Σάββατο
Αλτσχάιμερ του Θεόδωρου Πρίντζη
Σάββατο
Το βιβλίο έφτασε στα χέρια μου με αφιέρωση ως απόδειξη φιλίας. Δεν γνώριζα απολύτως τίποτα για την υπόθεση. Ούτε για τον οδοντίατρο συγγραφέα.
Ο τίτλος οπωσδήποτε δημιουργούσε κάποιες προσδοκίες συγκεκριμένης κατεύθυνσης αλλά το οπισθόφυλλο προκάλεσε άμεσα μία αναταραχή.
Τι σχέση μπορεί να έχει ένας άνεργος με την δήλωση Αλτσχάιμερ;
Στο σημείο αυτό να δηλώσω πως αν μη τι άλλο θαυμάζω τους συγγραφείς τουλάχιστον για ένα πράγμα. Για την πειθαρχία τους.
Ως αρθρογράφος και blogger γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι αυτό.
Κι όσο πιο μακρόπνοο το σχέδιο, όσο πιο περίπλοκη η ιστορία, τόσο πιο μεγάλη η πειθαρχία στον στόχο ολοκλήρωσης ενός συνόλου με διάρκεια στο νόημα.
Για να μη μιλήσω για τι συνδέσεις. Πάντα θαύμαζα τις αμέτρητες συνδέσεις. Όχι αυτές που σου πετάνε σχεδόν επιδεικτικά άγνωστες μουσικές και τίτλους βιβλίων - σε σημείο να νιώθεις πως δεν έχεις διαβάσει τίποτα στη ζωή σου - αλλά εκείνες τις συνδέσεις που σε κάνουν να απορείς πόσα τέτοια σημεία επαφής υπάρχουν στα διακριτά στοιχεία της καθημερινότητα μας.
Όταν δε, αυτές οι συνδέσεις υπηρετούν στο ακέραιο έναν εμφανή ρεαλισμό, αρχίζεις κι αναρωτιέσαι μήπως οι ιστορίες του βιβλίου είναι πράγματι αληθινές κι ο μόνος λόγος που δε δηλώνεται αυτό είναι γιατί η μυθιστοριογραφία οφείλει να μας παρέχει την ψευδεπίγραφη ασφάλεια του "αυτό δε θα συνέβαινε ποτέ σε εμένα".
Το βιβλίο Αλτσχάιμερ θα μπορούσε κάλλιστα να αφηγείται μία αληθινή ιστορία της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.
Όχι μόνο εξαιτίας της έκρηξης της ανεργίας που σε αναγκάζει πιο συχνά είτε να καταρρακωθείς είτε να πονηρέψεις όσο δεν περίμενες ποτέ, αλλά γιατί συνοδεύεται και από όλη εκείνη την πραγματικότητα του περιβάλλοντος που συντηρεί και καλλιεργεί αυτές τις ..συνιστώσες αποφάσεις.
Χωρίς επιδεικτικές εκφράσεις, χωρίς πομπώδεις φιλοσοφικές εξάρσεις αλλά με μία γάργαρη σαν προφορική γραφή που μεταμορφώνει τις σκέψεις σε εικόνες μέσα από τις λέξεις, το Αλτσχάιμερ του Θεόδωρου Πρίντζη είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα.
Labels: Βιβλία
