Πέμπτη
Social Media και Εκπαίδευση - πράγματα που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη
Έκρινε e- diva at 20.2.14 Πέμπτη
Πρόσφατα "αναγκάστηκα" να μελετήσω αρκετές εργασίες και άρθρα σχετικά με το θέμα "Social Media και Εκπαίδευση" με σκοπό να συνθέσω μία δική μου εργασία.
Το θέμα δεν μου ήταν εντελώς άγνωστο εφόσον ήδη έχω γράψει ένα post με τίτλο Social Media και Εκπαίδευση, συν την παρουσίαση Social Media, συν το βίντεο Το διαδίκτυο στην Εκπαίδευση.
Εκτός όλων αυτών έχω μία αρκετά μεγάλη βιωματική εμπειρία η ίδια σε θέματα online εκπαίδευσης εφόσον οι μεταπτυχιακές σπουδές μου ήταν στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο καθώς και ένα σεμινάριο για την διδακτική των μαθηματικών που ολοκλήρωσα αυτές τις ημέρες ήταν επίσης online.
Για την ..βιωματική εμπειρία μου στα social media γενικά, νομίζω πως δεν χρειάζεται απόδειξη. Με βλέπετε. Ξέρετε πού βρίσκομαι, τι κάνω και για πόσο καιρό.
Επειδή λοιπόν τα social media, ο τρόπος επικοινωνίας και προβολής μέσα από περιβάλλοντα ηλεκτρονικής συμμετοχής, εξελίσσονται αναπόφευκτα με την εξέλιξη των τεχνολογικών δυνατοτήτων αλλά και την εξέλιξη των ανθρώπινων συμπεριφορών, θεωρώ δεδομένο πως κατά καιρούς οτιδήποτε αφορά social media αναβαθμίζεται και πρέπει να γίνεται μία καταγραφή και επισήμανση αυτής της πορείας αλλαγών.
Επίσης μετά την ολοκλήρωση των συναντήσεων στη Βιβλιοθήκη Σερρών με θεματικές που αφορούσαν το διαδίκτυο, υπήρξε μία προσέγγιση από εκπαιδευτικούς και φορείς οι οποίοι μου απέδειξαν πως πράγματι υπάρχει μία "δίψα" για γνώση πάνω σε αυτά τα θέματα.
Έτσι αποφάσισα να δώσω κάποιες επισημάνσεις οι οποίες πιστεύω πως θα φανούν χρήσιμες αλλά και θα προβληματίσουν, διορθώνοντας πιθανόν τάσεις οι οποίες κρίνονται μη λειτουργικές ή ακόμα και επικίνδυνες.
1. Έχουμε περάσει το στάδιο "Α, να ένα ωραίο διαθέσιμο εργαλείο στο διαδίκτυο. Ας το χρησιμοποιήσουμε". Τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο "Πρέπει να αποφασίσουμε Πώς θα το χρησιμοποιήσουμε", εννοώντας για παράδειγμα πως η δυνατότητα που μας δίνει το dropbox να αποθηκεύσουμε online και να διαμοιράσουμε σε όσους εμείς επιλέγουμε, κάποιο υλικό, δε σημαίνει αυτομάτως πως είναι λειτουργική η δημοσίευση εκεί ενός βίντεο 500ΜΒ για τον απλούστατο λόγο πως το αρχείο είναι πολύ μεγάλο για να το «κατεβάσεις» αλλά και για να το παρακολουθήσεις χωρίς διακοπές.
2. Στην επιβεβλημένη πλέον λογική "Πώς θα χρησιμοποιήσουμε μία δυνατότητα" εντάσσεται και οτιδήποτε έχει να κάνει με τα social network [κοινωνικά δίκτυα]. Δημοσίευσα προχθές ένα facebook status όπου αναφερόμουν σε κάποιους που σκέφτονται να χρησιμοποιήσουν μία facebook εφαρμογή στην εκπαίδευση και διαφημίζουν μάλιστα αυτή την ιδέα τους με την ένδειξη "για όλες τις τάξεις, από το νηπιαγωγείο". Μόνο που ξέρετε.. για να χρησιμοποιήσεις μία εφαρμογή στο facebook πρέπει να έχεις κάνει εγγραφή σε αυτό και η εγγραφή δεν επιτρέπεται στους κάτω των 13 ετών. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν το οξύμωρο το οποίο καταλήγει να δεικνύει άγνοια ή και επιπολαιότητα. Και η επιπολαιότητα στο διαδίκτυο είναι εστία επικινδυνότητας.
