μια μέρα το παρελθόν θα μας αιφνιδιάσει με τη δύναμη της επικαιρότητας του" - Internet

Κυριακή


Διαβάζω αυτές τις ημέρες δύο βιβλία με ημερομηνίες αρχικής έκδοσης 1998 και 1999. 
Το ένα αφορά το internet και το άλλο είναι ένα μυθιστόρημα όπου η ιστορία διαδραματίζεται γύρω από την NSA.

Το εκπληκτικό στα δύο αυτά βιβλία είναι πως από τις πρώτες σελίδες τους, πραγματώνουν την σκέψη του Ελύτη, πως:

"Μια μέρα το παρελθόν θα μας αιφνιδιάσει με τη δύναμη της επικαιρότητας του. Ένα ψήλωμα νοητό που θα χρειαστεί να το ξανανεβούμε για να εκτιμήσουμε σωστά τις διαστάσεις των πραγμάτων γύρω μας"


Ας ξεκινήσουμε με το βιβλίο για το internet.
"Internet. Μία κοινωνιολογική προσέγγιση", εκδόσεις Περίπλους 1999, Gordon Graham καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen των ΗΠΑ.

Πρέπει να ομολογήσω πως όσον αφορά τα βιβλία για το internet είμαι πάντα προκατειλημμένη αρνητικά, κιι αυτό επειδή έχω την έπαρση του βετεράνου χρήστη που αναγνωρίζει τον "μυημένο" ακόμα και από τον τρόπο που συντάσσει μέσα στις προτάσεις του την λέξη "διαδίκτυο".
Το συγκεκριμένο βιβλίο όμως έδειχνε αξιοπρεπέστατο από την αρχή και οι εισαγωγικές παρατηρήσεις του συγγραφέα πως "η τεχνολογία συχνά μας ξεπερνά και μέχρι να φτάσει το βιβλίο στην έκδοση, ήδη έχουν αλλάξει πολλά" μου απέδειξε πως πράγματι ο άνθρωπος ήξερε για ποιο πράγμα αποφάσισε να μιλήσει.

Το βιβλίο προσφέρει άπειρες γνώσεις ως πληροφορίες που δύσκολα θα βρει κανείς στο ουέμπ αλλά πυροδοτεί και πολλές σκέψεις που παρόλα τα διαδικτυακά ερεθίσματα, δεν γεννώνται εύκολα. Αυτό το δεύτερο μάλιστα το κατορθώνει με παραδείγματα που δεν επιτρέπουν καμία παρανόηση.

Υπάρχουν δεκάδες παράγραφοι που μπορώ να παραθέσω για να αντιληφθείτε πόσο πίσω είμαστε ως χώρα όχι μόνο στη χρήση του διαδικτύου αλλά και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτό το νέο οικοσύστημα, αλλά για ευνόητους λόγους θα αντιγράψω μόνο 2-3.


Σελ. 25
"Έτσι εξηγείται αφενός ο αυξανόμενος αριθμός κυβερνητικών πρωτοβουλιών που σκοπεύουν να εκπαιδεύσουν όλους τους πολίτες στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, και αφετέρου η διαδεδομένη εισαγωγή in-service μαθημάτων πληροφορικής τεχνολογίας"

Το 1999...


Σελ. 35
"Είναι ήδη προφανές για πολλούς πως το Ίντερνετ διαθέτει την αρνητική πλευρά του - ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τον τρομοκράτη, τον απατεώνα και τον πορνογράφο, εξίσου με τον δάσκαλο και τον γιατρό, και αυτές είναι δραστηριότητες τις οποίες πολλές κυβερνήσεις προσπαθούν να ανιχνεύσουν και να νομοθετήσουν. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Εάν μπορεί, τότε η προοπτική ενός νέου και αναρχικού κόσμου που θα έχει ανοσία σε τέτοιους κανονισμούς, πρέπει να αποσυρθεί, άσχετα αν αντιμετωπίζεται με ευχαρίστηση ή φόβο. Πράγματι διαφαίνεται μια άλλη διαφορετική προοπτική: το Ίντερνετ θα μπορούσε να γίνει το πιο ισχυρό και διεισδυτικό κυβερνητικό όργανο που έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι τώρα. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο δεν αμφισβητείται το μέλλον της κυβέρνησης και της πολιτικής αλλά το δικαίωμα του ατόμου στην ιδιωτική ζωή"

1999.. αντιλαμβάνεστε...


