Search

Κυριακή

2014 Resolutions

Έκρινε e- diva at 29.12.13 Κυριακή

Είθισται, από παλαιοτάτων χρόνων, οι bloggers να ποστάρουμε Αποφάσεις για το νέο Έτος ως σημείο αξιολόγησης όσων προηγήθηκαν αλλά και όσων θα επιχειρήσουμε να τηρήσουμε με μια νέα αρχή.

Φέτος, περισσότερο από ποτέ, νιώθω την ανάγκη για μία τέτοια..τακτοποίηση εφόσον έκλεισε ένα μεγάλος κύκλος για εμένα προσωπικά κι έχει ξεκινήσει να ανοίγει ένας νέος πολύ πιο δημιουργικός και απαλλαγμένος πλέον από το βαρίδιο της επιβεβλημένης ακαδημαϊκής μελέτης.

Ως άνθρωπος δε, είμαι ιδιαίτερα οργανωτική και τηρώ πάντα τα προγράμματα μου πιστεύοντας ακράδαντα στο Do not agonize, Organize [αν και συχνά πέφτω θύμα του άγχους μου όπως οι περισσότεροι εξ'ημών].

Το 2013 ήταν για εμένα μία Καλή Χρονιά.
Με παίδεψε αλλά αντάμειψε τους κόπους μου.


Έχω υγεία, οι δικοί μου άνθρωποι είναι καλά κι έχω το mentality να σκέφτομαι δυναμικά, θετικά και δημιουργικά.
Κανένα παράπονο λοιπόν.
Ακόμα και κάποιες λίγες απογοητεύσεις μου δίδαξαν χαρακτήρα, κρίση και με ώθησαν να λειτουργήσω ώριμα.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο εξουθενωτικό  άλλωστε από το να μάχεσαι εναντίον αυτών που σε απογοητεύουν.
Είναι σαν να μαστιγώνεις τον αέρα που λυσσομανά. Ουτοπικό και αδυσώπητα ψυχοφθόρο.


Επαγγελματικά, επιθυμώ να επανέρθω σε μία σταθερή ενασχόληση εφόσον την τελευταία πενταετία εργαζόμουν "τόσο όσο" με δεδομένο πως η 12ωρη μελέτη ήταν συχνά στο ημερήσιο πρόγραμμα.
Όχι πως δεν με επηρέασε και η κατασκευασμένη και εν συνεχεία επιβεβλημένη κρίση στην Ελλάδα, αλλά ως εργαζόμενη από το 1994, δεν είχα ποτέ σταθερή εργασία κι έτσι η αναζήτηση τρόπων επαγγελματικής επιβίωσης ήταν ανέκαθεν μία πραγματικότητα για εμένα.
Έχω κι έναν στόχο που σκοπεύω να επιτύχω μέχρι το Πάσχα αλλά αυτό δε θα το μοιραστώ ακόμα μαζί σας :-)


Ακαδημαϊκά, επιθυμώ να κατορθώσω να καταθέσω τουλάχιστον δύο ακόμα paper σε συνέδρια, είτε σχετικά με την διπλωματική μου είτε σχετικά με το διαδίκτυο είτε σχετικά με την εκπαίδευση.
Πιστεύω πως θα μου δοθεί η ευκαιρία και μένει σε εμένα να οργανώσω τον χρόνο μου προς αυτή την κατεύθυνση.
[Το 2013 σχεδόν ταυτόχρονα με την διπλωματική μου, κατέθεσα και παρουσίασα το πρώτο μου paper]


Διαδικτυακά, θα συνεχίσω την σοβαρή προσπάθεια που κάνω στο divcast εφόσον οτιδήποτε έχω δημιουργήσει τους τελευταίους 2-3 μήνες έχει "εκτοξευθεί" από άποψη "κατανάλωσης περιεχομένου" σύμφωνα με τα στατιστικά των χώρων μου συν ότι ξεκίνησε μία ..ηρωϊκή "έξοδος" στην συμβατική ζωή όπου μου δόθηκε Βήμα να μιλήσω για όσα κάνω.



Για αυτήν ακριβώς την δυνατότητα οφείλω να ευχαριστήσω από το βάθος της καρδιάς μου τους ανθρώπους της επαρχιακής μου πόλης [είναι γνωστό πως κατοικώ πλέον στις Σέρρες] οι οποίοι όχι μόνο με στήριξαν, με υποστήριξαν και μου έδωσαν βήμα να μιλήσω αλλά συνεχίζουν να το κάνουν αποδεικνύοντας μου πως πράγματι: Όταν φερθείς στους ανθρώπους με σεβασμό και αξιοπρέπεια, θα σου το ανταποδώσουν πολλαπλάσια.

