Σάββατο
Raincheck
Σάββατο
Η φράση I’ll take a raincheck χρησιμοποιείται όταν αρνείσαι μία πρόσκληση αλλά δεσμεύεσαι πως θα ανταποκριθείς μια άλλη στιγμή.
Έχω γράψει παλαιότερα ένα μονοθεματικό βιβλίο. Τότε όμως το βιβλίο ήταν στο μεγαλύτερο μέρος του ένα εγχειρίδιο χρήσης. Πολύ μικρό τμήμα ήταν αυτό που στηριζόταν σε έρευνα και ανάλυση δικής μου σκέψης.
Επίσης τότε δεν είχα ούτε την μισή εμπειρία από αυτή που απέκτησα με την διπλωματική μου και τις ακαδημαϊκές εργασίες. Όχι επειδή δεν είχα γράψει ήδη χιλιάδες κείμενα στο περιοδικό αλλά γιατί δεν είχα εκπαιδευτεί στην σωστή δομή περιεχομένου.
Ξεκίνησα άπειρες φορές να γράφω ένα βιβλίο λοιπόν και πάντα το άφηνα, τη μια φορά εξαιτίας μετακομίσεων και αλλαγής ζωής, άλλη φορά εξαιτίας των σπουδών, ύστερα επειδή ήθελα να ξεκουραστώ, μετά επειδή παντού υπήρχε φασαρία κι οι δικαιολογίες απέκρουαν ανασταλτικά κάθε πρόθεση.
Έτσι πέρασαν τα χρόνια. Έγραψα χιλιάδες άλλα κείμενα στο διαδίκτυο, δεκάδες παρουσιάσεις, δεκάδες βίντεο, εκατοντάδες χιλιάδες tweet, αμέτρητα fb status. Κι όσο περνά ο καιρός συναντώ όλο και πιο συχνά την όχληση της επανάληψης, την κόπωση της εμμονής, την ανηθικότητα της αντιγραφής και το ντελίριο των σχολιασμών όπου το κατεστημένο είναι «καταλαβαίνω ό,τι θέλω, σχολιάζω όπως θέλω και απαιτώ συν τοις άλλοις να μου απαντάς».
Ήρθα στο διαδίκτυο από τον κόσμο των μονολόγων σε μια εποχή που προσπαθούσαμε απεγνωσμένα να πείσουμε τα έντυπα να έρθουν εδώ. Όταν έχεις ζήσει λοιπόν σε αυτό τον κόσμο ξέρεις τι σημαίνει γράφω ή διαβάζω χωρίς απόκριση και ναι η ηλεκτρονική συμμετοχή είναι σπουδαία δυναμική στην διαδικασία παραγωγής περιεχομένου αλλά οι περισσότεροι απαξιώσαμε με αυτό τον τρόπο την συγκέντρωση που απαιτεί η σκέψη, την δύναμη της μοντεσσοριανής σιωπής στην μεταγνώση∙ τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουμε να μαθαίνουμε. Απαξιώσαμε ουσιαστικά την δυνατότητα να ακούμε τον εαυτό μας και να του δίνουμε τον χρόνο να αποκριθεί πιο συνετά.
Άλλοι δεν εκμεταλλεύτηκαν ποτέ τον πλούτο της πληροφορίας και πώς αυτός ο πλούτος μπορεί να θέσει την έρευνα ως προαπαιτούμενο παραγωγής καινούργιου περιεχομένου. Σήμερα αυτό θα έπρεπε να θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ στην αρθρογραφία. Δεν γίνεται αποδεκτή άποψη χωρίς παραπομπές που να δεικνύουν πως έχει υπάρξει έρευνα. Μία επίσκεψη στο google scholar θα εμφανίσει χιλιάδες αποτελέσματα αξιόπιστης πληροφορίας, τεράστια προοπτική διασταύρωσης και μοναδική ευκαιρία καλλιέργειας κριτικής σκέψης και απόκτησης γνώσης.
Σήμερα δεν υφίσταται το «δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω». Δεν έχει λογική αυτή η πρόταση. Ισχύει μόνο το «βαριέμαι ή δεν ενδιαφέρομαι να αναζητήσω γνώση».
Επίσης, ποτέ δεν ήμουν υπερβολικά φλύαρη στον γραπτό μου λόγο. Κι όποτε συνέβαινε αυτό συνήθως σήμαινε αδυναμία έκφρασης. Όταν πρέπει να γράψεις πολλά για να εξηγήσεις κάτι, σημαίνει πως δεν έχεις μεγάλη δυνατότητα να εκφραστείς γραπτά κι ας λένε πολλοί πως πρέπει να εξηγείς αναλυτικά. Λάθος.
Αν πρέπει να διαβάσεις πολλά για να καταλάβεις, το πρόβλημα υπάρχει και στον δέκτη.
Όπως έγραψε και ο John D. Barrow το 1998 «A word that is simple enough to be fully known would be too simple to contain concscious observers who might know it».
Μπορεί βέβαια να είσαι από τη φύση σου φλύαρος και να αρέσκεσαι στα πολλά λόγια. Το τουίτερ όμως με τον περιορισμό των 140 χαρακτήρων προκαλεί τόση συμμετοχή ακριβώς επειδή φανερώνεται η δυναμική του σύντομου κειμένου.
Κι άντε ψάξε να βρεις χαμένες ισορροπίες όταν ξετυλίγεται μπροστά σου ένα ελεύθερο πεδίο εκατοντάδων σελίδων, πάνω που έμαθες να γράφεις σύντομα..
Για να μην τα πολυλογώ, από τη μια έβρισκα άλλοθι απραξίας κι από την άλλη διάβαζα [τρομάρα μου] κάθε συμβουλή συγγραφέα για το πώς να γράψει κάποιος ένα βιβλίο.
Μία από αυτές τις συμβουλές ήταν «Τέλειωσε την πρώτη σου γραφή σε 3 μήνες». Και την ακολούθησα. Και ξεκίνησα πλέον την δεύτερη γραφή. Κι είναι μεγάλος ο ενθουσιασμός που επιστρέφοντας στον κόσμο των μονολόγων μπόρεσα να σκεφτώ πιο συγκεντρωμένα, σίγουρα να μάθω να γράφω έστω και ελάχιστα καλύτερα και να αποκτήσω όχι απλά έναν στόχο αλλά να σχεδιάσω ολόκληρη συνέχεια.
Ευχαριστώ όσους με παρακίνησαν να εξαργυρώσω αυτό το προσωπικό μου raincheck ίσως επειδή τώρα δε φοβάμαι τόσο την βροχή και θέλω να γράψω όχι για αυτά που έχω ήδη πει αλλά για πολλά που δεν έχουν ακόμα ειπωθεί.
Το site του divcast δεν έχει κλείσει απλά αυτόν τον καιρό δεν προλαβαίνω να γράφω και εκεί.
Labels: How not to, HowTo, MyWork, Personal, Projects, Remember
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