Σελ. 45
"Για οποιοδήποτε ενδιαφέρον ή δραστηριότητα, υπάρχει η αντίστοιχη ομάδα στο Ίντερνετ. Αυτές εξυπηρετούν από την πιο προχωρημένη επιστημονική έρευνα μέχρι τα πιο ασήμαντα χόμπι, από τις μεγαλύτερες θρησκείες μέχρι το ναδίρ των ανθρώπινων διαστροφών. Υπάρχει η δυνατότητα να χειριστείς τραπεζικούς λογαριασμούς, να κάνεις αγορές, να πάρεις μέρος σε ακαδημαϊκές ανταλλαγές ή να σχεδιάσεις το ταξίδι σου, συμπεριλαμβανομένης της κράτησης εισιτηρίων και εικόνες από δωμάτια ξενοδοχείων. Στο Ίντερνετ δημιουργούνται φιλίες (με την ώρα φαντάζομαι) και έχουν καταγραφεί περιπτώσεις δημιουργίας βαθιά προσωπικών σχέσεων, που οδήγησαν στο γάμο ανθρώπων.... Τέτοια είναι πλέον η δραματική δύναμη του προσωπικού υπολογιστή, που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν μόλις κάτι περισσότερο από ένα είδος γραφομηχανής και αριθμομηχανής"


Χίλια - Εννιακόσια - Ενενήντα- Εννέα...



Πέραν των πολλών γνώριμων παρόμοιων παραγράφων ο Graham δίνει όπως προ-είπα και αρκετές πληροφορίες γνώσης στο βιβλίο του.

Γνωρίζετε φερ'ειπείν τι είναι οι Λουδίτες / Νεολουδίτες και πώς προέκυψε ο χαρακτηρισμός;

Σελ. 19
"Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι υποστηρικτές του Νεντ Λουντ - ή Λούντλουμ - κατέστρεφαν μηχανήματα σε εργοστάσια του Γιορκσάιρ και Νοτιγχσάιρ, φοβούμενοι ότι αυτές οι καινούργιες συσκευές θα κατέστρεφαν τις δουλειές και τη ζωντάνια τους. Ασχέτως με το πόσο δίκαιος ή άδικος ήταν ο αγώνας τους, πλήρωσαν πολύ ακριβά για τις πράξεις τους, αφού δικάστηκαν και απαγχονίστηκαν.
....Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Λουντ και οι σύντροφοι του προσπαθούσαν να εναντιωθούν στο μέλλον και όπως είναι τώρα προφανές, η μάχη αυτή ήταν βέβαιο ότι θα κατέληγε σε ήττα.
Η μεγαλύτερη συνεισφορά τους ήταν να χαρίσουν το όνομα Λουδίτες σε όλους εκείνους που ανέλπιστα και άκαρπα αντιστέκονται και αντιτίθενται στις τεχνολογικές καινοτομίες"


__________

Τα ερωτήματα που γεννώνται καθώς συνεχίζω να διαβάζω το βιβλίο είναι αναμενόμενα.

Γιατί λοιπόν μένουμε πίσω ή έστω γιατί δεν προχωρούμε πιο γρήγορα μπροστά;
Είναι τόσο δύσκολο, τόσο κουραστικό να "ξανανέβουμε αυτό το νοητό ψήλωμα ώστε να εκτιμήσουμε σωστά τις διαστάσεις των πραγμάτων γύρω μας";

Πιθανότατα.
Κι η απάντηση μάλιστα έρχεται και πάλι από "το παρελθόν που μας εκπλήσσει με την επικαιρότητα του".

"Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται , ζυγόν δουλείας ας έχωσι. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία". - Ανδρέας Κάλβος.








Σάββατο

Αλτσχάιμερ του Θεόδωρου Πρίντζη

Σάββατο

Το βιβλίο έφτασε στα χέρια μου με αφιέρωση ως απόδειξη φιλίας. Δεν γνώριζα απολύτως τίποτα για την υπόθεση. Ούτε για τον οδοντίατρο συγγραφέα.

Ο τίτλος οπωσδήποτε δημιουργούσε κάποιες προσδοκίες συγκεκριμένης κατεύθυνσης αλλά το οπισθόφυλλο προκάλεσε άμεσα μία αναταραχή.

Τι σχέση μπορεί να έχει ένας άνεργος με την δήλωση Αλτσχάιμερ;

Στο σημείο αυτό να δηλώσω πως αν μη τι άλλο θαυμάζω τους συγγραφείς τουλάχιστον για ένα πράγμα. Για την πειθαρχία τους.

Ως αρθρογράφος και blogger γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι αυτό.
Κι όσο πιο μακρόπνοο το σχέδιο, όσο πιο περίπλοκη η ιστορία, τόσο πιο μεγάλη η πειθαρχία στον στόχο ολοκλήρωσης ενός συνόλου με διάρκεια στο νόημα.
Για να μη μιλήσω για τι συνδέσεις. Πάντα θαύμαζα τις αμέτρητες συνδέσεις. Όχι αυτές που σου πετάνε σχεδόν επιδεικτικά άγνωστες μουσικές και τίτλους βιβλίων - σε σημείο να νιώθεις πως δεν έχεις διαβάσει τίποτα στη ζωή σου - αλλά εκείνες τις συνδέσεις που σε κάνουν να απορείς πόσα τέτοια σημεία επαφής υπάρχουν στα διακριτά στοιχεία της καθημερινότητα μας.

Όταν δε, αυτές οι συνδέσεις υπηρετούν στο ακέραιο έναν εμφανή ρεαλισμό, αρχίζεις κι αναρωτιέσαι μήπως οι ιστορίες του βιβλίου είναι πράγματι αληθινές κι ο μόνος λόγος που δε δηλώνεται αυτό είναι γιατί η μυθιστοριογραφία οφείλει να μας παρέχει την ψευδεπίγραφη ασφάλεια του "αυτό δε θα συνέβαινε ποτέ σε εμένα".

Το βιβλίο Αλτσχάιμερ θα μπορούσε κάλλιστα να αφηγείται μία αληθινή ιστορία της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.
Όχι μόνο εξαιτίας της έκρηξης της ανεργίας που σε αναγκάζει πιο συχνά είτε να καταρρακωθείς είτε να πονηρέψεις όσο δεν περίμενες ποτέ, αλλά γιατί συνοδεύεται και από όλη εκείνη την πραγματικότητα του περιβάλλοντος που συντηρεί και καλλιεργεί αυτές τις ..συνιστώσες αποφάσεις.

Χωρίς επιδεικτικές εκφράσεις, χωρίς πομπώδεις φιλοσοφικές εξάρσεις αλλά με μία γάργαρη σαν προφορική γραφή που μεταμορφώνει τις σκέψεις σε εικόνες μέσα από τις λέξεις, το Αλτσχάιμερ του Θεόδωρου Πρίντζη είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα.










Δευτέρα

Δια Βίου Μάθηση , τρία ντεπόν κι ένα λεξοτανίλ πολιτισμού

Δευτέρα

1 Ιουλίου 2013 έμελλε να γίνει η προσωπική ημέρα ενός τραγικού πονοκεφάλου καθώς αποφάσισα να αναζητήσω πληροφορίες για την Δια Βίου Μάθηση.

Ξεκίνησα όπως κάθε ...φιλήσυχος και ..αθώος πολίτης από ένα google search και ακολούθως ζήτησα πληροφορίες στο twitter επιστρέφοντας στην πορεία με περισσότερα google search.