Τα βίντεο δεν έχουν βέβαια την ανταπόκριση που έχουν τα κείμενα ή οι παρουσιάσεις μου αλλά θα εξακολουθήσω να τα κάνω: Επειδή Μπορώ, Επειδή έστω και ελάχιστοι τα βρίσκουν ενδιαφέροντα κι Επειδή αυτά βεβαιώνουν πως έχω το θάρρος της γνώμης μου, στοιχείο ιδιαίτερα καταλυτικό κατά την άποψη μου σε ένα διαδίκτυο που βρίθει κακοποιημένων ανώνυμων ψυχισμών.
Ας πούμε πως προσπαθώ να πραγματώσω το: Γίνε Εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στους άλλους.

Στην προσωπική μου ζωή, το 2014 επιθυμώ να μου χαρίσω λίγη ανεμελιά [αυτή που στερήθηκα τα τελευταία χρόνια] πιο σίγουρη από ποτέ πλέον πως οι εκπτώσεις είναι για τους μέτριους κι εγώ δεν νιώθω τέτοια :-)

Ανέκαθεν πίστευα πως ο άνθρωπος όλα τα μπορεί, αλλά πλέον αντιλαμβάνομαι πως πιο σημαντικό είναι να Επιθυμεί να Κατορθώσει.

Εύχομαι Καλή Πρωτοχρονιά και το 2014 να μας φέρει Υγεία, Ψυχραιμία, Επιθυμία και Αξιοπρέπεια.









Labels: 0 Τόλμησαν

Πέμπτη

Το Περιεχόμενο είναι ο Βασιλιάς αλλά Βασίλισσα είναι πλέον η Επιλογή

Έκρινε e- diva at 19.12.13 Πέμπτη


Θέλω να γράψω εδώ και μέρες αυτό το ποστ κι ενώ όλο το αναβάλω, συνεχώς μου δίνονται ερεθίσματα να ασχοληθώ ξανά.
Αυτή τη στιγμή στο ελληνικό διαδίκτυο πρέπει να υπάρχουν εκατομμύρια site, πολλά εκ των οποίων είτε ανήκουν στους ίδιους κεφαλαιούχους που βρήκαν έναν σχετικά εύκολο τρόπο να κερδίσουν από διαφημίσεις είτε ανήκουν στις ίδιες τις διαφημιστικές εταιρίες οι οποίες για ευνόητους λόγους προτιμούν να δημιουργήσουν ένα δικό τους παραμάγαζο περιεχομένου ώστε να κερδίζουν από τις διαφημίσεις παρά να περιμένουν από χρήστες να παράξουν περιεχόμενο, να ελκύσουν επισκέπτες κι έτσι να πουληθούν διαφημιστικά κλικ.

Βρισκόμαστε στο ζενίθ παραγωγής τέτοιων χώρων πλέον εφόσον κάθε μέρα σκάει κι ένα καινούργιο site που ποντάρει σε 2-3 έμμισθους συντάκτες και στην φιλοδοξία ξένων οι οποίοι αμισθί θα παρέχουν κατά διαστήματα κείμενα ώστε αφενός να αποκτήσουν βήμα κύρους αφετέρου να ενισχύσουν το γνωστό connections - connections των social media.

Τι περιεχόμενο έχουν αυτά τα site τώρα..
Σε ένα ποσοστό 70% - προσωπική γνώμη- έχουν άποψη και η "πώληση" αυτής της άποψης στηρίζεται στην δημοφιλία του αρθρογράφου.
Διότι εάν κληθώ εγώ να γράψω σε ένα site προφανώς οι ιδιοκτήτες του θα λάβουν υπόψη τους όχι μόνο πως έχω μία εμπειρία χρόνων στην σύνταξη κειμένων αλλά θα ποντάρουν και στην social media παρουσία μου η οποία έχει εύρος κοινού κι έτσι διαμοιράζοντας το υλικό θα τους φέρω επισκέπτες.

Έχουμε λοιπόν δύο σημαντικά σημεία.
Το ένα είναι η Άποψη και το άλλο η Δημοφιλία του συντάκτη.
Και τα δύο είναι αδύναμα σημεία πλέον. Στην εποχή μας εννοώ. Στις μέρες μας.