3. Ένας οργανωμένος χώρος στα Κοινωνικά Δίκτυα όπου εμπλέκονται μέλη μίας εκπαιδευτικής κοινότητας, είτε θα είναι επίσημος εκπαιδευτικός χώρος είτε θα είναι εξω-σχολικός χώρος. Εάν είναι επίσημος εκπαιδευτικός χώρος απαιτείται η ύπαρξη μίας Social Media Πολιτικής [μιλώ για social media policies στο βίντεο Το διαδίκτυο στην Εκπαίδευση] ενώ εάν ο χώρος είναι εξω-σχολικός… oh wait. Κανένας χώρος συνύπαρξης εκπαιδευτικών μελών μίας εκπαιδευτικής ομάδας δεν είναι εξω-εκπαιδευτικός χώρος! Όταν ένας χώρος χρησιμοποιείται με εκπαιδευτικούς σκοπούς είναι όπως μία εκπαιδευτική εκδρομή. Βρίσκεσαι εκτός τάξης αλλά δεν αίρονται οι εκπαιδευτικοί ρόλοι. Δεν γινόμαστε "φιλαράκια" ούτε επιτρέπουμε τα πάντα. Ούτως ή άλλως απαιτείται λοιπόν μία Social Media Πολιτική η οποία θα προδιαγράφει περιορισμούς τόσο στους εκπαιδευτικούς όσο και στους μαθητές. Οι ίδιοι οι γονείς πρέπει να το απαιτήσουν αυτό.
4. Ακόμα και οι "ξένοι" φαίνεται να συγχέουν πολλά πράγματα στο θέμα Social Media και Εκπαίδευση, με αποτέλεσμα πολλά άρθρα με αυτό τον τίλο να καταλήγουν να εξηγούν πώς να διδάξεις social media ενώ το ερώτημα είναι πώς να διδάξεις γενικά χρησιμοποιώντας social media. Όταν κάθισα και το σκέφτηκα όμως όλο αυτό αντιλήφθηκα πως αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ απαίτηση πρώτα να μάθεις να διδάσκεις social media και ύστερα να τα χρησιμοποιείς για να διδάξεις οτιδήποτε άλλο. Σκεφτείτε για παράδειγμα να σας μάθαινε οδήγηση κάποιος που δεν ξέρει να οδηγεί ο ίδιος ή που νομίζει πως ξέρει να οδηγεί :-)
4. Ακόμα και οι "ξένοι" φαίνεται να συγχέουν πολλά πράγματα στο θέμα Social Media και Εκπαίδευση, με αποτέλεσμα πολλά άρθρα με αυτό τον τίλο να καταλήγουν να εξηγούν πώς να διδάξεις social media ενώ το ερώτημα είναι πώς να διδάξεις γενικά χρησιμοποιώντας social media. Όταν κάθισα και το σκέφτηκα όμως όλο αυτό αντιλήφθηκα πως αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ απαίτηση πρώτα να μάθεις να διδάσκεις social media και ύστερα να τα χρησιμοποιείς για να διδάξεις οτιδήποτε άλλο. Σκεφτείτε για παράδειγμα να σας μάθαινε οδήγηση κάποιος που δεν ξέρει να οδηγεί ο ίδιος ή που νομίζει πως ξέρει να οδηγεί :-)
Για εμένα, το πιο σημαντικό είναι να έχουμε κατά νου το πλέγμα:
Ασφάλεια – Ιδιωτικότητα – Ρόλοι – Λειτουργικότητα.
Εάν αυτά τα στοιχεία δεν έχουν διευκρινιστεί, αποσαφηνιστεί και διασφαλιστεί και αν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς δεν αντιληφθούν πως Δεν επιτρέπονται τα πάντα, κάθε απόπειρα χρήσης του διαδικτύου στην εκπαίδευση θα καθίσταται εστία επικινδυνότητας.
Τις επόμενες ημέρες θα κάνω ένα βίντεο όπου θα αναφέρω την βιωματική μου εμπειρία από online σπουδές και θα επισημάνω με συγκεκριμένα παραδείγματα θέματα που πιστεύω πως πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Εκεί θα δείτε πως η προβληματικότητα [πλέον] δεν εντοπίζεται στο "Τι να χρησιμοποιήσω" αλλά στο "Πώς θα το χρησιμοποιήσω".