Αρχικά λοιπόν προσγειώθηκα στην Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης [ ΓΓΔΒΜ -ξεκινήστε να ψάχνετε τα ντεπόν] όπου με έπιασε ένας πανικός βλέποντας όλα αυτά τα πλαίσια που περιστοιχίζουν το site.

Δια Βίου Μάθηση στους Δήμους
Εθνικό Δίκτυο Δια Βίου Μάθησης
Δεύτερη Ευκαιρία στη Μάθηση
και άλλα

Μιλώντας απολύτως σοβαρά εάν αφιερώσω περίπου μισή ώρα - το λιγότερο - για να δω τι είναι κάθε ένα από τα παραπάνω αλλά και τα υπόλοιπα, πιθανολογώ πως σε ένα μήνα θα έχω μία αμυδρή άποψη αλλά και πάλι αυτό δεν είναι σίγουρο διότι καθένα από αυτά περιέχει άλλους 20 συνδέσμους ενημέρωσης...τουλάχιστον.

Αναζήτησα κάποιο μητρώο όπου να μπορώ να εγγραφώ ως εκπαιδευτικός.
Δια Βίου Μάθηση είναι, σκέφτηκα η αθώα..δε μπορεί ..κάτι θα υπάρχει.
Πράγματι υπάρχει Μητρώο Φορέων, μόνο που εγώ δεν είμαι φορέας.

Στο twitter μου έδωσαν το Σχέδιο Νόμου για την Ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης και λοιπών δαιμονίων.
Οκ 66 σελίδες. Τις έχω χαλαρά ..μέχρι Σεπτέμβρη, σκέφτηκα, κι έκανα την αρχή..

Άρθρο 17
Παράγραφος 1
Στη Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης τηρείται Ηλεκτρονικό Μητρώο Διά Βίου Μάθησης, στο οποίο εγγράφονται οι ενδιαφερόμενοι με αίτησή τους, με την οποία συνυποβάλλουν ειδικό τυποποιημένο έγγραφο που καλείται Ατομικό Δελτίο Διά Βίου Μάθησης.

Δύο ώρες έψαχνα, τέτοιο μητρώο δεν βρήκα. Όποιος το γνωρίζει παρακαλώ να με ενημερώσει.

Εντόπισα βέβαια ένα Μητρώο Αξιολογητών στην Δια Βίου Μάθηση του ΑΠΘ όπου θα μπορούσα να εγγραφώ αλλά πιθανολογώ πως θα χρειαστώ τουλάχιστον μία εβδομάδα να αναζητήσω πληροφορίες στους διπλανούς συνδέσμους ως προς τι δηλώνω ικανή να αξιολογήσω, ποιος θα με επιλέξει, πώς θα εργάζομαι - εάν εργαστώ- πώς θα πληρώνομαι κ.τ.λ.

Βρήκα κι έναν Κατάλογο Δυνητικών Παρόχων και Προμηθευτών της Ειδικής Υπηρεσίας [ πού είναι τα ντεπόν παιδιά;] του Επιχειρησιακού Προγράμματος .. κτλ κτλ αλλά μάλλον δεν με αφορά. Εδώ μάλιστα δεν υπάρχει καν πλήθος συνδέσμων ώστε να δει κανείς περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Πρέπει να πας "μιλημένος".
Να'το το μηδενικό στο e-information. Καταλαβαίνεις..


Κι εδώ εντόπισα ένα Μητρώο Αξιολογητών [και Εμπειρογνωμόνων] αλλά αν αποφασίσετε να συμπληρώσετε την φόρμα θα δείτε πως πρέπει να έχετε 48 διαγαλαξιακά διδακτορικά ή υπερσυμπαντικές συστατικές συν ότι πρέπει να μασήσετε 58 παπαρούνες για να αντιληφθείτε σε ποια 5 πρότζεκτ - από μία αρκετά μεγάλη λίστα - θέλετε να εκτιμηθείτε ως αξιολογητής/εμπειρογνώμων. Tι ακριβώς περιλαμβάνουν αυτά τα πρότζεκτ δε, είναι επίσης άνοουν τέρετορυ.