Κι αυτό για τους εξής προφανείς λόγους:

1) Άποψη έχουν όλοι - τα social media έδωσαν Βήμα σε επώνυμους και ανώνυμους οι οποίοι ορθώς μπορούν να εκφράζουν τη γνώμη τους και να επηρεάζουν με όποιον τρόπο επιλέξουν,
2) Δημοφιλία έχουν επίσης αρκετοί - τα social media άνοιξαν το εύρος κοινού σε πολλούς οι οποίοι είτε σαν εμένα ήρθαν από ένα περιοδικό στο διαδίκτυο είτε δημιούργησαν μέσα από την διαδικτυακή τους παρουσία το κατάλληλο κλίμα εμπιστοσύνης ή ..διαπλοκής ώστε να υποστηριχτούν και να μεταπηδήσουν από το διαδίκτυο στην παραδοσιακή αρθρογραφία.


Εν ολίγοις, στις ημέρες μας ούτε η άποψη είναι σπάνια ούτε η δημοφιλία.
Έχουμε λοιπόν δεκάδες ή εκατοντάδες site που φορτώνουν το διαδίκτυο με υπερπληθώρα κορεσμένης ανάγκης για άποψη και προμοτάρονται - συχνά με "ελαφρύ" τρόπο - από περσόνες που διαθέτουν εύρος κοινού και έχουν επιτύχει ικανοποιητικό βαθμό εμπιστοσύνης.

Αναπόφευκτα πλησιάζει - εάν δεν έχει φτάσει ήδη - η στιγμή που ο χρήστης θα αναγκαστεί να ανακαλύψει και να θέσει σε λειτουργία νέα κριτήρια επιλογής όταν πρόκειται να πατήσει το πολυπόθητο κλικ για να διαβάσει ένα περιεχόμενο.
Θα προσέξατε πως δεν συμπεριέλαβα την Είδηση μέσα στο Περιεχόμενο κι αυτό για τον απλούστατο λόγο πως η Είδηση αμέσως μετά το τετελεσμένο του γεγονότος αυτόματα και αστραπιαία δημοσιεύεται παντού.
Άρα ελάχιστα διαφοροποιείται η σημαντικότητα σε ένα site.
Τις ίδιες ειδήσεις θα διαβάσετε όπου κι αν κάνετε κλικ. Συχνά μάλιστα θα τις διαβάσετε και με το ίδιο κείμενο. :-)

Τι θα γίνει λοιπόν από δω και πέρα;
Θα αρκεί ένα site, δέκα νοματαίοι με ικανοποιητικό εύρος κοινού και αποψιολογία σε σημείο λιποθυμίας;
Αν πράγματι αλλάξουν τα κριτήρια του αναγνώστη [κατά τη γνώμη μου αυτό θα συμβεί και μάλιστα ως αναπόφευκτη εξέλιξη στην κατανάλωση περιεχομένου] τότε όλα αυτά τα site θα είναι αδύνατον να καλύψουν μια κορεσμένη ανάγκη όπως προείπα.
Πόση ευαισθησία να πουλήσεις; Πόσο να ξεπουλήσεις την προσωπική σου ζωή ώστε να φέρεις κόσμο στην κλειδαρότρυπα; Και πόσο να αντέξει ο κόσμος που με διαβάζει να με βλέπει μπροστά του κάθε τρεις και λίγο και μάλιστα σε διαφορετικούς χώρους από αυτούς που τον έχω συνηθίσει;

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής στην παραγωγή περιεχομένου και η επικινδυνότητα καιροφυλακτεί στην φούσκα που μπορεί να σκάσει σε αυτό το άνω φράγμα..

Το Περιεχόμενο λοιπόν εξακολουθεί να είναι ο Βασιλιάς, μόνο που τώρα Βασίλισσα είναι η Επιλογή κι αυτή θα είναι αμείλικτη..




Labels: , , , , , 0 Τόλμησαν

Κυριακή

"Διαδίκτυο στην Εκπαίδευση" ή "Αλήθειες για τα social media"; Η απόφαση.

Έκρινε e- diva at 8.12.13 Κυριακή



Πριν 2 ημέρες έδωσα στο facebook profile μου ένα ερώτημα για το επόμενο divcast.
Ομολογώ πως δεν περίμενα συμμετοχή και μάλιστα είπα σε έναν φίλο "άφησε κανένα σχόλιο γιατί θα μείνουν στα Like και θα διστάσουν να πάρουν θέση".
Διαψεύστηκα.
Πανηγυρικά.

