Τετάρτη
Δεν έχεις Περιεχόμενο και το ξέρεις
Τετάρτη
Ένα από τα πιο ..ξεκαρδιστικά θέματα που συζητώνται συχνά σε social media events είναι το θέμα του Περιεχομένου.
Όλα ωραία και τακτοποιημένα στο marketing, στην κατασκευή περσόνων, στα RT της κλίκας, στο χειροκρότημα του "με το ζόρι σημαντικό", στους διαγωνισμούς, στα κουπάνια, όλα καταπληκτικά στο "φτιάχνω δέκα site με άποψη που κατασκευάζουν και καμιά αλήθεια αφού ο χαζο-χρήστης δε θα αναρωτηθεί ποια είναι η πηγή της ιστορίας που αφηγούμαι", όλα σούπερ στο "κάνω ντόρο, σαματά για να ακουστώ" αλλά από Περιεχόμενο αξιόλογο σε διαμοιρασμό, Περιεχόμενο ικανό να διδάξει, να εξηγήσει, να αντέξει στον χρόνο και να απαντήσει απορίες 2 ή 3 χρόνια μετά, ΠΟΥΘΕΝΑ [οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα].
Χωρίς να παραβλέπω το γεγονός πως το χιούμορ συντηρεί το socializing και δημιουργεί συνθήκες συμπάθειας [αλλά όχι φυσικά απαραίτητα και εμπιστοσύνης] και χωρίς φυσικά να απαρνούμαι τον σημαντικό παράγοντα του εντυπωσιασμού στο διαδίκτυο, καταγράφω τα εξής:
Δεν έχεις Περιεχόμενο και το ξέρεις, όταν:
1. Το facebook page σου είναι γεμάτο με συνδέσμους ξένων άρθρων
2. Όταν το site σου έχει μεταφράσεις ενός ξένου άρθρου και όχι ερευνητικό άρθρο με αναφορά σε πολλές πηγές
3. Όταν κάνεις RT τις καλημέρες [σίριουσλι;!]
4. Όταν στα hashtag των event βρίσκεις και πάλι την ευκαιρία διατηρήσεις τα connection σου συμφωνώντας με όλους και με όλα αντί να μιλήσεις για τις επαγγελματικές σου εμπειρίες
5. Όταν η επιτυχία της social media καμπάνιας σου στηρίζεται σε διαγωνισμούς και κουπόνια
6. Όταν χλευάζεις το πλήθος των Like αλλά κάνεις κρα για να μαζέψεις μερικά παραπάνω
7. Όταν στα "εφημεριδάκια" σου δεν περιλαμβάνεις το βίντεο για Τα Δεδομένα ή για τα OER αλλά το Πανηγυρίζω που έδωσα κάποια στιγμή στο twitter...
και άλλα πολλά που πιθανότατα μπορείτε να φανταστείτε και μόνοι σας.
Το Περιεχόμενο καλά μου παιδιά είναι απείρως δύσκολο πράγμα. Κι εγώ ειδικά το γνωρίζω πολύ καλά αυτό.
Ακόμα και η διάχυση 500 λέξεων ατάκτως με στόχο να ελκύσουν κάποιον να τις διαβάσει, απαιτεί χρόνο, κόπο και πιθανότατα ταλέντο στην ..παραπλάνηση.
Ακόμα κι αυτό εδώ το άναρχο κείμενο που συντάσσω αυτή τη στιγμή, χωρίς πλάνο, χωρίς επανέλεγχο, απλά δοσμένο ως έκφραση εκτόνωσης μερικών σκέψεων, απαιτεί χρόνο και κόπο στην καταγραφή του. Ακόμα και στην εμφάνιση του.
Και το κάνω "δώρο" σε όσους με τιμούν με χρόνο ανάγνωσης απλά γιατί πιστεύουν, γιατί τους έχω πείσει [και πάλι με πολύ κόπο κι είναι απολύτως λογικό] πως κάτι έχουν να μάθουν από αυτό εδώ το post.
Έχω γράψει χιλιάδες κείμενα στη ζωή μου [και δεν εννοώ μόνο στο ουέμπ] και όλα εξυπηρετούσαν κάποιους στόχους. Άλλα να διασκεδάσουν, άλλα να ενημερώσουν, άλλα περιείχαν την άποψη μου, άλλα επιχειρούσαν να μορφώσουν κι άλλα απλά να εκτονώσουν την δική μου ψυχολογική κατάσταση.
Ήταν όλα αυτά Περιεχόμενο;
Όχι.
Περιεχόμενο στο ουέμπ είναι οτιδήποτε μπορεί να προσφέρει κάτι σημαντικό σε αυτόν που το διαβάζει, κάτι που φέρει έστω και σπόρους αξιοπιστίας και κάτι τελικά που ίσως πείσει τον αναγνώστη πως κάποιος ξόδεψε λίγη από την ψυχή του για αυτό.
Οτιδήποτε άλλο δεν είναι Περιεχόμενο. Είναι Παραπλάνηση ενός Αδαούς και πιθανότατα Τεμπέλικου μυαλού...