......

Εσείς τώρα λατρεμένοι αναγνώστες, λογικά θα πιστεύετε πως κάπου σε αυτό το σημείο τα παράτησα κι επέστρεψα στο παλιό καλό socializing αλλά όχι. Συνέχισα την αναζήτηση.

Βρήκα λοιπόν πως το 2010 υπήρξε μία προκήρυξη με θέμα:
αλλά φευ! πουθενά στο διαδίκτυο δεν εντόπισα αυτόν που ανέλαβε το έργο [διότι κάποιος θα το ανέλαβε..δε μπορεί] ούτε κάποια ιδιαίτερη σοσιαλ μιδιακή αναφορά στην Δια Βίου Μάθηση.
Μεταξύ μας.. εγώ με αυτό το ποστ παρέχω ίσως την καλύτερη σοσιαλ μιδιακή αναφορά στην δια βίου μάθηση που έχει υπάρξει έβερ!


Κι ενώ άντεχα και συνέχιζα την αναζήτηση, στο twitter λάμβανα όλο και πιο μπερδεμένες πληροφορίες.
ΕΟΠΠΕΠ , ΙΝΕΔΙΒΙΜ . Κάπου σε αυτό τον δεύτερο σύνδεσμο πρέπει να υπάρχουν πληροφορίες για αίτηση εκπαιδευτών στα ΚΔΒΜ διότι εντόπισα πίνακες αποτελεσμάτων σε άλλους χώρους, αλλά ούτε αυτό εντόπισα.. 

[δε μου κόβει..δε μπορεί]

[αφήστε τα ντεπόν, πάμε σε λοναρίντ..]

Και ναι. Συνέχισα να ψάχνω ακάθεκτη.

Πήγα στο facebook. Τι διάλο, σκέφτηκα.. προκήρυξη για social media έδωσαν..δε θα υπάρχει κάποιος λογαριασμός στο facebook;

Και υπήρχε. Ανελέητα.

Δια Βίου Μάθηση ΑΠΘ - facebook profile όπου μεταξύ πολλών άσχετων πληροφοριών υπάρχουν αναρτημένες οι εξής προκηρύξεις:





Καταλαβαίνετε πως κάπου εδώ άφησα και τα λοναρίντ κι άρχισα να ψάχνω για λεξοτανίλ..

Παρόλα αυτά μυαλό δεν έβαλα και μετά από ένα διάλειμμα μερικών ωρών επέστρεψα με νέες αναζητήσεις παρεμφερούς αντικειμένου. Το είχα πάρει ήδη απόφαση άλλωστε πως η Δια Βίου Μάθηση δεν δύναται να μου δώσει κάποια επαγγελματική ευκαιρία και πασιφανώς δεν κατορθώνει ούτε να με ενημερώσει ούτε να με πείσει για το παραγωγικό του έργου της.
Μου απέδειξε όμως πως Φορείς και Θεσμικά Πλαίσια με προέδρους , γραμματείς και λοιπούς , υπάρχουν κι αυτό δείχνει έναν κάποιον πολιτισμό νταμ ιτ.

Οι νέες μου αναζητήσεις έφεραν στο φως μία σκανδαλώδη επισήμανση.
Στην Κύπρο έχουν Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού.
Στην Ελλάδα έχουμε Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.


[ακούν οι γονείς των !!!11111 KALIMERA FILARAKIA MOY;]

.........




Βεβαίως θα μου πείτε κι εμείς έχουμε Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού, Αθλητισμού - ανάλογα την μέρα και την ώρα - αλλά μήπως να το κάνουμε και Ψυχικής Υγείας κύριε Υπουργέ να λάβω κανένα ηρεμιστικό τουλάχιστον δωρεάν;..

Αν γίνεται.. 
..αν δεν γίνεται ας προσαρτήσουμε έναν φορέα. Παλιά μας τέχνη κόσκινο...






0 Τόλμησαν