Κυριακή
Ακαδημαϊκές εργασίες [aka papers]
Έκρινε e- diva at 9.2.14 Κυριακή
Οι ακαδημαϊκές εργασίες μπήκαν στη ζωή μου από τύχη. Όπως συμβαίνουν πιθανότερα όλες οι παρεμβάσεις του σύμπαντος που θέλουν να στρέψουν την προσοχή σου προς μία κατεύθυνση..έστω και με το ζόρι.
Την περίοδο που σχεδόν τελείωνα την διπλωματική μου, είδα την ανακοίνωση ενός συνεδρίου στην Ελλάδα όπου υπήρχε το γνωστό, στους σχετικούς με το θέμα, "call for papers".
Άδραξα την ευκαιρία γιατί η ιδέα της εργασίας κυριολεκτικά άστραψε στο μυαλό μου με το που είδα την θεματολογία και την ξεκίνησα, την κατέθεσα, έγινε δεκτή μετά από κρίση και την παρουσίασα.
Την ανάρτηση αυτή την γράφω για να απευθυνθώ στους..πρωτάρηδες μίας τέτοιας κίνησης διότι ακόμα τέτοια είμαι κι εγώ.
Πριν λίγες ημέρες είδα την ανακοίνωση ενός άλλου συνεδρίου που θα γίνει στην Ελλάδα [η ειρωνεία είναι πως την ανακοίνωση δεν την είδα στα google alert για papers που έχω ορίσει κι όλο κάτι συνέδρια στην άλλη άκρη του κόσμου μου έρχονται, αλλά σε ένα σχεδόν ξεχασμένο facebook group που έχω εδώ και χρόνια- Ελληνική Εκπαίδευση- το οποίο όπως και άλλοι χώροι που έχω δημιουργήσει στο διαδίκτυο έχουν παραμείνει ενεργοί εξαιτίας της συμμετοχής των άλλων και όχι εξαιτίας δικής μου ενασχόλησης].
Την ιδέα την είχα. Πιστεύω πως είναι βασικό να έχεις την ιδέα κι ύστερα να αναζητάς ένα συναφές, από άποψη θεματικής, συνέδριο. Πιθανότατα στο μέλλον να μου συμβεί και διαφορετικά αλλά μέχρι στιγμής, λειτουργώ έτσι. Έχω κάτι στο μυαλό μου που θέλω να υποστηρίξω και ψάχνω το περιβάλλον που θα το δεχτεί. Ή μάλλον, ψάχνω το ακαδημαϊκό περιβάλλον που θα το δεχτεί διότι αφενός όλες οι ερευνητικές εργασίες θα μπορούσαν να δημοσιευθούν στο διαδίκτυο με την μορφή ποστ αλλά ποιος θα άντεχε να τις διαβάσει και αφετέρου όσα κι αν έχω προσφέρει τόσα χρόνια στο λατρεμένο ουέμπ, ποτέ δε θα μπορέσω να νικήσω την ..ανάθεση θέσης που συνήθως επιδίδεται στα "δικά μας παιδιά". Τουλάχιστον στις ακαδημαϊκές εργασίες υπάρχει blind review, με κρίνουν δηλαδή χωρίς να ξέρουν ποια είμαι αλλά σύμφωνα με το περιεχόμενο που παράγω.
Πόση δουλειά χρειάζεται τώρα ένα paper.
Προς μεγάλη μου έκπληξη αυτές τις ημέρες που γράφω την 2η εργασία μου, συνειδητοποίησα πως η πεποίθηση που είχα ότι η 1η εργασία που είχε και έναν τεχνολογικό συνδυασμό άρα ήταν επίφοβο να μη δουλέψει ώστε να επιδείξει αποτέλεσμα, ήταν αδιαμφισβήτητα πιο δύσκολη από ό,τι μια θεωρητική, ήταν μία εσφαλμένη πεποίθηση, μία πλάνη, εφόσον μία θεωρητική εργασία έχει να αντιμετωπίσει πολλές περισσότερες προκλήσεις.
Διότι είχα την ιδέα, το μοντέλο σκέψης που ήθελα να αναπτύξω και να υποστηρίξω αλλά όταν το συνέταξα, το αποτέλεσμα δεν διέφερε σε τίποτα από ένα απλό συνηθισμένο μου ποστ, μόνο που αυτό το κείμενο ήταν περίπου 8 σελίδες.