Και μία προσωπική εξομολόγηση για το τέλος.
Πριν ένα χρόνο θα το έγραφα με πικρία και παράπονο αλλά τώρα το αναφέρω με μεγάλη υπερηφάνεια.
Ζήτημα να ήταν ένας ή δύο οι επαγγελματίες των social media που έκαναν share το post που αναφέρω εδώ και το οποίο , από ό,τι βλέπω τώρα στο fb page του divcast, έχει 32 share.
Περίπου 30 share δηλαδή έγιναν από "απλούς" χρήστες, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν με γνωρίζουν και πιθανότατα δεν με έχουν διαβάσει ποτέ από το 2001 που γράφω έχοντας κοινό.
Είναι αυτοί οι χρήστες που δε θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να φωνάξουν σε μία εκδήλωση πως "Content iz The King" [το περιεχόμενο είναι βασιλιάς] κι ας είναι οι μόνοι που μπορούν να επικυρώσουν αυτή την τεράστια αλήθεια.
Να παράγεις Περιεχόμενο λοιπόν είναι δύσκολο. Και να το εκτιμάς, ακόμα δυσκολότερο.
Κι όσοι περισσότεροι χρήστες αποκτήσουν κριτήρια για αυτό το δεύτερο, τόσο πλουσιότερο θα είναι το διαδίκτυο που θα κληροδοτήσουμε σε αυτούς που έρχονται.
Labels: Social Media 0 Τόλμησαν
Το διαδίκτυο είναι Γυναίκα και εμείς όλοι τα Παιδιά της [Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού]
Πριν λίγες ημέρες άλλαξα την cover photo του facebook page divcast με την εικόνα που βλέπετε.
Σήμερα που μπήκα στο Google και είδα πως είναι Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σκέφτηκα πόσο ταιριαστή κίνηση ήταν που μόλις προχθές παρουσίασα στη Βιβλιοθήκη Σερρών το θέμα Διαδίκτυο και Παιδιά.
Σκέφτηκα και το γεγονός πως σχεδόν όλες οι διαφάνειες "κραυγάζουν" πως σε τίποτα σχεδόν δεν διαφέρουν οι ενήλικοι χρήστες από τα παιδιά κι έτσι προέκυψε..η εξυπνάδα του τίτλου.
Σε δύο από τις διαφάνειες της Παρουσίασης: Διαδίκτυο και Παιδιά, δίνω κάποιες ερωτήσεις οι οποίες ουσιαστικά δεν έχουν σωστή ή λάθος απάντηση αλλά σκοπός τους είναι να υποκινήσουν συζητήσεις μεταξύ γονέων και παιδιών.
Αυτές τις ερωτήσεις λοιπόν, τις έβαλα μέσα σε ένα νέο αρχείο το οποίο δημοσίευσα downloadable πλέον [μπορείτε δηλαδή να το αποθηκεύσετε -Save- στον υπολογιστή σας και να το εκτυπώσετε], ως μία ελάχιστη προσφορά στους Γονείς και τα Παιδιά που πραγματικά θέλουν να μάθουν και το μόνιμο ερώτημα τους προχθές ήταν: "Γιατί αυτό δεν γίνεται και στα σχολεία;"...
Σας ευχαριστώ θερμά που στηρίζετε τις προσπάθειες μου.
Ειρήνη Β.
Labels: Education, HowTo, Presentations, Projects, Web 0 Τόλμησαν
Δευτέρα
Βλέπουν όλοι οι φίλοι σου αυτά που γράφεις στο facebook; Χμ.. όχι.
Δευτέρα
Η ερώτηση του τίτλου εντάσσεται σε αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που ελάχιστοι γνωρίζουμε εκτός και αν προβληματιστούμε γιατί κάτι δεν συμβαίνει έτσι όπως το φανταζόμαστε.
Εγώ, φερ'ειπείν, έχω στο facebook περίπου 4800 "φίλους". Βλέπω άραγε στο home feed μου όλα όσα γράφουν όλοι αυτοί;
Προφανώς δεν γράφουν όλοι μαζί ταυτόχρονα αλλά και πάλι...είναι δυνατόν λέτε να εμφανίζονται όλα μα όλα τα status που δημοσιεύουν καθημερινά;
Η απάντηση λοιπόν είναι: Όχι.
Δεν βλέπουν όλοι οι "φίλοι" μας όλα όσα γράφουμε στο facebook, όπως επίσης ούτε εμείς βλέπουμε όλα όσα γράφουν αυτοί για τον απλούστατο λόγο πως κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο.
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Αυτό που συμβαίνει είναι πως το facebook εμφανίζει όσα προκύπτουν λαμβάνοντας υπόψη διάφορες παραμέτρους και λειτουργεί αυτό τον "υπολογισμό" βάσει ενός αλγόριθμου, ενός προγράμματος δηλαδή.
Είναι αυτός ο αλγόριθμος "αντικειμενικός";
Η απάντηση είναι πως δεν τίθεται θέμα αντικειμενικότητας εφόσον είναι πολλές οι παράμετροι που προσμετρώνται, όπως για παράδειγμα αν διαδραστικοποιούμαστε συχνά με κάποιους "φίλους" ή καθόλου.