..το οποίο με χαροποιεί για τους εξής λόγους:
1. Μπήκατε στην διαδικασία να προβληματιστείτε [βασικός στόχος του περιεχομένου μου στο ουέμπ]
2. Με εμπιστεύεστε και περιμένετε από εμένα να πω κάτι σημαντικό [πράγματι, κάνω έρευνα για κάθε θέμα και μιλώ με αποδείξεις]
3. Πιστεύετε πως πράγματι γνωρίζω για τα social media και δε θα σας πω ψέμματα [άλλη μία απόδειξη πως η Ψηφιακή Επικοινωνία είναι η Τέχνη της Εμπιστοσύνης]

Γιατί γράφω αυτό το ποστ τώρα..
Όχι για να προβάλω το θέμα αλλά γιατί - αν και το θεωρώ απίθανο - φοβάμαι μήπως με ..μπαγλαρώσουν ως χάκερ, οπότε οφείλω να δηλώσω άμεσα τι μου συνέβη στην πορεία της έρευνας μου.

Καταρχήν επέλεξα το θέμα "Το διαδίκτυο στην Εκπαίδευση", ένα βίντεο που, εκτός απροόπτου, θα δημιουργήσω και θα δημοσιεύσω την Τετάρτη.

Το θέμα "Αλήθειες για τα Social Media" θα γίνει βίντεο αμέσως μετά την παρουσίαση με θέμα Social Media στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών στις 16 Δεκεμβρίου, όπου θα συστήσω κάποια ελάχιστα σημεία δεδομένου πως η θεματική των social media είναι τεράστια.

[Να υπενθυμίσω πως όλες οι παρουσιάσεις αυτής της δράσης βρίσκονται στο site του divcast και φιλοξενούνται στο slideshare]




Πάμε τώρα στο θέμα του ..κατά λάθος χάκινγκ.
Στην πορεία της έρευνας μου βρέθηκα σε ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας [ή υπό την αιγίδα του Υπουργείου] όπου μου δινόταν η δυνατότητα [το Permission] χωρίς να είμαι εγγεγραμμένη, να επέμβω στο υλικό αλλάζοντας το ή διαγράφοντας το.

Για ευνόητους λόγους δεν προχώρησα μέχρι τέλους την διαδικασία οπότε ίσως σε κάποιο επόμενο βήμα να υπήρχε κάτι που θα ανέκοπτε την παρέμβαση, πάραυτα και αν και το θεωρώ απίθανο να ελέγχονται οι επισκέψεις στον χώρο, ελπίζω μέχρι την Τετάρτη να μη με συλλάβουν επειδή ανακάλυψαν πως από την IP μου κάποιος προσπάθησε να αλλοιώσει το υλικό τους.

Έχω λάβει screenshots των κινήσεων και υποθέτω πως κάποιον πρέπει να ειδοποιήσω πριν δημοσιοποιήσω το θέμα αλλά εφόσον δεν υπάρχει χώρος επικοινωνίας στη σελίδα [ή υπάρχει και δεν τον είδα], αδυνατώ να ενεργήσω αναλόγως.

Ολοκληρώνοντας αυτή την ανάρτηση να σας ευχαριστήσω άλλη μία φορά που κάνετε Like στο facebook page του divcast χωρίς να σας ενοχλήσω με προσκλήσεις και να σας θυμίσω πως τα βίντεο [τα divcast] δημοσιεύονται και στο κανάλι μου στο youtube όπου μπορείτε να επιλέξετε Subscribe στην περίπτωση που έχετε λογαριασμό εκεί.

[Μεταξύ μας, ελάχιστα με απασχολούν τα Like και τα Subscriptions αλλά απασχολούν άλλους οι οποίοι τα θεωρούν απόδειξη εμπιστοσύνης - έτσι με βοηθάτε σε αυτό το επικοινωνιακό θεατρικό ώστε να μη θεωρούμαι η γραφική του χωριού]

Α, και κάτι τελευταίο. 
Αν πιστεύετε πως πρέπει απαραίτητα να ειπωθεί κάτι για το θέμα "Το διαδίκτυο στην Εκπαίδευση", μπορείτε πάντα είτε να αφήσετε σχόλιο όπου υπάρχει δημοσιευμένη αυτή η ανάρτηση, είτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο facebook mail ή στο evoutskoglou[at]gmail.com






Labels: , , , , 0 Τόλμησαν

Τετάρτη

Το εμπόριο της ευαισθησίας στο διαδίκτυο

Έκρινε e- diva at 4.12.13 Τετάρτη



Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. 
Ή μάλλον, πολύ φοβάμαι πως δεν έχει φτάσει ακόμα στο απροχώρητο. 