Labels: Education, How not to, HowTo, Knowledge, MyWork, Personal, Projects, Remember, Social Media, Tech 0 Τόλμησαν
Κυριακή
Ακαδημαϊκές εργασίες [aka papers]
Έκρινε e- diva at 9.2.14 Κυριακή
Οι ακαδημαϊκές εργασίες μπήκαν στη ζωή μου από τύχη. Όπως συμβαίνουν πιθανότερα όλες οι παρεμβάσεις του σύμπαντος που θέλουν να στρέψουν την προσοχή σου προς μία κατεύθυνση..έστω και με το ζόρι.
Την περίοδο που σχεδόν τελείωνα την διπλωματική μου, είδα την ανακοίνωση ενός συνεδρίου στην Ελλάδα όπου υπήρχε το γνωστό, στους σχετικούς με το θέμα, "call for papers".
Άδραξα την ευκαιρία γιατί η ιδέα της εργασίας κυριολεκτικά άστραψε στο μυαλό μου με το που είδα την θεματολογία και την ξεκίνησα, την κατέθεσα, έγινε δεκτή μετά από κρίση και την παρουσίασα.
Την ανάρτηση αυτή την γράφω για να απευθυνθώ στους..πρωτάρηδες μίας τέτοιας κίνησης διότι ακόμα τέτοια είμαι κι εγώ.
Πριν λίγες ημέρες είδα την ανακοίνωση ενός άλλου συνεδρίου που θα γίνει στην Ελλάδα [η ειρωνεία είναι πως την ανακοίνωση δεν την είδα στα google alert για papers που έχω ορίσει κι όλο κάτι συνέδρια στην άλλη άκρη του κόσμου μου έρχονται, αλλά σε ένα σχεδόν ξεχασμένο facebook group που έχω εδώ και χρόνια- Ελληνική Εκπαίδευση- το οποίο όπως και άλλοι χώροι που έχω δημιουργήσει στο διαδίκτυο έχουν παραμείνει ενεργοί εξαιτίας της συμμετοχής των άλλων και όχι εξαιτίας δικής μου ενασχόλησης].
Την ιδέα την είχα. Πιστεύω πως είναι βασικό να έχεις την ιδέα κι ύστερα να αναζητάς ένα συναφές, από άποψη θεματικής, συνέδριο. Πιθανότατα στο μέλλον να μου συμβεί και διαφορετικά αλλά μέχρι στιγμής, λειτουργώ έτσι. Έχω κάτι στο μυαλό μου που θέλω να υποστηρίξω και ψάχνω το περιβάλλον που θα το δεχτεί. Ή μάλλον, ψάχνω το ακαδημαϊκό περιβάλλον που θα το δεχτεί διότι αφενός όλες οι ερευνητικές εργασίες θα μπορούσαν να δημοσιευθούν στο διαδίκτυο με την μορφή ποστ αλλά ποιος θα άντεχε να τις διαβάσει και αφετέρου όσα κι αν έχω προσφέρει τόσα χρόνια στο λατρεμένο ουέμπ, ποτέ δε θα μπορέσω να νικήσω την ..ανάθεση θέσης που συνήθως επιδίδεται στα "δικά μας παιδιά". Τουλάχιστον στις ακαδημαϊκές εργασίες υπάρχει blind review, με κρίνουν δηλαδή χωρίς να ξέρουν ποια είμαι αλλά σύμφωνα με το περιεχόμενο που παράγω.
Πόση δουλειά χρειάζεται τώρα ένα paper.
Προς μεγάλη μου έκπληξη αυτές τις ημέρες που γράφω την 2η εργασία μου, συνειδητοποίησα πως η πεποίθηση που είχα ότι η 1η εργασία που είχε και έναν τεχνολογικό συνδυασμό άρα ήταν επίφοβο να μη δουλέψει ώστε να επιδείξει αποτέλεσμα, ήταν αδιαμφισβήτητα πιο δύσκολη από ό,τι μια θεωρητική, ήταν μία εσφαλμένη πεποίθηση, μία πλάνη, εφόσον μία θεωρητική εργασία έχει να αντιμετωπίσει πολλές περισσότερες προκλήσεις.
