Τετάρτη
Η ασφάλεια στο διαδίκτυο δεν είναι χάπι. Είναι ταξίδι.
Τετάρτη
Εχθές στην τηλεόραση είχε την ταινία Trust [ελληνικός τίτλος «Πίστεψε με»] όπου μία έφηβη παρασύρθηκε και τελικά βιάσθηκε από άτομο που την προσέγγισε στο διαδίκτυο, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της με ψευδή ταυτότητα.
[Διαβάστε το πρόσφατο ποστ μου «Τι είναι identity theft» στο divcast]
Η ταινία δεν είναι κάτι εξαιρετικό αλλά η κεντρική ιδέα είναι σοβαρότατη και ρεαλιστικότατη, ενώ έλειπε ένα βασικό στοιχείο αυτής της τρομακτικής πιθανότητας.
Σε ποιο χώρο του διαδικτύου προσεγγίστηκε η έφηβη και αν στο χώρο αυτό ο δράστης διατηρούσε προφίλ με δημόσιες κοινωνικές επαφές.
Αυτά είναι στοιχεία που δεν δίνονται. Αναφέρεται απλά ένα chat.
Ξέρετε, τα παλιά χρόνια, την εποχή του IRC και του ICQ μπορούσες να συνομιλήσεις επώνυμα ή ανώνυμα αλλά δεν υπήρχε αυτός ο χώρος δημόσιων ημι-επώνυμων κοινωνικών συναναστροφών.
Διότι οι κοινωνικές συναναστροφές, η δημόσια διαδικτυακή διαδραστικότητα είναι αυτή που θα ενεργοποιήσει την διαίσθηση και την λογική ώστε να εξάγουμε συμπεράσματα για λογαριασμούς και χρήστες.
Ουδείς μας εγγυάται πως ένας λογαριασμός με ονοματεπώνυμο είναι πράγματι ο άνθρωπος που είναι.
Στο βιβλίο μου ΤΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑ ΜΑΣ – για το οποίο σας έχω ζαλίσει και καλά κάνω διότι όλοι οι άλλοι θα σας πουν πως φταίνε τα κουμπάκια, τα κοινωνικά δίκτυα, οι κακοί οι άλλοι ενώ εγώ σας υπενθυμίζω πως ο κακός ίσως είσαι εσύ ο ίδιος – επιμένω πως το κενό της φυσικής παρουσίας στο διαδίκτυο πρέπει να αντικατασταθεί από διαίσθηση η οποία με την σειρά της θα ενεργοποιείται από την λογική κρίση και την εμπειρία.
Δεν υπάρχουν απόλυτες δικλείδες ασφάλειας.
Η ασφάλεια στο διαδίκτυο δεν είναι χάπι που μπορείς να το πάρεις ώστε να λειτουργείς ήσυχος πως κανείς δε θα σε εκμεταλλευτεί.
Η ασφάλεια στο διαδίκτυο είναι μία κατάσταση ζωής που οφείλεις να αντιμετωπίσεις με την ίδια σοβαρότητα με την οποία θα κυκλοφορούσες σε μια χώρα που δεν έχεις επισκεφτεί ξανά, κι αυτό όχι μόνο για την δική σου προστασία αλλά και για την προστασία των οικείων σου.
Και πρέπει να θυμάσαι πως η εμπιστοσύνη απαιτεί χρόνο και συνύπαρξη μέσα στα κοινωνικά μας περιβάλλοντα.
Για να σε εμπιστευτώ πρέπει να δω με ποιους μιλάς, τι πρεσβεύεις, πώς αντιδράς, πώς θυμώνεις, πώς χαίρεσαι, πότε λες Μπράβο και πότε εξοργίζεσαι.
Πρέπει να δω πώς σου απευθύνονται, ποιοι είναι αυτοί που σου απευθύνονται, τι επιτρέπεις σε αυτούς που σου απευθύνονται.
Η ύπαρξη χώρου προφίλ όπου ουσιαστικά μας αποκαλύπτεται ένας λογαριασμός είναι ο χώρος που μπορεί να μας οδηγήσει στην απόφαση πως ναι αυτός ο άνθρωπος υπάρχει με τις φωτογραφίες και το όνομα με το οποίο συστήνεται.
Αυτά είναι τα στοιχεία που θα δομήσουν σιγά σιγά το πλέγμα μέσα στο οποίο μπορούμε όχι μόνο να κινηθούμε με ασφάλεια αλλά να ..πετάξουμε σε ουρανούς που δύσκολα θα αγγίζαμε στις μικρές μας γειτονιές.
Η ασφάλεια στο διαδίκτυο δεν είναι χάπι. Είναι η διαδικασία κατά την οποία αναγνωρίζεις πού βρίσκεσαι και με ποιους.
Το διαδίκτυο είναι μία πόρτα σε ένα πλούσιο σύμπαν και θα πρέπει να αποφασίσεις με μεγάλη σοβαρότητα ποιους θέλεις δίπλα σου σε αυτό το ταξίδι.
Υ.Γ. Στις 22 Σεπτεμβρίου θα βρίσκομαι στην Αθήνα και θα χαρώ να τα συζητήσουμε όλα αυτά από κοντά.
Labels: Βιβλία, How not to, HowTo, Humans, MyWork, Privacy, Remember, Social Media, Web