Έλειπε το ερευνητικό κομμάτι. Έλειπε η έρευνα όχι για αυτά που είχα ανακαλύψει κάποτε και τα κατείχα ως γνώση αλλά η έρευνα επάνω στις σκέψεις που είχα κάνει κι εγώ.
Επίσης έλειπε η οργάνωση.
Υποθέτω, για αυτό μας αρέσει το blogging. Γιατί είναι άναρχο το κείμενο. Δεν θέλει ταξινόμηση σκέψης. Σου δίνει ένα χώρο και σου λέει: άπλωσε ό,τι έχεις και δεν είναι ευθύνη σου να καταλάβουν ή να βοηθηθούν οι άλλοι.
Στο σημείο αυτό υποθέτω πως δεν είμαι η μόνη που σκέφτηκε "μα ξέρω τόσο καλά τι θέλω να πω που τι να μου πει τώρα ένας άλλος επ'αυτού".
Άλλη μία πλάνη.
Διότι όταν ξεκίνησα να ερευνώ και να μελετώ άλλες εργασίες ίδιας θεματικής, ξαφνικά αντιλήφθηκα πως η σκέψη και η προσοχή σε σημαντικά στοιχεία του κειμένου μου άρχισε να αναπροσαρμόζεται.
Ήταν σαν να συναντούσα "ομοίους" μου που μου έλεγαν "αυτό δεν το σκέφτηκες σωστά" ή "αυτό δεν το σκέφτηκες πολύ" και ξαφνικά όχι μόνο αναπροσαρμοζόταν η θεωρία μου αλλά αποκτούσε και για εμένα την ίδια μεγαλύτερη βαρύτητα.
Την ερώτηση για το αν αξίζει τον κόπο να μελετήσεις, να καταναλώσεις χρόνο, να κοπιάσεις να συντάξεις και να υποβάλεις σε κρίση μία ακαδημαϊκή εργασία, δεν θα δοκιμάσω να την απαντήσω.
Καθένας κάνει τις επιλογές του με τα δικά του κριτήρια και κίνητρα.
Πάντως και χωρίς κίνητρο, μεταξύ μας, νιώθεις καλά. Νιώθεις πως ασχολείσαι με κάτι σοβαρό κι αυτό σε κάνει να διορθώνεις τις λανθάνουσες σημαντικότητες στη ζωή σου.
Τέλος, πέραν όσων ήδη ανέφερα, να πω στους πρωτάρηδες πως όπως και με τις παρουσιάσεις, έτσι και με τις εργασίες, είναι επιβεβλημένο να σε ελέγξει κάποιος. Να δώσεις σε κάποιον να διαβάσει την εργασία πριν την καταθέσεις. Σε κάποιον που εκτιμάς προφανώς αλλά και που είσαι σίγουρος πως δεν θα σου χαϊδέψει τα αυτιά και θα σου επισημάνει ακριβώς τα λάθη που πρέπει να διορθώσεις.
Αν είσαι τυχερός και διαβάζεις τον Αχιλλέα, θα μάθεις και πολλά περισσότερα.
Επίσης θα χρειαστείς αρκετά ηρεμιστικά μέχρι να καταλάβεις πώς να χρησιμοποιείς το σύστημα αναφορών APA και να με συγχωρείς αλλά δεν υπάρχει γλυκός τρόπος για να σε προετοιμάσω για αυτό..
Υ.Γ. Το συνέδριο στο οποίο σκοπεύω να καταθέσω την εργασία μου [εάν την ολοκληρώσω εγκαίρως διότι ακόμα δεν την τελείωσα] είναι το 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο "Διδακτικής της Πληροφορικής" το οποίο συνδιοργανώνουν η Ένωση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών στην Εκπαίδευση (ΕΤΠΕ)και η Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Κρήτης και θα διεξαχθεί 3 - 4 Οκτωβρίου 2014 στο Ρέθυμνο.
Wish me luck.
Labels: Συνέδρια, Education, HowTo, Personal
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Τόλμησαν:
Δημοσίευση σχολίου