Δευτέρα

Νωθρά παιδιά

Δευτέρα




Εχθές είχα μία συζήτηση με μια μαμά εφήβου για τα κουρασμένα παιδιά.

Πώς είναι δυνατό να είναι τόσο κουρασμένοι οι μαθητές;


Το σχολείο γίνεται όλο και πιο χαλαρό - όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό. Ο καταιγισμός ύλης και οι απαιτήσεις είναι οξύμωρα κουραστικά σε σχέση με την οργάνωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας η οποία διέπεται από απίστευτη χαλαρότητα.


Φέτος από όσα έχω παρακολουθήσει εκ των ένδον, όλες οι τάξεις του γυμνασίου είχαν άπειρες εκδρομές, άπειρες δραστηριότητες (άρα όχι μάθημα), θεματικές εβδομάδες (πάλι όχι μάθημα), παρακολούθηση ταινιών (ξανά μανά όχι μάθημα).


Δεν υποστηρίζω πως δε χρειάζονται κι αυτά αλλά με μέτρο και φέτος μέτρο δεν είδα.
Από το Πάσχα και μετά που θα έπρεπε τα παιδιά να ακολουθήσουν ένα συνεπές πρόγραμμα επαναλήψεων ώστε να είναι έτοιμα και ξεκούραστα στις εξετάσεις με τη βοήθεια του σχολείου, επικρατεί μία τεράστια απραξία.


"Α, εγώ το καλοκαίρι θα πάω στη γιαγιά μου στο χωριό και θα ξεκουραστώ".
Από τι, πουλάκι μου;



Γιατί δεν βάζετε τα παιδιά να απασχοληθούν σε κάποια δουλειά το καλοκαίρι; Όχι για πολύ καιρό ή για πολλές ώρες καθημερινά, ούτε απαραίτητα για χρήματα. Γιατί δεν τους δίνετε ευθύνες; Έστω ας αναλάβουν κάτι στο σπίτι. Μια υποχρέωση που θα επαναλαμβάνεται.

Νωθρά παιδιά. Η πλειοψηφία είναι νωθρά παιδιά.



"Ξέρεις Κωνσταντίνε, μεγαλώνοντας θα καταλάβεις πως ο κόσμος εργάζεται και παιδεύεται όχι επειδή του είναι όλα ευχάριστα αλλά επειδή έχει κάποιο σκοπό. Όπως το διάβασμα έτσι και η δουλειά συμβαίνει επειδή έχουμε έναν σκοπό και νιώθουμε υπεύθυνοι για αυτόν. Κανείς δε ξυπνά το πρωί λέγοντας: Φανταστικά! Θα πάω στη δουλειά! Όλοι εμείς καταλαβαίνουμε πως εργαζόμαστε για να νιώθουμε χρήσιμοι, για να κάνουμε τη ζωή την δική μας και των ανθρώπων μας όμορφη".


Ας βρούμε τρόπους να διδάξουμε στα παιδιά υπευθυνότητα. Είναι δραματικό αυτό που συμβαίνει - ακόμα κι αν κάποιος το εντοπίζει σε μικρό βαθμό και φαίνεται πως απλά εγώ υπερβάλω.






Τρίτη

Μαθηματικά, Φυσική και Χημεία Β’ Γυμνασίου. Μία προβληματικότητα με δύο αληθινά παραδείγματα.

Τρίτη


Έχουμε δύο μαθητές της Β’ Γυμνασίου. 


Ο μαθητής Α πηγαίνει σε Γυμνάσιο των Σερρών και ο μαθητής Β πηγαίνει σε Γυμνάσιο ενός χωριού των Σερρών. 


Και οι δύο μαθητές έχουν κατά την προσωπική μου κρίση εκπαιδευτικούς που πραγματικά επιθυμούν να βοηθήσουν τα παιδιά να καταλάβουν και να μάθουν. 


(όταν διδάσκεις πολλά χρόνια, αυτή την διάθεση την αναγνωρίζεις αρκετά εύκολα) 



Η μαθηματικός του μαθητή Α επιμένοντας στην εξάσκηση, δίνει σχεδόν σε κάθε μάθημα πάνω από 10 ασκήσεις «για το σπίτι».


Η μαθηματικός του μαθητή Β προτιμά να βοηθά την πλειοψηφία που υστερεί και δίνει λιγότερες ασκήσεις, παραμένοντας όμως στο ίδιο μάθημα για αρκετό καιρό. 



Ο φυσικός του μαθητή Α προτιμά να μη διδάσκει την ακριβή ύλη του βιβλίου αλλά πάντα σε σχέση με αυτή, επιλέγει να βάζει τους μαθητές να γράφουν περίπου 3 σελίδες σοβαρής θεωρίας σε κάθε μάθημα. (αυτό μας κάνει ένα σύνολο περίπου 6-10 σελίδες θεωρίας φυσικής = νέες έννοιες, εβδομαδιαία). 



Ο φυσικός του μαθητή Β δίνει ελάχιστη αλλά ικανοποιητική ύλη του βιβλίου σε κάθε μάθημα, συν 1 ή 2 ερωτήσεις θεωρίας που γράφουν οι μαθητές κατά την διάρκεια κάθε μαθήματος ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τις έννοιες. 