Αυτό που όντως τίθεται και μάλιστα ιδιοφυώς κατά την άποψη μου είναι πως η επιχείρηση του facebook σκέφτηκε έναν ωραίο τρόπο να κερδίσει χρήματα από αυτή την διαδικασία.
Πριν συνεχίσω δίνοντας και άλλες πληροφορίες, πρέπει να σας πω πως στο διαδίκτυο είναι απείρως πολλοί οι δείκτες που μπορούν να "πειραχθούν".
Μπορούν να "πειραχθούν" τα Like σε ένα ποστ και να φαίνονται χιλιάδες, μπορεί να "πειραχθεί" το πλήθος των επισκέψεων, μπορεί ακόμα και να γίνει μία έξυπνη διαχείριση [το γνωστό SEO] ώστε ένα ποστ ή μία σελίδα να ικανοποιεί κάποια ιδιαίτερα κριτήρια εμφάνισης της στα αποτελέσματα των μηχανών αναζήτησης.
Όλα αυτά λοιπόν, ηθικά ή όχι "πειράζονται" από χρήστες ή επαγγελματίες ειδικούς.
Το Facebook όμως σκέφτηκε πολύ πιο έξυπνα.
Αντί να δώσει αυτή την ελευθερία στους χρήστες και τους επαγγελματίες, αποφάσισε να *πουλήσει* το ίδιο αυτή την..εξυπηρέτηση.
Έτσι, σε κάθε τι που δημοσιεύεται πλέον σε ένα Facebook Page εμφανίζεται κάτω δεξιά ένα κουμπάκι προώθησης [Boost] όπου με ένα δεδομένο χρηματικό ποσό μπορεί να ενισχυθεί η εμφάνιση του δημοσιευμένου ποστ. Διότι ούτε όλοι οι fans ενός facebook page βλέπουν κάθε τι που δημοσιεύεται στο Page.
Για ευνόητους λόγους αυτό έχει εκνευρίσει κάποιους "επαγγελματίες" διότι όχι μόνο τους αφαιρέθηκε η δυνατότητα να επεμβαίνουν οι ίδιοι με κόλπα στην εμφάνιση μίας δημοσίευσης αλλά ο χώρος που τους φιλοξενεί δωρεάν [το Facebook, that iz] τους ζητά να πληρωθεί όχι για να τους επιτρέψει να κάνουν τα κόλπα τους αλλά για να αποφασίσει το ίδιο να κάνει το κόλπο για αυτούς.
Ιδιοφυές, in my opinion :-)
Για τις επαγγελματικές παρουσίες στο facebook που - επαναλαμβάνω - εκμεταλλεύονται τον χώρο *δωρεάν* προφανώς αυτό είναι ένα επιπλέον κόστος αλλά business χωρίς κόστος, δεν είναι business. Σωστά;
Για τους απλούς χρήστες που προσπαθούν να προωθήσουν το περιεχόμενο που παράγουν [όπως εγώ, για παράδειγμα] είναι μάλλον μία πρόκληση παραπάνω να ελέγξουν κατά πόσο αξίζει να διαμοιράζουν ή και να παράγουν στην τελική το όποιο περιεχόμενο.
Πριν δύο ημέρες και μετά από ένα χρόνο απουσίας λόγω φόρτου μελέτης, έκανα ένα νέο divcast το οποίο και δημοσίευσα στο Facebook Page του divcast.
Το βίντεο διαμοιράστηκε από πάρα πολλούς και η σήμανση έδειξε πως εμφανίστηκε στο home feed σχεδόν τριπλάσιου πλήθους λογαριασμών από αυτό που αποτελεί τους fans της σελίδας [οι fans είναι περίπου 880 και παρόλα αυτά χωρίς να πληρώσω για έξτρα προώθηση, μετά από 30 περίπου share το ποστ εμφανίστηκε σε τριπλάσια home feed από αυτά στα οποία στόχευα].
Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει πως όλοι όσοι είδαν να περνά το ποστ από μπροστά τους έκαναν κλικ και είδαν το βίντεο αλλά στα Κοινωνικά Δίκτυα και ειδικά στο θέμα δημοσίευσης υλικού, έχει μεγάλη σημασία σε τι εύρος κοινού εμφανίζεται μία δημοσίευση.
Για αυτό το λόγο και ο τετραπέρατος Μαρκ Ζούκερμπεργκ αποφάσισε πως: ή θα δημοσιεύεις καλό και έξυπνο Περιεχόμενο και θα σε βοηθούν οι Χρήστες, ή θα πληρώνεις εμένα για να σε βοηθώ με κόλπο. :-)
Σας ευχαριστώ πολύ για την θετική ψήφο εμπιστοσύνης.
UGC σημαίνει User Generated Content,
δηλαδή Περιεχόμενο Παραγόμενο από Χρήστη
και όχι Επαγγελματικό περιεχόμενο.
Labels: Facebook, UGC, Video, Web 0 Τόλμησαν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