Κάθε θάνατος οδηγεί σε δεκάδες άρθρα δραματουργικής έξαρσης τα οποία όμως φιλοξενούνται σε ιστοσελίδες με διαφημίσεις. Όπερ, κλικ και δάκρυ, δάκρυ και ευρώ. 

Κάθε προσωπική τραγωδία καταγράφεται και διασύρεται με απαίδευτους διαμοιρασμούς καταπατώντας κάθε έννοια σεβασμού εξαφανίζοντας εν ριπή κλικ την αλήθεια που γνωρίζει κάθε άνθρωπος που έχει θρηνήσει νεκρό, πως δηλαδή στοιχείο υπέρτατου πένθους είναι η ΣΙΩΠΗ. 

Για να μην αναφέρω τις μύριες περιπτώσεις όπου άλλος πεθάνει κι άλλον κλαίμε και σκάει ο λάθος νεκρός στο facebook να διαψεύσει κι είναι να γελάς και να κλαις με την αστραπιαία ταχύτητα των συλλυπητηρίων. 
Πρόκειται για σοσιαλμιδιακό φαινόμενο γνωστό και ως: ε ρε τον έρμο τι όνειρο να έβλεπε εχτές. 

Κι έχουμε και τις περιπτώσεις κανιβαλισμού με ιδεολογική απόχρωση όπου όλα επιτρέπονται στον βωμό της πολιτικής ερμηνείας λες και κάθε ιδεοληπτική φράξια αρπάζει ένα κομμάτι από την σάρκα του νεκρού για να το αλείψει με το δικό της μύρο εξαργυρώνοντας την οσμή με ψηφαλάκια. 

Φωτογραφίες αποθανόντων, παιδιών ή ενηλίκων, προτροπές για δια βίου θρήνο σε συντρόφους και γονείς που θα έπρεπε περισσότερο από ποτέ να στηριχτούν ώστε να συνεχίσουν τη ζωή τους, φορτώνουν ταφόπλακες στους ζωντανούς για να ριγήσει το αγκυλωμένο δάχτυλο του χρήστη και να λάβει περισσότερα RT και Fav ο κάθε πυροβολημένος πανύβλαξ. 

Δεν είναι μόνο ο κανιβαλισμός στη μνήμη του νεκρού που εδραιώνεται όλο και πιο βάναυσα απαλείφοντας κάθε επιβεβλημένη κίνηση σεβασμού, είναι κι αυτή η διάχυτη υπερευαισθησία ακόμα και σε θέματα που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα περνούσαν απαρατήρητα. 

Σαχλές εικόνες που ούτε τρίχρονα δε θα επέλεγαν για να δηλώσουν συγκίνηση, ατάκες δραματικής βραζιλιάνικης σαπουνόπερας με τη απαραίτητη δεκάδα θαυμαστικών, κι έτοιμο το άλλοθι του κατά φαντασίαν ευαίσθητου πως έχει ψυχή, ξέρει τι σημαίνει έρωτας, φιλία, θάνατος κι ύστερα από 5 λεπτά θα χασκογελά στο τουίτερ. 

Ο θρήνος είναι προσωπική υπόθεση αυτού που βιώνει τον χαμό. Κανενός άλλου. 
Όταν γίνεται σοσιαλμιντιακή υπόθεση όλα ζέχνουν. 

Κι όποιος τον διαμοιράζει είναι υπεύθυνος μιας κατάθλιψης που επιβάλλεται από τους ηλίθιους στους πανηλίθιους οι οποίοι είναι έτοιμοι να δακρύσουν μόλις σκεφτούν
πως μια τόση δα μικρή δροσοσταλίδα, ορφανή {λυγμός},
χωρίς να’χει προλάβει να χορέψει στη λίμνη των εμπειριών {δικό μου αυτό}
πέφτει στην πάχνη της χαραυγής {καλό;}
χωρίς δίχτυ ασφαλείας η καημένη κι εσύ ΝΑΙ ΕΣΥΥΥΥΥ {κρεσέντο}
μπορείς και συνεχίζεις να ζεις ηλίθιε, να ποστάρεις..κρετίνε, κυνικέ, αναίσθητε{δάκρυ}{λυγμός}- 

{μούντζα}




Labels: , , , , 0 Τόλμησαν
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)