Διότι είχα την ιδέα, το μοντέλο σκέψης που ήθελα να αναπτύξω και να υποστηρίξω αλλά όταν το συνέταξα, το αποτέλεσμα δεν διέφερε σε τίποτα από ένα απλό συνηθισμένο μου ποστ, μόνο που αυτό το κείμενο ήταν περίπου 8 σελίδες.
Έλειπε το ερευνητικό κομμάτι. Έλειπε η έρευνα όχι για αυτά που είχα ανακαλύψει κάποτε και τα κατείχα ως γνώση αλλά η έρευνα επάνω στις σκέψεις που είχα κάνει κι εγώ.
Επίσης έλειπε η οργάνωση.
Υποθέτω, για αυτό μας αρέσει το blogging. Γιατί είναι άναρχο το κείμενο. Δεν θέλει ταξινόμηση σκέψης. Σου δίνει ένα χώρο και σου λέει: άπλωσε ό,τι έχεις και δεν είναι ευθύνη σου να καταλάβουν ή να βοηθηθούν οι άλλοι.
Στο σημείο αυτό υποθέτω πως δεν είμαι η μόνη που σκέφτηκε "μα ξέρω τόσο καλά τι θέλω να πω που τι να μου πει τώρα ένας άλλος επ'αυτού".
Άλλη μία πλάνη.
Διότι όταν ξεκίνησα να ερευνώ και να μελετώ άλλες εργασίες ίδιας θεματικής, ξαφνικά αντιλήφθηκα πως η σκέψη και η προσοχή σε σημαντικά στοιχεία του κειμένου μου άρχισε να αναπροσαρμόζεται.
Ήταν σαν να συναντούσα "ομοίους" μου που μου έλεγαν "αυτό δεν το σκέφτηκες σωστά" ή "αυτό δεν το σκέφτηκες πολύ" και ξαφνικά όχι μόνο αναπροσαρμοζόταν η θεωρία μου αλλά αποκτούσε και για εμένα την ίδια μεγαλύτερη βαρύτητα.
Την ερώτηση για το αν αξίζει τον κόπο να μελετήσεις, να καταναλώσεις χρόνο, να κοπιάσεις να συντάξεις και να υποβάλεις σε κρίση μία ακαδημαϊκή εργασία, δεν θα δοκιμάσω να την απαντήσω.
Καθένας κάνει τις επιλογές του με τα δικά του κριτήρια και κίνητρα.
Πάντως και χωρίς κίνητρο, μεταξύ μας, νιώθεις καλά. Νιώθεις πως ασχολείσαι με κάτι σοβαρό κι αυτό σε κάνει να διορθώνεις τις λανθάνουσες σημαντικότητες στη ζωή σου.
Τέλος, πέραν όσων ήδη ανέφερα, να πω στους πρωτάρηδες πως όπως και με τις παρουσιάσεις, έτσι και με τις εργασίες, είναι επιβεβλημένο να σε ελέγξει κάποιος. Να δώσεις σε κάποιον να διαβάσει την εργασία πριν την καταθέσεις. Σε κάποιον που εκτιμάς προφανώς αλλά και που είσαι σίγουρος πως δεν θα σου χαϊδέψει τα αυτιά και θα σου επισημάνει ακριβώς τα λάθη που πρέπει να διορθώσεις.
Αν είσαι τυχερός και διαβάζεις τον Αχιλλέα, θα μάθεις και πολλά περισσότερα.
Επίσης θα χρειαστείς αρκετά ηρεμιστικά μέχρι να καταλάβεις πώς να χρησιμοποιείς το σύστημα αναφορών APA και να με συγχωρείς αλλά δεν υπάρχει γλυκός τρόπος για να σε προετοιμάσω για αυτό..
Υ.Γ. Το συνέδριο στο οποίο σκοπεύω να καταθέσω την εργασία μου [εάν την ολοκληρώσω εγκαίρως διότι ακόμα δεν την τελείωσα] είναι το 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο "Διδακτικής της Πληροφορικής" το οποίο συνδιοργανώνουν η Ένωση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών στην Εκπαίδευση (ΕΤΠΕ)και η Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Κρήτης και θα διεξαχθεί 3 - 4 Οκτωβρίου 2014 στο Ρέθυμνο.
Wish me luck.
Labels: Συνέδρια, Education, HowTo, Personal 0 Τόλμησαν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)