(δεν ξέρω αν έχετε αρχίσει να αντιλαμβάνεστε την τρομακτική διαφορά στον φόρτο μελέτης μεταξύ των δύο μαθητών) 



Ο χημικός του μαθητή Α, ακολουθεί την ύλη του βιβλίου. 

Η χημικός του μαθητή Β, προτιμά να διδάσκει μαζεμένα κάποια μαθήματα θεωρίας και ύστερα να προχωρά στα μαθήματα που περιλαμβάνουν ασκήσεις. 


(αυτό σημαίνει πως ο μαθητής Α εξετάζεται σε διαγώνισμα της πρώτης περιόδου με ασκήσεις ενώ ο μαθητής Β εξετάζεται σε διαγώνισμα θεωρίας)



Μέχρι εδώ καταλαβαίνουμε όλοι πως έχουμε δύο παιδιά όπου το ένα είναι φορτωμένο ενώ το άλλο όχι. Κι αυτό είναι πιθανότατα το μικρότερο κακό εφόσον ο μαθητής Α έχει μεγαλύτερη πιθανότητα (λόγω φόρτου και δυσκολίας) να πάρει χαμηλότερους βαθμούς από τον μαθητή Α. 


Τι μπορεί να συμβεί:

Όλα τα μαθήματα έχουν Συμβούλους εκπαίδευσης. Οι σύμβουλοι αναλαμβάνουν να ελέγχουν την ύλη σε τακτά χρονικά διαστήματα και να συμβουλεύουν τους εκπαιδευτικούς. Ίσως λοιπόν οι σύμβουλοι των μαθηματικών, της φυσικής και της χημείας θα έπρεπε να επέμβουν στις περιπτώσεις που αναφέρω. 




Ας προχωρήσω τώρα σε πιο γενικά παραδείγματα αλλοπρόσαλλης εκπαιδευτικής διαδικασίας. 



Στην Β’ Γυμνασίου είναι η πρώτη φορά που οι μαθητές αρχίζουν να ασχολούνται με ασκήσεις στο μάθημα της Φυσικής. Ασκήσεις οι οποίες στηρίζονται σε τύπους. 


Guess what. 



Η παράγραφος «Επίλυση τύπων» στα Μαθηματικά είναι εκτός ύλης. 


περιεχόμενα






ύλη



Στην Β’ Γυμνασίου επίσης, είναι η πρώτη φορά που τα παιδιά μαθαίνουν για την τετραγωνική ρίζα. Μία γνώση η οποία είναι απαραίτητη με την εμφάνιση του Πυθαγορείου θεωρήματος εφόσον οι ασκήσεις εδώ έχουν να κάνουν με επίλυση εξισώσεων όπου υπάρχει η δύναμη του τετραγώνου. 


Guess what. 



Το άθροισμα των ωρών της Άλγεβρας, μέχρι να φτάσουν οι μαθητές να διδαχθούν την τετραγωνική ρίζα είναι 23 ώρες ενώ το άθροισμα των ωρών της Γεωμετρίας, μέχρι να φτάσουν οι μαθητές να διδαχθούν το Πυθαγόρειο θεώρημα είναι 10 ώρες – γεγονός που σημαίνει πως ο μαθητής θα φτάσει να διδαχθεί το πυθαγόρειο πολύ πριν φτάσει να διδαχθεί την τετραγωνική ρίζα. 




Όπως φαίνεται και στις παραπάνω απεικονίσεις άλλωστε, η τετραγωνική ρίζα θα διδαχθεί τον Δεκέμβριο ενώ το Πυθαγόρειο θεώρημα τον Νοέμβριο. 




Πάμε στην Χημεία. 


Στην Β’ Γυμνασίου τα παιδιά διδάσκονται πρώτη φορά Χημεία, η οποία πολύ σύντομα τους εισάγει στην επίλυση προβλημάτων στα μαθήματα που αφορούν Διαλύματα. 

Οι ασκήσεις αυτές στηρίζονται στην επίλυση εξισώσεων που δημιουργούνται βάσει των αναλόγων ποσών. 

Οι μαθητές έχουν διδαχθεί βέβαια ανάλογα ποσά στην Α’ Γυμνασίου αλλά όπως και μεγάλο μέρος άλλης ύλης, τα διδάσκονται ξανά σε πιο εμπλουτισμένη μορφή ασκήσεων (και θεωρίας) και στην Β γυμνασίου, μόνο που 

Guess What, 

στην Β γυμνασίου συναντούν τα ανάλογα ποσά ..τον Μάρτιο.







 Ελπίζω κάποιος στο Υπουργείο να λάβει υπόψη του το κείμενο. Στηρίζεται σε άπειρες ώρες αντιμετώπισης προβλημάτων που δημιουργεί το ανοργάνωτο της ύλης και της διδασκαλίας αυτών των μαθημάτων. Κι επειδή εγώ δεν είμαι διορισμένη για να γίνω Σύμβουλος Εκπαίδευσης, μπήκα στον κόπο να γράψω αυτό το ποστ κάνοντας πιθανότατα την δουλειά άλλων.


You thank me later, όταν δε θα έρθουν στο Λύκειο κουρασμένα παιδιά χωρίς αυτοπεποίθηση και γεμάτα κενά ή άλλα παιδιά με 20άρια στο γυμνάσιο που στο Λύκειο θα πέσουν από τα σύννεφα.